<<<ปั่นสู้โรค เปลี่ยนความเจ็บป่วยให้เป็นพลัง>>> : ทริป "บันทึกฝัน ความทรงจำที่เวียดนามเหนือ" : Yen Chau-Sapa-Bac Ha-Xin Man

[Rio Bravo]

ภาพก็สวย ข้อคิดก็ดี ขอบคุณมากครับ

ขอบคุณครับ

[Rio Bravo]

ผมได้ศึกษาวิธีการทำนาของชาวญี่ปุ่น ซึ่งเป็นประเทศที่ว่าคนมีคุณภาพและเจริญกว่าเราหลายเท่า ชาวนาญี่ปุ่นเป็นอาชีพที่คนให้ความยอมรับนับถือ มากกว่าที่จะดูถูกว่าเป็นคนระดับล่างอย่างในสังคมไทยส่วนใหญ่ทำกัน ชาวนาญี่ปุ่นพัฒนาวิธีปลูกข้าวสร้างผลผลิตในแปลงนา 1 ไร่ คิดเป็นเงินไทยเฉลี่ยได้เงินเกือบ 6 หมื่นบาทต่อไร่/ปี นั่นคือมุมมองด้านเศรษฐกิจว่าการทำการเกษตรฯ สามารถทำแล้วมีคุณภาพชีวิตที่ดีได้ แถมมีการจัดการทรัพยากรและธรรมชาติอย่างดี ทั้งที่มีพื้นที่เพาะปลูกน้อยกว่าบ้านเราหลายเท่า เพราะภูมิประเทศส่วนใหญ่เป็นเกาะและภูเขา ยังอุตส่าห์ปลูกข้าวบนหลังคาตึกโดยการทำ Roof Garden มีคนที่ทำงานประจำแล้วใช้เวลาว่างในวันหยุดมาทำนาที่อยู่ในบริเวณบ้านเป็นจำนวนมาก อันเป็นการแสดงถึงว่าบ้านนั้นค่อนข้างจะมีฐานะ เคยถามใครๆว่าให้ไปทำนาที่ญี่ปุ่น อยากไปไหม หลายคนอยากไปเพราะบรรยากาศดีสวยงาม เมืองไทยซึ่งมีต้นทุนด้านสภาพภูมิประเทศที่เหมาะแก่การทำเกษตรฯอยู่แล้ว อยากมีพื้นที่นาและเกษตรฯสวยงามก็ต้องลงมือทำ ถ้าผมไม่ลงมือทำฝันให้เป็นจริงตั้งแต่วันนี้ มัวแต่หลงติดกับดักแห่งทุนนิยม สังคมแห่งการบริโภค คงเปรียบเหมือนหนูที่อยู่ในเขาวงกตหาทางออกไม่มีวันเจอ...

นาข้าว # บึงน้ำ # เป็ดน้อย # กระท่อม # ภูเขา # เส้นทางช่วง อ.โนนสัง # บรรยากาศสวยงามแบบนี้ อดไม่ได้ที่จะบันทึกภาพและความทรงจำเก็บไว้




ถ้าเราไม่ใช้ศักยภาพ
ที่มีอยู่ในตัวเองให้เต็มที่
ก็เหมือนการมีของดี .. แต่ไม่ได้ใช้

เครดิต : รักนะ อยากดูแล ณ. ฉันรักเธอ

[Rio Bravo]

หลายปีก่อนผมเคยได้ดูภาพยนตร์เรื่องหนึ่ง ชื่อเรื่อง" A Good Year"
ผมจะขอคัดลอก Preview จาก บล็อก โอเคเนชั่น oknation.net มาให้อ่านคร่าวๆดังนี้

