????...คุณลุงแดง- คุณป้าอ๋อย พา เที่ยว ...???

[Deang-sarapee]

ในคัมภีร์สัทธัมมปัชโชติกา อรรถกถาขุททกนิกาย มหานิเทศ(เป็นคัมภีร์อรรถกถาของพระพุทธศาสนาเถรวาท) มีข้อความว่าด้วยสาเหตุแห่งความฝันไว้ ๔ อย่าง คือ

๑. เจ็บป่วย ร่างกายไม่ปกติ ทำให้ฝันไปต่างๆ ภาษาพระว่า ธาตุกโขภะ แปลว่า ธาตุกำเริบ
๒. จิตวิตกกังวล คิดมาก ทำให้ฝันไปตามที่วิตกกังวล ภาษาพระว่า อนุภูตปุพพะ แปลว่า หวนระลึกถึงเรื่องที่เกิดขึ้นมาแล้ว
๓. เทวดาดลใจ ทำให้ฝันไป ภาษาพระว่า เทวโตปสังหรณะ แปลว่า เทวดาหาเรื่องมาให้
๔. มีลางบอกเหตุ (มีเหตุปัจจัยกระตุ้น) ทำให้ฝัน ภาษาพระว่า ปุพพนิมิต แปลว่าสัญลักษณ์/เครื่องหมายบ่งบอกล่วง หน้า

เมื่อเช้าจะต่อเรื่องนี้น้ำตามันรื้นเต็มขอบตา มองพร่ามัวอารมณ์คิดถึงเพื่อนรัก มันรุนแรงเกินระงับเลยต้องพัก ไปตั้งสติที่วัดทำบุญอุทิศส่วนกุศลถึงเพื่อน สบายใจกลับมาก็มาเริ่มต่อ(ก่อนที่จะลืม) เพื่อนจุกคงมีลางบอกเหตุมานานแล้ว ถึงได้เขียนเรื่องราวส่งให้ผมเก็บไว้ ก็ไม่คิดว่าเรื่องนี้จะเป็นบันทึกจำที่จะฝังใจผมไปอีกนาน

สะพานรัษฎาภิเศก จ.ลำปาง | ข้อมูลเที่ยวไทย Thai Travel Guide

[Deang-sarapee]

ประเพณีสงกรานต์ 4 ภาคของไทย เหมือนหรือแตกต่างกันอย่างไร

สวัสดีครับ...ญาติธรรมและท่านผู้มีเกียรติที่เคารพ ในวาระดิถีปีใหม่ของไทยที่เวียนมาบรรจบครบรอบอีกวาระหนึ่ง ผมขออาราธนาคุณพระศรีรัตนตรัย ตลอดจนสิ่งศักดิ์สิทธิ์ทั้งหลาย ที่ท่านนับถือโปรดจงดูแล ปกป้องรักษาท่านตลอดทั้งครอบครัว ให้มีความสุข สนุกสนานสำเริงสำราญเบิกบานใจ ความทุกข์อย่าได้เข้ามาใกล้ จะไปแห่งหนตำบลใดก็ขอให้แคล้วคลาดปลอดภัย มีความสุขทุกท่านทุกคนเทอญ

ศึกษาประวัติสงกรานต์เมืองเหนือซึ่งมีมาแต่นมนาน ผมเกิดมาก็ได้สืบสานประเพณีมาโดยตลอดไม่เคยละเลย สามปีที่ผ่านมา "เหงา" เลย..เจ้าโควิด ขวิดกระเดน ปีนี้ทางการไฟเขียวให้เล่นน้ำกันได้ เชียงใหม่เล่นกันแล้วตั้งแต่เมื่อวานครับ วันนี้ถือเป็นวันสุดท้ายของปี พรุ่งนี้ก็จะเริ่มศักราชปีใหม่ ก็ขอให้สนุกสนานกันให้เต็มที่ ในขณะเดียวกันก็อย่าเล่นเลยเถิดเกินฮีตฮอยประเพณีนะครับ

เราไปเที่ยวลำปางกันต่อนะครับ คือ หลังจากที่เราทานมื้อเช้าเรียบร้อย ที่ร้านน้องม่อย (บะหมี่โกจือ) เราก็พากันไปเที่ยวชมสะพานดำ หลายครั้งที่นั่งรถไฟผ่านจุดนี้พยายามเก็บภาพ แต่ไม่เคยได้ภาพที่จุใจเลย มาลำปางหนนี้จึงตั้งใจจริง ๆ ต้องไปดูให้ได้ ปรากฏว่าเป็นช่วงที่เทศบาลกำลังปรับปรุงให้อลังการมาก ๆ โชคดีจังเลย ติดตามกันนะครับ

[Deang-sarapee]

ใจมนุษย์ ยากแท้ จะหยั่งถึง
ร้อยครั้งบึ้ง หนึ่งครั้งดี ก็มีได้
ร้อยครั้งรัก หนึ่งครั้งหัก ปรักทลาย
ลืมความหมาย ในวานสิ้น แค่ลิ้นเลีย
อยู่กับใคร ก็ชมเขา เอาดีใส่
พอจากไป ก็ไล่ด่า ว่าให้เสีย
นกสองหัว บินว่อน ตะกอนเพลีย
สันดานเบี้ย ไม่ถึงบ่อน ตะกอนคน


สะพานรัษฎาภิเศก จ.ลำปาง | ข้อมูลเที่ยวไทย Thai Travel Guide


Mikado 943…สะพานดำลำปาง


สวัสดียามบ่าย ของวันมหาสงกรานต์ปี ๒๕๖๖ ขอให้ทุกท่านมีความสุข และวันนี้ถูกกำหนดให้เป็นวันครอบครัวด้วย ก็หวังใจว่าทุกท่านทุกคนก็จะได้มีโอกาสใกล้ชิดกัน รื่นเริงสนุกสนานร่วมกันภายในครอบครัว ใครที่ห่างไกลครอบครัวก็ไม่ต้องเสียใจ ถึงจะอยู่ไกลแต่จิตใจถึงกันย่อมเป็นสุข ขอให้คิดถึงกันไว้ก็เพียงพอครับ ศึกษาเรื่องราวสงกรานต์พอสมควรแล้วผมก็จะนำทุกท่านไปเที่ยวเมืองรถม้าต่อนะครับ

[Deang-sarapee]

สวัสดีครับท่านผู้มีเกียรติที่เคารพทุกท่าน ภารกิจของชาวโลกในยามเทศกาลรู้สึกได้ จะวุ่นวายกันทั้งงานบุญ งานบาป งานขาวดำ งานสีเทา ฯ หากเราขาดสติตามกระแสโลก ที่หมายไม่แคล้วนรกท่านใดที่สติดี มรรคมีองค์แปดแน่นย่อมล่วงพ้นหนทางแห่งอบายไปได้ สำหรับผมมีที่พึ่งคือ "พุทโธ" ติดอยู่ที่ใจทั้งยามนอนยามตื่น เมื่อใดที่จิตตกต้องรีบยก "พุทโธ" มาสู่ใจทันที ก่อนทำสิ่งใดรำลึกเสมอ ๆ ว่า "สัมมาทิฏฐิ หรือ มิจฉาทิฏฐิ"

ระยะนี้ผมหายหน้าไปหลายวันก็ด้วยภารกิจทางโลก ที่เราต้องดูแลรักษาอันเนื่องด้วยเทศกาล ในฐานะพุทธบริษัทไม่ให้หลงลืมจารีตประเพณีอันดีงามต่าง ๆ ในขณะเดียวกันก็ติดตามสถานการณ์การบ้านการเมือง เพื่อให้ทันเหตุการณ์ประดับสติปัญญาไว้ตอบคำถาม บรรดาลูก ๆ หลาน ๆ หรือผู้ที่สนใจไถ่ถามจะได้ไม่ "แก่แบบกะโหลกกะลา" อย่างน้อย ๆ ก็ได้ให้ข้อคิดข้อพิจารณาที่ถูกที่ควรได้

วันนี้พอเจียดเวลาที่จะมานั่งนึกนั่งคิด ถ่ายทอดการท่องเที่ยวที่ยังคั่งค้างกันต่อ ขออนุญาติสรุปเรื่องการบ้านการเมืองสักนิดครับว่า "ฤดูการหาเสียงครานี้เรียกว่า สนุกสุด ๆ ครับ เราได้เห็นนักการเมืองประเภทหน้าด้าน หน้าทน ตะแบงกันจนสุดลิ่มทิ่มประตู ชนิดน่ารังเกียจหลาย ๆ ราย" เป็นห่วงบ้านเมืองจริง ๆ นักการเมืองร้อยละ ๙๐ พูดว่า "อย่านึกว่าชาวบ้านโง่" จริงๆ แล้วผมซึ่งสัมผัสกับชาวบ้านมามาก ๆ โดยเฉพาะกลุ่มไกลปืนเที่ยง อยากจะบอกว่า "ความจริงไม่ใช่ครับ" จึงขอสรุปว่า คนพวกนี้กำลังดูถูกชาวบ้านจัง ๆ ดูที่การแข่งขันกันแจกเงิน ฯ นั่นละครับ

