นิตยสาร P.I.T. Gangs ปีที ๓ ฉบับที่ ๒๙ เดือนกันยายน ๒๕๕๒

[เสรี BIKE NET]

สวัสดีครับชาว PIT ทุกท่าน....

ก่อนอื่น ของ HAPPY BIRTHDAY ขอให้มีความสุขมาก ๆ กับน้าติ้น ก่อนนะครับ....
ผมเองกว่าจะทำภาระกิจเสร็จ และเบียดบังเวลา มาเขียนเรื่อง เพื่อให้พวกเราเห็นภาพยิ่งขึ้น...
ตามสัญญา...แม้จะนานไปสักหน่อย...แต่ก็ยังดีกว่าไม่มาเลย....

และในสุดสัปดาห์นี้ ผมเองก็คงต้องไปร่วมงาน ที่กาฬสินธุ์ เช่นกัน และในสนามนี้ คงเหลือเพียง 2 หน่อ POLYGON คือเจ้าบอล และน้องอุ้ม และคิดว่าไม่ยาก สำหรับ 2 คนนี้ แต่สำหรับเจ้ากอล์ฟ ..คงต้องเตรีมตัว รับใช้ชาติ ต่อไป ..และหาแมท เพื่อสร้างประสบการณ์ให้กับตัวเอง ที่ยังเป็นรอง ทั้งเราและต่างชาติอยู่
http://www.bikenet.ws/index.php?topic=216.0
ลองอ่านดูนะครับ.....

[หม่องทูวีล]

สวัสดีครับ
สุขสันต์วันเกิดน้าติ้นด้วยคนนะครับ ปีที่เท่าไรแล้วครับ วันเวลามันเดินเร็วจริงๆ เผลอแป๊บเดียว วันเกิดวนมาอีกแล้ว
เมื่อวานอาจจะเป็นผมเองครับน้าดาบ ที่เป็นบุคคลทั่วไปเข้าๆ ออกๆ อยู่ ทำงานอยู่หน้าคอมก็เปิดทิ้งไว้เป็นเพื่อนน่ะครับ
โปรโต่ง ตอบคำถามตอนนี้ยังทันมั้ยครับ ผมว่าผิดไซด์ทั้งคนทั้งรถนั่นแหละครับ ดูมันจิ๋วๆ พิกล เด็กหรือเปล่าครับ
ส่วนคำถามน้าโอ๋ ผมอดใจไม่ไหว ดูเฉลยเลยดีกว่า ว่าแต่ลูกกอร์ฟมันหายไปไหน
ผมจะดูโซ่สักเส้นน่ะครับน้าโอ๋ วันก่อนกลับมาล้างระบบขับเคลื่อน ก็เลยพบว่าโซ่หมดสภาพอีกแล้ว
ทีมแข่งก้าวหน้าไปโลด แสดงว่า Polygon นี่ไม่เบาเลยสิครับอาจารย์เสรี น้องอุ้มนี่ผู้หญิงรึเปล่าครับ เห็นทีจารย์เสรีต้องคุมเข้มซะแล้ว
ยังไงงานแข่งกาฬสินธ์ฝากดูน้าหม่องวันวีลด้วยนะครับ เห็นว่าจะลุยเดี่ยว(อีกแล้ว)
ก็ขออวยพรให้น้าหม่องวันวีล ไปไม่เสียเที่ยว ได้รางวัลกลับมาให้คนที่บ้านเชยชมด้วยนะครับ

[T.HARDCORE ท.แก่นแท้]

สวัสดีครับ พี่จ่านุ๊ก ในฐานะบก.ฉบับกันยายน พี่เสรี ไบค์เนท พี่น้องชาวเสือฯ พี่น้องPIT GANGS และพิริยะอินเตอร์ ทุกท่าน

กลับมารายงานตัวครับ หลังจากต้องห่างหายไปนาน ตามความจำเป็นมากมายที่คงไม่สามารถบรรยายได้หมด ณ.ที่แห่งนี้ เดี๋ยวจะกลายเป็นกระทู้ฮา สมน้ำหน้ากันไปเสียก่อน

