บนเส้นทางสูง 2,200 เมตร สู่เมืองหมอก และ ภูสามสุ่ม

[ตี๋ท่าบ่อ]

ทานอาหารว่างกัน ตอนเย็นเพราะตกลงว่า มืดก็ปั่น

โดยมีน้องๆให้กำลังใจ..

[ตี๋ท่าบ่อ]

เมื่อตะวันเริ่มลับขอบฟ้า

[ตี๋ท่าบ่อ]

ตกเย็นเห็นเด็กมาขุดอะไรไม่รู้พอจะเดินไปหาเด็กก็วิ่งหนี...
พอหยุดเฉยเด็กก็เดินเขามา....

[tewinsanwong]

[ตี๋ท่าบ่อ]

ปั่นมาถึงบ้านวังหิน ชาวบ้านบอกว่าอย่าไปต่อ ช้างออกหากิน กลัวปั่นไปเจอช้าง
เลยต้องให้อ้ายคำไดติดต่อที่พักกับนายบ้าน
และขอฝากท้องกับฝีมือพี่หางแฮ้ม...คืนนี้

ชมอาหาร และที่พัก แบบโฮมสเตย์...ที่บ้านวังหิน

[หางแฮ้ม]

วันแรก ตั้งใจจะไปนอนที่บ้านนาตานปากทางเข้าถ้ำกองลอด้านทิศใต้ซึ่งอยู่เลยบ้านวังหินไปอีกประมาณ 20 กว่ากิโลเมตร
แต่เส้นทางโหดกว่าที่คิดไว้เยอะ ทำให้มืดก่อน ต้องพักนอนที่บ้านวังหินโดยขออนุญาติกับนายบ้าน และฝากท้องไว้กับร้านขายของชำในหมู่บ้าน
เราตกลงออกเงินกันคนละ 25.000 กีบ ประมาณ 100 บาท ให้กับเจ้าของบ้านที่เราไปนอนด้วยเป็นสินน้ำใจ

[ลุงแซม]

