เรื่องเล่าข้างถนน เสียมเรียบ...จินตนาการที่เกินมาในกะลาใบนั้น

[นพพล]

...ตอนนั้นแกเห็นพวกเขาสองคนกำลังก้มๆเงยดูรากไม้ดูภาพแกะสลักต่างๆ
แกเข้ามาชวนคุยโดยที่พวกเขาไม่ได้เชื้อเชิญ
แล้วไม่นานตำนานเรื่องเล่าและของแปลกของที่นี้ก็หลั่งไหลออกมาจากปากแกโดยที่พวกเขาไม่ได้ถาม
ครั้งหนึ่งแกนำพวกเขาเข้าไปในปราสาทน้อยเล็กๆหลังหนึ่ง
แกบอกว่าปราสาทน้อยหลังนี้มีความประหลาดบางอย่าง
นั้นคือเมื่อยืนอยู่กลางตัวปราสาทน้อยแล้วเอามือทุบไปที่หน้าอกเบาๆจะเกิดเสียงก้องกังวานอยู่ในตัวปราสาทนั้น
แกก็ลองทำให้ดู พวกเขาทำตาม
ปึงปึงปึง
เสียงก้องกังวานเกิดขึ้นจริงมันดังก้องปราสาทหลังนั้น

IMG_9094.JPG (332.34 KiB) เข้าดูแล้ว 510 ครั้ง

[นพพล]

...จำได้ว่าตอนที่อ่านหนังสือเล่มนั้นเขาแทบไม่อยากวางมัน
จินตนาการของคนเขียนที่สามารถสร้างฉากเหนือจริงขึ้นมานั้นว่าน่าตื่นใจแล้ว
แต่ที่น่าตื่นใจมากกว่านั้นคือมันเกิดขึ้นท่ามกลางชีวิตธรรมดาของตัวละคร
และนั้นคือลักษณะของวรรณกรรมแนวนี้
ความมหัศจรรย์ในความปกติสามัญ

IMG_9098.JPG (279.88 KiB) เข้าดูแล้ว 510 ครั้ง

[นพพล]

พวกเขาถามถึงนางอัปสรที่ซ่อนอยู่ในรากไม้นางนั้น

[นพพล]

IMG_9102.JPG (278.65 KiB) เข้าดูแล้ว 510 ครั้ง

IMG_9104.JPG (320.71 KiB) เข้าดูแล้ว 510 ครั้ง

IMG_9111.JPG (350.03 KiB) เข้าดูแล้ว 510 ครั้ง

...ยิ่งเย็นเท่าไรคนก็ยิ่งน้อยลง เสียงพูดคุยถูกแทนที่ด้วยความเงียบ
รากไม้เหล่านั้นเหมือนจะยึดครองไปทั่วพื้นที่ของตัวปราสาท
บรรยากาศรอบๆปราสาทวังเวงและลึกลับ
นางอัปสรนางนั้นซุกตัวอยู่ด้านในท่ามกลางเศษซากปรักหักพังของปราสาทข้างระเบียงคดแห่งหนึ่ง
รากไม้แทบจะปิดหน้าของเธอจนหมด
หากไม่สังเกตก็อาจไม่เห็นเธอ
พวกเขาเห็นเธอจนได้

[นพพล]

IMG_9097.JPG (279.69 KiB) เข้าดูแล้ว 510 ครั้ง

[นพพล]

...เรื่องภาพสลักนางอัปสรที่โดนรากไม้กลืนกินนั้นเพื่อนของเขาได้ข้อมูลก่อนเดินทางมาที่นี่แล้ว
ซึ่งมันรวมถึงต้องหาภาพไดโนเสาร์ที่สลักบนเสาหินเสาหนึ่งที่ไหนสักแห่งของปราสาท
เพื่อนของเขารับคำท้าเอาไว้กับเด็กรุ่นน้องก่อนมาที่นี่ว่าต้องหาทั้งสองอย่างให้เจอ
และพวกเขาคงหาไม่เจอถ้าหากลุงคนนั้นไม่ช่วยบอกทาง

