ออกทัวร์ริ่งคนเดียว แต่ไม่กล้านอนคนเดียวทำไงดีครับ

[kok_2]

ที่หลวงพระบางนี่ กำลังจะหลับ เห็นเป็นชายหญิงส่าห้าคน ใส้ชุดชาวบ้าน เดินเข้ามาในห้อง แล้วมาหยุดยืนอยู่รอบเตียงครับ หลังจากนั้นก็เริ่มแซวผม ประมาณตัวใหญ่ล้นเตียงบ้างล่ะ อ้วนแล้วยังนอนกรนดังบ้างล่ะ นอนก็ล้นเตียง หัวกัน แล้วก้บอกว่า ข้ามาเย้าเจ้าเล่น จากนั้นคนหนี่งแกก็ดึงขาผมจนผมสะดุ้งตื่น ก็ตื่นมาท่าที่ฝันนั่นแหละครับ ขายังรู้สึกว่าโดนดึงอยู่เลย

ที่เขาใหญ่ เมื่อสักสามสี่ปีที่แล้ว ปีที่หนาวจัดๆนั่นแหละครับ ผมปั่นจากหลวงพระบางกลับมาเขาใหญ่ (คนละทริปกับข้างบน) วันสุดท้ายปั่นจากโคราชมาที่ Hug Station ที่เขาใหญ่ เพราะจอดรถไว้ที่นั่น กะเอาแบบม้วนเดียวจบไม่ค้างที่ไหนอีกแล้ว

ตอนปั่นขึ้นเขาปักมาก็ค่ำแล้ว พอเลี้ยวซ้ายแล้วปั่นผ่านเขาแผงม้ามาถึงอ่างเก็บน้ำเป็นเวลาเกือบจะห้าทุ่มแล้ว อากาศเย็นจัด แสงไฟถนนเริ่มจะทิ้งช่วงห่าง ต้องอาศัยแสงไฟจากไฟฉายแรงสูงของต้วเอง ปั่นไป เห็นคนเดินสวนมาเป็นเงาตะคุ่มๆ ไม่ได้ถือไฟฉายหรืออะไรสักอย่าง ตอนสวนกันผมก็ไม่กล้าเอาไฟฉายกราดไปดูหน้าเค้า เดี๋ยวจะโดนด่า ก็สวนกันไปเฉยๆ อีกสักพักก็มีมาอีก เป็นเงาดำๆ ไอ้เราก็เกรงใจ จนกระทั่งอีกสักพักก็มีมาอีก คราวนี้อดใจไม่ได้ พอห่างกันสักห้าเมตร เอาไฟฉายแรงสูงที่ติดอยู่กับหมวกกราดแสงไปดูหน้าพี่เค้าหน่อย ว่าทำไมพี่เค้ามาเดินมืดๆในคืนเดือนดับแบบนี้

เจออะไรเหรอครับ เจออะไรที่เหมือนส่องเงาครับ คือพอโดนแสงไฟก็ไม่เห็นจะมีอะไรเลย พอสวนกันไปได้สักหน่อยผมก็เลยหยุดรถ แล้วส่องตามไป ก็เหมือนเดิมครับ คือเห็นเป็นเงาคนเดินมืดๆ พอส่องไฟไปก็ไม่เห็นอะไร จะว่าหลอนก็ไม่ใช่ เพราะเงามืดๆเนี่ยเห็นได้จริงจากแสงไฟรั้วหรือถนนที่ไกลออกไป

ก็ปั่นต่อชิวๆจนถึงที่หมาย เค้าก็ไม่ได้ตามมา

หลังจากนั้นผมก็ลองขับรถเส้นนั้นตอนกลางคืนอีกหลายรอบ ฏ้ไม่ยักจะเจอคนเดินถนนตอนดึกๆเหมือนตอนปั่นอีก

ยืนยันนะครับ ว่าไม่ได้โม้

ก็เพราะแบบนี้ละครับที่ผมคนนึงที่กลัว

[shamankings]

ขอบคุณทุกท่านที่มาแชร์ประสบการณ์ครับ

ที่มาตั้งถามเพราะว่าเป็นคนกลัวผีครับ ไม่ค่อยกล้านอนคนเดียว เมื่อ 2-3 วันก็เพิ่งเจอมาครับ โดนที่ห้องนอนของผมเองเลย ก็ไม่รู้ว่าฝันหรือเปล่าคือตอนนั้นมันสลึมสลือเหมือนกำลังจะหลับ แล้วมันขยับตัวไม่ได้ครับ ผมพยามจะดิ้นเพื่อที่จะขยับตัวให้ได้ แต่ก็ไม่ได้ ตาก็เหมือนจะหนักๆ คือพยามจะลืมตาแต่ลืมตาไม่ขึ้น เหมือนจะมีสติอยู่แต่ก็เลือนลาง อาการแบบนี้ผมจะโดนบ่อยมากแต่ไม่ถึงกับโดนทุกวัน พอมาอีกวันก็โดนดึงขา อันนี้เพิ่งโดนเป็นครั้งแรก สะดุ้งตื่นนอนไม่หลับทั้งคืน พอวันถัดมาประมาณ 3 ทุ่ม มาอีกแล้วครับ แต่คราวนี้มาเป็นกลิ่น เป็นกลิ่นเหม็นเน่าน่ะครับเหมือนอะไรตาย ผมก็เริ่มรำคาญแล้วเพราะว่ามากวนไม่หยุด ก็เลยด่าในใจไป ได้ผลครับกลิ่่นหายไปเลย แต่คืนนั้นก็นอนแบบหลับๆ ตื่นๆ ทั้งคืน วันนี้ก็ว่าจะไปทำบุญถวายสังฆทานครับ เผื่อว่าจะดีขึ้น

ขนาดในบ้านตัวเองยังเจอขนาดนี้ ถ้าไปที่อื่นนี่สงสัยผมจะไม่กล้านอนเลย

[ต้อง]

