บันทึกการฝึกซ้อมของข้าพเจ้า

[เนิ่ม ชมภูศรี]

เช้าวันจันทร์ที่ 27 ธันวาคม 2553
..
หลังจากออกย่างก้าวย่ำเดินในยามเช้าเป็นเวลา หนึ่งชั่วโมง ได้เก็บเกี่ยวสภาวะทางจิตใจไว้อย่างต่อเนื่อง เฝ้าเรียนรู้สภาวะ สิ่งนั้น ดั่งการดำรงไว้ซึ่งความมีสติ ใส่ใจอยู่ทุกลมหายใจเข้า ออก
...
ในห้วงเวลาต่อมา ได้หยิบลูกกลิ้งขึ้นมาวาง แล้วตั้งจิตมั่นว่า จะขอปั่นลูกกลิ้งเป็นเวลาหนึ่งชั่วโมง ใส่สายรัดหน้าอก เพื่อจับอาการเต้นของหัวใจ แล้วนำผลของการเต้นจดบันทึกไว้ ซึ่งการปั่นลูกกลิ้งของข้าพเจ้า เป็นอาการของคนเริ่มต้นฝึกซ้อมใหม่
...
โดยเริ่มจากใบจานสอง 39x21 ครับ

[เนิ่ม ชมภูศรี]

ขอเล่ารายละเอียดที่เกิดขึ้นในระหว่างการฝึกซ้อมลูกกลิ้งให้ท่านรับทราบ และบางทีอาจมีประโยชน์กับท่านได้ไม่มากก็น้อย ว่า ...
..
ในวันแรกที่ปั่นลูกกลิ้งนั้น คงกำหนดระยะเวลาไว้ อย่างน้อย ไม่ให้ต่ำกว่า 45 นาที
..
ยังไม่สามารถรับรู้ได้ว่า ระดับหัวใจจะเต้นอยู่ในห้วงไหน แต่เมื่อทำการปั่นฝึกซ้อม ทำให้ทราบได้ว่า ระยะสิบนาทีแรก ชีพจรอยู่ที่ 120-130 นาที ด้วยรอบขาประมาณ 90-95 รอบต่อนาที

...และเพิ่มขึ้นไปเป็นลำดับ จนถึง 150 ครั้งต่อนาที เมื่อถึงตรงนี้ จะไม่เพิ่มงานปั่นมากนัก ปั่นแบบเสมอเท้า เพื่อรักษาอัตราการเต้นของหัวใจให้คงที่เท่าเดิมอย่างต่อเนื่อง จนครบ 45 นาที
.....
และเมื่อครบ 45 นาทีที่กำหนดไว้แล้ว พบว่า ร่างกายเรายังสามารถที่จะปั่นได้อย่างต่อเนื่องไปอีก ไม่มีอาการเมื้อยล้าขาถึงขนาดทนไม่ได้ จึงขอแถมให้กับการฝึกซ้อมในวันแรกจนครบ 60 นาที
.......
ตรงนี้ก็เป็นประเด็นแรกเหมือนกันว่า การปั่นลูกกลิ้งอยู่กับที่ เป็นเวลานานนับชั่วโมงนั้น ทำได้ยากอย่างยิ่งสำหรับคนที่ไม่ได้รับการเรียนรู้เรื่องสิ่งที่เรียกว่า ความนิ่งเงียบ สิ่งที่เรียกว่า สิ่งนั้น สิ่งที่เรียกว่า จิตใจ หรืออะไรก็แล้วแต่ตามจะเรียก
....
นั้นคือเรื่องที่ชัดเจนประการแรก หากจิตเราไม่นิ่งพอ เราจะไม่สามารถปั่นจักรยานอยู่กับที่ ได้นานนับชั่วโมง
....
จึงเปิดประเด็นเรื่องการสืบค้นจิตใจ ด้วยการก้าวเดิน ให้ท่านลองพิจารณาร่วมกัน ว่า การจะเป็นนักจักรยานที่ก้าวข้ามความเมื้อยล้า ความเจ็บปวดได้ เราควรเรียนรู้เรื่องอันใดบ้าง ....