"เป็นภาพยนตร์ดราม่าที่ถ่ายทอดเรื่องราวของการตัดสินใจ
กับทางเลือกชีวิตของ แม็กซ์ สกินเนอร์ (รัสเซล โครว์) เซียนโบรคเกอร์ชื่อดัง
แห่งวงการตลาดหลักทรัพย์ในลอนดอน ผู้ที่จริงจังกับการงาน ไม่เคยพักร้อน
ไม่มีเสาร์อาทิตย์ ชีวิตคือการเมคมันนี่ ด้วยการงานที่เต็มไปด้วยเล่ห์เหลี่ยม
ด้วยความคิดที่มีแต่ตัวเลขของเงิน ทำให้แม็กซ์ไม่เคยไว้ใจใคร ลูกน้องและ
เพื่อนร่วมงานของเขาก็ไม่จริงใจกับเขาเช่นกัน
หนังเริ่มเล่าเรื่องจากวัยเด็กของแม็กซ์ซึ่งอยู่กับลุงเฮ็นรี่ (อัลเบิร์ต ฟินเน่ย์)
ของเขาในฝรั่งเศส ความเป็นอยู่ท่ามกลางไร่องุ่น ห้องเก็บไวน์และบ้านหลังใหญ่
การชิมไวน์และคำสอนของลุงกับเรื่องราวมากมายในช่วงหนึ่งของชีวิต กลายเป็น
อดีตสำหรับนักค้าหุ้นอย่างแม็กซ์ไปเสียแล้ว เพราะเขาจากที่นั่นมาเกือบ 10 ปี
โดยไม่ติดต่อกับลุงของเขาอีกเลย และเมื่อลุงเฮ็นรี่จากเขาไปโดยไม่เขียน
พินัยกรรมเอาไว้ เร็วกว่าความคิดใด การขายทรัพย์สินของลุงคือสิ่งแรกในหัว
ของเขา เพราะเขาคือหลานชายคนเดียว แม็กซ์เดินทางไปจัดการเรื่องทรัพย์สิน
ที่ฝรั่งเศสโดยติดต่อให้ทนายเตรียมทำเรื่องขายที่นี่โดยเร็วที่สุด
แต่การกลับมาครั้งนี้ของเขา ทำให้แม็กซ์นึกถึงภาพอดีตในวัยเด็ก ที่เขารู้ดีว่า
มันคือช่วงเวลาที่อบอุ่นที่สุด เสียงแห่งความทรงจำและคำสอนของลุงเฮ็นรี่
คนที่เขารักมากที่สุด กลับวิ่งเข้ามาอยู่ในความคิดแทนที่ตัวเลขของเงิน
จากการขายบ้านและไร่องุ่นของลุงเฮ็นรี่เสียแล้ว การเทคแคร์ที่อบอุ่นและความ
จริงใจจากครอบครัวของคนดูแลไร่ แม้ลุงเฮ็นรี่จะจากไปแล้วเขาก็ตั้งใจจะดูแล
ที่นี่ต่อไป เพราะมันคือฃีวิตของเขา สิ่งเหล่านี้ทำให้แม็กซ์เริ่มลังเลบางอย่าง
มากไปกว่านั้น การได้พบกับแฟนนี่ ชาเนล หญิงสาวเจ้าของร้านอาหารที่นั่น
ก็ทำให้เขาหลงรักเธอเข้าอย่างจัง ก็ทำให้แม็กซ์
เริ่มหวนคิดถึงความหลังครั้งเก่ากับบ้านหลังนี้ ไร่องุ่นที่นี่ รสไวน์แย่ๆ ที่เขามักบ่น
มันเสมอๆ และเสียงของลุงเฮ็นรี่ที่สอนและดูแลเขามาตลอด หนังพยายามใส่
ความทรงจำที่ดีในวัยเด็ก เพื่อเป็นตัวแปรในการเดินเรื่องและให้ผลในปลายทาง
ที่ตัวละครตัดสินใจดูมีคุณค่าและงดงาม
สิ่งที่แม็กซ์เลือกคือ การปฏิเสธงานที่ก้าวหน้าในเมืองศิวิไลซ์อย่างลอนดอน
เพื่อดูแลรักษาไร่องุ่น และบ้านของลุงเอาไว้ ทิ้งความไม่จริงใจของคนรอบข้างที่นั่น
และกลับมาหารักที่อบอุ่นของหญิงสาวที่เขารัก ..................."