ขอบคุณทุกท่านที่มาแชร์ประสบการณ์ครับ

ที่มาตั้งถามเพราะว่าเป็นคนกลัวผีครับ ไม่ค่อยกล้านอนคนเดียว เมื่อ 2-3 วันก็เพิ่งเจอมาครับ โดนที่ห้องนอนของผมเองเลย ก็ไม่รู้ว่าฝันหรือเปล่าคือตอนนั้นมันสลึมสลือเหมือนกำลังจะหลับ แล้วมันขยับตัวไม่ได้ครับ ผมพยามจะดิ้นเพื่อที่จะขยับตัวให้ได้ แต่ก็ไม่ได้ ตาก็เหมือนจะหนักๆ คือพยามจะลืมตาแต่ลืมตาไม่ขึ้น เหมือนจะมีสติอยู่แต่ก็เลือนลาง อาการแบบนี้ผมจะโดนบ่อยมากแต่ไม่ถึงกับโดนทุกวัน พอมาอีกวันก็โดนดึงขา อันนี้เพิ่งโดนเป็นครั้งแรก สะดุ้งตื่นนอนไม่หลับทั้งคืน พอวันถัดมาประมาณ 3 ทุ่ม มาอีกแล้วครับ แต่คราวนี้มาเป็นกลิ่น เป็นกลิ่นเหม็นเน่าน่ะครับเหมือนอะไรตาย ผมก็เริ่มรำคาญแล้วเพราะว่ามากวนไม่หยุด ก็เลยด่าในใจไป ได้ผลครับกลิ่่นหายไปเลย แต่คืนนั้นก็นอนแบบหลับๆ ตื่นๆ ทั้งคืน วันนี้ก็ว่าจะไปทำบุญถวายสังฆทานครับ เผื่อว่าจะดีขึ้น

ขนาดในบ้านตัวเองยังเจอขนาดนี้ ถ้าไปที่อื่นนี่สงสัยผมจะไม่กล้านอนเลย

........ ทุกอย่างมีเหตุ มีผล สิ่งเหล่านั้นเป็นอาจเรื่องของ " ความบังเอิญ " หรือเป็น " กรรมเก่า " ก็เป็นได้ง่ะครับ .....

.........ถ้ามองในแง่วิทยาศาสตร์.............

- การที่ร่างกายเหนื่อยจัด ๆ หรือกระทำการบางอย่างที่หัวใจเต้นผิดจังหวะไปเล็กน้อย ก่อนนอน เมื่อเราหลับ การทำงานของระบบประสาทบางส่วนอาจไม่สัมพันธ์ีกันครับ ส่งผลทำให้เกิดอาการที่บางคนเรียกว่า " ผีอำ " ... คือ สมองบางส่วนหลับ แต่สมองบางส่วนยังสั่งการเพราะยังไม่ได้สงบจริง ๆ แต่ ร่างกายกลับขยับตามที่สมองสั่งไม่ได้ เป็นต้น

..........ถ้ามองในแง่ของความเชื่อทางศาสนา..............

- บางครั้งการที่เราได้พบ ได้เจอ ได้เห็น ได้สัมผัส " เขา และ เรา " เคยกระทำกรรมร่วมกันมา.....
- บางครั้งเมื่ออดีต เขาอาจเคยช่วยเหลือเรา และ ปัจจุบันเขาอาจพยายามติดต่อให้เราช่วยเหลือเขาบ้างง่ะครับ หรืออาจเรียกว่า " เจ้ากรรมนายเวร "
- บางครั้งอาจรำคาญใจ อาจทำให้ใจขุนมัว โกรธ โมโห .... ก็อย่าไปติหนิเขาเลยครับ การติหนิก็เหมือนการผูกเวรขึ้นมาใหม่งะครับ ให้ แผ่เมตตา อุทิศส่วนกุศลถ้ามีโอกาศทำก็ทำให้เขาซะน๊ะครับ ......

............ คุณ จขกท อาจลองนำไปปรับเปลี่ยนใช้ให้เข้ากับชีวติประจำวันดูได้น๊ะครับ .... อย่างน้อย ๆ การทำบุญอุทิศส่วนกุศล ก็อุ่นใจใว้ก่อนครับ.....


............ ปล สิ่งนี้เป็นความเชื่อของผมน๊ะครับ อาจจะตรง หรือ ไม่ตรง กับความเชื่อของท่านอื่น ก็ขออภัยน๊ะครับ.......

[demolisher]

พ้มว่านะ คนไหนที่กลัวก็ได้แต่ปลอบโยนพวกเดียวกันไปน่ะแหละ คิดดูจิ คนที่ไม่กลัว-ถึงขนาดเจอจังๆ ยังไม่กลัวเล้ย มีการเอาไฟฉายไปไล่ส่องหาด้วยง่ะ แถมมีการกลับไปซ้ำวนเวียนเที่ยวหาเผื่อจะเจอ ในขณะท่านที่กลัว-หัวซุกหัวซุนไปแว้ว ไอ้เรื่องไปซ้ำนี่ไม่ต้องคิด...เป็นไปได้คงไม่เฉียดไปอีกแล้วแน่ๆ


ในอีกแง่หนึ่ง ทั้งผีและอสุรกายหรืออื่นๆ เจอคนที่ไม่กลัวก็คงจะเบื่อเนอะ ไม่หนุกเลย เสี่ยงโดนหยามโดนจับได้ให้อายอีกต่างหาก ผิดกับตอนแกล้งคนที่กลัวไม่ได้-แกล้งทีไรก็สนุกทุกครั้ง


