___________________พ่อ________________________

[เนิ่ม ชมภูศรี]

ขอขอบพระคุณพี่น้องนักจักรยานทั่วประเทศไทย ที่ได้ช่วยเหลือกิจกรรมในโครงการจักรยานให้ลูกรัก ครั้งที่ 2 จนสำเร็จลุล่วงมาได้เป็นอย่างดียิ่ง ....

ขอขอบพระคุณกลุ่มจักรยานจากเมืองพิษณุโลก ชุมเสือบ้านคลองพิษณุโลก นำทีมโดยพี่สมศักดิ์ ทนายเทพ พี่โรจน์ ตลอดจนพี่น้องท่านผู้มีเกียรติทุก ๆ ท่าน ที่ต่างก็ได้ช่วยเหลือกิจกรรมมาอย่างต่อเนื่อง ด้วยความเคารพยิ่ง

ขอขอบพระคุณกลุ่มจักรยานยามเย็นสนามบินใหม่ AIRPORT GROUP PHITSANULOK ขอขอบพระคุณชมรมจักรยานการไฟฟ้าฝ่ายผลิตพิษณุโลก ชมรมจักรยานการไฟฟ้าส่วนภูมิภาค กลุ่มเด็กโรงกลึง กลุ่มวัดโบสถ์กรุ๊ป กลุ่มสมอแคลง กลุ่ม อบจ.พิษณุโลก กลุ่มแสงดาว SN BIKE กลุ่มลุงเล็คไบซิลิศ เพื่อนอินโดจีน กลุ่มแม่บ้านกองบิน 46 .......

ขอขอบพระคุณกัลยาณมิตรผู้มาเยือนจากเมืองบางแสน กลุ่ม LT.BIKE บางแสน นำทีมโดยคุณหญิงเล็ก พี่เสือเล็ก น้องหนึ่ง น้องต่าย ที่มีจิตศรัทธาแรงกล้า ปั่นจักรยานจากเมืองบางแสนมาร่วมงานบริจาคจักรยานที่เมืองพิษณุโลก...
ขอขอบพระคุณมิตรภาพจากเมืองชลบุรี ที่ได้ให้ความช่วยเหลืออยู่เบื้องหลัง ดังชายผู้ปิดทองหลังพระ..

ขอขอบพระคุณคุณครูหยุย ครูวัลลภ ตั้งคณานุรักษ์ มูลนิธิสร้างสรรค์เด็ก ที่มอบความไว้วางใจให้กับโครงการจักรยานให้ลูกรัก ....ขอขอบพระคุณพี่ชัยยา คงประจักษ์ เครือข่ายทำความดีให้กับแผ่นดิน จากกรุงเทพมหานคร ที่พยายามสานความฝันให้เป็นความจริง

ด้วยใจแห่งความศรัทธาที่แรงกล้า ขอขอบพระคุณพี่น้องนักจักรยานทั่วประเทศไทย ขอตอบแทนพระคุณทุก ๆ ท่านด้วยการทำรายงานเรื่องการเดินทางด้วยดวงใจ

วันพ่อปีนี้ ขอทำความดีให้กับแผ่นดิน โครงการจักรยานให้ลูกรัก ครั้งที่ 2

โครงการนี้ไม่จุดสิ้นสุด เดินทางต่อไปด้วยใจแห่งความศรัทธาอย่างต่อเนื่อง ด้วยการนำความรักไปบอกกับมหาชน ด้วยความศรัทธา...
จักรยานคือสิ่งที่นำให้ใจเรามาพบกัน..

[เนิ่ม ชมภูศรี]

(บทความของคุณครูคิม ครูนพวรรณ พงษ์เจริญ)

จักรยานเพื่อน้อง” เป็นกิจกรรมใน “โครงการจักรยานเพื่อลูกรักทำดีถวายในหลวง” ที่นักจักรยานมืออาชีพรางวัลเหรียญทองซีเกมส์ของ พ.อ.อ.หญิงเฉลิม ชมภูศรีและ ส.อ.เนิ่ม ชมภูศรี เป็นผู้ริเริ่มขึ้นเมื่อ พ.ศ. ๒๕๕๑ โดยมอบให้กับโรงเรียนวิทยสัมพันธ์เป็นครั้งแรก เพราะเป็นโรงเรียนที่ฉันเคยสอนอยู่