มีเรื่องมาเล่าเยอะเลย ในช่วงที่ไม่ได้เจอกัน
แค่ไม่กี่วันกลับมีสารพัดเรื่องที่จรมาให้ได้คิด ได้ทำ และหลายเรื่องก็ชวนคิด ชวนแก่การนำมาพิจารณา

เพื่อนหลายท่าน คงทราบมาว่า ตั้งแต่ได้คุณอภิสิทธิ์ มาเป็นนายกฯ
…ขออภัยครับ ตั้งแต่ลุงคลาวด์ดี้ ที่เพื่อนๆรู้จักในนามลุงตั๊บกี้
สุนัขพิตบูล ที่เป็นเจ้านายผมกับป้าเมย์มาตั้ง16ปี ได้จากไป ท่ามกลางความอาลัยรักแกมโล่งใจของผู้อยู่เบื้องหลัง
ที่จะได้ยุติการปฏิบัติหน้าที่ป้อนข้าวพาหาหมอ อุ้มขึ้น-ลง บ้านสามชั้น
จนพากันตกกระได ขาเซ่งลงแข่งตรูฯไม่ได้ไปครั้งหนึ่ง เมื่อปีกลายก็เคยมาแล้ว
ต่อไปก็หลงเหลือเพียงความทรงจำที่ดี ไว้ระลึกถึง วีรกรรมที่ได้ทำร่วมกัน ระหว่างคน กับหมา
ที่มีรูปถ่ายเยอะแยะเป็นพยานหลักฐาน ว่าเราสนุกกันมาพอแรงขนาดไหน และลำบากร่วมกันมาเท่าไร เรื่องราวเหล่านั้นคงจารึกอยู่ในใจเราไปนาน
พี่น้องที่เลี้ยงสุนัข หรือเคยเลี้ยงเคยรัก คงเข้าใจความรู้สึกแบบนี้กันดี
ผม กับป้าเมย์ จึงดำริที่จะปลีกตัวไปรำลึก16ปีคลาวด์ดี้ กันตามลำพังเงียบๆ ปลายสิงหาฯต้นเดือนกันยาฯ เป็นช่วงที่เหมาะสมที่สุด เพราะส่งงานที่เร่งกันเกือบตายคาโต๊ะไปหมาดๆ ก่อนที่จะคิดทำอะไรอย่างอื่นต่อ ขอหลบไปตั้งหลัก ก่อนจะเป็นบ้าไปเสียก่อน คงจะดีเป็นแน่



งานเข้า… อยู่ๆ ก็มีจดหมายแจ้งมาว่างานเก่าที่ทำไปแล้ว งานหนึ่ง จะถูกนำมาแสดงอีก
และในฐานะที่เป็นผู้ร่วมงานส่วนสำคัญ ต้องไปร่วมงานด้วย คราวนี้พิเศษหน่อย มีพระราชวงศ์เสด็จมาเป็นประธานในพิธี
ดังนั้น …ให้ไปคิดเอาเองว่า ต้องเตรียมตัวให้เหมาะสมอย่างไรบ้าง

… เวรแล้ว… เหลือกตาไปทางตู้เสื้อผ้า ครึ่งนึงเป็นชุดปั่นจักรยาน
อีกครึ่งแบ่งเป็นชุดลุยป่าขี่มอเตอร์ไซค์ ที่เหลือเป็นชุดทำงานในกราฟฟิคสตูดิโอ
ฟังดูเก๋ ที่จริงมันคือ คือกางเกงเล กับเสื้อยืดไร้สาระ อีกจำนวนหนึ่ง…
เป็นอันว่า งานนี้กูได้ออกแรงมั่งแล้วหล่ะ สัญชาตญาณมันบอกว่างั้น

