ThaiMTB.com

ทริปวันนี้เกือบถูกยกเลิกซะแล้วครับเนื่องจากบรรยากาศช่วงเช้าดูอึมครึมซะเหลือเกิน ไม่มีฝนแต่ก็ไม่มีวี่แววว่าอากาศจะแจ่มใส แต่หลังจากเช็คสภาพอากาศกันซักระยะแล้วพวกเราก็ตัดสินใจที่จะลุยกันครับ เลอะไม่กลัว กลัวไม่ได้ปั่น

เปิดตัวรูปแรกกันด้วยสมาชิกรุ่นเล็ก(มาก)ที่เพิ่งจะมาปั่นกับเราเป็นครั้งแรกครับ น้องเท็นและน้องเบนซ์ครับ น้องเค้าอยู่ ม.3 เองอะ สัมมากรMTBยินดีต้อนรับครับผม


คราวนี้มาดูสมาชิกรุ่นใหญ่กันบ้างครับ คุ้นหน้าคุ้นตากันดีเพราะเป็นขาประจำอยู่แล้ว พี่ติ๊ก พี่เก๋ และพี่ป้อน


1หมอบ1ภูเขา แตกต่างอย่างลงตัว ลืมบอกไปว่าน้องทั้งสองเป็นเพื่อนกับน้องโดนัท หลานของพี่ติ๊กนั่นเองครับ


ปั่นมาทางถนนรามคำแหงแล้วเลี้ยวซ้ายมาทางถนนศรีนครินทร์ครับ ถนนยังแฉะอยู่แต่ก็ไม่มากเท่าไหร่ ปั่นยี่สิบก่า ๆ ได้สบายยยย


หลังจากนั้นไม่นานบรรยากาศก็เริ่มเปลี่ยนไป ถนนเริ่มมีแอ่งน้ำขัง แถมยังเป็นน้ำดำ ๆ ซะด้วยสิ งั้นก็คลานกันไปละกันครับ

ช่วงนี้ไปเร็วมากไม่ได้ครับ ไม่ได้กลัวเสื้อเลอะแต่กลัวมันดีดเข้าปากอะ


หลุดจากแยกพัฒนาการมาแล้วสภาพถนนก็เริ่มดีขึ้นครับ ค่อยยังชั่วหน่อย ข้างหลังตามมาเป็นแถวเลยอะ ดีจัง แสดงว่าหัวลากควบคุมความเร็วได้ดี


พูดยังไม่ทันขาดคำ ใครแอบยิงไปนู่นแล้ว


จับมือยิงได้แล้วครับ พี่ป้อนของเรานี่เอง วันนี้มากับชุดใหม่ลายเข้ากับรถแบบสุด ๆ จะเหลือก็แต่หมวกนี่ล่ะครับ สีหว้าน...หวาน แต่ปั่นดุจริง ๆ


โดนพี่ป้อนกระชากหนีแต่เช้าพี่เก๋ก็เลยต้องตามเก็บเด็ก ๆ ครับ

วันนี้โชคดีครับ พี่ยามอนุญาตให้ปั่นทะลุหมู่บ้านได้เลย ไม่ต้องไปเสียเวลาอ้อมเหมือนเช่นทุกครั้ง


เกือบถึงแล้วครับ ขึ้นเรือข้ามฟากที่ท่าเรือสรรพาวุธเช่นเคย พี่เก๋รูปนี้เท่จัง


จริง ๆ recommend ไปแล้วว่าทริปนี้เสือภูเขาน่าจะดีกว่า แต่พี่ป้อนเห็นว่ามีคนเอาหมอบมาก็เลยเอาหมอบมาเป็นเพื่อน ไม่รู้ชะตากรรมซะแล้ว หึหึ


ข้ามมาแล้วตามสูตรก็ต้องเข้าสะพานปูนกันเลยครับ ก็บอกแล้วว่าให้เอาเสือภูเขามา


สะพานปูนวันนี้ดูน่ากลัวกว่าทุกครั้งเพราะทั้งเปียกและลื่นแบบสุด ๆ (จริงมั้ยครับพี่ป้อน )

ปั่นตรงกลางปลอดภัยสุดครับเพราะข้าง ๆ มันลื่นนนนน


ให้พี่ติ๊กเป็นนายแบบซะหน่อย แต่เอ ดูเหมือนสองรูปนี้จะเป็นการบอกใบ้อะไรบางอย่างนะครับ มีใครแปลความหมายออกบ้างครับ




