????...คุณลุงแดง- คุณป้าอ๋อย พา เที่ยว ...???

Deang-sarapee

สวัสดียามสาย ๆ ใกล้เที่ยงครับ ๒-๓ สัปดาห์มานี้สังเกตุไหมครับทั้งการบ้านการเมือง ในบ้านเมืองของเรามันวุ่นวายจริง ๆ ทะเลาะกันไม่ซาลงเลย ทั้งหัวหงอกหัวดำเละเป็นโจ๊ก ที่สำคัญ..ก..จะเชื่อฝั่งไหนดี บางคนกอดหัวจมท้ายกันมานับสิบปี มาตอนนี้ถอนหงอกกันให้วุ่น สาวไส้ลากไส้กันออกมาย่่ำขยี้อย่างเมามัน แต่ก่อนรักใคร่กันดีพอมีฝักมีฝ่าย ล่อกันเละเลยไม่นึกความหลังครั้งหวานชื่น ที่น่าสมเพชก็บรรดาผู้ใหญ่ระดับ ดร.ด้วย ออกมาสำแดงเดชเล่นเอาลูกหลาน งง เต๊ก

หรือว่าประชาชนคนเดินดินกินข้าวแกง ปั้นข้าวเปิบกับมืออย่างเรา ๆ ยังโง่อยู่ ตามพวกมันทัน ???? สาย ๆ วันนี้จะนำพุทธคำสอนขององค์สมเด็จพระศาสดาของเรามาย้ำเตือนทุกท่านทุกคน โปรดยั้งคิดพิจารณาก่อนที่จะเชื่ออะไรลงไปง่าย ๆ โลกทุกวันนี้อยู่ยากไปทุกวัน ๆ ต้องระมัดระวัง "อย่าประมาท" เป็นอันขาด ไปฟังกันครับ

หลักความเชื่อตามหลักกาลามสูตร

เป็นความโชคดีที่เราตัดสินใจแวะที่ ททท.เราไปได้แผ่นพับและโบชัวร์แนะนำสถานที่ท่องเที่ยวของเมืองนครพนมและอีกหลายเมือง เมื่อไปนั่งอ่านนั่งพิจารณา เออ..ถูกจริตเราที่ตั้งใจไว้แต่แรกที่มาเที่ยวนครพนมว่าเราตั้งใจจะไปกราบพระธาตุพนม และอีกหลาย ๆ ธาตุใน จ.นครพนมเป็นโอกาสดีที่เช้าวันนั้นเราจะไปยังท่าอุเทนเพื่อไปกราบพระธาตุอุเทนกัน และระหว่างทางก็มีสถานที่ท่องเที่ยวให้แวะเวียนอีกหลาย ๆ แห่ง ตามไปครับ

Deang-sarapee

Deang-sarapee

ชีวิตมนุษย์ กับ จตุราริยสัจ

มนุษย์เป็นอันมาก ได้ยึดถือเอาที่พึ่งผิด ๆ

มนุษย์ทั้งหลายเป็นอันมาก ถูกความกลัวคุกคามเอาแล้ว ย่อม ยึดถือเอาภูเขาบ้าง ป่าไม้ที่ศักดิ์สิทธิ์บ้าง สวนศักดิ์สิทธิ์บ้าง รุกขเจดีย์บ้าง ว่าเป็นที่พึ่งของตน ๆ : นั่นไม่ใช่ที่พึ่งอันทำความเกษมให้ได้เลย, นั่นไม่ใช่ที่พึ่งอันสูงสุด ; ผู้ใดถือเอาสิ่งนั้นๆ เป็นที่พึ่งแล้ว ย่อมไม่หลุดพ้นไปจากทุกข์ทั้งปวง ได้.

ส่วนผู้ใด ที่ถึงพระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์ เป็นที่พึ่งแล้วเห็นอริยสัจทั้งสี่ ด้วยปัญญาอันถูกต้อง คือ เห็นทุกข์, เห็นเหตุเป็นเครื่องให้เกิดขึ้นของทุกข์, เห็นความก้าวล่วงเสียได้ซึ่งทุกข์, และเห็นมรรคประกอบด้วยองค์แปด อันประเสริฐ ซึ่งเป็นเครื่องให้ถึงความเข้าไปสงบรำงับแห่งทุกข์ : นั่นแหละคือ ที่พึ่งอันเกษม, นั่นคือ ที่พึ่งอันสูงสุด ; ผู้ใดถือเอาที่พึ่งนั้นแล้ว ย่อมหลุดพ้นไปจากทุกข์ทั้งปวง ได้แท้. ( ธ. ขุ ๒๕/๔๐/๒๔.)

