ไปมาแล้วเหนือสุดดินแดนสปป,ลาว

รายงาน/รูป "สรุปทริป" จากที่ได้ปั่นมา
ตอบกลับ
รูปประจำตัวสมาชิก
เอส-เมอร์ริด้า
ขาประจำ
ขาประจำ
โพสต์: 10766
ลงทะเบียนเมื่อ: 04 ส.ค. 2008, 12:41
Tel: 087-818-9071
team: Bike Joy/ทีมล้างตา/ทีมอกาลิโก
Bike: MERIDA Karahari 510, rocky moutain,แหม่ม Brompton
ติดต่อ:

ไปมาแล้วเหนือสุดดินแดนสปป,ลาว

โพสต์ โดย เอส-เมอร์ริด้า »

เริ่มต้นออกจากบ้าน ของเย็นวันศุกร์ที่ 10 มกราคม 2563 เวลาราวๆ 1 ทุ่มตรง เรียกว่าต้องก้าวเท้าขวาเวลา 59 นาที แม่บอกมาอย่างนั้น ไหว้พระรอบทิศ...

บางทีผมก็ต้องเชื่อเรื่องโชคลางไว้บ้าง รถต้องเตรียมพร้อมก่อนวันเดินทางล่วงหน้าไม่เกิน 1-2 ชม. ผมยังต้องหาซื้อของอยู่เลย เรียกว่าเส้นยาแดงก็ว่าได้ ถือถุงแขนผมหาไม่เจอ ที่ใช้ประจำก็เหลือข้างเดียว อีกคู่ก็เหลือข้างเดียว แล้วก็คนละสี ก็เลยต้องตระเวนหาซื้อที่ร้านดิเคล่อน สาขาแคราย วนอยู่หลายรอบก็ไม่มี ก็เลยได้ถุงแขนแบบวิ่งแทน ดันใช้ได้ดีกว่าอีก แนะนำเพื่อนๆ เลย

ผมนั่งรถนครชัยแอร์ ระดับเฟิร์สคลาส ที่นั่งเดี่ยว A2 และจะเลือกตัวนี้เป็นประจำทุกครั้ง ไม่รู้ซิ และเสียค่าระวางโครตแพงเลย ปีก่อน 150 ปีนี้แม่งเพิ่มเป็น 250 อะไรว่ะ แต่ก็ต้องจ่าย

เวลารถออกตามเวลา 21.00 น. ขึ้นรถมาเรียบร้อย ผมก็มักจะนั่งฟังเพลงไปเรื่อยๆ ทุกครั้งแก้เบื่อ และก็ดันมาติดเกมส์ซอมบี้อีก ก็เลยเล่นไปตลอดเส้นทาง กว่าจะนอนก็ราวๆ ตีหนึ่ง

รถทัวร์วิ่งไปแบบมาตรฐานควบคุมความเร็วไม่เกิน 90 กม. ผมก็มองตัวเลขหน้ารถตลอด ดีครับปลอดภัยไม่ต้องเร็วมากๆ เวลามีมากมายให้เราได้ใช้ชีวิตกันต่อไป ถ้าไม่ประมาท

เริ่มหลับได้แล้วมั๊ง แอร์ก็หนาวพกเสื้อขนเป็ดมาใส่ และก็ผ้าห่มของรถโดยสาร จนได้เวลาเกือบตีสี่ ตื่นนอนเสียงไลท์ดังออกมาจากพี่แม๊คว่าถึงสถานีหนองคายเรียบร้อยแล้วนะ เจอกันจุดนัดพบ จะข้ามไปด่านลาวก่อน แต่ด่านลาวเปิดหกโมงเช้านะซิ ก็ต้องรอมาลุ้นผมจะไปถึงพร้อมกันเลยมั๊ยนะ

รถทัวร์เลทนิดหน่อย ไม่มากราวๆ หกโมงครึ่งก็มาส่งถึงด่านฝั่งไทยก่อนเลย ดีมากๆ ไม่เหมือนก่อนที่จะต้องไปลงที่ท่ารถโดยสารแล้วค่อยปั่นย้อนมาด่านร่วมๆ 10 กม.

ฝั่งไทยไม่ยากที่จะจัดการเรื่องเอกสารผ่านแดน ไม่ต้องกรอกอะไรเลย ยืนหน้าตรงถ่ายภาพ และสแกนนิ้วมือทั้งสี่ หัวแม่มือทั้งสองข้าง เป็นอันจบ รวดเร็ว ง่ายๆ ไทยพัฒนาแล้ว

อากาศยังไม่ค่อยหนาวเท่าไร สบายๆ จัดการเรื่องด่านก็ข้ามสะพานมิตรภาพไทย-ลาว ทันที ผมก็ปั่นช้าๆ ไม่รีบร้อน เพราะเด่นกับพี่จุกจองตั๋วไว้ให้แล้วรอบบ่าย 3 โมงเย็นโน่นแหน่ะ ปั่นชิดติดของสะพานให้มากที่สุด รถคันใหญ่จะได้ไม่มาเบียดเบียนเรามากนัก เกียร์เบาๆ รอบขาเรื่อยๆ ก็มาถึงจุดสูงสุดของสะพาน แวะจอดถ่ายภาพแสงกำลังงดงาม เห็นแล้วสดชื่น

มาครั้งนี้ผมไม่มีแผนการเดินทางเอาไว้หรอกนะ อยากจะนอนไหนก็นอน ไม่กำหนดต้องเป็นเมืองใหญ่ หมู่บ้านชาวบ้านได้ตลอดเส้นทาง ไหลลงไปตามสะพานเข้าสู่เลนด้านขวาแล้วก็มาถึงด่านฝั่งลาวเรียบร้อย

รถทัวร์ของลาวมาพอดี คนลงมาเป็นสิบ แต่ผมก็สบายๆ ไม่รีบร้อนมาก รอให้คนอื่นๆ เค้าทำให้เรียบร้อยก่อนล่ะกัน จริงๆ นะผมอยากจะชิลๆ แบบสโลว์ไลฟ์บ้างๆ ผ่านมาชีวิตดูจะรีบร้อนเกินไป

ฝั่งลาวยังต้องกรอกเอกสารอยู่ นึกว่าเหมือนฝั่งไทย เดินหน้ายื่นพาสปอร์ตเลย เจ้าหน้าที่บอกว่าใบกรอกอยู่ใส...

อ้าวนึกว่าเหมือนฝั่งไทย ยื่นใบกรอกมาให้กรอกให้เรียบร้อยก่อนเด้อ

การกรอกนี้มีข้อห้ามหน่อย ช่องที่บอกว่ามาเที่ยวไม่ต้องติ๊กหรอกนะ หรือติ๊กว่า individual ก็ได้เผลอบอกว่ามาทัวร์อาจจะถูกเรียกร้องค่ากลุ่มทัวร์ก็เป็นได้ อย่างอื่นๆ ก็เหมือนเดิม

เรียบร้อยก็ไปยื่นใหม่อีกรอบ แต่เจ้าหน้าที่สาวลาวสวยเชียวนะ แต่อาจจะดูแข็งดุๆ ไปหน่อย จากนั้นเดินมาเอาจักรยานเข็นข้ามไป พร้อมต้องเสียค่าผ่านอีกคนล่ะ 20000 กีบ น่าจะเป็นค่าล่วงเวลาหรือป่าวเพราะเป็นวันเสาร์

ตอนนี้ผมยังไม่ได้แลกตังค์กีบ เลยต้องจ่ายเป็นเงินไทย แต่ก็ทอนมาเป็นเงินไทยด้วยเหมือนกัน

เรียบร้อยพร้อมออกเดินทางแล้ว แสงแดดอ่อนๆ กับสายลมเย็นพัดมาตลอดทาง ถนนมุ่งหน้าสู่นครหลวงเวียงจันทร์ ผมก็ทำการถ่ายคลิปวีดีโอไว้บ้าง แต่ดันไม่มีตัวจับกล้อง เลยต้องใช้มือถือเอาเอง กลัวร่วงจริงๆ เลย

ปั่นผ่านโรงเบียร์ลาว พาให้ชวนชิมเสียนี่ มันลอยมาเตะจมูกผมเหลือเกิน แต่ดันมาครั้งนี้มีข้อห้ามกับตัวเองซะแล้ว ห้ามกินเกินวันล่ะ 2 จอก

ปั่นชมคนที่เดินทางไปมา สัญจร ร้านค้าข้างทาง หมู่บ้าน ตามแต่วิถีของแต่ละคน จุดนัดของพี่แม๊คผมยังจำไม่ได้ว่าหมู่บ้านอะไร ต้องเปิดโพยซักหน่อย เปิดไลท์ที่พี่แม๊คบอกไว้ให้เลยโรงเบียร์มาจะเจอโค้งขวา แล้วมองป้ายหมู่บ้านสาราคำ

ผมปั่นมาเจอป้ายหมู่บ้าน เจอปั๊มน้ำมันที่เคยแวะ แต่ไม่เห็นพี่แม๊คเลย จอดอยู่ตรงนั้นพักใหญ่ ถ่ายวีดีโอไปด้วย เหมือนบอกว่าตอนนี้ผมกำลังคอยที่นี่แล้วนะ คอยอยู่สิบกว่านาทีก็ยังไม่มา เลยปั่นต่อไปถึงสามแยก จอดพักว่าจะไปต่อเลยมั๊ย

