มีมาร 3 ตน... แอบมาขโมยเอาความสุขของมนุษย์ไป...
แล้วก็ปรึกษากันว่าจะเอาไปซ่อนที่ไหนดี...
มารตนที่ 1 ว่าควรเอาไปซ่อนไว้ที่ภูเขา... ที่สูงที่สุดในโลก...
แต่มารตนที่ 2 ว่าเพื่อนเอ๋ย มนุษย์นั้นไม่กลัวความสูง...
แต่กลัวหายใจไม่ออก... เพราะสังเกตุได้ว่า...
ดำน้ำได้นิดเดียวก็ทะลึ่งพรวดขึ้นมาแล้ว... เพราะกลัวหายใจไม่ออก...
แต่บนภูเขาอากาศดี... มนุษย์ชอบไปเที่ยวภูเขา...
เอาไปซ่อนไว้ใต้บาดาลจะดีกว่า...
มารตนที่ 3 แย้งว่า... อย่าเลยเพื่อนเอ๋ย... มนุษย์มันเก่ง...
สร้างเครื่องมือหาของในทะเล...ในอากาศได้... เดี๋ยวมันก็หาเจอ...
แต่สังเกตุได้ว่านัยน์ตามนุษย์มองไปข้างนอก... หูก็ชอบฟังเสียงข้างนอก...
ชอบไปเที่ยวข้างนอก... เราควรแอบเอาไปซ่อนไว้ที่ใจมันดีกว่า...
มนุษย์หาไม่เจอแน่... เพราะว่ามนุษย์ชอบมองหา... ความผิดของคนอื่น...
ไม่ชอบขัดใจตัวเอง... ไม่ชอบดูจิตใจตัวเอง...
มารทั้ง 3 ตน... ก็ตกลงความเห็นเป็นเช่นเดียวกัน...
ตั้งแต่นั้นมามารทั้ง 3 ตน... ก็เอาความสุขมาซ่อนไว้ที่ใจ...
มนุษย์ผู้โง่เขลาจึงออกไปหาความสุขที่อื่น... ที่ภูเขา... ที่ชายทะเล...
ตามที่ต่างๆ... ก็ยังหาความสุขไม่เจอ...
พยายามออกไปหาความสุขข้างนอกอยู่เสมอ...
ทั้งๆ ที่ความสุขที่ตามหาอยู่นั้น... ซ่อนอยู่ที่ใจตัวเองตลอดเวลา...
--- copy เขามา...เขาก็ copy ต่อๆกันมา แต่ดีจัง... 