ถ้ำทอละพี

... ถ้ำทอละพี ไม่ทราบว่า ชื่อนี้มาจากเรื่องรามเกียรติ์หรือเปล่า ที่ทรพี เข้าไปรบกับพาลีในถ้ำ สุดท้าย ทรพีถูกฆ่าตาย ผมมีเรื่องย่อ เคยโม้ไว้นานแล้วครับ
....... พระอิศวรผู้เป็นใหญ่ในสวรรค์นั้นมีสาวใช้สวยโสภานางหนึ่ง นามว่า มาลี มีหน้าที่เก็บดอกไม้ร้อยมาลัยถวายพระอิศวร วันหนึ่งไปเก็บดอกไม้ในสวนคนเดียว เก็บไปก็ร้องเพลงไปด้วย สมมุติว่าร้องเพลงอุทยานดอกไม้ก็แล้วกัน มันเข้ากับบรรยากาศดี ? ? ชมผกา จำปาจำปี กุหลาบราตรี พะยอม อังกาบ ทั้งกรรณิการ์ ลำดวน นมแมว ซ่อนกลิ่น ยี่โถ ชงโค มณฑา สายหยุดเฟื่องฟ้า ชบา และสร้อยทอง บานบุรี ยี่สุ่น ขจร สายหยุด พุดซ้อน พลับพลึงหงอนไก่ พิกุลควรปอง งามทานตะวัน รักเร่ กาหลง ประยงค์ พวงทอง บานชื่นสุขสอง พุทธชาติสะอาดแซม พิศพวงชมพู กระดังงาเลื้อยเคียงคู่ดูสดสวยแฉล้ม รสสุคนธ์ บุนนาค นางแย้ม สารภีที่ถูกใจ งามอุบล ปนจันทน์กระพ้อ ผีเสื้อแตกกอ พร้อมเล็บมือนาง พุฒตาล กล้วยไม้ ดาวเรือง อัญชัน ยี่หุบ มะลิวัลย์แลวิลัย ชูช่อไสวเร้าใจในอุทยาน
...นางมาลีกำลังจะร้องตอนท่อนซ้ำอีกเที่ยว ก็มียักษ์ตนหนึ่งมีหน้าที่ดูแลสวน ชื่อนนทกาล แอบชอบนางมาลีมานานแล้ว เห็นนางมาลีร้องเพลงเพลินก็เด็ดดอกไม้โยนใส่นางมาลี นางมาลีกำลังเพลินก็ตกใจร้องกรี๊ด นนทกาลก็ออกมาจากที่หลบ นางมาลีรีบวิ่งไปฟ้องพระอิศวร พระอิศวรทรงพิโรธมาก ให้ตามตัวนนทกาลมา พอมาถึงก็ร้องด่า เหม่ ๆ ๆ มึงก็รู้ว่านางมาลีเป็นข้ารับใช้กู (ไม่รู้ว่าเป็นกิ๊กหรือเปล่าถึงโมโหมาก) มึงบอกมานะว่ามึงทำไปทำไม นนทกาลก็บอกว่าที่ทำไปเพราะรักนาง พระอิศวรยิ่งโกรธหนัก ด่าต่อว่ามึงมันบังอาจนักกูจะฆ่ามึงก็จะเสียชื่อเสียงกู ดังนั้นกูจะสาปมึงให้ไปเป็นควาย มีชื่อว่าทรพา ต่อเมื่อมึงมีลูกชายชื่อทรพีแล้วผลาญชีวิตมึงเมื่อใดจึงพ้นคำสาปแล้วกลับมาเฝ้าสวนเหมือนเดิม
.....พอสิ้นคำสาปนนทกาลก็เป็นควายตัวสีเผือก มีนิสัยดุร้ายมาก ไปอยู่ในป่ามีบริวารเป็นนางกาสร 500 ตัว นางควายตัวใดมีลูกเป็นตัวผู้ทรพาก็จะฆ่าเสียไม่มีเหลือ มีนางควายตัวหนึ่งชื่อนางนิลกาสรตั้งท้อง กลัวว่าลูกตัวเองเกิดมาจะเป็นตัวผู้จะถูกพ่อฆ่า จึงแอบหนีจากฝูงไปคลอดไว้ในถ้ำ เป็นตัวผู้จริง ๆ สีดำ แกล้วกล้า นางให้ลูกกินนมแล้วก็สอนว่าอย่าให้พ่อเห็นเป็นอันขาดเพราะเจ้าจะถูกฆ่า เมื่อสอนลูกแล้วนางนิลกาสรก็เอ่ยฝากลูกไว้กับเทวดาอารักษ์ให้ช่วยดูแลลูกด้วย ให้ชื่อลูกว่าทรพี เทวดาในที่นั้นก็อดสงสารไม่ได้ก็ช่วยมาปกปักรักษาเท้าทั้งสี่ และเขาทั้งสอง ทรพีพอเติบใหญ่ก็แอบซุ่มตามฝูงทรพาผู้พ่อไป พร้อมกับวัดรอยเท้าไปด้วยว่าใหญ่เท่ากันหรือยัง พอโตขึ้นรอยเท้าเท่าพ่อก็ไม่แอบซ่อนแล้วเจอพ่อก็กระโดดออกมาจากป่าตรงเข้าไปด่าพ่อว่า ใจร้ายที่ฆ่าลูกตัวผู้ทุกตัวที่ออกมา ตัวเองนี่แหละคือลูกทรพาที่รอดชีวิตมาได้ พ่ออย่างนี้เอาไว้ไม่ได้ต้องฆ่าให้ตาย ว่าแล้วก็ท้าพ่อให้ออกมาสู้กัน ฝ่ายทรพานั้นได้ยินก็โกรธ โจนเข้าใส่ทันที สู้กันจนป่าบริเวณใกล้เคียงราบเป็นหน้ากลอง ในที่สุดทรพาก็ถูกทรพีฆ่าตายแล้วพ้นคำสาป