IMG_9140.JPG (306.45 KiB) เข้าดูแล้ว 510 ครั้ง

[นพพล]

IMG_9121.JPG (335.16 KiB) เข้าดูแล้ว 510 ครั้ง

IMG_9126.JPG (316.81 KiB) เข้าดูแล้ว 510 ครั้ง

IMG_9129.JPG (338.69 KiB) เข้าดูแล้ว 510 ครั้ง

IMG_9132.JPG (324.29 KiB) เข้าดูแล้ว 510 ครั้ง

IMG_9136.JPG (306.7 KiB) เข้าดูแล้ว 510 ครั้ง

[นพพล]

IMG_9115.JPG (301.15 KiB) เข้าดูแล้ว 510 ครั้ง

[นพพล]

พบกันใหม่พรุ่งนี้นะครับ

[ครูหาด]

ภาพงาม เล่าหรอย ติดตามครับ

[นพพล]

ภาพงาม เล่าหรอย ติดตามครับ

ขอบคุณครับ

[นพพล]

...หลังจ่ายเงินค่าที่พัก เธอบอกว่าเดือนหน้าจะไปเมืองไทย ไปหางานทำ
อาจเป็นโรงแรมหรือที่ไหนสักแห่ง ความสามารถทางภาษาอย่างเธอคงหางานที่ตามความสามารถได้ไม่ยาก
เขาค่อนข้างแปลกใจที่รู้ว่าเธอไม่ใช่ลูกสาวเจ้าเกสเฮาส์อย่างที่เข้าใจในตอนแรก

“ถ้าอยากให้ลูกที่บ้านพูดภาษาอังกฤษเก่งก็จ้างเธอมาเป็นครูสอนภาษาอังกฤษเสียเลยนะ” เขาแสดงความคิดเห็นกับเพื่อน
“ให้เธออยู่กินที่บ้านเลย ให้พูดภาษาอังกฤษอย่างเดียวกับลูกรวมถึงพ่อมันด้วย” เขาหัวเราะในคำพูดตัวเองหรืออาจหัวเราะให้อะไรสักอย่างที่ขำไม่ออก ซึ่งเขาเข้าใจอยู่คนเดียว

IMG_9030.JPG (350 KiB) เข้าดูแล้ว 505 ครั้ง

[นพพล]

...ที่ด้านนอกระหว่างที่กำลังจัดสัมภาระบนจักรยาน
ชายคนหนึ่งหัวเกรียนท่าทางเซอร์เต็มตัว แขนขาบางจุดของเขาสักลวดลาย
เจาะหูข้างเดียว เขาเข้ามาเดินดูจักรยานที่เตรียมตัวเดินทาง
บ้านของเขาอยู่ในซอยนั้น เขาเดินมาเห็นเข้าพอดีจึงเข้ามาพูดคุยกับคนต่างถิ่น
ดูเขาจะสนใจกับจักรยานของเขาเสียเหลือเกิน
เขายิ้มทักทายก่อนพูดบางอย่าง

“ผมมีเพื่อนที่เมืองไทยหลายคน ผมเคยปั่นไปสระแก้วด้วยนะครับ เพื่อนที่เมืองไทยก็เคยปั่นมาที่นี่บ่อย เวลาไปเที่ยวเมืองไทยผมก็ไปนอนบ้านเพื่อนแถวสระแก้วนั้นแหละ”
“วันนี้ไปไหนต่อครับ” หนุ่มเซอร์ถามต่อ เขาเป็นคนเขมรที่ชอบปั่นจักรยานคนหนึ่งและมีทีมจักรยานเป็นของตัวเอง
ระยะทางร้อยกว่ากิโลแค่นี้สำหรับเมืองไทยไม่ไกลเลยสำหรับเขาคนนั้น
“ทีหลังเวลาเข้าไปเมืองไทยก็ปั่นเลยไปชลบุรีก็ได้ บ้านผมอยู่แถวนั้น” เขาพูดชวน

