ThaiMTB.com

ช่วงนี้ปั่นกับชิวๆ จนบางคนคิดว่าปั่นไปถึงหัวหินได้สบายๆ

sombut promdang เขียน:ขอขอบคุณมากครับคุณโป้งสำหรับรูป ผมออกจากจุดพักแรกวัดเกตุมวดีวนาราม มาได้ไม่นานรถยางแตก มีพี่ๆที่มาจากหนองจอกจำชื่อทีมไม่ได้ช่วยเป็นธุระช่วยปะย่างให้ผม ผมก็ขับไปต่อจุดพักที่2 ผมไม่ได้เข้าไปพักยิงยาวถึงเพชรบุรีพักที่โรงเรียนครับ

อ่อครับ..แสดงว่านำหน้าผมไปเยอะแล้ว แล้วพบกันครับ

ospop เขียน:

กว่าจะหารูปตัวเองเจอ
มีพี่โป้ง 12 เสียง
พี่หมี เห็นเสื้อมั้ยไกลๆ

มิน่าถึงเอาเสื้อทีม เอ้ย เสื้อการ์ตูนแดงแปร๊ดไป ส่วนพี่หมีนี่ชมพูหวานแหวว ที่จริงเราน่าจะทำเสื้อทีมเป็นการ์ตูนญี่ปุ่นล้วนๆ กันบ้างเนอะ

ถึงจุดพักแรกวัดเกตุ เจอน้ากี้ ถึงขาจะยังไม่ไม่หายดีแต่ก้ยังมาครับ ครั้งนี้ใส่เสื้อ Nightbike มาด้วยทำให้นึกถึงเมื่อ 4-5ปีที่แล้ว

ถึงตรงนี้ ใครจะกลับ ใครจะไปต่อ

ออกไปได้ซักพักชักจะคันเลยทิ้งน้องนพ ปั่นเดี่ยวไปซักพักเจอ Bikejoy ขอดูดพักขาซักหน่อย
ถึงจุดพักที่สอง เจอเฮียหั่งรุ่นพี่ที่ ม. เสื้อทีมสีชมพูดูแปลกแต่เท่ห์ เฮียเค้าภูมิใจมากที่ขาแรงสุดในกลุ่มแล้ว

ก่อนจะออก เสียเวลาปะยางกันเล็กน้อย แต่ก็ยังดีกว่ารั่วกลางทาง

ทานข้าวกลางวันที่ร้านข้าวแกงแม่ล้วน ให้สังเกตุน้องนพตอนนี้เติมหัวเชื้อแล้ว

มุ่งหน้าเข้าสู่เพชรบุรี มีฝรั่งขอติดตามมาด้วยคนนึง

ที่โรงเรียนไม่มีใครแล้ว เลยพักซื้อน้ำฝั่งตรงข้าม

ถึงแดดจะร้อน ลมก็แรง แต่ก็พอมีวิวสวยๆให้ชมบ้าง

พอออกจากปั๊มได้ก็ปั่นเดี่ยว มีแรงเหลือเท่าไหร่ใช้ให้หมด แต่ดูเหมือนเป็นการลงแรงที่ไม่คุ้มค่าเหนื่อยเลย เพราะลมแรงเหลือเกิน
รูปหมดแล้วครับ ขอบคุณที่ติดตามชม

ขอบคุณพี่โป้งสิบสองเสียงครับ รูปสวยๆ ผมไปหารูปจากที่อื่นมาให้ดูครับ ถ่ายไปขี่ไปไม่ได้ ได้รูปมากระจึ่งนึง

ปล.แล้วไปถึงกันหัวหินประมาณเท่าไหร่ครับ ใครพอทราบบ้าง

น้องนพถ้าได้เข้ามาอ่านพี่ฝากอะไรไว้นิดนึงละกันครับ ปั่นจนจบได้นี่เก่งมากครับอย่าท้อแท้แต่ถ้าอยากทำได้ดีกว่าเดิมน้องนพต้องแก้ไขวิธีการปั่นและการเติมพลังงานนะครับ ฝากไปทางเพื่อนๆก็แล้วกันอย่าคิดว่าเป็นการอวดดีอวดรู้เลยนะครับอยากแชร์ให้ทราบแค่นั้น