สาเหตุของการเพิ่มของอัตราการเต้นของหัวใจใหลเวียนเลือด เพราะสภาพร่างกายของเรานั้น ไม่ได้มีการทำงานอย่างหนักมาเป็นระยะเวลานานหลายเดือน ไม่ได้ฝึกซ้อม ขาดการต่อเนื่องในการฝึกซ้อม จึงส่งผลให้ร่างกายขาดความฟิต ที่จะรักษาระดับชีพจรให้คงที่ ด้วยความหนักเท่าเดิม ได้

......
ระดับความหนักหรือความเข้มข้นการฝึกซ้อม เลือกใช้ใบจานเล็ก เกียร์สูง หรือ 39x21 ตลอดเวลาที่ปั่น
...
เรียนว่า เป็นการปั่นลูกกลิ้งวันแรกในรอบหลายเดือน จึงไม่สามารถที่จะกำหนดในเรื่องการฝึกซ้อมได้ ทำได้แต่เพียงการฝึกซ้อมแบบปั่นธรรมดา เพื่อให้ได้ระยะเวลาที่ได้กำหนดไว้ และเป็นการเริ่มต้นการฝึกซ้อมใหม่ทั้งหมด .
...
เป็นการฝึกซ้อมเพื่อสร้างพื้นฐานทางด้านร่างกาย สร้างความอดทนให้กับร่างกาย
...
กระผมใช้ลูกกลิ้งปั่นอยู่กับบ้าน เนื่องจากไม่มีเวลาออกไปซ้อมข้างนอก
..
และกระทู้นี้ จะเป็นการบันทึกให้เห็นถึงกระบวนการฝึกซ้อมจักรยาน การศึกษาตนเอง ศึกษาจิตใจ ศึกษาเรื่องใจกับสมองและสองขา ทำงานสัมพันธ์กันอย่างไร ตั้งแต่วันนี้ เป็นต้นไปครับ
...
และมีความเป็นไปได้หรือไม่ ที่จะศึกษาถึงพลังที่เรียกว่า พลังจากภายใน ซึ่งพลังงานนี้ มิใช่ว่ากระผมที่คิดเพียงลอย ๆ ให้ท่านฟัง แต่เป็นพลังงานที่อยู่ในร่างกาย ในจิตใจ ซึ่งแน่นอนว่า เราคงเคยเห็นอาการคนที่ตกใจสุดขีดแล้ววิ่งกระโดดข้ามโอ่งน้ำใบใหญ่ได้อย่างง่ายดาย และท่านคงไม่ปฏิเสธว่า มนุษย์มีพลังงานชนิดนี้อยู่ในตัวตน แล้วพลังงานเช่นนี้จะถูกค้นพบด้วยตัวเราได้ อย่างไร
....
เมื่อกระผมเขียนเรื่องนี้ สิ่งหนึ่งที่ขอบอกไว้คือ อย่าได้เชื่อในสิ่งที่กระผมเขียน แต่ขอให้ค้นหาด้วยตนเอง ครับ

[เนิ่ม ชมภูศรี]

วันพฤหัสบดีที่ 30 ธันวาคม 2553
....
...
วันนี้ตื่นขึ้นมาออกไปเดินย่างก้าวเพื่อค้นบางสิ่งบางอย่าง เป็นเวลาหนึ่งชั่วโมง กลับจากการเดินในยามเช้า ก็ยังคงสาระวนอยู่กับเรื่องส่วนตัว เลยลืมจับชีพจรตนเอง มาจับอีกทีก็ต่อเมื่อล่วงเลยเวลาไปมากแล้ว
...
ชีพจรที่วัดได้ในยามเช้าวันนี้ อยู่ที่ 78 ครั้ง ต่อนาที
...
ส่วนเรื่องการซ้อม วันนี้คงทำการฝึกซ้อมลูกกลิ้ง ด้วยระยะเวลา 1.20 นาทีโดยประมาณ โดยรายละเอียดของการฝึกซ้อมแบ่งออกเป็นโซนต่าง ๆ ดังต่อไปนี้ครับ
...
ZONE 1) ช่วง 20 นาทีแรก ทำการอุ่นร่างกายด้วยการปั่นในระดับความเหนื่อยที่ 1 หรือโน 1 อัตราการเต้นของหัวใจใหลเวียนเลือดอยู่ที่ 120-140 ครั้ง/นาที ความหนักของการฝึกซ้อมอยู่ที่ใบจาน 39x21 รอบขาทำได้ 90-95 รอบ/นาที