เมืองไทยเป็นเมืองพุทธศาสนาที่ชาวพุทธไม่ได้ฟังคำสั่งสอน ขององค์พระศาสดาพระสัมมาสัมพุทธเจ้า แต่จะไปเชื่อในเรื่องที่พระพุทธองค์ไม่ทรงสอนสั่ง เช่นไหว้ผีสางนางไม้ เทวบุตรเทวดา รูปปั้นต่าง ๆ ฯ ซึ่งศาสตร์เหล่านั้นไม่ใช่หนทางที่ทำให้หลุดพ้น พระพุทธองค์สอนไม่ให้งมงาย ให้เชื่ออย่างมีเหตุมีผล ศาสตร์ทั้งหลายในโลกล้วนมีจริง แต่ยิ่งทำให้คนเป็นทุกข์ พระพุทธองค์สอนให้พ้นจากทุกข์ แต่สานุศิษย์กลับวิ่งไปเอาทุกข์ "แปลก"

ก่อนไปเที่ยวกันต่อเรามาฟังเรื่อราวของพระธาตุอุเทนกันก่อน ไปครับ

วัดพระธาตุท่าอุเทน

Deang-sarapee

ผู้ไม่รู้อริยสัจ ย่อมหลงสร้างเหวแห่งความทุกข์เพื่อตัวเอง อยู่ร่ำไป

ภิกษุ ท. ! บุคคลเหล่าใด จะเป็นสมณะหรือพราหมณ์ ก็ตาม ไม่รู้ อยู่ตามเป็นจริง ว่า “นี้เป็นทุกข์, นี้เป็นเหตุให้เกิดทุกข์, นี้เป็นความดับไม่เหลือของทุกข์ และนี้เป็นทางดำเนินให้ถึงความดับไม่เหลือของทุกข์ ;” ดังนี้แล้ว ; เขาเหล่านั้น ย่อม ยินดีอย่างยิ่ง ในเหตุปัจจัยเครื่องปรุงแต่งชนิดที่เป็นไป พร้อมเพื่อความเกิด ความแก่ ความตาย ความโศก ความร่ำไรรำพัน ความทุกข์กาย ความทุกข์ใจ และความคับใจ.

เขาผู้ยินดีในเหตุปัจจัยเครื่องปรุงแต่งชนิดนั้น ๆ แล้ว ย่อมก่อสร้างอยู่ ซึ่งเหตุปัจจัยเครื่องปรุงแต่งชนิดที่เป็นไปพร้อมเพื่อความเกิด เป็นต้น นั้น ๆ. ครั้นเขาก่อสร้างเหตุปัจจัยนั้น ๆ แล้วเขาก็ตกลงในเหวแห่งความเกิด ความแก่ ความตาย ความโศก ความร่ำไรรำพัน ความทุกข์กาย ความทุกข์ใจ และความคับใจ นั่นเอง. เราย่อมกล่าวบุคคลเหล่านั้นว่า “เขา ไม่พ้นไปจากทุกข์ ทั้งหลาย คือความเกิด ความแก่ ความตาย ความโศกความร่ำไรรำพัน ความทุกข์กาย ความทุกข์ใจ และความคับใจ ไปได้,” ดังนี้. ( มหาวาร. สํ. ๑๙/๕๖๐/๑๗๒๙.)

สวัสดียามบ่าย ๆ ของต้นเดือนแห่งความรัก "๑๔ กุมภา ฯ วันวาเลนไทม์" อย่างไรเสียก็อย่าลืมนะครับ ที่ไหนมีรักที่นั่นย่อมมีทุกข์ ควบคู่กันไปเสมอ ๆ รักได้แต่อย่างมงาย ไปฟังเพลงกันครับ

วาเลนไทน์ปีนี้-[เนื้อเพลง]-Am Seatwo

Deang-sarapee

Deang-sarapee

ผู้รู้อริยสัจ หาหลงสร้างทุกข์ขึ้นเพื่อตัวเองไม่

ภิกษุ ท. ! ส่วนบุคคลเหล่าใดแล จะเป็นสมณะหรือพราหมณ์ ก็ตามรู้อยู่ตามเป็นจริง ว่า “นี้เป็นทุกข์, นี้เป็นเหตุให้เกิดทุกข์, นี้เป็นความดับไม่เหลือของทุกข์ และนี้เป็นทางดำเนินให้ถึงความดับไม่เหลือของทุกข์ ;” ดังนี้แล้ว ;เขาเหล่านั้น ย่อม ไม่ยินดี ในเหตุปัจจัยเครื่องปรุงแต่งชนิดที่เป็นไปพร้อมเพื่อความ เกิด ความแก่ ความตาย ความโศก ความร่ำไรรำพัน ความทุกข์กาย ความทุกข์ใจ และความคับใจเลย.