************************


ซัก 20 ปีได้แล้วมั้ง ตอนนั้นผมเป็นพนักงานขาย มีครั้งหนึ่งผมไปภาคใต้ แล้วได้ค้างที่บ้านผู้มุ่งหวังท่านหนึ่ง ห้องน้ำขนาดประมาณ 2x2 m เขาแยกออกจากตัวบ้านแล้วก็ค่อนข้างมืด (นึกถึงบ้านชนบทหรือบ้านในป่าในสวนหน่อยนะครับ) พอปิดประตูห้องน้ำปั๊บเจอไอ้ตัวกระโดดได้อย่างไกล ภาคกลางเรียกว่า "ปาด" มั้ง ตัวขนาดฝ่ามือแน่ะ เกาะอยู่ที่ประตูด้านในห้องน้ำเล้ย เรียกว่าจะออกจากห้องน้ำก็ต้องไปใกล้ๆ เจ้าตัวนี้แหละ แล้วโห...เคยเห็นใน TV ว่ามันโดดได้ไกลมาก สีก็แสบสันเหลือเกิน ตาโปน ตัวเป็นมัน แขนขายาวเฟื้อย ถ้ามันโดดมาเกาะเรา-เราคงดิ้นตายตรงนั้นเลยมั้ง สรุปคือตอนนั้นผมกลัวง่ะ จะอาบน้ำก็ไม่กล้าเพราะคิดไปว่าถ้าน้ำไปโดนมัน-มันอาจจะอยากโดดมาเล่นน้ำกับเราด้วย ครั้นจะออกจากห้องน้ำก็ออกไม่ได้อีก แต่ก็กัดฟันอาบน้ำจนเสร็จแล้วหลับตาเปิดประตูพรวดพราดออกมาจนได้ ผ่านไปคืนหนึ่ง...เริ่มคิดได้ วันรุ่งขึ้นและวันต่อๆ ไปเหมือนมันรู้แฮะ ไม่เคยโผล่มาให้เห็นอีกเลย ก็...เมื่อวานเราไม่เคยเจอตัวเป็นๆ ก็เลยเสียอาการไปหน่อย วันนี้เราจะเอาคืน...เอ็งต้องเป็นฝ่ายกลัวข้าแทนแล้วหละ

คือผมเองนอนค้างอ้างแรมคนเดียวในที่ต่างๆ กันบ่อยๆ ทั้งที่พูดภาษาเดียวกับเราและที่พูดต่างภาษาต่างบ้านต่างเมือง ผมเฉยๆ นะ ไม่กลัวผีไม่กลัววิญญาณไม่กลัวอสุรกายหรือพลังงานอะไรๆ ผมไม่ได้ท้าทายและก็ไม่ลบหลู่ เพียงแค่คิดว่าถ้าได้เจอ ครั้งแรกอาจมีเสียอาการเนาะ...แต่ค่อนข้างแน่ใจว่าจะเป็นแค่ครั้งเดียวนั่นแหละครับ มาอีกทีรับรองได้ว่าเขาคงไม่สนุกแล้วหละ แต่ถ้าจะมาขอส่วนบุญก็ยินดีนะครับ ...บอกกล่าวกันดีๆ หน่อยละกัน

[ThaNanSak]

[ฐาปกรณ์ มุ่งกิจ]

ไม่มีอะไรน่ากลัว เท่ากับตัวเราคิดมากไป

[paitoon2495]

ผมไม่ค่อยยากจะเชื่อว่าในโลกนี้มี ผี
สาเหตุที่ผมไม่เชื่อ เพราะผมไม่เคยเห็น
ผมเคยถามตัวเองว่าอยากเห็นไหม?
คำตอบอยากเห็นครับ แต่ก็ไม่เคยเห็น

หลายๆท่านคงเคยเห็นคนชอบหาหวย
ตามต้นไม้ ขอนไม้ โดยใช้แป้งโรยแล้วดู
จะใช้การจินตนาการเป็นหลัก จนเห็นเป็นรูป
เลขสอง เลขสาม แล้วก็เอาไปซื้อ พอหวยออก
ออกมาเป็นเลขสี่ พอกลับไปดูที่ขอนไม้ จะเห็น
เลขสี่ชัดๆ(เพราะหวยมันออกแล้ว)

ต่างกันกับคนที่มองไปในที่มืด แล้วเจอเป็นรูปคน
ตัวดำทะมึน ยืนอยู่ไกลๆ ขยับตัวได้อีกต่างหาก
ก็จินตนาการว่านั่นแหละ ผี จึงไปเล่าหรือบอกให้
กับคนอื่นๆว่าเจอผี พอยกพวกไปดูกัน เอาไฟฉายส่อง
ต้นกล้วยครับ

สรุป ผมคิดว่าเราไปจินตนาการ ให้มันเกิดมากกว่า
วิธีของผม ในเวลากลางคืน ถ้าได้ยินเสียงหรือเห็นอะไร
ที่แปลกๆ ถ้าไม่ไปดูก็ต้องคิดว่า ผี แน่ๆ ผมเดินไปดูเลยครับ
พอรู้แล้วว่ามันคืออะไร ก็จบ

[ไพฑูรย์ 081-841-9557]

ผีไม่น่ากลัวหรอกครับ ที่น่ากลัวเค้าเรียกอสูรกาย พวกนี้แปลงร่างได้แบบในเพชรพระอุมา
โดยส่วนตัวไม่กลัวผี ก็เคยโดนเล่นหลายครั้งเพราะสมาธิอ่อน แต่ถ้าเจออสูรกายเผ่นอย่างเดียว
แต่ก่อนเขาใหญ่มีเยอะครับจากปากคำเจ้าหน้าที่เก่าๆเสียชีวิตไปแล้ว(จ่าฉลอง) สมัยก่อนที่เขาใหญ่ปิดสมัยสนามกอล์ฟถ้าจำกันได้ ผมไปบ่อยจนเลิกกลัวส่วนใหญ่ผมจะไปนอนริมน้ำตกที่เหวสุวัตเลย ตอนนั้นเสียงเสือได้ยินบ่อยๆจ่าฉลองบอกถ้าเสือจริงๆไม่น่ากลัว แล้วแต่ความเชื่อแล้วกันครับ
ผมก้ปั่นไปคนเดียวบ่อยๆและก็นอนคนเดียว ที่สำคัญไม่ควรลืมนั่งสมาธิ แผ่เมตตา ทุกครั้ง คาถาอิติปิโส ถอยหลังก็สำคัญถ้าท่องได้