ประชาชนส่วนใหญ่ของประเทศคือ "คนจน" การแจกเงินแจกทองมันเป็นรูปธรรม แจกแล้วเขามั่นใจว่าได้แน่ ดังนั้นในการเลือกตั้งปี ๒๕๖๖ ในครั้งนี้ผมมีความหวังมาก ๆ ครับว่า "ถึงเวลาแล้วที่ประชาชนจะได้ให้บทเรียน แก่นักการเมืองทั้งหลายเหล่านี้" เงินมากาพรรคอื่น อย่าห่วงเรื่องนรกสวรรค์ครับ เอาบ้านเมืองไว้ก่อนครับ

[Deang-sarapee]

สวัสดียามสาย ๆ เที่ยง บ่ายและเย็นครับ ท่านที่เคารพ ช่วง 2-3 อาทิตย์ที่ผ่านมา อากาศมันร้อนสุดๆ ปากกอง สารภี น้ำในอ่างเดือด ปลาลอยแพลาโลกยกอ่าง (เศร้าจัง) ปีนี้นับเป็นปีแรกของชีวิตที่เจอสภาพอากาศร้อนแบบนี้ ค่าไฟมาเมื่อวาน + สองเท่า เคยเสียพันงานนี้สามพัน 55 (ไม่ว่ากัน) ภาวนาขอให้พวกคุณชาว กฟผ.ซื่อสัตย์ จริงใจต่อประชาชนแค่นี้พอใจ (ไม่พูดถึง รบ.ละ)

พิจารณาให้ดีนะครับ โลกเดินทางไปสู่วันสิ้นโลกทุกทีๆ สังเกตุจากธรรมชาติที่โหมกระหน่ำ ทั้งน้ำท่วม ร้อนแห้งแล้ง น้ำแข็งขั้วโลกละลายอย่างน่าตกใจ สาเหตุเพราะเราชาวโลกร่วมด้วยช่วยกันทำลายธรรมชาติอย่างเมามัน วันนี้ เวลานี้ ถึงเวลาที่ธรรมชาติจะมาเอาคืนแล้ว ก็ก้มหน้ารับกรรมกันไป

เรามาดูสิ่งดีๆ ของความพยายามที่จะรักษ์โลก ประกาศให้วันที่ 22 เมษายน ของทุกปีเป็นวันคุ้มครองโลก ถามคนไทยเราตระหนักกันไหม?


Earth Day วันคุ้มครองโลก ซึ่งตรงกับวันที่ 22 เมษายน ของทุกปี คือ วันที่กำหนดขึ้นเพื่อระลึกถึงจุดกำเนิดของการเคลื่อนไหวด้านสิ่งแวดล้อมสมัยใหม่ในปี ค.ศ. 1970 เพื่อสร้างความตระหนักเกี่ยวกับปัญหาด้านสิ่งแวดล้อมและเพื่อกระตุ้นให้ผู้คนดำเนินการเพื่ออนุรักษ์ ปรับปรุง และฟื้นฟูสภาพแวดล้อมของเรา

เราสามารถช่วยรับมือกับปัญหาการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศ ช่วยโลกของเเราได้ด้วย เช่น
-ลดการบริโภคเนื้อสัตว์ เนื่องจากอุตสาหกรรมการผลิตและการจัดจำหน่ายเนื้อสัตว์ปล่อยก๊าซเรือนกระจกเป็นจำนวนมาก
-ลดการใช้พลาสติก ด้วยการหันมาใช้ขวดและถุงที่นำกลับมาใช้ใหม่ได้
ซื้อสินค้า Fairtrad (แฟร์เทรด) เพื่อช่วยส่งเสริมการพัฒนาระบบการค้าที่เป็นธรรมอย่างยั่งยืน

Earth day 2023 หรือ วันคุ้มครองโลก 22 เมษายน

[Deang-sarapee]

สวัสดียามเย็น ๆ ท่านผู้มีเกียรติและญาติธรรมที่เคารพทุกท่าน เมื่อปี ๒๕๖๕ ผมไปหมั้นหมายสาว กทม.ให้ลูกชายบุญธรรมของผม ปีนี้ได้ฤกษ์ถึงเวลาที่ทั้งสองจะได้อยู่กินกันเยี่ยงสามีภรรยา ทั้งคู่ได้เลือกสถานที่ ๆ จะทำพิธีมงคลสมรส ณ ที่วัดชลประทานรังสฤษดิ์ ครั้งแรกที่ลูกชายโทร ฯ มาบอกกล่าว ผมยังไม่เชื่อว่า "จริงหรือ?" เมื่อได้เข้าค้นหาในยูทูป ปรากฏเป็นเรื่องจริง ๆ ด้วย (แปลกใจในครั้งแรก) พอเข้าไปชม บอกได้คำเดียวว่า "ถูกใจพ่อกับแม่มาก ๆ "

อาจจะมีอีกหลาย ๆ ท่านที่คงไม่เคยได้ทราบเรื่องราวเหมือนผมและคุณนาย เอาเป็นว่าผมได้นำคลิปวีดีโอที่มีคนทำไว้มาให้ได้ชมกัน พร้อมนี้ก็แถมด้วยภาพวันงานของลูกทั้งสอง(มือสมัครเล่น) เก็บมาให้ได้ชมกันนะครับ..เชิญชมได้ครับ

วัดชลประทานก็รับจัดงานแต่งนะคะ

งานมงคลสมรส สุธีร์ ลูกชาย

[Deang-sarapee]

[Deang-sarapee]

คนรุ่นผมถูกคนหนุ่มคนสาวสมัยนี้เรียกว่าเป็นไดโนเสาร์ ผมไม่รู้ว่าเป็นเพราะเหตุผลกลใด แต่วันนี้จะมาเล่าถึง “วิถีชีวิต” ที่ต่างกันของคนแต่ละวัย

คนรุ่นพ่อผม หรือจะเรียกว่ารุ่นพ่อไดโนเสาร์ ถ้ายังมีชีวิตอยู่ก็ประมาณอายุว่าสัก ๙๐ ปีขึ้นไป คนรุ่นนั้นส่วนมากการศึกษาไม่สูงมากนัก ทำงานรายได้ก็ไม่มาก ชีวิตจึงก้มหน้าก้มตาทำงาน ใช้เงินน้อย ๆ เก็บหอมรอมริบ อยู่อย่างอด ๆ อยาก ๆ กระเบียดกระเสียร เพื่อให้ลูกได้เรียนมีการศึกษา จะได้ไม่ลำบากเหมือนรุ่นตัวเอง

พอถึงวันหยุดก็จะอยู่บ้าน ผู้หญิงก็ทำงานบ้าน ซักผ้า รีดผ้า ทำกับข้าวกินกันภายในครอบครัว ผู้ชายก็ปลูกต้นไม้ รดน้ำต้นไม้ วันไหนพิเศษหน่อยก็พาลูกไปเที่ยวสวนสัตว์เขาดินวนา นาน ๆ สักครั้งหากมีหนังโปรแกรมถูกใจจึงจะพาลูกพาเมียไปดูหนัง การพักผ่อนหย่อนใจมีแค่นี้ สิ่งยั่วใจมีไม่มาก

มาถึงคนรุ่นผม อายุก็ตั้งแต่เจ็ดสิบกลาง ๆ ลงไปจนถึงสักหกสิบ คนรุ่นนี้การศึกษาเริ่มสูงขึ้น เพราะพ่อแม่อดออมส่งเสียให้เรียน พ่อแม่ไดโนเสาร์มักจะคิดกันว่า เรียนหนังสือสูง ๆ จะได้ไม่ลำบาก จะได้เป็นเจ้าคนนายคน ไดโนเสาร์รุ่นผมจึงเริ่มเรียนจบปริญญาตรี จบเตรียมทหารกันมากขึ้น อย่างน้อยก็จบอาชีวะ ปวช. ปวส. อ่านออกเขียนได้แตกฉาน เมื่อไดโนเสาร์มีครอบครัว ก็ก้มหน้าก้มตาทำงานแข่งขันกันเพื่อให้ตัวเองมีตำแหน่งสูงขึ้น มีรายได้มากขึ้น ในช่วงกลาง ๆ ของชีวิตถึงขนาด “แบกจ๊อบ ทำโอที กันหามรุ่งหามค่ำ” เพื่อหาเงินให้ลูก ๆ อีกทอดหนึ่ง เพราะรุ่นลูกของไดโนเสาร์เพียงแค่ได้เรียน ได้จบการศึกษามันไม่พอเสียแล้ว มันต้องเรียนโรงเรียนดัง มันต้องจบมหาวิทยาลัยชั้นนำ มันต้องให้ลูกได้ไปเรียนเมืองนอก