เขาผู้ไม่ยินดีแล้ว ในเหตุปัจจัยเครื่องปรุงแต่งชนิดนั้น ๆ ก็ ไม่ก่อสร้างขึ้น ซึ่งเหตุปัจจัยเครื่องปรุงแต่งชนิดที่เป็นไปพร้อมเพื่อความเกิด เป็นต้น นั้น ๆ. ครั้นเขาไม่ก่อสร้างเหตุปัจจัยเครื่องปรุงแต่งชนิดนั้นแล้ว ก็ ไม่ตกจมลงในเหว แห่งความเกิด ความแก่ ความตาย ความโศก ความร่ำไรรำพัน ความทุกข์กาย ความทุกข์ใจ และความคับใจได้เลย. เราย่อมกล่าวบุคคลเหล่านั้น ว่า “เขา พ้นไปจากทุกข์ ทั้งหลาย มีความเกิด ความแก่ เป็นต้น ไปได้” ดังนี้.

ภิกษุ ท. ! เพราะเหตุนั้น ในกรณีนี้ พวกเธอพึง ทำความเพียรเพื่อให้รู้ตามเป็นจริง ว่า “นี้เป็นทุกข์, นี้เป็นเหตุให้เกิดทุกข์, นี้เป็นความดับไม่เหลือของทุกข์ และนี้เป็นทางดำเนินให้ถึงความดับไม่เหลือของทุกข์ ;” ดังนี้.( มหาวาร. สํ. ๑๙/๕๖๑/๑๗๓๐.)

Deang-sarapee

Deang-sarapee

อนุสาวรีย์ผู้เสียสละ พตท.๒๓๒๔ จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี

อนุสาวรีย์ผู้เสียสละ พ.ต.ท.2324 อยู่ห่างจากตัวอำเภอเชียงคำไปประมาณ 2 กิโลเมตรเป็นอนุสรณ์สถานที่สร้างขึ้นเพื่อเทิดทูลวีรกรรมของพลเรือน ตำรวจ ทหาร ที่ได้พลีชีพในการสู้รบเพื่อรักษาอธิปไตยในพื้นที่ชายแดนจังหวัดพะเยา และเชียงราย ตั้งอยู่ที่ค่ายขุนจอมธรรม (ที่ตั้ง ร.17 พัน 4) อ.เชียงคำ จ.พะเยา จัดสร้างขึ้นเพื่อเป็นอนุสรณ์แด่ ประชาชน พลเรือน ตำรวจ ทหาร (พตท.) ที่เสียชีวิตในการปฏิบัติหน้าที่ปราบปรามผู้ก่อการร้ายคอมมิวนิสต์ (ผกค. ระหว่างปี พ.ศ. 2510–2525) จารึกนามผู้เสียชีวิต จำนวน 399 นาย

อนุสรณ์ผู้เสียสละ พตท. 2324 มีลักษณะเป็นเสาห้าเหลี่ยมสีเขียว ด้านหน้าเป็นลานครึ่งวงกลม ด้านหลังเป็นพื้นที่อาคารนิทรรศการ เป็นอาคารชั้นเดียว จัดแสดงภาพถ่ายชุดแต่งกายทหาร อาวุธปืน ระเบิด และเครื่องเวชภัณฑ์ของผู้ก่อการร้ายคอมมิวนิสต์ (ผกค.) พร้อมทั้งแสดงรายชื่อประชาชน พลเรือน ตำรวจ ทหาร จำนวน 399 คน ที่เสียชีวิตจากการต่อสู้กับคอมมิวนิสต์ในปี พ.ศ. 2510–2525 ในเขตพื้นที่จังหวัดพะเยาและจังหวัดเชียงราย

โดยบริเวณภายในอาคารนิทรรศการมีการจำลองสถานที่สนามรบ แสดงให้เห็นการต่อสู้กันอย่างดุเดือด ให้เห็นลักษณะภูมิประเทศในเขตต่างๆ เช่น อำเภอปงและอำเภอเชียงม่วน มีฐานที่มั่นสำคัญคือ ดอยผาจิและดอยผาช้างน้อย ฐานที่มั่นบนดอยภูลังกาและดอยน้ำสา เป็นต้น

