.....ป้ามาลงรูปทริปที่แสนสนุกสนาน ทรมานสังขาร...ถึงแม้จะเหนื่อยแค่ไหน แต่ป้าก็ยังเห็นว่า"เด็กโรคจิตพวกนี้มันชอบค่ะ
".....ทริปนี้ป้าเห็นว่าเราไปไกล...จึงใช้ตัวช่วย โดยปั่นไปอย่างเดียว...ส่วนขากลับ นั่งสองแถว
....ทีแรกเท่าที่ฟังเรื่องเส้นทาง ป้าก็คิดว่าวัดนี้อยู่ประมาณหัวหิน แยกจากหัวหินไปไม่ไกล ก็คงถึง....แต่ที่ไหนได้ ไปถึงแยกชะอำก็แล้ว....ไปถึงเส้นบายพาสก็แล้ว...เจ้าจืดมันก็บอกว่า..."ปั่นไปนิดเดียวเองป้า เดี๋ยวมันจะมีแยกไฟแดง แล้วก็ถึง"....ถึงของมัน ล่อไปหลายสิบโล...เหนื่อยมาแล้วจากทางเรียบ ลมแรง แล้วหลานหอยก็รวมศีรษะลาก 
...ก็คิดดูซิคะ ลมแรงจนรถป้าเอียงวูบไปน่ะ มันลากอยู่ประมาณ 35 
...ป้าก็ต้องแหกปาก แล้วก็ลากสังขารไปอยู่ข้างหน้า แล้วก็สั่งหอยไปว่า "ห้ามแซงป้านะโว๊ย!".....ขอบอกเลยค่ะ แค่พิมพ์ตรงนี้ คิดก็เหนื่อยแล้ว ....หลังจากผ่านลมมาได้ ก็มาถึงช่วงบายพาสซิคะ....โดนบดทางเรียบมาแล้ว ฝ่าลมมาแล้ว โดนมันลากไส้มาแล้ว 
ก็ยังต้องมาไต่เนินน้อยๆแบบว่าซึมๆ....ในใจยังคิดว่า มันจะปั่นไปถึงสวรรค์มั้ยนะ ...นี่ถ้าไม่มีความตั้งใจว่าจะมาที่นี่ ป้าคงถอดใจเหมือนกันค่ะเฮ้อ!เหนื่อย .....สรุปว่า ทริปนี้ผ่านไปด้วยดี ออกจากบ้าน 6 โมงเช้า กลับมาที่วัดเตี้ย 4 ทุ่ม...ระยะทางไม่มากเท่าไหร่...พอให้ได้เหนื่อยเสียหาย 201 กม.ค่ะ
.....ป้าขอขอบคุณ ThaiMTB ที่ทำให้ป้าได้รู้จักกับพี่น้องและหลานๆที่น่ารักทุกฅน ทุกฅนทำให้ทริปของเราสนุกสนานและมึความสุข(บนความทุกข์ของตัวเอง
)...ดีใจว่ะ พาหลานไปเหนื่อย 
