Re: กระทู้ตอนรับตรุษจีน กุมภาพันธ์ 2553
โพสต์: 02 ก.พ. 2010, 12:05
ใครที่ยังไม่ได้ถ่ายรูปสวยๆกะเสือคู่ใจ เย็นนี้จะพกกล้องไปอีกวันนะครับ.. 
เสือใหญ่..บ่นให้ฟัง..
หวัดดีครับเพื่อนๆเสือทุกท่าน..เสียใจนะครับที่เอาถ้วยมาฝากพวกเราไม่สำเร็จ..เตรียมรถ เตรียมร่างกายเตรียมใจมาพร้อมมากๆ ร่างกายดีสุดๆ..ยังไม่เหนื่อยไม่มีล้าและไม่เจ็บเข่าเลย..แรงเหลือเฟือพร้อมที่จะอัดเข้าเส้นชัยไปกับเสือวิสุทธิ์ได้อย่างมีประสิทธิภาพก็แล้วกัน เพราะเกาะมาห่างวิสุทธิ์แค่ประมาณ3เมตรเท่านั้น ยิ่งรู้ว่าที่ 1 ทิ้งที่ 2 ไกลเป็นหลายเมตร อย่างนี้เรียกว่าที่1-2 ต้องเป็นเรา 2 คนเท่านั้น เพราะผมประเมินสถานการณ์การปั่นมาตลอดเส้นทาง แต่โชคไม่ดีด้วยที่ปั่นมาทันรวมกับกลุ่มนำอายุ 50-54 เลยทำให้เป็นกลุ่มใหญ่เต็มถนนไปหมด แซงแต่ละคันลำบากยากขึ้นอีก ก่อนถึงเส้นชัยประมาณ2-3กม.ได้มั้ง มีปัดกันล้มต่อหน้า ผมเบี่ยงหลบทันแต่ก็ได้ยินเสียงว่าล้มหลายคันแน่ๆ ดีใจว่าตัวเองรอดมาได้หวุดหวิด พอเหลือระยะทางประมาณ 350 ม.ออกจากโค้งสุดท้ายกลางตลาด มองเห็นเส้นชัยแล้ว เตรียมหาช่องออกกะจะแซงออกขวา กะว่าจะกดรวดเดียว ไม่ต้องรอดูดตามหลังใครอีกแล้ว แต่แล้ว..เหตุการณ์ก็เกิดขึ้น.. รถคันหน้าผม ล้อหน้าเข้าไปเบียดล้อหลังของคนข้างหน้าเป็นระยะอยู่ในโค้งด้วย เสียดดัง..ป๊าดดด..เขาร้องเฮ้ย.. เขาเบรกเต็มที่ ทำให้ท้ายปัดขวางลำและเสียหลักไถลล้มลง..ผมตามมาติดๆ..แทบไม่ได้เบรคเลย เสยตามล้มลง.ไหล่และหัวลง..ไถลไปกับถนน..คันหลังอีก2-3คันได้มั้งล้มตามมาล้อหน้าเหยียบซ้ำลงที่ขาผมอีก..เขาตัวเบาๆกระโผลกกระเผลกจับรถกันออกไปไม่เจ็บหนัก..ผมน้ำหนัก 87 ลงแรงเพราะน้ำหนักมากเจ็บหนักกว่าเพื่อนลุกไม่ขึ้น..นั่งมองดูรถตังเองล้อหลังหลุดกระเด็น..หมวกแตกไม่น่าจะใช้ได้แล้ว..หมวกจากจ่าเยิ้มแม้จะราคาถูกๆ..แต่ก็เซฟหัวเราไว้อย่างหวุดหวิด 2 ครั้งแล้ว มันอยู่ที่ดวง และวาสนาจริงๆเห็นถ้วยอยู่รอมร่อก็มีอันเป็นไป อายุ 55 ปั่นจริงจังมาไม่ถึงปี เสียศูนย์ไปทั้งซ้ายและขวา เหตุการณ์มันโหดร้ายกับผมมากๆและบั่นทอนกำลังใจจริงๆ เลยขอตั้งปฏิญาณตัวเองไว้แล้วว่า ตั้งแต่นี้เป็นต้นไป..ถ้าทำน้ำหนักต่ำกว่า 80 กก.ไม่ได้จะไม่ขอลงสนามแข่งขันที่ไหนอีกต่อไป แต่จะตามไปเชียร์-ถ่ายภาพและให้กำลังใจทุกคนที่ไปแข่งเสมอๆถ้ามีเวลา ..มันท้อตอนเจ็บหนักนี่แหละครับ..พอหายเดี๋ยวมันก็มีกำลังใจเองแหละครับ..ขอบคุณเพื่อนเสือทุกท่านที่เป็นห่วง..ตอนนี้เสือใหญ่แค่เซ็งๆกับดวงตัวเอง..ก็แค่นั้นครับ
ขอให้หายไวๆน๊ะครับ 
และขอให้คุณพระคุ้มครองในสนามถัดไป.....สู้...สู้...ครับน้า 