คราวก่อน ยังวุ่นวายไม่เสร็จเลย เมื่อครั้งเพื่อนมันชวนไปกินข้าวเป็นเพื่อนหน่อย เดี๋ยวจะส่งจดหมายมาให้
เราก็งง (ไรแว้.. แด่กข้าวแค่เนี้ย… ทำเป็นจะส่งจดหมายเชิญ อะไรของมัน)
ก็รับปากไปส่งๆ เออๆออๆ อ่ะไปๆ
ไปก็ไป…
จดหมายมาถึง อ่านแล้วจะเป็นลม
ขอเชิญคุณพิษณุ … ร่วมงานเลี้ยงฉลองเพื่อเป็นเกียรติ แก่ คุณ… ชื่อเพื่อนผม …
ที่ สถาณเอกอัคราชทูตอิตาลีประจำประเทศไทย …
บลา บลา บลา …
รวมๆคือ ไปกินข้าว ฉลองเป็นเพื่อนมันหน่อย มันได้รับเครื่องราชอิสริยาภรณ์จากรัฐบาลอิตาลี สาขาส่งเสริมวัฒนธรรม
ทะลึ่งรับปากไปแล้ว ไม่ไปมีหวังเสียหายแน่
ดีไม่ดี จะกลายเป็นปัญหาระหว่างประเทศไปรึเปล่าวะ คิดไปต่างๆนานาๆบ้าๆบอๆ ตามประสา
งานนั้นวุ่นวายไปเสียหลายเรื่อง เหนื่อยแทบตายเพราะไม่รู้เรื่องอะไรมากนัก กับธุระหรือกิจกรรมอันทรงเกียรติแบบนี้
คิดเหมือนกันว่า แหม่เว้ย … เอาแค่ร้านลาบแถวๆนี้ก็พอ กุเลี้ยงมึงเองก็ได้..
ดีว่าอาศัยปรึกษา น้าตุ้ย ช่วยแนะนำ รอดพ้นความขายขี้หน้าและแสดงความเห่ยมาได้เป็นอย่างใจหายใจคว่ำ
กว่าจะจบ เหนื่อยซะ แถมไม่อิ่มด้วยอ่ะดิ

...งานนี้ก็อีก คิดก็เริ่มกลุ้ม งานการบนโต๊ะเยอะแยะ
เวลามีจิ๊ดเดียว เอาไงดี
เดี๋ยวมาเล่าต่อนะสงสัยจะหลายตอนอยู่ ช่วยจ่านุ๊กทำยอด อย่าลืมใต้เข็มขัดตามที่ตกลงกันนะ อิ อิ

มีธุระด่วนเข้ามาอีกแล้วครับผม

[หม่องวันวีล]

วันนี้มีภาพเก็บตกจากบ้านจ่านุ๊กที่สุราษฏร์ฯมาให้ชมกันเล็กน้อย
เป็นภาพสวนผลไม้ที่จ่าแกปลูกไว้ในสวนหลังบ้าน มีทั้งเงาะ-ลองกอง-ทุเรียน-มังคุด แต่แบตเตอรี่มือถือดันหมดก่อนซะนี่เลยเก็บภาพได้เพียงน้อยนิด
แต่รับรองว่าหากใครได้ได้เที่ยวแล้วจะสนุกกับบรรยากาศสวนผลไม้ได้เป็นอย่างดี แบบว่าเดินไปซิมไปทำนองนั้น ว่าแล้วก็มาดูกันเลยดีกว่า



ภาพนี้ลงทุนปีนขึ้นไปถ่ายกันบนต้นเลย(ที่โกต๋องบอกหวานนักหวานหนาก็มาจากต้นนี้นี่แหล่ะ)

[หม่องวันวีล]

ดูกันจะๆว่ามันดกแค่ไหน..ปีหน้าผมจองต้นนี้แล้วจ่านุ๊ก

[หม่องวันวีล]

ภาพนี้เจ้าของสวนลงทุนสาธิตการเก็บมังคุดที่ถูกต้องให้ดูกันเลย
ว่าแต่จ่านุ๊ก...ผมอยู่ใต้ต้นมังคุดที่จ่านุ๊กกำลังเก็บอยู่ แต่ทำไมเวลาผมมองตามจ่านุ๊กขึ้นไปไม่ยักกะเห็นมังคุด..แต่กลับเห็นเงาะอยู่ 2 ลูกแทนล่ะจ่า

[หม่องวันวีล]

นี่ไงเงาะของจ่านุ๊ก..เอ้ยไม่ใช่..มังคุดที่จ่านุ๊กเก็บลงมา..สดๆจากต้น

[หม่องวันวีล]