###สิ่งที่จะบอกก็คือ ถ้าใครได้เคยได้ดูเรื่องนี้ ตอนท้ายเรื่อง ประธานบริษัทได้เสนอเงื่อนไขให้พระเอกเลือก
ระหว่างเงินก้อนโตแล้วออกจากบริษัทไปกับการได้เป็นหุ้นส่วนซึ่งจะได้ส่วนแบ่งอีกมหาศาลจากหุ้น
แต่จุดสำคัญของเรื่อง คือ เขาได้ถามท่านประธานถึงภาพเขียนของศิลปินดังภาพหนึ่งที่ติดอยู่ในห้องประชุม
ว่ามีมูลค่าเท่าไหร่ คำตอบคือแพงมาก แต่ที่ติดอยู่เป็นภาพของปลอมที่ทำเลียนแบบขึ้นมา ส่วนของจริงเก็บในตู้เซฟ
เขาเลยตัดสินใจเลือกเงื่อนไข รับเงินก้อนโตแล้วเอาเงินนั้นซื้อภาพเขียนของจริง พร้อมกับเดินออกจากบริษัทตัวเปล่าแทน###

ชีวิตที่มีความสวยงามจริงๆรอให้ชื่นชมอยู่ แต่ไม่ได้เคยเอาตัวเองเปิดใจไปสัมผัสกับความงามนั้น มัวแต่ติดอยู่ด้วยกับดักในจิตใจ...ได้ครอบครองแต่ไม่ได้ชื่นชมบางทีมันก็ไร้ค่า...

[Rio Bravo]

มีคนถามผมหลายคนเหมือนกัน ปั่นทำไมจักรยาน ร้อนก็ร้อน เหนื่อยก็เหนื่อย บางครั้งผมไม่อยากอธิบายให้มากความ ก็ตอบไปสั้นๆว่า "ชอบและเป็นการดัดสันดานตัวเอง" เวลาอยู่บนอานจักรยานกลางแดดหรือกลางฝน ผมว่ามันเป็นช่วงเวลาที่อยู่กับปัจจุบันสุดๆแล้ว เวลาเหนื่อยๆขาเริ่มเมื่อย แรงเริ่มหมด เริ่มท้อ คำถามในหัวเริ่มเยอะ ก็อยู่ที่ทัศนคติส่วนบุคคลว่าจะเอาชนะใจตัวเอง ว่าจะผ่านช่วงเวลานั้นไปได้อย่างไร ยอดเขาเอเวอร์เรสต์ ถึงแม้จะมีคนเอาชีวิตไปทิ้งทุกปี ก็ไม่เคยว่างเว้นคนที่อยากไปพิชิต เขาถึงว่ากันว่า"อย่าดูถูก หัวจิตหัวใจของมนุษย์"

# ช่วงผ่านเข้าสู่ อ.หนองนาคำ หลังจากปั่นมา 70 km



ผู้ที่แข็งแกร่ง คือผู้ที่ยิ้มให้กับ "ความทุกข์"
ผู้ที่มีความสุข คือผู้ที่หัวเราะให้กับ "อุปสรรค"

เครดิต : อีหล่าคำแพง ณ. ฉันรักเธอ

[Rio Bravo]

Finding yourself Finding your way : บางครั้งผมก็เคยคิดเหมือนกันว่า ก่อนหน้านี้ชีวิตในวัยหนุ่มมัวแต่ไปทำอะไรอยู่ ถึงได้มาเริ่มทำอะไรเอาป่านนี้ แต่ก็อย่างว่าล่ะนะ คนเรากว่าจะเจออะไรที่ใช่มันก็ต้องผ่านประสบการณ์อะไรหลายอย่าง อีกแง่นึงก็ยังดีกว่าเริ่มตอนที่อายุมากกว่านี้
นึกถึงเพลง Find Yourself ประกอบภาพยนตร์ เรื่อง CARS ของ Brad Paisley เนื้อร้องท่อนนึงที่ว่า...

When you find yourself in some far off place
And it causes you to rethink some things
You start to sense that slowly youre becoming someone else
And then you find yourself

When you make new friends in a brand new town
And you start to think about settling down
The things that would have been lost on you are now clear as a bell
And you find yourself, yeah, thats when you find yourself

Well, you go through life so sure of where youre heading
And you wind up lost and its the best thing that could happen
Cause sometimes when you lose your way its really just as well
Cause you find yourself, yeah, that's when you find yourself...