เศรษฐกิจของโลกเริ่มเปิดกว้าง ธุรกิจการค้าเริ่มมีการแข่งขันกับต่างชาติที่เข้ามาปักหลักกันมากขึ้น ไดโนเสาร์รุ่นผมจึงหวังว่า “อย่างน้อยลูก ๆ ต้องได้ภาษาอังกฤษด้วย” พ่อแม่จึงกัดฟันทำงานจนล้มป่วยไปตาม ๆ กัน

ไหนจะต้องมีบ้านจัดสรรงาม ๆ ถ้าอยู่ทาวน์เฮาส์ก็ต้องขยับไปอยู่บ้านเดี่ยวให้ได้ แล้วยังจะต้องมีรถยนต์ส่วนตัว มีรถยนต์ให้ลูกขับไปเรียนหนังสืออีก

การก้มหน้าก้มตาทำงานหา เงินในคนรุ่นผม ถึงขนาดมีสปอตโฆษณาลูกน้อยยืนเกาะรั้วหน้าบ้านในเวลายามค่ำ เพื่อรอพ่อรอแม่กลับบ้านมากอด ๕๕๕๕๕๕

การพักผ่อนหย่อนใจของไดโนเสาร์รุ่นผม คือเมื่อถึงเทศกาลมีวันหยุด ก็พาครอบ ครัวไปเที่ยวเชียง ใหม่ ไปเที่ยวหัวหิน ไปเที่ยวภูเก็ต หรือไปสมุย เท่านี้ก็สุดแสนจะหรูหราแล้ว เพราะแม้ว่าบางคนจะมีเงินก็ไม่มีเวลา ด้วยว่าต้องทำงานหาเงินกันตลอดยี่สิบสี่ชั่วโมง

มาถึงคนรุ่นปัจจุบันอายุไม่เกินสามสิบ หรือเอาว่าตั้งแต่ ๒๕ ลงมาก็ว่าได้ ถ้าพ่อแม่แต่งงานช้าหรือมีลูกช้า พ่อแม่ก็คงใกล้เคียงรุ่นผม ถ้าพ่อแม่แต่งงานเร็วก็เป็นลำดับชั้นหลานไดโนเสาร์ของรุ่นผม คนรุ่นนี้ชีวิตไม่ต้องต่อสู้อะไรแล้ว เพราะพ่อแม่หรือปู่ย่าตายาย กัดฟันทำงานจนล้มป่วยด้วยหลากหลายโรค หาไว้ให้หมดแล้ว ได้เรียนในโรงเรียนดีดี ทุกเสาร์อาทิตย์ได้ไปเดินห้างสรรพสินค้า ได้ไปกินของตามย่านหรูร้านดัง มีโทรศัพท์มือถือรุ่นล่าสุดติดมือตลอดเวลา เสื้อผ้าก็แบรนด์เนมหรูหราหมาเห่า เสาร์อาทิตย์ถ้าไม่ได้ไปเดินห้าง ก็ไปเรียนพิเศษ เรียนเปียโน เรียนว่ายน้ำ

ชีวิตจับกลุ่มกันซ้อมเต้นเล่นดนตรี กิจกรรมรื่นเริงบันเทิงใจ มีคอนเสิร์ทดัง ๆ ทั้งไทยและเทศมาก็ขอให้พ่อแม่ซื้อบัตรราคาเป็นพัน ๆ บาทให้ เมื่อชีวิตสุขสบายและว่างมาก จึงเริ่มหันมาด่าคนรุ่นไดโนเสาร์ ว่าวางกฎตีกรอบบ้า ๆ บอ ๆ จะให้ไปเที่ยวแค่สมุยภูเก็ตได้อย่างไร มันต้องไปเกาหลี ไปชินจูกุ ไปฮอคไกโด ไปยุโรป ถึงจะไม่น้อยหน้าเพื่อน ๆ ถึงจะคุยกับเพื่อน ๆรู้เรื่อง อยากรู้เรื่องอะไรก็เปิดคอมพิวเตอร์ ถามใครก็ไม่รู้ในคอมพิวเตอร์ ในโทรศัพท์ ต่างจากคนยุคไดโนเสาร์ที่หากต้องการรู้เรื่องอะไร ก็ไต่ถามจากพ่อแม่หรือถามจากครู ความสัมพันธ์ระหว่างวัยจึงแนบชิดกว่า

ในเมื่อคนยุค ๔ จี ๕ จี หาคำตอบจากใครที่ไหนก็ไม่รู้ที่ไม่มีตัวตน จึงกลายเป็นเชื่อถือเชื่อมันไว้ใจใครก็ได้ ที่สามารถบอกเล่าผ่านเครื่องมือได้ ที่ให้คำตอบผ่านเครื่องมือได้ และได้รับปุ๊บก็เชื่อว่าถูกต้อง ไว้วางใจทั้งทีไม่เคยเห็นหน้า ไม่เคยได้ยินเสียงด้วยซ้ำ มนุษย์ ๔ จี ๕ จี จึงโดนหลอกจากใครที่ไหนไม่รู้อยู่บ่อย ๆ วิถีชีวิตของคนยุคนี้ก็ต้องดิ้นรน แต่เป็นการดิ้นรนเพื่อที่จะได้ “คุยกับใครเขารู้เรื่อง”

เวลาเปลี่ยน วิถีชีวิตคนก็เปลี่ยน ครอบครัวไหนที่คนระหว่างวัยไม่แนบชิดกันเอาไว้ ทั้งทางความคิด, อารมณ์, ศีลธรรม, ศิลปะ, วัฒนธรรม ครอบครัวไหนที่ไม่มีความอบอุ่นอย่างจริงจัง คนในครอบครัวนั้น ๆ ก็มีโอกาสที่จะ “ห่างความสัมพันธ์ทางใจ” กันไปด้วย

เชิญกดไลค์กดแชร์เพจ มูลนิธิสมเด็จพระญาณสังวร สมเด็จพระสังฆราช วัดบวรนิเวศวิหาร ในพระบรมราชูปถัมภ์ ที่ facebook https://m.facebook.com/yorsorsor/

สวัสดีครับ ท่านผู้มีเกียรติที่เคารพ ไดโนเสาร์เยี่ยงผมหลังจากที่เสร็จภารกิจ จากงานแต่งของลูกชายก็กลับเชียงใหม่ พอกลับถึงบ้านสิ่งแรกเลยคือ ติดตามผลการหาเสียง ของแต่ละพรรคการเมืองอย่างสนุกสนาน จิตมันมีหน้าที่คิด ก็คิดไปตามที่เขาพูดเขาหาเสียง รู้สึกได้ "เศร้าใจจังครับ" มันโกหกตอแหลสิ้นดีบางพรรคน่าเกลียดสุด ๆ เรียกว่า "ศีลธรรมไม่มีเลยเอามันส์เข้าว่า" ยุค ๔ จี ๕ จี ไปกันถึงขนาดนี้แล้ว

การปกครองในโลกปัจจุบัน แบบประชาธิปไตยเป็นที่ยอมรับ ของคนทั้งโลก หลังจากที่ได้ติดตามการหาเสียงและดูโพลของแต่ละสำนัก วิสัยทัศน์นโยบาย ตลอดจนภูมิหลังของผู้ที่เสนอตัวเข้ามารับใช้ ปชช.คนอย่างพวกเรา พอที่จะสังเคราะห์ และนำเสนอเพื่อเป็นแนวทางในการออกไปใช้สิทธิ์เลือกตั้งในครั้งนี้ได้ดังนี้