“เสียดายที่ต้องกลับแล้ว ถ้าอยู่ต่อสักวันจะให้คุณนำเที่ยวเสียมเรียบสักหน่อย” เขาอยากพูดคำนี้ แต่ไม่ได้พูด มันติดอยู่ที่คำบางคำ
“โชคดีนะครับ” หนุ่มเซอร์ยิ้มให้พลางโบกมือให้ในขณะที่พวกเขาปั่นจักรยานออกไป

คำเพียงบางคำ คำว่า”เสียดาย”ในภาษาอังกฤษมันพูดว่าไงแล้วนะ เขานึกคำๆนั้นไม่ออก

IMG_9050.JPG (386.31 KiB) เข้าดูแล้ว 505 ครั้ง

[นพพล]

...เมืองเสียมเรียบอยู่ห่างจากพวกเขามาหลายสิบกิโลแล้ว
เช้าวันนี้พวกเขาต้องปั่นทวนลมไปตลอดบนถนนที่แทบจะตรงและราบไปหาชายแดนไทย มันเหมือนเป็นการใช้หนี้ของวันแรก
ตอนนั้นพวกเขาปั่นตามลมอย่างสบายใจจนแทบว่าไม่ต้องใช้แรงในการปั่นสักเท่าไหร่
เหมือนกับว่าลมมันจะหอบพวกเขาจากปอยเปตมาเสียมเรียบก็ว่าได้ แต่วันนี้ความเร็วในการปั่นอยู่แค่13-14กิโลต่อชั่วโมง
ถ้าเมื่อไหร่ที่มีรถเก๋งหรือรถบรรทุกวิ่งแซงขึ้นไป ลมที่พวกเขาปั่นทวนอยู่นั้นจะถูกแหวกและบังเอาไว้
ความเร็วของจักรยานจะถูกเพิ่มไปเป็น18-19กิโลต่อชั่วโมง
เขาชอบเวลาที่รถบรรทุกวิ่งแซงเข้ามาที่สุด แต่ช่วงเวลาแห่งความสุขนั้นก็ผ่านไปเร็วเหลือเกิน
หลังรถสิบล้อผ่านไปไม่นานก็ต้องปั่นทวนลมอยู่ที่ความเร็วเดิมอีกครั้ง ครั้งแล้วครั้งเล่า

...ราวๆเที่ยงวันนั้นพวกเขาแวะกินข้าวเที่ยงที่ร้านขายส้มตำข้างทาง
หมูทอดถุงใหญ่และข้าวเหนียวถูกวางลงบนโต๊ะระหว่างรอการมาถึงของส้มตำ

IMG_9137.JPG (298.27 KiB) เข้าดูแล้ว 505 ครั้ง

[นพพล]

...หมูทอดถุงนั้นซื้อมาจากตลาดแถวโรงพยาบาลเด็กที่พวกเขาเคยฝากท้องมาแล้วเมื่อคืนก่อน
พวกเขากลับไปอีกครั้งหลังจากออกจากเกสเฮาส์ในตอนเช้าเพื่อไปหาข้าวกิน
แต่เพียงแค่จอดจักรยานที่หน้าร้านนั้น คนในร้านก็จ้องพวกเขาเป็นตาเดียวกัน โชคดีที่ผู้ชายคนหนึ่งพูดภาษาไทยได้
เขาเคยเข้ามาทำงานช่างก่อสร้างในเมืองไทยสักพักใหญ่ก่อนกลับมาอยู่เมืองไทยเหมือนเดิม
และเขานี้แหละที่ช่วยพูดคุยกับแม่ค้าคนขายในเรื่องอาหารต่าง รวมถึงหมูทอดถุงใหญ่ถุงนั้นด้วย
เช้านั้นข้าวจานใหญ่ราคาจานละสามสิบบาท
มันเป็นราคาที่ไม่ถูกแทรกแซงราคาเหมือนอย่างข้าวจานละห้าสิบบาทในวันแรกที่เข้ามาเขมร