เห็นเฮียแว่นกับลูกสาวอยู่ข้างหน้าลิบ ๆ ป่ะ เราปั่นตามไปประกบกันดีกว่า
แป๊บเดียวเท่านั้น เราก็ขึ้นมาประกบเฮียแว่นกะลูกสาวได้ ดำน้อยนี่ก็ไม่ใช่ธรรมดานะเนี่ย
ยอมกันง่าย ๆ ได้ไงล่ะ ลูกสาวเฮียยิงหนีไปนู่นอีกแล้ว เอ้า ตาม ๆ ๆ ๆ
หลังจากนั้นไม่นานความสนุกสนานก็ต้องจบลงเมื่อเม็ดฝนเริ่มพร่างพรูลงมาจากฟากฟ้า แรก ๆ ก็ลงปรอย ๆ เบา ๆ ตามที่เซียนอุตุฯได้คาดการณ์ไว้ แต่ไม่นานนักน้องฝนเธอก็จัดเต็มครับ ส่งผลให้พวกเราเปียกปอนไปตาม ๆ กัน ซึ่งจากผลของฝนนี่เองทำให้ช่วงกิโลเมตรที่ 9 ลูกสาวเฮียแว่นก็ประสบอุบัติเหตุนิดหน่อยเนื่องจากมี ผช ที่ปั่นอยู่ด้านหน้าซึ่งเป็นมือใหม่ ไม่รู้มารยาทในการปั่น โยกออกมาเลนขวาแบบไม่มีปี่ไม่มีขลุ่ย จากนั้นก็โยกกลับเข้าซ้ายแบบไม่ได้สนใจคนหลังเช่นกัน ทำให้ลูกสาวเฮียที่ตัดสินใจปั่นแซงขึ้นไปตรงกลางเกี่ยวกันล้มทันที งานนี้เลยได้แผลกันทั้ง 2 คน ก็ต้องยอมรับครับว่าลูกสาวเฮียก็ประมาทไปหน่อย ส่วนนึงก็เพราะยังเป็นมือใหม่ การตัดสินใจเลยอาจยังไม่เป๊ะ ส่วนอีกฝ่ายผมไม่อยากพูดอะไรมากครับ นอกจากปั่นไม่ระวัง อุปกรณ์ป้องกันก็ไม่มี แถมยังไร้มารยาทในการใช้เส้นทาง ปิดท้ายด้วยไม่มีความเป็นลูกผู้ชายอีกต่างหาก
สรุปว่าหลังจากนั้นทางเฮียแว่นกับลูกสาวก็รอรถ service จากทางการท่า ส่วนผมกับตัวละครลับก็ปั่นลุยฝนกันต่อจนจบทริป สรุปว่าแบบเปียกปอนกันถ้วนหน้า ปั่นกลางสายฝนก็สนุกดีเหมือนกันครับ ไหน ๆ เปียกแล้วก็จัดเต็มกันไปเลย ข้อดีก็คือไม่ร้อน ส่วนข้อเสียก็คือเปียกเลอะเทอะไปหมดตั้งแต่หมวกยันรองเท้า 555