ZONE 2) ช่วง 20-30 นาทีต่อมา ทำการเร่งรอบขาในการปั่นจักรยานให้เพิ่มขึ้น โดยใช้เกียร์เท่าเดิมคือ 39x21 เพื่อเตรียมสภาพร่างกายให้พร้อมกับการเพิ่มงานความเข้มข้นในช่วงต่อไป
ผลของการเร่งรอบขานี้ ทำให้อัตราการเต้นของหัวใจเพิ่มขึ้น เป็น 150-155 ครั้ง/นาที แต่เป็นความเบาของรอบขาที่เกิดขึ้น ยังไม่ได้เพิ่มงานที่หนัก ซึ่งอัตราการเต้นของหัวใจจะเพิ่มขึ้นด้วยความยากลำบากเหมือนกันในแต่ละจุด ต้องพยายามเร่งความเร็วอย่างต่อเนื่อง ตรงนี้ก็เป็นจุดสำคัญอย่างหนึ่งที่เราต้องทำการศึกษาด้วยครับ
.....
ในโซนที่ 2 นี้ ได้ทำการเพิ่มรอบขาจาก 90-95 ขึ้นไปเป็น 102 รอบ/นาที แต่ยังไม่เพิ่มความเข้มข้น ยังคงรักษาระดับความหนักของใบจานอยู่ที่ 39x21 สิ่งที่เพิ่มขึ้นมาคือรอบขาที่สูงขึ้น
.....
ZONE 3) วันนี้ ได้กำหนดงานความเข้มข้นในการฝึกซ้อมให้กับตนเอง โดยกำหนดไว้ที่ การปั่นในโซน 3 เป็นเวลา 45 นาที ใช้ความเข้มข้นคือลดเฟืองหลังลงไปจากเดิมอีกหนึ่งชั้น นั่นคือใบจานที่ใช้ปั่นในโซนนี้คือ 39x19 และต้องรักษารอบขาให้ได้ 102 รอบ/นาที อย่างต่อเนื่องจนครบ 45 นาทีเป้าหมาย ครับ...
..
สามารถเขียนแผนการฝึกซ้อมได้ในรูปแบบดังนี้

E3= 45 นาที
1) ระยะเวลาในการฝึกซ้อม = 1.20 นาที
2) ความเข้มข้น ZONE 3 = HR 165-175 ใบจาน 39x21
3) รอบขา = 102 รอบ/นาที

(ยังเขียนไม่จบครับ เดี๋ยวมาต่อเพิ่มเติมเรื่องผลการปั่นครับ)

[soon_can]

นัยยะสำคัญที่สุด คือ..

สิ่งที่กระผมค้นพบ ในก้าวแรกที่เราเดิน นั้นคือ จิตเราต้องการความรวดเร็ว เราเคยวิ่ง เราเคยเหนื่อ จิตถามว่า มันจะได้ประโยชน์อะไร มันจะดีหรือไม่ ถ้าเราวิ่งจะไม่ดีกว่าหรือ
....
เมื่อเดินไปเรื่อย ๆ โดยไม่เคลื่อนไหวทำตามความเรียกร้องต่อคำถามของสภาวะจิต การค้นพบ สิ่งหนึ่ง ที่ดำรงอยู่ภายในตัวตน สิ่งนั้น คือคำตอบของคนที่ใช้พลังชีวิตทางจิตวิญญาณได้อย่างสมบูรณ์สูงสุด
ผมอ่านแล้วขอบอกความรู้สึกนิดหนึ่ง การค้นหาความหมายของชีวิต ค้นหาวิถีแห่งจิตใจ ผมว่าคุณเนิ่มกับผมค้นพบตัวเองมานานแล้วและได้ผ่านความหมายของชีวิตและได้เรียนรู้ความเหนื่อย ความเจ็บปวดเหนือมนุษย์มามากมายแต่สิ่งที่เราทำมันเป็นเพียงคำเล่าอ้างแต่เรารู้ตัวเราเองว่าเราทำอะไรมา ความรู้สึกวันนี้ที่เราคิดมันเป็นความรู้สึกห่วงคนอื่น ห่วงสังคมบนความดีในจิตใจของเราเองที่รู้สึกถึงควาวรู้สึกนี้อย่างแท้จริงที่บางคนยังไม่เคยได้สัมผัสความรู้สึกนี้อย่างแท้จริง สิ่งที่ผมผมศรัทธาคุณเนิ่มและคุณเฉลิมเพราะผมได้ผ่านความรู้สึกแบบคุณทั้งสองมาเหมือนกันจึงขอสนับสนุนเพื่อให้คนรุ่นใหม่ได้มีตัวอย่างที่ดีทั้งความพยายาม ความอดทน ความมุ่งมั่น ความตั้งใจ ความหวัง ความรอบรู้ และความหมายของชีวิต ที่ได้พูดซึ่งบุคคลที่ได้พูดในครั้งนี้ได้ค้นพบความหมายในชีวิตของตนเองแล้วส่วนหนึ่งแต่สิ่งที่ได้ทำในวันนี้อยากจะต่อความหมายในชีวิตให้กับคยรุ่นต่อไปเพื่อต่อเติมความหมายในชีวิตที่ดีให้เป็นไปอย่างไม่มีที่สิ้นสุดรุ่นต่อรุ่นมากๆและมากต่อไปตราบจนจะไม่มีโลกนี้ให้เราได้ค้นหาความหมายของชีวิต และนี้คือความหมายหมายของชีวิตของคนดี

[เนิ่ม ชมภูศรี]

