เส้นทางที่ชอบผ่าน อาหารที่ชอบกิน

[tntm]

ก๋วยเตี๋ยววัดดงมูลเหล็ก พี่ชาชอบพาไปกินผมก็ชอบ เกาเหลาแห้งหมูทุกอย่าง

[บ้านต้นสน]

ใหญ่โฟของ ลิงเล็ก น่าหม่ำมากๆ

โฟในดวงใจของผม อยู่ที่ อ.ท่าเรือ อยุธยา เรียกกันว่า โฟโอชิน
เครื่องเยอะ น้ำน้อย คอยนาน เด๋วนี้ อร่อยน้อยลงไปเยอะเพราะขาดหนังปลาทอดกรอบ

โฟของลิงเล็ก ถูกหักคะแนน ตรงที่ ใบผักบุ้ง ช้ำ


ก๋วยเตี๋ยวเนื้อ ดงมูลเหล็ก ขณะนี้ ผมยกให้เป็นที่ 1 ของลพบุรี
แม้ว่าลพบุรี จะมีก๋วยเตี๋ยวเนื้อ อร่อยๆหลายเจ้า แต่แทบทุกเจ้าไม่สามารถรักษาคุณภาพให้สม่ำเสมอมาตรฐานคงเดิมไว้ได้

ต้มเนื้อเจ้าเล็กๆ ที่แต่ก่อนเดินหาบขาย มีแต่เส้นเล็กกับเส้นหมี่ พวกไส้เนื้อ ผ้าขี้ริ้ว ที่หอมใบมะกรูดด้วย อร่อยมากๆก็หายสาบสูญไป
เคยตามไปกินเมื่อครั้งไปตั้งอยู่ข้างคลองเรือกหลัง รร.พิบูลแต่ความอร่อยยังไม่นุ่มนวลเหมือนเดิม

บรรยากาศก็สำคัญ

ร้านไหนบรรยากาศดีๆ บ้างครับ

คราวหน้าจะมา วิเคราะห์ ร้านป้าแต๋ว ซอย โรงเรียนพระนารายณ์

[บ้านต้นสน]

ดงมูลเหล็ก ลพบุรี

ได้เปรียบที่น้ำซอส แนวญี่ปุ่น คล้ายๆ คิกโคมั่ง
อาจจะมีเต้าเจี้ยวพิเศษ ส่งตรงมาจาก โอซาก้าเพื่อเพิ่มรสชาติพิเศษ ก็ยากที่จะคาดเดา
เจ้าของคงไม่เผลอยอมบอกสูตรง่ายๆ

ราคาที่แพงกว่าที่อื่น แต่ ความอร่อย ก็จะชดเชยกันได้พอดี
เกาเหลาทุกอย่าง สำหรับ คอต้มเนื้อ และ ชาวเบียร์ที่ชอบกับแกล้มแนวนี้ ก็เหมาะที่จะสั่งชุดใหญ่มาลวกกินเอง

การเอาใจใส่ ไม่ปล่อยให้เนื้อเปื่อยที่ลวก เย็นจนน้ำคลายความร้อน
(จุดอ่อน ของก๋วยเตี๋ยวเนื้อ เอนกหน้าโรงเรียนเจียกฯ ที่เดี๋ยวนี้ ขายกิจการไปอยู่ในบ้านซอยตรงข้าBigC)
จะทำให้ ดงมูลเหล็กลพบุรี ยืนระยะไปได้อีกนาน

ทำเลที่ดีและที่จอดรถง่าย พอจะ ชดเชยกับอาการคนแน่นตอนเที่ยงที่คนไกลเคยบ่นและเบื่อ
หากปรับแก้เรื่องความร้อนของร้านได้ก็เชื่อว่าจะขายดีมากขึ้นอีก

ถ้าเจ้าของร้านคิดว่าหลังคาเตี้ยและความร้อนจะช่วยเชิญแขกที่อิ่มแล้วให้รีบลุกเพื่อแขกใหม่
ก็นับว่า แยบยล ปน ใจร้าย พอสมควร

ขอให้ความอร่อย จง อยู่คู่กับ ความตั้งใจและการเอาใจใส่ ตลอดไปครับ

[ปอปุ้ย ลพบุรี]

สงสัยคงต้องไปลองชิมบ้างแล้ว ผ่านบ่อยแต่ยังไม่ได้ลองชิม

[บ้านต้นสน]

