บันทึกจักรยานของนายหนวด จากกองขยะหลังบ้านสู่คุณค่าในจิตใจ ราคาที่ไม่สามารถซื้อได้
- partylista
- ขาประจำ
- โพสต์: 123
- ลงทะเบียนเมื่อ: 29 เม.ย. 2013, 18:54
- team: Indy Bike Rider
- Bike: vintage bike px10-E
บันทึกจักรยานของนายหนวด จากกองขยะหลังบ้านสู่คุณค่าในจิตใจ ราคาที่ไม่สามารถซื้อได้
ผมมักมีทรงจำติดตัวอยู่เสมอๆและในทุกครั้งที่ผมขับรถหรือเดินทางไปยังสถานที่ต่างๆ ถนนตรอกซอกซอยเดิมๆ รั้วกำแพงข้างบ้าน ทางรถไฟ สะพานลอยอันนั้นผมเชื่อว่าทุกคนก็ต่างมีความทรงจำเกี่ยวกับมัน ผมเติบโตมาในปี2526 ถนนสายเก่าย่านฝั่งธนผมเติบโตมาพร้อมกับ อุลตร้าแมน ไอ้มดแดง ขบวนการ5สีและโดเรมอน
ตอนเด็กๆผมมักจะเป็นเด็กที่ป่วยง่ายแต่บ้าพลังอย่างล้นเหลือมักจะมีแผลประดับร่างอยู่เป็นประจำ ผ่านไป30ปีแล้ว ชีวิตที่แสนสนุกนั้นหายไป งานที่ไม่ค่อยมีเวลาพักสุขภาพที่โหมใช้ไปกับวิถีคนเมือง เด็กน้อยคนเดิม..ถูกลืมหายไปตามเวลา แล้วใครกันหละที่เอามันไป?
เมื่อประมาณ1ปีก่อนหน้านี้....เพื่อนเก่าผมคนนึงโทรมาหาผมเค้าถามผมว่า "ผมยังจำรถจักรยานBMXคันเก่าที่เคยขี่เล่นกันสมัยเด็กๆได้อยู่หรือเปล่า" ผมนั่งนิ่งคิดอยู่ครู่นึง ภาพที่พวกเราขับเล่นกันเป็นแกงค์ เข้าสวนแอบเด็ดมะม่วงชาวบ้านกินเล่น ขับแข่งเล่นกันเป็นเด็กแว้นซ์ ใหนจะกระโดดขึ้นเนินดินล้มปากแตก ผมนั่งคิดไปแอบยิ้มไปพลาง ผมบอกว่าจำได้ ก็ไอ้คันฮาโล่สีเขียวนั้นใช่มั้ย เค้าดีใจมาก เค้าบอกกับผมว่าทำให้มันเหมือนเดิมได้มั้ยเหมือนสมัยแกะซองปลาสติกเลย ผมเริ่มสงสัยกับคำถามเพื่อนคนนี้ เค้าก็เล่าให้ผมฟังว่า รภคันนั้นมันเป็นรถคันแรกในชีวิตเค้าและเป็นคันที่พ่อของเค้าซื้อให้ และตอนนี้พ่อของเค้าป่วยและสูญเสียความจำไป จำได้เพียงแต่ช่วงเวลานั้นเค้าบอกว่าพ่อของเค้าถามถึงรถคันนั้นตลอดเค้าจึงอยากให้ผมช่วยทำให้มันกลับสู่สภาพเดิมเหมือนใหม่ ผมกับเพื่อนคนนี้คลุกกันอยู่ในโรงรถตลอดในวันหยุดช่วยกันทำมันกลับมาใหม่ และมันก็กลับมาได้ในสภาพไม่เหมือนเดิมเต็มร้อยเปอร์เซนต์นัก แต่มันก็ออกมาดูดีทีเดียว ผ่านไป1เดือนให้หลังผมก็ได้รับโทรศัพท์จากเพื่อนคนนี้อีกครั้ง แต่ครั้งนี้ออกจะดราม่าซักหน่อยเพื่อนผมโทรมาแจ้งว่าพ่อของเค้าเสียแล้ว และขอบคุณที่ผมช่วยทำรถให้กลับมาทันในช่วงชีวิตสุดท้ายของพ่อเค้า ผมเงียบพูดไรไม่ออก บางทีของบางอย่างมันอาจจะมีค่ามากกว่าเงินทอง มากกว่าราคาใหนๆมาเทียบ แต่ที่ผมเข้าใจอย่างแท้จริงเลยก็คือ ความทรงจำของคนเรานั้นมีค่าจริงๆ