ซักพักพี่แม๊คก็ไลท์มาบอกว่าให้ปั่นย้อนกลับไปอาบน้ำก่อนที่บ้านพักที่จองไว้ให้ ผมก็เลยต้องย้อนกลับไปต่อ

ดีนะมาได้ไม่ไกลราวๆ 2-3 หลัก พี่แม๊คก็พาไปยังบ้านพักที่เงียบสงบกลางทุ่งนา เจ้าของเป็นคนลาวเปิดร้านค้าหน้าถนนนั่นแหล่ะ ได้จอดพักนอนหลับซักแป๊ปค่อยไปพี่แม๊คบอกมา ว่าเที่ยวรถออกอีกนาน ค่อยไปแวะบ้านพี่คำไดก่อนราวๆ เที่ยง

ได้อาบน้ำสดชื่นขึ้น นอนกินเม็ดทานตะวันเพลินๆ ไม่รีบๆ

เอส-เมอร์ริด้า
ไฟล์แนบ
854E7967-F7A7-4C22-BAEC-58F902BB414D.jpg
854E7967-F7A7-4C22-BAEC-58F902BB414D.jpg (273.31 KiB) เข้าดูแล้ว 7490 ครั้ง
AA66E2A1-4B0B-40A6-84F3-C1B73D6D6DD1.jpg
AA66E2A1-4B0B-40A6-84F3-C1B73D6D6DD1.jpg (193.12 KiB) เข้าดูแล้ว 7490 ครั้ง
BB8B9D9A-52A5-419A-968C-F035BC6116E9.jpg
BB8B9D9A-52A5-419A-968C-F035BC6116E9.jpg (219.08 KiB) เข้าดูแล้ว 7490 ครั้ง
61849105-4213-4776-A90F-4A3F8A75369A.jpg
61849105-4213-4776-A90F-4A3F8A75369A.jpg (176.43 KiB) เข้าดูแล้ว 7490 ครั้ง
คติประจำใจ : ทำวันนี้ให้ดีที่สุด
รูปประจำตัวสมาชิก
ว่าวต้องลม
ขาประจำ
ขาประจำ
โพสต์: 715
ลงทะเบียนเมื่อ: 10 พ.ค. 2013, 18:27
Bike: Focus Cayo Evo 4.0

Re: ไปมาแล้วเหนือสุดดินแดนสปป,ลาว

โพสต์ โดย ว่าวต้องลม »

รอติดตามครับ
งานพิมพ์ด่วน รอรับได้เลยยยยยยยย บริการรับพิมพ์สิ่งพิมพ์ทุกชนิด http://www.thaiutsaha.com
รูปประจำตัวสมาชิก
เอส-เมอร์ริด้า
ขาประจำ
ขาประจำ
โพสต์: 10766
ลงทะเบียนเมื่อ: 04 ส.ค. 2008, 12:41
Tel: 087-818-9071
team: Bike Joy/ทีมล้างตา/ทีมอกาลิโก
Bike: MERIDA Karahari 510, rocky moutain,แหม่ม Brompton
ติดต่อ:

Re: ไปมาแล้วเหนือสุดดินแดนสปป,ลาว

โพสต์ โดย เอส-เมอร์ริด้า »

บ้านพักพี่แม๊คบรรยากาศริมท้องนาทั้งสองด้านหน้าและหลัง ผมยังนึกถึงช่วงน่าดำนาคงจะสวยงามมากๆ ได้มาขอเช่าพักเป็นรายเดือน พี่แม๊คบอกว่ามาอยู่นอนค้างเดือนล่ะสองสามครั้ง มีพร้อมทั้งห้องน้ำ อาบน้ำอุ่น ทีวี จานดาวเทียม พร้อมทุกอย่าง

ผมนั่งพัก และอาบน้ำให้ชื่นใจ นอนเล่น แทะเมล็ดทานตะวันจนหมดซอง พอได้เวลาน่าจะปั่นไปหาบ้านพี่คำไดก่อน จะได้มีเวลาทักทาย และทานมื้อเที่ยงที่ร้านด้วย แต่ก็ไม่รู้ว่าเปิดร้านหรือป่าวนะ

ฝากพี่แม๊คซื้อซิมมือถือไว้ด้วย เชื่อมต่อศูนย์ให้เสร็จเรียบร้อยใช้ได้ทันที ตอนนี้เป็นสิ่งจำเป็นยิ่งนักสำหรับคอโซเชี่ยลแบบเราๆ ปั่นออกมาได้ไม่นานก็ดันลืมสร้อยพระซะได้ บอกให้พี่แม๊คต้องย้อนกลับไปเอาให้ และซื้อเมล็ดทานตะวันซองล่ะ 5000 กีบมาอีก 5 ซอง แถมอีก 1 มาให้ด้วย

การปั่นเข้าเมืองหลวงก็รถวิ่งกันเยอะมาก ความเจริญเติบโตของเมือง ปั่นไปจนถึงบ้านพี่คำไดราวเที่ยงกว่าๆ มองไปหน้าบ้านร้านไม่ได้เปิดขายวันนี้ อดทานเฝอเลย แต่ก็ได้เจอพี่คำไดนั่งอยู่ในบ้าน กล่าวทักทายสวัสดี บ้านดูเงียบๆ มาก แต่ผมก็ยังไม่ได้เอะใจอะไร

จนผมถามว่าแม่ดา ไม่อยู่หรอครับพี่คำได...

พี่คำไดตกใจ ว่าเห็นแม่ดาหรอ...

ไม่กี่วินาที พี่คำไดก็ชี้ไปทางด้านหลังของผม เมื่อผมเห็นรูปแม่ดาในกรอบ และมีของเซ้นไหว้ แล้วก็ร้องอุทานออกมาว่า แม่ดาเสียตั้งแต่เมื่อไรหรอครับเนี่ย ผมไม่ทราบข่าวคราวเรื่องนี้เลย ขอแสดงความเสียใจอย่างสุดซึ้ง และใจหายไปพักใหญ่

พี่คำไดก็เล่าเรื่องให้ฟังถึงการสูญเสียคนรักของครอบครัวพี่คำได ทุกอย่างไปอย่างรวดเร็วมากตอนผมมาก็ครบ 100 วันที่แม่ดาเสียไปในวันนี้

พี่แม๊คมาถึงพอดีเกือบบ่ายกว่าๆ แล้ว บอกว่าจะบ่ายครึ่งล้อหมุนไปท่ารถสายเหนือ แต่ก็ยังทันเวลา พี่คำไดซื้ออาหารมาเลี้ยงผม และพี่แม๊ค ต้องขอบคุณมากๆ ครับ จนได้เวลาเดินทางออกมา

เส้นทางไปยังท่ารถสายเหนือวิ่งไปเลียบโขง ไปออกวงเวียนเลี้ยวขวาตัดถนนสายหลัก ก่อนจะเข้าสู้เส้นทางหลังสนามบิน ตรงไปเรื่อยๆ ถนนหนทางเป็นหลุมเป็นบ่อ ระยะทางราวๆ 9 กม. ก็มาถึงท่ารถเรียบร้อย

เวลายังเหลือเกือบครึ่งชม. แต่รถดันจะออกก่อนเวลาด้วยซ้ำ เลยต้องรีบจัดแจงปลดสัมภาระ แต่ติดต่อแสดงตั๋วหรือปี้ให้ดู และคิดค่าระวางจักรยาน

ผมไม่แน่ใจว่าราคาที่เค้าคิดแพงเกินไปแน่ๆ บอกว่าสองคนคิด 300000 กีบ บางทีแล้วแต่เจ้าของรถ มาตรฐานก็ไม่มี ต้องตกลงกันเอง ผมก็ว่าแล้วว่าโดนฟันเห็นๆ ราคาไม่น่าเกินคนล่ะ 100000 กีบด้วยซ้ำ แต่นี่ดันแพงกว่าค่าตั๋วของคนอีกนะ แล้วก็ได้สอบถามเที่ยวเดียวกันกับพี่จุกและเด่นนั่งมาเหมือนกันเมื่อวันก่อนคิดแค่คนล่ะ 50000 กีบเท่านั้น บางทีต้องภาวะจำยอมเมื่อเราก็ต้องไปอยู่แล้ว จะฟันหัวแบะก็ฟันไปล่ะกัน

เหตุการณ์ยังมีต่อ เมื่อมีสาวๆ ชาวลาวสามคน มาพูดคุยด้วยกับพี่แม๊ค ผมนี่ตัวรองไปเลย มีการเจรจาต่อรองขอเปลี่ยนที่นอน ที่เรานั่งเป็นรถนอน VIP เป็นเตียงบน เตียงล่าง ที่นี่สาวเค้าถือเรื่องผู้สาวถ้ายังบ่ได้แฟน จะต้องอย่านอนบน ให้นอนเตียงล่าง ไม่ทับผู้ชาย แรกๆ เราก็จะเอออ่อด้วย แต่พอเห็นสภาพที่นอนดูลำบากลำบนเหลือเกิน ผมก็บอกพี่แม๊คว่าไม่ต้องเปลี่ยนดีกว่า ฮ่าๆๆๆ

สาวเจ้าเค้าก็คงรู้ว่าเราเฉยๆ ก็ไม่มาตอแยอีกเลย...