สถานที่แห่งนี้เป็นที่ศึกษาประวัติศาสตร์การสู้รบกับคอมมิวนิสต์เพื่อรำลึกถึงวีรกรรมของประชาชนพลเรือน ตำรวจ ทหาร ที่ตั้งอยู่ห่างจาก อ.เชียงคำ บนทางหลวงหมายเลข 1021 ไปทางอำเภอจุน อนุสรณ์สถาน ตั้งอยู่ทางซ้ายมือหน้าค่ายขุนจอมธรรม เปิดวันจันทร์-เสาร์ เวลา 9.00 น. – 16.00 น.

ในช่วงฤดูหนาว ประมาณปลายเดือนมกราคมจะมีการจัดงานพิธีรำลึกถึงวีรกรรมของวีรชนที่เสียสละชีวิตจากการต่อสู้ระหว่าง ประชาชน พลเรือน ตำรวจ ทหาร กับกลุ่มคอมมิวนิสต์ในประเทศไทยเพื่อรักษาอธิปไตย เป็นประจำทุกปี

สวัสดียามบ่าย ๆ ท่านผู้มีเกียรติและญาติธรรมที่รักทุกท่าน ผมได้นำเรื่องราวของอนุสรณ์สถาน พตท.๒๓๒๔ มานำเสนอเพื่อที่จะให้ท่านผู้มีเกียรติได้ตระหนักถึงชีวิตของคนไทยผู้รักผืนแผ่นดิน ได้เสียสละความสุขส่วนตัวไปทำหน้าที่ในการพิทักษ์รักษาผืนแผ่นดินอันเป็นที่รักของพวกเรา ท่านจำได้ไหม? อยุธยาแตกเสียเมืองให้กับศัตรูเพราะเหตุใด มิใช่เนื่องจากกษัตริย์อ่อนแอ ข้าราชบริพารต่างชิงอำนาจประจบสอพลอ ฯลฯ สรุปแตกความรักความสามัคคี วันนี้เวลานี้ชนในชาติกำลังเดินตามรอยกรุงแตกไม่มีผิด "ฆ่าน้อง ฟ้องนาย ขายเพื่อน" น่าสะอิดสะเอียนมีให้เห็นอย่างโจ่งแจ้ง เพื่อให้ตัวเองได้ดิบได้ดี ฯ

ผมได้ไปทำหน้าที่ ผบ.มว.ที่ บ.ปางค่า เกือบเอาชีวิตไปสังเวย ณ ที่ปางค่าถึง ๓ ครั้ง ผมต้องสูญเสียลูกน้องที่รักไปและอีกหลายคนต้องพิการ ครั้งที่รุนแรงก็ตอนไปถูก ผกค.ซุ่มโจมตีที่ บ.ห้วยจะยิน ห่างจากฐานปางค่าประมาณ ๓ กม.โชคดีที่การสนับสนุนทางอากาศดีมาก ๆ และได้พี่ ทายาท คล่องตรวจโรค ผบ.ฐานทหาร ส่งกำลังลงจากฐานไปช่วยจึงได้รอดปลอดภัย แต่อีกไม่นานพี่ ทายาท ฯ ก็ต้องถูก ผกค.ถล่มฐานและถูกยิงเสียชีวิตคาฐานที่มั่น เป็นเรื่องที่น่าเสียใจที่สุด ผมเจอคลิปที่เล่าเรื่องราวเกี่ยวกับ ผกค.ซึ่งผมเคยนั่งเครื่องบินทิ้งระเบิดเพื่อชี้เป้า ให้บินเข้าถล่มฐานที่มั่นของ ผกค.เทือกเขาผาแดง คิดถึงวันนั้นยัง งง "เราฆ่ากันทำไม?" ฟังให้จบนะครับ

ย้อนรอย พตท.2324 อ.เชียงคำ จ.พะเยา

Deang-sarapee

Deang-sarapee

สวัสดียามสาย ๆ ใกล้เที่ยงครับ เราปั่นจากนครพนมเที่ยวมาเรื่อย ๆ ชิว ๆ อยากพักที่ไหนอยากชมอะไรก็แวะไปเรื่อยไม่เร่งรีบถือว่าเรามาเที่ยว จนเวลาเที่ยงกว่า ๆ เราก็มาถึงเมืองมรุกนครซึ่งมีวัดชื่อว่าวัดมรุกขนคร ที่วัดนี้ก็มีพระธาตุชื่อว่าพระธาตุมรุกนคร พระธาตุมรุกขนครนี้เป็นพระธาตุประจำวันเกิดของผู้ที่เกิดวันพุธกลางคืน ซึ่งเป็นอีกหนึ่งพระธาตุประจำวันเกิดของจังหวัดนครพนม

