ขออภัยเผื่อใครสนใจร่วมทริป เนื่องจากเคลียร์งานไม่เสร็จได้ จึงต้องยกเลิกทริปอีกครั้ง

[เอส-เมอร์ริด้า]

ถึงหนองคายเรียบร้อยครับ ครั้งนี้สุดๆจริงๆ ไม่มีลืมความทรมานนี้เลย พอดีแถวหลวงพระบางฝนตกหนักหมอกหนามาก สำคัญที่สุดคือมันหนาวมากๆๆ ปั่นไต่เขามานอนกิ่วกระจำ วันต่อมานอนน้ำอุ่น เส้นทางแทบไม่มีรถเลย สำหรับทางสายเก่านี้

เส้นทางสายเก่า เจอสายใหม่ที่สวยกว่า ใหม่กว่า สั้นกว่า ยิ่งเจอทุ่งผาเจียด้วยแล้ว เหมือนอยู่อีกโลกหนึ่ง ทางสายเก่าก็ถูกลืม แต่ยังความคลาสสิคสำหรับชาวจักรยานอยู่เสมอ ดูการเดินทางของคุณมุซาชิตามที่บอก คงลุยเต็มที่ไม่มีพัก เห็นยิงรวดเดียวยากๆ คราวก่อนผมก็เที่ยงคืนเลยขึ้นภูคูน ก่อนจะลงมาวังเวียงก็เกือบ 2 ทุ่ม แต่ยังคงสนุกเสมอเมื่อได้เดินทางครับ

[มุซาชิ]

ขอบคุณครับพี่เอส ไม่มีใครปั่นหรือผ่านมาทางนี้เลย จากหลวงพระบาง มานอนกิ่วกระจำ จากกิ่วกระจำมานอนวังเวียงครับ ลุยเดี่ยว จากวังเวียงมานอนเวียงจันทร์ ความจริงไม่อยากปั่นไกลแบบนี้ครับ พอดีเวลา มันจะเลยกำหนดการลางาน เลยจำต้องทรมานตัวเอง ลุยหมอกลุยฝน

[มุซาชิ]

ที่แรกจะนอนน้ำอุ่นให้จงได้แต่ ถึงประมาน15.30 น เวลาเหลือ แถม ถามสหายลาว บอกว่า จากนี้ไปไหลลงวังเวียง ผมเลยกลั้นใจลุยต่อ ที่ไหนได้ น้ำตาแทบไหล เขายังไม่หมดแถม ฝนตกอีก กว่าจะถึงวังเวียงแทบเป็นลม 555 พลังขุนเขาช่างยิ่งใหญ่เสียเหลือเกิน

[เอส-เมอร์ริด้า]

ที่แรกจะนอนน้ำอุ่นให้จงได้แต่ ถึงประมาน15.30 น เวลาเหลือ แถม ถามสหายลาว บอกว่า จากนี้ไปไหลลงวังเวียง ผมเลยกลั้นใจลุยต่อ ที่ไหนได้ น้ำตาแทบไหล เขายังไม่หมดแถม ฝนตกอีก กว่าจะถึงวังเวียงแทบเป็นลม 555 พลังขุนเขาช่างยิ่งใหญ่เสียเหลือเกิน

แห้ม...น่าเสียดาย ไฮไลท์เลยนะครับเนี่ย น้ำอุ่นเนี่ย...555

ไม่เป็นไรไว้แก้ตัวใหม่...

อะไรนะเหรอที่ว่าน่าเสียดาย อิๆๆ

ก็เจ้าของเฮือนพักน้ำอุ่นที่สวย และน่ารักที่สุด ยังงัยครับ ถ้ายังได้แช่บ่อน้ำอุ่นข้างๆ คลายเมื่อยจากการปั่นได้เป็นอย่างดี เส้นทางนี้เจอเจ้าถิ่นหลอกซะแล้ว ทางจะไปวังเวียงยังพบเนินซึมๆ เหมือนไม่มีอะไรๆ แต่กว่าจะไปถึงกาสี แล้วยังต้องเจอเนินอีกช่วงหนึ่ง ก่อนถึงผาตั้ง ก็ยิงยาวถึงวังเวียง ก็อีกตั้งหลายโลเชียว

ตอนที่ไปผมก็ไหลลงยาวๆ จากภูคูน ถึงวังเวียงเกือบ สองทุ่มเลยครับ