ThaiMTB.com

มื้อเที่ยงวันนี้เราตั้งวงซะหรูเลยครับ

พักที่เดิม มี 6 ห้อว วันนี้ชาวจักรยานเหมาหมดเลย ไทย 3 เยอรมัน 2 เช็ค 1
นั่งคุยกันเป็นพัลวัน

เสือเสือพินิจจักรยานของก้วนเยอรมัน ยี่ห้อโบทัวร์ (BOTUR)

ตระเวนค่ำวันนี้

ข้างหลังในหมอกนั่นอะไรเอ่ย?

ผ่านมาวงเวียนสามแยกเดิม

วันนี้เราขึ้นเขาสูงบวกทางแบบเข้าพงสาลีเป็นช่วงๆ
และต้องทำระยะค่อนข้างไกล คือ 80 กว่ากิโล
เหนื่อยก็จะบอกเพื่อนว่า เฮ้ย วิวสวย จอดถ่านรูปแป๊ป

เรามียาไปบริจาคแก่สุขศาลา(สถานีอนามัย)บ้านหลัก 32 ในภาพกำลังมอบแก่หัวหน้าสุขศาลา
หลังจากดูฉลากแล้วหัวหน้าบอกว่ารู้และเข้าใจว่ายาอะไรบ้างและใช้อย่างไร พร้อมขอบใจหลายๆ

รูปตกหล่นครับ

แถวยอดเขามักจะมึหมู่บ้านชาวเขา

ดื่มน้ำเสร็จให้ขวดแก่เด็กๆ รู้สึกจะชอบกันมาก คาดว่าน่าจะสามารถใช้ประโยชน์ได้บ้าง

ร่ำลาเด็กก็ดาวฮิลล์ลงยาวสิบกว่ากิโล พอเรียกระยะได้ จะโล้เพล้แล้ว

เมื่อคืนเราถึงสามแยกปากมอง เมืองน้ำบากเอาตอนมืด และพักที่นี่
พ่อเฒ่าเลี้ยงชายาดองและคุยอย่างดี แกเคยไปฝึกทหารที่พลร่มป่าหวายลพบุรีอยู่สี่ปีอเมริกาอีกปี
ขอให้เราช่วยอย่างหนึ่งคือแกกลุ้มใจที่ขนุนแกไม่ติดลูก แต่เราก็ช่วยแกไม่ได้ ว่าจะต่อสายให้คุยกับพ่อ
แกมียางจักรยานด้วย ได้มาจากฝรั่งจ่ายเป็นค่าห้อง แกว่าดีกว่าไม่ได้เลย
จากนี้ไปเราจะเลิกปั่นแล้วละครับเพราะเวลาและจะพาเสือสวนไปให้ถึงหลวงพระบาง (กะว่าเราก็จะถึงด้วย )
เราถามว่ารู้จักอาจารย์วีระเดซาไหม? ทั้งพ่อเฒ่าทั้งคนขับบอกรู้ จะไปส่งถึงบ้านเลย อาจารย์นี้ชื้อเสียงโด่งดังขนาดเลย
สำหรับอาจารย์ฯครั้งที่ผ่านๆมาพวกเราก็ไปหาไปพักกับแกทุกเที่ยว เข้าเทคแกก็ขึ้นเวทีร้องเพลงเอง คนในเทคบอกรู้จักแกทุกคน ครั้งล่าสุดแกข้ามฝังไปเชียงแมน(ฝั่งตรงข้ามแม่น้ำโขงกับหลวงพระบาง)แล้วขึ้นรถเหมากับพวกไปนอนกับชาวไทดำกลางเทือกเขาสองวันจึงถึงเมืองหงสาแล้วแกก็นั่งรถกลับทางเดิมกับย่ามใบหนึ่ง เลยซึ้งน้ำใจกันไม่หาย

พี่ฝรั่งคนนี้เมื่อคืนเราปั่นถึงปากมองตอนมืดแกนั่งดื่มเบยลาวอยู่แกบอกว่าปั่นจากกรุงเทพไปแม่ฮ่องสอนข้ามเชียงของไปหลวงน้ำทาจะวกกลับกรุงเทพ แกลุยเดี่ยวกับ Giant

จอดระหว่างทาง เจอพี่ชายคนหนึ่งกำลังสับเนื้ออยู่แกบอกจะทำอั่ว
ดูเอาเองนะครับว่าอั่วอะไร