ขอบพระคุณมากครับเสธ. ดีใจมากครับที่ให้เกียรติครอบครัวจักรยาน อ่านฟังความคิดของเสธ.แล้ว อิ่มครับ อิ่มในความรู้สึกที่เป็นความดี ปณิธานของครอบครัวคือความดี ขอทำความดีใรทุกปีในทุกวัน ครับ
....
ความดีที่เรายึดมั่น คือสัจจะ คือสัตยาบรรณ ความดีที่เรียบง่าย และสามารถทำได้ เพราะทำแล้ว ยึดมั่นแล้ว ใจเราเป็นสุข หน้าตาเราเป็นสุขที่ออกจากใจ ไม่ทุกข์ ไม่กลัว เพราะเราทำความดี
....
ขอบพระคุณเสธ.แดง มากครับ ปีใหม่ได้รับพรจากผู้ใหญ่ใจดี
..
ด้วยความเคารพ ครับ
ส.อ.เนิ่ม ชมภูศรี

[เนิ่ม ชมภูศรี]

E3= 45 นาที
1) ระยะเวลาในการฝึกซ้อม = 1.20 นาที
2) ความเข้มข้น ZONE 3 = HR 165-175 ใบจาน 39x21
3) รอบขา = 102 รอบ/นาที

คำว่า E ย่อมาจาก endurance หมายการฝึกความอดทน และเป็นหัวข้อการฝึก / วัตถุประสงค์ของการฝึก ซึ่งการฝึกในวันนี้ เป็นการฝึกเพื่อมุ่งเน้นในการสร้างความอดทนให้กับร่างกาย ที่เป็นพื้นฐานทางด้านการปั่นจักรยาน จะต้องเริ่มต้นการฝึกซ้อมในขั้นตอนแรก ในช่วงแรกด้วยการสร้างความอดทนให้กับร่างกายก่อน ในแผนการฝึกซ้อมนั้น จะกินระยะเวลาหลายเดือนครับ ซึ่งโดยส่วนมากจะกินระยะเวลาเป็น สองในสาม ของแผนการฝึกรายปี หรือครึ่งหนึ่งของแผนการฝึกซ้อมรายปี แล้วแต่ว่า ใครจะมุ่งเน้นการฝึกซ้อมของตนเองไปเพื่อการแข่งขันจักรยานในประเภทอะไร....
...
ส่วนใหญ่เลย นักกีฬาที่เริ่มต้นการฝึกซ้อมใหม่ ควรที่จะวางแผนการฝึกซ้อมเรื่องความอดทนของร่างกาย อยู่ในช่วง 6 เดือนของแผนการฝึกซ้อมรายปี
.....
ที่นี้ คำว่า การฝึกซ้อความอดทน เราก็ทราบโดยทั่ว ๆ ไปว่า จะต้องปั่นด้วยความหนักต่า ระยะเวลายาวนาน แต่เมื่อซ้อมไปแบบนั้นตลอดทั้งหมดของแผนการฝึกซ้อมความอดทน คุณคิดว่า ร่างกายเราจะมีการพัฒนาขึ้นมาไหมละ ถ้าหากเราไม่เพิ่มงานไปอย่างต่อเนื่อง
....
ความเร็วก็เป็นประกอบหนึ่งของความอดทน ความเข็งแรงก็เป็นองค์ประกอบหนึ่งของความอดทน ซึ่งทั้งความแข็งแรง ความเร็ว จะเกิดขึ้นมาได้ จะต้องถูกสร้างจากความอดทนก่อน เมื่อความอดทนดี ความแข็งแรง ก็สร้างได้ ความเร็วก็ต่อเนื่องได้
....
แต่ทั้งความแข็งแรง และความเร็ว ถ้าไม่มีการฝึกซ้อมร่วมกันไปด้วยในแผนการฝึกระยะแรก เราจะทำได้ไม่มากนัก หากเรามาใส่การฝึกซ้อมเมื่อแยกประเภทไปเป็นการฝึกซ้อมแบบเฉพาะเจาะจง...
....
เข้าใจหรือไม่ครับ สมมุติว่า คุณยกน้ำหนักในวันแรกได้ 20 ก.ก. ต่อครั้งในวันนี้ แล้วคุณก็ฝึกซ้อมยกน้ำหนักเช่นนี้ ตลอดการฝึกซ้อมด้วยระยะเวลาหกเดือน ท่านก็ยกได้เท่านี้เมื่อในอีกหกเดือนข้างหน้า
....
เช่นเดียวกัน ถ้าท่านขึ่จักรยานด้วยความเร็ว 30 ก.ม.ต่อชั่วโมงในวันนี้ และปั่นเช่นนี้ไปอีกหกเดือน ในอีกหกเดือนข้างหน้า ท่านก็ไม่สามารถปั่นจักรยานด้วยความเร็วต่อเนื่องที่ 40 ก.ม. ต่อ ชั่วโมงได้
.....
ทั้งหมดนี้ เป็นส่วนประกอบในแผนการฝึกซ้อมความอดทน เป็นส่วนหนึ่งในแผนการฝึกซ้อม และการฝึกซ้อมที่ดี คือมีการพัฒนาร่างกายตนเองไปสู่เป้าหมายอย่างเห็นผลได้ชัดเจน
....
การฝึกซ้อมความอดทน จะต้องมีองค์ประกอบที่เข้ามาเสริมคือความแข็งแรง และเมื่อมีความแข็งแรง จะมีความเร็วเพิ่มขึ้นมา ทั้งสามส่วนนี้ มีความสัมพันธ์กัน ไม่สามารถแยกส่วนเพื่อไปซ้อมเฉพาะอย่างใดอย่างหนึ่ง เนื่องจาก ความแข็งแรงของร่างกาย เป็นผลอันเกิดขึ้นจากการฝึกซ้อมความอดทน ความเร็วจะเกิดขึ้นได้ ก็เป็นผลจากการฝึกซ้อมความอดทน ความแข็งแรง และเราจะไปเติมให้ทั้งความแข็งแรง ความเร็วเกิดขึ้นได้อย่างสมบูรณ์สูงสุด ก็เติมได้ในช่วงที่เราได้มีการต่อยอดในระยะสุดท้าย ก่อนการแข่งขัน ก็กินระยะเวลาในการวางแผนการฝึกซ้อมในช่วงสองถึงสามเดือนสุดท้ายก่อนการแข่งขันนัดสำคัญที่จะมาถึง
...
สมมุติว่า ในปลายปีหน้า ถ้าอยู่ ๆ ท่านฝึกซ้อมความอดทนมาอย่างต่อเนื่องปีทั้งปี แล้วก่อนการแข่งขันหนึ่งเดือน ท่านจะทำให้ความแข็งแรงเพิ่มขึ้น ความเร็วเพิ่มขึ้น ด้วยการฝึกซ้อมที่เฉพาะเจาะจงในแต่ละประเภท ผลของการฝึกซ้อมก็จะเพิ่มให้ด้วยเช่นกัน แต่ไม่ขึ้นถึงจุดสูงสุดที่เราควรจะทำได้