บท อิติปิโส ถอยหลัง เมื่อสมัยพุทธกาล มีเหล่าพระสงฆ์อยู่กลุ่มหนึ่งได้ออกธุดงค์ไปในป่าเขาแห่งหนึ่งซึ่งเป็นป่าที่ว่ากันว่า ไม่มีนักบุญท่านใดอยู่ได้นาน เพราะมักจะมีเหล่าอสูรกายมาหลอกหลอน ให้ตบะพังจนสติแตกอยู่ร่ำไป พระสงฆ์กลุ่มนี้ได้ปักกรด และจำศีลอยู่ที่นั่น ซึ่งมีกันทั้งหมด 8 องค์ ตกกกลางคืน เหล่าอสูรกายก็ออกฤทธิ์ ทั้งหัวเราะทั่วหุบเขา ทั้งแปลงเป็นผี ควักไส้พุง ตาถลน

ทั้งหมดกลัวสุดขีดแต่ได้ตั้งสติและสวดมนต์ โดยเฉพาะอิติปิโส แต่พอสวด อสูรกายกลับกลายร่างเป็นยักษ์โล้น(ร่างแท้ๆ) ปัดกลดกระเด็นไปคนละทิศละทาง ทั้งหมดทุกท่านโกย..โกยเถอะโยม..ม และนำเรื่องนี้ไปกราบทูลพระพุทธเจ้า พระพุทธเจ้า ได้ให้บทสวด อิติปิโส แต่ให้สวดถอยกลับ เพื่อไปปลดปล่อยยักษ์ตนั้นที่หวงที่ เหล่าพระสงฆ์เหล่านั้น ก็กลับไปที่เดิม ตกกลางคืน มาอีกหนักกว่าครั้งที่แล้ว

ทั้งพายุ***ฝนทั้งฟ้าผ่า และมันกำลังจะกระทืบไปที่เหล่าพระสงฆ์กลุ่มนั้น ทั้งหมดห้อมล้อมและท่อง อิติปิโส ถอยหลัง ยักษ์ตนนั้น ปวดหัวทรมานอย่างแรง จนต้องอ้อนวอนให้พระสงฆ์กลุ่มนั้นหยุดท่องคาถานี้ หัวหน้าคณะได้ให้ยักษ์สาบานด้วยวาจาสัตย์ว่าต้องไม่ทำร้ายใครอีก และต้องจำศีลเพื่อให้หลุดพ้นจากวัฏสงสารที่เป็นอยู่นี้ ยักษ์จึงตกลง..และในที่สุดก็มาเป็นบทคาถาบทหนึ่งที่ไม่ใช่แค่คุ้มครองผู้สวดแล้ว ยังป้องกันภัยอันตรายทั้งหลาย ยามจำเป็นต้องพักในที่ที่เราไม่คุ้นเคย...

คาถาบทนี้มี56ตัว ให้ภาวนา3 หรือ 7คาบ ก่อนออกเดินทางไปสารทิศใด ๆ จะแคล้วคลาดปราศจากทุกภัยพิบัติทั้งปวง หากภาวนาได้ครบ108คาบ ติดต่อกัน จะมีตัวเบา เดินตัวปลิว เสกหรือสะเดาะเคราะห์ สะเดาะกุญแจ หรือโซ่ตรวนของจองจำทั้งปวงได้สิ้น

ติ วา คะ ภะ โธ พุท นัง สา

นุส มะ วะ เท ถา สัต ถิ ระ

สา มะ ทัม สะ ริ ปุ โร ตะ

นุต อะ ทู วิ กะ โล โต คะ

สุ โน ปัน สัม ณะ ระ จะ ชา

วิช โธ พุท สัม มา สัม หัง ระ

อะ วา คะ ภะ โส ปิ ติ อิ ฯ

ผมก็ใช้คาถาบทนี้ เช่นกันใช้มากว่า 40 ปีแล้ว โดยปกติแล้วเวลาผมไปนอนที่ใหนก็จะบอกเจ้าที่เจ้าทางเขาก่อนว่ามาขออาศัยนอน ถ้ามีหรือทำอะไรล่วงเกินไปต้องของโทษด้วย เพราะอาจจะเป็นการกระทำที่ไม่ได้ตั้งใจหรือรู้เท่าไม่ถึงการ
ตัวผมเองก็เคยเจอหลายครั้ง แต่เอาเฉพาะที่ปั่นจักรยานไปทัวร์ริ่งก็แล้วกัน เมื่อประมาณ 8 ปีทีแล้วผมได้พาเพื่อนอีก 2 คนไปเที่ยวลาวใต้กัน ผมได้ไปพักที่เกาะดอนเดช ที่เรื่อนพักสันติภาพ ( ถ้าจำไม่ผิดนะครับ ) ซึ่งอยู่ใกล้ ๆสะพานข้ามแม่น้ำเพื่อจะไปน้ำตก หลี่ผี สมัยนั้นยังไม่มีไฟฟ้าใช้ เฮือนพักยังเป็นกระท่อมอยู่เลย ราคาค่าห้องคืนละ 100 บาท ในห้องมีเตียงนอนให้พร้อมมุ้ง แต่นอนได้แค่ 2 คนเนื่องจากเตียงเล็ก ผมเลยออกมาผูกแปลนอนที่หน้ากระท่อม คนเดียวให้เพื่อนนอนด้านใน ก็อย่างที่บอกว่าก่อนนอนก็สวดมนต์แผ่เมตตาให้กับเจ้ากรรมนายเวร จ้าวป่า จ้าวเขา สัมภเวสี วิญญาณเร่ร่อนต่าง จ้าวที่จ้าวทาง อย่าได้รบกวนกัน ตอนนั้นเป็นช่วงเดือน พฤษภาคม อากาศร้อนมาก ผมต้องเอาผ้าขาวม้าไปชุบน้ำแล้วนำมาบิดให้แห้งใช้คุมตัวเพื่อคายร้อน ผมหลับไปนานพอควร ก็ฝันไปว่ามีผีผู้หญิงเดินขึ้นจากน้ำมาที่ผม ผมก็เลยถามไปว่าต้องการอะไร เพราะผมได้แผ่ส่วนบุญส่วนกุศลไปให้แล้วและได้บอกกล่าวแล้วว่ามาขออาศัยนอนหนึ่งคืนเท่านั้นพรุ่งนี้ก็ไปแล้ว เขาก็บอกว่าฉันอยู่ที่เกาะกลางน้ำหน้าเฮือนพักนี้เอง ที่มาอยู่ตรงนี้เพราะถูกฆ่าตายและโยนทิ้งน้ำมาลอยมาติดเกาะที่นี่ ก็เลยขึ้นมาดูหน่อยว่าใครมานอนที่นี่เขาไม่ต้องการให้นอน ว่าแล้วเขาก็ไปปลดสายมุ้งของแปลนอนผมออก ผมก็บอกว่าอย่าปลดเพราะอากาศมันร้อน ก็เลยต่อสู้กันนิดหน่อย แล้วผมก็ตื่นขึ้นมาเพราะว่าอากาศมันร้อนเนื่องจากมุ้งมันลงมาคลุมแปลที่ผมนอนอยู่จึงทำให้ร้อน เมื่อผมลงมาดูก็เห็นหูมุ้งถูกปลดลงมาคลุมแปลจริง ๆ และที่พื้นหน้ากระท่อมก็มีรอยเท้าคนที่เปียกน้ำอยู่สองสามรอย เดินไปตรงที่ผมผูกหูมุ้งไว้ ก็เลยต้องมาผูกหูมุ้งใหม่ และมาสวดมนต์แผ่ส่วนบุญส่วนกุศลให้เขาอีกรอบ

