๙๙๙===>> ปั่นไปตามใจฝัน ไม่กี่วันก็ถึง SAPA Vietnam....กับทริปเล็ก ๆ ของคนกลุ่มเล็ก ๆ ===>>

[Q_Q]

เดี๋ยวไปเที่ยวลาว ต่อไปเวียตนามกันนะ...

อยากไปด้วยจังงงง

[เสือสายเดี่ยว]

อุดร-เวียงจันท์-พูคูน-กิ่วกะจำ-หลวงพระบาง-เมืองงอย-เมืองขวา-เดียนเบียนฟู-เมืองLAY-LAYCHAU-SAPA

SAPA...ฝันที่ไม่ได้ตั้งใจจริง ๆ
....ใคร ๆ ก็อยากไป ผมก็เช่นกันไม่ต่างจากคนอื่น ๆ...ปีนี้ผมวางแผนไว้ว่าจะลาออกจากงานประจำ เพื่อทำในสิ่งที่ตัวเองอยากทำ ตั้งใจว่าจะไปซาปาด้วยจักรยาน ด้วย 2 ขาปั่น ว่าจะนัดกับซาเล้งและเสือพัดบ้านฟ้าปิยรมย์ ปั่นเข้าลาวแล้วต่อไปซาปา ในช่วงปลายฝนต้นหนาวน่าจะเป็นช่วงที่สวย นาข้าวสีเขียวน่าจะยังพอมีหลงเหลืออยู่ให้เก็บบันทึกภาพสวย ๆ ได้
ทริปนี้เกิดขึ้นโดยไม่ได้ตั้งใจอย่างที่บอก เนื่องจากผมหยุดปั่นไปเกือบ 3 เดือน พอเริ่มซ้อมได้ 2 อาทิตย์ สภาพร่างกายน่าจะไม่เกิน 70 % เพื่อน ๆ กลุ่มลำปางชวนแบบกระทันหันว่า ปั่นไปหลวงพระบางกันมั้ย ผมเองยังไม่มั่นใจกับสภาพร่างกายนัก แต่พอเพื่อน ๆ กลุ่มที่รู้ใจกันจะไปกันก็อดจะสนใจไปด้วยไม่ได้
เพราะโอกาสได้ปั่นทัวริ่งยาว ๆ มีไม่ค่อยบ่อยนัก ทริปนี้มีไปกัน 8 คน มีผม โก้ และพี่อู๋ จากกรุงเทพ และทีมลำปางอีก 5 คน นูนู่ ครูหนอม ลุงศักดา และสองสาวคือ น้องสุ กับแอ้ม เป็นกลุ่มที่ไม่ใหญ่มาก ถ้ากลุ่มใหญ่เกินความคล่องตัวก็จะน้อยลง ปัญหาต่าง ๆ ก็จะมีมากขึ้น ทั้งเรื่องคน อาหารการกิน เรื่องรถเรื่องอุปกรณ์และเรื่องที่พักซึ่งเราต้องไปหาเอาข้างหน้า อีกอย่างที่ต้องระวังคือความแข็งของการปั่นหรือที่เราชอบเรียกว่าขาควรพอ ๆ กัน อย่าให้ต่างกันมาก บางคนขายังไม่แข็ง ซ้อมน้อยหรือปั่นแต่ทางราบแต่ใจสู้อยากไปด้วยอันนี้ก็ต้องระวัง ควรจะผ่านทริปที่ชึ้นเขาหนัก ๆ มาบ้าง
.
.

[เสือสายเดี่ยว]

.
...กลุ่มเพื่อน ๆ ลำปางมีเวลาที่จำกัด จะไปถึงหลวงพระบางแล้วนั่งเรือกลับมาที่ปากเบ่ง ต่อมาเมืองเงินและเข้าไทยที่ห้วยโกร๋นที่ จ.น่าน ส่วนผมกับโก้จะต่อขึ้นเหนือไปปากมอง-อุดมชัย-หลวงน้ำทา-เวียงพูคา และกลับเข้าไทยทางเชียงของ-เชียงราย

แผนแรกที่ผมวางไว้คือตามนี้


.
.

