สอบถามการรักษาตัวหลังการผ่าตัด หมอนรองกระดูกทับเส้นประสาท

[ต้นไม้]

ใช่เลยครับ แกนกลางหลังสำคัญมากที่สุด ต่อให้คุณกล้ามใหญ่ น่องโต แต่ถ้าแกนกลางหลังไม่แข็งแรง เมื่อใดที่มันทรุด มันเสื่อมจนเจ็บหนักคุณจะรู้ว่านี่คือส่วนสำคัญที่ทำให้คุณ เดิน วิ่ง ยืน นั่งได้ครับ ผมเจ็บมาแล้วจึงเข้าใจดีมาก ๆ ว่าร่างกายเราทรงตัวอยู่ได้ด้วยแกนหลังครับ ตอนที่เป็นเหมือนน๊อตแกนหลังมันหลุดหาย ขยับตัวไม่ได้ เดินไม่ได้ ไอไม่ได้ นั่งไม่ได้ เบ่งอึไม่ได้ ทุกอย่างมาจากตรงส่วนกลางทั้งนั้นเลย เห็นหลายคนมากที่เข้าฟิตเนสเน้นออกกำลัง สร้างกล้ามเนื้อกันเฉพาะแขน ไหล่ ขา ท้องด้านหน้า แต่ส่วนกล้ามเนื้อหลังมีน้อยมากที่ให้ความสนใจ ผมเองก็เน้นเล่นกล้ามเนื้อหลังมากขึ้นตั้งแต่เป็นโรคนี้มาครับ

[ต้นไม้]

ท่าบริหารแกนกลางลำตัว ได้ทั้งหลังและหน้าท้อง ทำง่าย ๆ ครับ แรก ๆ ทำเท่าที่ได้ ค้างไว้ 10 วินาที แล้วเพิ่มขึ้นเรื่อย ๆ สำหรับคนที่เป็นโรคหมอนรองกระดูก คนปรกติที่เริ่มมีอาการปวดหลังช่วงเอว ใช้ได้ดีครับ

[soonchai]

ท่าบริหารแกนกลางลำตัว ได้ทั้งหลังและหน้าท้อง ทำง่าย ๆ ครับ แรก ๆ ทำเท่าที่ได้ ค้างไว้ 10 วินาที แล้วเพิ่มขึ้นเรื่อย ๆ สำหรับคนที่เป็นโรคหมอนรองกระดูก คนปรกติที่เริ่มมีอาการปวดหลังช่วงเอว ใช้ได้ดีครับ

ขอบคุณมากครับแต่ดูแล้วท่านี้คงจะยากสุดๆต้องแข็งแรงจริงๆ ผมตอนนี้ได้แต่ท่า superman ครับ อายุก็47 แล้วก็คงเสื่อมตามอายุครับ

[artistja]

ท่าบริหารแกนกลางลำตัว ได้ทั้งหลังและหน้าท้อง ทำง่าย ๆ ครับ แรก ๆ ทำเท่าที่ได้ ค้างไว้ 10 วินาที แล้วเพิ่มขึ้นเรื่อย ๆ สำหรับคนที่เป็นโรคหมอนรองกระดูก คนปรกติที่เริ่มมีอาการปวดหลังช่วงเอว ใช้ได้ดีครับ

ขอบคุณมากเลยครับ ต้องฝึกเล่นทุกวันหละ

[artistja]