[shamankings]

ผมก็ใช้คาถาบทนี้ เช่นกันใช้มากว่า 40 ปีแล้ว โดยปกติแล้วเวลาผมไปนอนที่ใหนก็จะบอกเจ้าที่เจ้าทางเขาก่อนว่ามาขออาศัยนอน ถ้ามีหรือทำอะไรล่วงเกินไปต้องของโทษด้วย เพราะอาจจะเป็นการกระทำที่ไม่ได้ตั้งใจหรือรู้เท่าไม่ถึงการ
ตัวผมเองก็เคยเจอหลายครั้ง แต่เอาเฉพาะที่ปั่นจักรยานไปทัวร์ริ่งก็แล้วกัน เมื่อประมาณ 8 ปีทีแล้วผมได้พาเพื่อนอีก 2 คนไปเที่ยวลาวใต้กัน ผมได้ไปพักที่เกาะดอนเดช ที่เรื่อนพักสันติภาพ ( ถ้าจำไม่ผิดนะครับ ) ซึ่งอยู่ใกล้ ๆสะพานข้ามแม่น้ำเพื่อจะไปน้ำตก หลี่ผี สมัยนั้นยังไม่มีไฟฟ้าใช้ เฮือนพักยังเป็นกระท่อมอยู่เลย ราคาค่าห้องคืนละ 100 บาท ในห้องมีเตียงนอนให้พร้อมมุ้ง แต่นอนได้แค่ 2 คนเนื่องจากเตียงเล็ก ผมเลยออกมาผูกแปลนอนที่หน้ากระท่อม คนเดียวให้เพื่อนนอนด้านใน ก็อย่างที่บอกว่าก่อนนอนก็สวดมนต์แผ่เมตตาให้กับเจ้ากรรมนายเวร จ้าวป่า จ้าวเขา สัมภเวสี วิญญาณเร่ร่อนต่าง จ้าวที่จ้าวทาง อย่าได้รบกวนกัน ตอนนั้นเป็นช่วงเดือน พฤษภาคม อากาศร้อนมาก ผมต้องเอาผ้าขาวม้าไปชุบน้ำแล้วนำมาบิดให้แห้งใช้คุมตัวเพื่อคายร้อน ผมหลับไปนานพอควร ก็ฝันไปว่ามีผีผู้หญิงเดินขึ้นจากน้ำมาที่ผม ผมก็เลยถามไปว่าต้องการอะไร เพราะผมได้แผ่ส่วนบุญส่วนกุศลไปให้แล้วและได้บอกกล่าวแล้วว่ามาขออาศัยนอนหนึ่งคืนเท่านั้นพรุ่งนี้ก็ไปแล้ว เขาก็บอกว่าฉันอยู่ที่เกาะกลางน้ำหน้าเฮือนพักนี้เอง ที่มาอยู่ตรงนี้เพราะถูกฆ่าตายและโยนทิ้งน้ำมาลอยมาติดเกาะที่นี่ ก็เลยขึ้นมาดูหน่อยว่าใครมานอนที่นี่เขาไม่ต้องการให้นอน ว่าแล้วเขาก็ไปปลดสายมุ้งของแปลนอนผมออก ผมก็บอกว่าอย่าปลดเพราะอากาศมันร้อน ก็เลยต่อสู้กันนิดหน่อย แล้วผมก็ตื่นขึ้นมาเพราะว่าอากาศมันร้อนเนื่องจากมุ้งมันลงมาคลุมแปลที่ผมนอนอยู่จึงทำให้ร้อน เมื่อผมลงมาดูก็เห็นหูมุ้งถูกปลดลงมาคลุมแปลจริง ๆ และที่พื้นหน้ากระท่อมก็มีรอยเท้าคนที่เปียกน้ำอยู่สองสามรอย เดินไปตรงที่ผมผูกหูมุ้งไว้ ก็เลยต้องมาผูกหูมุ้งใหม่ และมาสวดมนต์แผ่ส่วนบุญส่วนกุศลให้เขาอีกรอบ

อ่านแล้วน่ากลัวมากครับ ขนาดแผ่เมตตาให้แล้วเค้ายังไม่ยอมให้นอนเลย ถ้าเป็นผมคงไม่มาผูกใหม่แล้วครับ หนีไปนอนกับเพื่อนเลย นอนพื้นก็ยอม

[ก้อย]