ประวัติเมืองมรุกขนคร เมืองมรุกขนคร เดิมชื่อ เมืองศรีโคตรบูร ครั้งแรกตั้งอยู่ที่ปากห้วยหินบูร ฝั่งประเทศลาว ตรงกันข้ามอำเภอท่าอุเทน ครั้งที่สองย้ายมาตั้งที่ปากห้วยศรีมัง คือ เมืองท่าแขกในประเทศลาว พญานาครานุรักษ์ (คำสิงห์) ได้เปลี่ยนเป็นชื่อเมืองมรุกขนคร พระบรมราชา (กู่แก้ว) ผู้ครองเมืองรุกขนนคร ได้ย้ายจากเมืองท่าแขกมาตั้งที่ฝั่งขวาแม่น้ำโขงตรงปากห้วยบังฮวก เมื่อ พ.ศ.๒๓๐๐ ได้สร้างวัดในเมือง ๑ วัด ให้ชื่อวัดตามชื่อเมืองว่า "มรุกขนคร" เป็นวัดใหญ่ตั้งอยู่กลางเมือง เจริญรุ่งเรืองมากในอดีต ปัจจุบันเหลือแต่ฐานอุโบสถอยู่บริเวณโรงเรียนดอนนางหงส์สงเคราะห์ ทิศเหนือของห้วยบังฮวก เมื่อก่อนเป็นเขตพุทธาวาส ฝั่งทิศใต้เป็นเขตสังฆาวาส (เป็นที่ตั้งวัดมรุกขนครในปัจจุบัน ที่ดินของวัดจึงเหลือเพียงส่วนเดียว)

พระธาตุมรุกขนคร เป็นพระธาตุบริวารของพระธาตุพนมองค์ที่อายุน้อยที่สุดในบรรดาพระธาตุบริวารทั้งเจ็ดองค์ สร้างมายังไม่ถึงยี่สิบปี ตั้งอยู่ที่บ้านดอนนางหงส์ท่า ต ดอนนางหงส์ อ.ธาตุพนม จ.นครพนม วัดมรุกขนครที่ประดิษฐานพระธาตุองค์นี้มีอายุเกือบสามร้อยปีมาแล้ว สร้างโดยพระบรมราชาเจ้าแอวก่าน เจ้าเมืองมรุกขนคร วัดนี้เป็นวัดประจำเมืองที่มีความเจริญมากต่อมาจึงร้างไป ซากเดิมตั้งอยู่ที่โรงเรียนดอนนางหงส์สงเคราะห์ตรงข้ามที่ตั้งวัดเดิมในปัจจุบัน กั้นด้วยห้วยบังฮวกซึ่งเป็นห้วยที่ไหลมาจากแม่นำโขง หลังจากนั้นจึงได้ย้ายเมืองไปตั้งที่บ้านโพธิ์ (บริเวณที่เป็นตัวเมืองนครพนมในปัจจุบัน)

องค์พระธาตุมรุกขนคร ประดิษฐานที่วัดมรุกขนคร อ.ธาตุพนม ห่างจากตัวจังหวัดประมาณ ๔๐ กม. องค์พระธาตุก่ออิฐถือปูนเป็นผังสี่เหลี่ยม ลักษณะคล้ายพระธาตุพนม แต่เล็กกว่า สร้างขึ้นเมื่อปี พ.ศ.๒๕๓๖ พระมหาธาตุเจดีย์ สูง ๕๐.๙ เมตร ฐานกว้างด้านละ ๒๐ เมตร สิ้นค้าก่อสร้าง ๓๕,๐๐๐,๐๐๐ บาท ได้รับการอุปถัมภ์จากหม่อมหลวงทวีสันต์ ลดาวัลย์ ราชเลขาธิการ และคุณหญิงแม่บุญศรีสนธยางกูล พร้อมด้วยศรัทธาญาติโยมจากทั่วสารทิศ พระธาตุสูง๕๐.๙ เมตร มีความหมายว่าสร้างขึ้นเพื่อสิริราชสมบัติในหลวงทรงครองราชย์ ๕๐ ปี และ จุด ๙ นั้นหมายถึงราชกาลที่ ๙