ปิดท้ายกันที่เส้นทางหน้าบ้านจ่านุ๊ก..ช่างน่าปั่นซะเหลือเกิน
สรุปว่าปีหน้างานแข่งที่นครศรีฯผมตีตั๋วจองบ้านจ่านุ๊กเหมือนเดิมนะ...จองผลไม้ด้วยนะจ๊ะ
ฝากจ่านุ๊กบอกแม่ด้วยว่า..ดูแลสุขภาพด้วย ว่างๆลูกคนนี้จะลงไปไห้วท่านอีก


เข้ามาแล้วอาจจะไม่ได้กล่าวถึงใครหลายท่านคงไม่ว่ากันนะครับ(แต่ทุกคนอยู่ในใจผม..เสมอ)

[เสรี BIKE NET]

สวัสดีครับชาว PIT..ทุกท่าน

ผมเขียนเรื่องเสร็จ...ผู้อ่านก็คงอ่านกันจนตาลาย...ตามที่ผมLINKมา...
มันก็ยังไม่ได้อรรถรส...สักเท่าไร..

ผมอยากลงภาพเป็นบ้าง...อย่าง จ่านุ๊ก...หม่องวันวีล...แค่เห็นภาพแล้ว
มันทำให้นึกได้หลาย ๆ อย่าง...ทำอย่างไรดี...
วันนี้วิ่งไปหาเพื่อน....แต่ก็ไม่อยู่...จะพยายามลงให้ได้...

ส่วนน้องอุ้ม...ขาแรงแชมป์รุ่น 12 ปี เมื่อปีที่แล้ว...
ส่วนปีนี้ กำลังขับเคี่ยวอยู่ในรุ่น 15 ปี...แต่คู่แข่งทีมเดียวกัน....
ผมคงเพียงได้แค่ยืนดู...จริง ๆ ....แล้วเรามาลุ๊นกันดีกว่าว่าเขาจะทำให้POLYGON ได้หรือไม่...

[T.Hardtail]

.
.
.
อิอิ...เห็นท่าสอย "มังคุด" จ่านุ๊กแล้วหวนคิดขึ้นได้ว่า ทำไมน้า....ไม่ยอมขายเฟรมมังคุดซักที
.
.
ดีใจด้วยครับ...สำหรับทุกๆหน้าที่ๆประสบความสำเร็จก้าวหน้า ความรับผิดชอบมาก่อนเสมอครับ ว่างเว้นจากภาระกิจการงานก็มาเฮฮากันได้ที่นี่ครับ
.
.
ปล. ทริป มอไซร์ ครานี้อยากให้หาชุดหนังใส่กันทุกคน เหตุผลด้านความปลอดภัยครับ..........ชุดหนังครับ...ชุดหนัง

[จ่าฯนุ๊ก]

เข้ามารายงานตัวครับ คึกหน่อยแต่ก็มาจ๊า...... พอดีเพิ่งกลับมาจากจัดร้านที่ห้างแฟชั่นเสร็จ กว่าจะขนของเข้าไปหมด จัดการต่อไฟ เดินสาย วางของ เฮ้อ...มันส์ดีวุ้ย พรุ่งนี้เช้าก็ต้องไปจัดการที่เหลือให้เรียบร้อยก่อน 11.00 ไม่งั้นเดี๋ยวไม่ทันขาย

ขอบคุณน้าหม่องนะจ๊ะ หลักฐานมันทนโท้อย่างนั้นก็ไม่รู้จะพูดยังไง บอกตรงๆนะว่าตอนที่ปีนขึ้นไปนะเหงื่อออกเท้าปริ่มๆเชียวละใหญ่ อาศัยลีลาเก่าสมัยเด็กแอบปืนต้นมะม่วงชาวบ้านเค้ากิน อิอิ..

โปรฯเราปล่อยเจ้ายักษ์ไปแล้ว แล้วจะเอาอะไรคร่อมละน้าฯ... จะหาทันตอนไปออกทริปน้าดาบฯหรือเปล่า แต่ผมว่าซ้อนท้ายน้าโอ๋ไปเข้าท่ากว่า ไม่ต้องขับ ไม่ต้องมองทาง คอยฉายภาพอย่างเดียว... อาจารย์พจน์ก็ไม่ต้องกลัวว่าจะไม่ทัน ถึงเวลานั้นผมอาจจะบึ่ง RXS จากบ้านมาเลยก็ได้หนา..