พรรคไหนที่จะทำให้ประชาชน มีความอยู่ดีกินดี มีศักดิ์มีศรี ไปแห่งหนตำบลใดในโลกไม่อายเขา ผลงานของแต่ละพรรคในอดีต พอที่จะทำให้เราตัดสินใจได้แน่นอน "ถ้าไม่โง่เกิน" อย่าหลงคารม สินบน หรือการลูบหน้าปะจมูก ขอให้จับ "ตอแหล" ให้ได้คนถ้ามันตอแหล จะไม่ประพฤติชั่วไม่มีในโลกครับ ยิ่งตอนนี้มุสา วาทา เวรมณี เต็มพื้นที่ประเทศไทยครับ ใครตอแหลน้อยที่สุด เลือกคนนั้นครับ

[Deang-sarapee]

อรุณสวัสดิ์ท่านผู้มีเกียรติที่เคารพและญาติธรรมที่รักทุกท่าน เช้านี้ผมจะพาท่านไปชม Highlight of Lampang นะครับ คือว่าท่านใดที่จงใจไปเที่ยวลำปางแต่ละเลยสถานที่แห่งนี้ ถือว่าท่าน "พลาด" จริง ๆ เลยครับ สถานที่ว่านี้ก็คือ สุสานไตรลักษณ์ ไปกราบสักการะสุดยอดพระเกจิอาจารย์แห่งล้านนาในอดีตที่โด่งดังไกลทั้งในและต่างประเทศท่านก็ คือ หลวงพ่อเกษม เขมโก แห่งสุสานไตรลักษณ์ ผู้เปี่ยมล้นไปด้วยศีลและสมาธิรวมไปถึงปัญญา ผมมีเรื่องเล่าที่เกิดขึ้นกับตัวผมเองในสมัยที่ผมยังเกกมะเหรกเกเร เมื่อผมพบหลวงพ่อท่านดัดนิสัยผมด้วยธรรมะ จนผมมีวันนี้ครับ

ย้อนไปเมื่อครั้งเป็นผู้หมวดใหม่ ๆ ซ่ามาก ดื่มเหล้า เที่ยวสนุกสนาน ขาดศีลขาดธรรมเอาแต่ใจกู วันหนึ่งบังเอิญขับรถผ่านลำปาง มีสิ่งดลใจให้เข้าไปกราบหลวงพ่อ คนเยอะมาก ๆ พอถึงคิวเราผมกำธนบัตรใบห้าร้อย มอบถวายหลวงพ่อ หลวงพ่อรับแล้วท่านคลี่พร้อมยกชูให้ได้เห็นกันทั่ว แล้วท่านพูดดัง ๆ ว่า "เอ้อ..นี่อสรพิษเน้อสูเน้อ" แล้วท่านก็ส่งคืนกลับให้ผม ใจผมคิดว่าท่านให้เป็นขวัญถุง กราบลาท่านกลับบ้าน ถึงบ้านผมคิดเรื่องนี้อยู่ในใจตลอดเวลา (หาคำตอบ)

เมื่อผมมียศเป็น ร.ต.อ.ตำแหน่งรองผู้บังคับกองร้อย อ.เชียงคำ จ.เชียงราย(พะเยา) ได้กลับไปกราบท่านอีกครั้ง คราวนี้มีคนไม่เยอะหรืออาจจะมีผมคนเดียวที่เหลือเป็นคนวัด ผมนั่งรอหน้ากุฏิท่าน สักครู่มีเด็กหนุ่มเดินออกมาบอกว่า "หลวงพ่อบ่าออกมาละครับหื้อปิคเต๊อะครับ" (หลวงพ่อไม่ออกมาแล้วให้กลับเถอะ) ผมหงุดหงิดแล้วทะลึ่งพอสมควร จิตคิดในใจ "เหี้ยเอ้ย...กูขับรถมาแต่ไกล ไม่ออกมาซะแล้ว เอาวะ..ถ้าหลวงพ่อไม่ออกมา กูก็ไม่กลับจะนั่งแช่ตรงนี้ละ" เมื่อเด็กหนุ่มเดินกลับเข้าห้องหลวงพ่อ ผมก็นั่งรอตามตั้งใจ รอสักประมาณอึดใจใหญ่ ๆ เด็กหนุ่มคนเดิมก็เดินออกมาในมือกำอะไรไม่รู้ เดินตรงมาที่ผม

เข้ามาใกล้ ๆ ผม ย่อตัวลงแล้วยื่นสิ่งของในมือที่กำให้ผม แยกยื่นแรกเป็นขนมปังคู่หนึ่ง แล้วพูดว่า "หลวงพ่อหื้อกิ๋นขนมนี้เน้อ" (หลวงพ่อบอกให้กินขนมนี้นะ) อีกครั้งยื่นห่อกระดาษทองกระดาษเงินพันก้านธูปเล็ก ๆ เรียวกลม ๆ ให้ผมแล้วพูดว่า "เอาอันนี้ไป เอาติ๊ดตั๊วไว้เน้อ แล้วก่อปิคเหีย จาใด ๆ หลวงพ่อบอกว่า กูก่อตึงบ่าออกมาละ ปิคเหียเน้อ" (เอาสิ่งนี้ไป เอาติดตัวไว้นะแล้วก็กลับเถอะ อย่างไรกูก็ไม่ออกมาหรอก กลับซะ) อา....โดนใจจริง ๆ เห้ย...หลวงพ่อล่วงรู้วาระจิตเรานี่หว่า ขนลุกซู่....รีบสำนึกก้มกราบงาม ๆ แล้วกลับเลย จากวันนั้นจิตใจผมเริ่มอ่อนลง และเริ่มหันหน้าเข้าศึกษาธรรมะอย่างต่อเนื่องครับ ถ้าไม่มีหลวงพ่อวันนั้นชีวิตผมคงไม่มีวันนี้แน่นอน ยังมีอีกหลายเรื่องเช้านี้แค่นี้ก่อนครับ

[Deang-sarapee]

"หลวงพ่อเกษม เขมโก" เป็นพระสายวิปัสสนาธุระ ไม่ยึดติดแม้แต่สถานที่ ท่านได้ปฏิบัติธรรม ณ สุสานไตรลักษณ์ตลอดชนชีพ ท่านปฏิบัติศีลบริสุทธิ์ตามพระธรรมคำสั่งสอนขององค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าโดยไม่ติดยึดในกิเลสทั้งปวง ท่านเป็นพระที่เป็นที่เคารพสักการะของพุทธศาสนิกชนในจังหวัดลำปางและพุทธศาสนิกชนทั่วประเทศ

หรือแม้กระทั่งพระบาทสมเด็จพระบรมชนกาธิเบศร มหาภูมิพลอดุลยเดชมหาราช บรมนาถบพิตร ก็ทรงมีความเคารพศรัทธาในความที่ท่านเป็นพระผู้ปฏิบัติดีปฏิบัติชอบ ได้เคยเสด็จพระราชดำเนินไปทรงนมัสการ"หลวงพ่อเกษม"หลายครั้ง และเสด็จพระราชดำเนินไปทรงนมัสการครั้งสุดท้ายเมื่อวันที่ 15 มีนาคม พ.ศ. 2536 "หลวงพ่อเกษม" มรณภาพ ณ ห้องไอซียู โรงพยาบาลลำปาง จังหวัดลำปาง เมื่อวันที่ 15 มกราคม พ.ศ. 2539 เวลา 19:40 น. ซึ่งตรงกับวันจันทร์ แรม 11 ค่ำ เดือน 2 ปีกุน

[ลุงเนตร]

"..สวัสดีครับ ท่านน้อง Deang sarapee และสมาชิกทุกท่าน วันนี้โอกาสดีได้เข้ามาติดตามความคืบหน้าของกระทู้นี้ พบว่ามีสาระดีๆมากมาย ขอบคุณมากครับ.."

[Deang-sarapee]

ออกตระเวนฟังความคิดเห็นผลการเลือกตั้ง

"..สวัสดีครับ ท่านน้อง Deang sarapee และสมาชิกทุกท่าน วันนี้โอกาสดีได้เข้ามาติดตามความคืบหน้าของกระทู้นี้ พบว่ามีสาระดีๆมากมาย ขอบคุณมากครับ.."

