ทริบอุทยานแห่งชาติแม่เมย (ม่อนกระทิง)

[ไต้ฝุ่น]

พอดีสมาชิกใจร้อนเลยขอออกเดินทางกันวันนี้เลย(แต่ที่ตกลงกันเป็นวันพรุ่งนี้ผมเลยงงเลยเกือบเตรียมตัวไม่ทัน)ออกกันตอน 16.00 น.ตกลงกันว่าค่ำไหนนอนนั้น

MG-0442.jpg (45.49 KiB) เข้าดูแล้ว 2385 ครั้ง

[ไต้ฝุ่น]

พร้อมแล้วไปก่อนนะครับกลับมาถึงจะมาลงรูปให้ดูครับ

1.jpg (50.14 KiB) เข้าดูแล้ว 2384 ครั้ง

2.jpg (49.46 KiB) เข้าดูแล้ว 2384 ครั้ง

[นิดคุง]

น่าอิจฉาซะมากมาย ไปกันกี่คนหละอยากไปด้วยจัง มีความสุขกับการปั่นท่องเที่ยวทริปนี้ให้มากๆนะคับ มาเล่าประสบการญ์ให้ฟังมั่งเด้อ

[tui6116]

อยากไปแบบนี้บ้างจัง จะคอยดูรูปครับ ขอให้สนุกปลอดภัย มีความสุขครับ

[syncmaster]

ขอให้เดินทางโดยปลอดภัยนะครับ

[P']

กลับมาเอารูปมาลงด้วยนะครับ

[ไต้ฝุ่น]

กลับมาถึงเมื่อวานครับตอน18.00น.รอกันที่ปั้ม shell หน้าเทศบาลครับ พอมาถึงกันครบ ดต.นาจเกิดความคิดว่าหน้าจะเลี้ยงปิดทิบเมื่อคืนเลยกลับบ้านดึกไม่ได้มาลงรูปเลย กลับมาถึงโดยปลอดภัยทุกคนครับ

[ไต้ฝุ่น]

DSC05435.jpg (46.32 KiB) เข้าดูแล้ว 2293 ครั้ง

เพื่อนร่วมทริบทั้งหมด 4 คนครับ จากซ้ายไปขวา มี 1. เฮียสุรษักดิ์ขาแรงเจ้าของ SPECIALIZED STUMP JUMPER 2. ด.ต.อำนาจผู้นำทางเจ้าของ TREK 6500 SLR 3. เฮียย้งขาแรงประจำทริบเจ้าของ TREK 520 4. ผมเองสมชายผู้ตามตรอดทริบเจ้าของ SPECIALIZED SIRRUS

[ไต้ฝุ่น]

จักรยานร่วมทริบ

DSC05442.jpg (47.13 KiB) เข้าดูแล้ว 2293 ครั้ง

DSC05451.jpg (46.88 KiB) เข้าดูแล้ว 2293 ครั้ง

DSC05445.jpg (44.37 KiB) เข้าดูแล้ว 2293 ครั้ง

DSC05438.jpg (47.13 KiB) เข้าดูแล้ว 2293 ครั้ง

[ไต้ฝุ่น]