[เสือสายเดี่ยว]

.
แต่ไป ๆ มา ๆ ทำไมมันถึงเป็นตามเส้นทางนี้ได้...แล้วไปถึงSAPA ได้ยังไง
.


ตามจุดสีแดงคือคืนที่ผมหยุดพักค้าง...คืนที่ 1 ,2 , 3...


.
.

[เสือสายเดี่ยว]

.
.
เส้นทางลาวเหนือและเวียตนามส่วนใหญ่เป็นเขาลูกใหญ่ ๆ เส้นทางไม่ชันมาก แต่คดเคี้ยวไปมา ความเร็วที่ได้ประมาณ 5-6-7 กม./ชม. ทั้งลาวและเวียตนามจะขึ้นทียาว ๆ 10-20 กม. เรียกว่าขึ้นกันจนเบื่อจนเอียนกันไปเลย บางทีอยู่บนยอดแล้วนึกว่าเดี๋ยวคงลงล่ะ ที่ใหนได้พอพ้นโค้งเท่านั้นแหละขึ้นต่อไปยังอีกยอดนึง ที่เมื่อกี้เรามองไม่เห็น แอบนึกประชดอยู่ในใจมันจะขึ้นไปถึงใหนให้มันรู้ไป กดบันไดจนล้าจนเมื่อยเข่าไปหมด ส่วนที่เวียตนามจะมีป้ายบอกความชันส่วนใหญ่อยู่ที่ 8-12 % ใครที่คิดว่าไม่ไหวเดี๋ยวก็โบกรถได้ อาจต้องคิดใหม่ที่นั่นไม่ได้มีรถเยอะแบบบ้านเรา บางเส้นทางที่อยู่บนเขาเกือบครึ่งชั่วโมงถึงจะเจอรถใหญ่สักคัน มอร์เตอร์ไซด์พอมีเห็นอยู่บ้าง
ที่ลาวห้ามกางเต็นท์นะครับใครฝืนอาจโดนจับได้ ครั้งที่ผมปั่นเดี่ยวเข้าลาวทางห้วยโกร๋น.ผมเจอด่าน ตม.ลาวเตือนมาเอง (555... ยังไม่ได้สรุปทริปเลย ดองจนเค็มหมดแล้ว).ตอนนั้นผมติดไปด้วยทั้งเต็นท์ กราวชีต ถุงนอนที่นอนลม กลายเป็นภาระที่ต้องแบกน้ำหนักอีกหลายกิโลกรัม แต่ไม่ได้ใช้ ช่วงขึ้นเขายาว ๆ นี่แทบอยากจะโยนทิ้งกันเลย ทริปนี้จึงนำไปเท่าที่จำเป็นแต่ก็ไม่วายยังเผื่อโน่นเผื่อนี่อยู่ดี การเตรียมรถถือเป็นเรื่องสำคัญมากสำหรับการปั่นหลาย ๆ วันบนเส้นทางขึ้นลงเขายาว ๆ ครั้งนี้ผมเอารถทัวริ่งคันใหม่ winspeed สัญชาติจีน ไปทดสอบด้วยเป็นดิสเบรค ใส่ยาง 2.0 ทำให้ลงเขาและปั่นทางขรุขระได้มั่นใจมากขึ้น ยางต่ำกว่า 1.75 ผมไม่แนะนำนะครับ เนื่องจากเป็นเส้นทางบนเขา แม้ส่วนใหญ่จะเป็นถนน
