นิทานก่อนนอน/เรื่องเล่าขำๆพูดคุยสับเพเหระฯ เชิญทางนี้

[เอกราช สงวนทอง]

ลูกผู็ชาย

ลูกชาย: แม่ครับ ตอนที่อยู่กับพ่อบนรถเมล์เมื่อเช้านี้
พ่อบอกให้ผมสละที่นั่งให้ผู้หญิงสาวคนหนึ่งครับ
แม่: ดีจ้ะลูก ลูกทำสิ่งที่ถูกต้องแล้ว
ลูกชาย: แต่แม่ครับ ผมนั่งอยู่บนตักพ่อนะ

[ทางใครทางมัน]

ขอมอบเพลงนี้ให้ (ไอห้อย กับ ไอโหน) 18+ นะจ๋ะ

ไปขุดมาจากใหนนิน้องบ่าว

[Ligor013]

......ว่าด้วยเรื่องลูกอันฑะ......

บุญทนงเป็นหนุ่มโฟร์แมนของบริษัทก่อสร้างที่มีชื่อเสียงแห่งหนึ่ง เขาเป็นคนเจ้าชู้และมีเมียหลายคน วันหนึ่ง
เขาไปที่คลีนิคใกล้บ้านเพื่อหาหมอ

พยาบาล : สวัสดีค่ะ มาพบคุณหมอเรื่องอะไรคะ ?

บุญทนง : อืม์.. คือว่า.. อ้า.. ไข่.. ไข่ผมน่ะครับ คือว่า.. มัน.. มันเป็นสีเขียวน่ะครับ

พยาบาล : กรอกประวัติแล้วนั่งคอยคุณหมอสักครู่นะคะ

ระหว่างที่บุญทนงกรอกประวัติอยู่นั้น มีคนไข้ชายอีกคนหนึ่งเดินเข้ามาหาหมอด้วย ชายคนนั้นแจ้งแก่พยาบาลว่า
ลูกอัณฑะของเขามันเป็นจ้ำสีแดง พยาบาลบอกให้เขากรอกประวัติด้วยเช่นเดียวกัน บุญทนงได้ยินว่าคนไข้อีกคน
มีปัญหาที่เดียวกับตนและคิดว่ามันน่าจะรุนแรงมากกว่าเสียอีก เมื่อคนทั้งสองพบกับหมอเสร็จแล้วก็ออกมานั่งคอย
จ่ายเงินและรับยา สักพักใหญ่ต่อมา

พยาบาล : คุณสมรัก ของคุณ 200 บาท คุณบุญทนง ของคุณ 2,000 บาท

บุญทนง : เดี๋ยวๆ คุณพยาบาล คุณบอกผิดหรือเปล่า ผมมีอาการไข่เขียวทำไมจึงต้องแพงกว่าคุณสมรัก ไข่แดง

พยาบาล : ไม่ผิดนี่คะ ถ้าสงสัยคุณก็เข้าไปถามคุณหมอก็ได้ค่ะ

สมรักรีบจ่ายเงินแล้วออกไปจากคลีนิคทันทีในขณะที่บุญทนงเดินเข้าไปพบหมออีกครั้งหนึ่ง

บุญทนง : หมอครับ คุณพยาบาลข้างนอกเขาแจ้งค่ารักษาผิดไปหรือเปล่าครับ ไข่ของผมแค่เป็นสีเขียวทำไมคิดผม
ตั้ง 2,000 บาท

หมอ : อ๋อ ไม่ผิดหรอก ที่ไข่คุณเป็นสีเขียวเพราะมันฟกช้ำเนื่องจากถูกกระแทกอย่างแรง หมอต้องให้ยาแก้อักเสบ
ยาแก้ปวด ยาแก้ผลกระทบข้างเคียง วิตามินบางตัว ตลอดจนครีมทาภายนอก ค่ารักษาของคุณ 2,000 ถูกต้องแล้ว

บุญทนง : อ้าว แล้วของคุณสมรักล่ะ ไข่เขาเป็นสีแดงมันยิ่งจะอักเสบมากกว่าของผมเสียอีก ทำไมคิดเขา 200 บาท

หมอ : อ๋อ ของคุณสมรักน่ะ ไข่เขาเป็นสีแดงเพราะเปื้อนลิปสติก หมอแค่ใช้แอลกอฮอล์เช็ดออกเท่านั้นไม่มียา




......มันผกผันกันกับความโง่......

สายกนกจบปริญญาตรีทางคณิตศาสตร์ เธอได้สามีเป็นฝรั่ง หลังจากอยู่กินจนมีลูกชายด้วยกันหนึ่งคน เมื่อ
ลูกชายอายุได้ 5 ขวบ ครอบครัวของสายกนกก็ได้ย้ายไปอยู่ที่เมืองซานตาโมนิกาแถวแคลิฟอร์เนีย

ทุกๆวันหยุดวันชาติของสหรัฐอเมริกา (4 กรกฎาคม) ชาวอเมริกันจะไปพักผ่อนยังแบล็กบิชกันเป็นประเพณี
หาดแห่งนี้อยู่ระหว่างนครลอสแองเจลิส กับเมืองซานดิเอโก ที่นั่นจะมีคนนับเป็นพันๆคนแก้ผ้านอนอาบแดด
หรือเดินเล่นตามชายหาด นับเป็นที่เปลือยกายอาบแดดที่โด่งดังมากที่สุด นอกจากคนมาอาบแดดแล้ว ยังมีศิล
ปินมารับจ้างเขียนรูปด้วยสีอันฉูดฉาดบนเรือนร่างอันเปลือยเปล่าของลูกค้านับร้อยๆคน

สายกนกพาสามีและลูกชายวัย 7 ขวบไปที่แบล็กบิชด้วย หลังจากปล่อยให้ลูกชายไปวิ่งเล่นตามลำพังอยู่พัก
ใหญ่ ลูกชายวิ่งกลับมาหาแม่

