ว่ากันว่า... รู้อะไร ไม่สู้ รู้งี้.... เรียนเชิญมาแชร์ วิชา "รู้งี้" กันค่ะ

[iampom]

เรื่องของเรื่องก็คือ... จองโรงแรมที่ิอยุธยาแล้วจ่ายเงินเต็มจำนวน สองพันกว่าบาท รู้อย่างงี้ๆๆๆไม่น่าจ่ายเงินก่อนเลยเรา


เช้าวันเสาร์ เดือน มีนาคม ปีชวด เริ่มปั่นออกจากบ้านที่สนามบินน้ำ 8โมงเช้าพร้อม ภรรยา แต่การเริ่มต้นออกจากบ้าน มีเหตุการณ์ท้องเสียเข้าแทรกก่อนออก ตั้งแต่เช้าเข้าห้องน้ำหลายครั้งแล้วคิดว่าจะหยุด แต่มันไม่เป็นดังคิด เริ่มออกปั่นไปแค่ไม่กี่โล เหงือแตก หัวใจเต้นแรง ไม่ไหว พักดื่มน้ำ ทานข้าวก่อน คงช่วยได้มั่ง นังไปกินไปแต่ในใจคิด ๆๆๆ ถ้าตรูไม่จ่ายเงินค่าที่พัก คงปั่นกลับบ้านแล้ว แต่ชิวิตติดกรรม ต้องไปต่อ อีกอย่างมั่นใจช้อมมาดี น่าจะไปได้ พร้อมทั้งสัมภาระแบบจัดเต็ม

สองคนผัวเมีย อยากขนอะไรขนไปให้หมด วิ่งแค่ 70โลเองไปกลับไม่เกิน 150 โลนั้นเป็นความคิดของคืนก่อนเดินทาง ทุกอย่างพร้อมก่อนนอน พร้อมจะออกเดินทางแล้วพรุ่งนี้..

....... หลังจากพักทานข้าวเช้า ได้เวลาล้อหมุนพร้อมที่จะไปต่อ ภรรยาก็พร้อมที่จะปั่นตามท้ายเราด้วยดีตลอด จะไม่มีมาแซงหัวลากอย่างเรา ด้วยแรงพลังงานจากข้าวผสมเครื่องดืมเกลือแร่ เป็นแรงส่งให้ไปถึงรังสิต พักสักนิด แสงแดดเดือนนี้ทำไม่ร้อนจัง น้ำเริ่มหมด แต่ไม่ต้องกล้วซื้อได้ตลอกทาง พักนานไม่ได้ปั่นต่อไป อีกนิด ท้องเสียเริ่มออกอาการ ปั่นไปมองหาห้องน้ำไป( ไม่อยากเรียกกว่าปั่นคลานชะมากกว่า) เจอวัดริมคลอง เหมื่อนเจอสวรรค์ คอยยังชั่ว เข้าห้องน้ำดึ่มน้ำเสร๊จเริ่มไปต่อเดียวจะถึงเย็น ต้องพาภรรยาปั่นชมเกาะ ถ่ายรูปในเมืองอีกในใจคิด มองดูไมล์วิ่งมาได้ 30โลเอง เหลืออีกตั้ง 40โลแม่เจ้า พอปั่นได้อยู่สู้สู้ แต่จากเดิมปั่น10โลพักที เหลือไม่ถึง10โลพักที่ เป็นแบบนี้จนไปถีง บางประอิน หมดทั้งน้ำหมดทั้งแรง ไม่เหลืออะไรในกระเพราะ สั่งก๋วยเตียวเรือ จำไม่ได้ว่าชัดไปคนละกี่ชาม แต่ละชามพิเศษด้วย แถมขนมกล้วยอีก พักเอาแรงนานหน่อยร้อนเหลือเกิน ระยะทาง ยี่สิบกว่าโลก็เข้าเกาะอยุธยาที่เป็นทีตั้งของโรงแรมบูติกโฮเทลที่น่ารัก ตั้งใจเลือกเพื่อสร้างความประทับใจคนปั่นตามเรามา ปั่นผ่านบางประอินไปได้แค่ ห้ากิโลเห็นจะได้เริ่มไม่ไหว ทั้งร้อน ทั้งแดด ทั้งหมดแรง เข้าไปพักศาลาข้างทาง แล้วก็เข้าศาลาข้างทางแบบนี้ ตลอด จนกระทั้งอีกประมาณ 5กิโลจะถึงวัดพนัญเชิง ร่างกายมันสุดจะเฟื่อนจะไปต่อไม่ไหว ลงนังข้างทาง ศาลาไม่ต้องมี พักทุกหนึ่งกิโล จนถึ่งวัดพนังเชิง เข้าห้องน้ำอีกครั้ง มองนาฬิกาบ่ายสามโมงเห็นจะได้ ในใจคิดต้องปั่นอ้อมไปข้ามแม่น้ำอีก แต่เดียวก่อนมีคนข้ามฟากมาได้ เราก็ข้ามไปได้ ไม่ต้องปั่นอ้อมแล้ว แต่จักรยานเหล็กเก่าๆของเราพร้อมสิ่งของที่ขนมา กระเป๋าหลังสองใบใหญ่สุดสำหรับสองคนที่อัดแน่น Laptopทั้งกระเป๋า กล้องตัวใหญ่พร้อมกระเป๋าlensอีกหลายตัว เสื้อผ้าของใช้คุณภรรยา สำหรับปั่นชมเมือง เดินเล่น ใส่นอน ปั่นกลับ เครื่องสำอางครบชุด ร้องเท้าสองคู่ หมวกอีกใบ ฯลฯ มาแค่หนึ่งคืน ก็ Full load ได้เหมื่อนกันในใจคิด ไม่ธรรมดา