ลาดยางแล้ว แต่บางช่วงเจอน้ำป่ากัดเซาะกลายเป็นทางขาดเป็นหินกรวดก้อนใหญ่ ๆ บางที่ก็เป็นหลุมเป็นบ่อ อันตรายมากเวลาเราลงเขามาเร็ว ๆ แล้วเอารถไม่อยู่
ถ้าเป็นเบรคผีเสื้อหรือวีเบรค ได้กำเบรคกันจนเมื่อยมือแน่ หรือเปลี่ยนตะเกียบหน้าแบบใส่ดิสได้ก็จะช่วยไได้เยอะครับ อีกอย่างนึงควรหลีกเลี่ยงการปั่นลงเขาในเวลากลางคืน
หากเลี่ยงไม่ได้ ควรมีไฟหน้าที่สว่าง ๆ เห็นได้ไกลหน่อย ถนนที่ลาวและเวียตนามนอกจากขึ้นลงเขาแล้วยังแคบไม่มีใหล่ทางแถมโค้งหักศอกไปมามองไม่เห็นข้างหน้ารถบรรทุกที่นี่ก็คันใหญ่ ๆ กว่าบ้านเรามากเลี้ยวทีก็กินเลนมาอีกฝั่งกันเลย บางทีเค้าไม่คุ้นเคยว่าจะมีจักรยานบนเส้นทาง อันนี้ต้องระวังกันด้วย อุปกรณ์ซ่อมบำรุงจักรยานต้องมีติดไปนะครับ สายเกียร์ สายเบรค สูบ ยางใน ยางนอกขอบพับ ที่ตัดต่อโซ่ ข้อต่อปลดเร็ว ผ้าเบรคสำรอง 1 คู่ น้ำมันยอดโซ่ และอิ่น ๆ ตามจำเป็น อย่าลืมว่าถ้าเกิดอะไรขึ้นระหว่างทางไม่มีร้านจักรยานนะครับ หากใครใช้กระโหลกกลวง ต้องมั่นใจนะครับว่าลูกปืนไม่ไปแตกระหว่างทาง 555 ราคาที่พักในลาวแบบพออาศัยนอนได้ อยู่ตามเมืองเล็ก ๆผมเจอถูกสุดที่ 320 บาท ถ้าดีขึ้นมาหน่อยก็ 400-600 บาท ส่วนในเวียดนามราคาถูกกว่าแถมห้องก็ดีกว่า อันนี้แล้วแต่ว่าใครจะไปเจอแบบใหนนะครับไม่ได้ตายตัว...
.
.