การปั่นไกลต้องเตรียมการอะไรบ้างผมไม่ได้เก่งอะไรนะครับแต่มีหลักการเตรียมบางเรื่องที่เราต้องเข้าใจอย่างแรกคาดิโอเอ็นจิ้น การปั่นทางไกลเราต้องรักษาระดับระบบการหายใจของเราให้อยู่ในโซนคาดิโอไม่ดันมันเกินจุดนี้เพราะว่าการปั่นไกลแบบนี้การเร่งหัวใจมากๆในตอนต้นจะทำให้เกิดการสะสมของเสียของกล้ามเนื้อเยอะมากมาก ของเสียพวกนี้ยิ่งเราไม่เคยซ้อมเพื่อให้ร่างกายเรียนรู้ที่จะทนทานต่อมันหรือขจัดมันทิ้งจะทำให้เราล้าอย่างรวดเร็วเมื่อเกินจุดที่จะรับไหว น้องนพต้องฝึกร่างกายให้มีระบบแอโรบิกที่ดีก่อนที่จะไปปั่นในปีหน้า

ระบบแอโรบิกที่ดีทำอย่างไร คำตอบก็คือช้าๆแต่นานๆรักษาการปั่นไปเรื่อยๆอย่าหยุดไปหนึ่งชั่วโมงพัก5นาทีอะไรทำนองนั้นไปแบบว่าฮาร์ทเรทไม่สูง จะไว้ครับว่าปั่นช้าและนานไม่เป็นไม่มีทางที่จะปั่นเร็วได้เลย สูตรนี้ใช้เทรนเยาว์ชนของจังหวัดนครราชสีมาครับ ซึ่งเป็นแชมป์มากมายครับไม่ว่าจะเหรียญเงินเยาว์ชนเอเชียหรือแม้กับระดับแข่งชิงแชมป์ของประเทศไทยก็ใช้หลักการนี้ทั้งสิ้น จำไว้เลยครับว่าปั่นช้าและนานไม่เป็นปั่นเร็วไม่ได้ครับ

เรื่องต่อมาคือรอบขาของน้องนพนั้นไม่สามารถที่จะทำให้ตัาเองผ่านอุปสรรคได้ครับ เราจำเป็นที่จะต้องกดเบาลงเพื่อให้กล้ามเนื้อได้พัก พี่เห็นน้องนพออกตัวที่คาฟูการซอยของน้องนพไม่เป็นธรรมชาติซึ่งรอบแท้จริงก็ตอนน้องนพปั่นจะพบว่าตัวเองมีรอบขาไม่ถึง80มันทำให้กล้ามเนื้อทำงานหนักมากทำให้เราปั่นได้ไม่นานและใช้พลังงานสูงกว่าที่จำเป็นเวลาเกิดการเปลี่ยนความเร็วกระทันหัน ดังนั้นปั่นช้าลงหน่อยซอยขาให้มากขึ้นซอยสี่ห้านาทีพักด้วยการกดหนักหน่อยที่รอบขาเจ็ดสิบแปดสิบเราจะได้ฝึกกล้ามเนื้อทั้งสองรอบขาครับ ทำจนรู้สึกวรอบขาแปดสิบเป็นรอบขาธรรมชาตินะครับ นักกีฬาเค้าซ้อมกันที่รอบ120ครับปั่นจริงๆจะอยู่ประมาณ100-110ครับ

สุดท้ายก็เรื่องการกินสารอาหาร ถ้าเราปั่นในคาดิโอแล้วเราเติมแค่เกลือแร่ก็เกินพอครับไขมันที่คนทั่วไปมีอยู่นั้นพอที่จะให้เราใช้ปั่นไกลมากครับ ไขมันสองกิโลในตัวเราให้พลังงานได้18000แครอรี่มากพอที่จะให้เราปั่นต่อเนื่องได้นาน48ชั่วโมงครับพอที่จะให้เราปั่นไปถึง1200กว่าๆกิโลเมตร ดังนั้นร่างการเราปั่นจักรยานแล้วหิวเราไม่ได้หิวพลังงานแต่หิวสารอาหารจำพวกเกลือแร่และโปรตีนครับ ถ้าปั่นเกินแอโรบิกก็คนละเรื่องนะครับ ดังนั้นปั่นทริปจอยแอนด์แจมไม่ต้องกินอะไรนอกจากเกลือแร่และนมกล่องเดียวก็เกินพอแล้วล่ะครับ เติมน้ำเติมเกลือแร่ตลอดการปั่นจะทำให้เราไปได้ไกลกว่าเติมโปรตีนย่อยเร็วทันทีทุกครั้งเวลาพักจะทำให้ฟื้นเร็วกล้ามเนื้ิไม่ล้ามีเอกสารวิจัยมากมายครับลองศึกษาดู