ข้อเสียของรถนอนที่นี่คือไซร์ขนาดความยากเฉพาะคนลาวเท่านั้น คือมันสั้น และพี่แม๊คก็สูงไซร์ยุโรบออกอย่างนั้น ก็นอนลำบากซิครับ มิน่าไม่เห็นชาวต่างชาติมาขึ้นรถนอนแบบนี้เลย ลำบากจริงๆ ผมก็นอนแบบงอขาอยู่นะ เพราะของเอามาไว้ซะเต็มไปซะครึ่งเตียง

การเดินทางคงไปถึงราวๆ 7 โมงเช้าของวันพรุ่งนี้ จากการสอบถามโชเฟอร์ จักรยานก็จัดการเรียบร้อย สาวเจ้าของรถมาคอยจัดการให้ แต่ก็เคี้ยวใช่ย่อย ลดหน่อยก็ไม่ได้ ค่าระวางนะ การขึ้นรถนอนทุกคนต้องถอดรองเท้าใส่ถุงพลาสติกที่เตรียมไว้ให้ และถุงเล็กๆ อีกอันกันอ๊วกออกมา

ผู้โดยสารหลายหลาย จีน ลาว ไทย ส่งเสียงกันโหวกเหวกกัน โดยเฉพาะชาวจีน ไม่รู้คุยอะไรกัน ยิ่งกว่าพูดออกไมล์อีก ดันสนั่นรถเกือบตลอดทั้งคืน แม่งก็ไม่ค่อยจะเกรงใจชาวบ้านเค้าเลย ผมกับพี่แม๊คก็จัดการ จัดระเบียบร่างกายให้นอนได้พอเหมาะ

เส้นทางที่รถวิ่งจะเป็นสายหลัก 13 ผ่านโพนโฮ่ง แวะเข้าห้องน้ำ ซื้อขนมมาทาน ซื้อส้มมาทานกันสองโล จากนั้นก็ขึ้นเขาหินเหิบ ก็เริ่มมืดค่ำแล้่ว แวะทานอาหารแถวๆ ที่เดิมคือกาสี ร้านค้าต่างจากเมื่อปีก่อนมาก คงรวยมากขึ้นน่าดู สร้างซะหลังใหญ่โตเลย ร้านอาหารนี้ยอมรับว่าอร่อย ผมก็สั่งกับข้าวสามอย่าง ให้ข้าวเยอะมาก กินจนหมด พร้อมส้มที่ซื้อมาด้วย อากาศหนาวเย็นจนต้องนำเสื้อขนเป็ดมาใส่

พอขึ้นรถก็ง่วงหลับไปตลอดทางเลยทีนี้ แวะจอดเข้าป่าข้างทางยิงกระต่ายข้างทาง รถจะจอดให้ถ้าร้องขอ หรือตามจุดที่น่าจะจอดได้ จอดบ่อยๆ ดีครับผมนี่ปวดฉี่บ่อยมากๆ แต่ก็มานอนหลับเอาราวๆ ตีสองจนถึงเช้า ก่อนไหลลงเขาเข้าสู่เมืองอุดมไซยเกือบหกโมงเช้าพอดีเลย

เอส-เมอร์ริด้า
ไฟล์แนบ
6DECBC91-030D-4DFD-8F53-2C1C9A810C35.jpg
6DECBC91-030D-4DFD-8F53-2C1C9A810C35.jpg (316.47 KiB) เข้าดูแล้ว 7450 ครั้ง
782C6891-8092-4E90-AD52-36C2CD6A5000.jpg
782C6891-8092-4E90-AD52-36C2CD6A5000.jpg (194.03 KiB) เข้าดูแล้ว 7450 ครั้ง
EE38E8C2-3874-4D08-BF18-6E818B17858C.jpg
EE38E8C2-3874-4D08-BF18-6E818B17858C.jpg (203.24 KiB) เข้าดูแล้ว 7450 ครั้ง
3FFE0A6C-001C-42F5-B882-6248B39074F4.jpg
3FFE0A6C-001C-42F5-B882-6248B39074F4.jpg (270.75 KiB) เข้าดูแล้ว 7450 ครั้ง
A8D9438C-95A0-44BA-B921-E47A87B069C3.jpg
A8D9438C-95A0-44BA-B921-E47A87B069C3.jpg (231.49 KiB) เข้าดูแล้ว 7450 ครั้ง
FE9276A2-7598-4B4B-B5F7-55FC02C1E701.jpg
FE9276A2-7598-4B4B-B5F7-55FC02C1E701.jpg (168.92 KiB) เข้าดูแล้ว 7450 ครั้ง
928C4A17-F011-4E31-8705-A5C8243B0547.jpg
928C4A17-F011-4E31-8705-A5C8243B0547.jpg (160.9 KiB) เข้าดูแล้ว 7450 ครั้ง
70121546-C3DC-4622-9E83-058C9EE649B8.jpg
70121546-C3DC-4622-9E83-058C9EE649B8.jpg (254.8 KiB) เข้าดูแล้ว 7450 ครั้ง
5712CDC0-B532-418C-B04C-752F52F0BEAC.jpg
5712CDC0-B532-418C-B04C-752F52F0BEAC.jpg (201.62 KiB) เข้าดูแล้ว 7450 ครั้ง
คติประจำใจ : ทำวันนี้ให้ดีที่สุด
รูปประจำตัวสมาชิก
วันชัย คำแพง
ขาประจำ
ขาประจำ
โพสต์: 1666
ลงทะเบียนเมื่อ: 12 ส.ค. 2008, 07:13
Tel: 0626825062
team: ชมรมวิ่ง พิทักษืหัวหิน
Bike: เหล็กตราหมากลุ๊ก หนักโคตรแต่ทน

Re: ไปมาแล้วเหนือสุดดินแดนสปป,ลาว

โพสต์ โดย วันชัย คำแพง »

มีต่อที่ใหนครับ จะได้ตามไปเที่ยวด้วย หรือต่อหน้านี้เลยจะได้รอ
ขอบคุณครับ
รูปประจำตัวสมาชิก
vodovodo
ขาประจำ
ขาประจำ
โพสต์: 319
ลงทะเบียนเมื่อ: 11 พ.ย. 2010, 00:42
team: ปั่นไม่เน้น เน้นตั้งวง
Bike: Chevrollet

Re: ไปมาแล้วเหนือสุดดินแดนสปป,ลาว

โพสต์ โดย vodovodo »

โหลดจักรยานขึ้นนครชัยแอร์ ต้องห่ออะไรพิเศษด้วยมั๊ยครับ ทริปน่าสนใจมาก
รูปประจำตัวสมาชิก
เอส-เมอร์ริด้า
ขาประจำ
ขาประจำ
โพสต์: 10766
ลงทะเบียนเมื่อ: 04 ส.ค. 2008, 12:41
Tel: 087-818-9071
team: Bike Joy/ทีมล้างตา/ทีมอกาลิโก
Bike: MERIDA Karahari 510, rocky moutain,แหม่ม Brompton
ติดต่อ:

Re: ไปมาแล้วเหนือสุดดินแดนสปป,ลาว

โพสต์ โดย เอส-เมอร์ริด้า »

ทริปพงสาลีวันแรก เมืองอุดมไซย - ปากน้ำน้อย 60 กม.

ก่อนเข้าเมืองอุดมไซย อยากทานกาแฟสดที่หน้าปั๊มแห่งนี้มีชื่อเสียง และติดแฮชแท็กบนกูเกิลแม๊พ และเป็นจุดนัดพบของเพื่อนๆ สมาชิก แต่ร้านค้ายังไม่เปิดเช้าอยู่ ป้ายเขียนว่าร้านเปิดเกือบแปดโมงเช้า ก็เลยต้องเลยผ่านไป ไหลลงเนินกับอากาศที่เย็นๆ พอปะทะหน้าทำให้เย็นทีเดียว แต่เป็นความสัมผัสที่ผมอยากได้เมื่อมาปั่นที่ลาวแห่งนี้
เราเจอทางแยกเลี้ยวซ้ายไปหลวงน้ำทาขึ้นเนินขนานกันไปเพื่อเลี่ยงเมืองอุดมไซย ปั่นมามองซ้ายทีขวาที ผ่านหมู่บ้าน มีป้ายชื่อหมู่บ้านก็จอดแวะถ่ายภาพกันเสมอ ผมกะว่าอยากได้กล้องแบบถ่ายวีดีโอได้ รุ่นโซนี่ คุยกับเด่นก่อนมาบอกว่าเอาโดรนเลยมั๊ย ก็เสี่ยงเกินไปเพราะที่ลาวไม่ให้บินโดรนหรือต้องขออนุญาติเท่านั้น

พอเข้าเมืองมาได้ก็เริ่มมีจราจรหนาแน่นเจอทางแยกไปทางขวา แต่เราตรงไปข้ามสะพานน้ำปาก ไม่ได้จอดแวะถ่ายป้ายสะพาน เจอซอยเล็กๆ มีรถจอดขายส้มก็มุ่งเข้าไปซื้ออย่างไม่รอช้า ส้มผลสวยๆ มาจากบ่อแก้ว ซื้อคนล่ะโล หรือสองโลก็ไม่รู้นะ