สวัสดีครับท่านผู้มีเกียรติและท่านพี่ที่เคารพ ขอบพระคุณท่านพี่ที่เข้ามาเยี่ยมเยียนกระทู้นี้ ความเคลื่อนไหวของท่านพี่ ทราบว่าพึ่งฉลอง ๘๐ ปีไปไม่กี่วัน แต่คุณพี่ใจใหญ่ แข็งแรงอีกต่างหาก มี plan ปั่นไปหาทุนเป็นการกุศลที่สำคัญท่านพี่จะเดินทางไปเที่ยว สิงค์โปร-มาเลย์เซีย ปั่นเดี่ยวอีกต่างหาก อิจฉาครับ ๆ นี่คือผลของการออกกำลังอย่างสม่ำเสมอ ทำให้คุณพี่แข็งแรงและเป็นแบบอย่างแก่คนรุ่นหลังเป็นอย่างดี

ขออนุญาตุ ณ โอกาสนี้อาราธนาสิ่งศักดิ์สิทธิ์ทั้งหลายทั่วแผ่นดินนี้ ได้โปรดปกป้องคุ้มครอง ให้คุณพี่มีอายุยืนยาว เป็นแบบอย่างที่ดีให้กับเยาวชนคนรุ่นต่อ ๆ ไปอีกนานเท่านนาน นะครับ Happy Birthday to you"

ก่อนการเลือกตั้งไม่กี่วัน มีข้อความทางไลน์ส่งมาให้ได้คิด ผมชอบใจมาก save ไว้ว่าจะนำเสนอวันนี้ได้โอกาส ไปติดตามศึกษาหาความจริง คิดพิจารณากันครับ

เรื่องอีสาน2440

คำว่า”โค้งสุดท้าย”มาจากไหน น่าจะมาจากการแข่งขันกรีฑาอย่างน้อยก็วิ่ง400เมตร หนึ่งรอบสนามที่มี4โค้ง โค้งสุดท้ายต้องสปีดเต็มที่เข้าสู่เส้นชัย ตอนนี้การเลือกตั้งเข้าสู่โค้งสุดท้าย พรรคสองขั้วปล่อยคลิปมาประชันกัน เพื่อให้คนที่นิยมมีความเชื่อยิ่งขึ้น และจูงใจคนที่ยังไม่ตัดสินใจให้เกิดความเชื่อ และตัดสินใจเลือกในวันที่14 คลิปของพรรค2ขั้วนั้นก็แตกต่างกันสุดขั้วจริงๆ ฝ่ายหนึ่งใช้”ความหวัง” อีกฝ่ายใช้”ความกลัว” มาดูว่าอะไรจะจูงใจคนได้มากกว่ากัน จากบทความของ กล้า สมุทวณิช ในมติชนออนไลน์ 22 ตุลาคม 2562

ความเชื่อ เป็นคำที่ไม่มีความหมายในทางบวกหรือทางลบ ความเชื่อ เป็นเครื่องกำหนดความจริงสำหรับมนุษย์หรือแม้แต่สัตว์ที่มีระบบความคิด แต่จะเป็นความจริงในทางดีหรือร้าย ก็ขึ้นกับว่าความเชื่อถูกสร้างขึ้นบนต้นเชื้อของอะไร ระหว่างความหวัง หรือ ความกลัว

มีเรื่องเล่าเกี่ยวกับช้างและเชือกที่มองไม่เห็น ที่ช้างตัวใหญ่กำยำถูกล่ามไว้ไม่ให้ไปไหนได้ด้วยเชือกเส้นเล็กๆ ที่มองจากสายตาของเด็กตัวน้อย ก็ยังรู้ว่าโดยกายภาพแล้ว เชือกนั้นไม่น่าจะเหนี่ยวรั้งช้างใหญ่ไว้ได้ เช่นนี้เด็กน้อยคนนั้นจึงถามผู้ใหญ่ที่อยู่กับเขาว่า ทำไมเชือกเพียงเท่านั้นจึงสยบช้างที่ทรงพลังได้

คำตอบคือ ช้างนั้นถูกเชือกเส้นนี้ล่ามไว้ตั้งแต่ครั้งมันยังเป็นลูกช้างตัวน้อย แรกเลยก็เชื่อว่ามันคงจะพยายามดื้อรั้นดิ้นรนผละหนีแต่ก็ไม่เป็นผลสำเร็จ นานวันเข้าเจ้าช้างก็เชื่อว่ามันไม่มีทางหลุดหนีไปจากเจ้าเชือกที่ล่ามขามันเอาไว้ได้ ไม่ว่าจะอย่างไรก็ตาม

หรือในการทดลองของนักสัตววิทยาชาวเยอรมัน Karl Möbius เคยทดลองปล่อยปลาไพก์ ซึ่งเป็นปลากินเหยื่อที่ดุร้ายมากลงไปในตู้ปลาสองชั้น ที่มีกระจกกั้นระหว่างส่วนที่ปล่อยปลานั่นไว้ กับชั้นนอกที่ปล่อยปลาเหยื่อที่เป็นอาหารของมัน ในตอนแรกเจ้าปลาดุพยายามพุ่งเข้าไปกินเหยื่อ แต่ก็ชนกระจกที่กั้น ในที่สุดก็มีวันหนึ่งที่เจ้าปลานั้นนอนนิ่งอยู่ก้นตู้ มองดูปลาเหยื่อว่ายไปมารอบๆ โดยไม่คิดพุ่งโผเข้าใส่อีก แม้แต่เมื่อนักทดลองนำกระจกกั้นออก แต่ปลานักล่าก็หาได้สนใจปลาเล็กปลาน้อยนั้นอีกเลย จนกระทั่งมันก็อดตายไปโดยไม่แม้แต่จะลองพุ่งเข้าหาเหยื่ออีกครั้ง

สิ่งที่ล่ามช้างใหญ่และกักขังปลาร้ายนั้นไม่ใช่เชือก แต่เป็นความเชื่อของพวกมันที่เกี่ยวกับเชือกและกำแพงกระจก

ความเชื่อที่เป็นเหมือนเชือกที่ทรงพลังและกำแพงที่มองไม่เห็นนั้น เกิดจากประสบการณ์และความเจ็บปวด ที่แม้แต่มนุษย์เราความเชื่อที่เป็นข้อจำกัดหรือบั่นทอนเราเองหลายครั้งก็เกิดจากประสบการณ์จริง ที่เราอาจจะเคยดิ้นรนต่อสู้ แต่เมื่อประสบความเจ็บปวดซ้ำแล้วซ้ำเล่า คาดหวัง ลงมือต่อสู้ และก็ล้มเหลว การล้มลงทุกครั้ง ก็เหมือนการวางอิฐก่อกำแพงแห่งความเชื่อขึ้นมาจองจำตัวเองไว้ โดยที่ไม่กล้าจะเข้าไปทดสอบกับกำแพงที่มองไม่เห็นนั่นอีก เพราะเราก็ไม่อาจรู้ได้ว่า กำแพงมันจะหายไปเมื่อไร

หากสิ่งที่มนุษย์มีอยู่เหนือกว่าสัตว์ คือความสามารถที่จะไม่ต้องผูกความเชื่อไว้กับประสบการณ์เท่านั้น เพราะสิ่งที่พวกเรามีอยู่เป็นพิเศษ คือ “จินตนาการ” ที่สามารถนึกคิดหรือคาดหวังในสิ่งที่ยังไม่ได้เป็นจริงได้ และจินตนาการนั้นเองที่แปรเปลี่ยนไปเป็นความเชื่อได้โดยไม่ต้องอาศัยประสบการณ์จริง ที่แม้แต่ใช้เพื่อลบล้างประสบการณ์ที่เจ็บปวดก็ได้

สิ่งนั้นคือ “ความหวัง” ที่เป็นสมบัติชิ้นสุดท้ายที่ยังคงเหลืออยู่ หลังจากความชั่วร้ายภัยพิบัติทั้งปวงถูกเปิดปล่อยออกไป

ความเชื่อที่ว่าความหวังนั้นสร้างความจริงได้ ปรากฏในแทบทุกศาสนาและตำนานของมนุษย์ จนอาจกล่าวได้ว่าเป็นธรรมชาติชั้นสูงอย่างหนึ่งของเผ่าพันธุ์เรา ในแทบทุกวัฒนธรรมจะมีการสวดอธิษฐานขอพรด้วยความเชื่อที่ผ่องใสแรงกล้า เพื่อให้สิ่งศักดิ์สิทธิ์ พระเจ้า จักรวาล หรือแม้แต่พลังภายในของเรา สร้างสรรค์ความจริงตามคำอธิษฐานนั้นให้เกิดขึ้น