ส่วนผมเวลาเจอแบบได้ยินเสียงก็ไม่กลัวเท่าไหร่ อาทิตอนไปบวชปักกลดกับพระเพื่อนๆก็ได้ยินเสียงเดินรอบกลดเพราะใบไม้แห้งเยอะไม่เห็นใครก็แผ่เมตตาเอาเดี๋ยวก็เงียบไปเอง
ที่เจอจะๆคือที่บ้านผมสร้างเสร็จใหม่ๆหลายสิบปีแล้ว นอนในห้องฟังเพลงโดนลากแรงๆก็ตกใจเดินมาว่าเพื่อนที่อยู่อีกห้องว่ามันแกล้งทำไมมันบอกว่าเปล่าจริงๆห้องก็อยู่ไกลกันไม่ติดกัน จากที่โดนลากแล้วผมลุกขึ้นมาเลยเพื่อนก็ไม่น่าวิ่งทัน เลยลองนอนปรือตาดูเห็นว่าเที่ยวนี้โดนลากลงจากที่นอน(ฟูกบาง)ลากไปเป็นฟุต ผมก็ถีบลมไปอย่างงั้นแหละไม่รู้จะดดนหน้ามันไหม คราวนี้รู้แล้วว่าโดน คืนนั้นเพื่อนผมก็โดนอำแบบดึงไข่ เห็นมันว่าอย่างเจ็บเลย
หลังจากนั้นเลยไปตามคนที่วัดแถวบ้านมาทำพิธี เค้าว่าเจ้าที่แรงและมีหลายตน
เท่าที่แยกได้จากคนที่พอมีวิชาความรู้เรื่องพวกนี้ เค้าแยกให้ฟังว่า ผีหรือวิญญานทำอะไรเราไม่ได้ ได้แต่ทำเสียงหรือมานิมิตให้เห็นในฝัน ทำนองนั้น สมัยพอผมตายก็ได้กลิ่นตัวท่านมาหาทุกวันหลายๆวันเลย
ส่วนที่เรียกอสูรกายนั้นมักมีฤทธิ์ไม่ยอมไปเกิดอยู่มานานบางทีเป็นร้อยๆปี ยิ่งที่เข้าทรงนั่นยิ่งหนักเพราะเป็นอสูรกายก็มากที่เป็นเทพเทวดานั้นน้อย ของจริงเค้าให้สังเกตุว่าจะรับค่าครูน้อยมากเป็นสิบบาท ไม่มีกินเหล้ากินอะไรเพราะเทพเทวดาเค้าไม่กินของแบบนี้ ยิ่งที่ไหนมีคนมาไหว้มีของมาให้กินบ่อยๆตั้งศาลผูกผ้าพวกนี้ยิ่งชอบก็อยู่ไปเรื่อยๆ ประเภทนี้มีฤทธิ์เดชแกล้งได้ คล้ายกับที่ผมโดนลากนะแหละครับ ส่วนหนังก็มาสร้างแบบน่ากลัวโอเวอร์ไปหน่อย บีบคออะไรพวกนี้มากไปครับ เพราะเคยสนทนากับพระท่านบอกพวกนี้ไม่กล้าทำอะไรมากหรอกเพราะเค้ารู้ว่ามันบาปหนักมากทำนองนั้น
แต่ถ้าเราถือศิล5ให้ดีๆ ผมว่าพอเพียง ยิ่งถ้าได้ปฎิบัติธรรมสวดมนต์ทำสมาธิ ยิ่งเป็นเกราะป้องกันอย่างดีเลยครับ
ส่วนใหญ่จิตเรามักสร้างความกลัวขึ้นมาเองให้โอเวอร์ เดี๋ยวนี้ผมใช้ตามดูจิตเอากลัวก็รู้ เจ็บก็รู้ อะไรๆก็รู้ ไม่เผลอง่ายๆ เดี๋ยวจิตก็จะเข้มแข็งขึ้นเอง

[YUIKMS]

กินเบียร์สักสามขวดครับ หลับง่ายพอดี สบายๆๆๆ

[JaMajam]

กินเบียร์สักสามขวดครับ หลับง่ายพอดี สบายๆๆๆ

พกยานอนหลับ...แล้วรีบนอน ก่อนผีจะมา....

[su_kit]