สุดท้ายคือปั่นไปในจังหวะของเราเองแล้วเราจะพบว่าการไปให้ถึงที่หมายมันจะไม่เหมือนการดื่มยาขมครับ สงกะสัยก็พีเอ็มมาถามนะครับพี่เองเคยตัวหนักเกือบ100กิโล แต่ทุกวันนี้เอาความรู้มาสอนน้องๆนักกีฬาโคราชได้อันดับ4รุ่นทั่วไป อันดับ1รุ่น30ปีซ้อมมา1ปีเต็มหลังจากเลิกปั่นไปแล้ว6ปีกว่า อันดับ4รุ่น30ปีซึ่งหัดปั่นมาแค่2ปีเองครับ รุ่นยุวชนก็ได้ที่1สนามแรกที่กาญทั้งๆที่ปีที่แล้วปั่นแทบไม่จบ ไม่ได้บอกว่าให้เราซ้อมไปแข่งนะครับจะบอกว่าการปั่นมันมีศาสตร์ที่ไม่ซับซ้อนแต่ละเอียดอ่อนนิดนึงและต้องการความตั้งใจของผู้ฝึกเองครับ

ArtKorat เขียน:น้องนพถ้าได้เข้ามาอ่านพี่ฝากอะไรไว้นิดนึงละกันครับ ปั่นจนจบได้นี่เก่งมากครับอย่าท้อแท้แต่ถ้าอยากทำได้ดีกว่าเดิมน้องนพต้องแก้ไขวิธีการปั่นและการเติมพลังงานนะครับ ฝากไปทางเพื่อนๆก็แล้วกันอย่าคิดว่าเป็นการอวดดีอวดรู้เลยนะครับอยากแชร์ให้ทราบแค่นั้น

การปั่นไกลต้องเตรียมการอะไรบ้างผมไม่ได้เก่งอะไรนะครับแต่มีหลักการเตรียมบางเรื่องที่เราต้องเข้าใจอย่างแรกคาดิโอเอ็นจิ้น การปั่นทางไกลเราต้องรักษาระดับระบบการหายใจของเราให้อยู่ในโซนคาดิโอไม่ดันมันเกินจุดนี้เพราะว่าการปั่นไกลแบบนี้การเร่งหัวใจมากๆในตอนต้นจะทำให้เกิดการสะสมของเสียของกล้ามเนื้อเยอะมากมาก ของเสียพวกนี้ยิ่งเราไม่เคยซ้อมเพื่อให้ร่างกายเรียนรู้ที่จะทนทานต่อมันหรือขจัดมันทิ้งจะทำให้เราล้าอย่างรวดเร็วเมื่อเกินจุดที่จะรับไหว น้องนพต้องฝึกร่างกายให้มีระบบแอโรบิกที่ดีก่อนที่จะไปปั่นในปีหน้า

ระบบแอโรบิกที่ดีทำอย่างไร คำตอบก็คือช้าๆแต่นานๆรักษาการปั่นไปเรื่อยๆอย่าหยุดไปหนึ่งชั่วโมงพัก5นาทีอะไรทำนองนั้นไปแบบว่าฮาร์ทเรทไม่สูง จะไว้ครับว่าปั่นช้าและนานไม่เป็นไม่มีทางที่จะปั่นเร็วได้เลย สูตรนี้ใช้เทรนเยาว์ชนของจังหวัดนครราชสีมาครับ ซึ่งเป็นแชมป์มากมายครับไม่ว่าจะเหรียญเงินเยาว์ชนเอเชียหรือแม้กับระดับแข่งชิงแชมป์ของประเทศไทยก็ใช้หลักการนี้ทั้งสิ้น จำไว้เลยครับว่าปั่นช้าและนานไม่เป็นปั่นเร็วไม่ได้ครับ