แล้วเราจะทำอย่างไรละ ขอให้เฝ้าติดตามกระบวนการฝึกซ้อมในบันทึกนี้ไปเรื่อย ๆ ครับ ซ้อมร่วมกัน ดีไม่ดีอย่างไร มานั่งแก้ไขกัน ครับ
....

[nextstep]

เจ๋งมากครับ
กำลังคิดว่าจะตั้งกะทู้รายงาน HR ทุกวันและระบุรายละเอียดเช่น ระยะเวลา ระยะทาง
Max Av และประเภทกิจกรรม
รอฟื้นตัวจากการผ่าตัดจะมาแจมด้วยครับ

[เนิ่ม ชมภูศรี]

เจ๋งมากครับ
กำลังคิดว่าจะตั้งกะทู้รายงาน HR ทุกวันและระบุรายละเอียดเช่น ระยะเวลา ระยะทาง
Max Av และประเภทกิจกรรม
รอฟื้นตัวจากการผ่าตัดจะมาแจมด้วยครับ

ขอขอบพระคุณมากครับ มีส่งใดมาช่วยเสริมจะเพิ่มพูนวิชาและความรู้ อันความรู้นั้น เป็นสมบัติของมนุษย์ครับ ดีใจมาก...ครับ

[Real]

สวัสดีปีใหม่ครับพี่เนิ่มร่ำรวยสุขภาพ ร่ำรวยมิตร ร่ำรวยปัจจัยทั้ง5



...สบายดีปีใหม่ขอให้สุข
ไร้ความทุกข์ ไร้โรคภัย ไร้ปัญหา
ความสำเร็จเงินทองกองไหลมา
ทั้งการงานก้าวหน้าอย่างมั่นคง
...คิดอะไรหวังสิ่งใดขอให้ได้
ดังตั้งใจที่คิดจิตประสงค์
การงานดีมีแต่ขึ้นไม่มีลง
ความรักจงชื่นมื่นชุ่มชื่นใจ
...อำลาปี 53 ที่ผ่านพ้น
หนึ่งปีที่ดั้นด้นผ่านมาได้
ละทิ้งความเหงาเศร้าออกจากใจ
และเริ่มต้นปีใหม่ด้วยสิ่งดี
...ขออำนาจสิ่งศักดิ์สิทธิ์สถิตทั่ว
ดลบันดาลครอบครัวท่านสุขศรี
สุขภาพแข็งแรงโรคไม่มี
ทรัพย์ทวีโชคประเสริฐบังเกิดเทอญ...