จากนั้นก็ขึ้นเนินสี่แยกที่เด่นโพสต์มาบอกในไลท์ ก็มองเห็นเด่นออกมาต้อนรับพอดี กอดทักทายเหมือนห่างเหินไม่ได้เจอกันมานานหลายสิบปี พี่จุกกำลังจัดของอยู่ข้างบน ผมและพี่แม๊คอาบน้ำกันก่อนออกเดินทาง เพื่อไปทานมื้อเช้าร้านอาหารจีนที่นี่ ผมดูเมืองน่าจะเป็นเมืองจีนมาครอบครองกันมากมายแล้ว และเศรษฐีเมืองจีนรวยมากเป็นอันดับหนึ่งของเมืองนี้จัดงานแต่งงานพอดีผ่านไป รถขบวนยาวเกือบร้อยคันวิ่งผ่านไป มีโรสลอยด์เกือบ 5-6 คัน รวยจริงเสียงจริงครับ

ตอนเช้าหมอกหนาในเมืองก่อนเข้าอุดมไซย ผ่านตลาด หมู่บ้านริมทาง ผมรู้สึกสดชื่น เลยไม่ได้รีบปั่นมากนัก ค่อยๆ ควงขาช้าๆ และมือคอยประคองกล้องมือถือไอโฟน X จับไปด้วย ถ่ายผ่านเนินขึ้นซึมๆ กลัวประคองไม่อยู่จึงจอดพักเก็บมือถือดีกว่า พี่แม๊คก็นำหน้าไปก่อน

จนมาถึงจุดๆ หนึ่งผมมีความรู้สึกว่าตัวเองน้ำตาลต่ำลงอย่างรวดเร็ว รีบบอกพี่แม๊คว่าจอดพักตรวจน้ำตาลซักพักก่อน ผลออกมาว่าเพียงแค่ 55 เท่านั้น รีบน้ำขนมปังเชียงไฮ และน้ำหวาดเฮลบลูบอยมาทานก่อนเลย และมองไปยังฝั่งตรงข้ามมีร้านขายน้ำอ้อย ที่มองเห็นทีแรก สายตาก็สั้นลงมองอะไรก็ผิดเบลอๆ ไปหมด ตาลอยๆ กลายเป็นข้ามหลาม แต่แม่ค้าหน้าตาดี อุดหนุนสองกระบอก รีบทานไปก่อน ยืนพักรอให้น้ำตาลเริ่มขึ้นมาได้ 90 ก็บอกพี่แม๊คเดินทางต่อไปได้

ปั่นออกมาจากที่พักที่เด่น และพี่จุกพักกันเมื่อคืน บอกเพื่อนสมาชิกก่อนว่าหาน้ำแข็งแช่ยาฉีดอินซูลินกันก่อน ในเมืองยังพอหาได้ง่ายกว่าจนมาเจอร้านขายน้ำพอดี ผมพกกระติดน้ำเฮติที่เก็บความเย็นได้ทั้งวันน้ำแข็งยังละลายไม่หมด ทดสอบก่อนออกทริปมาแล้วใช้ได้ดี ห่อหุ้มผ้ากันความร้อนอีกชั้น

ออกมาได้ไม่นานก็เจอทางแยกเลี้ยวขวาข้ามสะพาน ผมนำมาก่อนก็จอดรอสอบถามเส้นทางชาวบ้านที่ผ่านมา บอกว่าตรงไปเลย โอเครตรงไปถนนเริ่มแคบๆ แต่ทางราดยางตลอด มีเนินไต่ยาวๆ เนินแรกต้อนรับยาวๆ 3 กม. ชันพอดู เราจอดพักทานน้ำกันกลางเนินหัวโค้ง มองเห็นเมืองอุดมไซยไกลๆ และถนนตรงนี้ปรับให้เรียบๆ จอดนำส้มเขียวหวานที่แวะซื้อจากร้านในเมืองมาทานกันอร่อย หวาน ฝีมือการเลือกที่ยอดเยี่ยมของพี่แม๊ค

พวกเราจอดแวะทานมื้อเที่ยงกันที่เมืองลา ความคิดแผนของผมไม่อยากปั่นมากวันแรก แค่เมืองลาน่าจะมีที่พักริมน้ำ เพราะมีสายน้ำน้อยไหลผ่าน เราเลี้ยวซ้ายไปยังถนนที่เป็นหินลูกรังเพื่อเตรียมราดยาง ฝุ่นหนา ปรับโหมดแทบไม่ทันเลย ทางขวามีวัดที่มีชื่อเสียงเกี่ยวกับพระเจ้าวัดสิงห์คำ แต่ต้องขึ้นเนินชันที่มองว่าคงต้องเข็น บอกผ่านจนมาเจอทางแยก เริ่มงงๆ สอบถามร้านน้ำบอกว่าเรือนแพริมน้ำอยู่ฝั่งไหน บอกให้เลี้ยวขวาข้างหน้าไปได้เลย

พวกเราปั่นไปตามทางที่เริ่มมีต้นไม้ใหญ่มีความร่มรื่นมากๆ ถนนตรงไปเรื่อยๆ มองเห็นหมู่บ้านข้างหน้าและตรงไปยังสายน้ำ ที่มองเห็นร้านอาหารแล้วเป็นแพกลางน้ำ ไม่รอช้าปั่นเข้าไปเลย

แวะทานข้าวผัดในแพริมน้ำ อยากนอนพักที่นี่เค้าก็คิดราคาคนล่ะ 80000 กีบ ก็น่าจะแพงไปหน่อย เลยปั่นไปปากน้ำน้อยกันต่อกับระยะทางอีก 40 กม.

ผมรั้งท้ายอีกครั้ง ความคิดผมเรื่องปั่นบางทีก็เบื่อตัวเอง จำได้ว่าพี่แม๊คนำไป แล้วเด่นก็ปั่นหายไปก่อน ตามมาด้วยพี่จุกหนีบนยอดเนินแห่งโค้งน้ำจากที่ไหลขนานกันไปกับถนนสายหลักเส้นนี้ มองสายน้ำจอดพักทานน้ำซักหน่อย โค้งน้ำสวยงามคดเคี้ยวไปมาสุดปลายเขาข้างหน้า มองแล้วความสวยงามที่มองเห็นตรงหน้า บางทีก็ช่วยเติดพลังให้เราไปต่อจนได้

พี่แม๊คปั่นนำมารออยู่ที่ร้านอาหารแห่งหนึ่งริมน้ำ แต่ไม่ได้เปิดร้าน มีแค่ตู้แช่เพียงเท่านั้น พร้อมขนมขบเคี้ยวยี่ห้อจากเมืองไทย ราคาก็แพงกว่าเกือบเท่าตัว
ผมคิดว่าระยะทางเหลือไม่ถึง 20 กิโลจากคำบอกเล่าของชายเจ้าของร้านขายน้ำ บอกว่าเดิมเปิดร้านมานักท่องเที่ยวผ่านมามากมาย ก่อนถึงเป้าหมายปากน้ำน้อย กับเวลาเกือบจะ 5 โมงเย็น คิดว่าถึงก่อนมืดแน่นอน แรงผมยังดีอยู่ไม่ได้ล้ามากนัก แม้ระยะทางที่ปั่นมาเกือบ 60 กม. จากที่เดิมทีแรกกะว่าจะพักรีสอร์ตชื่อดังของเมืองลาว แต่ดันผิดเส้นทาง ก็เลยผ่านเลยมามากแล้ว

เอส-เมอร์ริด้า
ไฟล์แนบ
ปั่นจากท่ารถนอกเมืองอุดมไซมา อากาศเย็นสบาย หมอกลงบ้าง แต่สวยงาม ผ่านหมู่บ้านที่มีตลาดสดยามเช้า
ปั่นจากท่ารถนอกเมืองอุดมไซมา อากาศเย็นสบาย หมอกลงบ้าง แต่สวยงาม ผ่านหมู่บ้านที่มีตลาดสดยามเช้า
จอดแวะร้านกาแฟชื่อดัง ของเมืองอุดมไซย อยู่ในปั๊มน้ำมันนอกเมืองออกมาราวๆ 10 กม. แต่ดันยังไม่เปิดร้าน
จอดแวะร้านกาแฟชื่อดัง ของเมืองอุดมไซย อยู่ในปั๊มน้ำมันนอกเมืองออกมาราวๆ 10 กม. แต่ดันยังไม่เปิดร้าน
เช้าวันแรกของการปั่นจักรยาน ยังรู้สึกสดชื่นมากๆ จิตใจแจ่มใส พร้อมพี่แม๊ค
เช้าวันแรกของการปั่นจักรยาน ยังรู้สึกสดชื่นมากๆ จิตใจแจ่มใส พร้อมพี่แม๊ค
จอดแวะซื้อส้มเขียวหวานทานซักคนละ 2 โล ไม่เยอะไปนะ ปัญหาคือน้ำหนักที่เพิ่มขึ้น
จอดแวะซื้อส้มเขียวหวานทานซักคนละ 2 โล ไม่เยอะไปนะ ปัญหาคือน้ำหนักที่เพิ่มขึ้น
ใจกลางเมือง มีร้านค้าจากจีนมากมาย น่าจะเป็นเมืองจีนก็ได้นะ
ใจกลางเมือง มีร้านค้าจากจีนมากมาย น่าจะเป็นเมืองจีนก็ได้นะ
ผ่านสะพานข้ามขัวน้ำของเมืองมาแล้ว ชอบวิวสะพานมากๆ ปั่นกันมาแบบชิลๆ กันก่อน อย่ารีบร้อน
ผ่านสะพานข้ามขัวน้ำของเมืองมาแล้ว ชอบวิวสะพานมากๆ ปั่นกันมาแบบชิลๆ กันก่อน อย่ารีบร้อน
โทรหาเด่น บอกพิกัดจุดพักมาให้ บอกเห็นเนินนั้นมั๊ย ไต่ขึ้นมาเลย
โทรหาเด่น บอกพิกัดจุดพักมาให้ บอกเห็นเนินนั้นมั๊ย ไต่ขึ้นมาเลย
มาถึงที่พักของเพื่อนๆ สมาชิกกันแล้ว ให้การต้อนรับอย่างอบอุ่น ขึ้นไปอาบน้ำ พร้อมไปทานมื้อเช้ากัน
มาถึงที่พักของเพื่อนๆ สมาชิกกันแล้ว ให้การต้อนรับอย่างอบอุ่น ขึ้นไปอาบน้ำ พร้อมไปทานมื้อเช้ากัน
คติประจำใจ : ทำวันนี้ให้ดีที่สุด
รูปประจำตัวสมาชิก
เอส-เมอร์ริด้า
ขาประจำ
ขาประจำ
โพสต์: 10766
ลงทะเบียนเมื่อ: 04 ส.ค. 2008, 12:41
Tel: 087-818-9071
team: Bike Joy/ทีมล้างตา/ทีมอกาลิโก
Bike: MERIDA Karahari 510, rocky moutain,แหม่ม Brompton
ติดต่อ:

Re: ไปมาแล้วเหนือสุดดินแดนสปป,ลาว

โพสต์ โดย เอส-เมอร์ริด้า »

ภาพต่อ...
ไฟล์แนบ
แวะทานภัตตาคารจีน แต่เหมือนจะถูกชาร์ทกันคนละหลายหมื่นกีบ เมื่อคืนเพื่อนเด่นและพี่จุกว่าอย่างนั้น
แวะทานภัตตาคารจีน แต่เหมือนจะถูกชาร์ทกันคนละหลายหมื่นกีบ เมื่อคืนเพื่อนเด่นและพี่จุกว่าอย่างนั้น
อาหารแบบชาวจีน เน้นให้พลังงานได้ดีมาก
อาหารแบบชาวจีน เน้นให้พลังงานได้ดีมาก
ย้อนกลับไป หรือจะไปต่อ ป้ายสามแยกหลักของเมือง
ย้อนกลับไป หรือจะไปต่อ ป้ายสามแยกหลักของเมือง
ทางมุ่งหน้าสู่ทางเหนือของลาว จะได้ไปกันแล้ว
ทางมุ่งหน้าสู่ทางเหนือของลาว จะได้ไปกันแล้ว
เมื่อคืนเพื่อนๆ เด่นเค้าอยากจะนอนหรู อยู่สบาย คงได้คืนเดียวกลับเมืองไทยแน่นอน เงินค่าทริปหมดในคืนเดียว
เมื่อคืนเพื่อนๆ เด่นเค้าอยากจะนอนหรู อยู่สบาย คงได้คืนเดียวกลับเมืองไทยแน่นอน เงินค่าทริปหมดในคืนเดียว
เจอเนินแรก เล่นเอาปั่นไม่เป็น เพื่อน จอดพักมองไปนี่ไต่มาได้หลายโล
เจอเนินแรก เล่นเอาปั่นไม่เป็น เพื่อน จอดพักมองไปนี่ไต่มาได้หลายโล
เสียดายผ่านรีสอร์ตชื่อดังยลละพา เลยมาไกลโข 20 โลแล้ว เอางัยต่อ มาจอดพักตลาดข้างทางของเมืองลา
เสียดายผ่านรีสอร์ตชื่อดังยลละพา เลยมาไกลโข 20 โลแล้ว เอางัยต่อ มาจอดพักตลาดข้างทางของเมืองลา
คติประจำใจ : ทำวันนี้ให้ดีที่สุด
รูปประจำตัวสมาชิก
เอส-เมอร์ริด้า
ขาประจำ
ขาประจำ
โพสต์: 10766
ลงทะเบียนเมื่อ: 04 ส.ค. 2008, 12:41
Tel: 087-818-9071
team: Bike Joy/ทีมล้างตา/ทีมอกาลิโก
Bike: MERIDA Karahari 510, rocky moutain,แหม่ม Brompton
ติดต่อ:

Re: ไปมาแล้วเหนือสุดดินแดนสปป,ลาว

โพสต์ โดย เอส-เมอร์ริด้า »

ภาพต่อ...
ไฟล์แนบ
เจอร้านริมน้ำบรรยากาศดีมาก ติดต่อขอกางเต็นท์ เล่นเอาคนล่ะ 80000 กีบ ไม่ไหวขอทานมื้อบ่ายล่ะกัน
เจอร้านริมน้ำบรรยากาศดีมาก ติดต่อขอกางเต็นท์ เล่นเอาคนล่ะ 80000 กีบ ไม่ไหวขอทานมื้อบ่ายล่ะกัน
วิวน้ำไหลสวยงาม แต่เวลาเหลือเยอะขอชมบรรยากาศเท่านั้นแล้วไปกันต่อ
วิวน้ำไหลสวยงาม แต่เวลาเหลือเยอะขอชมบรรยากาศเท่านั้นแล้วไปกันต่อ
ความคิดอยากนอนป่าวว้า เอาเท้าแช่น้ำแล้ว ไม่อยากไปจริงๆ เลย
ความคิดอยากนอนป่าวว้า เอาเท้าแช่น้ำแล้ว ไม่อยากไปจริงๆ เลย
ความเห็นเพื่อนๆ ไปต่ออีก 40 กว่าโล สามแยกปากน้ำน้อย
ความเห็นเพื่อนๆ ไปต่ออีก 40 กว่าโล สามแยกปากน้ำน้อย
ข้ามขัวมา ชมความงดงามของเมืองลากันก่อน น่ากางเต็นท์เหลือเกิน
ข้ามขัวมา ชมความงดงามของเมืองลากันก่อน น่ากางเต็นท์เหลือเกิน
ปั่นกันทำเวลาน่าดู มองขึ้นไปไต่เนินดินหินลอยกันมั๊ย อยู่คนละฟากถนน
ปั่นกันทำเวลาน่าดู มองขึ้นไปไต่เนินดินหินลอยกันมั๊ย อยู่คนละฟากถนน
มองเห็นชาวบ้านนั้นทานมื้อเย็นกันริมสะพาน โบกไม้ให้ลงมากินด้วยกัน
มองเห็นชาวบ้านนั้นทานมื้อเย็นกันริมสะพาน โบกไม้ให้ลงมากินด้วยกัน
ปั่นไปเริ่มหมดแรงแล้ว แสงเย็นเตรียมลับขอบฟ้า แต่เส้นทางยังต้องไปกันต่อ
ปั่นไปเริ่มหมดแรงแล้ว แสงเย็นเตรียมลับขอบฟ้า แต่เส้นทางยังต้องไปกันต่อ
คติประจำใจ : ทำวันนี้ให้ดีที่สุด
รูปประจำตัวสมาชิก
เอส-เมอร์ริด้า
ขาประจำ
ขาประจำ
โพสต์: 10766
ลงทะเบียนเมื่อ: 04 ส.ค. 2008, 12:41
Tel: 087-818-9071
team: Bike Joy/ทีมล้างตา/ทีมอกาลิโก
Bike: MERIDA Karahari 510, rocky moutain,แหม่ม Brompton
ติดต่อ:

Re: ไปมาแล้วเหนือสุดดินแดนสปป,ลาว

โพสต์ โดย เอส-เมอร์ริด้า »

...เมื่อปั่นมาได้ไม่ไกลจะเจอทางเลี้ยวเข้าไปยังหมู่บ้านเมืองลา ด้านขวาจะพบทางขึ้นชันๆ ไปยังวัดพระเจ้าสิงคำแห่งเมืองลา ได้ยินชื่อว่าศักดิ์สิทธิ์ของที่นี่ แต่เราเห็นแล้วว่าไต่ชันมีได้เข็นจูงกันขึ้นไป เราเลยผ่านเลยไป

ถนนเป็นทางหินลอยขรุขระมากมาย การเจอทางแบบนี้ปั่นประคองกันไปเรื่อยๆ สอบถามร้านน้ำริมทางทางไปสวนอาหารแพริมน้ำ และรีสอร์ตหรูอยู่ทางไหน

"ไปทางนั้นแหล่ะ ถูกแล้ว"

ปั่นข้ามสะพานแล้วก็มุ่งหน้าไปทันที บรรยากาศเต็มไปด้วยร่มไม้ต้นไม้ใหญ่ และดูร่มรื่นยิ่งนัก เข้ามาได้ไม่ไกลก็เจอกับร้านอาหารเรือนแพริมน้ำ เห็นแล้วอยากจะพักผ่อนหย่อนใจในทันที

การได้เดินทางด้วยจักรยาน บางทีเราก็มักจะเจอสถานที่ที่เราหลงใหล ความคิดของผมตอนนี้ เหมือนฝันอยากจะแช่น้ำซะเหลือเกิน