ลูกชาย : แม่ครับๆ ทางโน้นผมเห็นผู้หญิงสองสามคน พวกเขามีนมใหญ่กว่านมคุณแม่เยอะเลยครับ

สายกนก : อ๋อ ผู้หญิงนี่นะ ยิ่งมีนมใหญ่เท่าไร จะยิ่งโง่เท่านั้น มันเป็นผกผันกันนะลูก

หลังจากฟังคำอธิบายเสร็จเขาก็ออกไปวิ่งเล่นแถวชายหาดต่อ สักครู่ต่อมาแกก็วิ่งกลับมาหาแม่อีก

ลูกชาย : แม่ครับๆ ทางนู้นผมเห็นผู้ชายหลายคน พวกเขามีจู๋ใหญ่กว่าจู๋ของพ่อเยอะเลย

สายกนก : อืม์ มันก็เช่นเดียวกันล่ะลูก จู๋ยิ่งใหญ่เท่าไรก็แสดงว่าเจ้าของจู๋ยิ่งโง่เท่านั้น มันเป็นผกผันกัน

เมื่อได้รับฟังคำอธิบายจากแม่แล้ว ลูกชายหายไปอีกพักหนึ่งแล้ววิ่งกระหืดกระหอบมาหาแม่

ลูกชาย : แม่ครับๆ แย่แล้วครับ ผมเห็นพ่อยืนคุยอยู่กับผู้หญิงที่โง่มากที่สุดที่ผมเคยเห็นมา แต่เมื่อพ่อยิ่ง
คุยกับผู้หญิงคนนั้น ผมรู้สึกว่าพ่อจะยิ่งโง่ขึ้นมาทุกทีๆเลยครับ

[เอก p กรุ๊ปไบค์]

นิทานเรื่องนี้...ฮามากกกกกกกก555+

[Ligor013]

.......... แค้มปิ้งแห่งความทรงจำ ...........

ชมรมจักรยานชมรมหนึ่ง ได้เชิญชวนสมาชิกไปแค้มปิ้งกันบนภูแลนคา จังหวัดชัยภูมิ เมื่อช่วงวันหยุด
ปีใหม่ที่ผ่านมา มีสมาชิกสมัครไปด้วยจำนวนหลายสิบคน แต่พอใกล้จะถึงวันเดินทางปรากฏว่าประธานชมรมเกิด
ป่วยขึ้นมาอย่างกระทันหัน สายโมราซึ่งเป็นเลขานุการชมรมไม่อยากให้งานนี้ต้องยกเลิก จึงรับอาสาเป็นหัวหน้า
คณะด้วยตนเอง และเพื่อแสดงให้สมาชิกทั้งหลายมั่นใจ สายโมราจึงได้แบ่งงานความรับผิดชอบให้เพื่อนๆช่วยดู

สายโมรา : คุณแจงช่วยจัดทำแผนที่และตารางการเดินทางโดยละเอียด คุณจุ๊บช่วยดูเรื่องรถโดยสาร คุณก้อยดู
เรื่องอาหารและเครื่องดื่ม คุณปุ๊ยทำหน้าที่เป็นพ่อครัว คุณแต๋มดูเรื่องเกมส์และการละเล่นต่างๆ คุณแอ๊วเตรียม
หยูกยาและเครื่องปฐมพยาบาล คุณชิดจัดทีมคอยช่วยเหลือสมาชิกตอนเดินขึ้นเขา คุณเกียรติจัดทีมช่วยสมาชิก
กางเต๊นท์

เมื่อได้มอบหมายงานเป็นที่เรียบร้อยแล้ว สายโมราก็คอยติดตามงานจนแน่ใจว่าทุกอย่างเป็นไปด้วยความเรียบ
ร้อย แล้ววันเดินทางก็มาถึง รถโดยสารพาคณะไปถึงตีนภูตามกำหนด บรรดาสมาชิกแบกสัมภาระของตนเอง
เดินขึ้นภูด้วยความทะมัดทะแมง ส่วนสิ่งของอื่นๆก็ให้บรรดาลูกหาบแบกขึ้นไป หลังจากการเดินเขาหลายชั่วโมง
ในที่สุด สมาชิกทุกคนก็เดินขึ้นถึงยอดภูตอนหกโมงเย็นตามเวลาที่กำหนดด้วยความเหน็ดเหนื่อยและหิวโหย
ในระหว่างที่ทุกคนกำลังเตรียมตัวตั้งแค้มป์อยู่นั้น

สายโมรา : คุณปุ๊ย เตรียมทำอาหาร เราจะกินข้าวกันตอนหนึ่งทุ่มตรง

คุณปุ๊ย : ได้เลยครับ ผมจะแสดงฝีมือให้ทุกคนประทับใจทีเดียว

หลังจากคุณปุ๊ยหายไปเตรียมข้าวของต่างๆสักพักใหญ่ๆ คุณปุ๊ยต้องวิ่งหน้าตื่นมาหาสายโมรา

คุณปุ๊ย : แย่แล้วครับ ผมเตรียมทุกอย่างไว้พร้อมแล้วแต่ไม่มีไฟครับ ไม้ขีดไฟที่มีอยู่จุดไม่ติดเลยสักก้านครับ

สายโมรา : เป็นไปได้อย่างไร ? เมื่อวานนี้ฉันยังเอาออกมาจุดทดสอบดูทุกก้านเลย มันติดหมดไม่เห็นมีปัญหาเลยนี่

........ เรื่องของบุญบารมี ........

บุญบารมีเป็นนักการตลาดมือทอง เขามีรายได้ปีละหลายล้านบาท แต่เขาก็นักดื่มตัวฉกาจ เขาจะกลับเข้าบ้านก็ต่อ
เมื่อเมาได้ที่แล้วทุกคืน สำหรับคืนวันศุกร์ที่ผ่านมาก็เช่นเดียวกัน เขาเมากลับบ้านเมื่อภรรยาเขาเข้านอนแล้วเช่น
เคย เขาย่องขึ้นเตียงล้มตัวลงแล้วหลับทันที

เขาลืมตาขึ้นก็มองเห็นชายใส่ชุดขาวยืนอยู่ที่ปลายเตียงของเขา

บุญบารมี : คุณเป็นใคร ? คุณเข้ามาในห้องนอนของผมทำไม ?

