(สรุปทริป)ห้าสหายผจญภัยกับทริปล้างตา หนองคาย-อุบล 11-20 มค.56

[ตันซ่งไช้]

เรากำลังจะขอตัวลาก็มีเสียงเครื่องยนต์ ลุงกำนันขับแทรคเตอร์ออกมาจากไร่ ท่านเป็นคนอารมณ์ดี พูดคุยกันสักพักก็ขอตัวลาเพราะเพื่อนโทรมาตามสองครั้งแล้ว


บ้านลุงกำนันอยู่ริมบึงโขงหลง ร่มรื่น อากาศดี โอกาสหน้าผมจะมาขอกางเต้นท์นอนที่นี่....นะครับลุงกำนัน

ออกจากบ้านกำนันวิชัย

ถัดไปไม่ถึงกิโลเป็นจุดชมวิว พรรคพวกรออยู่ที่นั่น เรากินอาหารกลางวันริมบึงโขงหลง...บึงที่น่าลุ่มหลง

[ตันซ่งไช้]

ไปบ้านแพง

มาถึงสี่แยกดงบัง ถ้าเลี้ยวขวาไปตามถนน212ก็ถึงบ้านแพง แต่เราตรงเข้าบ้านดงบังแล้วใช้ทางเลียบแม่โขง

ที่ดงบังเป็นท่าดูดทราย รถทรายขึ้นจากแม่โขงทำน้ำหยดเอาไว้



ตลอดริมโขงชาวบ้านทำไร่ยาสูบ




โรงบ่มใบยาสูบมีกองฟืนเตรียมไว้

[ตันซ่งไช้]

มาถึงบ้านแพงเวลาเย็นมองหาวัดเพื่อขอพัก พบวัดสิงห์ทอง เคยมีกลุ่มจักรยาน TOUR BIKE มาพักที่วัดนี้แล้วท่านไำม่เต็มใจให้พัก ผมก็กังวลอยู่แต่ก็จะลองเสี่ยงดู เมื่อเข้าไปขอท่านเจ้าอาวาสก็อนุญาตทันที ท่านคงเข้าใจนักจักรยานดีขึ้น ขอบคุณกลุ่มของลุงแก้วครับที่บุกเบิกทางไว้ให้ และขอบคุณหลวงพ่อเป็นอย่างสูง






สถานที่พักของผมเป็นหอกลองครับ บรรยากาศดีเหมือนระเบียงบ้าน ถัดไปเป็นไร่ยาสูบไปจนถึงริมโขง

มีเฮียเพ้ง และตั้มพักด้วยกัน

แต่ผู้พันกับร้อยโฉบแยกตัวไปนอนที่หอฉัน



หนาวครับ

[ลุงแก้ว]

กำลังรอดูต่อครับ สถานที่เดียวกัน เส้นทางเดียวกัน เวลาต่างกัน คนเดินทางต่างกัน ได้มุมมองที่แปลกแตกต่างกัน ตื่นเต้นไปคนละแบบ สนุกดีครับ

[ตันซ่งไช้]

กำลังรอดูต่อครับ สถานที่เดียวกัน เส้นทางเดียวกัน เวลาต่างกัน คนเดินทางต่างกัน ได้มุมมองที่แปลกแตกต่างกัน ตื่นเต้นไปคนละแบบ สนุกดีครับ

ขอบคุณครับที่ลุงแก้วให้เกียรติมาชมกระทู้ของผม กลับมาถึงบ้านมีงานต้ิองทำแต่จะพยายามแบ่งเวลาเอาภาพลง ประสบการณ์ของลุงแก้วทำให้ผมวางแผนทริปได้รัดกุมขึ้น เช่นผมพยายามมาให้ถึงบ้านนาโพธิ์กลางก่อนเที่ยงเพื่อให้เวลาสำหรับการขึ้นผาชะนะไดมากขึ้น ผมขึนผาชะนะไดถึงประมาณก่อนห้าโมงเย็นมีแสงสว่างพอสำหรับการกางเต้นท์ ไม่ต้องนอนกลางป่าแบบคุณลุง

[ตันซ่งไช้]

15 มค.56 บ้านแพง-ท่าอุเทน-นครพนม
เช้าวันที่สี่ของทริป กินอาหารเช้ากาแฟไข่ลวกปาท่องโก๋ที่ตลาดอ.บ้านแพงแล้วเดินทางกันต่อด้วยทางเลียบโขงเช่นเคย เราจะพยายามเลี่ยงทางสายหลัก212 แต่วันนี้ในที่สุดต้องยอมแพ้ ทางสาย นพ.3023 เสียหายหนัก รถเสือภูเขายังพอไหว แต่รถทัวริ่งยางแคบท่าจะแย่ ทนมาจนถึงบ้านหนองเทา ไม่ไหวแล้วอ่ะเลี้ยวดีกว่า ออกไปหาถนน212กันดีกว่า

วิถีชาวบ้านยามเช้า

แม่เฒ่าคงจะยืนไม่ไหว แต่ยังมีศรัทธา



ถนน นพ.3023 เงียบสนิท

แวะเข้าชมไร่ยาสูบ



ดอกยาสูบ

สาวน้อยเดินทางไปโรงเรียนด้วยจักรยาน ฉากหลังเป็นโรงบ่มใบยาและกองฟืนเชื้อเพลิง.....ชอบรูปนี้จัง

[ตันซ่งไช้]

ตำบลนาเข

ที่นาเขมีท่าเรือที่ชาวไทยชาวลาวข้ามไปมา พ่อหนุ่มคนนี้เมื่อเช้าขายปาท่ิองโก๋อยู่ที่ตลาดบ้านแพง พอสายหน่อยมาพบกันอีกที่นาเขทำหน้าที่ ตม.จดชื่อชาวไทยลาวที่ข้ามไปมา