ทริปแม่สอด-ม่อนกระทิง
ผู้ร่วมทาง พี่ดาบนาจ เฮียสุรศักดิ์ เอียย้ง และก็ผมสมชายครับ (เรียงตามลำดับอาวุโส)
ศุกร์ 8 มกราคม 2553
จุด START บ้านเฮียย้ง ร้านเจริญภัณฑ์ บ้านเหนือ อ.แม่สอด ออกตัวแบบขาแรงเวลา 17.30 น.โดยประมาณ ไม่เป็นไปตามแผนที่วางไว้ เพราะความจริงแล้วต้องออกเดินทางกันวันเสาร์พรุ่งนี้ประมาณตีห้า แต่ด้วยคำนวณระยะทางจากแม่สอดถึงอุทยานแห่งชาติแม่เมย (ม่อนกระทิง)วันเดียวเราคงไปกันไม่ถึงตัวอุทยานแน่นอน ก็เลยต้องรีบออกกัน ขาแรงครับ จากแม่สอดถึง แ.แม่ระมาดประมาณ 19.00น.ระยะประมาณ 43 กม. แวะพักกันที่ 7-eleven (แสงสีแห่งสุดท้ายของเรา ) พักรถ เติมน้ำ เดินแล้วเดินทางกันต่อไปแวะกินข้าวเย็นกันที่ร้านอาหารตามสั่งหน้าโรงพยาบาลแม่ระมาด มืดตื๋อเลยครับ ไม่รู้คืนนี้เราจะไปนอนตรงไหนกัน อยากกลับไปกางเต็นท์นอนที่เซเว่นจังเลยมีเสียงแว่วมากจากในกลุ่ม พี่ดาบนาจวางแผน(ของแกคนเดียว)มาแล้วว่าไปอีกนิด เดี๋ยวไปกางเต็นท์นอนที่ป้อมตำรวจ ขะเนจื้อ ปลอดภัย อบอุ่นดี ไปครับลุยกันต่อ ด้วยความที่แถวนี้เป็นโซนแสง สี สุดท้าย อิ่มข้าวย็นแล้วก็เลยติดของหวานไปกันด้วย(ลีโอ 4 กระป๋อง ส้มเขียวหวานโลนึง เข้ากันดีจริงจริง) เดินทางกันต่อ มืดมาก มีแต่เแสงดาวพราวพรายเต็มท้องฟ้า ปั่นไปด้วย ดูดาวไปด้วย โรแมนติกมากเลยครับ ด้วยความที่มืดมาก หรือว่าดูดาวเพลิน เกือบตกข้างทางกันหลายหนเลย ปั่นกันไปเรื่อย ๆ ด้วยความมืดที่ปกคลุมไปทั่ว มืดมาก ระยะการมองเห็นแคบมาก ไม่เห็นสภาพของทางข้างหน้าเลย คะเนไม่ถูกว่าควรจะออกแรงกันแบบไหน ปั่นไปก็มีแต่ขึ้น ขึ้น และขึ้น (ขากลับถึงได้เห็นว่านี่เราขึ้นกันไปได้ไงชันมากกก) แต่ด้วยความแรงของวันแรกทำให้เรามาถึง ป้อมตำรวจขะเนจื้อโดยปลอดภัย ประมาณ 2 ทุ่มกว่า ๆ แล้ว เฮียย้งขาแรงกับเฮียสุรศักดิ์ถึงก่อน พี่ตำรวจที่ป้อมขะเนจื้อเอื้อเฟื้อมากครับ ทั้งที่ไม่เคยรู้จักกัน นักปั่นชุดแรกของเราไปถึงพี่เค้าก็หาส้ม หาน้ำมาให้ ชวนคุยให้หายเหนื่อย ผมปิดท้ายมากับผู้อาวุโสดาบนาจของเรา อ้าวพี่ตำรวจพอเห็นผู้อาวุโสเท่านั้นละครับต้อนรับเฮฮากันเสียงดังกว่าเดิมก็คนคุ้นเคยกัน บิ๊กเซอร์ไพรสครับไม่คิดว่าจะได้เจอกัน แล้วของหวานของเราก็ได้เวลาบรรเลง ก่อนที่จะขอตัวไปพักผ่อนเอาแรง ประมาณ 4 ทุ่ม นอนบนเตียงหินกรวด ก็ไปกางเต็นท์นอนกันในโรงจอดรถของป้อมมุงหลังคาอย่างดี พื้นโรยกรวดไว้เต็มที่ นอนไม่ค่อยหลับกันเท่าไหร่ เพราะตื่นเต้น เอียสุรศักดิ์ไม่ค่อยตื่นเต้นแต่ไม่มีหมอนครับเหมือนขาดอะไรไป กางเต็นท์ 3 หลังในโรงรถ ผู้อาวุโสเจอเพื่อนคุยกันสนุกนอนในป้อมเลยครับ พักผ่อนกันก่อนนะครับพรุ่งนี้เดินทางแต่เช้า

[ไต้ฝุ่น]