ทุกๆครั้งที่ผมเห็นจักรยานผมก็จะนึกถึงเรื่องราวที่เกิดขึ้นนี้และเรื่องราวความสุขความซ่าของพวกเรา และทุกครั้งที่เหนื่อยๆก็มักจะคิดว่ารู้งี้ไม่น่าโตเลย น่าจะเป็นเด็กไปจนตาย แต่มันคงเพ้อเจ้อปั่นจักรยานกับเพื่อนๆคงสนุกกว่าเป็นใหนๆ แต่จักรยานผมไม่มีนี้นา ทำไมไม่มีจักรยาน? มีคงจะดีซิจะได้ปั่นให้หายเครียดไปเลย
และเมื่อไม่กี่เดือนที่ผ่านมาตัวผมเองได้ใช้บริการวัดสวนแก้วบริจาคให้มารับของที่ผมไม่ได้ใช้ ผมได้รื้อจัดแจงของออกมาและในมุมลึกสุดของห้องเก็บของผมก็ได้พบกับจักรยานเก่าหงำเหงือกคันนึงสนิมเคราะ นอนเซื่องๆตายอยู่ในซอกหลืบผมไม่สนใจเข็นโยนออกมาขึ้นรถ6ล้อ เจ้าหน้าที่โยนแรงมากผมก็หันไปมองและสะดุดขึ้นแวบนึงว่า ทิ้งไมว้าาา เลยบอกพี่ๆเค้าว่าคันนี้ผมขอเก็บใว้ดีกว่า และนั่นก็เป็นจุดเริ่มต้นและแรงบันดาลใจที่ผมจะเล่าให้ฟังต่อจากนี้ไปครับ
ตอนเด็กๆผมมักจะเป็นเด็กที่ป่วยง่ายแต่บ้าพลังอย่างล้นเหลือมักจะมีแผลประดับร่างอยู่เป็นประจำ ผ่านไป30ปีแล้ว ชีวิตที่แสนสนุกนั้นหายไป งานที่ไม่ค่อยมีเวลาพักสุขภาพที่โหมใช้ไปกับวิถีคนเมือง เด็กน้อยคนเดิม..ถูกลืมหายไปตามเวลา แล้วใครกันหละที่เอามันไป?
เมื่อประมาณ1ปีก่อนหน้านี้....เพื่อนเก่าผมคนนึงโทรมาหาผมเค้าถามผมว่า "ผมยังจำรถจักรยานBMXคันเก่าที่เคยขี่เล่นกันสมัยเด็กๆได้อยู่หรือเปล่า" ผมนั่งนิ่งคิดอยู่ครู่นึง ภาพที่พวกเราขับเล่นกันเป็นแกงค์ เข้าสวนแอบเด็ดมะม่วงชาวบ้านกินเล่น ขับแข่งเล่นกันเป็นเด็กแว้นซ์ ใหนจะกระโดดขึ้นเนินดินล้มปากแตก ผมนั่งคิดไปแอบยิ้มไปพลาง ผมบอกว่าจำได้ ก็ไอ้คันฮาโล่สีเขียวนั้นใช่มั้ย เค้าดีใจมาก เค้าบอกกับผมว่าทำให้มันเหมือนเดิมได้มั้ยเหมือนสมัยแกะซองปลาสติกเลย ผมเริ่มสงสัยกับคำถามเพื่อนคนนี้ เค้าก็เล่าให้ผมฟังว่า รภคันนั้นมันเป็นรถคันแรกในชีวิตเค้าและเป็นคันที่พ่อของเค้าซื้อให้ และตอนนี้พ่อของเค้าป่วยและสูญเสียความจำไป จำได้เพียงแต่ช่วงเวลานั้นเค้าบอกว่าพ่อของเค้าถามถึงรถคันนั้นตลอดเค้าจึงอยากให้ผมช่วยทำให้มันกลับสู่สภาพเดิมเหมือนใหม่ ผมกับเพื่อนคนนี้คลุกกันอยู่ในโรงรถตลอดในวันหยุดช่วยกันทำมันกลับมาใหม่ และมันก็กลับมาได้ในสภาพไม่เหมือนเดิมเต็มร้อยเปอร์เซนต์นัก แต่มันก็ออกมาดูดีทีเดียว ผ่านไป1เดือนให้หลังผมก็ได้รับโทรศัพท์จากเพื่อนคนนี้อีกครั้ง แต่ครั้งนี้ออกจะดราม่าซักหน่อยเพื่อนผมโทรมาแจ้งว่าพ่อของเค้าเสียแล้ว และขอบคุณที่ผมช่วยทำรถให้กลับมาทันในช่วงชีวิตสุดท้ายของพ่อเค้า ผมเงียบพูดไรไม่ออก บางทีของบางอย่างมันอาจจะมีค่ามากกว่าเงินทอง มากกว่าราคาใหนๆมาเทียบ แต่ที่ผมเข้าใจอย่างแท้จริงเลยก็คือ ความทรงจำของคนเรานั้นมีค่าจริงๆ