ชายชุดขาว : เราคือยมบาล เราไม่ได้มาที่ห้องนอนของคุณ คุณต่างหากที่มาพบเรา

บุญบารมี : อ้าว ! นี่หมายความว่าผมตายแล้วหรือนี่ ? ผมยังตายไม่ได้ ผมยังมีงานค้างที่ต้องทำอีกหลายอย่าง

ชายชุดขาว : ก็ได้ เราจะให้คุณกลับไปเกิดใหม่เดี๋ยวนี้ แต่คุณจะเลือกเกิดได้แค่ เป็นหมู หรือเป็นแม่ไก่ เท่านั้น

บุญบารมี : งั้นผมขอเลือกเกิดเป็นแม่ไก่ ที่ฟาร์มข้างบ้านผมก็แล้วกัน

ยมบาลส่งให้บุญบารมีลงไปเกิดเป็นแม่ไก่ที่ฟาร์มข้างบ้านความความประสงค์ เขาเจอไก่โต้งตัวโต

ไก่โต้ง : มาอยู่ใหม่หรือ ? เคยไข่บ้างหรือยัง ?

บุญบารมี : ใช่ ผมมาอยู่ใหม่ ยังไม่เคยไข่เลย

ไก่โต้งเลยจัดการทับบุญบารมีแม่ไก่ตัวใหม่ ประเดี๋ยวเดียวเขาก็รู้สึกอยากออกไข่ขึ้นมาทันที เขาออกไข่ใบแรก
เมื่อออกไข่เสร็จเขารู้สึกผ่อนคลายมาก เขาออกไข่ใบที่สองก็รู้สึกดีมากอีกเช่นเคย เขานึกในใจว่าทำไมการออก
ไข่นี้จึงช่างมีความสุขเหลือเกิน เขาออกไข่ใบที่สาม ทันใดนั้นเขารู้สึกมีของแข็งมากระทบหัวของเขา

ภรรยา : ตื่น ตื่น คุณบุญบารมี คุณอึใส่เตียงแล้วนี่

[Ligor013]

...........รูปแอปเปิ้ล..........

ในชั้นเรียนวิชาวาดเขียนของโรงเรียนอนุบาลเนียนสนิท เด็กๆได้รับการบ้านจากครูสายใจ

ครูสายใจ : นักเรียนทุกคนต้องวาดรูปแอปเปิ้ลมาส่งครูวันจันทร์ งานนี้จะใช้ตัดสินเป็นผลสอบด้วย ขอให้ตั้งใจวาดดีๆ

เด็กชายแก้วเพียรพยายามวาดรูปแอปเปิ้ลอยู่ครึ่งค่อนวัน มันไม่เหมือนรูปแอปเปิ้ลเลยโดยเฉพาะตรงเว้าของผล
ทั้งส่วนบนและส่วนล่าง จนเด็กชายแก้วรู้สึกหงุดหงิดมาก ในที่สุด เด็กชายแก้วเลยตัดสินใจใช้สีเทลงในถาด เขา
ถอดกางเกงออกแล้วนั่งลงในถาดสีนั้น ต่อจากนั้นเขาลุกขึ้นแล้วไปนั่งทับบนแผ่นกระดาษ ปรากฏว่าได้รูปแอปเปิ้ล
สวยสมใจ

บ่ายวันนั้น เด็กหญิงแหวนมาเล่นที่บ้าน เห็นรูปแอปเปิ้ลของเด็กชายแก้วก็รู้สึกทึ่ง เด็กชายแก้วบอกวิธีที่ตนทำให้
ได้รูปแอปเปิ้ลดังกล่าว เมื่อกลับถึงบ้าน เด็กหญิงแหวนก็จัดแจงเทสีใส่ถาด ถอดกางเกงออก นั่งลงบนถาดสีแล้วมา
นั่งทับบนกระดาษ ผลปรากฏว่าเธอก็ได้รูปแอปเปิ้ลสวยเช่นเดียวของเด็กชายแก้วเหมือนกัน

เช้าวันจันทร์ นักเรียนทุกคนเอารูปแอปเปิ้ลไปส่งครูสายใจตามกำหนด หลังจากครูตรวจให้คะแนนแล้ว ปรากฏว่า
เด็กชายแก้วได้ A เด็กหญิงแหวนได้ C ซึ่งสร้างความงุนงงแก่เด็กหญิงแหวนยิ่งนัก

เด็กหญิงแหวน : คุณครูคะ ทำไมรูปแอปเปิ้ลของหนูจึงได้คะแนนแค่ C เท่านั้นคะ รูปของหนูไม่สวยหรือคะ

ครูสายใจ : สวยจ้ะ รูปแอปเปิ้ลของหนูสวยมากเลยจ้ะ

เด็กหญิงแหวน : ทำไมของเด็กชายแก้วเขาได้ A เราใช้วิธีวาดรูปแอปเปิ้ลวิธีเดียวกันนี่คะ

ครูสายใจ : อ๋อ รูปของเด็กชายแก้วเขาเหมือนกว่า เพราะเขามีก้านของผลแอปเปิ้ลด้วย



เจ้าสาวไร้เดียงสา:

บุญธรรมเป็นผู้พิพากษามาเป็นเวลาสิบกว่าปีแล้ว เขาเพิ่งคิดจะแต่งงานเมื่อได้พบกับหญิงสาวที่ถูกใจคนหนึ่ง ในคืน
วันแต่งงาน หลังงานเลี้ยงฉลองแล้วก็มีการส่งตัวเจ้าบ่าวเจ้าสาวเข้าเรือนหอ เมื่ออยู่กันตามลำพัง บุญธรรมก็เข้าไป
สวมกอดภรรยาสาวทันที หญิงสาวรู้ว่าอะไรกำลังจะเกิดขึ้น

