เส้นทางที่จะขึ้นเขาเขียวก็ผ่านน้ำตกเหวนรก ด้วยครับ ถ้ามาทางเส้นปราจีนบุรี 
ยิ้มทักทายกล้องหน่อยเรา เสือแห่งจังหวัดบุรีรัมย์ ซึ่งชาวอำเภอบ้านกรวดส่งเข้าประกวด 
ปั่นมาได้สักระยะทางใหญ่ๆๆก็จะเจอแอ่งกะทะที่มีลักษณะอย่างไรก็ดูที่รูปเอาครับพี่น้องๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ แอ่งกะทะนี้จะมีอยู่ 2 แอ่ง ครับ ก่อนที่จะถึงทางแยกไปสู่ยอดดอยเขาเขียว 
ที่กำลังปั่นมานั้นเห็นอยู่ไกลๆๆตาไม่ใช่ใครอื่นหรอกครับ..คือตัวผมเอง ให้น้องเค้าปั่นขึ้นไปคอยบนแอ่งกะทะเพื่อทำการถ่ายภาพเพื่อเปรียบเทียบว่าแอ่งกะทะนี้มีความสูงและลึกเพียงใด 
มาแว้ว..มาแว้ว 
มาถึงตอนนี้ก็ยังใช้งานจาน3 อยู่นะครับ เรี่ยวแรงยังมีเหลือ 
พอพ้นจากแอ่งกะทะใบที่ 2 แล้ว ก็จะเจอป้ายบอกทางด้านขวามือ ว่าจุดชมวิวผาเดียวดาย ให้เราทำการเลี้ยวตามป้ายที่บอกเอาไว้ครับ แล้วจะเจอกับป้ายนี้ 
หลังจากที่ทำการสักการะบูชาศาลเจ้าปู่เขาเขียวเสร็จเรียบร้อย ขั้นต่อไปคือการงัดเนินที่ต้องใช้พละกำลังอย่างมากเพื่อที่จะเอาชนะใจตนเองให้ได้ เป้าหมายคือเขาเขียว 
มาถึงขั้นนี้แล้วก็ยังจะรั้นที่จะใช้จาน3 อยู่ดี แต่พอปั่นไปได้สักระยะรู้สึกว่าเส้นทางขึ้นเขาเขียวไม่ง่ายอย่างที่คาดคิดเอาไว้เลยครับ เพราะชันมากๆๆๆ มีบางจุดชันขนาด45องศาเลยก็มี ผมต้องยอมทดจานลงมาเหลือแค่จาน2 ครับ ไม่สามารถเอาจาน3ขึ้นเขาเขียวได้ 
เวลาที่มาถึงเขาเขียวครับ ออกจากห้องพักเวลา 06.00น. 
ระยะทางขามาครับ 
ถึงแล้วครับเดินมาเพียงไม่ทันครึ่งอึดใจก็มาถึงจุดบริเวณชมวิวผาเดียวดายที่มีความสวยงามยิ่งนัก ได้เห็นพื้นที่อันเขียวขจีโดยกว้างของพื้นที่เขาใหญ่ 