ทุกๆครั้งที่ผมเห็นจักรยานผมก็จะนึกถึงเรื่องราวที่เกิดขึ้นนี้และเรื่องราวความสุขความซ่าของพวกเรา และทุกครั้งที่เหนื่อยๆก็มักจะคิดว่ารู้งี้ไม่น่าโตเลย น่าจะเป็นเด็กไปจนตาย แต่มันคงเพ้อเจ้อปั่นจักรยานกับเพื่อนๆคงสนุกกว่าเป็นใหนๆ แต่จักรยานผมไม่มีนี้นา ทำไมไม่มีจักรยาน? มีคงจะดีซิจะได้ปั่นให้หายเครียดไปเลย
และเมื่อไม่กี่เดือนที่ผ่านมาตัวผมเองได้ใช้บริการวัดสวนแก้วบริจาคให้มารับของที่ผมไม่ได้ใช้ ผมได้รื้อจัดแจงของออกมาและในมุมลึกสุดของห้องเก็บของผมก็ได้พบกับจักรยานเก่าหงำเหงือกคันนึงสนิมเคราะ นอนเซื่องๆตายอยู่ในซอกหลืบผมไม่สนใจเข็นโยนออกมาขึ้นรถ6ล้อ เจ้าหน้าที่โยนแรงมากผมก็หันไปมองและสะดุดขึ้นแวบนึงว่า ทิ้งไมว้าาา เลยบอกพี่ๆเค้าว่าคันนี้ผมขอเก็บใว้ดีกว่า และนั่นก็เป็นจุดเริ่มต้นและแรงบันดาลใจที่ผมจะเล่าให้ฟังต่อจากนี้ไปครับ
- Anakin_101
- ขาประจำ
- โพสต์: 258
- ลงทะเบียนเมื่อ: 08 มี.ค. 2012, 08:14
- Tel: 043551322#4021
- team: ปันๆๆ เท่าที่ใจต้องการ
- Bike: หาดูเรื้อยๆๆๆ
- ตำแหน่ง: Roi-et
- partylista
- ขาประจำ
- โพสต์: 123
- ลงทะเบียนเมื่อ: 29 เม.ย. 2013, 18:54
- team: Indy Bike Rider
- Bike: vintage bike px10-E
Re: บันทึกจักรยานของนายหนวด จากกองขยะหลังบ้านสู่คุณค่าในจิตใจ ราคาที่ไม่สามารถซื้อได้
ผมกลับมานอนดูแล้วก่ายหน้าผาก ว่าเอากลับมาเนี่ยคิดดีมั้ย เอาหวะช่างมันเก็บห้องเก็บของก่อนหละกัน
ผมเคยจำได้ว่ารถคันนี้มันเป็นของอาผมซึ่งเสียไปแล้ว รถคันนี้แกรักและหวงมาก ผมเคยขอแกมาครั้งนึงตอนผม14-15ขวบแล้วแกก็ให้ผม(อาของผมต้องย้ายไปอยู่ที่ต่างจากหวัด)แต่ด้วยความซนเลยเอามาพ่นสีเล่นด้วยความเป็นเด็กแต่ก็ขับไม่ได้ รถคันนี้เลยถูกเก็บลืมในห้องเก็บของตั้งแต่นั้นมา
ผมเคยจำได้ว่ารถคันนี้มันเป็นของอาผมซึ่งเสียไปแล้ว รถคันนี้แกรักและหวงมาก ผมเคยขอแกมาครั้งนึงตอนผม14-15ขวบแล้วแกก็ให้ผม(อาของผมต้องย้ายไปอยู่ที่ต่างจากหวัด)แต่ด้วยความซนเลยเอามาพ่นสีเล่นด้วยความเป็นเด็กแต่ก็ขับไม่ได้ รถคันนี้เลยถูกเก็บลืมในห้องเก็บของตั้งแต่นั้นมา
- ไฟล์แนบ
-
- 310578_195105350561731_358725667_n.jpg (81.03 KiB) เข้าดูแล้ว 6571 ครั้ง
- partylista
- ขาประจำ
- โพสต์: 123
- ลงทะเบียนเมื่อ: 29 เม.ย. 2013, 18:54
- team: Indy Bike Rider
- Bike: vintage bike px10-E
Re: บันทึกจักรยานของนายหนวด จากกองขยะหลังบ้านสู่คุณค่าในจิตใจ ราคาที่ไม่สามารถซื้อได้
น้องหนิมสิง จักรยาน
