เปิด+รายงานทริป ชิมลางตลาดน้ำใหม่ถอดด้าม "ตลาดน้ำขวัญเรียม" วันอาทิตย์ที่ 2 ก.ย. 55

[ospop]

น้องป๊อป ส่องเพลินเลยนะ
แต่ต้องออกมาเตือนหน่อย การลงภาพบนเวบบอร์ดสาธารณะ โดยจรรยาบรรณของช่างภาพ การเอาภาพสาวๆ มาลงโดยไม่ขออนุญาติ ถือเป็นการละเมิดสิทธิส่วนบุคคล จงใจถ่ายเกินไปน้องป๊อป และถ่ายซะชัดเกิน ชัดขนาดนี้ต้องเอาแถบสีดำปิดตาไว้ด้วยนะ จะบอกให้

น่าเสียดายจัง อดไปเลย วันนี้ต้องไปขับแท็กซี่ เมื่อยโครต

พี่โอ๊คบอกก็ถูกนะครับ

ผมเคยดูในบอร์ดลงรูปเกี่ยวกับการถ่ายภาพ เขาเรียกว่าการแคนดีสเปล่านะ
เดินไปถ่ายไปนะ มันเหมือนการท่องเที่ยวนะครับ

กลุ่มเราน่าจะดูรูปกันบ้างแล้วครับ
ตามที่พี่โอ๊กบอกผมจะลบรูปบางรูปที่ซ้ำมากเกินไปออกนะครับ เพื่อความถูกต้องในสิทธิของบุคคลครับ แต่คงไม่ได้ปิดตาหลอกครับ
ลบเฉพาะบางรูปออกเท่านั้นครับ

[น้องหนึ่ง]

ทริปนี้ปั่นได้ 48 กม. เฉลี่ย 15.5 กม./ชม. ขาไปสนุกมาก สะพานปูนยาวๆ ใช้ทักษะขึ้นลงนิดหน่อย
ที่จุดพักแรกได้เจอพี่สาวน่ารักที่ไม่ได้เจอมานาน ไม่น่าเชื่อว่าเพิ่งนึกถึงกันไม่กี่ชั่วโมงก่อน ตอนเช้าได้เจอตัวจริงซะงั้น

ขอบคุณพี่โป้งที่เปิดทริป พี่แอ๊ดนำทาง และพี่ๆ ทุกท่านที่รังสรรค์ให้สนุกสนานครับ

[โป้งสิบสองเสียง]

ขอบคุณน้องป๊อปสำหรับภาพสวยๆครับ เรื่องถ่ายคนพี่เห็นด้วยและอยากจะแนะนำนิดนึงว่าลงรูปไม่ต้องเยอะมากก็ได้ คัดมาแต่ที่เด็ดจริงๆจะดีกว่า ลงเยอะเกินไปตาลายครับ

[น้องหนึ่ง]

ผมว่าไม่ต้องแบกกล้องไปให้เป็นภาระหรอก ไหนจะต้องดิ้นรนขี่ไปดักหน้าอีก
แค่ใช้มือถือถ่าย หรือไม่ถ่ายเลยก็ยังได้

ขี่ไปคุยไปให้สนุกก็พอแล้วครับ

[โอ๊ก]

น้องเค้าชอบถ่าย ถ่ายรูปแล้วมีความสุข เหมือนเป็นส่วนประกอบหนึ่งในการออกทริป ก็ให้เค้าแบกไปเถอะดีแล้ว เค้าจะได้ฝึกฝีมือไปด้วย เที่ยวแบบนี้สำหรับหลายๆ คน ไม่ต้องแบกอะไรไปเลยก็เป็นภาระให้คนอื่นหนักใจได้ อย่าว่าแต่กลัวไม่สนุกเลย ในอนาคตน้องป๊อปอาจแบกตัวใหญ่กว่านี้อ๊อปชั่นเยอะกว่านี้ไปก็ได้ พักนี้ยิ่งขยันซ้อม เผื่อแบบน้ำหนักอุปกรณ์ถ่ายภาพด้วย ขอบอกว่าชอบนะที่น้องป๊อปจะมีภาระแบกไป ถ้าเกิดปัญหาระหว่างทางพี่ก็ยินดีช่วยแบ่งเบาภาระให้ อย่างเต็มใจ (เพราะพี่ขี่เกียจแบกของตัวเอง)

