+++สรุปทริปพระรามสี่ปั่นเที่ยวทะเลสัตหีบ 23ตค.51+++

[แม่ต่าย]

[แม่ต่าย]

เอก..ปั่นจกย.ไปหาซื้อน้ำแข็งมาประคบให้พี่กวิน

[แม่ต่าย]

[แม่ต่าย]

[แม่ต่าย]

[แม่ต่าย]

[แม่ต่าย]

[แม่ต่าย]

[แม่ต่าย]

[แม่ต่าย]

[แม่ต่าย]

[แม่ต่าย]

มาพักสายตากัน...

[แม่ต่าย]

ฝากพี่ป็อก ขอบคุณ พี่ๆ เพื่อนสัตหีบด้วยครับ สนุกมาก พี่เพื่อนสัตหีบให้การตอบรับและดูแลอย่างอบอุ่นมาก ก่อนกลับก็ยังเลี้ยงอาหารมื้อใหญ่ อยากให้มีโอกาศเข้ามากรุงเทพบ้าง จะได้ต้อนรับบ้างครับ
ขอบคุณมากครับ

พี่ณรงค์...เอก...เจี๊ยบ...ได้ช่วยคชจ.อาหารมื้อเย็นให้กลุ่มเพื่อนสัตหีบไป2000บาท เพื่อจะได้ไม่เป็นการรบกวนเขามากเกินไป วันหน้าจะได้ไปรบกวนอีก

++ ยังไม่ลืมเย็นตาโฟค่ะ ถ้าไม่อร่อยมีเคือง...++

[น้องปืน]

ขอขอบคุณกลุ่มเพีอนสัตหีบ.....ครับที่มาช่วยต้อนรับพาเที่ยวชมวิวและไปลุยทางแทรค.....แล้วร้านอาหารตอนเย็นอร่อยมากครับ...(หิวจัด)พี่เอกเล่นยิงตลอดทางเลย...ของเขาแรงจริงๆๆ /และขอขอบคุณพี่โกโร่ที่พาทั้งคนและรถของผมมาส่งถึงบ้านเลยครับ....มีไปเที่ยวอีกจะไปรถพี่โกโร่ดีกว่าส่งถึงที่ฮิๆๆ

[kavin]

สวัสดีครับ เพื่อนพระราม๔ วันนี้ครบกำหนด 5 วัน ผมได้ไปตัดไหมที่เย็บแผลบริเวณริมฝีปากบนมาแล้ว แผลสมานกันได้ดี ไม่มีอาการอักเสบติดเชื้อ ส่วนอาการดั้งจมูกหักก็ปล่อยไว้ให้กระดูกเชื่อมกันเอง คงไม่ทำศัลยกรรมเสริมดั้งครับ ลดความหล่อลงบ้าง วันเกิดเหตุ ศีรษะ และ ใบหน้ากระแทกพื้นแรงมาก เจ็บเกินจะบรรยายได้ แต่ก็รู้สึกเกรงใจเพื่อนๆ ที่ทำให้ทุกคนหมดสนุกและเสียเวลา ผมยังจำเหตุการณ์ได้ไม่ทั้งหมด อยากจะขอบคุณทุกๆคนที่ช่วยกันดูแลช่วยเหลือ จนผมลุกขึ้นยืนได้
1.ขอบคุณ คุณณรงค์ ที่ช่วยปฐมพยาบาล และให้นอนหนุนตัก ผมไม่เคยหนุนตักชายใดมาก่อน วันนั้นรู้สึกอบอุ่นมาก
2.ขอบคุณ แม่ต่าย ที่ขับรถพี่แดงมารับใกล้จุดเกิดเหตุ และประสานงานที่โรงพยาบาล
3.ขอบคุณพี่แดง ที่ขับรถพาไปโรงพยาบาล และประสานงานที่โรงพยาบาล
4.ขอบคุณน้องอุ้ย ที่ตามไปให้กำลังใจที่โรงพยาบาล
5.ขอบคุณ คุณเอก ที่กรุณาไปหาซื้อน้ำแข็งมาให้ประคบ (ทราบจากกระทู้)
6.ขอบคุณนักปั่นกลุ่มเพื่อน (ไม่ทราบนาม) ที่กรุณาสละผ้าเช็ดหน้าสีเหลือง ประคบบาดแผล ไม่รู้ว่าผ้าหายไปไหนแล้ว
7.ขอบคุณนักปั่นกลุ่มเพื่อน ที่กรุณาให้การต้อนรับ จัดเส้นทางปั่นที่สนุกสนาน สวยงาม และ เลี้ยงน้ำดื่ม
8.ขอบคุณ คุณ Putt Scott ที่ขับรถนำทางจาก บางปะกง จนถึง สัตหีบ
9.ขอบคุณท่านที่แนะนำให้ไปโรงพยาบาล (จำไม่ได้ ตอนนั้นมึนตึ๊บ)

ยังมีอีกหลายๆคำขอบคุณสำหรับทุกๆคนที่ไม่ได้เอ่ยนาม เพราะว่าผมจำได้เท่านี้... และขออภัยที่แอบขับรถกลับมาก่อน ตอนนั้นรู้สึกว่านั่งที่ชายหาดต่อไปไม่ไหวแล้ว มันปวดร้าวระบมไปทั้งตัว อยากจะนอนสบายๆ เลยไปติดเครื่องเปิดแอร์นั่งพักในรถ แล้วก็รู้สึกอยากกลับบ้านนอน จึงรวบรวมพลังครั้งสุดท้าย ขับรถกลับมาเอง โดยไม่ได้บอกใคร จนคุณณรงค์ ต้องโทรสอบถามด้วยความเป็นห่วง

ข่าวดี...วันนี้ลองเอาเสือหมอบขึ้นโรลเลอร์ 15 นาที รอบขายังอยู่ อิอิ แต่เหงื่อไหลมาโดนแผล เลยเลิกปั่น...