“ครูคิมครับ ผมอยากจะทำโครงการจักรยานอีกครั้งหนึ่ง ผมพร้อมแล้วครับ อยากจะชวนครูคิมมาร่วมด้วย” คุณเนิ่มส่งเสียงมาทางโทรศัพท์ และฉันก็ตอบรับในทันทีว่า “ได้ ได้ ได้ ด้วยความยินดีค่ะ”

ตอนแรกพวกเรามีเป้าหมายว่าจะนำจักรยานไปมอบให้กับโรงเรียนบ้านห้วยกอกพัฒนา เพราะเป็นโรงเรียนในท้องถิ่นกันดาร และต้องการเป็นกำลังใจให้กับคณะครูและผู้บริหารโรงเรียน แต่เราได้จักรยานมามากถึง ๔๐ คัน จึงได้หารือและจัดหาโรงเรียนที่เห็นว่ามีความต้องการจริงและเหมาะสมทั้งผู้รับและผู้ให้ เพราะพวกเราเป็นสื่อกลางผู้เป็นสะพานบุญเชื่อมใจ ได้โรงเรียนที่ต้องการมา ๓ โรงเรียนและแจ้งให้โรงเรียนทราบทันทีคือโรงเรียนบ้านห้วยกอกพัฒนา โรงเรียนศิริราษฏร์พัฒนา และโรงเรียนบ้านน้ำเลา

ต่อมาได้รับแจ้งจากคุณเนิ่มว่ามีการบริจาคจักรยานเพิ่มขึ้นอีกเรื่อย ๆ จึงได้หาโรงเรียนเพิ่มตามหลักการเดียวกัน ได้โรงเรียนบ้านห้วยน้ำปลา โรงเรียนบ้านห้วยทรายทอง และโรงเรียนบ้านหนองสะแก พิเศษจัดให้โรงเรียนบ้านห้วยปลาหลด โรงเรียนรุ้งวิไล และโรงเรียนบ้านบุ่งผลำ

การจัดสรรจำนวนจักรยานได้ลงตัวตามความยุติธรรม และแจ้งไปยังผู้อำนวยการทุกโรงเรียนตามรายชื่อที่กล่าวมาข้างต้น ไม่มีจักรยานหลงเหลือแม้แต่คันเดียว ปัญหาได้ติดตามมาให้แก้คือ “มีผู้ขอผ่านมาทางนักจักรยานท่านหนึ่งเพื่อมอบให้โรงเรียน ๓ โรงเรียนคือโรงเรียนบ้านป่าซ่าน โรงเรียนบ้านท่าหินลาดและโรงเรียนบ้านนาตาดี”

เพื่อไม่ไห้การเสียกำลังใจหรือการเกิดอุปสรรคต่อกิจกรรมของเรา จึงได้ติดต่อไปยังทุกโรงเรียนอีกครั้งหนึ่ง โดยขอลดจำนวนจักรยานลง เพื่อแบ่งไปให้โรงเรียนทั้ง ๓ แห่ง ซึ่งผู้อำนวยการทุกโรงเรียนรับทราบ แต่ฉันซึ่งเป็นผู้จัดสรรไม่สามารถอาจหาญไปลดจำนวนของโรงเรียนเหล่านั้นได้มากมาย อย่างน้อยก็รักษาน้ำใจต่อกันแม้จะเป็นฝ่ายผิดคำพูดก็ตาม ในที่สุดจึงเฉลี่ยได้มา ๑๕ คัน เป็นอันว่า ๓ โรงเรียนหลังได้โรงเรียนละ ๕ คัน

การติดต่อประสานงานได้เกิดขึ้นอีกครั้ง โดยการโทรศัพท์ไปแจ้งยังโรงเรียนทั้ง ๓ แห่งและโรงเรียนอื่น ๆ เกี่ยวกับการนัดหมายให้มาร่วมกิจกรรมและมารับจักรยาน โรงเรียนบ้านป่าซ่านไม่ทราบมาก่อนว่ามีผู้ได้ขอจักรยานให้ ได้บอกปฏิเสธในการรับ ฉันจึงหาโรงเรียนใหม่มาแทนคือโรงเรียนบ้านเข็กใหญ่