หรือให้เป็นวิทยาศาสตร์กว่านั้น คือการฝึกฝนเชิงจินตนาการที่นักกีฬาอาชีพหลายคนกระทำควบคู่กับการฝึกซ้อมทางกายภาพ หลายคนใช้การไปยังสถานที่ที่จะแข่งขันหรือใกล้เคียงเพื่อทำสมาธิและจินตนาการถึงภาพต่างๆ ที่เขาจะให้เกิดขึ้นในการแข่งขันจริง ภาพที่เขากระโดดยัดห่วงทำแต้ม วิ่งแซงนักกรีฑาคนอื่นเข้าสู่เส้นชัย ท่าทางเมื่อรับถ้วยรางวัล พวกเขาจินตนาการภาพเหล่านั้นให้ชัดเจนที่สุดเท่าที่เป็นไปได้ อาจจะเหลือเชื่อที่จะกล่าวว่าส่วนใหญ่แล้วมันได้ผล นักกีฬาระดับโลกคนหนึ่งที่อ้างอิงได้ว่าใช้วิธีนี้ คือ ไมเคิล เฟ็ลปส์ ซึ่งเขาไม่ได้เพียงแต่จินตนาการถึงความสำเร็จเท่านั้น แต่เขายังจินตนาการล่วงหน้าถึงปัญหาที่อาจจะเกิด และภาพของเขาที่จะแก้ไขหากปัญหานั้นเกิดขึ้นจริงๆ ด้วย

ความเชื่อที่มาจากความหวังหรือความกลัวที่กลายเป็นความสิ้นหวังนั้นทรงพลังอย่างไร ก็ถึงขนาดที่ยุทธวิธีสำคัญอย่างหนึ่งในทางทหาร คือการใช้ปฏิบัติการทางจิตวิทยา ที่นอกจากการปลุกความหวัง ขวัญและกำลังใจ ให้แก่ฝ่ายเดียวกับตนแล้ว การเหนี่ยวรั้งเราไว้ด้วยเชือกแห่งความกลัว ขังเราด้วยกำแพงแห่งความสิ้นหวัง คือภารกิจอีกด้านหนึ่งของปฏิบัติการข่าวสารและจิตวิทยา เพื่อการต่อสู้หรือต่อต้าน

แล้วความเชื่อที่มาจากความหวังนั้นจะเปลี่ยนความจริงของเราได้อย่างไร สิ่งแรกคือเราจะต้องปรับวิธีคิดและทัศนคติของเราก่อนว่า ความเชื่อนั้นไม่ต้องเกิดจากประสบการณ์เท่านั้น แต่มันมาจากจินตนาการและความหวังก็ได้ กล่าวคือ เราไม่ต้องรอให้สิ่งใดเกิดขึ้น “จริง” ก่อน แล้วเราค่อย “เชื่อ” แต่เราต้อง “เชื่อ” ก่อนมันถึงจะ “จริง”

เมื่อเรา “เชื่อ” แล้ว ก็ให้ความเชื่อของเรานั้นกำหนด “การกระทำ” ของเรา ซึ่งการกระทำนั้นเองที่จะสร้างความจริง แต่การกระทำของเราเพียงคนเดียวอาจจะไม่เพียงพอ เราต้องร่วมมือกับเพื่อนมนุษย์คนอื่นด้วย

แต่ละคนต่างทำหน้าที่ของตัวเองอย่างสุดกำลัง ความพยายามของปัจเจกชนแต่ละคนนั้นไม่สูญเปล่า คำสอนที่ว่าทำที่ตัวเราให้ดีแล้วสังคมจะดีไม่ใช่คำสอนเพื่อให้ละเลยต่อปัญหาสังคมหรือเชิงโครงสร้าง ถ้าการทำในส่วนของเราให้ดีนั้นมาจากการคิดให้ตกผลึกว่า สิ่งที่เราจะทำนั้นอยู่ตรงส่วนไหนของเรื่องราวทั้งหมด บทบาทของเราจะช่วยสร้างอะไรให้แก่ภาพใหญ่ในความหวังของเรา ที่เราอยากจะเห็นได้

ถ้าอ่านมาจนถึงบรรทัดนี้แล้ว ก็ตัดสินใจเองเถอะว่าจะใช้ "ความหวัง” หรือ "ความกลัว” เมื่อเข้าคูหากาบัตรในวันที่14

วันนี้เวลานี้แม้จะยังไม่เป็นเอกฉันท์ แต่ก็พอทราบนะครับว่า ประชาชนเขาใช้ความหวังหรือความกลัว ดังนั้นฝั่งที่แพ้การเลือกตั้งได้ข่าวแว่ว ๆ ว่าอาจมีการป่วน รวน กวน ให้ขุ่น ไปจนถึงการลากยาวไปเป็นปี วิงวอนว่า "อย่าทำเลยนะครับ ขอร้อง ขอให้เสียงของประชาชนได้ทำหน้าที่ ไปให้สุดทาง แล้วเราไปเริ่มต้นกันใหม่อีก ๔ ปี ไม่นานนะครับ

[Deang-sarapee]

สวัสดียามเย็น ครับ พี่น้อง การเลือกตั้งผ่านไปด้วยดี เขตเลือกตั้งบ้านผม ไม่นึกไม่ฝันว่ามวยจะพลิกล็อคนะครับ "รักพี่เสียดายน้อง" เลือกคนไม่เลือกพรรค แต่ถ้าเลือกพรรคไม่เลือกคน (ไม่เคยปรากฏเรียกว่าเป็นครั้งแรกก็ว่าได้) จากนี้ไปอีกไม่นานเราก็จะเห็นการพลิกล็อคอีกหลายๆ รูปแบบ ประเทศไทยของเราก็จะเป็นแบบนี้ครับ ติดตามไปครับอย่าเครียดละกัน ในกลุ่มไลน์หลาย ๆ กลุ่มความคิดความอ่านก็แตกต่างกันไป ไม่มีปัญหา "โลกก็เป็นแบบนี้ละครับ" ความเห็นที่แตกต่างที่เขาเรียกกันว่า ประชาธิปไตย ครับ

อย่างไรเสียเมื่อการเลือกตั้งสิ้นสุด ทุกคนต้องเคารพผลการเลือกตั้ง ผมสดุดใจจากกลุ่มไลน์ที่ส่งเข้ามาให้ผมได้อ่าน มีอยู่รายหนึ่งอ่านแล้ว "ว้าว...โดนใจ" ก็ขอนำมาเล่าให้ทางกระทู้ทางนี้ได้ติดตาม ขออย่า serious กันนะครับ ไปอ่านกัน

ได้รับจากห้องอื่น..ไม่ทราบผู้เขียน....

ก้าวไกล vs อนุรักษ์นิยม ใครชนะ

ปกติผมไม่เขียนเรื่องการเมืองเลย เพราะมีพี่น้องและผู้ใหญ่ที่นับถือ อยู่ทุกพรรค แต่วันนี้จะมาพูดภาพรวมให้ฟังก็พอ

ถ้ามองภาพแค่วันนี้ ดูเหมือน ฝั่งอนุรักษ์นิยม จะชนะ เพราะมีทั้ง สว 250 ทั้งองค์กรอิสระ ช่วยทั้งคะแนนเลือกตั้ง ทั้งรอยุบพรรคด้วยข้อหา ประหลาดๆ ซึ่งเอาเข้าจริง ก็ไม่ได้ประหลาดใจเท่าไหร่ เพราะคนระดับนายกสมัคร ยังตกเก้าอี้ด้วยข้อหาทำกับข้าว ออกทีวี เรื่องอื่นก็คงไม่ต้องพูดถึง ข้อหาอะไรก็ยัดๆได้หมดแหละงั้น

ชัยชนะ ของฝั่ง ขวานั้น คือการเป็นรัฐบาลวันนี้ให้ได้ ไม่ว่าจะต้องทำอะไร น่าเกลียดขนาดไหน นั้นคือชัยชนะของเขา ซึ่งเอาเข้าจริง กองเชียร์ขวาก็รู้ แต่ ก็กูได้เปรียบอยู่ ก็เลยลืมๆไปซะ

แต่ถ้ามามองภาพรวม ส่วนตัวผมว่า พวกซ้ายแบบก้าวไกล นั้นชนะ ทุกกระดานมาเรื่อยๆ โดยทีืฝั่งอนุรักษ์นิยม หลงกลเขาโดยไม่รู้ตัว

ผมไม่คิดว่า ฝั่งพวกซ้าย มีเป้าหมายจะเป็นรัฐบาลในวันนี้ ไม่งั้นจะขาดใจตายเหมือนพวกนักการเมืองรุ่นเก่า

แต่เป้าหมายเขาคือ การชนะใจคนรุ่นใหม่ ให้เกลียดอีกฝั่งแบบชาตินี้ไม่เผาผี กับฝั่งซ้าย อันนี้ เขาทำสำเร็จมาเรื่อยๆแบบที่มี พวกอนุรักษ์นิยม ทำตามบทของเขาแบบไม่รู้ตัว