เสาร์ 9 มกราคม 2553 (วันเด็กแห่งชาติ)
เพราะว่ากางเต็นท์ในโรงรถติดข้างทาง ใกล้สว่างรถแม่ค้าแม่ขาย รถสองแถวเริ่มวิ่งกันไปมา ลมพัดเต็นท์โยกเอนซ้ายที ขวาที คิดว่าคงถึงเวลาอันควรตื่นเตรียมตัวไปกันต่อดีกว่านะ เก็บสัมภาระ จัดการธุระส่วนตัวกันพร้อมแล้ว บอกขอบคุณพี่ตำรวจที่ป้อม ออกเดินทาง 05.30 น. ยังมืดอยู่แต่ก็เริ่มมีแสงแรกของวันอาบฟ้ามาแล้ว ครั้งแรกในชีวิตเลยนะครับที่ปั่นจักรยานพร้อมตะวันขึ้น งามจริง ๆ พอแสงมาฟ้าไม่ใสครับเช้าวันนี้เรามีทะเลหมอกมหาศาลเป็นเพื่อนร่วมทาง เปียกซึมไปทั่ว ทั้งถุงมือ เสื้อ กางเกง รองเท้า ชื้นไปหมดเพราะเราปั่นอยู่กลางทะเลหมอก มองทางไม่ค่อยถนัดแต่รู้สึกดีอย่างบอกไม่ถูก ระวังกันมากหน่อยเรื่องรถราเพราะถนนแคบสองเลนรถสวนกันไปมา พอแสงลงถึงพื้นก็ค่อยละลายหมอกจากไป

DSC05435.jpg (46.32 KiB) เข้าดูแล้ว 2285 ครั้ง

เดินทางได้ระยะนึงผ่านหมู่บ้านกระเหรี่ยงเค้าปลูกบ้านลดหลั่นกันไปตามไหล่เขา เต็มไปหมดหลายร้อยหลังคา สถาปัตยกรรมแบบเรียบง่าย ใช้วัสดุธรรมชาติ แต่ใช้งานเต็มพื้นที่ หมู่บ้านกระเหรี่ยงที่นี่นักท่องเที่ยวชอบแวะถ่ายรูปอยู่ฝั่งซ้ายของถนน เราแวะถ่ายรูปที่สะพาน ดูวิถีของผู้คนที่นี่ซักพัก เติมความอิ่มในใจ แล้วเดินทางกันต่อ

01.jpg (43.48 KiB) เข้าดูแล้ว 2285 ครั้ง

DSC05439.jpg (57.34 KiB) เข้าดูแล้ว 2285 ครั้ง

DSC05443.jpg (52.25 KiB) เข้าดูแล้ว 2285 ครั้ง

ทางช่วงนี้เป็นทางผ่ากลางระหว่างเขาสองลูกเป็นหุบต่ำลงไป ถนนสร้างติดกับลำธารเลียบกันไปเป็นคู่ขนาน เงยหน้ามองมีต้นไม้ใหญ่ขึ้นเกาะไปตามความชันของภูเขาร่มรื่นดี

DSC05448.jpg (45.76 KiB) เข้าดูแล้ว 2285 ครั้ง

[ไต้ฝุ่น]

ผ่านออกไปขึ้นอีกสักพักเราก็ถึง อ.ท่าสองยาง เลี้ยวซ้ายเข้าตัวอำเภอบรรยากาศสนุกสนานมีความสุขมาก เพราะวันนี้เป็นวันเด็ก (เราจัดทริปได้เหมาะกับวันและวัยของเรามากเลยครับ) ภายในสนามที่ว่าการอำเภอมี การแสดง การละเล่น ของแจกมากมาย ตามสไตล์วันเด็กที่พวกเราห่างหายกันไปนานถือว่าวันนี้ได้เที่ยววันเด็กด้วยกันระลึกวันวาน ที่เด็ก ๆ ให้ความสนใจไม่น้อยก็มีกิจกรรมของชมรมเสือท่าสองยาง นำจักรยานเสือภูเขา และรางวัลต่าง ๆ ที่ไปล่ามาได้ จัดแสดงสร้างแรงบันดาลใจ ให้กับน้อง ๆ อาจมีนักปั่นน้อยเพิ่มขึ้นหลังจากวันนี้อีกหลายคนเลยทีเดียว ชมงานแล้วก็ได้พัก อาหารมื้อแรกของวันพี่ดาบนาจพาไปกินต้มเลือดหมูมื้อเช้าร้านคุณนิด เจ้าของร้านปั่นจักรยานด้วยครับเป็นเพื่อนพี่ดาบ (อัธยาศัยลุงดาบเค้าดีจริง ๆ ครับรู้จักเพื่อนใหม่เพื่อนเก่าได้ตลอดทางสมเป็นอดีตผู้พิทักษ์สันติราษฎร์จริงจริง) พี่สุรศักดิ์ได้โอกาศช้อปหมอนน้อยมาหนึ่งใบคืนนี้คงหลับสบาย อิ่มท้อง น่องแรง ก็ได้เวลาไปกันต่อ ระยะทางที่ผ่านถือว่ามาแล้วครึ่งนึงของจุดหมายปลายทาง