ภรรยา : ฉันเป็นสาวบริสุทธิ์ ไม่เคยรู้ว่าการมีเซ็กส์มันเป็นอย่างไร ? พี่ช่วยอธิบายให้ฉันได้รู้สักหน่อยก่อน

บุญธรรม : อ๋อ ได้สิ ง่ายนิดเดียว สมมติว่าสิ่งนั้นของคุณเป็นคุก สิ่งนั้นของผมเป็นนักโทษ เราก็จับนักโทษใส่เข้าไป
ในคุกเท่านั้นเอง

หลังจากอธิบายแล้วทั้งคู่ได้ประกอบกิจจนแล้วเสร็จ บุญธรรมก็นอนแผ่ด้วยอาการหมดแรง สักครู่ใหญ่เขาก็รู้สึกว่า
ภรรยาสาวของเขาเอื้อมมือมาสกิดบุญธรรม

ภรรยา : พี่ขา นักโทษมันแหกคุกไปแล้วค่ะ

บุญธรรม : อ้าว ถ้าอย่างนั้นก็รีบจับนักโทษเข้าคุกเร็ว

ทั้งคู่จึงประกอบกิจกันอีกเป็นครั้งที่สอง ต่อด้วยครั้งที่สาม และทุกๆครั้งที่ประกอบกิจเสร็จภรรยาสาวจะรู้สึกอิ่มเอม
เปรมปรีดิ์ในขณะที่บุญธรรมอ่อนเปรี้ยเพลียแรงจนแทบไม่อยากขยับเขยื้อน ภรรยาสาวเอื้อมมือไปสะกิดบุญธรรม
อีกครั้งหนึ่ง

ภรรยา : พี่ขา นักโทษมันแหกคุกอีกแล้วค่ะ

บุญธรรม : ช่างมันเถอะคุณ มันไม่ใช่โทษจำคุกตลอดชีวิตนี่น่า

[chat2511]

รูปแอปเปิ้ลของพี่ต้อ สงสัยนอกจากมีก้านแล้ว
อาจจะมีลำต้นหรือใบด้วย

ผมว่าเข้า 7-11 ดีกว่าพี่ เข้าก็มีเสียง ออกก็มีเสียง เข้าลึก ๆ มีน้ำ

[sunyalux]

ไม่ใช่นิทาน....แต่เป็นบทความที่ได้มาจาก..อาจารย์....ที่เคยสอน....
อาจารย์เคยว่า.....
พวกเธอเรียนมาทางสายช่าง....ถ้าเธอเรียนจบ....เธอจะเป็นหัวหน้า.....เธอเรียนช่างก่อสร้าง.....เริ่มต้น.....ขี้หมูขี้หมาเธอต้องเป็นหัวหน้าคนงาน(โฟร์แมน).... คอนเซาท์......โปรเจคไซด์......นายช่าง......วิศวะกร.....ซึ่งเธอต้องเป็นผู้นำ.....
แล้วอาจารย์ก็บอกว่าคุณสมบัติผู้นำที่ด้อยมี 10 อย่าง คือ
1. หูเบา (เชื่อคนง่าย ขาดความยุติธรรม)
2. เข้าข้าง (ลำเอียงไปที่ตัวเองและพวกพ้อง)
3. วางโต (อวดรู้ อวดเก่ง เบ่งกล้าม ข่มขู่)
4. โง่งม (ไม่ยอมรับว่าตนเองผิด หลงตัวเอง พลงทาง ไม่ยอมปรับเปลี่ยน)
5. ซ่อนงาน (ไม่ยอมสานต่องานจากคนอื่น ทำให้งานไม่ต่อเนื่องหยุดชะงัก)
6. ผลาญเงิน (ไม่รู้จักการประหยัด ใช้จ่ายฟุ่มเฟือยสุรุ่ยสุร่าย)
7. เดินผิด (ยิ่งเดิน ยิ่งไกล ยิ่งเข้าใกล้ ยิ่งห่างหาย คนเตือนก็ไม่รับฟัง)
8. จิตฟุ้ง (ควบคุมอารมณ์ไม่ได้ หวั่นไหวตามสถานการณ์)
9. มุ่งได้ (เอาแต่ประโยชน์ ไม่ยอมเสียสละ)
10. ขายเพื่อน (เอาดีใส่ตัว เอาชั่วใส่คนอื่น)
งานเลี้ยงรุ่นที่ผ่านมา...อาจารย์(ท่านเดิม แต่เกษียณแล้ว)....ถามว่า....พวกเธอทุกคนคงเคยผ่านเป็นผู้นำคนจำนวนมากๆมาแล้ว....บอกครูทีว่าเธอมีคุณสมบัติด้อยของการเป็นผู้นำอยู่กี่ข้อ......
เงียบไปพักใหญ่....มองหน้ากันไปมา.....แก้วเหล้าที่ถืออยู่ในมือเริ่มกระดกแก้วเข้าปาก.....ต่างคนต่างถามอีกฝ่ายหนึ่ง.....มึงกี่ข้อล่ะ....มึงล่ะกี่ข้อ.....บรรยากาศเริ่มไม่ค่อยสนุกแล้ว...
กูได้10เต็ม.....เสียงดังขึ้นจากเพื่อนร่วมรุ่นคนหนึ่ง....นี่ถ้ายังเรียนอยู่...วิชานี้กูได้TOP......เพื่อนๆก็เลยฮากัน....บรรยากาศสนุกๆกลับมาอีกครั้ง

[Ligor013]

......เออ....เข้าท่าดีวะต่อน้องรัก วันนี้สงสัยคงไม่ต้องทำมาหากิน มัวแต่มานั่งสำรวจตัวเองว่ามีกี่ข้อ เผลอๆมีทั้งสิบข้อ ยุ่งแน่เพื่อนไม่คบคงกลุ้มใจตายแน่เลย


.....แต่ถึงอย่างไงก็ขอคารวะอาจารย์ของต่อน้องรักด้วยความเคารพอย่างจริงใจคะแนนที่ให้กับอาจารย์ขอให้สิบเต็มแล้วบวกอีกสิบเหมือนกันครับ

[mr.T_Technic]

ดีนะที่มีแค่สิบข้อ...ถ้ามีสิบเอ็ดข้อละยุ่งตายเลย

[Ligor013]

.......มือถือนี้ของใคร?.......