นี่จะเข้ารอบวันเกิดน้าติ้นเหรอ...เอ แต่ยังไม่ถึงใช่ไหม ไม่เป็นไร ถือว่าเป็นการซ้อมก่อนเอาจริง น้องขวัญก็คงตาลายเพราะนับเงินกับเสี่ยเพลินแน่ๆ... ยังไงก็หาทางผ่อนคลายความเครียดบ้างนะ ..เป็นห่วง น้าอ้วนพริ้ว น้าแย้ น้องปุ้ย ก็เหมือนกันนะ เห็นวันอาทิตย์ที่ผ่านมาดูเนือยๆเครียดๆ

ยินดีกับอาจารย์เสรีอีกซักรอบก็ไม่น่าแปลก แล้วผมจะรออ่านนะครับ

ไปนอนก่อนครับ แบตฯเกลี้ยงคลังแล้ว


........................

[ช่างไข่]

ขอบคุณ เสี่ยบาส มากๆครับ 42-29 คงไม่ใหว ขอบคุณอีกครั้งครับ

[กบ แรงกำลังดี]

lสวัสดีครับน้าๆที่รักุกๆท่านนะครับ
-ยินดีด้วยกับน้าติ้นอีก1เสียง ขอให้มีความสุขมากๆๆๆๆนะครับน้าคงอยากจะกลับมาขี่แล้วสิครับผมก้เป็นกำลังใจช่วยนะครับ-
-กระทู้นี้ช่างเงียบดีแท้ ไม่เป็นไรเราก็ยังรักกันเหมือนเดิมนะครับ-
-เมื่อวางสงสัยน้าติ่งหลับยาวๆๆๆๆๆ555 ผมก็แย่เหมือนกันนะครับ-
-ไปละไปทำงานก่อนละ มีอะไรก็ว่าตามกันละกันนะครับ-

[T.HARDCORE ท.แก่นแท้]

สวัสดีครับพี่น้อง ที่รักทุกท่าน
น้าจ่า น้ากบ และเพื่อนๆทุกคน
วันนี้ มีเวลามาเจ๊า๊ะแจ๊ะต่อ ด้วยเรื่องไม่เกี่ยวกับจักรยาน หรือมังคุด ทั้งคนสอยและเจ้าของสวนก็ห้ามโกรธ
เพราะถ้าโกรธจะไม่ดี ไม่เป็นประชาธิปไตย ไม่เป็นประชาธิปไตยไม่ดี ... อ่านะ ขิ ขิ

เช้าวานนี้ เป็นวันที่ประหลาดวันหนึ่ง ตื่นนอนขึ้นมารับโทรศัพท์ เข้ามาที่เครื่องป้าเมย์
ปลายสาย แจ้งข่าว เพื่อนสนิทสมัยเรียนที่หน้าพระลาน เสียชีวิตกระทันหัน
ด้วยอาการหัวใจขาดเลือดเฉียบพลัน
ง่ายปานนั้นเลยเหรอวะเนี่ย ผมคิดในใจ
ศ.๑ -126021 รหัสประจำตัวของเพื่อน ที่วันนี้ไม่มีมันอยู่แล้ว ตายกันง่ายๆ
ง่ายจนอดขำด้วยอารมณ์แปลกๆไม่ได้
ผมกับป้าเมย์นั่งมองหน้ากันอึ้งๆ ก็หัวค่ำวันวานเราเพิ่งคุยเรื่องมันกับเมียกันอยู่เลย
ว่าเป็นอีกคู่หนึ่ง ที่รักกันแล้วได้อยู่กันมาจนปัจจุบัน นี่ก็ร่วมยี่สิบห้าปีเข้าไปแล้ว
ภรรยาหม้าย ผู้เป็นแอร์โฮสเตส สายการบินต่างชาติย่านเอเชียแห่งหนึ่ง
ก็เป็นเพื่อนร่วมรุ่นโบราณคดีกับป้าเมย์