[เนิ่ม ชมภูศรี]

สวัสดีปีใหม่ครับพี่เนิ่มร่ำรวยสุขภาพ ร่ำรวยมิตร ร่ำรวยปัจจัยทั้ง5



...สบายดีปีใหม่ขอให้สุข
ไร้ความทุกข์ ไร้โรคภัย ไร้ปัญหา
ความสำเร็จเงินทองกองไหลมา
ทั้งการงานก้าวหน้าอย่างมั่นคง
...คิดอะไรหวังสิ่งใดขอให้ได้
ดังตั้งใจที่คิดจิตประสงค์
การงานดีมีแต่ขึ้นไม่มีลง
ความรักจงชื่นมื่นชุ่มชื่นใจ
...อำลาปี 53 ที่ผ่านพ้น
หนึ่งปีที่ดั้นด้นผ่านมาได้
ละทิ้งความเหงาเศร้าออกจากใจ
และเริ่มต้นปีใหม่ด้วยสิ่งดี
...ขออำนาจสิ่งศักดิ์สิทธิ์สถิตทั่ว
ดลบันดาลครอบครัวท่านสุขศรี
สุขภาพแข็งแรงโรคไม่มี
ทรัพย์ทวีโชคประเสริฐบังเกิดเทอญ...

ขอขอบพระคุณมากครับคุณ เรียว...ได้ติดตามอ่านเรื่องราวต่าง ๆ มาอย่างต่อเนืองเช่นกันครับ มีความรู้และถ่ายทอดความรู้ได้ดีมากครับ ดีใจครับ ที่ได้เข้ามาร่วมติดตามในกระทู้แห่งนี้ ดีใจที่ได้มอบคำอวยพรปีใหม่ บทกวีที่สื่อถึงมิตรภาพอันยั่งยืนยาวนาน ขอขอบพระคุณอีกครั้งหนึ่งครับ

[เนิ่ม ชมภูศรี]

(ต่อจากวันที่ 30 ธันวาคม 2553)

ผลของการฝึกซ้อมค้นพบว่า

เมื่อระยะเวลาการทำงานด้วยการฝึกซ้อมจักรยานมีห้วงระยะเวลาที่ยาวนานขึ้น ในช่วงการเพิ่มงานความเข้มข้นให้กับร่างกาย จะเห็นว่า ต้วยการปั่นที่รอบขา 102/นาที ความหนักของระดับเกียร์เท่าเดิม 39x19 อัตราการเต้นของหัวใจ จะเพิ่มขึ้นไปอย่างต่อเนื่อง จาก 10 นาทีแรก
________________________________________________________
อัตราการเต้นของหัวใจเดิม 165 จะเพิ่มขึ้นไปจนถึง 180/ครั้งต่อนาที ในช่วงนาทีสุดท้ายของการฝึกซ้อมแบบความเข้มข้น
________________________________________________________
สาเหตุที่ชีพจรสูงขึ้นไปจนถึงนาทีสุดท้ายของการฝึกซ้อม นั้นคือ เราไม่ลดความเร็วรอบขาลงเพื่อรักษาชีพจรให้คงที่ แต่จะรักษารอบขาให้คงที่อย่างต่อเนื่อง โดยปล่อยให้มีการเพิ่มขึ้นของอัตราการเต้นหัวใจใหลเวียนเลือด
_________________________________________________________

[jane_mtb]

อาเนิ่มเจนจอง อินไลด์ กะสปิ้นไว้นะ
ปีนี้เจนจะไปเล่นของพิดโลก นะคับ กีฬาแห่งชาติอ่ะ

[เนิ่ม ชมภูศรี]

อาเนิ่มเจนจอง อินไลด์ กะสปิ้นไว้นะ
ปีนี้เจนจะไปเล่นของพิดโลก นะคับ กีฬาแห่งชาติอ่ะ

เยี่ยม เดี๋ยวมาซ้อมกัน

[เนิ่ม ชมภูศรี]

(ต่อจากวันที่ 30 ธันวาคม 2553)

ผลของการฝึกซ้อมค้นพบว่า

เมื่อระยะเวลาการทำงานด้วยการฝึกซ้อมจักรยานมีห้วงระยะเวลาที่ยาวนานขึ้น ในช่วงการเพิ่มงานความเข้มข้นให้กับร่างกาย จะเห็นว่า ต้วยการปั่นที่รอบขา 102/นาที ความหนักของระดับเกียร์เท่าเดิม 39x19 อัตราการเต้นของหัวใจ จะเพิ่มขึ้นไปอย่างต่อเนื่อง จาก 10 นาทีแรก
________________________________________________________
อัตราการเต้นของหัวใจเดิม 165 จะเพิ่มขึ้นไปจนถึง 180/ครั้งต่อนาที ในช่วงนาทีสุดท้ายของการฝึกซ้อมแบบความเข้มข้น
________________________________________________________
สาเหตุที่ชีพจรสูงขึ้นไปจนถึงนาทีสุดท้ายของการฝึกซ้อม นั้นคือ เราไม่ลดความเร็วรอบขาลงเพื่อรักษาชีพจรให้คงที่ แต่จะรักษารอบขาให้คงที่อย่างต่อเนื่อง โดยปล่อยให้มีการเพิ่มขึ้นของอัตราการเต้นหัวใจใหลเวียนเลือด
_________________________________________________________