# ใกล้หมดแรง ฮึดอีกเฮือกก่อนจะถึงบ้าน...




จงใช้ชีวิตราวกับว่า คุณจะตายในวันพรุ่งนี้
จงเรียนรู้ราวกับว่า คุณจะมีชีวิตอยู่ตลอดกาล

เครดิต : Music cartoon : I love the picture

[หนุ่ม สีหราชเดโชไชย]

พบแล้วอีกหนึ่งคัน อยู่ใกล้กันแค่นี้เอง
ผมนั้นยังไม่เก่ง แต่ชอบนักจักรยาน
ทัวริ่งก็ยิ่งชอบ แม้ทดสอบยังไม่นาน
จะเวียนไปเยี่ยมบ้าน หวังพี่ท่านมีไมตรี
จองริทไว้แล้วครับ น่าจะรับปลายเดือนนี้
บุกเดี่ยวเที่ยวปลายปี หรือกับเพื่อนที่รู้ใจ


หวังว่าจะได้ร่วมทริปด้วยกันสักครั้งนะครับ

[Rio Bravo]

พบแล้วอีกหนึ่งคัน อยู่ใกล้กันแค่นี้เอง
ผมนั้นยังไม่เก่ง แต่ชอบนักจักรยาน
ทัวริ่งก็ยิ่งชอบ แม้ทดสอบยังไม่นาน
จะเวียนไปเยี่ยมบ้าน หวังพี่ท่านมีไมตรี
จองริทไว้แล้วครับ น่าจะรับปลายเดือนนี้
บุกเดี่ยวเที่ยวปลายปี หรือกับเพื่อนที่รู้ใจ


หวังว่าจะได้ร่วมทริปด้วยกันสักครั้งนะครับ

ยินดีครับ ออกทริปชวนกันบ้างนะ

[Rio Bravo]

ถึงจดหมายหนึ่ง ก็มีจุดหมายใหม่ เส้นทางใหม่ให้เดินทางต่อไป เก็บเรื่องราวและประสบการณ์ของการเดินทางไว่ในความทรงจำ # เดินทางกลับถึงบ้านพร้อมแสงสุดท้ายของวัน # ข้อพึงระวัง ไม่ควรปั่นให้ล่าช้าจนต้องปั่นกลางคืนคนเดียว เพราะไม่ปลอดภัยต่อชีวิตและทรัพย์สิน......แล้วพบกันใหม่กับทริปต่อไปเร็วๆนี้ ^_^




เป็นร้อยเป็นพันชั่วโมงของการเตรียมพร้อม
อาจจะไม่ยิ่งใหญ่เท่ากับวินาทีที่เราลงมือทำจริงๆ

เครดิต : ฅนบ้านนอก

[หนุ่ม สีหราชเดโชไชย]

วันเสาร์ 7 ก.ย. 56 มีกิจกรรมปั่นจักรยานทางไกลรอบเขื่อนอุบลรัตน์ ของกลุ่ม หากว่างเรียนเชิญร่วมกิจกรรมกันครับ

[Rio Bravo]

A PORTRAIT OF NORTH VIETNAM

20 sep - 5 oct 56
สรุปประสบการณ์เดินทางท่องเที่ยวด้วยจักรยานอันแสนพิเศษ ที่ทำให้คนที่ไม่เคยรู้จักกันมาพบและรวมตัวกัน เดินทางด้วยความยากลำบากผ่านทิวทัศน์ที่งดงาม พบเจอผู้คนมากมาย มีทั้งรอยยิ้มและเสียงหัวเราะแถมด้วยความเหนื่อยล้าของกล้ามเนื้อ ผ่านทั้งปัญหาและอุปสรรคให้รู้ว่ารสชาติของชีวิตเป็นเช่นไร เหลือเก็บไว้เป็นมิตรภาพและความทรงจำมิรู้ลืม



