รายงานผลการแข่งขันต่อจากพี่สสค.
วันเสาร์ ผมกับพี่มิตร์ นั่งรถบัสจาก เขื่อน เวลา 6.00 น. ถึงเขื่อนก็ประมาณ7.00น. รับอาวุธประจำกายเสร็จก็ออกไปหายไรกิน เติมเชื้อเพลิงให้เต็มถัง ให้พร้อมรับกับศึกที่รออยู่อีกไม่กี่นาทีข้างหน้า
บรรยากาศการแข่งทางเรียบในวันนั้น ยังคงความคึกคักเหมือนเดิม แม้อากาศจะหม่นๆหน่อย แต่ก็ดีไปอีกแบบ ไม่ร้อน
ผมกรอกน้ำลงขวดน้ำที่เตรียมไป 2 ขวด (เพราะคิดว่ารับน้ำไม่ได้แน่ๆ
) แล้วก็ไปหาซื้อสปอนโง่ โดยเผื่อพี่มิตรด้วย ปรากฏว่า
พี่มิตรไม่เอา คงกลัวเกะกะ บอกว่าที่ซ้อมมาระยะทางเท่านี้ กินน้ำ 1 กระบอกยาว เพียงพอ
แต่ 2 คนนี้โชคชะตากลับตะละปัตร คนเตรียมไม่ได้ใช้ คนที่ควรใช้ไม่ได้เตรียม
ปีนี้ผมลงรุ่น 30-39 เหมือนเดิม แต่ที่ไม่เหมือนเดิมคือซ้อมน้อยกว่าเดิมมาก งานการมันรัดตัวจริงๆปีนี้ แต่ใจมันอยากมันส์ เอาก็เอาว่ะ
กายไม่พร้อมแต่ใจพร้อม สู้แค่หมดละกันวันนี้ กระผมบอกกับตัวเองไว้อย่างนั้น
ในรุ่น 30-39 มีนักแข่งเยอะอยู่ 30 คนเห็นจะได้ ตัวจี๊ดๆมากันครบ วันนี้มันส์แน่ๆ
ส่วนรุ่น 40-49 พี่มิตรมีงานของเรา ปีนี้ซ้อมมาดี ดูมีความมั่นใจมาก ผมว่าผลงานวันนี้พี่มิตร์ต้องอีกมาดีแน่ ในรุ่นแกก้มีเยอะเหมือนกัน 40 คนได้มั๊ง ปีนี้พี่ตั้ม spin bike ก็ลงรุ่นนี้ด้วย งานเข้าพี่มิตรซะแล้ว
ได้เวลาปล่อยตัว นักแข่งรุ่น 30 ปล่อยออกไป บรรยากาศ ยังชิลๆ ไม่มีใครเล่นกันมาก สงสัยบรรยากาศมันหม่นๆ นักแข่งเลยไม่สดใส จี๊ดจ้าดไปด้วย จะมีบ้างก็นัักแข่งจากซอยตันหรรษา ไม่ว่าจะเป็นคุณตอมโม่ คุณนัท กระตุ้นให้บรรยากาศคึกคักขึ้นมาบ้าง
ผ่านไปได้ประมาณ 20 km บุณเก่าที่ผมเคยทำมามันเริ่มหมด เมื่อผมยกก้นจะไปติดคนที่ยกขึ้นไป จ๊อกกี้ตีนผีหมดอายุ โซ่กระโดน จนหลุดจากจานหน้า แล้วมันจะเหลือไรล่ะครับพี่น้อง กลิ้งเลย ผมรีบจัดระเบียบร่างกายทันที นั่งเก็บคองอเข่า ทำร่างกายให้เล็กที่สุด เพื่อให้คนข้างหลังไม่มาโซ้ยหลังผมต่อ โชคดีไม่มีใครมาโดนผมต่อ มาทราบทีหลังว่าพี่ปุ้มต่อหลังผมพอดี ด้วยความที่ประสบการณ์แก่เยอะ หลบได้หวุดหวิด ถ้าเป็นคนอื่น ผมไม่รู้ว่าจะเป็นยังไง