การที่ใครจะเป็นพระเอกได้ ในบทมันต้องมีผู้ร้าย ผู้ร้ายตามบทหนัง ควรเป็นเผด็จการ บ้าอำนาจ หน้าตาแก่ๆโกงๆ สมุนก็ปากดี แต่ทำงานไม่เป็น มีกลโกงแบบโจ้งแจ้งสารพัด ถือปืน พลิกแพลงกฎเข้าข้างตัว แถกันแบบ คนดูร้องโห่ทั้งโรง อันนี้ พวกขวาทำครบ แถมตีบทแตกแบบ เทคเดียวผ่านมาตลอดหลายปี จนคนดูส่ายหัวทั้งโรง

ส่วนพระเอก ต้องหน้าตาหล่อ มีฝีมือ และก็ต้องโดนรังแก ให้คนเห็นใจ แต่ก็ยังสู้ เพื่อกู้โลก เพื่อประชาชน ต้องโดนเหยียบย่ำในช่วงแรกให้คนดูเอาใจช่วย โดนแล้วก็ต้องลุกขึ้นมาพูดจาคมๆ กระแทกใจคนดูแล้วสู้ยิบตาต่อ
คนดูก็เชียร์ สุดหัวใจ ร้องไห้ตาม

อันนี้ พวกก้าวไกล ทำครบ แถมตีบทแตกแบบเทคเดียวผ่าน แม่ยก เชียร์ช่วยทั้งโรงเหมือนกัน

ธนาธรเองก็เคยบอกไว้ว่าตามแผนเขา ใช้สี่การเลือกตั้ง หรือ 16 ปี ในการจะเป็นแกนนำในการจัดตั้งรัฐบาล ถ้าตามแผนเดิมเขา นี่เพิ่งเดินมาแค่ สี่ปี หรือยกแรก แต่ก็ดูเหมือนเขาเดินมาเร็วกว่าแผนของเขาอีก เพราะอนุรักษ์นิยมดันทำทุกอย่างไปเร่งให้เขาชนะ

คนชอบไปคิดว่า การถูกยุบพรรค ทำให้ พวกเด็กๆแพ้ กลับบ้่านไปเล่นเกม เลิกเล่นดีกว่าไม่สนุกแล้ว แต่ผมคิดกลับด้าน

เด็กๆ พวกนี้ ฉลาดเป็นกรด ผมว่า การรอให้โดนยุบพรรคเป็นหนึ่งในแผนของเขา

โถ ประสบการณ์ในอดีต ที่เห็นไทยรักไทย พลังประชาชน นายกสมัคร และอีกมากมาย เด็กพวกนี้ เห็นมาตั้งแต่สมัยเป็นวัยรุ่น เที่ยวผับ วันที่เขาวางแผน เขาจะไม่รู้รึ ว่าตัวเองจะโดน ถ้าเป็นผม ใน war room นี่คือ ซีนแรก ที่ต้องวางเลยว่า มันเป็นแบบนี้ 100% เดี๋ยวเราจะโดนยุบพรรค เราจะเก็บซีนอย่างไร ให้ได้ใจคนดู ให้เกลียดอีกฝั่งแบบจับใจ เขาไม่ได้หวังคนแก่ ที่ดัดนิสัยไม่ได้ เขาหวังเด็กๆ รุ่นใหม่ และก็ได้ผลเต็มๆ

วันแรกที่เขาตั้งพรรค อนาคตใหม่ ผมเชื่อว่า ในเวลาหาเสียง 60 วัน ธนาธร ไม่คิดหรอกว่าจะได้ สส ขนาดนี้ คงกะแค่ เจ็ดแปดเสียง เข้าไปเป็นฝ่ายค้านด่าเก็บดอก ก็หรูพอแล้ว

แต่พวกคนแก่ เล่นใหญ่เกินเรื่อง แถมมีเรื่องยุบพรรคอื่น ที่ทำให้คะแนนไหลไปหา ธนาธร เลยเปิดตัวมาซะ 80 เสียง ตัวคนได้ยัง งง เอง แต่ก็ต้องไหลไปตามเกม แถมยังไปตัดสิทธ์ ธนาธร ช่วยให้เขาดังระดับโลกไปอีก ด้วยข้อหาแบบ อัยการไม่ฟ้องภายหลัง

ผมว่าอยู่ในแผนของเขา เขารู้อยู่แล้วล่ะว่าเขาจะโดนไม้นี้และเตรียมไว้แล้ว แต่คงคิดในใจว่าน่าจะโดนข้อหาทำกับแกล้ม ออกยูทูปอะไรมากกว่า ข้อหา ถือหุ้นสื่อที่ปิดไปนานแล้ว

ถ้าธนาธรไม่โดนวันนั้น พิธา ก็ยังไม่ได้เกิด เพราะรัศมี ธนาธร กับ ปิยบุตร ช่อ จะบังไว้ ความดังก็อาจแค่ระดับ หมอวาโย ณ วันนี้

แต่พอพวกคนแก่ ทุบโครม ตามแผนเขา เขาก็ดัน พิธาที่เตรียมไว้ขึ้นทันที และก็ได้ผลสมใจ แถมพิธาตีบทแตกกระจุย
ด้วยความหล่อบวกดีกรีมหาลัยระดับโลก แถมไม่เคยตายไมค์ กลายเป็นซุปตาร์ระดับ ยืนหนึ่งแบบไม่มีใครเทียบทันที
คราวนี้ เด็กๆ ก็ได้ซุปตาร์ มาเพิ่มฟรี คือ ธนาธร อันนั้นดังติดลมบนไปแล้ว พิธามาเป็นหน้าใหม่ แถมยังมี มือรองๆระดับ โรม วิโรจน์ มาแซมเวที อีกเพียบ

ยุบพรรค ตัดสิทธิ์ สส เด็กๆ เขาไม่สนหรอก แผนเขาเกมยาว เป้าหมายเขาคือ ทำให้คนเห็นว่า พวกคนแก่นั้น น่าเกลียดเพียงใด ทำทุกอย่างได้เพื่อให้ตัวเองมีอำนาจวันนี้แบบไม่สนหน้าอินทร์ หน้าพรหม และก็สมใจ บางคนออกมาบอกว่า ตั้งรัฐบาลเสียงข้างน้อยไปก่อน ด้วยมือ 250 สว และใช้แม่เหล็กดึงเอาทีหลัง แฉแผนโจ๋งครึ่มเหมือนผู้ร้ายในหนังฝรั่งทุนต่ำ ที่ชอบแฉแผนตัวเองก่อนจะฆ่าพระเอกแล้วตายเองตอนจบขนาดนี้ เด็กรุ่นใหม่ 6 ล้านเสียงจะไปไหน นอกจากไปก้าวไกลหมด ไม่เหลือให้พรรคอื่นเลย

แถมตัดสิทธ์ ธนาธร แล้วธนาธรกลับบ้านเลี้ยงลูกซะเมื่อไหร่ ก็ยังเป็นกรรมธิการงบประมาณ เดินอยู่ในสภาแถวนั้นแหละ เพียงแต่ ไม่ได้ติดบัตรเขียนว่า สส เท่านั้น แต่ความดังทะลุฟ้าไปแล้วระดับอินเตอร์ กลายเป็นตำนานเดินได้ ต้องขอบคุณพวกคนแก่ที่ดันเขามาถึงขนาดนี้

รอบนี้ไม่เข็ด จะเอาข้อหา itv ที่เด็กรุ่นใหม่เกิดไม่ทัน มายัดต่อ เด็ก งง ทั้งประเทศ itv มันคืออะไรวะ กระทั่งคุณนิพิษฎ์ ปชปเก่า ตอนนี้อยู่พลังประชารัฐ ฝั่งตรงข้าม ขนาดเป็นคู่แข่งยังทนดูไม่ได้ ต้องรีบมาปรามกรรมการ บอกไม่หวายๆ เดี๋ยวกองเชียร์หายหมด หนักกว่าซีเกมส์เขมรอีก

คู่แข่งยังทนดูไม่ได้ แล้วคนดูจะทนดูได้เรอะ.....แต่พระเอกรับคะแนนแม่ยกไปแล้วเต็มๆ......ตอนนี้เด็กๆ คงหัวเราะก๊าก ทำอะไรตามแผนกูหมดเลย ซึ่งเขาก็รู้ว่า เดี๋ยวพวกคนแก่จะยุบก้าวไกล แหม คนทั้งประเทศรู้ สามล้อ แท๊กซี่รู้ ทำไมเด็กพวกนี้จะไม่รู้ เผลอๆ ตอนนี้ดีไซน์ โลโก้พรรคใหม่เสร็จแล้ว รอว่าเมื่อไหร่จะยุบ กูซะที เร็วๆ หน่อย รอไม่ไหวแล้ว จะได้เก็บคะแนนสงสาร เพิ่มอีกหน้าหนึ่งของประวัติศาสตร์ และตำนาน เพิ่มความแค้นให้ผู้คน แบบเดือดเกินร้อย สะสมให้รอวันระเบิด