เรื่องต่อมาคือรอบขาของน้องนพนั้นไม่สามารถที่จะทำให้ตัาเองผ่านอุปสรรคได้ครับ เราจำเป็นที่จะต้องกดเบาลงเพื่อให้กล้ามเนื้อได้พัก พี่เห็นน้องนพออกตัวที่คาฟูการซอยของน้องนพไม่เป็นธรรมชาติซึ่งรอบแท้จริงก็ตอนน้องนพปั่นจะพบว่าตัวเองมีรอบขาไม่ถึง80มันทำให้กล้ามเนื้อทำงานหนักมากทำให้เราปั่นได้ไม่นานและใช้พลังงานสูงกว่าที่จำเป็นเวลาเกิดการเปลี่ยนความเร็วกระทันหัน ดังนั้นปั่นช้าลงหน่อยซอยขาให้มากขึ้นซอยสี่ห้านาทีพักด้วยการกดหนักหน่อยที่รอบขาเจ็ดสิบแปดสิบเราจะได้ฝึกกล้ามเนื้อทั้งสองรอบขาครับ ทำจนรู้สึกวรอบขาแปดสิบเป็นรอบขาธรรมชาตินะครับ นักกีฬาเค้าซ้อมกันที่รอบ120ครับปั่นจริงๆจะอยู่ประมาณ100-110ครับ

สุดท้ายก็เรื่องการกินสารอาหาร ถ้าเราปั่นในคาดิโอแล้วเราเติมแค่เกลือแร่ก็เกินพอครับไขมันที่คนทั่วไปมีอยู่นั้นพอที่จะให้เราใช้ปั่นไกลมากครับ ไขมันสองกิโลในตัวเราให้พลังงานได้18000แครอรี่มากพอที่จะให้เราปั่นต่อเนื่องได้นาน48ชั่วโมงครับพอที่จะให้เราปั่นไปถึง1200กว่าๆกิโลเมตร ดังนั้นร่างการเราปั่นจักรยานแล้วหิวเราไม่ได้หิวพลังงานแต่หิวสารอาหารจำพวกเกลือแร่และโปรตีนครับ ถ้าปั่นเกินแอโรบิกก็คนละเรื่องนะครับ ดังนั้นปั่นทริปจอยแอนด์แจมไม่ต้องกินอะไรนอกจากเกลือแร่และนมกล่องเดียวก็เกินพอแล้วล่ะครับ เติมน้ำเติมเกลือแร่ตลอดการปั่นจะทำให้เราไปได้ไกลกว่าเติมโปรตีนย่อยเร็วทันทีทุกครั้งเวลาพักจะทำให้ฟื้นเร็วกล้ามเนื้ิไม่ล้ามีเอกสารวิจัยมากมายครับลองศึกษาดู

สุดท้ายคือปั่นไปในจังหวะของเราเองแล้วเราจะพบว่าการไปให้ถึงที่หมายมันจะไม่เหมือนการดื่มยาขมครับ สงกะสัยก็พีเอ็มมาถามนะครับพี่เองเคยตัวหนักเกือบ100กิโล แต่ทุกวันนี้เอาความรู้มาสอนน้องๆนักกีฬาโคราชได้อันดับ4รุ่นทั่วไป อันดับ1รุ่น30ปีซ้อมมา1ปีเต็มหลังจากเลิกปั่นไปแล้ว6ปีกว่า อันดับ4รุ่น30ปีซึ่งหัดปั่นมาแค่2ปีเองครับ รุ่นยุวชนก็ได้ที่1สนามแรกที่กาญทั้งๆที่ปีที่แล้วปั่นแทบไม่จบ ไม่ได้บอกว่าให้เราซ้อมไปแข่งนะครับจะบอกว่าการปั่นมันมีศาสตร์ที่ไม่ซับซ้อนแต่ละเอียดอ่อนนิดนึงและต้องการความตั้งใจของผู้ฝึกเองครับ

+1

J&J ทุกคนเก่งมากครับ