ผมกับไอ้หมอนี่ โลดโผนมาด้วยกันตั้งแต่เป็นน้องใหม่ เป็นนักกีฬามหาวิทยาลัยแข่งสารพัด ตลอดตั้งแต่ปีหนึ่งจนจบ ก่อนจะแยกย้าย แล้วเราก็ไม่ได้เจอกันนาน
ได้ยินว่า เมียมันเลี้ยงดีมาก ปลูกบ้านหลังบึ้มให้ เอาต้นไม้มาลงยังกะเป็นป่าสงวนแห่งชาติ
ออกลูกสาวมาให้มันป้อนข้าวป้อนน้ำส่งไปโรงเรียนหนึ่งคน
แล้วสั่งให้มันรดน้ำต้นไม้ กับดูลูก นอกนั้นหล่อนจะทำเอง
(ปีนี้ลูกสาวก็น่าจะเริ่มเข้าเรียนมหาวิทยาลัย )
มันก็สนุกกับการแต่งบ้าน รดน้ำต้นไม้ และหางานเป็นผู้กำกับหนังสารคดีทำไปแบบขำๆ
ไม่ได้ยินว่ามันจะได้ใช้เวลา สร้างงานศิลปะ ที่ตัวมันแสนเก่งอย่างร้าย สักเท่าไร
แล้วมันก็อ้วน เพราะงานมันมีอยู่แค่นั้น รดน้ำต้นไม้ ทำกับข้าว ขับรถไปส่งลูก
แต่ยังทะลึ่งกินแบบนักกีฬาแห่งชาติอายุเท่าๆเจ้ากอล์ฟ
นึกถึงตรงนี้ อดปรายตาไปมองฝูงเสือภูเขาที่มุมห้อง
มันมองกลับมา ยิ้มกวนๆ ยักคิ้ว ทำนอง มึงเองก็ระวังให้ดีเหอะ…
ผมปล่อยให้ใจคิดล่องลอยไปเรื่อยเปื่อย กับข่าวเศร้าอยู่พักใหญ่ๆเลยทีเดียว
ก่อนคิดต่อว่า วันนี้ จะทำอะไรกับเรื่องนี้ได้บ้าง

โทรไปหาต้นสายข่าว ได้รายละเอียดเพิ่มเติม ว่าให้รอติดตามข่าวอย่างใกล้ชิดเป็นระยะ
เพราะฝ่ายภรรยายังตั้งหลักไม่ถูก ยังไม่รู้ว่าจะยังไง
ผมรับอาสาโทรแจ้งเพื่อนๆ ที่ผมจะพอติดต่อได้

โทรศัพท์ผมพังไป เมื่อปลายเดือนที่แล้ว เป็นการพังแบบสิ้นเชิงทั้งเครื่องทั้งซิม
ไม่ได้โทรหาใคร และไม่มีใครโทรหาได้มาเกือบเดือน ได้เบอร์ใหม่แล้วแต่ยังไม่ได้เริ่มต้นอัพเดทเพราะยุ่งกับงานที่เร่งให้จบ
การนี้ผมต้องรื้อบ้าน หาสมุดโทรศัพท์ กว่าจะเจอ ถึงจะเริ่มเสต็ปต่อไปได้...

[T.HARDCORE ท.แก่นแท้]

เริ่มต้นโทรสายแรก เอาไอ้ที่สนิทก่อนเลย
เป็นศิลปินอิสระ ยิปซีประจำหมู่บ้าน
กดหามันอยู่ สามรอบ ไม่รับ จนกระทั่ง
ตู๊ดดดดดด….(ขอนุญาตใช้ศัพท์ชั้นสูงเพื่อความชัดเจนของการสนทนาระหว่างไฮโซฯกับไฮโซฯ นะครับ)

