..............."สะใจดี หลวงพระบาง"...........

[bison]

"สบายดี" ชาวเสือสุพรรณครับ ผมเปิดกระทู้ "สะใจดี หลวงพระบาง" ขึ้นมาหลายท่านอาจคิดว่า อ๊ะ!! ไม่ใช่ "สบายดีหลวงพระบาง" หลอกเหลอ ! มันไม่ใช่แน่ ไม่ใช่ตำนานรักหวานซึ้งระหว่างหนุ่มไทยกับสาวลาว อย่างในหนังแน่นอน แต่มันเป็นตำนานของชาวเสือหมอบฮาร์ดคอ 5 ชีวิต ที่บังอาจนำเสือหมอบ ตลยผ่านเส้นทางแห่งขุนเขาสูงชัน หลุมบ่อ ดงโครน และสภาวะอากาศอันโหดร้ายทารุณ กว่า 400 กิโลเมตร จากเวียงจันทร์ สู่เมืองหลวงพระบาง

ตำนานบทนี้เริ่มจากเสือตุ้มกับผมพูดคุยกันเมื่อกลางเดือนที่แล้ว "เอาเสือหมอบไปได้ไหมพี่" ผมตอบแบบไม่แน่ใจว่า น่าจะได้แต่ "ผมไม่มั่นใจเส้นทาง" ??.

[bison]

เย็นวันที่ 13/3/54 ระหว่างผ่านด่านตรวจคนเข้าเมือง ก่อนที่พวกเราจะปั่นจักรยานข้ามสะพานมิตรภาพ สู่ประเทศลาว

[bison]

[bison]

[bison]

หนทางสู่วังเวียง

นครเวียงจันทร์ในเช้าวันที่ 14 ท้องฟ้าแจ่มใสบรรยากาศสบาย ๆ เราทั้งห้าตกลงกันว่าจะเร่ิมต้นการเดินทางในทริปนี้ที่ประตูไซ อนุสาวรีย์แห่งการเสียสละของประชาชนลาว ก่อนการเปลี่ยนแปลงการปกครองเป็นคอมมิวนิสต์ และประตูไซแห่งนี้ถูกก่อสร้างขึ้นจากปูนที่อเมริกาจะนำมาก่อสร้างสนามบินแต่อเมริกาเกิดแพ้ในสงครามอินโดจินเสียก่อน ลาวเลยนำปูนมาสร้างอนุสาวรีย์แห่งนี้เลียนแบบจากประตูชัยในฝรั่งเศษ

"พี่ เหมือนการสตาร์ทรายการ ตูเดอร์ฟร้อง เลย" เสียงเจ้าต้องน้องเล็กสุดของทริปแว้วมา

"กูมันบ๊องละไม่ว่า" ผมบ่นกันตัวเอง มีอย่างที่ไหนจะเอาเสือหมอบใส่ยาง 700X23 c ปั่งไปหลวงพระบาง

[wasuwat29]

คอยดูรูปต่อนะครับพี่ครับ....จากประสบการณ์อันน้อยนิดที่ได้มีโอกาสเดินทางไปหลวงพระบางก่อนหน้านี้(รถโดยสาร) จากเวียงจันทร์ - วังเวียงหละพอได้ แต่จากวังเวียง - หลวงพระบางข้างทางก์ได้ชมวิวอันสวยงามของเพื่อนบ้าน เห็นวิถีชีวิตอันเรียบง่าย....แต่ถ้าถามว่าปั่นไปหละก์...ถ้าท่านใดผ่านมาได้...ข้าน้อยนับถือ...สุดๆจริง

[bison]

ด้วยระยะทางของวันนี้ประมาณ 157 กิโล ถึงวังเวียง เรากะกันไว้ว่าเราน่าจะถึงกันในตอนประมาณ เย็น ๆ และอาจมีเวลาเหลือเดินชมทิวทัศน์ของตัวเมืองก่อนอาทิตย์ตกดิน แต่เอาเข้าจริง ๆ กว่าจะถ่ายรูปหมู่ที่หน้าประตูไซ และจัการกับสัมภาระ รวมถึงเสบียงลงรถเซอร์วิสให้เป็นที่เรียบร้อยก็ปาเข้าไป 9 โมงเช้าจึงเริ่มต้นการเดินทาง

จากประตูไซเรามุ่งสู่ทิศตะวันตกเฉียงเหนือของเวียงจันทร์ผ่านสนามบินวัดไต ขึ้นเหนือสู่ทางหลวงหมายเลย 13 อันเป็นถนนสายหลักของลาว ถึงตรงนี้ทุกคนเริ่มปรับตัวให้เข้ากันการปั่นจักรยานชิดขวาได้เป็นอย่างดี แต่ด้วยการจราจรในเมืองหลวงที่คับคั่งบวกกับสภาพถนนที่เล็กและไหล่ทางที่ไม่ราบเรียบ เสียงสัญญานเตือนให้ระวังของพวกเราดังสนั่นท้องถนนของลาว

"ขวาาาา..........หลุมซ้ายยยยยย....รถสวนนนนน........เบรคคคคคคคค........"
มันสร้างความแตกตื่นไห้กับคนลาวข้างทางยิ่งนัก !!