วันนึงผมไปออกกำลังกายที่ฟิตเนสเซ็นเตอร์ใกล้ที่ทำงาน ขณะที่อยู่ในห้องเปลี่ยนเสื้อผ้าอยู่นั้น ก็มีเสียงโทรศัพท์มือถือดังขึ้น ผมหันไปมอง เห็นชายคนนึงหยิบโทรศัพท์มือถือขึ้นรับสาย และนี่คือบทสนทนาของเขา
"ฮัลโหล”
"หวัดดีค่ะที่รัก ยังอยู่ที่ฟิตเนสเหรอคะ”
“ใช่จ้ะ”
“ดีจัง ดาวก็ยังอยู่ที่เซ็นทรัลเลยค่ะ เจอเสื้อตัวนึงซ้วยสวย ดาวอยากได้จัง ขอซื้อนะคะ”
“แล้วราคาเท่าไหร่ล่ะจ๊ะ”
“สองหมื่นกว่าเองค่ะ”
“ก็เอาสิ ถ้าคุณชอบนะ”
“แล้วชั้นล่างเค้าเอาบีเอ็มรุ่นใหม่มาโชว์ สวยมากเลยค่ะ ดาวคุยกับเซลส์แล้ว เค้าบอกถ้าจองวันนี้เค้าจะให้ราคาลดพิเศษสุดเลย…”
“เขาให้ราคาเท่าไหร่ล่ะ”
“สี่ล้านสองเอง”
“โอเค แต่บอกเขาว่าราคานี้ต้องฟูลออปชั่นนะ”
“ดีใจจังเลย แต่ยังมีอีกอย่างค่ะ…”
“อะไรล่ะ”
“คุณอย่าหาว่าดาวยุ่งไม่เข้าท่าเลยนะคะ เมื่อเช้าดาวขับรถผ่านบ้านที่เราเคยไปดูกันเมื่อสองเดือนที่แล้ว ตอนนี้เขากำลังมีโปรโมชั่น ลดราคาลงมาตั้งเยอะแน่ะค่ะ…”
“เท่าไหร่ล่ะ”
“ยี่สิบห้าล้านถ้วน แถม…”
“เงินไม่ใช่น้อยเลยนะนั่น”
“แหมที่รักคะ ราคาเต็มเข้าตั้งสามสิบล้านเชียวนะคะ”
“ผมขอคิดดูหน่อยนะ”
“ที่รักคะ วันนี้โปรโมชั่นวันสุดท้ายแล้ว และสำนักงานขายเค้าก็กำลังจะปิดแล้วด้วย ตอนนี้เซลส์เขารอให้ดาวเขียนเช็คเงินมัดจำให้อยู่น่ะค่ะ”
“ก็แล้วแต่คุณละกัน”
“โอเคนะคะที่รัก วันนี้คุณน่ารักจังขอบคุณค่ะ บ๊ายบาย”
เขาวางโทรศัพท์ไว้บนม้านั่งเหมือนเดิมแล้วถาม
“ใครรู้บ้างครับว่าโทรศัพท์มือถือนี่ของใคร!!?




.......หาหมอคนเดียวกัน.......

ปรายเนตร เป็นคนสวย แต่ไม่มีความสุขกับร่างกายของตัวเอง จึงไปหาหมอชวลิต แพทย์ชื่อดังด้านศัลยกรมมความงาม


ปรายเนตร : คุณหมอคะ ดิฉันมีปัญหาเกี่ยวกับหน้าอกเล็กค่ะ

หมอเชาวลิต : ง่ายนิดเดียว แค่คุณสั่นแขนตลอดเวลา
ก็จะช่วยให้อกคุณอวบอิ่มขึ้นมาได้

วันต่อมาบนรถไฟฟ้า วิชัย ชายหนุ่มรูปหล่อเห็นปรายเนตรทำท่าทางผิดปกติ
โดยสั่นแขนตลอดเวลา จึงเข้าไปถามว่า


วิชัย : คุณครับ คุณไปหาหมอชวลิตมาใช่ไหมครับ

ปรายเนตร : ใช่ค่ะ…อ้าว แล้วคุณรู้ได้อย่างไร

แล้วปรายเนตรก็รู้คำตอบได้ทันที เมื่อเห็นวิชัยนั่งสั่นขาอยู่ตลอดเวลาเหมือนกัน

[Ligor013]

........คำเตือน.......


1. ข้างกล่องยาจุดกันยุงแบบขดยี่ห้อนึงเขียนไว้ว่า
“วัตถุมีพิษ ห้ามรับประทาน” ….ผ่างงงงงงง !!!
(ใครอยากฆ่าตัวตายด้วยการกินยากันยุงแบบขด ก็ตามใจมันเถอะ)

2. บนถุงขนมขบเคี้ยวยี่ห้อนึง
“คุณมีสิทธิ์ได้รับรางวัลโดยไม่จำเป็นต้องซื้อโปรดอ่านรายละเอียดในซอง”
(อ้าว..)

3. แปะอยู่บนสบู่ยี่ห้อดัง
“วิธีใช้ : เหมือนสบู่ทั่วไป”
(ขอบใจนะ)

4. บนกล่องอาหารแช่แข็ง
“โปรดอุ่นก่อนรับประทาน” …
(ถ้าคนเปิดมันโง่นักก็ให้มันแ-กเข้าไปเถอะ)

5. บนที่เป่าผมยี่ห้อนึงเขียนว่า
“ห้ามใช้ขณะหลับ” ..(จะบ้าตาย)

6. พิมพ์อยู่ด้านใต้ของกล่องเค้กที่ขายในห้างดัง
“คำเตือน : ห้ามคว่ำกล่อง” ????????