วันที่ ๑๒ ธันวาคม ๒๕๕๓ ได้จัดกิจกรรมมอบจักรยานขึ้นที่โรงเรียนบ้านห้วยกอกพัฒนา ความจริงที่ประจักษ์คือ “การมีส่วนร่วมอย่างเข้มแข็ง” จากโรงเรียนทั้งหลายคือผู้อำนวยการโรงเรียนศิริราษฏร์พัฒนา คณะครู นักเรียน / ผู้อำนวยการโรงเรียนบ้านน้ำเลา คณะครู นักเรียน / ผู้อำนวยการโรงเรียนบ้านห้วยน้ำปลา คณะครู นักเรียน / ผู้อำนวยการโรงเรียนบ้านห้วยทรายทอง คณะครู นักเรียน /ผู้อำนวยการโรงเรียนบ้านหนองสะแก คณะครู นักเรียน / และตัวแทนครูจากโรงเรียนบ้านนาตาดี โรงเรียนบ้านเข็กใหญ่และโรงเรียนบ้านท่าหินลาด

นอกจากนี้ได้รับเกียรติจากรองผู้อำนวยการ และข้าราชการจากสำนักงานเขตพื้นการการศึกษาการประถมศึกษาพิษณุโลก เขต ๓ องค์การบริหารส่วนตำบลห้วยเฮี้ย อำเภอนครไทย จังหวัดพิษณุโลก และชาวบ้านได้มามีส่วนร่วมในการแสดงออกของสังคมครั้งนี้ด้วย ถือว่าทุกคนเสียสละแรงกาย เสียสละเวลา อันเป็นจิตสาธารณะต่อการมีส่วนร่วม

การจัดกิจกรรมครั้งนี้ได้เลือกวันหยุดราชการ เพราะนักจักรยานและผู้ใหญ่ใจดีจากชมรมจักรยานต่าง ๆ ล้วนมีหน้าที่การงานต้องรับผิดชอบ และเป็นข้าราชการ ถือว่าได้เสียสละเวลาอันมีค่าอย่างใหญ่หลวง “มาด้วยแรงใจ แรงกาย และแรงศรัทธาของความรักที่มีต่อสังคม” ทุกท่านถือว่าเป็นผู้มีจิตสาธารณะต่อการส่วนร่วมอย่างแท้จริง และเป็นการให้เกียรติแก่เจ้าภาพคือผู้อำนวยการโรงเรียนบ้านห้วยกอกพัฒนา รวมทั้งการให้เกียรติ และเป็นกำลังใจให้แก่คณะนักจักรยานทุกชมรมที่เป็นผู้มาเยือน

การได้รับสิ่งของไม่ว่าจะเป็นสิ่งใดก็ตาม ไม่มีใครอาจปฏิเสธ แต่ควรเป็นการรับอย่างมีศักดิ์ศรีและมองเห็นคุณค่าในตนเองและคุณค่าของผู้อื่น ที่สำคัญที่สุดคือผู้ให้มีเจตนารมณ์ “เพื่อเด็ก” ซึ่งสถาบันโรงเรียนมีหน้าที่รับผิดชอบโดยตรงในการเป็นแบบอย่างและหล่อหลอมให้เด็กเห็นคุณค่าในความเป็นมนุษย์ และเป็นผู้มีจิตวิญญาณ มีจิตสาธารณะต่อการมีส่วนร่วมในสังคมต่อไป กิจกรรมครั้งนี้สำเร็จลงด้วยจิตสาธารณะของผู้มีส่วนร่วม นับว่ามีคุณค่าในการจดจำและถ่ายทอดเพื่อเป็นแบบอย่างของสังคมต่อไป

หลาย ๆ โรงเรียนเมื่อได้รถจักรยานแล้วก็ต้องรีบพานักเรียนกลับ เพราะกลัวความผิดพลาดที่อาจเกิดขึ้นเนื่องจากผู้อำนวยการโรงเรียนไม่ได้มาด้วย ยากลำบากต่อการตัดสินใจ และบางโรงเรียนได้สร้างภาพที่ "งดงามประทับใจ" พานักเรียนยืนโบกไม้โบกมือให้กับผู้ใหญ่ใจดี นี่คือ "จิตสาธารณะสร้างได้" เพราะได้ฝึกให้นักเรียนมีคุณธรรมด้านความสุภาพความอ่อนโยน อันจะทำให้จิตสำนึกที่ดีเพิ่มพูนขึ้นในตัวนักเรียนทีละน้อย ๆ และกลายเป็นผู้มีจิตสาธารณะต่อการมีส่วนร่วมได้เป็นอย่างดี