“อ.ลักษณ์” เปิดตำนานวัดมรุกขนคร เมืองแห่งพญานาค | มูไนท์ | 15-05-61 | 2/3

Deang-sarapee

Deang-sarapee

จากนครพนมถึงพระธาตุพนมระยะทางตามทางหลวงหมายเลข ๒๑๒ ประมาณ ๕๕ กม.แต่เราปั่นท่องเที่ยวได้ระยะทางเกือบ ๘๐ กม.ก็สนุกสนานตาม Style Touring ในที่สุดก็ถึงพระธาตุพนมจนได้ สำหรับพระธาตุพนมนี้ เป็นพระธาตุประจำวันเกิดของผู้ที่เกิดวันอาทิตย์ และพระธาตุประจำปีเกิดของผู้ที่เกิดปีวอก เป็นพระธาตุที่มีความศักดิ์สิทธิ์และมีสิ่งศักดิ์สิทธิ์คู่บ้านคู่เมืองของจังหวัดนครพนม ภายในพระธาตุบรรจุพระอุรังคธาตุของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า นอกจากนี้ยังบรรจุของมีค่ามากมายนับหมื่นชิ้น

จาก วิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี ได้ให้คำบรรยายว่า วัดพระธาตุพนม วรมหาวิหาร เป็นวัดพระอารามหลวง ชั้นเอก ชนิดวรมหาวิหาร ปัจจุบันมี พระเทพวรมุนี เป็นเจ้าอาวาส ตั้งแต่ ปี พ.ศ. 2549-ปัจจุบัน ประดิษฐาน ณ ริมฝั่งแม่น้ำโขง ถนนชยางกูร บ้านธาตุพนม ตำบลธาตุพนม อำเภอธาตุพนม จังหวัดนครพนม มีลักษณะเป็นเจดีย์รูปสี่เหลี่ยมจตุรัสก่อด้วยอิฐ กว้างด้านละ 12.33 เมตร สูง 53.6 เมตร มีกำแพงล้อมองค์พระธาตุ 4 ชั้น องค์พระธาตุตั้งอยู่บนภูกำพร้า (เนินดินสูงจากพื้นธรรมดาประมาณ 3 เมตร) ภายในบริเวณมีบึงขนาดใหญ่เรียกว่าบึงธาตุพนม ในวันเพ็ญเดือน 3 ถึง แรม 1 ค่ำ เดือน 3 ของทุกปีจะมีงานประจำปีเพื่อเป็นการนมัสการพระธาตุพนม

ตำนานพระธาตุพนม โดยหลวงตา

Deang-sarapee

เป็นความรู้เพิ่มเติมไปอ่านพบจากเพจของอีจัน ๕ ได้กล่าวเล่าตำนานพระธาตุพนมดังนี้ :

ตำนานพระธาตุพนมยุคปฐมเหตุ ในอุรังคนิทานตำนานพระธาตุพนมได้กล่าวถึงพระพุทธประวัติช่วงปัจฉิมโพธิกาลว่า ...

ครั้งสัมมาสัมพุทธเจ้ามีพระอานนท์เป็นปัจฉาสมณะ ได้เสด็จเหาะมายังดินแดนแถบลุ่มแม่น้ำโขง ทรงบรรทมที่ภูกำพร้า 1 ราตรีโดยมีวิษณุกรรมเทพบุตรคอยอุปัฏฐากรับใช้ รุ่งเช้าก็เสด็จไปบิณฑบาตที่เมืองศรีโคตรบูรและทรงพักระหว่างทางใต้ต้นรัง (พระธาตุอิงฮัง เมืองสุวรรณเขต ประเทศลาว) แล้วเสด็จกลับมาเสวยที่ภูกำพร้าโดยทางอากาศ ทรงตรัสถามพระอินทร์ที่เสด็จมาเข้าเฝ้าขณะนั้น ถึงสาเหตุที่พระองค์เสด็จมาค้างแรม ณ สถานที่แห่งนี้ พระอินทร์ได้ทูลตอบว่า เพราะสถานที่แห่งนี้เป็นที่ประดิษฐานพระบรมสารีริกธาตุของพระสัมมาสัมพุทธเจ้าผ่านมาแล้วถึง 3 พระองค์ เมื่อสดับคำตรัสตอบจากพระอินทร์แล้วก็เสด็จไปยังหนองหานหลวง แล้วเสด็จกลับพระเชตะวัน