[เสือสายเดี่ยว]

.
มาแนะนำเพื่อน ๆ ที่ไปด้วยกันสักนิดครับ...

1. สาวแอ้มหางเมืองลำปาง...ขนสัมภาระไปเพียบแต่ขึ้นเขาเก่งจริง ๆ


.
2. สาวสุ...บู้จัดการได้ทุกเรื่อง...


3.ครูหนอม...ผู้ผ่านศึกเหนือเสือใต้มาอย่างโชคโชน ตอนนี้ครูน่าปั่นทัวริ่งเป็นงานหลัก


4.ลุงศักดา...เงียบ ๆ นิ่ง ๆ แต่ไปฉิ่ว

.
5.นูนู่...ออกปั่นได้ทุกอาทิตย์ จนหลาย ๆ คนอิจฉา และมีภาพสวย ๆ มาฝากพวกเราตลอด

.

6.เสี่ยโก้ หรือหมาน้อยน่ารัก...ไปใหนไปกัน

.

7. พี่อู๋...เที่ยวทุกแนว ไปทุกที่

.

8.น้าทิมเองครับ...

[เสือสายเดี่ยว]

.

Day 1 : กรุงเทพ - อุดร - หนองคาย
.....ผมกับโก้และพี่อู๋ 3 คนจากกรุงเทพเลือกขึ้นเครื่องนกแอร์ที่ดอนเมืองไปลงอุดร อันนี้ต้องให้เครดิตสายการบินนกแอร์นะครับที่ให้นำจักรยานขึ้นเครื่องได้ทั้งคันโดยไม่เสียค่าระวางและไม่ต้องถอดชิ้นส่วน เรียกว่าเข็นเข้าไปเช็คอินทั้งคันเลย แต่ต้องปล่อยลมยางให้เหลือสัก 30 % ทริปที่แล้วที่ผมไปคนเดียว เป็นเทศกาลปีใหม่คนแน่นสนามบิน หลายคนงง ๆ เข้ามาถามทั้งชาวไทยและต่างชาติเอาจักรยานขึ้นเครื่องได้ด้วยเหรอ บางคนก็มาขอถ่ายรูปด้วย...ครั้งนี้สบายหน่อยคนไม่เยอะมาก

.


.

[เสือสายเดี่ยว]

ชั่วอึดใจเดียวจริง ๆ...555 เราก็มายืนซ่าส์ที่อุดรซะแล้ว 11 โมงกว่า จัดแจงจัดกระเป๋าเซ็ตรถแล้วปั่นต่ออีก 60 กม.เพื่อไปหนองคาย...ซึ่งเรากลุ่มลำปางใว้ในตอนเย็น





เจ้าหน้าที่เขห้นมาให้อย่างดี แต่ยังไงเราต้องไปรับที่จุดสัมภาระน่ะ

[เสือสายเดี่ยว]

.
เตรียมพร้อมออกเดินทาง...




อากาศร้อนมากวันนี้...แค่ 60 กม.พวกเราเลยชิว ๆ เล่นเฟสเล่นไลน์ไปตลอดทาง


ที่พักสำหรับคืนนี้ที่หนองคาย...พอรวมกลุ่มกันได้ครบหมดแล้ว
ก็พากันไปเดินหาซื้อเสบียงตุนไว้ใช้ระหว่างทาง ผมจัดหาแก๊สกระป๋องก่อนอันดับแรก เนื่องจากนำขึ้นเครื่องมาไม่ได้ โจ็กซอง บะหมี่กึ่งสำเร็จรูป และของฝากเด็ก ๆ ระหว่างทาง

[เสือสายเดี่ยว]

...

[เสือสายเดี่ยว]

.
Day 2 : หนองคาย-เวียงจันท์ -โพนโฮง ระยะทาง 106 กม.




เตรียมตัวออกเดินทาง...


มุ่งสู่ด่่านขาออก...

[เสือสายเดี่ยว]

.

ตื่นกันแต่เช้าอากาศกำลังสบาย ๆ จัดแจงถ่ายรูปเป็นที่ระลึกเติมพลังงานลงท้องแล้วเริ่มปั่นไปชายแดนไทย-ลาวเพื่อจัดการเรื่องเอกสารผ่านแดน

[เสือสายเดี่ยว]

.
ควรไปแต่เช้า ก่อนที่กลุ่มรถทัวร์จะมาลง
คิวจะได้ไม่ยาวมาก จากตม.ไทยเราต้องปั่นข้ามสะพานไทย-ลาว เพื่อทำเอกสารเข้าลาวที่ฝั่งลาว....จากนั้นก็มุ่งหน้าเข้าสู่เวียงจันท์

[เสือสายเดี่ยว]

.


ค่าผ่านแดนเข้าลาว...เดี๋ยวนี้ต้องซิ้อ SMART CARD ( PAY-PASS)ไปเสียบช่องทางเข้า...เหมือนเข้ารถไฟฟ้าบ้านเราแหละ...

[เสือสายเดี่ยว]

จากด่านเข้าสู่เวียงจันท์ประมาณ 20 กว่าโล...ผ่านโรงเบียร์ใหญ่ ๆ


นูนู่แอบนัดกับพี่วี หางแฮ้มไว้...ผมก็เพิ่งเจอเป็นครั้งแรกเหมือนกัน


สวย คลาสสิค..แนว ๆ ณ.เวียงจันท์