ไม่ถึงหนึ่งชั่วโมงดีเราก็ออกพ้นเขตเมืองสภาพการจราจรเริ่มเบาบางลง และเริ่มใช้ความเร็วได้มากขึ้น 30-35 แต่อุปสรรคต่อมาคือยิ่งสายขึ้นเท่าไร ดวงตะวันยิ่งแผ่กระจายความร้อนแรงเป็นทวีคูณ

ช่วงบ่ายหลังจากผ่านสามแยกเมืองโพนฮงมาได้ไม่นานนัก สภาพเส้นทางที่ราบเรียบเริ่มคนโค้งและมีความชันมากขึ้นสลับกันไป

เฮียตูนถามผมว่า "มันยังมีทางขึ้นเขาอย่างนี้อีกมากไหม"

"ครับ" ผมตอบแกได้แค่นั้น จริง ๆ

[bison]

[เฟือง8]

5เสือเมืองสุพรรณ ทุกท่านสุดยอดมากครับ ระยะทางกว่า400km. บวกกับสภาพอากาศที่เลวร้ายสุดๆ เเต่ทุกท่านก็ทำสำเร็จ
ปอลิง รูปสวยมากครับพี่ต้นรอชมอีกนะครับ

[เสี่ยวภูธร]

..สำบายดี..ย่องแอบมาชมด้วยคนครับ..
คนหน้าอย่ายืนบังครับ

[suwit...]

มากางเต้นท์นอนรอชมภาพสวยๆกับเรื่องเล่ามันส์ๆด้วยคนคร๊าบ

ป.ล.ทีม RCC นี่ไม่ใช่ย่อยวุ้ย

[PanuOff]

พี่ ๆ เก่งกันจริงๆ เลยครับ .... อนาคต อยากมีโอกาศอย่างนี้ซักครั้ง

[chu_TREK]

รอชมภาพ........5เสือครับ

[lotus]

หมอบปั่นในลาวได้ครับ

เดือน 11 ปีที่แล้ว ผมก็เอาหมอบปั่นไปสิบสองปันนา จากห้วยทรายตรงข้ามเชียงของวันแรกถึงหลวงน้ำทา (มีเขาสองลูก) ระยะทางประมาณ 180 กม แต่ผมปั่นเลยทางเข้าแยกเข้าหลวงน้ำทาไปอีก 20 กม เลยวันนั้นปั่นไปราวๆ เกือบ 220 กม ครับถึงหลวงน้ำทาคนสุดท้ายราวๆ 1 ทุ่ม ผ่านทางที่กำลังสร้าง ถนนพัง หมอบก็ผ่านได้ครับ แย่ตรงเขาเกียร์ไม่พอ เกือบลงจูงหลายครั้ง อาศัยหยุดพักขา แล้วค่อยๆ อัดขึ้นก็ทำได้ครับ

ถ้าให้ทำอีก ผมว่าเสือภูเขาที่เกียร์แยะกว่าน่าจะดีกว่าครับ เส้นทางที่มีเขา

ดูกระทู้ทริปนี้ครับ http://www.thaimtb.com/forum/viewtopic. ... 6&t=273013
"ช่วงจากเมืองห้วยทรายถึงหลวงน้ำทา เป็นช่วงที่โหดที่สุดของทริปนี้เพราะเป็นทางที่ตัดผ่านภูเขาสูงชันตลอดเส้นทางถึง180กิโล อีกทั้งยังเป็นวันแรกที่ผมกลับมาปั่นยาวๆหลังจากร้างลาไปสองอาทิตย์กว่า แรงจึงเหลือน้อยเต็มที แต่ไหนๆก็มาแล้วก็อยากปั่นไปมากกว่าครับ(กลุ่มดอนเมืองขาแรงเป็นคนชวนด้วย) เพราะขึ้นรถคงไม่ได้สัมผัสบรรยากาศรายทางซักเท่าไหร่
เนื่องจากทางช่วงนี้หลังจากเป็นทางเรียบๆขึ้นๆลงๆไม่สูงมากไปประมาณ 40กิโล แล้วหลังจากนั้นก็เป็นทางขึ้นเขาสูงหลายๆลูกจนไปถึงหลวงน้ำทา แต่มีอยู่ช่วงหนึ่งที่ทางชำรุดมากประมาณ 40กิโล ระหว่างประมาณกิโลที่ 40ถึงกิโลที่80(บ้านน้ำพร้า)ทางท่านหนูเบ้นท์และไกด์เห็นว่าเป็นระยะทางที่ไกลเกินไปและเกรงว่าจะถึงหลวงน้ำทาไม่ทันก่อนค่ำ จึงคิดว่าพานักปั่นขึ้นรถไปปล่อยในจุดที่เลยช่วงถนนชำรุดไปจะดีกว่า นักปั่นส่วนใหญ่จึงขึ้นรถไปปล่อยที่บ้านนำ้พร้า แล้วปั่นต่อไปอีกประมาณ 80-90โลถึงหลวงน้ำทา

แต่ผมดื้อครับหลงไปตามคณะขาแรงที่ปั่นไปเลยเท่าที่ทราบก็มีกลุ่มดอนเมือง5คน,พี่มงคลและพญ.สุรีย์(ฉายาหมอไต่เขา),อ.โลตัส,พี่ปูปากน้ำ,อ.พงษ์มณี(เสือภูเขาตัวจริงเมืองน่าน) ขาอ่อนอย่างผมที่บ่เจียมบอดี้ก็เลยเดี้ยงคาดอยเมืองลาวตั้งแต่ประมาณกิโลเมตรที่40กว่าเลยครับ ฮิ ฮิ โส..น้า..หน้า.. "

[เฟือง8]

กำลังสนุกรอชมตอนต่อไปครับพี่ต้น