DSC05452.jpg (45.82 KiB) เข้าดูแล้ว 2285 ครั้ง

DSC05453.jpg (47.38 KiB) เข้าดูแล้ว 2283 ครั้ง

ขึ้นมาหน่อย ลงน้อยหน่อย ลุยกันไปต่อ

DSC05458.jpg (49.61 KiB) เข้าดูแล้ว 2283 ครั้ง

ถึงถ้ำแม่อุสุ (งานนี้แวะเที่ยวกันตลอดทาง) เลี้ยวซ้ายเข้าไปเจอทางขึ้นชัน สูดหายใจลึกส่งแรงเต็มที่ลุยไปกันเลยครับ ขึ้นยาวประมาณหนึ่งกิโลเมตรถึงยอด ทีนี้ลงยาวประมาณเดียวกันเลยครับแข่งกันลงฉิวเลย ไปถึงหน้าถ้ำมีเด็กกระเหรี่ยงกลุ่มเล็ก ๆ รอเป็นไกด์นำเที่ยวอยู่ เด็ก ๆ บอกว่าถ้ำจะสวยมากตอนประมาณบ่ายสามโมง แสงที่ลอดเข้ามางามมาก เราไม่ได้เข้าไปหรอกครับแค่แวะมาดูกันหน้าถ้ำแล้วก็กลับออกไประหว่างทางขาออกจากที่เราลงฉิวแข่งกันก็ต้องขึ้น ขึ้น ขึ้น มีแก็งค์รถมอไซค์มาเที่ยวถ้ำขี่สวนไป มีอยู่คันนึงเบิ้นเครื่องตอนสวนกันลุงดาบ อารามตกใจเพราะกำลังมีสมาธิจดจ่อกับการขึ้นดอย แกกระโดดลงจักรยานเลยครับแกจำมันได้เจ้า KSR สีแดง หายตกใจก็ไปกันต่อ ทางจะขึ้นเป็นส่วนใหญ่ ประมาณบ่ายโมงก็ถึงทางแยกเข้าอุทยานแห่งชาติแม่เมย เลี้ยวขวาแวะทานข้าวเที่ยงกันที่จุดพักปากทางเข้า เจอคนรู้จักคุณลุงอีกแล้วครับ มาเที่ยวอุทยานเหมือนเรา กินข้าวกันไปคุยกันไปร่วม 2 ชั่วโมงเพราะวางใจแล้วว่าเรามาถึงปากทางแล้ว อีกแค่ 11 กม. เองสบายมาก ระหว่างพักผ่อนกันอยู่ ไอ้เจ้าแก้งค์มอเตอร์ไซค์เดินทางมาถึงและแวะพักที่เดียวกัน ลุงมองหารถ KSR สีแดงอ้าว พอกลุ่มมอเตอร์ไซค์เดินเข้ามาในร้าน เป็นกลุ่มเด็กแม่สอดนั่นเอง สวัสดีกันไปคุยกันไป ฮากันไป ด้วยทางที่จะไปต่อชันมากถึงแม้จะอีกแค่เพียง 11 กม.