ThaiMTB.com

ลุงวิทยาฯ แกปลูกบ้านไว้ตรงปากทางเข้ารีสอร์ท แกชอบเลี้ยงหมา(สุนัข) แกบอกว่า"มันซื่อสัตย์" ... ทุกตัวเป็นมิตรกับแขกที่มาพัก ชอบถ่ายรูปกับเขา (เหมือนหมาที่เชียงคาน) ถ้าแขกมาพักแล้วเปิดแอร์ มันชอบเข้าไปนอนด้วย แล้วไม่ยอมออกจากห้อง ... โดยเฉพาะห้องสาวๆ (อันนี้ผมต่อเอาเอง)

ผมจำไม่ได้ว่าเย็นนั้นเขานัดหมายกันว่าอย่างไร ... ผมกับโกยาวฯ ปั่นออกมาชมวิวริมโขง(อีกแล้วครับท่าน...)และเข้าวัด

สุดท้าย...เราก็หาที่นั่งคุยกัน"ที่ริมโขง...." คิดแล้ววันนั้นเวลาช่างเร็วเสียเหลือเกิน




จบอีก 1 วันครับ... จบด้วยเส้นทางวันนี้

TigerSmile'Hy เขียน:



เห็นลุงแซมฯ แว๊บๆ เอาดอกไม้มาฝาก...ครับลุงฯ

...ขอบพระคุณครับ เสือยิ้ม ชอบครับ ชอบมีชื่อกำกับด้วย

สมพิศ เขียน:
เข้ามาดันกระทู้ ...... เจ้าของกระทู้จะรู้ไหมเนี่ย

รู้ครับ ... รู้ว่าคาราคาซัง ด้วยคับบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบ

... ว่ากันตามตรง ...
- คนถูกถ่ายรูป ... มักมองหาภาพที่มีตัวเองในรูป
- คนถ่ายรูป ... จะมองทุกๆ รูปที่ถ่าย

... ความสุขมันอยู่ตรงนี้แหละครับ ผาชะนะได, ผาแต้ม, น้ำตกลงรู ผมเปิดมานั่งดูบ่อยๆ ผมชอบทุกรูปเลย แต่ไม่แน่ใจว่าคนอื่นจะชอบหรือเปล่า

สมพิศ เขียน:
ภาพทุกภาพกว่าจะอยู่ใน SD Card ได้ สมองต้องสั่งให้ปลายนิ้วกด Shutter ตามสายตาที่เห็น และกว่าจะปรากฏบน Monitor ให้ทุกคนได้เกิดจินตนาการมันก็ไม่ธรรมดานะครับพี่ยิ้ม .... อยากรำลึกอดีตก็เข้ามาในกระทู้นี้แหละจ้า

อิอิอิ มีคนคิดแบบนีเพียง คน สองคน ... ทำให้มีกำลังใจขึ้นเยอะเลย


ระยะหลังๆ นี่อะไรๆ ก็ง่าย อะไรๆ ก็เร็ว ... มาเร็ว ไปเร็ว มันขาดจินตนาการ ... ส่วนตัวผมคิดว่า"ภาพ"จะมีความหมายเมื่อกาลแห่งสรรพสิ่งเปลี่ยนไป

คนที่เคยปั่นจักรยาน(ในทริปนี้) หันไปควบ"แมงกะไซด์" เขาจะคิดยังไง... น้อ

ขออนุญาตนั่งชมครับ

หวัดดีเณรแอร์, หวัดดีลุงเนตร...

ดีใจที่ทั้ง ๒ ท่านเข้ามาทักทาย ... น้อยคนนักที่จะเข้าไปดู ไปอ่าน กระทู้ที่ไม่มีรูปตัวเอง หรือไม่ได้ร่วมกิจกรรมนั้นๆ

พี่ยิ้มที่น่ารัก รูปในกระทู้นี้มันถูกขัง ช่วยปล่อยรูปมาด้วยครับ