.....ส่วนทรพีนั้นพอฆ่าพ่อได้ก็ย่ามใจ เที่ยวท้ารบไปเรื่อย ท้ารบกับเทพเทวดา เหล่าเทพเทวดาก็ไม่รบด้วย จึงไปบุกไปท้าพระสุเมรุ ก็บอกให้ไปท้าพระสมุทร พระสมุทรก็บอกว่าข้าไม่สู้รบกับใครข้าคนนี้นั้นมีแต่ให้ ให้ไปท้าพระอิศวรที่เขาไกลลาส ทรพีก็วิ่งตะบึงไปท้าพระอิศวร พระอิศวรนั้นโกรธมาก แต่ไม่สู้ด้วยเพราะไม่สมศักดิ์ศรี จึงให้ไปสู้กับพพระยาพาลีที่เมืองขีดขิน และสาปทรพีไว้ด้วยว่า จะต้องถูกพาลีฆ่าตาย และเมื่อตายแล้ว ให้ไปเกิดเป็นยักษ์แล้วโดนศรที่พระนารายณ์อวตารไปปราบยักษ์ตายอีกครั้งหนึ่ง
.....ทรพีนั้นคึกจริง ๆ ไม่รู้ว่าเมายาบ้าหรือเปล่า พอพระอิศวรตรัสเสร็จ ก็รีบควบไปเมืองขีดขิน เข้าไปท้ารบกับพระยาพาลี พาลีนั้นเลือดนักสู้อยู่แล้วพอเห็นควายมาท้าก็กระโดดเข้าใส่ สู้กันอยู่ตั้งแต่เช้ายันค่ำไม่แพ้ไม่ชนะกัน (พาลีนั้นได้พรจากพระอิศวรว่าใครก็ตามสู้กับพาลีกำลังจะลดลงครึ่งหนึ่งแล้วมาเพิ่มให้พาลี แต่นี่ทรพีคงมีเทวดาเข้าช่วย กำลังทรพีลดลงก็จริงแต่เทวดาไม่ลดด้วย ) พาลีเห็นดังนั้นจึงคิดอุบายว่า ขืนสู้ในที่โล่งอย่างนี้เอาชนะมันไม่ได้แน่ จึงร้องออกไปว่านี่แน่เจ้าทรพี เราสู้กันมาทั้งวันแล้วยังไม่รู้แพ้รู้ชนะนี่ก็ตะวันตกดินแล้ว เราทั้งสองพักรบกลับไปสั่งลูกสั่งเมียกันก่อน เพราะอย่างไรเราก็สู้กันถึงตายอยู่แล้ว พรุ่งนี้เช้าเราไปรบกันในถ้ำสุรกานต์ดีกว่า ใครตายจะได้ไม่มีใครรู้เห็นเป็นที่อับอาย ทรพีก็ตอบตกลง
.....ส่วนพาลีนั้น กลับไปก็ไปสั่งสุครีพว่า จะเข้าไปรบกับทรพีในถ้ำ หากพ้นเจ็ดวันไปแล้วให้ไปดูที่ปากถ้ำ ถ้ามีเลือดไหลออกมาเป็นเลือดข้นแสดงว่าเป็นเลือดควาย ถ้าเลือดใสแสดงว่าตัวเองพลาดท่าตาย ให้สุครีพสั่งให้ทหารนำหินมาปิดปากถ้ำเพื่อจะได้ไม่มีใครรู้ว่าสู้ควายไม่ได้ พอรุ่งเช้าพาลี กับทรพี ก็ไปพบกันที่ถ้ำ เข้าต่อสู้กันอุตรุตไม่มีใครแพ้ชนะ จนกระทั่งวันที่ 7 พาลีคิดว่าทำไมเจ้าทรพีมันถึงมีกำลังมาก คงจะต้องมีเทพเทวดาช่วยแน่ จึงร้องออกไปว่า ไอ้ทรพีลำพังเอ็งน่ะสู้กับข้าได้ไม่นานถึงขนาดนี้หรอก จงบอกมาซิว่าเทวดาองค์ไหนช่วยรักษาเอ็งไว้ ทรพีนั้นกำแหงนักบอกว่าข้ารบด้วยสี่ขา สองเขาของข้าเอง ไม่มีใครมาช่วยข้า พาลีจึงร้องขึ้นว่า เทวดาที่รักษาทรพี เห็นไหมไอ้ทรพีนี่ไม่รู้จักบุญคุณ พ่อมันยังฆ่าได้ ไม่รู้คุณเทวดาที่ช่วยปกปักรักษา อย่างนี้จะช่วยมันทำไม พอพูดจบเทวดาที่ดูแลขาทั้งสี่ และเขาทั้งสองก็เห็นจริงจึง ออกจากร่างทรพีไป ในที่สุดพาลีก็ฆ่าทรพีได้ ใช้พระขรรค์ตัดคอ เลือดทรพีนั้นไหลนองพื้นถ้ำ
.....แต่พอดีวันนั้นฝนตกลงมาเลือดทรพีที่ข้นโดนน้ำฝนเข้าก็ใส สุครีพ น้องพาลีเห็นเข้าก็ร้องไห้โฮ เสียอกเสียใจ สั่งทหารให้นำหินมาปิดปากถ้ำ แล้วกลับเข้าเมืองต่างโศกเศร้ากันทั้งเมือง พาลีนั้นพอตัดหัวทรพีได้ก็แบกหัวทรพีออกมาเห็นปากถ้ำปิดด้วยหินก็โมโหนึกว่าสุครีพคิดไม่ซื่อจะขึ้นครองเมืองเอง ด้วยแรงโมโหจึงเอาหัวทรพีขว้างปากถ้ำกระจาย พอเข้าเมืองได้ก็ด่าว่าสุครีพหาว่าทรยศ จะฆ่าเสียก็กลัวจะถูกติฉินนินทา จึงไล่สุครีพออกจากเมืองให้ไปอยู่ป่า ฯลฯ....