ร้านป้าแต๋ว..ด้านซ้ายเริ่มต้นถนนสายโรงเรียนพระนารายณ์

ป้าแต๋ว เดิมเป็นแม่ครัวหัวแถว อยู่ ร้านบัวหลวง (ใน) หลังชนกับร้านวรทัศน์ ของ ท่านประธานอ้อ สมัยนั้น เด่นมากที่สุด ที่ หมี่กรอบ และ กุ้งกระจก

ป้าแต๋วหยิ่งในฝีมือมากๆ เธอเขียนติดข้างฝาว่า อร่อยทุกอย่าง ฉันชิมเอง ใครไม่ต้องมาชิม (ของฉัน)

เมนูสร้างชื่อ คือ ผัดไทยไร้เส้น เด่นที่กุ้งสด ที่ป้าแต๋ว คัดพิเศษ จากแม่ค้าขายส่งเจ้าไหนก็ไม่รู้
กุ้งสดแม้ตัวไม่ใหญ่นักแต่ก็ไม่เคยทำให้คนกินผิดหวัง ( แต่พริกป่นยังหอมไม่พอครับป้า หากป้ามีเวลาคั่วพริกเอง จะสมบูรณ์แบบมาก-วันหลังผมไปช่วยนะครับ)

จากนั้นก็เป็นเมนูดั้งเดิม หมี่กรอบ เส้นหมี่จะทอดจนฟูมาก ไม่เหมือนเมื่อครั้งอยู่สระแก้ว ที่เส้นจะเล็กกรอบแบบแข็ง แต่โดยรวมแล้วยังอร่อยเหมือนเดิม เมนูนี้ ต้องกินที่ร้าน ห้ามสั่งไปกินที่บ้าน ถึงสั่งไปกินที่บ้าน ป้าก็จะไม่ยอม

ปูหลน ปูเค็มหลน กับ ผักกาดขาว อร่อยจนลืมกินอย่างอื่น

ปลาน้ำจืดเลี้ยง เนื้อเยอะ ได้ฝีมือ ทอด ยำ น้ำปลาพริกขี้หนูรสเด็ด ข้าวสวยสักหม้อ ก็ยังไม่พอ

กระเพรากบ.... หากป้าแต๋วได้ สุวนันท์ มาสดๆ ป้าแต๋วจะผัดแบบ มองเห็นน่อง
หากปภัสรา แช่อยู่ในตู้เย็นนานเกินไป ป้าแต๋วก็จะสับละเอียด

ปลาช่อนผัดฉ่า แกงป่าปลาดุก พะแนงปลา สั่งได้เลยครับ
พอมาถึง..ไก่..ป้าแต๋วใช้ไก่ทั่วไป เลยไม่แนะนำแกงเขียวหวานไก่นะครับ

ยุคแรก ที่พวกเรา ออกทริปบ่ายวันอาทิตย์ เราจะลาจากกันที่ร้านป้าแต๋วเสมอ
บางครั้ง พวกเรา ก็ ตำส้ม กันเอง คนตำไปอยู่บนสวรรค์แล้ว ยังคิดถึงฝีมือ และวันเก่าๆ ของพวกเราเสมอ
ตอนนี้ก็ได้แต่ รอ หมวดรังสรรค์ และผู้พันมิชลิน กลับมาสนุกกันเช่นเดิม
วันก่อน เจอญาญ่าหญิงกับ น้องโฟล์ค ที่ร้าน ข้าวหมกไก่ซุ้ม (ซึ่งจะได้กล่าวถึงต่อไป)
น้องโฟล์คโตขึ้น สูงขึ้น เยอะเลย


ร้านป้าแต๋วห้ามพา..กิ๊ก ไปเด็ดขาด
แกจะเดินมามอง หากรู้ว่าเราพาคนอื่นที่ไม่ใช่คนในครอบครัวมา แกจะแกล้ง ใส่น้ำปลามากๆให้ เค็มสุดๆ (อันนี้มีคนเล่าให้ฟัง )

นับว่า ป้าแต๋ว รักษาสถาบันครอบครัว ยิ่งกว่าผลประโยชน์ น่าไปอุดหนุนกันมากๆครับ

[หนุ่ม]

อ่านไปก็นึกไป ว่าเคยไปนั่งกินข้าวที่ตรงไหนมุมไหน ของเมืองลพบุรีบ้าง นึกๆแล้วก็หลายที่เหมือนกัน
อร่อยหรือเปล่าก็บอกไม่ถูก ปั่นจักรยานมาเหนื่อยก็เหนื่อย หิวก็สุดที่จะหิว เลยสรุปว่าอร่อยทุกที่