- ไฟล์แนบ
-
- 294486_195105370561729_1809674754_n.jpg (75.58 KiB) เข้าดูแล้ว 6567 ครั้ง
- partylista
- ขาประจำ
- โพสต์: 123
- ลงทะเบียนเมื่อ: 29 เม.ย. 2013, 18:54
- team: Indy Bike Rider
- Bike: vintage bike px10-E
Re: บันทึกจักรยานของนายหนวด จากกองขยะหลังบ้านสู่คุณค่าในจิตใจ ราคาที่ไม่สามารถซื้อได้
เริ่มถอดใจแล้วฮะ
- ไฟล์แนบ
-
- 300326_195105583895041_780003081_n.jpg (88.68 KiB) เข้าดูแล้ว 6566 ครั้ง
- partylista
- ขาประจำ
- โพสต์: 123
- ลงทะเบียนเมื่อ: 29 เม.ย. 2013, 18:54
- team: Indy Bike Rider
- Bike: vintage bike px10-E
- partylista
- ขาประจำ
- โพสต์: 123
- ลงทะเบียนเมื่อ: 29 เม.ย. 2013, 18:54
- team: Indy Bike Rider
- Bike: vintage bike px10-E
Re: บันทึกจักรยานของนายหนวด จากกองขยะหลังบ้านสู่คุณค่าในจิตใจ ราคาที่ไม่สามารถซื้อได้
-_-! ระวังบาทยักนะครับ
- ไฟล์แนบ
-
- -_-! ระวังบาทยักนะครับ
- 299191_195105613895038_2080083615_n.jpg (66.1 KiB) เข้าดูแล้ว 6561 ครั้ง
- partylista
- ขาประจำ
- โพสต์: 123
- ลงทะเบียนเมื่อ: 29 เม.ย. 2013, 18:54
- team: Indy Bike Rider
- Bike: vintage bike px10-E
Re: บันทึกจักรยานของนายหนวด จากกองขยะหลังบ้านสู่คุณค่าในจิตใจ ราคาที่ไม่สามารถซื้อได้
ลองคร่อมดูครับ
- ไฟล์แนบ
-
- 302360_195105847228348_896197682_n.jpg (117.96 KiB) เข้าดูแล้ว 6560 ครั้ง
- partylista
- ขาประจำ
- โพสต์: 123
- ลงทะเบียนเมื่อ: 29 เม.ย. 2013, 18:54
- team: Indy Bike Rider
- Bike: vintage bike px10-E
Re: บันทึกจักรยานของนายหนวด จากกองขยะหลังบ้านสู่คุณค่าในจิตใจ ราคาที่ไม่สามารถซื้อได้
หน้าแฮนด์
- ไฟล์แนบ
-
- 302476_195105690561697_1651813422_n.jpg (80.43 KiB) เข้าดูแล้ว 6560 ครั้ง
- partylista
- ขาประจำ
- โพสต์: 123
- ลงทะเบียนเมื่อ: 29 เม.ย. 2013, 18:54
- team: Indy Bike Rider
- Bike: vintage bike px10-E
Re: บันทึกจักรยานของนายหนวด จากกองขยะหลังบ้านสู่คุณค่าในจิตใจ ราคาที่ไม่สามารถซื้อได้
ระบบเบรค
- ไฟล์แนบ
-
- 303998_195105637228369_1038151277_n.jpg (84.87 KiB) เข้าดูแล้ว 6559 ครั้ง
- partylista
- ขาประจำ
- โพสต์: 123
- ลงทะเบียนเมื่อ: 29 เม.ย. 2013, 18:54
- team: Indy Bike Rider
- Bike: vintage bike px10-E
Re: บันทึกจักรยานของนายหนวด จากกองขยะหลังบ้านสู่คุณค่าในจิตใจ ราคาที่ไม่สามารถซื้อได้
จานหน้า
- ไฟล์แนบ
-
- 304185_195105440561722_360401832_n.jpg (88.54 KiB) เข้าดูแล้ว 6558 ครั้ง
