Re: ลำพูน-ที่ทำการอินทนนท์-ป่าปงเปียง-บ้านสบวาก-ศูนย์วิจัยเกษตรหลวงเชียงใหม่แม่จอนหลวง-เชียงใหม่
โพสต์: 03 ธ.ค. 2018, 16:50
ทางเข้าป่าปงเปียง ถูกจัดเรียงด้วยหินก้อนใหญ่
แต่ทางลงเนินพับแรกสิ่งที่คิดคือห่วงมอเตอร์ไซค์ ฟูลโหลดของแน็คกับติดตี่
ที่ขับไปน้ำตกแม่ปาน หากกลับมาถึงจุดนี้จะลงยังไง คงเพราะทำบุญมาดีพอๆกัน เสียงมอเตอร์ไซค์ก็ตามมาเมื่อเราเข็นลงเนินแรก
แน็คบอกว่าไปถึงสุดทางที่ไปน้ำตก ต้องจอดมอเตอร์ไซค์แล้วเดินไปน้ำตกครับ ผมเลยเปลี่ยนใจ
ฮั้วก็เลยช่วยจับสัมภาระจากรถแน็คมาผูกท้าย ประสาคนขับขี่มอเตอร์ครอสเป็นงานอดิเรก
ฮั้วค่อนข้างคล่องกับเส้นทางแบบนี้คะ ฮั้วเงียบๆนิ่งๆ ไปด้วยกันเป็นคนที่สุภาพมากคะ ใจเย็นมาก
ไม่มีบ่นอะไรสักนิดเดียว จัดทริปมาลำบากก็หลายหน เพิ่งเคยพบเจอ เหนื่อยเธอก็ยังสุภาพ
ส่วนติดตี่สาวน้อยเธอก็บอกว่าเดี๋ยวเธอเดินทางไกลเองแค่สองกิโลเมตร
ส่วนหมวกกันน็อคมอเตอร์ไซค์มาผูกท้ายจักรยานก๊วก (เห็นติดตี่เดินหิ้วพะรุงพะรัง) ใครไคร่ปั่นก็ปั่นใครไคร่จูงก็จูงกันไปคะ อาสือนั้นนำไปก่อนคนแรก เราก็ค่อยๆเข้าไปสนุกกันตามอัธยาศัย พอพ้นจุดอันตรายมอเตอร์ไซค์พอขับได้ แน็คก็แก้มัดเอาสัมภาระมาถือ ให้ติดตี่ซ้อนท้ายมอเตอร์ไซค์
หากเป็นทางปูด้วยหินก้อนใหญ่เรื่อยๆคงไม่เท่าไร แต่ทางลงเนินพับแรกสิ่งที่คิดคือห่วงมอเตอร์ไซค์ ฟูลโหลดของแน็คกับติดตี่
ที่ขับไปน้ำตกแม่ปาน หากกลับมาถึงจุดนี้จะลงยังไง คงเพราะทำบุญมาดีพอๆกัน เสียงมอเตอร์ไซค์ก็ตามมาเมื่อเราเข็นลงเนินแรก
แน็คบอกว่าไปถึงสุดทางที่ไปน้ำตก ต้องจอดมอเตอร์ไซค์แล้วเดินไปน้ำตกครับ ผมเลยเปลี่ยนใจ
ฮั้วก็เลยช่วยจับสัมภาระจากรถแน็คมาผูกท้าย ประสาคนขับขี่มอเตอร์ครอสเป็นงานอดิเรก
ฮั้วค่อนข้างคล่องกับเส้นทางแบบนี้คะ ฮั้วเงียบๆนิ่งๆ ไปด้วยกันเป็นคนที่สุภาพมากคะ ใจเย็นมาก
ไม่มีบ่นอะไรสักนิดเดียว จัดทริปมาลำบากก็หลายหน เพิ่งเคยพบเจอ เหนื่อยเธอก็ยังสุภาพ
ส่วนติดตี่สาวน้อยเธอก็บอกว่าเดี๋ยวเธอเดินทางไกลเองแค่สองกิโลเมตร
ส่วนหมวกกันน็อคมอเตอร์ไซค์มาผูกท้ายจักรยานก๊วก (เห็นติดตี่เดินหิ้วพะรุงพะรัง) ใครไคร่ปั่นก็ปั่นใครไคร่จูงก็จูงกันไปคะ อาสือนั้นนำไปก่อนคนแรก เราก็ค่อยๆเข้าไปสนุกกันตามอัธยาศัย พอพ้นจุดอันตรายมอเตอร์ไซค์พอขับได้ แน็คก็แก้มัดเอาสัมภาระมาถือ ให้ติดตี่ซ้อนท้ายมอเตอร์ไซค์