เมื่อพระบรมศาสดาเสด็จดับขันธ์ปรินิพพานแล้วจะถวายพระเพลิงไฟก็ไม่ลุกเผาไหม้ ต่อเมื่อพระมหากัสสปเถระมาถึงและได้นำหมู่สงฆ์ ทำทักษิณาวัฎฎ์ 3 รอบ เสร็จแล้วก็ได้อธิษฐานว่า “พระบรมธาตุองค์ใดที่จะให้ข้าพระบาทนำประดิษฐาน ณ ภูกำพร้าขอพระบรมธาตุนั้นจงเสด็จมาสถิตอยู่บนฝ่ามือของข้าพระบาท ณ บัดนี้เถิด” สิ้นคำอธิษฐานพระอุรังคบรมธาตุก็เสด็จมาประดิษฐานอยู่บนฝ่ามือขวา แล้วเตโชธาตุก็ลุกเผาไหม้พระสรีระของพระบรมศาสดาอย่างอัศจรรย์ โดยไม่มีใครจุด

ต่อมาพระเถระพร้อมด้วยพระอรหันต์ 500 รูปก็ได้นำพระอุรังคบรมธาตุเสด็จโดยทางอากาศเหาะลงที่ดอยแท่น (ภูเพ็ก อ.พรรณานิคม เมืองสกลนคร) เพื่อแจ้งข่าวการเสด็จของพระอุรังคบรมธาตุต่อพญาสุวรรณภิงคาร ผู้ครองเมืองหนองหาน เมื่อพญาอีก 4 เมือง อันประกอบด้วย พญาอินทปัตรนครแห่งศรีโคตรบูร (ตั้งอยู่ใต้ลำน้ำเซบั้งไฟ ในประเทศลาว) พญาจุลมณีพรหมทัตแห่งเมืองจุลมณี (หลวงพระบาง) พญาอินทปัตรนครแห่งเมืองอินทปัตถ์ (ประเทศกัมพูชา) และพญาคำแดง (ตั้งอยู่ที่อำเภอหนองหาน จังหวัดอุดรธานี) ทราบข่าวถึงการเสด็จมาของพระบรมสารีริกธาตุที่จะประดิษฐาน ณ ภูกำพร้าต่างก็ทรงโสมนัสปิติยินดีได้นำกำลังพลมาต้อนรับ และได้ร่วมสร้างองค์พระธาตุพนม เพื่อประดิษฐานพระอุรังคบรมธาตุจนถึงทุกวันนี้ ล่วงเลยมากว่า 2,550 ปี

ตำนานพระธาตุพนม กล่าวไว้ว่า องค์พระธาตุพนมเริ่มสร้างในปีพุทธศักราช 8 ในยุคสมัยอาณาจักรศรีโคตรบูรกำลังเจริญรุ่งเรือง โดยท้าวพญาทั้ง 5 เป็นผู้ก่อสร้างพระธาตุในแต่ละทิศ โดยใช้ดินดิบก่อขึ้นเป็นรูปเตาสี่เหลี่ยม กว้างด้านละ 2 วา สูง 2 วา (วาของพระมหากัสสปะเถระ) ข้างในเป็นโพรงมีประตู 4 ด้าน แล้วเผาให้สุก เมื่อสร้างเสร็จได้อัญเชิญพระอุรังคบรมธาตุเข้าประดิษฐานภายใน

ภายในองค์พระธาตุบรรจุด้วยสิ่งศักดิ์สิทธิ์และของมีค่ามากมาย เราไปชมกันครับภายในองค์พระธาตุ ซึ่งโอกาสที่จะชมคงหาไม่ได้ ต้องขอบคุณท่านผู้สร้างสรรค์คลิปนี้ไว้ ณ ที่นี้ด้วย ขอบคุณมากครับ

สุดทึ่ง! ภายในพระธาตุพนม | ไทยทึ่ง เรื่องเด็ดเกร็ดเมืองไทย

Deang-sarapee

เราสองคนไปกราบนมัสการพระธาตุและไปชมพระจันทร์ริมโขง จนอิ่มใจก็พากันกลับมาพักผ่อนยังที่พัก หลับเป็นตายครับ ก่อนนอนเราคุยกันว่าเราจะพากันไปยังพระธาตุเรณูตามโปรแกรม ได้รับคำแนะนำจากเจ้าของรีสอร์ถึงเส้นทาง ก็คือต้องย้อนกลับทางเดิมไปเลี้ยวซ้ายตรงที่วัดพระธาตุน้อยศรีบุญเรือง ซึ่งเราไม่ได้แวะชมเมื่อก่อนจะเข้าพระธาตุพนม เรียกว่ายังมีบุญได้กลับไป ได้ศึกษาประวัติแล้วมีตำนานไม่ธรรมดาเหมือนกันครับ