ขอแชร์ประสบการณ์ร่วมด้วยนะครับ ในฐานะที่เป็นผู้ป่วยเหมือนกันแต่โชคดีไม่กดทับ แต่ขนาดไม่กดทับผมก็ไม่สามารถเดินได้จนต้องคลานในวันที่เป็นก่อนเขาโรงพยาบาล
- แนะนำตัวก่อน ผมอายุปัจจุบัน 43 ปี กีฬาที่เล่นประจำคือปั่นจักรยานและวิ่ง แต่จะชอบวิ่งมากกว่าปั่นนะครับ
- ของผมเป็นหมอนรองกระดูกปลิ้นออกมาแตะเส้นประสาท เป็นหมอนรองกระดูกช่วงเอว L4-L5 เป็นเมื่อ พย.55 รักษาตัวมาถึง พย.56
-หมอนรองกระดูกเราจะแบ่งเป็น 3 ช่วง มี ช่วงคอ ช่วงหลัง และช่วงเอว คนส่วนมากจะเป็นที่ช่วงเอวกันเยอะมากโดยเฉพาะคนทำงานออฟฟิตและยกของหนัก ของผมเป็นมาจากสาเหตุยกของหนักผิดวิธีมาต่อเนื่องหลาย ๆ ปี
-ผมโชคดีที่ได้เจอหมอที่เล่นกีฬาและจบด้านนี้มาโดยเฉพาะ คุณหมอศรันย์พงศ์ ยมาภัย รพ.เซนต์หลุยส์ คุณหมอได้ให้ความรู้กับผมมากเรื่องการรักษาตัว วิธีปฏิบัติตัว และเป็นหมอที่จะไม่ใช้วิธีผ่าตัดเด็ดขาดกับโรคนี้ถ้าดูแล้วไม่จำเป็น เพราะคนไข้หลายคนผ่าตัดมาจากที่อื่นที่ผมเจอก็มารักษากับคุณหมอต่อ คุณหมอบอกผมว่าการผ่าตัดในทางการแพทย์ยังไม่มีผลยืนยันเต็มร้อยว่าจะหายเป็นปรกติ โดยส่วนมากจะดีขึ้นทันทีในช่วง 2-3 ปีแรก และก็จะกลับมาเป็นอีก แย่ลงอีกถึงขั้นผ่าตัดซ้ำ สาเหตุเพราะอะไรรู้กันมั๊ยครับ เพราะส่วนมากที่เรามักได้รับข้อมูลเรื่องโรคหมอนรองกระดูกในส่วนวิธีรักษา ส่วนมากก็จะพูดกันถึงแต่การรักษาด้วย ยา การผ่าตัด แต่ไม่ค่อยมีใครเน้นถึงการรักษาที่ต้นตอและตัวเอง นั่นคือการกายภาพ
-ผมนอนอยู่ รพ. 15 วัน ไม่มีการผ่าตัด ใช้ยารักษาช่วงแรก จากนั้นกายภาพที่ รพ. และกลับมารักษาตัวต่อที่บ้าน 1 ปีเต็ม โดยการงดการออกกำลังกายที่เคยทำทุกอย่าง แต่เริ่มเดินได้ ใช้ชีวิตได้ปรกติแต่ต้องปรับเปลี่ยนอิริยาบทใหม่หมด
-การกายภาพสำคัญมากครับ ต้องทำต่อเนื่องทุกวันตลอด และโรคนี้รักษาได้ด้วยตัวเองครับ และกลับมาเล่นกีฬาได้เหมือนเดิมครับ ยิ่งจักรยานนี่สบายครับถ้าไม่พาดโพน ปั่นปรกติ
-ตั้งแต่ต้นปีทีผ่านมาผมกลับมาลงวิ่งแข่งตามสนามแข่งได้ปรกติ ผมมาเรียนรู้การวิ่งใหม่ การลงเท้า การนั่ง การลุก การเดิน การนอน จิปาถะใหม่หมด แต่มันดีกับตัวเราจริง ๆ ส่วนคนปรกติก็สมควรเรียนรู้สิ่งเหล่านี้ครับ ลองไปหาหนังสือที่ผมแนะนำร่วมไปในนี้มาอ่านนะครับ ดีมาก ๆ มีคนที่เป็นหนักกว่าผมแนะนำมาอีกทีเขาเป็นนักวิ่งเหมือนกัน ทุกวันนี้วิ่งหนักกว่าผมอีก ยืนยันครับว่าสามารถกลับมาปั่นได้อีกแต่อยู่ที่ตัวเราว่าเรากายภาพตัวเองดีแค่ใหน หลายคนเข้าใจผิดว่าผ่าตัดเสร็จก็ไม่ต้องทำอะไร รอให้แผลหายฟื้นตัวก็เหมือนเดิม หมอหลายท่านไม่เคยแนะนำเรื่องกายภาพร่างกายกันเลย สุดท้ายก็มีผ่าซ้ำสอง เคสของผมถ้าไปที่ รพ.อื่นก็โดนจับผ่าแน่นอนเหมือนกันครับ