[เนิ่ม ชมภูศรี]

โครงการจักรยานให้ลูกรัก ครั้งที่ 2 ภายใต้ปณิธาน วันพ่อปีนี้ ขอทำความดีให้กับแผ่นดิน ได้เดินทางมาถึงจุดสุดท้ายของโครงการ ด้วยการจัดซื้อจักรยานใหม่จากบริษัทผู้ผลิตจักรยานจำนวน 90 คัน อุปกรณ์กีฬา เงินรายได้ทั้งหมด เป็นเงินที่มีพี่น้องมิตรภาพจากจานใจ ทั่วประเทศไทย ได้มอบช่วยเหลือเพื่อสมทบทุนให้กับโครงการมาอย่างต่อเนื่อง

[เนิ่ม ชมภูศรี]

โครงการที่เดินทางด้วยดวงใจนี้ ใช้เวลาเพาะกล้าไม้อยู่นานหลายเดือน จนรากแก้วได้หยั่งลึกลงดิน เติบโตเป็นร่มไม้ใหญ่

ได้เดินทางไปเชิญชวนให้พี่น้องจักรยาน กัลยาณมิตรที่ดีงาม หันมาร่วมมือร่วมใจกัน กระทำการในสิ่งที่เรารัก ความรักที่มองไม่เห็น สัมผัสไม่ได้ ยิ่งหยิบฉวยยิ่งห่างหาย ยิ่งต้องการยิ่งวิ่งหนี การจะเดินทางเปิดประตูใจเข้าไปสัมผัสได้ คือการใช้ใจเข้าไปอยู่ในการกระทำ

โครงการนี้ จึงปราศจากผลรางวัล เป็นการเดินทางที่ใช้ใจสู่ใจ เชื่อมดวงใจสู่มหาชนทั่วประเทศไทย จากจุดเริ่มต้นที่เป็นไปไม่ได้ สัมผัสไม่ได้ แต่เมื่อเราลงมือกระทำการทุกอย่างด้วยความรัก ความหมายของคำว่าความศรัทธา ความเพียร ความรัก ได้เดินทางมาเปิดประตูใจ เชื้อเชิญให้เราเข้าไปสัมผัส มิติแห่งจิตที่ดำรงอยู่ด้วยความรัก

ขุนเขายังช่วยยกศรัทธาให้สูงส่ง เราปั่นไปด้วยใจศรัทธา นี้คือสิ่งที่โครงการจักรยานให้ลูกรักได้ก่อรูปขึ้น ด้วยใจศรัทธาของมหาชน

ฉันยังคงเดินทางใช้ชีวิต ใช้จิตวิญญาณ ดำรงอยู่ในวิถีแห่งความรัก ด้วยความศรัทธานี้

ฉันพยายามอย่างยิ่ง ที่จะนำความรักนี้ มาเชิญชวนท่านผู้มีเกียรติทุกท่าน ให้ร่วมกันค้นหา

เดินทางร่วมกันต่อไป ถึงแม้นว่า เสียงของฉันจะแผ่วเบามาก แต่เสียงนี้ เป็นเสียงที่ดังก้องอยู่ในจักรวาล เยือกเย็นกว่าสายลม กว้างไกลกว่าขุนเขา ลึกล้ำกว่าท้องทะเล

เสียงกระซิบจากดวงดาว

[เนิ่ม ชมภูศรี]

กระผมขอกราบขอบพระคุณ คุณครูหยุย ครูวัลลภ ตั้งคณานุรักษ์ ประธานคณะทำงานด้านเด็ก ที่ได้มอบโอกาสให้กับชุมชนจักรยาน ในการสร้างความดีงาม มอบเงินให้กับโครงการจักรยานให้ลูกรักครั้งที่ 2 จำนวน 5000 บาท
....
กระผมขอกราบขอบพระคุณเวปบอร์ด THAI MTB ในหลายสิ่งอันนำคุณงามความดีสู่ใจของมหาชน ที่ได้เปิดโอกาสในการให้ประชาสัมพันธ์ สื่อสาร จนโครงการจักรยานให้ลูกรักครั้งที่ 2 เดินทางไปได้ด้วยความมีกัลยาณมิตรที่เอื้อเฟื้อจากทุกภาคส่วนของมหาชน
ดั่งคำของคุณครูคิม คุรุที่กล่าวไว้
....
ณ ที่แห่งนี้ มีคนใจดีอาศัยอยู่..