แท๊กซี่อีสาน ไม่รู้ว่ามันชื่ออะไร อีแต๊ก หรืออีโก้ง หรือสกายแลบ แต่ไม่ใช่อีแต๋น


เลียบโขง

เจอทางตันก็ถ่ายรูปกันไว้หน่อย

เมือตันก็ย้อนกลับ

[ตันซ่งไช้]

ใบยาสูบแปรสภาพกลายเป็นเงิน



ควายเผือก คนอีสานเขาเรียก"ค-ยด่อน"

จะไปท่าอุเทนครับ


หลังจากนี้เราก็ทนสภาพถนนไม่ไหว จึงตัดสินใจเลี้ยวที่บ้านหนองเทาออกมาถนน 212 มาพบร้านอาหารในสภาพหิวโซ

คุณตั้ม หนุ่มที่สุด

ข้าวหมูแดงครับ สิบบาทเอง ใครสามารถขายราคานี้ได้เชิญมาแข่ง

แม่ค้าเจ้าของร้าน อารมณ์ดีและค้าขายคล่อง

อิ่มแล้วยิ้มได้

[ตันซ่งไช้]

ออกมาถนน 212 กลายเป็นโชคดี ได้พบแหล่งธรณีวิทยา แวะเข้าดูหน่อย ไม่ไกลริมทางเลย


คนอีสานเขาเรียก"กะปอมยักษ์"


ไม่มีตัวให้ดูก็ดูแต่ตีนแทนตัว

[ตันซ่งไช้]

แม่น้ำสองสีเกิดจากการที่แม่น้ำสองสายไหลมาบรรจบกัน แต่ละสายไหลผ่านดินต่างชนิดกันเมือมาเจอกันจึงกลายเป็นแม่น้ำสองสี เรื่องแค่นี้ทำไม่กลายเป็นแหล่งท่องเทียวไปได้เนาะ

ไชยบุรี บ้านเมืองเขาสงบดี

นี่ไงถนนสองสี

มีซุ้มประตูด้วย

ยินดีต้อนรับ

พ่อหนุ่มคนนี้หอบกระติบข้าวเอามาแลกข้าวเปลือก วิธีค้าขายแบบโบราญ

แม่น้ำสงคราม ทำสงครามกับแม่โขงจนกลายเป็นแม่น้ำสองสี

ฮ่วย...เสียว...

[ตันซ่งไช้]

วัดพระธาตุท่าอุเทน เห็นยอดพระธาตุแต่ไกล




มาถึงนครพนม เพื่อนรออยู่ชวนปั่นไปดูสะพาน...เฮ่อ....ผมหมดแรง ไปกันเถอะผมขอนั่งก่อนละ ดูจากเชิงสะพานก็ได้

[ตันซ่งไช้]

เมืองนครพนม ถนนสายเลียบโขงสวยงามดีครับ มีอาคารเก่าๆ วัดก็สวย



ต้นไม้ใหญ่ๆ

[ตันซ่งไช้]

ที่นครพนมเราพักทีี่วัดพระอินทร์แปลง ท่านเจ้าอาวาสเป็นคนหนุ่มใจดีมากเมื่อเข้าไปขออนุญาตท่านพูดคำแรกเลย"ได้ ได้"

พระประธานในโบสถ์....ท่านไม่รับค่าน้ำค่าไฟที่เราถวายเราจึงนำไปใส่ตู้บริจาคในโบสถ์

[ตันซ่งไช้]

16 มค.56 นครพนม-มุดาหาร
เมือคืนนี้อากาศหนาวเช่นเคย เราตื่นเร็วก็ไปเร็ว กราบลาท่านเจ้าิาวาสแล้วก็ออกเดินทางในความมืด

พยายามมองหาร้านกาแฟก็ำไม่พบจึงเลี้ยวเข้าปั๊มน้ำมันจะกินกาแฟที่ร้านมินิมาร์ทในปั๊ม มีเสือเจ้าถิ่นเข้ามาทักแล้วชวนเราไปร้านกาแฟที่เป็นแหล่งรวมเสือของเขา มีเสือเจ้าถิ่นเข้ามานั่งร้านนี้มากมาย

ต.บ้านกลาง จากจุดนี้เราจะปลีกตัวจากถนน212มาใช้ทางเล็กปั่นชมชนบท

ตลาดบ้านกลาง

บ้านนาถ่อน รูปนี้ต้องตัดCROPภาพเพราะริมภาพมีป้ายการเมือง
ฮ่ะ ฮ่ะ...ต้องลบภาพทิ้ง เพราะตัดแล้วก็ยังไม่หมด
เลี้ยวซ้ายที่บ้านนาถ่อน

ผ่านบ้านติ้ว

[ตันซ่งไช้]

ยามเช้าน้ำนิ่งดีจัง



ถนนผีหลอก





เริ่มเข้าเขตเมืองเรนูนคร

เรณูนคร ถิ่นนี้ช่างมีมนต์ขลัง ได้พบนวลนางดั่งเหมือนต้องมนต์แน่นิ่ง น้องนุ่งซิ่นไหมไว้ผมมวยสวยเพริศพริ้ง พี่รักเจ้าแล้วจริงๆสาวเวียงพิงแห่งแดนอีสาน






ช่อฟ้า ใบระกา หางหงส์ นาคสะดุ้ง ลำยอง ไม่ได้ลงรักปิดทองเหมือนทั่วๆไป แต่ทำด้วยกระเบื้องเคลือบ ถ้าเป็นแบบนี้ก็จะทนทานหลายชั่วคนเลยเชียวละ