..... เรือรอพวกเราอยู่ แต่จะยกรถข้ามลงไปท่าเรื่อมันไม่ง่าย น้้ำน้อยด้วยทางลงก็ชัน ไม่มีทางเลือกอื่น หาคนผู้ชายมาช่วยยกหน่อย ข้ามที่กั้นไม่สู่งมาก ลงเรือเรียบร้อย ทางขึ่นง่ายน้อยเข็นขึ่นไปได้ ใกล้แล้วทางนี้ ไม่น่าเกิน สามโลถึง ปั่นม้วนเดียวจบ ถึงที่พักด้วยความดีใจ ทำสำเร็จแล้ว

เขียนแบบแนวนวนิยายไปหน่อย แต่ก็มาจากเรื่องจริงในวันนั้นวันที่รู้อย่างงี้ๆๆๆ ไม่จ่ายเงินก่อน......

[ARMY_RETURN]

อ่านแล้วก็นั่งขำนั่งยิ้ม ประสบการณ์ของแต่ละท่านสนุกดีครับ ชมเจ้าของกระทู้ครับ"รู้งี้" ผมก็มีเหมือนกัน เคยอ่านเจอในmtbนี่แหละครับว่า ถ้าหันมาเล่นเสือทั้งหลายจะไม่จบ จริงด้วยครับ เสือหมอบแล้ว เสือภูเขาแล้ว พับแล้ว ตอนนี้เล็งทัวริ่ง อีกแล้ว เฮ้อ..รู้งี้ เก็บตังค์ไว้เยอะ ๆ ก็ดีน่ะสิ

[bluestranger]

ไปปั่นเที่ยวเขมร ขากลับนั่งรถตู้เล็ก เราก็ขอให้เอาจักรยานไว้ในรถ แต่คนขับไม่ยอม
ทำหน้าใส่เราแบบว่า ... ขอเถอะ อย่าเยอะ ...
อีกคนก็บอกว่า "เชื่อผม ๆ โน พรอบเบลม มอไซค์เค้าก็เอาไปแบบนี้แหละ"

ความจริงเค้าก็มัดได้มั่นคงดี แต่ผมไม่ทันสังเกตว่าล้อหลังตกลงไปในร่องนิดนึง แล้วมันก็โยกได้เวลารถกระเทือน
ประมาณ 270 กม. ต่อมา ถึงที่หมาย ปรากฎว่าล้อหลังเบี้ยวอย่างแรง จนยางสีกับตะเกียบโซ่ (แต่พอปั่นได้แบบถู ๆไถ ๆ)

โธ่ !! รู้งี้ ... เพิ่มเงินให้้เค้านิดนึง เค้าคงยอมให้เอารถไว้ข้างในแล้ว !!

[kaka7]

มาแอบอ่านเอาไว้เตือนตัวเอง ขอขอบคุณพี่ๆทั้งหลายที่ล่วงหน้าไปนำประสพการณ์มาเล่าสู่กันฟัง
ยังไม่มีใครมีปัญหากับสุนัขเลยครับ

[cpong67]

ขอบคุณคนตั้งกระทู้....

[Felix]

ปั่นทัวริ่งฉายเดี่ยวไปเที่ยวเมืองกาญจน์ แวะน้ำตกเอราวัณ ไปสุดทางที่น้ำตกแม่ขมิ้น
ตามกำหนดแรก จะปั่นกลับทางเดิม ไปเอราวัณ

แต่ไม่รู้อะไรมาดลใจ ตัดสินใจไปต่อไปเรื่อย กะว่าให้ถึง ทองผาภูมิ
แต่ระหว่างทางฝนตกหนักมาก จนทางเปลี่ยนสภาพจาก ลูกรังอัดแน่นกลายเป็นทางโคลน



ต้องแบบจักรยานแบบ Full Load เดินย่ำโคลน ประมาณ 7 กม
แทบจะเป็นลมตาย รู้งี้ปั่นกลับทางเดิมดีกว่า