โหล อ้าวเฮ้ย
มึงเองเหรอ เบอร์ไรวะ แปลกๆกูไม่คุ้นเลยไม่รับ (แหน่ะ กลัวเจ้าหนี้อ่ะดิ เวร)
ก่อนที่ผมจะทันอ้าปากอะไร มันส่งเสียงมาก่อนเลย แฮปปี้เบิ๊ร์ดเดย์เว้ยเฮ้ย ( แตร่วววว! )
(มันจำได้ว่าผมเกิดวันไหน เพราะมันเกิดก่อนผมสี่วัน ตามหลักฐานจากสมุดพก ที่เราแอบดูชื่อพ่อกันไว้ใช้เรียกแทนชื่อตัว ยามหมั่นไส้)
และมันจะชิงอวยพรทุกปี เพื่อทวงปาร์ตี้เมากันอย่างเป็นทางการ

ผมปล่อยให้มันอวยพรวันเกิดจนเสร็จ ก็บอกไปว่า “เออ… ไอ้… ตายแล้ว ”

มันหายไปพักนึง ก่อนจะกลับเข้ามาใหม่ “ มึงว่าไงนะ? ”

“ ไอ้เชี่ยxxx ...ตายแล้ว ”
ผมเน้นชั้นยศเข้าไปอีกหน่อย มันถึงหายงง

"เฮ้ย!" บลา บลา บลา…. ฯลฯ


รายที่สอง พนักงานดีเด่นบริษัทโฆษณาเก่าแก่

..โหลๆ อ้าว… โห… พี่เองเหรอคร้าบ หายไปเลยน๊า… เป็นไงคร้าบ เล่นหายไปนานยังงี้ผมก็คิดว่าพี่ไปซะแล้ววววว

อ่า.. กูยังอยู่ แต่ไอ้… ไปแล้ว ( ตึ่งโป๊ะ! )

…

รายที่สาม ประติมากร ช่างปั้นรุ่นใหม่คนสำคัญ ความหวังของรุ่น

"เออ เรื่องไอ้… ใช่มั้ย กูรู้แล้ว … แต่ แม่งใครวะ ที่มันโทรหากุแต่เช้า ตอนนั้นกุยังไม่ตื่นดีเลย จำไม่ได้ว่ะ"


..........

เป็นประมาณนี้ทั้งวัน
กับงานแจ้งข่าว มรณะกรรม
แต่ก่อนเคยเห็นแต่ผู้หลักผู้ใหญ่รอบๆตัวเค้าทำกัน
วันนี้นี่เราได้รับบทนี้มาแสดงเองแล้วนะเนี่ย เหอะ ๆ
อีกหน่อย ก็คงได้เป็นบุคคลในข่าว
หวังอย่างยิ่งว่า เวลาที่เหลืออยู่นี่ จะเพียงพอในการเตรียมตัว ให้พร้อมในระดับหนึ่ง


คิดแล้วก็คลิกเข้ามาแอบดูเพื่อนๆคุยกันในนี้
อะไรมันจะพอดียังงี้
หน้าที่เปิดเข้ามา เจอพอดี

พี่เสรี …ขออวยพรให้น้าติ้น สุขสันต์วันเกิดครับ และอ่านย้อนไปน้าบาส น้องขวัญ
วันนี้ยังมีอีก อีกบ...ฯลฯ
หึ หึ อดขำไม่ได้อ่ะดิเรา

เพื่อไม่ให้เป็นการเสียโอกาส
ก็ขออวยพรวันเกิดย้อนหลัง และล่วงหน้าแด่บรรดาสหายและพี่น้องไว้ณ. ที่นี้ไปพร้อมๆเช่นกันนาเคิ้บ
ขอให้ทุกท่าน แข็งแรง มีฟามสุขมากๆ กับการมีชีวิต อย่ามองข้ามเวลาต่อครอบครัว และตนเอง
ด้วยการทำเรื่องดีๆ ทันทีที่คิดออก ให้กับตัวเอง และคนรอบข้าง

ก่อนที่โอกาสจะหมดไป แบบที่ตัวเราอาจไม่มีแม้เวลาประหลาดใจนะเคิ้บ พี่น้องเคิ้บ

HAPPY BIRTHDAY TO.... YOU ALL... จู๊ฟๆๆ

ขอตัวไปทำหน้าที่ของเพื่อนให้มันก่อนนะครับ แล้วค่อยคุยกันใหม่