จะเห็นว่า ช่วงปลายของการฝึกซ้อมที่เพิ่มงานหนักให้กับตนเอง เนื่องจาก ข้าพเจ้าไม่เลือกที่จะทำให้ชีพจรคงที่เหมือนกับช่วงการฝึกซ้อมในช่วงแรก และสาเหตุของการเพิ่มขึ้นอัตราการเต้นของหัวใจอย่างต่อเนื่อง จากการรักษาระดับรอบขาให้คงที่ 102รอบ/นาที รักษาระดับความหนักอย่างต่อเนื่อง จนถึงระยะเวลาในช่วงสุดท้าย ชีพจรจะสูงขึ้นไปเป็นลำดับ
.....
สาเหตุประการแรกเลย คือร่างกายขาดการฝึกซ้อม ขาดความฟิต ขาดความอดทน ฉนั้น ตรงนี้จะเริ่มเห็นเป้าหมายให้กับตนเองแล้วว่า

หนึ่ง เราจะฝึกซ้อมด้วยระดับความหนักเท่าเดิม ระยะเวลาเท่าเดิม แต่ให้ชีพจรต่ำลงจากครั้งนี้ ในอีก หนึ่งเดือนข้างหน้า
....
กระบวนการฝึกซ้อมจะเข้ามาเกี่ยวข้องต่อจากนี้ ครับ
...
เมื่อเราตั้งเป้าหมายเช่นนี้ เราต้องไปใส่งานการฝึกซ้อมให้กับตนเอง ต่อจากนี้ ไป ครับ
...
งานแรก คือ วิเคราะห์ ค้นหา ว่า ร่างกายเราขาดอะไร แล้วเราจะไปใส่การฝึกซ้อมให้กับตนเองได้อย่างไร
...
__________________________________________________________

สรุปว่า

ตัวอย่างการฝึกซ้อมของข้าพเจ้าในวันนี้ ชี้ให้เห็นว่า ร่างกายขาดความฟิต ขาดความอดทน เราต้องไปเริ่มต้นการฝึกซ้อมจักรยานแบบปั่นด้วยความหนักต่ำ ระยะเวลายาวนาน หาเวลาออกทริป ปั่นทางไกล ปั่นขึ้นเขา ไปหาการว่ายน้ำ วิ่ง เล่นเวทเทรนนิ่ง ช่วง แขน ขา ไหล่ เพื่อสร้างพื้นฐานร่างกายในด้านความอดทน ความแข็งแรง
เมื่อมีการใส่งานการฝึกซ้อมเข้าไปให้กับร่างกายใหม่ ตรงนี้ก็มีข้อปลีกย่อยออกไปอีก แยกออกไปอีกว่ามีการใส่งานภายนอก ภายใน การพักฟื้นร่างกาย

เมื่อความอดทนดีขึ้น จะส่งผลให้เราสามารถทำงานหนักขึ้นได้อย่างต่อเนื่อง ทำความเร็วได้อย่างต่อเนื่อง ด้วยอัตราการเต้นของหัวใจที่คงที่ ใกล้เคียงกับจุดเริ่มต้นของการเพิ่มงานหนักในการฝึกซ้อมในช่วงแรกของการออกกำลังกาย ส่งผลให้เราปั่นจักรยานได้ดีขึ้นนั่นเอง
....
แต่มันไม่ง่ายอย่างที่คิดครับ

[เนิ่ม ชมภูศรี]

เกร็ดเล็กเกร็ดน้อย
ประเด็นการฝึกซ้อมจักรยานที่ไม่มีใครเคยพูดถึงเลย......
________________________________________________________

นั้นคือเรื่องของสถานะการณ์..

การปั่นจักรยานจะมีความสัมพันธ์กับสภาวะหนึ่ง สภาวะนั้น ภายในร่างกายเรา
.