7. บนกล่องซาลาเปาในร้านสะดวกซื้อ
“คำเตือน : อาหารจะร้อนเมื่อนำเข้าไมโครเวฟ”
(มันคงเย็นหรอกน๊ะ)

8. บนกล่องเตารีด
“ห้ามใช้รีดผ้าขณะที่สวมใส่” ... - -'

9. บนกล่องยาแก้หวัดเด็ก
“ห้ามขับรถ หรือคุมเครื่องจักรขณะรับประทานยานี้ ... o_O!!

10. บนกล่องยานอนหลับ
“คำเตือน : อาจทำให้ง่วงเมื่อใช้ยานี้”
(ทำไมต้องบอกกกกกก...ที่กินก็เพราะกรูอยากง่วงงงงง)

11. บนกล่องไฟประดับฉลองปีใหม่
“ใช้สำหรับภายในหรือภายนอกอาคาร” (ไม่บอกไม่รู้น๊ะเนี่ย -_-')

12. บนกล่องถั่วกระป๋องยี่ห้อดัง
“วิธีใช้ : เปิดกระป๋องแล้วรับประทานถั่ว” (ขอบคุณที่บอก (_ _'))

13. บนชุดซุปเปอร์แมนของเด็ก
“คำเตือน : คนสวมใส่เสื้อผ้านี้ไม่สามารถทำให้บินได้”
(เพิ่งรู้นะเนี่ย -"-!!)




.......ไข่ไก่.......

ทหารหนุ่มผู้หนึ่งต้องออกไปรบแดนไกล ทิ้งภรรยาสาวสวยไว้ที่บ้านนานเป็นเวลา ถึง 2 ปีเต็ม เมื่อได้เวลาที่จะกลับบ้าน เขาจึงรู้สึกดีใจมากที่จะได้เจอกับ ภรรยาสาวผู้เป็นที่รักยิ่ง แต่เมื่อกลับมาถึงบ้านเขาก็ต้องแปลกใจมากเมื่อ ที่หัวเตียงนอนของภรรยามีไข่ไก่วางอยู่ 3 ฟองและเงินสดอีก 2 แสนบาท ด้วย ความสงสัย เขาจึงถามภรรยาว่า

สามี: ที่รัก..คุณเอาไข่มาวางไว้ที่หัวเตียงทำไมครับ ?

ภรรยา: ฉันขอสารภาพตามตรงค่ะ..คือช่วงที่คุณไม่อยู่ฉันเหงาเหลือเกิน ฉันนอกใจคุณค่ะ ทุกครั้งที่ฉันนอกใจคุณ ฉันจะเอาไข่มาวางไว้ที่หัวเตียง เพื่อเตือนความจำว่าฉันทำผิดต่อคุณไปกี่ครั้ง

สามีได้ฟังก็รู้สึกเห็นใจภรรยามาก เขาจากหล่อนไปตั้ง 2 ปีเต็ม เธอนอกใจ เขาแค่ 3 ครั้ง เธอคงเหงาจริงๆ ถึงได้ทำลงไป เขาไม่ติดใจเอาความอะไร แต่ก็อด ถามถึงเงิน 2 แสนบาทไม่ได้

สามี: แล้วเงินสดตั้ง 2 แสนบาทนี่ล่ะ คุณเอามาจากไหนที่รัก

ภรรยา: อ๋อ..เงินนั่น....ฉันก็เอาไข่ไปขายได้มาไงล่ะคะคุณ...

สามี: &%$#???

[Ligor013]

.........ก้างปลาเป็นเหตุ..........