- partylista
- ขาประจำ
- โพสต์: 123
- ลงทะเบียนเมื่อ: 29 เม.ย. 2013, 18:54
- team: Indy Bike Rider
- Bike: vintage bike px10-E
Re: บันทึกจักรยานของนายหนวด จากกองขยะหลังบ้านสู่คุณค่าในจิตใจ ราคาที่ไม่สามารถซื้อได้
หางปลาหลัง
- ไฟล์แนบ
-
- 307266_195105960561670_1954749712_n.jpg (96.85 KiB) เข้าดูแล้ว 6556 ครั้ง
- partylista
- ขาประจำ
- โพสต์: 123
- ลงทะเบียนเมื่อ: 29 เม.ย. 2013, 18:54
- team: Indy Bike Rider
- Bike: vintage bike px10-E
Re: บันทึกจักรยานของนายหนวด จากกองขยะหลังบ้านสู่คุณค่าในจิตใจ ราคาที่ไม่สามารถซื้อได้
เบรค
- ไฟล์แนบ
-
- 308142_195105597228373_2029992505_n.jpg (64.45 KiB) เข้าดูแล้ว 6552 ครั้ง
- partylista
- ขาประจำ
- โพสต์: 123
- ลงทะเบียนเมื่อ: 29 เม.ย. 2013, 18:54
- team: Indy Bike Rider
- Bike: vintage bike px10-E
Re: บันทึกจักรยานของนายหนวด จากกองขยะหลังบ้านสู่คุณค่าในจิตใจ ราคาที่ไม่สามารถซื้อได้
ยอมรับว่าสมัยก่อนซนมากครับตอนแรกคิดไม่น่าพ่นเลย แต่กลับเป็นดีซะงั้นเพราะมันช่วยกันสนิมครับ
- ไฟล์แนบ
-
- 320776_195105563895043_1159166785_n.jpg (86.66 KiB) เข้าดูแล้ว 6552 ครั้ง
- partylista
- ขาประจำ
- โพสต์: 123
- ลงทะเบียนเมื่อ: 29 เม.ย. 2013, 18:54
- team: Indy Bike Rider
- Bike: vintage bike px10-E
Re: บันทึกจักรยานของนายหนวด จากกองขยะหลังบ้านสู่คุณค่าในจิตใจ ราคาที่ไม่สามารถซื้อได้
พอเห็นสภาพคร่าวๆแล้วนะครับ คราวนี้ก็เลยคิดว่าหรือเราจะปลุกมันขึ้นมาดี ไหวมั้ย งานช้างเลยเนี่ยเลยลองไปถามร้านดูว่าคร่าวๆค่าเสียหายเท่าใหร่
คำตอบที่ได้คือแพงมากเลยครับหลักหมื่น+ ซื้อใหม่เลยดีกว่า เลยต้องพับเสื่อกลับบ้าน มาเอาเท้าก่ายหน้าพากอีกรอบ ตังค์ไม่มีถึงขนาดนั้น
นอนคิดอยู่อาทิตย์นึงเอาหวะลองของใหนๆก็เน่าอยู่แล้วบวกความโมโห จึงพุดไอเดียว่า "ทำเองก็ได้ฟระ D.I.Y " (โมโหเลยหัวเราะอย่างไร้สาระดังๆ โฮะๆๆ กัดฟันทำเองแม่งเลย)
ว่าแล้วก็จับถอดๆ ขัดๆๆ น้ำมันถูๆๆ
คำตอบที่ได้คือแพงมากเลยครับหลักหมื่น+ ซื้อใหม่เลยดีกว่า เลยต้องพับเสื่อกลับบ้าน มาเอาเท้าก่ายหน้าพากอีกรอบ ตังค์ไม่มีถึงขนาดนั้น
นอนคิดอยู่อาทิตย์นึงเอาหวะลองของใหนๆก็เน่าอยู่แล้วบวกความโมโห จึงพุดไอเดียว่า "ทำเองก็ได้ฟระ D.I.Y " (โมโหเลยหัวเราะอย่างไร้สาระดังๆ โฮะๆๆ กัดฟันทำเองแม่งเลย)
ว่าแล้วก็จับถอดๆ ขัดๆๆ น้ำมันถูๆๆ
- ไฟล์แนบ
-
- 2013-04-03-434.jpg (111.62 KiB) เข้าดูแล้ว 6539 ครั้ง