พวกเราเข้าไปยังร้านอาหาร แน่นอนสอบถามราคาที่พักก็นำเต็นท์มาเองคนล่ะ 40000 กีบ แต่ก็สอบถามรีสอร์ตหรูซะด้วย ได้คำตอบกลับมาว่า ต้องผ่านการจองมาแล้วเท่านั้น และต้องข้ามน้ำไปยังฝั่งตรงข้าม

จึงคิดว่าเหมือนทริปก่อนเค้าไม่ให้เราพักแน่นอน จริงๆ ก็คงไม่เหมาะกับนักปั่นท่องเที่ยวซำเหมา พกอะไรพลุงพลังกันมากันนักหรอก 555

พวกเราขอสั่งอาหารทานมื้อเที่ยงก่อน แต่ราวๆ บ่ายสองแล้วล่ะ ก็หิวกันแล้ว เสียงเพลงที่เป็นดังมากๆ ภายในเรือนแพ มีนักท่องเที่ยวเข้ามาทานอาหารที่นี่กันมากมาย เราก็เดินเล่น เท้าแช่น้ำเย็นได้ใจ จึงคิดว่าเอางัยดีพักดีมั๊ย

เอาเป็นว่าเวลายังเหลือที่อยากจะปั่นไปให้ถึงปากน้ำน้อยอีกราวๆ 40 โลกันดีกว่า

เมื่อทานกันเสร็จ ทีนี้ก็ต้องเร่งฝีเท้าปั่นกันก่อนมืดกับระยะทางที่เหลือ ในเวลาบ่ายสามโมงกว่าๆ แล้ว

เส้นทางถนนราดยาง เลาะริมน้ำปากไป ทางขึ้นๆ ลงๆ ไปตลอด ไหลลงก็ทำเวลาได้ แต่ก็ดันเนินขึ้นหลายครั้ง จนเย็นตะวันเกือบมืดได้มาพักร้านค้าริมทางกันก่อน เพราะพี่แม๊คนั่งรออยู่นานแล้ว

การปั่นบางครั้งไม่ได้กะเวลา และระยะทางที่ตามแผนไว้ แต่ก็วันแรกคิดว่าคงตามแผนนั่นแหล่ะ คือปากน้ำน้อย ระยะทางวันนี้ก็เกือบ 70 กม. เรามาถึงปากน้ำน้อยก่อนมืดเพียงเล็กน้อย ข้ามสะพานเพื่อมาถ่ายป้ายด้วยกันก่อน จุดนี้เป็นสามแยกที่รถราพลุกพล่าน ทั้งมาจากเมืองขวา และมาจากพงสาลีที่เราจะไปในวันพรุ่งนี้

แต่ก่อนมาเราคิดว่าจะไปทางเมืองขวานะ แต่ได้รับการแนะนำจากพี่คำไดว่าไม่ควรไปเมืองสำพัน ไม่มีอะไร
ไฟล์แนบ
ผ่านป้ายเขตเมืองขวา เรามาถึงปลายทางกันแล้ว
ผ่านป้ายเขตเมืองขวา เรามาถึงปลายทางกันแล้ว
ก่อนถึงสามแยกปากน้ำน้อย ก็ไต่เนินขึ้นๆ ลงๆ มาจนถึงบ้านแห่งนี้
ก่อนถึงสามแยกปากน้ำน้อย ก็ไต่เนินขึ้นๆ ลงๆ มาจนถึงบ้านแห่งนี้
จอดแวะหาร้านอาหารที่มีมากมายที่นี่ และเฮือนพัก ถ่ายรูปกันก่อน
จอดแวะหาร้านอาหารที่มีมากมายที่นี่ และเฮือนพัก ถ่ายรูปกันก่อน
คติประจำใจ : ทำวันนี้ให้ดีที่สุด
รูปประจำตัวสมาชิก
เอส-เมอร์ริด้า
ขาประจำ
ขาประจำ
โพสต์: 10766
ลงทะเบียนเมื่อ: 04 ส.ค. 2008, 12:41
Tel: 087-818-9071
team: Bike Joy/ทีมล้างตา/ทีมอกาลิโก
Bike: MERIDA Karahari 510, rocky moutain,แหม่ม Brompton
ติดต่อ:

Re: ไปมาแล้วเหนือสุดดินแดนสปป,ลาว

โพสต์ โดย เอส-เมอร์ริด้า »

ภายใต้มื้อค่ำแห่งหนึ่งของทริปมื้อเย็นที่ทำกิน เมื่อมาถึงขัวน้ำน้อย เรามาพักกันที่เฮือนพัก จัดการเรื่องอาหารที่ซื้อมาจากตลาดเมืองลา แต่แล้วเปิดกระเป๋าใบหน้า ตกใจไข่แตกไม่เหลือ ข้างในเละทั้งกระเป๋า ดีที่เป็นด้านไว้สำหรับอุปกรณ์ทำอาหาร ไม่ใช่ด้านไว้อุปกรณ์ซ่อมรถ

เลยต้องจำไข่อย่านำมาใส่ทั้งใบในกระเป๋า ตอกใส่ถุงให้เรียบร้อย แต่เราก็ยังได้กินไข่เจียวเพราะร้านที่นี่ก็มีขายเพียบ

แล้วตรูแบกมาทำไมว่ะตั้งไกล 555

คืนแรกและกลายเป็นทุกๆคืน ผมนอนกับเด่น พี่จุกนอนกับพี่แม๊ค ครั้งหน้าเปลี่ยนคู่บ้าง มีบางอย่างที่ผมคิดว่าน่าจะหลุดไปในเรื่องนี้ มันทำให้ผมพลาดไป...
มื้อค่ำวันนี้เด่นศรีษะเกษ ฝากฝีมือเชฟสุดอร่อยหมูกรอบผัด ไข่เจียว ฮุนเชียง และข้าวสวยๆ จากหม้อสนามพี่จุก

ส่วนเติมเต็มของการเดินทางของเรา แม้การเปลี่ยนเส้นทางไปยังสายหลัก ใจเหมือนยกภูเขาออกจากอกกับเส้นทางสายดินลูกรังเมืองสำพัน และมาเป็นสายราดยาง มันจะไปยากอะไรกับเส้นทางวันพรุ่งนี้ แม้เป้าหมายคือยอดเขาสูงสุดของเส้นทางบ้านอายา

เอส-เมอร์ริด้า
ไฟล์แนบ
ภาพใต้มื้อเย็นที่ปากน้ำน้อย อาหารที่ซื้อจากตลาด ผักสด หมูกรอบจากเด่น
ภาพใต้มื้อเย็นที่ปากน้ำน้อย อาหารที่ซื้อจากตลาด ผักสด หมูกรอบจากเด่น
คติประจำใจ : ทำวันนี้ให้ดีที่สุด
รูปประจำตัวสมาชิก
เอส-เมอร์ริด้า
ขาประจำ
ขาประจำ
โพสต์: 10766
ลงทะเบียนเมื่อ: 04 ส.ค. 2008, 12:41
Tel: 087-818-9071
team: Bike Joy/ทีมล้างตา/ทีมอกาลิโก
Bike: MERIDA Karahari 510, rocky moutain,แหม่ม Brompton
ติดต่อ:

Re: ไปมาแล้วเหนือสุดดินแดนสปป,ลาว

โพสต์ โดย เอส-เมอร์ริด้า »

...
การปั่นวันที่สอง จากปากน้ำน้อย ถึงบ้านจุลาวแสนเก่า ระยะทาง 57 กม.

...ตื่นนอน ลุกจากเตียงออกจะสายเกือบโมงเช้าแล้ว ผมยังไม่เห็นเด่นตื่นเหมือนกัน ไอ้ที่นัดกันก่อนหกโมงเช้า มันคืออุดมคติ หรือเป็นสิ่งสมมุติกันแน่นะ ของก็ยังเกลื่อนรอบเตียงของผม เริ่มจัดของ อาบน้ำ ภายในครึ่งชม. ก็ลุกจากที่นอนออกมาหากาแฟทานจากเตาพี่แม๊ค

...พี่จุกก็จัดรถเสร็จก่อนใครเพื่อน พี่แม๊คต้มน้ำร้อนอยู่ในห้อง ผมก็เข้ามาร่วมทานกาแฟ พร้อมส้มที่ซื้อเมื่อวานทาน ตามด้วยขนมปังแคร๊กเกอร์ ที่ผมนำมาสำหรับทริปนี้ 6 แพ๊คใหญ่ เอาเป็นว่าทานจนจบทริปได้เลยมั่ง 555

...จากนั้นก็จัดการเรื่องอาหารเช้าด้วยกัน เด่นพร้อมแล้ว มาช่วยกันทำอาหารสำหรับวันนี้ พร้อมมื้อเที่ยงระหว่างทาง ประกอบด้วยไข่ต้ม หมูกรอบ ฮุนเชียง พร้อมข้าวกันคนล่ะถุง เหมือนจะมีของเหลือจากเมื่อวานด้วย

...เจ้าของเฮือนพักเข้ามาทักทาย พร้อมนำเสนอหมู่บ้านที่เราจะไปพักที่บ้านอายา ตามที่ผมวางแผนไว้ แต่ได้บอกว่าแผนสองกรณีไปไม่ถึง สามารถพักที่หมู่บ้านไหนได้บ้าง จึงได้รับคำแนะนำจากเจ้าของว่าชื่อหมู่บ้านจุลาวแสนเก่า พวกเรารีบจดชื่อหมู่บ้านลงสมุดบันทึกไว้ก่อนกันลืม