วันหนึ่งก็มีคุณลุงอ่วม มาหาที่บ้านกำนัน ก็มาเยี่ยมเยียนกันตามประสาคนรู้จัก ก็เห็นแก่บ่นว่า เมื่อวันก่อน ลุงอ่วมไปกินน้ำพริกปลาทูมา ซวยจริงๆ ก้างปลา ดันมาตำเหงือก กำนันเห็นว่ามันเริ่มจะอักเสบ เลยแนะนำลุงอ่วมให้ ไปหาหมอ ให้หมอดึงก้างปลาออกให้ ลุงอ่วมรู้สึกปวดอยู่แล้ว เลยพยักหน้า กะว่าจะไปหาหมอพรุ่งนี้
เช้าวันรุ่งขึ้น ลุงอ่วมก็แต่งตัวซะหล่อ และวานให้ลูกเขยหัวกระเด็นขับจักรยานไปส่งที่ อนามัยจังหวัด พอถึงปั๊ป แกก็หันมาสั่งลูกเขยให้นั่งรอ
หมอ: เอ้า..เป็นอะไรมาหล่ะลุง
ลุงอ่วม: ก้างปลามันตำที่เหงือก ดูซิ บวมไปหมด จนคางโย้เลย เดี๋ยวหมอช่วยเอาออกให้หน่อยนะ
หมอ: ได้สิ เดี๋ยวขอหมอดูก่อนนะ
หมอดูสักพัก ก็บอกว่า
หมอ: ก้างปลาไม่มีหรอกลุง สงสัย รากฟันกามไม่ค่อยดี เลยอักเสบ
เอาอย่างนี้ เดี๋ยวหมอจะถอนฟันกามออกเลย ลุงจะได้ไม่ปวดอีก
ลุงอ่วม: โธ่…หมอ บอกว่าก้างมันตำเหงือก ไม่ใช่ฟันไม่ดี
หมอ: เอ..ลุงนี่ดื้อจริงๆ ลุงจะเก่งกว่าหมอได้ยังไง
ว่าแล้วหมอก็เริ่มปฏิบัติการถอนฟันกามออก เสร็จแล้ว ลูงแกก็เดินออกมาพร้อมผ้าก๊อตกัดไว้ที่ปาก คางก็โย้มากขึ้น มองซ้าย มองขวา หาลูกเขย ลูกเขยหัวกระเด็นก็รีบวิ่งมาพร้อมเอารถจักรยานมารับ
ลูกเขย: เสร็จแล้วเหรอพ่อ ทำไมมันบวมมากกว่าเดิม
ด้วยความเจ็บ และปากก็กัดผ้าก๊อตไว้แน่น ทำให้แกพูดไม่ออก ได้แต่พยักหน้า ลูกเขยก็ไม่ได้ติดใจอะไร ขับรถจักรยานไปสักพัก พอดีมีรถสองแถว ขับสวนมาอย่างเร็ว ลูกเขยที่ขับรถจักรยานไม่ค่อนแข็งเท่าไร เลยทำให้เสียหลัก ลูกเขยรู้ตัวอยู่แล้ว ด้วยสัญชาติญาณ เลยกระโจนหนี ส่วนลุงอ่วมนั่งซ้อนท้าย ไม่รู้เรื่องอะไร เลย หน้าทิ่มและหล่นไปพร้อมรถจักรยานที่ข้างทาง ปรากฏว่า แฮนของจักรยานทิ่มเข้าไปในปากของแก ฟันหน้าทั้งข้างล่าง ข้างบนก็ล่วงหายไปหมด แขนก็เดาะ เจ้าลูกเขยตัวดี ก็รีบวิ่งไปดู ตกใจที่เห็นพ่อตาเจ็บหนัก รีบพยุงลุงอ่วมกลับไปที่อนามัย หมอคนเดิมก็เดินมาหาแล้วถามว่า
หมอ: เอ..หน้าลุงนี่คุ้นๆ
ลูกเขย: ก็เมื่อตะกี้ พึ่งมาหาหมอ ให้เอาก้างปลาออกให้ไง
หมอ: อ้อ! จำได้แล้ว และนี่อะไรมันคาที่ปากลุงหล่ะ
ลูกเขย: ก็แฮนจักรยานไงหมอ อุบัติเหตุนิดหน่อย เดี๋ยวหมอช่วยเอาออกให้หน่อยนะ แล้วรู้สึกว่า แขนของพ่อตาผมจะห้อยๆ สงสัย แขนจะเดาะ
หมอ: ไม่ต้องเป็นห่วง มาถึงมือหมอแล้ว สบายใจได้
ลูกเขยก็มองหน้าพ่อตา ดูเศร้ายังไงบอกไม่ถูก ดูไม่เห็นสบายใจอย่างที่หมอว่าเลย
หมอ: ลุง ทนหน่อยนะ
ว่าแล้วหมอก็ค่อยๆ ขยับเอาแฮนจักรยานออก ฟันก็ล่วงพรูตามออกมาด้วย หมอก็เหลือบเห็น ลุงน้ำตาไหล หมอก็บอกว่า
หมอ: เจ็บรึลุง ทนหน่อยนะ หมอนี่เป็นหมอที่มือเบาที่สุดในอนามัยแล้ว
ลุงอ่วมคิดเสียดายฟันในใจ แต่พูดไม่ออก ก็ได้แต่พยักหน้า
หมอก็เหลือบไปเห็นก้างปลาที่ลุงอ่วม เคยบอกตั้งแต่แรก ก็เลยดีใจ
หมอ: ลุง..หมอมีข่าวดีจะบอก หมอเจอไอ้ก้างปลาที่ตำเหงือกของลุงแล้ว
เดี๋ยวหมอจะเอาออกให้
หมอเห็นลุงอ่วมน้ำตาซึมๆอีก ก็ถามว่า
หมอ: ดีใจมากรึลุง หมอก็ดีใจเหมือนกัน
ลุงอ่วมรู้สึกแค้นหมอ กล้ำกลืนฝืนทน พอออกจากอนามัย ลุงอ่วมก็ดูอ่วมสมชื่อจริงๆ
ฟันหน้าหายหมด ปากโย้ไปข้างหนึ่ง แขนก็เข้าเฝือก ใช้ไม้ยันเดินโขยกเขยก และมีเขยขวัญพยุงกลับบ้าน ลุงแกก็คิดในใจว่า "เฮ้อ… ก้างปลาเป็นเหตุจริง..จริ้ง"


.........ข่าวดีและข่าวร้าย........

ณ โรงพยาบาลแห่งหนึ่ง คณะศัลยแพทย์ได้ทำการผ่าตัดเอาขาคนไข้ออกเสียข้างหนึ่ง เพราะขานั้นเป็นโรคร้าย หากปล่อยทิ้งไว้จะลามไปส่วนอื่น ๆ ของร่างกาย และเป็นอันตรายต่อชีวิต
หลังจากพักฟื้นอยู่ 2 วัน คนไข้มีอาการดีขึ้นมาก หน้าตายิ้มแย้มแจ่มใส แพทย์ผ่าตัดคนไข้เข้ามาเยี่ยมคนไข้

" วันนี้ผมมีข่าวดีมาบอกคุณ เอ้อ มีทั้งข่าวดีและข่าวร้ายนะ คุณจะให้ผมบอกข่าวดี หรือข่าวร้ายก่อนล่ะ"

" คุณหมอบอกข่าวร้ายก่อนเถอะครับ แล้วค่อยบอกข่าวดี"

" ข่าวร้ายก็คือว่า ทางคณะแพทย์ของเราต้องขอโทษคุณเป็นอย่างมาก ที่เราตัดขาของคุณออกผิดข้าง คือที่จริง เราพบว่าขาข้างซ้ายเป็นโรค แต่เราตัดขาข้างขวาออก"

คนไข้หน้าซีดเซียวแต่มีความหวัง " แล้วข่าวดีหละครับหมอ"

" ข่าวดีนะครับ ขอแสดงความยินดีกับคุณจริง ๆ คือเราได้อ่านฟิล์มเอ็กซเรย์ขาของคุณ แล้วพบว่าโรคร้ายนั้น ไม่ใช่เป็นของคุณ แต่เป็นของคนไข้ห้องข้าง ๆ ของคุณนี่แหละ
ขาข้างซ้ายของคุณที่เจ็บ ๆ ปวด ๆ นะไม่เป็นไรหรอก ผมให้ยาไปทานที่บ้าน วัน สองวันก็หาย