กระผมขอขอบพระคุณคุณครูคิม ครูนพวรรณ พงษ์เจริญ ที่เป็นแม่ในดวงใจ เป็นคุรุผู้เดินทางดั่งปณิธานนายอินท์ผู้ปิดทองหลังพระ ไม่มีคำอันใดจักแสดงความรักและคำสื่อสารออกมาได้ นอกจากจิตใจกระผมเกิดสภาวะจิตที่เป็นความซาบซึ้ง สัมผัสได้โดยตรงจากใจสู่ดวงใจ
...
คุรุทุก ๆ ท่าน คุณครูผู้ประสิทธิ์ประสาทพลังแห่งความดีงาม ความสร้างสรรค์ เมล็ดพันธ์ต้นกล้างามร่มเงานี้ ได้เดินทางมาขอกราบแทบเท้าในใจของคุรุทุก ๆ ท่าน ขอความรักที่เกิดขึ้นนี้ ขอความเมตตาจิตดวงนี้ ได้เดินทางมาถ่ายทอดให้กับทุก ๆ ท่านฟัง
...
ศรัทธามนุษย์นั้นสุดหยั่งถึง ขุนเขายังช่วยยกศรัทธาให้สูงส่ง กระผมเชื่อมั่นในความศรัทธา
..
กระผมเป็นเพียงหนึ่งในสิ่งมีชีวิตของโลกนี้ ของประเทศนี้ ได้เดินทางด้วยความเงียบที่ไม่อึกทึกครึกโครม ไม่มีเสียงของเครื่องมือสื่อสารที่จะสรรหาจักรยานนับได้พันหมื่นแสนคัน แต่จักรยานเพียงคันเดียวเท่านั้น ที่จะนำไปเล่าให้ลูกฉันฟัง ให้ลูกรักของฉันได้เห็นหัวใจของเรา ขอเพียงลูกรักของฉันเพียงคนเดียวเท่านั้น ขอเพียงจักรยานคันเดียวเท่านั้น ที่จะพาดวงใจดวงนี้ เรียงร้อยเป็นพลัง ปั่นไปตามหาหญ้าแพรก ด้วยความกตัญญูรู้พระคุณ
...
จักรยานเป็นดั่งดวงใจที่พาดวงจิตของเธอไปในโลกกว้าง ไปค้นพบจักรวาล ค้นพบลมหายใจ ค้นพบความเพียร ความรัก ความศรัทธา....

ที่เรามาในวันนี้ เรานำความรักมาให้เธอ เรามาบอกเธอว่า มีคนใจดีได้ช่วยเหลือเกื้อกูล ยามใดที่เธอสัมผัสจักรยาน ยามใดที่เธอได้ปั่นจักรยาน นั้นคือ เธอได้สัมผัสความรักที่เรามอบให้ ขอให้เธอเฝ้าถนอมความรักนี้ในดวงจิตดวงใจของเธอ และเมื่อความดีงามนี้ได้ดำรงอยู่ในใจของเด็กน้อย ในจิตสำนึกแห่งคุณงามความดี เธอคือผู้เดินทางแทนที่เรา.....
......
จักรยานเพียงหนึ่งคันเท่านั้น เด็กน้อยเพียงหนึ่งคนเท่านั้น ที่เราต้องการให้ค้นหา เพราะคนเพียงคนเดียวนี้ จักรยานเพียงคันเดียวคันนี้ จะเรียงร้อยเชื่อมใจผสานเป็นอันหนึ่งอันเดียวกับสิ่งมีชีวิตที่ร่วมชีวิตเดียวกัน ร่วมโลกเดียวกัน ร่วมสังคมเดียวกัน ความสัมพันธ์ที่เกิดจากคนเพียงคนเดียวที่ค้นหาได้ด้วยใจศรัทธานี้ คือรากแก้วของแผ่นดินที่จะให้ความร่มเงา ความเยือกเย็น ความอบอุ่น ความซึมซับในวิถีแห่งเมืองสวยงาม โลกสวยงาม ด้วยความสำนึกจิตที่เกิดขึ้นกับตนเอง จากจักรยานเพียงคันเดียว ที่ฉันได้เดินทางมาบอกเธอ...