ธนาธร กับพิธา ก็ดังค้างฟ้าไปเหมือนพี่เบิร์ด และปั้นซุปตาร์ตัวใหม่ น่าจะเป็นไอติม หรือ บ่มดีๆ อีกพักยังมี สี่จตุรเทพ มีนไชยนันท์ ที่หล่อราวกับเทพบุตร รวยหมื่นล้าน ถ้าเดินขึ้นมานำเมื่อไหร่ สาวๆตายหนักกว่าพิธา แต่บทยังไม่มา รอคนแก่ ยัดให้อยู่ แต่เดี๋ยวก็มาแน่นอน ไม่มีผิดหวัง

ตัวดีๆ หล่อๆแบบนี้ พวกเด็กๆมีอีกเพียบ แค่ยืนรอบท จากคนแก่เฉยๆ ไม่ต้องทำอะไร ดังแบบข้ามวันได้เลย นักการเมืองพรรคอืืนบ่น กูยืนมาสิบปี เหมือนพี่หนวด พยายามขี่ทั้งม้า แต่งชุดลิเก ยังไม่ดังสมใจ มีแต่คนไปถามว่ารับแก้บนมั้ย
ยังไม่ดังได้เท่าเด็กๆพวกนี้ วันเดียวเลย

เอาจริงเข้าผมว่า พิธายังไม่อยากเป็นนายกหรอก แต่ก็เล่นตามบททไหลตามกระแสที่ส่งมา โย่ว นี่คือเสียงของนายก เด็กกรี้ดสนั่น สาวสลบ แต่เอาเข้าจริง เข้าไปเป็นนายกตอนนี้ รับรอง ทำอะไรไม่ได้ เพราะ ขรก ประจำ ยืนขวางอยู่ ไอ้ที่บอกว่า นักการเมืองโกงกิน ถ้าเอาเรื่องจริง สุดท้ายคือ ขรก ประจำนี่แหละมากที่สุด นักการเมือง ยังสอบได้มั่ง ตกมั่ง เป็นฝ่ายค้านมั่ง แต่ ขรก ประจำนี่แหละ กินนาน กินทน กินยันเกษียณ นักการเมืองทำอะไรไม่ได้เลย ถ้า ขรก ไม่เขียนชง ใส่พานมาประเคนแล้วแบ่งกัน จะให้ รมต เดินไป เอาเงินสดในกระทรวงกลับบ้านยังไง ถ้าระดับตั้งแต่ ผอ ยัน อธิบดี ไม่ชงไปให้เซ็น แต่ด่านักการเมืองมันสนุกไง ภาพชัดดี ด่าแล้วเท่ดี ก็เลยเอากันแค่นี้พอ

เกมนี้ถ้ามองกว้างๆ ผมว่า คนแก่ถูกเด็กหลอก เดินตามแผน เขาไปแล้ว เพราะชัยชนะของพวกเด็กๆ เขาไม่ได้ต้องการเป็นรัฐบาลวันนี้เดี๋ยวนี้ เป้าหมายเขาคือต้องการให้รุ่นใหม่รักเขาและเกลียด พวกคนแก่ แบบสุดหัวใจ ซึ่งเขาทำสำเร็จแล้ว โดยใช้มือของพวกคนแก่ ที่หิวโหยอำนาจ โชว์ความน่าเกลียดเอาเปรียบทุกอย่าง ให้คนรุ่นใหม่เห็น เหมือนซีเกมส์เขมร และเทใจไปให้เขา

ผมว่าก้าวไกล งวดนี้ ยังไม่ยอมร่วมรัฐบาลง่ายๆหรอก ถึงมีคนมาชวนก็จะ ยื่นเงื่อนไขแบบสุดโต่ง จนพรรคอันดับหนึ่งไม่ยอม และทำอะไรบ้าๆ บอๆ จนคะแนนความชอบไหลมาทางพวกเด็กๆ อีก สะสมพลัง บ่มศรัทธา รอเวลา จนถึงวันนึง ที่มวลชน อยู่ในมือเขาเต็มกำลัง แบบมืดฟ้ามัวดิน ขนาดพลิกฝ่ามือ ซ้ายขวาได้เมื่อไหร่ วันนั้นแหละ

ซึ่งอีกไม่นานหรอกเพราะพวกคนแก่ เดินทุกอย่างตามแผนของเขาหมดเลย

ข้งเบ้ง ของพวกเด็กๆคือใคร ขอคารวะจริงๆ

[Deang-sarapee]

[Deang-sarapee]

3 มิถุนายน 2018 – วันจักรยานโลก (โดย ธนากร สุนทร )

เชื่อว่าจักรยานน่าจะเป็นพาหนะคันแรกที่ใครหลายคนฝึกขับขี่ และการฝึกขับขี่จักรยานก็น่าจะเป็นความท้าท้ายหนแรกที่ใครหลายคนได้เผชิญ สำหรับประเทศไทย วันจักรยานโลกหรือ World Bicycle Day อาจไม่ใช่สิ่งที่เราคุ้นเคยนัก หากแต่ในระดับสากลวันนี้นับเป็นอีกหนึ่งอีเวนต์สำคัญที่ผู้คนต่างให้ความสนใจ

วันจักรยานโลก ถูกกำหนดขึ้นในปี 2018 เมื่อ UN หรือองค์การสหประชาชาติได้ผ่านมติการประชุมจากรัฐสมาชิกที่ให้การสนับสนุนทั้ง 193 รัฐ (56 ประเทศ) ก่อนจะประกาศให้วันที่ 3 มิถุนายนของทุกปีเป็นวันจักรยานโลกอย่างเป็นทางการ มีการจัดอีเวนต์มากมาย ทั้งการแข่งขันปั่นจักรยาน กิจกรรมเวิร์กช็อปให้ความรู้ต่างๆ ฯลฯ

ส่วนจุดประสงค์ก็เพื่อรณรงค์ผลักดันให้ประชากรโลกหยุดพักการขับรถยนต์รวมถึงการขี่มอเตอร์ไซค์แล้วหันมาใช้งานจักรยานให้มากขึ้น เพราะจักรยานคือพาหนะที่เป็นมิตรต่อสิ่งแวดล้อมและใช้งานง่ายที่สุด ยิ่งกว่านั้นมันยังช่วยให้เรามีสุขภาพร่างกายที่แข็งแรงมากขึ้นด้วย

สมัยเด็ก ๆ พวกผมเดิน และ ใช้จักรยานปั่นไปโรงเรียนทุกวัน มีครั้งหนึ่งฝันจะปั่นเข้า กทม.แต่ก็ไปได้แค่ดอยติ ลำพูนเท่านั้น กลายเป็นเรื่องคาใจ เมื่อผมเป็นมะเร็งต่อมน้ำเหลือง ผ่าตัด คีโม จักรยานเป็นส่วนหนึ่งที่ผมใช้ในการรักษาโรค และทำฝันให้เป็นจริงคือ ปั่นเข้า กทม.สำเร็จเป็นครั้งแรก ดีใจครับที่ "ฝันไว้ไกลแล้วไปถึงครับ" ที่สำคัญที่สุดมะเร็งทำอะไรผมไม่ได้แล้ว หมอฟันธง "ผมหายขาดแน่นอน"

จากปี ๒๕๕๐ เป็นต้นมาจนปัจจุบัน ผมก็ใช้จักรยานเป็นพาหนะในการท่องเที่ยวตลอด ... และจะตลอดไป ยิ่งปัจจุบันนี้คุณนายผมเธอแกร่งมากไปไหนไปกัน แล้วชอบที่จะไปด้วยเรียกว่าเป็นอีกหนึ่งแรงใจที่ดีเยี่ยม เราจะเป็นแบบอย่างในการใช้ชีวิตบั้นปลายให้มีความสุขครับ

พวกเราเป็นอีกหนึ่งพลังที่พยายามใช้จักรยานปั่นไปทุกแห่งหนเพื่อช่วยรณรงค์ให้ประชาชนที่ได้พบได้เห็น เกิดแรงบันดาลใจให้หันกลับมาใช้จักรยานในชีวิตประจำวัน เหมือนครั้งในอดีต ช่วยธรรมชาติ ลดสภาวะโลกร้อนและช่วยประหยัดพลังงานด้วยครับ