ฟังหลายคนเล่าเรื่องผี ที่เจอกับตัวเองตอนแรกก็ขนหัวลุกแต่พอตั้งสติพิจารณาให้ดีมันก็ไม่ใช่ เคยเจอที่ท่าลี่ บ้านนากะเซง สมัยที่ไปทำงานก่อสร้างทางมิตรภาพเชื่อมไทย-ลาว ตอนนั้นเช่าบ้านตั้งสำนักงานชั่วคราวอยู่ในหมู่บ้านนากะเซงถนนเลียบลำน้ำเหือง ตอนนั้นไม่ได้ขี่จักรยานแต่ออกวิ่งตอนเช้ามืด ตี 4 ก็ลุกวิ่งจากบ้านพักออกวิ่งตามถนนจนพ้นหมู่บ้านอ้อมออกไปถนนสายหลักจนไปวกกลับมาถึงบ้านพักก็ฟ้าสว่าง วันหนึ่ง วิ่งมาถึงบ้านหลังสุดท้ายก่อนพ้นหมู่บ้านไฟฟ้าส่องถนนที่ติดเสาไฟฟ้าอยุู่ก็เป็นต้นสุดท้าย พอวิ่งเลยไปก็จะเห็นเงาตัวเองทอดไปข้างหน้าธรรมดาก็ไม่เคยสังเกตมาก่อนแต่วันนี้วิ่งไปก็มองเงาตัวเองไป แล้วก็ต้องขนลุกซู่เพราะมีอีกเงาหนึ่งทาบพื้นเคียงคู่กับเงาของเราไป เอ๋เราวิ่งมาคนเดียวนี่หว่า หยุดวิ่งหันมองซ้ายมองขวาก็เราคนเดียวอีกนั่นและ แล้วเจ้าเงาคู่นั่นก็หยุดกับเราด้วย พอค่อย ๆเดินมันก็เดินตามด้วย ทั้ง ๆที่ขนลุกซู่แต่ก็แข็งใจพูดกับมันว่า เออมาวิ่งเป็นเพื่อนกันก็ดี แล้วก็วิ่งต่อไปจนห่างพ้นแสงไฟก็หายไปทั้ง 2 เงา แข็งใจวิ่งขนลุกไปเรื่อยๆแบบหวาดระแวง ผ่านป่าละเมาะเห็นเงาทมึนของต้นไม้เมื่อก่อนเฉยๆ ตอนนี้กลับคิดว่าเป็นผีไปเสียหมด ไม่กล้าบอกใครกลัวเขาหาว่าเพ้อเจ้อ เพราะเราเคยเบรคคนอื่นๆที่คุยว่าเจอผีว่างมงาย เราไม่เชื่อแล้วก็ไม่กลัว วันนั้นทำงานไปก็คิดแต่เรื่องนี้ไปทั้งวัน จนเช้ามืดวันรุ่งขึ้นแข็งใจออกพิสูจน์ใหม่ พอใกล้ถึงจุดสำคัญก็หยุดวิ่งค่อยๆเดินพร้อมสังเกตเงาตัวเองเสาไฟฟ้าอยู่ทางขวาพอเราเดินใกล้เข้าไปก็ปรากฎเงาของเราเฉียงอยู่ข้างหลังทางซ้ายพอเดินเข้าไปเรื่อยๆ เงาก็ค่อยๆเร่งและเริ่มแซงเราเมื่อเราพ้นเสาไปและตอนนี้เลยเสามาพอสมควรเงาของเราก็เฉียงทาบพื้นอยู่ข้างหน้าทางซ้ายมือ พอผ่านบ้านหลังสุดท้ายไปประมาณ30ก้าวก็ เอาเลยเพื่อนเรามาอีกแล้ว ปรากฎกายเป็นเงาจางๆตีคู่ทางขวามือเฉียงหน้าเหมือนกัน ยิ่งเดินห่างออกมาเงาก็ชัดกว่าเดิม เดินมาอีกเงาของเราเริ่มจางแต่ของเขายังอยู่ เดินจนห่างออกมาก็หายไปหยุดคิดเดินกลับมาดู ตอนนี้เริ่มเออะใจว่าไม่ใช่ผีเสียแล้ว คิดพิจารณาดูก็ถึงบางอ้อ เพราะบ้านหลังสุดท้ายเขาเปิดไฟที่ติดชายคาหน้าบ้านไว้ดวงหนึ่งตอนที่อยู่ใกล้แสงไฟจากเสาไฟฟ้าซึ่งสว่างมากกว่ากลบเงาจากแสงไฟดวงนี้ไป เห็นแต่เงาจากไฟที่เสา พอเดินห่างออกมาแสงไฟที่เสากำลังอ่อนลงแต่ตัวเราอยู่ใกล้หลอดไฟของบ้านหลังนั้น จึงเกิดเงาขึ้น2เงาจากแหล่งไฟ2ทาง พอไกลออกไปเงาจากไฟเสาก็จางหายเหลือเงาจากไฟบ้านยังอยู่ ต้องเขกหัวตัวเองโป๊กหนึ่งค่าโง่ ดีที่ไม่ตื่นตูมเล่าให้ใครฟัง ไม่งั้นเสียฟอร์มคนคุยว่าไม่กลัวผีหมด

[YUIKMS]

ฟังมาหลายเรื่อง มีแต่น่ากลัวทั้งนั้นครับ จนผมต้องเปิดไฟ อ่าน กลัวเหมือนกานครับ ผะผะผะผี.............
มีครั้งหนึ่งประมาณ 5 ปีมาแล้ว ผมชอบเที่ยวป่ามากๆ และที่ไม่มีคนพักห่างจากที่อยู่อาศัยคนมาก ชอบเเบบเงียบๆครับ ห่างจากที่ทำการ ประมาณ 3 กิโลแม้ว ผมเข้าไปบ้านพัก กึ่งไม้ กึ่งปูน โทรมๆ ไผไม่มี ประตูไม่มี กันเลยครับ
ผมเข้าไปถึงที่พัก ประมาณ บ่ายสามโมง บรรยากาศในป่าก็ค่อนข้างที่จะเริ่ม ไม่มีแดดแล้ว ก้าวแรกเข้าไปในบ้าน เจอ งูกับตุ๊กแกเลยครับ ตัวอย่างใหญ่ งูเขียวซะด้วยครับ อยู่บนคานเลยครับ
ผมกับเพื่อนพักอยู่บ้านพัก ประมาณ 6 คนได้ ตกเย็นมา ก็หุงหาอาหารตามปกติ หลังจากกินข้าวเสร็จแล้วก็เรอ่มบรรเลงบทเพลง กับแสงเทียน กับเหล้า กินกันอย่างเมามัน บ้านพัก ถูกแบ่งออกเป็นสองห้อง ห้องแรกนั้น ไม่มีประตู ห้องที่สองก็พอปิดได้ แต่ละคนก็เมาได้ที่ ผมไม่ไหว เลยขอตัวมานอนก่อน เพื่อนมานอนกับผม รวม สามคน ผมนอนกลาง อีกคนนอนติดกับผนังไม้ อีกคนนอนขอบ ** หลังจากที่พากันเงียบได้สักพัก หลังจากหยุดดื่มกัน เพื่อนที่นอนห้องข้างนอก ผมก็ได้ยินเสียงกุกัก กุกกัก กันก็คงคิดว่าไม่มีอะไร เพราะ หนึ่งในสามคนนั้นเป็นเด็กวัดมาก่อน และแล้ว ก็ได้ยินเสียง ร้อง เหมือนคนร้องไห้ แต่ก็คิดว่าคนเมา คุยกันครับ เหมือนคุยกันแบเบาๆ แต่ ตื่นเช้ามา ผมเลยเขาไปถามว่าเมื่อคืนนี้เป็นไรกัน ไม่ยอมนอน เพื่อนมันบอกว่า มันนอนอยู่ (โอ๊ยพิมพ์ไปขนลุกไป ) ตอนแรก มันเห็นเหมือนหมอก แต่ก็ไม่ได้สนใจอะไร ยืนอยู่ประตู สักพักกำลังจะหลับตา เพื่อนอยู่ข้าง โดนลาก แล้วมือเหมือนตะกุย บอกว่าช่วยด้วยๆ แต่เสียงอยู่ในลำคอเหมือนคนเสียงแหบ ลากออกจนเกือบสุดประตู คนที่เป็นเด็กวัด มันเลยรีบดึงกลับมา ดูๆไปก็เหมือนละเมอ แล้วสักพัก กลับมานอน ไม่ถึง 20 นาที ลักษณะการนอน เหมือนนอนขวางขื่อ ไม้
มันเริ่มลืมตาขึ้น เห็น แต่คนนั่งกางแขนอยู่บนขื่อ ชุดขาว ผมยาว ตาแดงกล่ำ พูดอะไรไม่ออก ทั้งๆที่เพื่อนหลับกันหมดแล้ว มันบอกมันท่องทุกคาถา อยู่นานถึงหายไป ทำเอาถึงกลับอึ้งกันเลย
เพื่อนที่นอนห้เองเดียวกันกับผมตอนแรก ที่นอนติดกับผนังไม้ มันบอกว่า มึงนอนขวางมาก ผมเลยบอกว่า ขวางอะไร กูนอนในถุงนอน มันบอกต้องคอยจับแขนออกทั้งคืน แขนมาพาด ตัวมันทั้งคืน
ผมถามว่าทางไหน มันบอกทางซ้าย ผม...เอาละสิ ทางซ้ายมันออกมาจากทางผนังได้งัยว่ะ