ไหนๆ ก็คุยเรื่องภาพถ่าย ขอติชมด้วยความรัก
แนวแคนดิด แนวสตีต แนวไลท์ ที่ฟังเท่ๆ มันเป็นรูปแอบถ่าย หรือจงใจถ่าย อาริยาบทต่างๆ อารมณ์ต่างๆของผู้คน แล้วสื่อออกมาเป็นภาพถ่าย ทำให้คนดูได้สัมผัสอารมณ์ต่างๆ หรือเรื่องราวต่างๆ ในภาพที่แสดงออกมา อย่างเช่นภาพหน้าคนแก่ มีแต่รอยตีนกาเหี่ยวย่น ภาพก็จะสะท้อนชีวิต ความลำบาก ความทุกสุขออกมาทางร่องรอยต่างๆ แววตา หรือภาพเด็ก ประมาณนี้มั้ง พอดีไม่ใช้ระดับปรมจารย์ ไม่กล้าแสดงความคิดเห็นมาก

เวลาถ่ายรูปต้องตั้งใจถ่าย ก่อนกดชัดเตอร์ ต้องรู้ว่าจะถ่ายอะไร จะสื่ออะไร จัดองค์ประกอบให้ดี สมัยก่อนฟิลม้วนหนึ่ง เจ็ดสิบกว่าบาท มี 36 รูป ไปเที่ยวทีพกไปได้เต็มที่สองสามม้วน ค่าล้างค่าอัดอีกรูปละสี่ห้าบาท สรุปว่า ถ่ายฟิล 1 ม้วน สองร้อยกว่าบาท กดชัดเตอร์แล้วยังไม่รู้ด้วยว่าภาพจะออกมาเป็นอย่างไร ก่อนถ่ายต้องจินตนาการทั้งหมดเอง แล้วมานั่งลุ้นว่าอัดออกมาแล้วจะเหมือนที่จินตนาการไว้หรือไม่ อาจมีวัดแสงช่วยแค่รู้ว่า อันเดอร์ หรือโอเวอร์ ปรับไอเอสโอก็ไม่ได้ ความเร็วชัดเตอร์ก็ไม่สูง กันสั่นก็ไม่มี ทำให้เวลาจะถ่ายรูปแต่ละรูปต้องพิธีพิถันกันหน่อย คนรุ่นใหม่ใช้กล้องดิจิตอล เลยกดกันแบบไร่ค่า กันมันส่งๆ แล้วก็ไปคัดรูปสวยๆ ปรับแสง ตัดขอบ เลยเป็นรูปพลุ๊กมากกว่าฝีมือ แล้วก็ภาพที่ออกมาไม่สวย หลุดโฟกัส เอียง ไม่ถูกใจ ไม่สมดุลย์ แนะนำให้ลบทิ้งไปเลย อย่าไปเก็บไว้ในเครื่อง เวลาเปิดดูจะได้เจอแต่ภาพสวยๆ สมบูรณ์ คมชัด ทำให้ได้รับแต่สิ่งดีๆ ปลูกฝังไว้ในสมอง นานๆ ไป เราก็จะถ่ายรูปออกมาสวยๆ เป็นอัตโนมัติ

[ospop]

รับทราบกับพี่ 3 ความเห็นด้านบนนะครับ
ผมถ่ายรูปไม่สวยมากหลอกครับ มุมมองแย่ จัดองค์ประกอบแย่
คิดว่าเข้าข้างตัวเองว่า เฮ้ย....ทำไมไม่ถ่าย(นายแบบ-นางสาวแบบ)เยอะๆวว่ะ ถ่ายมาภาพเดียวเองเอาไปอวดใครไม่ได้เลย ก็เลยจัดมาลงให้หมดเลย แบบไม่คัดนะครับ
แต่ถ้าผมไปดูบอร์ดคนอื่นหรือรูปคนอื่นเขาอาจจะถ่ายมาเป็นพัน แต่มาลงแค่ 10 รูป คัดมาอย่างดีตามที่พี่โป้งบอกข้างต้นครับ แต่ผมกับคิดไปว่า มันก็ไม่ได้บรรยากาศเวลานั้นสิ
ไม่รู้ความเป็น ไม่รู้อารมณ์ .....อีกมากมาย