[หางแฮ้ม]

^^^^
คงเป็นเรื่องเดียวกันครับลุงแซม แต่ชาวบ้านเขาไม่รู้รายละเอียดขนาดนั้น ถามเขาก็บอกแต่ว่าเป็นเรื่องของควายลูกที่ฆ่าพ่อของตัวเอง ขอบคุณลุงแซมมากครับ

[เมืองเดช]

พี่หมายหลบไปกับพี่หางแฮ้มนี่เอง....เส้นทางสวยงามมากครับ..โหดได้ใจเลย..

[หางแฮ้ม]

บ้านวังหิน และ ร้านขายของชำที่เราทำอาหารมื้อเย็นกินกัน

[หางแฮ้ม]

พี่หมายหลบไปกับพี่หางแฮ้มนี่เอง....เส้นทางสวยงามมากครับ..โหดได้ใจเลย..

พี่หมายแกอยากไปทุ่งไหหินครับเฮียป๋อม แต่เนื่องจากแกเป็นขาแรงประจำพัทยา จะให้แกไปทางราดยางผ่านภูคูนใช้เวลา 3 วันมันชิลๆเกินไป ก็เลยพาแกไปทางนี้ ใช้เวลา 5 วัน


เรือที่ชาวบ้านต่อไว้ใช้เอง

[ตี๋ท่าบ่อ]

เก็บตกวันแรกของการปั่น



ภาพดาวเทียม..ป่าทาม วังเยี่ยม





น้องผู้ชายคนนี้ใส่บิ๊กอาย..



พี่หางแฮ้ม



รอยยิ้มของเด็ก....

[ตี๋ท่าบ่อ]

คืนแรกเรานอนกันที่นี้...

[ตี๋ท่าบ่อ]

พี่หมายเก็บภาพไว้เยอะ

[ตี๋ท่าบ่อ]

น้องนา..พึ่งตื่นนอน