ร้านป้าแต๋วถ้าจำไม่ผิดน่าจะเคยนั่งกินอยู่2-3ครั้ง สุวนันท์สับละเอียดใส่ใบกระเพรา ยกมาร้อนๆยังหอมกรุ่นเตะจมูกไม่รู้ลืม
ข้าวต้มฮ้อเรียกเก็บเงินทีไร บอกราคาแพงจนสะดุ้ง
ร้านเต่าทองข้าวต้มรอบค่ำ นั่งกินหลังปิดทริป นั่งคุยกันมันมาก บอกพี่อึ่งสั่งเบียร์มากินเล่นๆสักขวดสองขวด
แต่พี่ท่านๆสั่งมากินอย่างจริงจังและตั้งใจ เล่นไปเกือบโหลได้มั้ง
ร้านที่อ่างซับเหล็กไม่รู้ยังอยู่หรือเปล่าที่พี่บตสพาไปกิน ทริบนั้นมีญี่ปุ่น ที่ไม่ได้ใช้โรลออนไปด้วย
มีอีกหลายร้านหลายที่ แต่นึกชื่อร้านไม่ออก

แต่ถ้าเส้นทางที่ปั่นไปกิน ชอบมากที่สุดก็ร้านปรีชามอเตอร์ ร้านนั้นไปกินทีไรไม่เคยเสียตังค์ซักที อาหารก็อร่อยด้วย

[เสือบ้านโคก]

แล้วเมื่อไรจะผ่านมาอีกล่ะจ๊ะแม่ครัวยังเป็นคนเดิมนะยังไม่เปลี่น
ตอนนี้บ่นเหงามือแน่จริงจัดทริบมาเลยยยยยยยยยยย

[หนุ่ม]

กลับลพบุรีเมื่อไรได้ผ่านไปแน่ๆ ตอนนี้รอน้ำที่บ้านหมี่ลดลงก่อน เวลานี้ยังไปไม่ได้ เดี๋ยวน้องต้อเรียกไปช่วยยกของ

[บ้านต้นสน]

มายกมือเห็นด้วยว่า..
ภัตตาคาร ปรีชา มอเตอร์ อร่อยจริงๆ

ยังจำร้านป้า ขี้โม้ ที่เสี่ยชาพาไปกินตอนลงจากเขาใหญ่กันได้ไหม
อร่อยเด็ดขาดจริงๆ

[บ้านต้นสน]

ขอพูดถึง ญี่ปุ่นหน้าลาว เรียว คาวาชิมา ที่เคยมาออกทริปกับพวกเรา
ร้านริมอ่างซับเหล็กไม่ได้ตั้งใจพาไปกิน กะว่าจะพาไปร้าน โฮม เดอะตุ๊ก ซึ่งเป็นลูกศิษย์ ลูกหากันอยู่
พอดีวันนั้นปิด จึงเลยไปกินที่ร้านมุงแฝกไม่มีชื่อดังกล่าว อร่อยที่ปลาทอด และ สุวนันท์สไปซี่

ใครที่ยังเก็บแผ่น CD ที่ผู้พันมิชลินถ่ายทำไว้ ไรท์ส่งมาให้บ้าง ของผมดูไม่ได้แล้วไม่รู้เป็นเพราะอะไร

เมล์ คุยกะญี่ปุ่น no roll on ได้ความว่า เพิ่งแต่งงานได้สัก 1 ปีแล้ว คงไม่ใช่สาวไทย ม.ศรีปทุม ที่มันไปเจอตอนเที่ยว เนปาล

แปลกนะ โชคชะตา ผลักดันและพลิกผัน ให้มัน มาเจอกะพวกเรา
ค่าที่มันติดใจ มาครั้งหลังมันปั่นจากกรุงเทพฯ ไปหาพวกเราตอนไปแข่งที่บางไทร เจอ ฟิชดุก ของไอ้อึ่ง หัวร่อกันแทบตาย

แรกเคยไปปั่นกะมันที่อุโมงค์ต้นไม้ ปอปุ้ยไปด้วย
แม่งขึ้นเขาไวยังกะลิง ยืนโยกแป๊บเดียวหายลับไปแล้ว แล้วไปทำท่าแบะอกถอดเสื้อ นั่งคอยอยู่บนยอดเขา ทำทีว่า ข้าขึ้นมานานแล้วนะ จะบอกให้
คนขึ้นเขาเก่ง เป็นแบบนี้ทุกคน ทุกชาติทุกภาษา ให้ตายสิเอ้า