ผมเคยคิดจะคัดรูปนะ คิดไปคิดมา วู้ลงๆไปเถอะเราไม่ได้ถ่ายรูปดีเด่อะไร ลงไปเขาดูรอบเดียวเขาก็เลิกดูแล้ว..........แต่คิดอีกทีถ่ายมาเยอะก็มาเหนื่อยลงรูปอีก
......แต่คิดอีกที ลงรูปเสร็จเหมือนเสร็จสิ้นภาระกิจสำหรับทริปนี้...อิอิ

อยากได้รูปเหมือนเราคิด แต่ได้รูปไม่เหมือนที่เราคิดสักที จินตนาการไม่ออกครับ
ถ่ายจนเม็มกล้องจะพังแล้ว กล้องตัวนี้มันก็ทนดีจริง ไมล์ตีกลับไป 2 รอบแล้ว 2 หมื่นกว่าภาพ harddisk จะไม่มีที่เก็บแล้ว
พี่โอ้กบอกให้คัดรูปดีไว้ รูปไม่ดีลบทิ้งให้หมด ถ้าเป็นกล้องฟิล์มเหมือนเมื่อก่อน หลอดฟิล์มเต็มบ้านแล้วครับ

ปล.ซื้อกล้องมากะถ่ายสาวไม่มีให้ถ่าย ตอนรับปริญญา งานบวช งานบุญที่บ้าน ก็ไม่มีกล้องเป็นของตัวเองสักตัว งานบวชญาติมาถ่ายให้ งานรับปริญญา ขอกล้องเพื่อนมาถ้าย
หลังจากนั้นซื้อกล้องมาถ่ายเองสะเลย งานอะไรที่บ้านผมมีผมถ่ายหมด เขาก็บอกว่ามันจะถ่ายอะไรนักหนาว่ะ
ถ่ายเสร็จล้างรูปให้ก็ไปนั้งดูกัน ว่าใครทำอะไรที่ไหน

[kgbone]

พอดีเห็นคุยเรื่องถ่ายภาพ เลยอยากขอมีส่วนร่วม


เมื่อก่อนผมก็เป็นช่างภาพอาชีพ คือเป็นงานหลัก รายได้ตรงนี้ใช้เลี้ยงชีพ
รับงานถ่ายภาพ สากเบือ ยันเรือรบ ทั้ง event งานรับปริญญา งานแต่ง งานบวช สินค้า อินทีเรีย
เดี๋ยวนี้กลายเป็นงานเสริม หลังจากที่มีงานประจำแล้ว
และงานที่รับ ก็จะเป็นงานที่ถนัดเท่านั้น คืองานถ่ายสินค้า และ อินทีเรีย ไม่ถ่ายภาพคนและสิ่งมีชีวิต

ความผิดพลาดครั้งใหญ่ของผม ที่เคยมีก็คือ ถ่ายภาพแล้วไม่ลบภาพที่เสียออก
เนื่องจากไปถ่ายงานต่างจังหวัด แล้วลูกค้าต้องการไฟล์เลย
เลยก๊อปให้ไปโดยที่ยังไม่ได้เช็ค หลังจากนั้น โดนลูกค้า คอมเพลน ว่าถ่ายไม่ดี

หลังจากวันนั้น ภาพที่อยู่ในการ์ด จะต้องเป็นภาพที่คิดว่าดีเสมอ ถ้าไม่ดีจะลบทันที
และเราจะต้องกลับมาเช็คไฟล์ก่อน และปรับแต่ง ก่อนถึงมือลูกค้าเสมอ อันนึ้คือมืออาชีพ

แต่ถ้าถ่ายภาพท่องเที่ยว ที่ผมถ่ายเวลาไปเที่ยวกันเอง เดี๋ยวนี้พกแต่กล้อง Compact
ถ่ายแบบไม่มอง Viewfinder หรือจอเลยด้วยซ้ำ กดแบบไม่คิดชีวิต
กลับมาก็มาเลือก คัดเอาที่พอดูได้ Post ให้คนอื่นดูบ้าง

อันนี้ก็ต่างกันครับ เวลาทำงานกับเวลาส่วนตัว
ของคุณป๊อปน่าจะเป็นอย่างหลัง

ส่วนเรื่อง Candid ภาพคน อันนี้ ถ้าเป็นผม คงคิดถึงใจเขาใจเรา
ถ้าเราไปเจอรูปเรา อยู่ในเว็บบอร์ดแห่งหนึ่ง เราจะรู้สึกยังไง
การ comment ข้อความของคนในบอร์ดเป็นอย่างไร ชื่นชมหรือแทะโลม
ก็เหมือนกัน ความรู้สึกของคนที่ได้เข้ามาดูรูปตัวเองก็คงแบบนั้น

[น้องหนึ่ง]

ภาพคนอื่นที่ไม่เกี่ยวข้อง ลบออกไปบ้างก็ดีครับ
แล้วถ้าอยากพัฒนาฝีมือการถ่ายภาพคน ลงขันจัด FN ซักทริปมั้ย หุหุ

[HerO No.9]

อืม..