โครงการนี้ ไม่ต้องการจักรยานเป็นล้าน ๆ คัน ไม่ต้องการเงินเป็นล้านล้านบาท ไม่ต้องการ มีเพียงคันเดียว มีเพียงบาทเดียว ที่เราได้มอบให้ด้วยชีวิตจิตใจของเรา....

มอบให้ด้วยความศรัทธา

[เนิ่ม ชมภูศรี]

ภาพบรรยากาศวันเลี้ยงรับรองพี่น้องจากกลุ่ม LT.บางแสน ในค่ำคืนวันที่ 11 ธันวาคม 2553 โดยมีพี่น้องจากเมืองพระพิษณุโลกสองแควเป็นเจ้าภาพจัดอาหารคาว หวาน ไว้ต้อนรับครับผม

[เนิ่ม ชมภูศรี]

..
ช่วงเย็นวันที่ 11 ธันวาคม 2553

ที่บ้านศูนย์ฝึกจักรยานกองบิน 46 ได้ระดมอาสาสมัครแม่บ้านในกองบิน 46 มานั่งทำอาหารข้าวหม้อแกงหม้อ ขนมคาวหวาน ผลไม้ เพื่อเลี้ยงคณะทำงานประกอบรถจักรยาน ตลอดจนเลี้ยงขอบพระคุณพี่น้องมิตรภาพที่เดินทางมาจากต่างจังหวัด อันประกอบไปด้วยกลุ่ม LT BIKE บางแสนจังหวัดชลบุรี เพื่อเตรียมรับกับเช้าวันรุ่งขึ้น ที่คณะของเราจะต้องคอยดูแลเรื่องการช่วยเหลือนักปั่นจักรยานในการร่วมปั่นขึ้นไปบริจ
คจักรยาน ตามกำหนดการเดิม

และเมื่อจบงานเลี้ยงในย่ำค่ำคืนวันที่ 11 ความหวั่นไหวเกิดขึ้นกับทุกคน เพราะฝนเริ่มก่อตัวเป็นท้องฟ้าที่ฉ่ำด้วยเมฆสีเหลืองลอยต่ำ สักพักฝนเริ่มตกลงมาอย่างไม่คาดคิด คืนนั้นทั้งคืนกระผมนอนไม่หลับเลย นอนตาค้างฟังเสียงฝนตก ใจก็คิดไปว่า ในวันพรุ่งนี้ จะทำอย่างไรดี

ตั้งจิตอธิฐาน พ่อ...ช่วยด้วยเถิดขอรับ ขออย่าให้ฝนตกเลยในตอนเช้า



Thanks: ฝากรูป


Thanks: ฝากรูป


Thanks: ฝากรูป

[เนิ่ม ชมภูศรี]

เช้าวันที่ 12 ธันวาคม 2553.

เมื่อคืนฝนตกมาถึงตอนเช้า หยุดตกก็เพียงก่อนถึงเวลานัดหมายไม่เกินชั่วโมง วันนี้กระผมและครอบครัวจักรยานตื่นกันตอนตีห้า เพื่อจัดเตรียมสถานที่ จัดหาอาหารข้าวต้มทรงเครื่องเพื่อเป็นอาหารเช้าให้กับนักปั่นจักรยานที่จะมาเข้าร่วมปั่นจักรยาน ไปบริจาคจักรยานในโครงการนี้ ซึ่งเมื่อถึงเวลานัด นักจักรยานเริ่มทพยอยเดินทางมาถึงบริเวณจุดนัดพบ หน้าสนามบินเก่า บริเวณท่าอากาศยานทหารกองบิน 46 กันอย่างมากขึ้นเรื่อย ๆ บรรยากาศเริ่มอบอุ่นด้วยไมตรีจิต ทักทายยกมือสวัสดีไหว้สา ขอขอบพระคุณมากครับ ที่เข้ามาร่วมกิจกรรมอันทรงเกียรตินี้