...เก้าโมงเช้า สิบห้านาทีผมบอกว่าพร้อมเตรียมล้อหมุนได้แล้ว แต่ผมก็ขอตระเวณถ่ายวีดีโอเก็บภาพไว้ก่อน จากร้านค้าฝั่งตรงข้าม เรื่องวีดีโอค่อยๆ รวบรวมจากการโพสต์ระหว่างเดินทางได้

...หลังจากข้ามสะพานปากน้ำน้อยก็เป็นเส้นทางเล็กกว่าที่ผ่านมา เส้นทางหลักต้องไปเมืองขวา ไม่พ้นกิโลก็เจอเนินขึ้นเขาชันทันที พวกเราปั่นรอบขาไปเรื่อยๆ ไม่ได้เร่งอะไรมากนัก ผมนำหน้า ตามด้วยพี่แม๊คเกาะล้อผมมาติดๆ และเด่น กับพี่จุกอยู่ท้ายคุมหลัง

...พวกเราดันเนินเขามาตลอด จนมองเห็นทะเลหมอกมองแล้วสวยงาม ยามต้องแสงลอดมาจากเลี่ยมเขา ตัดสะท้อนงดงาม ถือว่าจอดพักไปด้วยเลย ผมมองอยู่นาน และก็ทานอะไรบ้างนิดหน่อย พี่แม๊คคอยจอดเป็นเพื่อนด้วยกัน และเด่นกับพี่จุกก็ปั่นแซงขึ้นไป

...จนมาถึงบ้านกกพร้าว ก็เริ่มดันเนินเขาลูกแรกของวันนี้ พวกเราไม่ได้จอดซื้อน้ำอะไรเลย แต่ก็ตุนกันมาเยอะแล้ว น่าจะเพียงพอ และก็เป็นเส้นทางสายหลัก หมู่บ้านมีร้านค้าไปตลอด เนินลูกแรกได้ยินเสียงรถขึ้นไปยาวๆ เราก็รู้แล้วว่าของจริงวันนี้

...เราดันเนินชันราวๆ 7% ขึ้นไปตลอด 4-5 กม.ไม่ได้หยุดพักเลย ขึ้นตลอดขาเริ่มล้าบ้างแล้ว ผมก็จอดพักก่อนใครเลย ทานส้ม ขนมหยิบได้มากินก่อน เริ่มรู้แล้วว่าวันนี้ไม่ง่ายเหมือนปอกกล้วย จากนั้นก็ไปกันต่อ ยังดันเนินขึ้นไปต่อเนื่อง ความชันก็ไม่ได้ลดลงเลย จนเกือบถึงหมู่บ้านที่อยู่บนยอดเนินแล้ว ระยะทางเกือบ 7-8 กม. สำหรับเขาลูกแรก

...จนมาถึงบ้านฟิจิใหม่ ซึ่งหมู่บ้านนี้จะอยู่บนยอดเขาลูกแรกที่เราไต่กันมา จากที่ผมไม่ได้ซ้อมมาเลย เริ่มมีอาการล้าขึ้นมาบ้างแล้ว พวกเรายังไม่ได้คิดว่าจะหาทำเลทานมื้อเที่ยงกันที่ไหน หมู่บ้านนี้เหมือนจะไม่มีร้านอาหารให้เราได้ตั้งโต๊ะทาน จึงไหลลงไปต่อ

...ไหลลงมาได้พอสมควรจึงมองหาทำเลทานมื้อเที่ยงกันก่อน ตอนนี้เด่นอาสาปั่นนำไปก่อนล่วงหน้า เพราะอยากจะทดสอบเกียร์ไฟฟ้าในการขึ้นเขาเป็นอย่างไร และจากนั้นไม่ได้ยินเสียงตอบรับจากเด่นอีกเลย

...ปั่นมาถึงหมู่บ้านน้ำลี ซึ่งก็เป็นอีกหมู่บ้านใหญ่ จากที่ดิ่งลงเขากันมายาวๆ มีร้านค้ามากมาย พวกเราจอดแวะซื้อนมตุนกันไว้ก่อน และน้ำขวดใหญ่ เด่นโทรมาเหมือนจุดนั้นมีสัญญาน

"ประธานเส้นทางโหดมากๆ ขึ้นเขามาหลายลูก อาหารก็ไม่มี เพราะรวมกันไว้ที่พี่จุก บอกว่าตอนนี้พักระหว่างทาง ใกล้จะถึงยอดเขาแล้ว"

ระยะทางที่ห่างกัน เด่นคงนำพวกเราไปราวๆ 5-6 กม. พวกเราพร้อมลุยกันต่อ ผมเริ่มกังวลเรื่องสภาพแรงของตัวเอง และก็เป็นจริง แรงผมหมดกระทันหัน บอกพี่แม๊คให้จอดพักก่อน ผมไม่รู้ทำงัยกับสภาพหมดแบบนี้ บอกพี่แม๊คว่าค่อยๆ ไป อาจจะมืดระหว่างทางก่อนจะถึงหมู่บ้าน

...ผมเริ่มไม่ไหว จอดที่นี่น้ำตาลผมลดฮวบอีกด้วย ขาเป็นตะคริวขึ้นทั้งน่อง ผมเริ่มบ่นกับตัวเอง ไม่ไหวแล้วอ่ะ เติมน้ำแดงที่เตรียมมากรอกเข้าปากทันที ก่อนที่จะไม่ไหว หน้าเริ่มมืดแต่ก็ยังควบคุมสติได้ ผมจอดพักพร้อมกับพี่แม๊คร่วม 20นาที ก่อนที่อาการจะดีขึ้น แต่ขานี่สิเริ่มไม่ไหวแล้ว กดบันไดแทบไม่ได้เลย

...จากนั้นปั่นต่อไปแบบช้าๆ จนมาถึงหมู่บ้านจุลาวแสงใหม่ มีร้านน้ำพอดี พี่จุกจอดคอยผมตั้งนานแล้ว พร้อมให้ทานน้ำส้ม ยิ่งทำให้ผมได้แรงขึ้นมาทันที เลยต้องพกสปอนเซอร์ไปอีกขวด พร้อมนมกล่อง

...ปั่นขึ้นเนินอีกรอบ คิดว่าพอไหวแล้ว ระยะทางอีก 4 กม. กัดฟันไปต่อให้ได้ จนพ้นเนินหัวโค้งหักศอกดิ่งลง แต่พี่จุกตะโกนเรียกไว้ก่อน บอกว่าเห็นป้ายหมู่บ้าน จึงจอดคอยอยู่ พวกเรามองป้ายที่ดูเก่ามากๆ ตัวหนังสือแทบมองไม่ชัดเขียนบอกว่านี่คือหมู่บ้านจุลาวแสนเก่า

...แล้วหมู่บ้านอยู่จุดไหนละ

ซักพักชาวบ้านลงมาจากยอดเขาทางดินลูกรังชันโครตๆ ขับมอร์ไซลงมาบอกว่ามีเพื่อนคอยอยู่ที่บนหมู่บ้านที่อยู่บนเขา

พวกเราดีใจ ว่าถึงแล้วแต่ต้องดันเนินไปต่ออีก 1 กม.ขึ้นไปยังหมู่บ้านบนเขา ผมมองขึ้นไปเห็นแล้ว ขอเข็นดีกว่า พี่จุกปั่นไปได้ไม่กี่ร้อยเมตรก็จอดเข็นกันหมด พี่แม๊คบอกเข็นเป็นเพื่อนผม พวกเราเข็นไปเรื่อยๆ จนถึงหมู่บ้าน

...จนเห็นเด่นนั่งคอยอยู่หน้าบ้าน ที่เป็นร้านค้าในหมู่บ้าน และมีเด็กมาลุมล้อมรอบ ราวกับพวกเราเป็นตัวประหลาด นั่งจิบเบียร์ และเม็ดแตงโม ยิ้มกลุ่มกริ่ม พวกกับบอกว่านายบ้านไม่อยู่ จึงให้คอยที่ตรงนี้ก่อน ก็นั่งลุ้นกันว่าจะได้พักหรือไม่ เพราะบางทีก็ไม่ให้คนต่างถิ่นพักได้

...จนนายบ้านขี่มอร์เตอร์ไซต์มา ผมก็เข้าไปเจรจาเรื่องขอนายบ้านค้างคืนที่หมู่บ้านนี้ การที่เราเป็นนักท่องเที่ยว ก็ต้องอ้างว่าเราไม่สามารถไปต่อได้ มืดค่ำซะก่อน อยากจะขอพักที่นี่ แรงหมด อ้างให้นายบ้านสงสาร 555

...ในที่สุดก็ได้พักนอนกันที่นี่ ก็ขึ้นไปชั้นบนห้องลานบ้านนอนได้สี่คนพอดี พร้อมนายบ้านทำอาหารชวนพวกเราไปทานมื้อค่ำด้วยกัน ต้องขอบคุณนายบ้านจุลาวแสงเก่าแห่งนี้เป็นอย่างยิ่งครับ