เมื่อลมเริ่มสงบ ใจมันคิดอย่างเดียวว่าต้องไล่กลับเข้าไปให้ได้ รีบคว้ากระบอกน้ำทั้ง 2 แล้วกระโดดขึ้นรถ มองไปข้างหน้า โอวแม่เจ้า ประมาณ 500 เมตร เห็นจะได้ ไม่สนแล้ว กดลูกบันไดสุึดแรง เร่งตามไปไม่คิดชีวิต ความเร็วเท่าไหร่ไม่รู้ แต่ HR คาอยู่ 98% (มาคิดได้ทีหลังว่าโชคดีที่ไม่ช๊อคซะก่อนตู
) ระยะห่างเริ่มลดลงเรื่อยๆ ตอนนี้เริ่มมีคนหลุดกลุ่มมาบ้างประปราย สงสัยกลุ่มคงซัดกันนวยเนียแน่เลย มีบางคนติดผมมาได้บ้าง มีคนนึงช่วยผมลากให้พักบ้าง ต้องขอบคุณมาก ระยะห่างเริ่มเพิ่มขึ้นอีก เลยต้องส่งลงเนินไปหา ตอนนี้ระยะห่างเหลือประมาณ 50 เมตร ไล่อยู่คนเดียวเท่าไหร่ก็ไม่เข้า ซักพักพี่ตั้มกับฝรั่งรุ่น 40 หนีมา 2 คน มีรุ่นผมพ่วงด้วยอีกหนึ่ง
กัดฟันตามไปอีกนิด อยู่กลุ่มนี้ได้ซักพัก ความเร็วกลุ่มหน้าเพิ่มขึ้นอีก ระยะห่างกับความหวังที่จะไล่กลุ่มเริ่มเลือนลาง ถึงตอนนั้นก็พยามไล่กลุ่มมากกว่า 30 นาทีแล้ว คิดว่ายังไงก็คงไม่เข้าแล้วหล่ะ เก็บไว้ลงพรุ่งนี้แล้วกัน คิดได้ดังนั้นก็ปล่ิอย กลุ่มพี่ตั้ม ซอยขาคลายกรดไปได้ประมาณ 10 นาที แล้วจอดสมเพชตนเองอยู่ใต้ตนไม้รอใครใจดีซักคนมารับไปส่งเขื่อน ซึ่งรถที่มารับผมก็ไม่ใช้ใคร โปรม๊อกกับพี่สสค.และลูกชายแห้งศักดิ์นั่นเอง
ข้ามไปที่รุ่น 40 บ้าง ผมคุยกับพี่มิตร ได้ความว่าปีนี้ผลการเตรียมตัวปีนี้แสดงให้เห็นชัดเจน พี่มิตรสามารถติดกับกลุ่มหน้าได้อย่างไม่มีปัญหา แต่คงเป็นเพราะอากาศที่ไม่ร้อน แต่เกมการแข่งขันกลับร้อนแรง ทำให้ไม่ค่อยได้ยกน้ำดื่ม ส่งผลให้ญาติผู้ใหญ่ถามหา ใน track สุดท้าย ให้ได้งัดสัพพะวิชาทั้งหมดที่มีมาใช้ แต่รุ่นนี้แกร่งๆก็ยังเยอะเหลือเกิน เลยไม่ติดถ้วย แต่อย่างไรแล้วผมว่าก็เป็นการสั่งลารุ่น 40 ที่ไม่น่าเกลียดอะไร ปีหน้าขึ้น 50 มีเฮแน่นอน สู้ๆครับพี่
ยังมีนักแข่งพิดโลกอีก 2 คน คือพี่พิศเขาสมอแคลง กับพี่้น้อยวัดโบสถ์ คู่นี้ขับเขียวหลุดมากัน 2 คน จนถึง track สุดท้าย พี่พิศเข้า track ได้ก่อน แต่ไม่ทราบเพราะเหตุได้ ล้อหลังของพี่พิศหลุดจากเฟรม และเกิดการเปลี่ยนอันดับกันภายใน track นี้ พี่น้อยออกจาก track มาเป็นที่ 2 ตามหลังที่ 1 ประมาณ 100 เมตร แต่ไล่ไม่เข้า พี่น้อยจบ 2
สรุปผลการแข่งขันเสือทางไกล วันเสาร์ที่ 27 สิงหาคม 2554
bank DNF
พี่มิตร มีงาน ที่ 10+ แต่ไม่น่าเกิน 20
พี่น้อย ที่ 2