เป็นจุดเดียวกับผมเลยครับ L4-L5 ของผมตอนเเรกหมอก็รักษา กินยากายภาพมาปีกว่า เเต่ไม่ดีขึ้น หมอเลยบอกให้ไปทำ mri มาดูสิ พอผลออกหมอหันมาถามเลยว่าจะผ่าวันไหนดี เพราะหนักเอาการ เเต่โชคดีที่ตรงใช้ผ่าเเบบส่องกล้องไม่ได้ผ่าเเบบเมื่อก่อน เเต่ผมนึกว่าผ่าครั้งเดียวคงหาย พักฟื้นอยู่ 3 เดือน เลยมาปั่นจักรยานต่อ รอบนี้ปั่นหนักกว่าเดิม พอปลายปีอาการเดิมออกอีก รอบนี้หนักกว่าครั้งเเรก คือขาชาไปเลย ไปหาหมออีกรอบ หมอเลยให้ทำ mri อีกรอบ พอผลออก เป็นหนักกว่าเก่าอีก เเล้วก็เป็นจุดเดิมด้วย รอบนี้หมอสั่งห้ามยาวเลยครับ บอกขั้นต่ำ 6เดือน เพราะผ่า 2รอบเเล้ว เเต่ยังไง ผมจะเอาวิธีพี่ไปฝึกกายภาพร่างกายในช่วงนี้ก่อน ขอบคุณมากๆเลยครับ เป็นโรคที่เเสนทรมาณสุดๆ

[ต้นไม้]

ปั่นหนักกว่าเดิมนี่ไม่ทราบว่าหนักขนาดใหน แล้วรถที่ปั่นนี่ประเภท ROAD BIKE เสือหมอบหรือเปล่าครับ ถ้าใช่พวกนี้หมอยังห้ามเด็ดขาดเลยนะครับ ต้องปั่นรถประเภทนั่งเกือบหลังตรง ตอนนี้ผมปั่นทัวร์ริ่งไบค์ครับ นั่งสบายไปเรื่อย ๆ ชมธรรมชาติ ไม่รีบไม่ซาส์แบบเหมือนก่อนแล้วครับ ถึงผมจะกายภาพจนกลับมาวิ่งได้ ปั่นได้ ดูดีขึ้นแต่เรารู้ตัวเองตลอดว่าเราไม่สามารถกลับไปเหมือนเดิมอีกแล้ว โอกาสกลับไปเป็นอีกก็มีเยอะถ้าไม่ระวังและรักษาตัวให้ดี ส่วนหนึ่งต้องทำใจเรื่องนี้ ทุกวันนี้นั่งนาน ๆ ไม่ได้ ขับรถไกลนาน ๆ ต้องพักยืดเหยียดเป็นระยะครับ ความเป็นสุภาพบุรุษลดน้อยลงคือยกของหนักช่วยเหลือคนอื่นไม่ได้น่ะครับ แต่เป็นกำลังใจให้นะครับลองทบทวนดูนะครับว่าเรากลับมาเจ็บอีกได้อย่างไร เราพลาดตรงใหน เราหักโหมกับร่างกายไปหรือเปล่า ตอนนี้ผมคิดแค่ว่าขอให้ได้ปั่น ได้วิ่ง ก็มีความสุขที่สุดแล้ว ไม่หวังความเป็นเลิศ ความสำเร็จขึ้นแท่น สถิติดี อะไรพวกนั้นอีกต่อไป เวลาลงแข่งผมทำเท่าที่ร่างกายเรารับได้ มีความสุขกับมัน จบแบบไม่เจ็บให้ได้ทุกครั้ง กลับบ้านได้คนที่บ้านไม่ห่วง และมีพรุ่งนี้ให้เราได้ออกไปปั่น ไปวิ่ง ต่อไปแค่นี้พอแล้วครับ สู้นะครับ อย่าลืมเรื่องกายภาพมันสำคัญมากจริง ๆ ผมเข้าใจความรู้สึกคุณผมอินกับมันเพราะผมรู้ว่ามันเจ็บและทรมานแค่ใหน ศัรธาในการรักษาาเชื่อมั่นว่าเราต้องดีขึ้นครับเป็นกำลังใจให้ ฝากไว้ครับ https://www.facebook.com/photo.php?v=686862814709307

[ต้นไม้]

ฝากให้ดูเป็นกำลังใจครับ http://www.youtube.com/watch?v=qX9FSZJu448

[soonchai]

ฝากให้ดูเป็นกำลังใจครับ http://www.youtube.com/watch?v=qX9FSZJu448

ผมเห็นด้วยในเรื่อง ถึงแม้จะเจ็บก็ต้องออกกำลังกายครับ ผมบรรเทาจนเกือบหายก็เพราะออกกำลังกายส่วนที่เจ็บช่วยครับ ถ้ามั่วแต่นั่งๆนอนๆรอวันหาย ผมไม่เอาด้วยแล้ว เคยนั่งๆนอนๆกินแต่ยาแก้ปวดตามหมอสั่งจนเป็นโรคกะเพาะอาหารเพราะยากัดกะเพาะครับ ผมก็เลยมาบริหารร่างกายทั้งๆที่มันเจ็บก็ทนมันอยากเจ็บได้เจ็บไป จนมันเลิกเจ็บไปเองครับ