ที่ต้องจอดเรียงกันแบบนี้เพราะมีอุบัติเหตุเกิดขึ้นนิดหน่อยครับเนื่องจากน้องเบนซ์เกิดลื่นล้ม ได้แผลนิดหน่อยครับ โชคดีที่ไม่ตกลงไปข้างล่าง


ทำแผลเสร็จเรียบร้อยแล้วก็เตรียมตัวลุยกันต่อครับ ระวังนะครับพี่ป้อน หมอบกลิ้งไปคันแล้วนะครับ

ยังไม่ทันไร พี่ป้อนก็เอาจนได้ครับ หลักฐานชัดเลย อีกนิดเดียวก็ตกสะพานแล้ว ยังโชคดีนะครับเนี่ย
สรุปวันนี้ 2 หมอบถูกเก็บเรียบครับ


ไปกันต่อ ๆ อ้าว พี่ป้อนทำอะไรอะครับ


อ๋อ ที่แท้ก็ลดความสูงของเบาะลงเพื่อความปลอดภัย สงสัยจะหลอนนนน


ระหว่างทางสังเกตเห็นป้ายเหลือง ๆ มีรูปจักรยานมาตลอดทาง มันป้ายอะไรกันล่ะเนี่ย


เข้าไปดูใกล้ ๆ ซิ อ้อ ชัดเลยครับ Cannoldale Scalpel เอ้ย ไม่ใช่ ๆ เขียนว่า Green and Clean World Bike Rally เห็นว่าทาง ม.หัวเฉียว เพิ่งมาจัดแรลลี่ไปเมื่อเดือนที่แล้วนี่เองครับ รู้สึกว่าจะมีมาเรื่อย ๆ ด้วยครับ เป็นเส้นทางที่พวกเราปั่นกันประจำนี่แหละครับ

พี่ว่าคงไม่ลื่นนิดหน่อยหรอก แถวบ้านเรียกโค ตะระ ลื่นเลย แต่บรรยากาศ ดีสุดๆ ชอบ รูปอาจน้อยเพราะลื่นจริงๆ ต้องปรับเบาะลงให้เบรคเท้าช่วยด้วยไม่งั้นคงมีครั้งสองอ่ะ

ระหว่างทางสังเกตเห็นทางเดินเข้าไปชมหิ่งห้อย พวกเราก็เลยจอดจักรยานไว้แล้วเดินเข้าไปดูกันครับ


ด้านในทำเป็นทางเดินและมีศาลาอยู่เป็นจุด ๆ ครับ เห็นว่าช่วงกลางคืนนี่จะมีหิ่งห้อยออกมาเพียบเลยครับ


แต่ผมว่าเอาเข้าจริง ๆ ถ้าเป็นตอนกลางคืนผมคงไม่กล้าเดินเข้ามาในนี้อะครับ มันวังเวงพิกล ที่สำคัญหิ่งห้อยที่นี่ดุชะมัดเลยครับ ดูดเลือดกันกลางวันแสก ๆ เลย

ระหว่างทางบนสะพานปูน มีกับระเบิดเป็นระยะๆ แต่ละก้อนน่ะไม่ธรรมดา พี่ติ๊กบอกว่าเหยียบดีก่าหลบแล้วล้ม อิอิ แต่ผมเห็นก็หลบกันพ้นหมดไม่มีใครโดนเล้ย

หลังจากสนุกสนานกันพอสมควรกับสะพานปูนแล้วพวกเราก็มาพักผ่อนกันบริเวณใต้สะพานวงแหวนอุตสาหกรรมครับ
จัดรูปมารดำแบบสวย ๆ ให้พี่ติ๊กเก็บไว้เป็น collection ซะหน่อย


เห็นพี่ป้อนบอกว่าอยากได้รูปเท่ ๆ บ้างครับ น้องถังจัดให้


แถมให้อีกรูป เผื่อเอาไว้ทำ profile


เอาใจคนเจ็บกันอีกซักหน่อยกับฉากหลังคอนโดสุดหรูริมแม่น้ำเจ้าพระยา


หลังจากนั้นพวกเราก็ถูกฝนไล่ครับ โชคดีที่ตกปรอย ๆ ไม่หนักมาก ไปตกหนักอีกทีก็ตอนที่พวกเราอยู่ที่ตลาดบางน้ำผึ้งแล้วครับ โชคดีจริง ๆ