ประวัติพระธาตุน้อยศรีบุญเรือง(องค์เก่า) พระธาตุน้อยศรีบุญเรืองนั้นสร้างขึ้นตามหลังองค์พระธาตุพนมเมื่อ พ.ศ. 8 หลังจากที่พระมหากัสสปะมาประกาศศาสนาพุทธในแถบดินแดนสุวรรณภูมิจนมาถึงบริเวรภูกำพร้า ได้ชักชวนเจ้าเมืองทั้ง 5 พระองค์ มาสร้างพระธาตุพนม อันได้แก่ พญานันทเสน แห่งเมืองศรีโคตบูร พญาจุลณีพรหมทัต พญาอินทปัตถนคร พญาคำแดง แห่งเมืองหนองหารน้อย และพญาสุวรรณพิงคาระ แห่งเมืองหนองหารหลวง

พญานันทเสน แห่งเมืองศรีโคตรบูร ประกาศให้ชาวเมืองได้รู้ว่าจะมีการก่อสร้างพระธาตุพนมที่บริเวณภูกำพร้า ชาวเมืองก็เกิดศรัทธาได้นำข้าวของมีค่าเดินทางมาเพื่อจะนำไปบรรจุในองค์พระธาตุพนม ครั้นเดินทางมาถึง ณ บ้านธาตุน้อย ก็ได้รับข่าวสารว่าองค์พระธาตุพนมได้ปิดอุโมงค์ ไปแล้ว แต่ด้วยความศรัทธาจึงพากันก่อสร้างพระธาตุน้อยศรีบุญเรืองขึ้นเพื่อเป็นพุทธบูชา ณ วัดธาตุน้อยศรีบุญเรืองแห่งนี้

พระธาตุน้อยล้มเมื่อใดนั้นไม่ปรากฏเช่นกันแต่จากคำบอกเล่าของชาวบ้านเล่าสืบๆกันมาว่า ช้างพระแก้วโกมล เจ้าเมืองเรณูนคร ( เจ้าเมืองเรณูชื่อตำแหน่งพระแก้วโกมล มี ๕ องค์ พ.ศ. ๒๓๘๗ – ๒๔๔๖ )ได้เลี้ยงไว้ที่บ้านดงมะเอกสมัยนั้นได้ปล่อยออกมาหากิน จึงได้มาชนกับองค์พระธาตุน้อย ทำให้พระธาตุน้อยพังทลายล้มลงไปทางทิศตะวันออก

ในปี พ.ศ. ๒๔๖๖ ได้มีชาวบ้านอพยบมาจากเมืองลาว ได้มาตั้งถิ่นฐานใกล้กับบริเวณพระธาตุน้อย ต่อมาหลวงปู่วงแหวนเดินธุดงค์มาเห็นว่าเป็นที่ร่มรื่นได้ปักกลดอยู่ที่นั้น ชาวบ้านที่อยู่ที่นั้นจึงได้นิมนต์ท่านอยู่ และปรึกษากันตั้งวัดและหมู่บ้านขึ้นให้ชื่อว่าวัดธาตุน้อย และบ้านธาตุน้อย สร้างขึ้นเมื่อ พ.ศ. ๒๔๖๙

พระธาตุน้อยศรีบุญเรือง ได้มีการบูรณะแล้ว 1 ครั้ง แต่ไม่สำเร็จได้พังทลายเพราะช่างสมัยนั้นยังขาดความรู้ความชำนาญในการก่อสร้าง ประกอบกับเจอพายุฝนกระหน่ำทำให้เกิดน้ำขังในบริเวณองค์พระธาตุน้อยศรีบุญเรือง จนน้ำฝนดันพระธาตุน้อยศรีบุญเรืองให้แตกพังทลายลงมาตามเดิม

ปัจจุบัน บริเวณพระธาตุน้อยศรีบุญเรือง ได้ขึ้นทะเบียนเป็นโบราณสถาน ในวันที่ 15 มีนาคม พ.ศ. 2526 เพื่อรักษาวัตถุโบราณ ภายใต้องค์พระธาตุน้อยศรีบุญเรืองเอาไว้ มิให้ผู้ใดมาขุดค้นหาวัตถุโบราณ และเป็นศูนย์รวมจิตใจใสศรัทธาของชาวบ้านในอำเภอธาตุพนมเช่นกัน