[โป้งสิบสองเสียง]

ภาพคนอื่นที่ไม่เกี่ยวข้อง ลบออกไปบ้างก็ดีครับ
แล้วถ้าอยากพัฒนาฝีมือการถ่ายภาพคน ลงขันจัด FN ซักทริปมั้ย หุหุ

เรื่องแค่นี้ไม่ต้องจ้างหรอก

[โป้งสิบสองเสียง]

ทริปนี้ไปกันทั้งหมด 9 คน ถึงจะดูน้อยแต่เป็นที่น่ายินดีว่ามีสุภาพสตรีไปด้วยถึง 2 คน ช่วงแรกคงไม่ต้องบรรยายอะไร
เพราะเหมือนกับอาทิตย์ที่แล้ว แต่สะพานปูนที่ขี่ต่อจากทนริปที่แล้วนี่สิ อยากจะบอกว่าเป็นสะพานปูนที่ขี่มันส์และท้าท้าย
ที่สุดเท่าที่เจอมาเลยล่ะ บางช่วงผุๆพังๆ บางช่วงแคบๆ บางช่วงตะไคร่ขึ้นลื่นดีจัง บางช่วงเป็นเนินขึ้นลงชันที่เดียว
เรียกว่างัดวิธีการขี่ single track มาใช้ได้อย่างสนุกสนานทีเดียว เสียดายน่าจะถ่ายวีดีโอเก็บไว้

ยังไม่ทันจะ 11 โมงดีก็ไปถึงตลาดน้ำขวัญเรียมแล้วไวดีจริงๆ เลยมีเวลาโอ้เอ้ชมนกชมไว้ชมวิวนานหน่อย ของกินที่นี่ก็รสชาติดี
บรรยากาศก็เยี่ยม อากาศก็เป็นใจไม่มีแดดเลย ทุกคนลงความเห็นว่าที่นี่สอบผ่านสบายๆ ถึงเวลาบ่ายโมงก็ได้เวลากลับโดยแวะ
ร้านอมรที่เพิ่งเปิได้ไม่นานซักแป๊บนึง จากนั้นก็ขี่กลับทาง ถ.รามคำแหง พอใกล้ถึงแยกลำสาลีฝนก็เทลงมาแป๊บนึง พอหยุดตกก็รีบแยกย้าย
กลับบ้านกันไป ส่วนผมไปทางพระรามเก้า-ถ.ใต้ airport link ไปถึงอโศกผนเทลงมาอย่างแรงต้องยอมเปียก ไม่รู้มีใครไม่โดนฝนบ้างรึเปล่านะ

[โป้งสิบสองเสียง]

ล้อหมุน 7:45น. กับเส้นทางเดิมกับคนเดิมๆที่รู้ใจ

[โป้งสิบสองเสียง]

บางช่วงที่เป็นไม้ผุๆ มาคราวนี้มีคนกล้าปปั่นเพิ่มมาอีกสองคนจากเดิมที่มี อ.สะมะชายแต่เพียงผู้เดียว แต่ผมยังลงเข็นอยู่ฮัฟ
มาถึงวัดลานบุญก็พบกับป๋าแอ๊ดส์รออยู่ตามเคย โดยครั้งนี้เอาขากระติกมาแจกน้องๆด้วย รอพี่จิตรแป๊บนึงแล้วไปกันต่อ
ครั้งนี้เราเปลี่ยนจุดลอดใต้มอเตอร์เวย์ถัดไปจากที่เดิมเล็กน้อยทำให้ไปโผล่สะพานที่น้องป๋องมุดลงไปสำรวจใต้สะพานพอดี

[โป้งสิบสองเสียง]

โผล่มาเจอ ถ.ร่มเกล้าที่สะพานเดิมแล้วขี่ต่อไปได้เลย คุ้นๆไหม ณ ที่สะพานแห่งนี้

[โป้งสิบสองเสียง]

สะพานปูนเส้นเดิมแต่ตรงต่อไปจนสุด เส้นทางก็เร้าใจกว่าเดิม