และหลังจากพักผ่อน&หาอะไรกินที่ตลาดกันเรียบร้อยแล้วพวกเราก็ปั่นกลับกันครับ ขากลับช่วงศรีนครินทร์พี่ป้อนยิงกระจายอีกเช่นเคย ผมก็อุส่าใช้พลังทั้งหมดดูดรถสองแถวขึ้นไปแอบแซง แต่สุดท้ายก็ถูกพี่ป้อนสวนแล้วก็ปั่นหายวับไปกับตา ทีแรกกะจะตามดูดพี่ป้อนแต่รู้สึกได้เลยว่าความเร็วมันเกิน 40 ไปมากอยู่ (ไม่มีไมล์อะ) สุดท้ายก็เลยต้องผ่อนเพราะตามไม่ไหวจริง ๆ ตั้งแต่เปลี่ยนมาขี่หมอบแล้วพี่ป้อนแรงขึ้นแบบสุด ๆ เลยครับ ยอมเลยอะ

หลังจากถูกพี่ป้อนทารุณกรรมจนหมดแรงผมก็ปั่นประคองมาเรื่อย ๆ จนเข้าเส้นเลียบมอเตอร์เวย์ ปั่นมาได้ซักพักน้องเท็นกับน้องเบนซ์ก็แยกกลับไปอีกทางเพราะบ้านอยู่แถวร่มเกล้า และก็มาแยกกับพี่ป้อนอีกทีช่วงที่ออกมาถึงถนนรามคำแหง กลับเข้าบ้านก็ประมาณ 15.00 น. กับระยะทางเกือบ ๆ 80 km หลังจากนั้นไม่นานฝนก็กระหน่ำลงมาแบบชุดใหญ่ โชคดีจริง ๆ ที่ปิดทริปได้ก่อน ไม่งั้นแย่แน่ ๆ ครับ

สำหรับวันนี้ก็ต้องขอบคุณทุก ๆ คนที่มาร่วมทริปกันนะครับ ขนาดถนนเฉอะแฉะก็ยังมาปั่นด้วยกัน แถมบางช่วงยังโดนฝนอีกตะหาก ยังไงคืนนี้ก็อย่าลืมทานยาก่อนนอนกันด้วยนะครับ

thetable เขียน:พี่ว่าคงไม่ลื่นนิดหน่อยหรอก แถวบ้านเรียกโค ตะระ ลื่นเลย แต่บรรยากาศ ดีสุดๆ ชอบ รูปอาจน้อยเพราะลื่นจริงๆ ต้องปรับเบาะลงให้เบรคเท้าช่วยด้วยไม่งั้นคงมีครั้งสองอ่ะ

ได้ยินเสียงแป้ด ๆ อยู่ด้านหลัง ที่แท้ก็เสียงเบรค(ด้วยเท้า)ของพี่ป้อนนี่เอง

thetable เขียน:ระหว่างทางบนสะพานปูน มีกับระเบิดเป็นระยะๆ แต่ละก้อนน่ะไม่ธรรมดา พี่ติ๊กบอกว่าเหยียบดีก่าหลบแล้วล้ม อิอิ แต่ผมเห็นก็หลบกันพ้นหมดไม่มีใครโดนเล้ย

กับระเบิดใหม่ ๆ คิดว่าน่าจะหลบกันพ้น แต่กับระเบิดดั้งเดิมที่ถูกฝนละลายติดกับสะพานปูนนี่สิครับ ผมว่าคงต้องมีดีดเข้าหน้ากันบ้างล่ะ

โห....ถังครับ เห็นน้ำปริ่มสะพานปูนแล้วน่าลงจิงจิง เสียดายจิงตื่นไม่ไว้ ไม่งั้นมีฮาด้วย

ไปดูหิ่งห้อยอะไรตอนกลางวัน

โชคดีที่ไม่ได้ไป ไม่งั้นคงได้กลิ้งเปนเพื่อนหมอบแน่ๆ 555

แยม เขียน:โห....ถังครับ เห็นน้ำปริ่มสะพานปูนแล้วน่าลงจิงจิง เสียดายจิงตื่นไม่ไว้ ไม่งั้นมีฮาด้วย

เสียดายจริง ๆ ครับที่วันนี้พี่แยมไม่ได้ไปด้วย ไม่งั้นมีเฮ!! พี่ป้อนกับน้องเบนซ์ไม่ได้เกิดแน่นอนครับ

คราวหน้าป้อนต้องเอาเสือภูเขามาปั่นแล้วล่ะ