ทำไมถึงต้องค้นหาสภาวะดังกล่าว เพราะเหตุว่าสภาวะนั้น มีความสำคัญอย่างยิ่ง ในการที่จะนำเราไปปั่นจักรยานอย่างทะลุเพดานความอ่อนล้า ความหวาดหวั่น ความกลัวต่อความเหนื่อย ความวิตกกังวล อาการกลัวการแข่งขัน กลัวการฝึกซ้อม
..
นี้ก็เป็นเรื่องหนึ่งที่เราก้าวข้ามไปตลอด ไปค้นหาวิธีการการทำอย่างไรให้ฝึกซ้อมจักรยานได้ดี แต่สิ่งจำเป็นในชีวิตการเป็นนักจักรยาน คือศาสตร์ที่ว่าด้วยเรื่องการเรียนรู้ตนเอง
..
หัวข้อของกระทู้นี้คือการเดิน แต่เชื่อแน่ว่าไม่มีใครก้าวย่างย่ำเดิน เพราะมีคำตอบให้กับตนเองแล้วว่า ไม่มีเวลาว่างที่จะเดิน เดินไปแล้วได้อะไร นี้ก็เป็นอีกหนึ่งทางเลือกของการศึกษา หากท่านพบคำถามคำตอบดังกล่าว ท่านได้พบวิถีแห่งการเดิน
....
สิ่งที่ข้าพเจ้าค้นพบในการปั่นจักรยาน
...
คำว่า สถานะการณ์ในการปั่นนจักรยาน ได้ถูกค้นพบความหมายดังกล่าวนี้ ตั้งแต่สมัยที่ยังเป็นนักกีฬาจักรยาน ฝึกซ้อมเพื่อทำการแข่งขัน และลงทำการแข่งขัน

หากแต่ว่า ในช่วงวัยนั้น ไม่มีความเข้าใจได้ถึงคำ ๆ นี้ เป็นแต่เพียงว่า เราได้สัมผัสกับความรู้สึกถึงสิ่งที่ล่องลอย กระดูกที่เคลื่อนไหว สายลมที่พัดผ่าน เยือกเย็นขนลุกซู่ซ่าไปในอากาศธาตุ ได้ยินเสียงสูดลมหายใจ มองดูอัศจรรย์พล่ามัวมีสายตาที่แลเห็นวัตถุวิ่งเข้าถลาใส่ มองไม่เห็นว่ามีใครอยู่ที่นั่น เบา ไม่มีความเหน็ดเหนื่อยอยู่เลย มีแต่ความรู้สึกที่สบาย ยิ่งปั่นจักรยาน ยิ่งมีความเร็วได้อย่างต่อเนื่อง ไม่เมื้อย ไม่ล้า ไม่ได้ยินเสียงของเพื่อนร่วมทีมที่ร้องเรียกว่า เบาหน่อย รอหน่อย ยิ่งช่วงของการปั่นเป็นผู้นำ รอบขายิ่งคล่องแคล่วว่องไวมาก เวลาลงมาพักในทีมด้วยการปั่นขึ้นไปบนยอดปลายแหลมของเวลโรโดรม แล้วทิ้งดิ่งลงมา เข้ามาจี้ท้ายของเพื่อนร่วมทีมได้อย่างพอดี จนได้รับคำชมจากนักจักรยานรุ่นพี่ ๆ หลายคนว่า เป็นนักกีฬาที่เปลี่ยนตัวในประเภท ทีมเปอร์ซูทย์ 4000 เมตร ชาย ได้ดีคนหนึ่ง (พี่เชิดชู สุขโต ได้เอ่ยปากชมไว้ ในการแข่งขันกีฬา ทบ. สนามเวลโรโดรม กรุงเทพมหานคร 2531)
......
เป็นเกร็ดเล็กเกร็ดน้อย ถึงสภาวะที่เกิดขึ้น ด้วยการที่สิ่งดังกล่าวเกิดขึ้น ภาษาวิทยาการสมัยใหม่ให้ชื่อว่าร่างกายเกิดการหลั่ง สารอดีนารีน (adrenaline) แต่มันคับแคบเกินไปที่จะมอบชื่อให้กับสภาวะดังกล่าวนั้น....(สำหรับกระผม)
.....
ไม่ว่าคุณหรือท่านจะค้นหาอย่างไร มันจะไม่เกิดขึ้นและไม่ย้อนรอยมาหาคุณ หากท่านค้นหาด้วยความที่เราได้รู้มาแล้ว สิ่งนั้น จะไม่ปรากฎกายขึ้น จะไม่เปิดประตูให้ท่านสามรถใช้พลังงานเช่นนี้ได้ เพราะท่านรู้แล้วว่ามันเป็นปฎิกิริยาของร่างกายอย่างหนึ่ง
....
สิ่งนั้น ได้หลบหลีกหนีพ้นไปจากร่างกายของคุณเสียแล้ว
......
กลับไปย่างก้าวย่ำเดิน เดินด้วยความสัมพันธ์กับจิตที่ปั่นจักรยาน สัมพันธ์กับร่างกาย จิตใจ สมอง และสองขา
....
สารที่ทำให้เรายกตุ่มยกโอ่งได้เป็นลูก ๆ นั้น อาจจะเวียนมาหาเราใหม่ก็ได้ ในการแข่งขัน
.....
(เป็นเพียงความคิดหนึ่งที่สื่อสารถึงท่าน ไม่ประสงค์ให้เชื่อในสิ่งที่เขียน ขอให้พิจารณาด้วยปรีชาญาณของท่านเองขอรับ)