...ก่อนนอนพวกเราก็คุยกันหลายเรื่องราวกับนายบ้าน ที่นี่ขายดอกไม้กวาดแทบทุกบ้าน โดยนายบ้านเป็นคนกลางรับซื้อ ดีครับการที่เราได้สัมผัสชีวิตชาวบ้านจริงๆ เค้าอยู่กันแบบไหน ความรวย ความจน ไม่สำคัญเท่าความสุขที่เค้ามี ผมสัมผัสได้อย่างนั้น

พบกันใหม่พรุ่งนี้

เอส-เมอร์ริด้า
ไฟล์แนบ
จอดก่อนเมื่อปั่นมาได้ซัก 2 กม. เนื่องจากสายคาดเอวขาด
จอดก่อนเมื่อปั่นมาได้ซัก 2 กม. เนื่องจากสายคาดเอวขาด
ภูเขาปกคลุมไปด้วยหมอก มองป้ายบุนใต้ เป้าหมายไม่ใช่วันนี้หรอกนะ
ภูเขาปกคลุมไปด้วยหมอก มองป้ายบุนใต้ เป้าหมายไม่ใช่วันนี้หรอกนะ
บ้านลาวลิ น่าจะอยู่บนยอดเขานั้น พวกเรายังเจอเนินขึ้นๆ ลงๆ ไปตลอดเส้นทางเลียบสายน้ำน้อย
บ้านลาวลิ น่าจะอยู่บนยอดเขานั้น พวกเรายังเจอเนินขึ้นๆ ลงๆ ไปตลอดเส้นทางเลียบสายน้ำน้อย
ข้างหน้าเป็นบ้านกกพร้าวแล้ว หมู่บ้านใหญ่ก่อนขึ้นเขา
ข้างหน้าเป็นบ้านกกพร้าวแล้ว หมู่บ้านใหญ่ก่อนขึ้นเขา
ปั่นเกาะล้อกันมาเรื่อยๆ ผมนำ พี่แม๊คตาม พี่จุกปั่นแซงไปต่อ
ปั่นเกาะล้อกันมาเรื่อยๆ ผมนำ พี่แม๊คตาม พี่จุกปั่นแซงไปต่อ
พักหน่อยมั๊ยครับพี่จุก อ้าวปั่นหนีไปซะได้ เรื่องรอบขาพี่จุกแกมีจังหวะยิงหนีไปได้ตลอด สำหรับผมปั่นคุมเท๊มโป้ของตัวเองยาวๆ นี่ใครก็ตามยากเหมือนกันนะ 555
พักหน่อยมั๊ยครับพี่จุก อ้าวปั่นหนีไปซะได้ เรื่องรอบขาพี่จุกแกมีจังหวะยิงหนีไปได้ตลอด สำหรับผมปั่นคุมเท๊มโป้ของตัวเองยาวๆ นี่ใครก็ตามยากเหมือนกันนะ 555
หมู่บ้านก่อนขึ้นเขาลูกแรก หมู่บ้านใหญ่มาก พวกเราจอดแวะพักกันก่อน ตอนนี้ปั่นมาได้เกือบ 10 โลแล้ว
หมู่บ้านก่อนขึ้นเขาลูกแรก หมู่บ้านใหญ่มาก พวกเราจอดแวะพักกันก่อน ตอนนี้ปั่นมาได้เกือบ 10 โลแล้ว
จอดก่อนนะ ไต่มายาวๆ 4 กม.ไม่ได้พักเลย
จอดก่อนนะ ไต่มายาวๆ 4 กม.ไม่ได้พักเลย
พร้อมกับป้ายหลักกิโลจะถึงด่านลานตุ้ย เป้าหมายสูงสุดของพวกเราในทริปนี้..
พร้อมกับป้ายหลักกิโลจะถึงด่านลานตุ้ย เป้าหมายสูงสุดของพวกเราในทริปนี้..
ขอถ่ายภาพเป็นที่ระทึกหน่อย...
ขอถ่ายภาพเป็นที่ระทึกหน่อย...
คติประจำใจ : ทำวันนี้ให้ดีที่สุด
รูปประจำตัวสมาชิก
เอส-เมอร์ริด้า
ขาประจำ
ขาประจำ
โพสต์: 10766
ลงทะเบียนเมื่อ: 04 ส.ค. 2008, 12:41
Tel: 087-818-9071
team: Bike Joy/ทีมล้างตา/ทีมอกาลิโก
Bike: MERIDA Karahari 510, rocky moutain,แหม่ม Brompton
ติดต่อ:

Re: ไปมาแล้วเหนือสุดดินแดนสปป,ลาว

โพสต์ โดย เอส-เมอร์ริด้า »

ภาพต่อ...
ไฟล์แนบ
ไต่มาถึงยอดเขาหมู่บ้านแรกแล้ว...
ไต่มาถึงยอดเขาหมู่บ้านแรกแล้ว...
วิวสวยของเก็บภาพไว้ก่อน พร้อมกับทำหน้าชิลๆ...
วิวสวยของเก็บภาพไว้ก่อน พร้อมกับทำหน้าชิลๆ...
มีถนนอีกด้านของเขาลูกหน้าด้วย หวังว่าเราคงไม่ต้องไปเส้นทางนั้นนะ...
มีถนนอีกด้านของเขาลูกหน้าด้วย หวังว่าเราคงไม่ต้องไปเส้นทางนั้นนะ...
ท่ักทายเด็กๆ ซักหน่อย...
ท่ักทายเด็กๆ ซักหน่อย...
ป้ายหมู่บ้านชื่อว่าอะไร ฟิจิใหม่หรือป่าวนะ...
ป้ายหมู่บ้านชื่อว่าอะไร ฟิจิใหม่หรือป่าวนะ...
ผ่านบ้านน้ำลีแล้ว เป็นทางดิ่งลงเขาไปตลอด...
ผ่านบ้านน้ำลีแล้ว เป็นทางดิ่งลงเขาไปตลอด...
บ้านน้ำลี มีร้านค้ามากมาย ซื้อน้ำตุนไว้อีกขวด พร้อมแลทตาซอย...
บ้านน้ำลี มีร้านค้ามากมาย ซื้อน้ำตุนไว้อีกขวด พร้อมแลทตาซอย...
พี่แม๊คสบายๆ มาก ตอนนี้เราอยู่กันสามคน เด่นนำหน้าไปก่อนแล้ว...
พี่แม๊คสบายๆ มาก ตอนนี้เราอยู่กันสามคน เด่นนำหน้าไปก่อนแล้ว...
บอกพี่แม๊คว่า หมดแรงแล้ว ทำงัยดี...
บอกพี่แม๊คว่า หมดแรงแล้ว ทำงัยดี...
เข้าเขตเมืองบุนใต้แล้ว...
เข้าเขตเมืองบุนใต้แล้ว...
คติประจำใจ : ทำวันนี้ให้ดีที่สุด
รูปประจำตัวสมาชิก
เอส-เมอร์ริด้า
ขาประจำ
ขาประจำ
โพสต์: 10766
ลงทะเบียนเมื่อ: 04 ส.ค. 2008, 12:41
Tel: 087-818-9071
team: Bike Joy/ทีมล้างตา/ทีมอกาลิโก
Bike: MERIDA Karahari 510, rocky moutain,แหม่ม Brompton
ติดต่อ:

Re: ไปมาแล้วเหนือสุดดินแดนสปป,ลาว

โพสต์ โดย เอส-เมอร์ริด้า »

ภาพต่อ...
ไฟล์แนบ
แอ๊คท่ากันหน่อย พี่จุกเตรียมเซลฟี้ด้วยไม้...
แอ๊คท่ากันหน่อย พี่จุกเตรียมเซลฟี้ด้วยไม้...
จุดนี้ที่นำ้ตาลต่ำ เกือบไม่รอด...
จุดนี้ที่นำ้ตาลต่ำ เกือบไม่รอด...
แล้วก็มาถึงปากทางหมู่บ้านจุลาวแสงเก่า...
แล้วก็มาถึงปากทางหมู่บ้านจุลาวแสงเก่า...
นายบ้านต้อนรับเราเป็นอย่างดี พร้อมอาหารมาเติมให้พวกเรา ต้มผัก และผักดอง พวกเรามีฮุนเชียงทอด และซื้อไข่ไก่มาเจียวได้ทานร่วมกัน
นายบ้านต้อนรับเราเป็นอย่างดี พร้อมอาหารมาเติมให้พวกเรา ต้มผัก และผักดอง พวกเรามีฮุนเชียงทอด และซื้อไข่ไก่มาเจียวได้ทานร่วมกัน
คติประจำใจ : ทำวันนี้ให้ดีที่สุด
vitthawat
ขาประจำ
ขาประจำ
โพสต์: 123
ลงทะเบียนเมื่อ: 29 พ.ค. 2014, 10:35
Bike: trek, Java, Lamborghini
ตำแหน่ง: 12/33 สังคม 2 แจ้งวัฒนะ 14 ทุ่งสองห้อง หลักสี่ กรุงเทพมหานคร

Re: ไปมาแล้วเหนือสุดดินแดนสปป,ลาว

โพสต์ โดย vitthawat »

ชอบการเดินทางแบบนี้มากๆ ความฝันที่ต้องทำหลังเกษียณครับ
ตอบกลับ

กลับไปยัง “สรุปทริป / รายงานการปั่น”