จักรยานที่นำมอบให้กับโรงเรียน มีจำนวนทั้งสิ้น 90 คัน โดยมอบให้กับโรงเรียน 12 โรงเรียน กำหนดการให้มีการปั่นจักรยานจากเมืองพิษณุโลก ขึ้นไปที่โรงเรียนบ้านห้วยกอกพัฒนา ตำบลห้วยเฮี๊ยะ อำเภอนครไทย จังหวัดพิษณุโลก ซึ่งเป็นโรงเรียนที่เป็นจุดนัดพบในการทำพิธีมอบจักรยาน ระยะทางจากจังหวัดพิษณุโลกถึงโรงเรียนบ้านห้วยกอกพัฒนา ประมาณ 100 กิโลเมตร
..


Thanks: ฝากรูป

เช้าวันที่ 12 ธันวาคม 2553 วันกำหนดการปั่นจักรยาน
นักจักรยานจากทั่วเมืองพิษณุโลก ตลอดจนจากจังหวัดชลบุรี จากกรุงเทพมมหานคร ที่เดินทางมาร่วมกิจกรรมกันในวันนี้ สอบถามพูดคุยกันถึงน้ำฝนที่พรั่งพรูดั่งสายฟ้ารั่ว ทุกคนต่างก็นอนไม่หลับเหมือนกัน บางคนถึงกับเกิดความเครียด ดั่งคำพูดของน้องบอล เท้าไฟ แกนนำกลุ่มแอร์พอร์ตกรุ๊ป พิษณุโลก ที่คอยช่วยเหลือกิจกรรมกันมาอย่างต่อเนื่อง น้องบอลพบหน้ากระผมก็พูดขึ้นมาเลย พี่เนิ่ม เมื่อคืนนอนไม่หลับเลย กลัวฝนตกไม่หยุด
...กระผมตอบไปว่า พี่เชื่อว่า ฝนจะต้องหยุดตกในตอนเช้า พี่ก็นอนฟังน้ำฝนด้วยเช่นกัน
..
แต่พี่เชื่อว่าฝนจะหยุดตก..



Thanks: ฝากรูป

คุณครูคิม ท่าน ท่าน ผอ.ณัฏฐ์ ชาคำมูล ผอ.โรงเรียนบ้านห้วยกอกพัฒนา ได้เดินทางมาร่วมกิจกรรมด้วยเช่นกัน กับภาพความประทับใจไม่รู้ลืม


Thanks: ฝากรูป

นักจักรยานจากทุกกลุ่มทุกชมรม ต่างก็ทะยอยกันมาในบริเวณงาน ลุงอาจิณ ป้อมสัมฤทธิ์ จากแอร์พอร์ตกรุ๊ป ตอนแรกบอกติดภาระกิจ พบหน้ากันดีใจมากครับ


Thanks: ฝากรูป

พี่อู๋ คาราบอล แฟนพันธ์แท้ของทุก ๆ คน ด้วยความจริงใจที่มีดี พี่เขามีมอบให้กับทุกคน


Thanks: ฝากรูป

[เนิ่ม ชมภูศรี]

ความเชื่อของเราก่อให้เกิดความศรัทธาอย่างแรงกล้า

Thanks: ฝากรูป

เช้าวันที่ 12 ธันวาคม 2553 ซึ่งเป็นวันที่กำหนดการรวมพลคนจักรยานจากทั่วจังหวัดพิษณุโลก เราต่างก็ภวนา ตั้งจิตอธิฐานด้วยดวงใจเดียวกัน..
พ่อ[/size]


Thanks: ฝากรูป

เป็นดั่งเช่นที่ใจเราศรัทธา เช้าวันนี้ ฝนไม่ตกเลย นักจักรยานเริ่มทะยอยกันมามากขึ้น ประมาณร้อยกว่าชีวิต ที่มีศรัทธาอย่างแรงกล้า ที่จะร่วมบุญเดินทาง ปั่นไปบริจาคจักรยานด้วยกัน
วันพ่อในดวงใจ คือวันที่เราทำความดีตลอดทั้งปี วันพ่อปีนี้ ขอทำความดีให้กับแผ่นดิน


Thanks: ฝากรูป

[เนิ่ม ชมภูศรี]

Thanks: ฝากรูป