แต่ขึ้นเขาชันตลอดทาง พี่ดาบนาจกับเฮียสุรศักดิ์ฝากสัมภาระไปกับเพื่อนที่นั่งคุยกันในร้านให้ขึ้นไปก่อน ผมกับเฮียย้งขาแรงคิดว่าเราต้องไปได้แน่นอนไม่ยอมปลดน้ำหนัก พอปั่นไปกันขึ้นและขึ้น ชันมากโค้งพับแต่ละโค้งขาสั่นแทบหมดแรง เอียย้งกับเอียสุรศักดิ์ล่วงหน้าไปก่อน ผมกับพี่ดาบปิดท้ายขบวน ต้องคอยดูแลผู้อาวุโสครับ(ใครดูใครกันนี่) หยุดพักบ้างเพราะชันมาก ไปต่อบ้าง เห็นมอเตอร์ไซค์ขี่สวนลงเขามาคนซ้อนท้ายหน้าตาคุ้น ๆ พอขึ้นไปอีกพักนึงเจอเฮียสุรศักดิ์นั่งพักเฝ้าจักรยานสองคันอยู่ บอกว่าเมื่อกี้แวะพักแปบนึงแล้วขึ้นมาซักพักเฮียย้งแกยกแขนขึ้นปาดเหงื่อแล้วไม่เจอแว่น อ้าวลืมแว่นตาไว้ขางทางก็เลยหยุดรถโบกมอเตอร์ไซค์ลงไปเก็บแว่นตา เราก็เลยได้เฮ พักกันยาวหน่อย ซักพักเฮียแกติดรถกระเหรี่ยงขึ้นมาถึงได้ไปต่อ (โอ้ฟ้ามาโปรดที่แกดันลืมแว่นไม่งั้นไม่มีพักเลยนะคนนี้แรงมาก) จากที่คุยกันไปหัวเราะกันไปตลอดทางที่ผ่านมาตั้งแต่แม่สอดมีแต่เสียงหัวเราะแทรกป่า แทรกเขา พอมาถึงทางขึ้นไปอุทยานไม่มีใครคิดจะคุยกันเลยอ้าปากงับเอาอากาศเข้าไปให้ถึงปอดมากที่สุด เสื้อผ้าที่ว่าเปียกหมอกเมื่อเช้าตอนนี้ยิ่งกว่าลงไปแช่ในทะเลจริง ๆ เสียอีก โชกมาก เหงื่อไหลซึมไปทั่วทุกแห่งในร่างกาย เข้าตา เข้าปาก แว่นเป็นฝ้า เกินบรรยายน้ำที่ผมเตรียมมาเต็มที่ 2 ขวด หมดอึกสุดท้ายก็ยังไม่เห็นวี่แววของอุทยาน ร่วม 2 ชั่วโมง ระยะทางแค่ 11 กม. พอเห็นป้ายอุทยานแรงมาเลยครับ เฮือกสุดท้ายขึ้นทางตรงชันยาว แล้วก็ไปถึงหมดแรงกันพอดิบพอดี พี่ทหารยิ้มต้อนรับ เข้าไปในอุทยานแห่งชาติได้หายเหนื่อยเลยครับ อัตราค่าบริการเข้าชมสถานที่ ผู้ใหญ่คนละ 20 บาท จักรยานคันละ 10 บาท