***ผมว่า ถ้าเรามาดี ทุกอย่างก็จะดีตอบนะครคับ ให้เกียรติสถานที่ เรื่องมีอีกหลายเรื่องมาก ว่างๆ จะมาแชร์กันครับ หลักๆๆของผม มี นะ โม พุทธายะ ***

[Day Hasa]

ชอบกระทู้นี้ เอาอีกเอาอีก คิดถึงคุณตาเวลาค่ำคืนชอบเล่าเรื่องผีให้ผมฟัง อิอิ

การนอนเต้นท์ ถ้านอนคู่ หรือแม้กระทั่งนอนเต๊นท์ติดกันก็เหอะ ถ้าคู่ ไม่กรน หลับสบายครับ แต่ถ้าจบช่างกรนหนักมากหละ หนักกว่าผีหลอกแลยครับเพื่อน เพราะทุกคนปั่นมากทั้งวันเหนื่อย หลับลง กรนทุกคน จะหนักจะเบา อ้าวเปลี่ยนมาเรื่องกรน ลดบรรยากาศเรื่องน่ากลัวสักหน่อย


ประสบการณ์เรื่องผี ไม่ได้ โดนกับตัวเองครับแต่กับเพื่อนอีกห้อง ที่พักเดียวกัน แถวช่องเม็ก เพราะผมไปปั่นที่ลาวใต้ ขับรถไปถึงช่องเม็กก็ ประมาณ ตี 3 ก็เข้านอนก่อน เพราะด่านเปิด 8-9 โมงโน่นยังมีเวลางีบ แต่พอไปถึงห้องพักมันเต็มเลยต้องนอนกระจายกันหลายที่ ....พอเข้าห้องได้พอกำลังจะหลับ เคลิ้มๆ ได้ยินเสียงผู้หญิงทะเลาะกันในห้องน้ำ แต่ก็เผลอหลับไป สะดุ้งตื่นมาอีกทีมีผู้หญิงน่ากลัวมาก มานั่งทับท้อง และก้มหน้ามาใกล้หน้าเพื่อน เลือดแดงเต็มเลยครับ ตอนเค้าเล่า ขนลุกซู่ ทั้งแขน แถมหน้าตาซีดเซียว เค้านอนคู่ แต่คู่หลับเป็นตายยย แต่โดนและได้ยินคนเดียววว ผมว่าอยู่ที่คนด้วยครับ,,, ตอนเช้ามาถามคนที่ร้านกาแฟ เค้าบอกว่าดดนเหมือนกันเรอะ แหม เหมือนเป้นเรื่องธรรมดา เค้าบอกว่ามีผู้หญิงมแทงกันตายในห้องน้ำ กิ๊กตามมาเจอ

ส่วนผมเองโดน ตอนจอดรถนอนข้างทางครับ มันเปลี่ยวมากไม่มีบ้านคนอยู่ใกล้ แต่ถ้าฝืนขับต่อหลับพาลูกๆ ตายแน่นอน การนอนในรถรู้อยู่แล้วว่านอนไม่ค่อยหลับสนิทแค่อยากพักสายตาบ้าง พอลืมตามาอีกที คนเดินรอบรถ และเดินไปด้านหลัง ส่องเข้ามาในรถ ผมเลย ปรับเบาะขี้นและมองไปอีกรอบ พร้อมสตาร์ทรถเปิดไป หน้าไปท้ายสว่าง ไม่มีใครเลยยย โดนแล้ววว จึงยกมือไหว้ว่าเราอาจจะจอดรถทับที่เค้าอยู่ ไม่ได้ มาลบหลู่ แล้วก็ขับรถออกไป แฟนตื่นมาถามว่าไม่นอนเหรอจอดแปล๊บเดียวเองงง...กรูม่ายง่วงแล้ววว แต่มาคุญให้ฟังตอนถึงบ้าน เธอกลัวมากก ตอนเข้าเลยพากันไปวัดทำบุญอุทิศส่วนกุศลให้ เผื่อเค้าตามมด้วย ระวังครับ...

ล่าสุด ไปปั่นที่เขาค้อ ที่พักผมอยู่ห่างจากจุดชมทะเลหมอกมาก เลยตื่นตี 4 แล้วปั่นออกไปตอนตี 4 ครึ่ง มีแต่เขาและทางโค้งเยอะมาก อากาศหนาวเย็นยะเยือกถึงกระดูก ช่วงผ่านโค้งอันตราย เราก็รู้อยู่แล้วว่ามันต้องมีรถคว่ำ คนตายย มันหลอนมากจนกลัว ขึ้นเขาหนืดๆ คิดว่าใครมาดึงอยู่หรือเปล่า แต่ไม่กล้าหันหลังไปมอง กลัวนั่งหน้าขาวตะแกรงท้ายหละมรึงเอ็ยย เสียวดีแท้ๆครับ,,
แต่นอนเต็นทได้ครับ ต้องเป้นที่ที่เค้าจัดให้ เปลี่ยวๆ แปลกที่กลัวคนมากกว่าครับ คนน่าจะพูดไม่รู้เรื่องมากกว่า ผีถ้าเราไม่ลบหลู่ คงยากที่จะเจอ..