ตอนที่จะไปร่วมทริปกะเรา ( ทริป หน้าฝนชมผีเสื้อห้วยใหญ่กะญี่ปุ่นและหลานๆ)
ตอนแรกมันว่า จะกลับไปกรุงเทพฯ พอเราบอกว่าให้ไปปั่นแทนเดม มีสาวๆจาก ยูนิเวอร์ซิตี้ มาปั่นด้วย มันบอกว่า ไม่ไปแล้ว กรุงเทพ อยู่ลพบุรีต่อดีกว่า

ส่วนผู้พันมิชลิน ปั่นมาที่บ้านต้นสน จุดรวมพล บอกว่า แวะมากินข้าวหมกไก่ ไปด้วยไม่ได้ วันนี้ มีธุระ แต่พอเห็นหน้า ขาวๆ ของหลานสาวสองคน บอกว่า รอแถวเอราวัณนะ ผมกลับไปเอากล้องวิดิโอก่อน

ผู้ชายเป็นแบบนี้ทุกคน ทุกชาติ ทุกภาษา ให้ตายสิเอ้า

[หนุ่ม]

ส่วนผู้พันมิชลิน ปั่นมาที่บ้านต้นสน จุดรวมพล บอกว่า แวะมากินข้าวหมกไก่ ไปด้วยไม่ได้ วันนี้ มีธุระ แต่พอเห็นหน้า ขาวๆ ของหลานสาวสองคน บอกว่า รอแถวเอราวัณนะ ผมกลับไปเอากล้องวิดิโอก่อน


ผมเข้าใจผิดมาตั้งหลายปี ว่าผู้พันตั้งใจมาปั่นด้วย อืมมม เป็นแบบนี้นี่เอง
แต่หน้าขาวๆของน้องไวน์ คงทำให้ผู้พันของเราตามไปสืบราชการลับมั๊ง

ร้านป้าขี้โม้อยู่ตรงไหนจำไม่ได้ จำได้แต่ว่าอยู่ในซอย ตอนไปค้างที่ปากช่องนึกถึงร้านนี้เหมือนกัน เมนูไข่เจียวทอดด้วยกระทะวิเศษพิศดารอะไรเนี่ย

แผ่นซีดีอยู่ที่ผมแผ่นนึง เดี๋ยวลองเปิดดูถ้ายังใช้ได้ จะไรท์ไปให้ครับพี่บตส

[ung2505]

พี่ บตส. ลืมพะโล้-กุ้งอบวุ้นเส้นบ้านแพรก แล้วหรือครับเสียใจจัง..ฮือๆๆๆๆๆ....

[ปชส.รอลิง]

ผ่านทริปยาวๆเขาใหญ่ถึงลพบุรี ทุ่มกว่าๆ เหนื่อยจนไม่อยากจะกินอะไร แต่พอได้ลองผัดไทยกุ้งสดก็ต้องเปลี่ยนใจ แถมหิ้วกลับบ้านอีกกล่อง อร่อยเด็ดจริงๆ แต่ไม่รู้ว่าตอนนี้ผัดไทยนั้นจะยังอยู่รอชาวลิงหรือเปล่า

[บ้านต้นสน]

ไม่เคยลืมพะโล้ ไข่ดำ ที่น้ำพะโล้พันปีซึมเข้าเนื้อจนแน่นเหนียว
แต่ยังข้องใจว่า ไข่พะโล้บ้านแพรก กับ ไข่เยี่ยวม้า ใครจะดำกว่ากัน

ส่วน กุ้งอบ วุ้นเส้น เนื้อเนียน วุ้นเส้นไม่เกาะกันแน่นเกินไปและหอมเหล้าจีน ยังอร่อยฝังใจอยู่
เสียอย่างเดียว ไม่มีคนคอยแกะกุ้งให้

ได้วิชา ความรู้ การทำอาหาร จาก พ่อน้องหยก มาหลายอย่าง
อนิจจํ ไม่เที่ยง จริงๆ

วันเสาร์ผมจะไป วนรอบเขื่อนฯนะ
จะปั่นไปหรือนั่งรถไปเริ่มต้นที่เขื่อนก็แล้วแต่
ส่งเสียงกันเข้ามาละกัน พี่-น้อง

วันเสาร์ ร้านป้าแต๋ว ปิด เลยมากินกันบ้านผมเลยละกัน ต้มเนื้อล้วนๆ

[พัฒนะเกียรติ ใจดี]