[ไต้ฝุ่น]

DSC05463.jpg (49.63 KiB) เข้าดูแล้ว 2284 ครั้ง

DSC05466.jpg (47.14 KiB) เข้าดูแล้ว 2284 ครั้ง

DSC05471.jpg (49.24 KiB) เข้าดูแล้ว 2284 ครั้ง

]

DSC05477.jpg (49.49 KiB) เข้าดูแล้ว 2282 ครั้ง

]

DSC05481.jpg (57.55 KiB) เข้าดูแล้ว 2282 ครั้ง

ปั่นขึ้นไปจุดชมวิวเพื่อกางเต้นท์สมทบกับเพื่อนที่อาสารับฝากของเรามาก่อนหน้า พักผ่อนกัน พี่ดาบมาถึงได้ไม่เอาอะไรเลยครับ (กับอายุขนาดนี้แกเก่งมาจริง ๆ ) อาบน้ำก่อนเลย เรียกความสดชื่น แล้วไปเดินเล่นน้ำตกพอกลับมาเล่าให้ฟังใหญ่ว่าสาวคนนั้นชื่อไร สาวคนนี้เป็นคนจังหวัดไหน สาวคนนู้นทำงานไร อัธยาศัยดีเลิศครับลูกพี่เรา ถึงแล้วครับ อุทยานแห่งชาติแม่เมย ที่รวมจุดชมวิวทะเลหมอกสวย ๆ ต่าง ๆ ทั้งม่อนครูบาใส ม่อนพูนสุดา แต่ต้องขึ้นเขาไปอีกเพื่อไปชมตามจุดต่าง ๆ ที่ว่ามา เราปักหลักกันตรงนี้เพื่อตื่นมาชมทะเลหมอกในเช้าวันพรุ่งนี้ที่นี่ครับ พักผ่อนกันไปเอ้อระเหยพอเดินมาถึงร้านค้าสวัสดิการอ้าวแม่เจ้า ต้องสั่งอาหารก่อน 16.30 น. ตอนนี้มัน 17.00 น. ห้าโมงเย็นแล้วครับกินอะไรกันนี่คืนนี้ ถึงจะเป็นม่อน เป็นป่า จะเก็บผักเก็บหญ้ากินก็ใช่ที่ หญ้าที่นี่ก็เป็นหญ้าญี่ปุ่นกินได้ไหนกัน ผมเลยอาสาติดรถแม่บ้านลงมาซื้อข้าวกล่องกันข้างล่าง ตรงทางแยกที่เราพักกันตอนบ่ายนั่นแหละครับ ข้าวผัดไข่ และไข่เจียวหลายกล่องเลย ถือโอกาสโทรศัพท์บอกที่บ้านด้วยจะได้ไม่ต้องเป็นห่วง (โทร.ไปโม้นั่นแหละว่าถึงแล้วนะ) บอกครบทุกบ้านเลยครับแม่บ้านของทุกคนจะได้อุ่นใจ เรียบร้อยเสร็จสรรพก็มืดแล้วเดินทางกลับอุทยาน อ้าแม่เจ้า(อีกรอบ) อีกโค้งเดียวก็จะถึงแล้วเจ้าของรถดันลืมของครับ ของหวานประจำมื้อเย็นของแก ไม่รอบคอบเลยผมเนี่ยะช้อปของหวานประจำวงก่อนสั่งข้าวกล่องอีก ฮา ฮา ต้องกลับลงไปอีก ขึ้นถึงอุทยานก็มืดมาก ราวสองทุ่มกว่า ถึงได้กินข้าวกัน มีแต่วัยรุ่น(รุ่นใหญ่)รอข้าวเย็นนะครับหิวกัน บ่นกันใหญ่เลย กินข้าวพร้อมของหวานล้อมกองไฟ อบอุ่น ประมาณสามทุ่มกว่าผมก็ขอปลีกตัวจากวงไปพักผ่อนพี่ดาบก็มาด้วยกัน เฮียย้งกับเฮียสุรศักดิ์ออกลูกเกรงใจยังตามมาไม่ได้ ทางอุทยานไม่ให้สังสรรค์กันเกินสี่ทุ่มครับแต่ผมนอนฟังอยู่ตั้งนานก็ไม่สี่ทุ่มซักที เฮกันได้ตลอด กลับมานอนจริงครับสองคนแต่ไม่หลับเลย พี่ดาบเห็นว่าเราต้องพักกันเพราะเหนื่อยและล้ามาก ไม่งั้นพรุ่งนี้จะไม่ไหวออกอุบาย(เจ้าเล่ห์มาก)ให้ไปขอยาแก้เครียดที่เฮียย้ง นั่นแหละครับถึงได้ปลีกตัวกันกลับมานอนได้ซะที สนุกนะครับแต่เราเดินทางด้วยลำแข้งครับต้องเก็บแรงไว้พรุ่งนี้ ได้ยาแก้เครียดลุงหลับยาวกรนลั่นม่อนเลย นี่ถ้ากระทิงยังมีอยู่คงตาลึกเพราะไม่ได้นอนเหมือนผม พรุ่งนี้เราจะได้ตื่นมาชมทะเลหมอกกันแล้วครับ

[P']

อิจฉาจังผมอยู่แม่สอดมายังไม่เคยไปเลย ต้องหาโอกาศบ้างแล้วละ

[นิดคุง]

โคตะระอิจฉาเลยอะ เมื่ไรจะหนีภริยาไปแบบนี้ได้หว่ะปะปั้นไปเหอะ มันด่าช่างมัน:mrgreen: