.
ผมเริ่มรู้สึก ตั้งแต่ ป้าย 12 กิโล แล้วล่ะ
ว่ามัน จะเป็น เนิน ทั้ง 12 กิโล จนถึง เลยไหมเนี่ย
พอเลี้ยวขวามา
ก็มี เนิน เลยล่ะ
มันก็ไม่ได้ ชัน อะไร
มันเป็น แค่ ลอนๆ
ผมกับน้าม้าล ค่อยๆ ขี่กันไป..
ร่างกาย ก็อ่อนล้า ไป ตามระยะทาง ที่มากขึ้น
แวะ ร้านน้ำ ที่ แยก วัดช่องลม
ถาม ทางนิดหน่อย
แล้ว เดินทางต่อ
เราขี่ออกจาก แยกวัดช่องลม มาไม่ไกล
มี เสียง ชายหนุ่ม ตะโกนทักทาย มาจากด้านหลัง
เป็น นักจักรยานเจ้าถิ่น นั่นเอง
เขา ออกมา ขี่ออกกำลังตอนเย็น และ กำลัง จะขี่กลับบ้าน
ที่ แยกพัฒนา ซึ่งอยู่ข้างหน้าเรา นั่นเอง
เรา เลย ขี่คุยกันไป จนถึง แยกฯ
เจ้าถิ่น..
ที่แยกพัฒนา นี้
ถือเป็น แหล่งอาหาร ตลาด ร้านค้า ที่ใหญ่สุดในย่านนี้แล้ว..
เราจึง ควร ซื้อทั้งอาหาร และ เครื่องดื่ม
เตรียมเข้าที่พัก จาก ตรงนี้เลย
ร้านนี้ เป็นร้านนึง ที่ เราอุดหนุน
ร้านนี้ มีที่นี่ สาขาเดียว
กว่าจะ ช้อปปิ้งเสร็จ เส้นทาง ก็ มืดมิด..
.