[Ligor013]

รอรถไฟฟ้า

ชายคนหนึ่งต้องไปร่วมประชุมครั้งสำคัญในบอสตัน การไปครั้งนี้ เขาได้พาภรรยาของเขาไปด้วย เมื่อไปถึงโรงแรมที่พัก ฝ่ายสามีก็บอกผู้เป็นภรรยาว่า : "เธอพักผ่อนอยู่ในห้องนี้แหละนะ ฉันจะไปลงทะเบียน- คงไม่เกินหนึ่งชั่วโมง"

ผู้เป็นภรรยาก็นอนพักผ่อนบนเตียง..ทันใดนั้น รถไฟลอยฟ้าคันหนึ่งก็แล่นเฉียดผ่านหน้าต่างห้องพัก มันทำให้เกิดแรงสั่นสะเทือนอย่างรุนแรงจนเธอถึงกับกระเด็นลงจากเตียง ไม่คิดว่ามันจะเป็นไปได้ เธอลองนอนบนเตียงอีกครั้งหนึ่ง แล้วรถไฟเจ้ากรรมก็ควบคำรามสนั่นหวั่นไหวมาอีกขบวนหนึ่ง ทำให้เธอนั้น ถึงกับกระเด็นลงไปนอนโก้งโค้งอยู่บนพื้นอีกครั้งหนึ่ง

ด้วยความโมโหแบบสุดๆ เธอรีบโทรหาเจ้าหน้าที่โรงแรม บอกว่าจะขอคุยกับผู้จัดการ ซึ่งผู้จัดการก็บอกว่าจะรีบขึ้นไปดูใหู้ในทันที เมื่อขึ้นไปรับทราบเรื่องราวจากการบอกเล่าของเธอแล้ว เขานั้นไม่เชื่อว่ามันจะเป็นไปได้ แต่เธอก็ยืนยันว่ามันเป็นเรื่องจริง

สุภาพสตรี : "เอ้า..คุณมานอนบนเตียงข้างๆฉันนี่ -รับรองว่าเดี๋ยวคุณจะต้องกระเด็นลงไปหัวโขกพื้น..คอยดูนะ.!"

ผู้จัดการก็เลยนอนลงข้างๆเธอ..ทันใดนั้น ชายผู้เป็นสามีก็โผล่พรวดเข้ามา

ชายผู้เป็นสามี : "เฮ้ย!..เอ็งทำอะไรวะนั่น?"

ผู้จัดการ : "แฮ่ๆ..คุณจะเชื่อมั้ยเนี่ย..ว่าผมกำลังรอรถไฟฟ้า


ดังนรกชัง ฤาสวรรค์แกล้ง

เมื่อไม่นานมานี้ ชายสามคน ได้เสียชีวิตลง คนหนึ่งเป็นครู, คนหนึ่งเป็นคนเก็บขยะ และอึกคนหนึ่งนั้น เป็นทนายความ วิญญาณของพวกเขาก็ล่องลอยตุุ๊บป่องๆมาโผล่ที่หน้าประตูสวรรค์ เซนต์ปีเตอร์ก็แจ้งให้พวกเขาทราบว่า การที่จะผ่านเข้าประตูสวรรค์ได้นั้น พวกเขาจะต้องตอบคำถามคนละหนึ่งข้อ ถ้าตอบไม่ได้หรือตอบผิด ก็หมดสิทธิ คำสร้อย

เซนต์ปีเตอร์ได้ถามคุณครูว่า : "ไหนลองบอกมาซิ ว่าเรือ ลำที่แล่นไปชนภูเขาน้ำแข็ง ที่เขานำมาสร้างเป็นหนังนั้น มีชื่อว่าอะไร?"

คุณครูรีบตอบ : "มันชื่อ"ไททานิค"ครับท่าน" เซนต์ปีเตอร์ก็อนุญาตให้ผ่านได้

เซนต์ปีเตอร์หันไปทางคนเก็บขยะและก็คิดว่า เจ้าคนนี้ตัวเหม็น ถ้าให้ผ่านเข้าไป สวรรค์ก็คงจะเหม็นแย่ อย่ากระนั้นเลย ต้องถามเรื่องที่มันยากขึ้นมาหน่อย ฮะๆๆฮ่า : "ไหนท่านลองบอกมาซิ ว่าในคราวนั้น มีผู้เสียชีวิตทั้งหมดกี่คน?"

นับว่าโชคยังดี ที่คนเก็บขยะ เพิ่งจะไปดูหนังเรื่องนี้มา เขาจึงตอบ : "1,228 คน ครับท่าน"

เซนต์ปีเตอร์ : "ถูกต้อง! ขอเชิญท่าน ผ่านเข้าประตูได้"

แล้วเซนต์ปีเตอร์ ก็หันไปหาทนายความ : "จงบอกชื่อ พวกเขาทุกคน"

[chat2511]

ลึกสุดลึกในป่าแห่งหนึ่ง
เจ้าเต่าน้อยกำลังปีนต้นไม้หลายชั่วโมงผ่านไปมันก็ปีนถึงยอด
แล้วมันก็กระโดดขึ้นไปในอากาศตีขาหน้าไปมา
แล้วก็ตกแอ็กลงบนพื้น...
หลังจากหายมึน มันก็ปีนต้นไม้ขึ้นไปอย่างเชื่องช้าอีก
กระโดดแล้วก็ตกแอ็กลงมาอีกตามเคย
แต่เต่าน้อยก็ไม่ละความพยายามปีนแล้วปีนอีกก็ตกแล้วตกอีก...
นก 2-3 ตัวเกาะอยู่บนกิ่งไม้ไกล้ๆ มองเต่าน้อยด้วยความสงสาร
และแล้วนกตัวเมียก็พูดกับนกตัวผู้ว่า

: “ที่รักจ๊ะ ชั้นว่ามันถึงเวลาแล้ว
ที่เราจะต้องบอกลูกเต่าว่า...
ลูกเป็นบุตรบุญธรรมของเรา“