กัลยาณมิตรผ่านพาหนะสองล้อที่ต้องใช้สองแรงขากับหนึ่งแรงใจ



บนเส้นทาง QL 32 Tu Le, Vietnam

เส้นทางการเดินทาง

20 กันยายน 2556 : เดินทางจาก Bangkok - Hanoi
21 กันยายน 2556 : เหมารถเดินทางจาก Hanoi - Yen Chau
22 กันยายน 2556 : เริ่มการปั่นจักรยานวันแรก Yen Chau - Bac Yen
23 กันยายน 2556 : เริ่มการปั่นจักรยานวันที่สอง Bac Yen - Nghia Lo
24 กันยายน 2556 : เริ่มการปั่นจักรยานวันที่สาม Nghia Lo - Tu Le
25 กันยายน 2556 : เริ่มการปั่นจักรยานวันที่สี่ Tu Le - Than Uyen
26 กันยายน 2556 : เริ่มการปั่นจักรยานวันที่ห้า Than Uyen - Sapa
27 กันยายน 2556 : พักร่างกายเที่ยว Sapa
28 กันยายน 2556 : เริ่มการปั่นจักรยานวันที่หก Sapa - Bac Ha
29 กันยายน 2556 : เริ่มการปั่นจักรยานวันที่เจ็ด Bac Ha -Xin Man
30 กันยายน 2556 : เริ่มการปั่นจักรยานวันที่แปด Xin Man - Yen Binh Xa
01 ตุลาคม 2556 : เหมารถเดินทางจาก Yen Binh Xa - Hanoi
02 ตุลาคม 2556 : เดินทางจาก Hanoi - Halong Bay
03 ตุลาคม 2556 : นอนบนเรือใน Halong Bay
04 ตุลาคม 2556 : นอนบนเกาะ Cat Ba
05 ตุลาคม 2556 : เดินทางจาก Halong Bay - Hanoi
06 ตุลาคม 2556 : เดินทางจาก Hanoi - Bangkok

[Rio Bravo]

ก่อนที่จะเริ่มทริปนี้ขอเล่าถึงที่มานิดนึง ในช่วงเวลาใกล้เคียงกันนี้ของปีที่แล้ว ตอนที่ผมยังนอนเป็นอัมพฤกษ์อยู่ใน รพ.ได้สารภาพกับภรรยาว่าตัวเองแอบไปจองรถจักรยานทัวร์ริ่งไว้ เธอเลยถามว่าพี่จะปั่นไปไหน ผมก็ตอบไปเล่นๆเพื่อให้ตัวเองมีกำลังใจต่อสู้กับความเจ็บป่วยว่า "ถ้าพี่หาย จะปั่นไปให้ถึงเวียดนามเลย" เธอบอกว่า"งั้นพี่ต้องสู้ให้หายป่วยนะ จะให้ไป" แต่ก่อนเริ่มทริปผมก็เกือบจะไม่ได้ไปเพราะเกิดอุบัติเหตุวูบขณะที่ขับรถแล้วไปชนเสาไฟฟ้าข้างทาง เนื่องจากลดระดับยาที่กินอยู่แต่ร่างกายปรับตัวไม่ทัน แต่เธอก็ยังยอมให้ผมไปเพื่อรักษาสัญญา โดยที่ผมรับปากว่าจะดูแลตัวเองอย่างดีและสัญญาว่าจะกลับมาอย่างปลอดภัย เป็นที่มาของทริปเวียดนามตอนเหนือนี้



หลวงปู่ทวด ช่วยคุ้มครอง




จากข้อมูลในไกด์บุ๊ค "เวียดนามตอนเหนือ" ดินแดนแห่งขุนเขาทั้งนั้น

[Rio Bravo]

เดินทางจากกรุงเทพฯ - ฮานอย เช้าวันที่ 20 กันยายน 2556




เป็นครั้งแรกเหมือนกันกับการนำจักรยานขึ้นเครื่องบิน



หากจักรยานเป็นไรไปทริปคงจบตั้งแต่ยังไม่เริ่มต้น แต่อุ่นใจในระดับนึงว่าเราใช้ของดีและทนทาน



ผมมาโดยสายการบินแอร์เอเชียเพียงคนเดียว อีก 1 ชม.ถัดมา พี่หมอมงคล พี่พิมพ์เกียรติ พี่สมชาย ก็ตามมาสมทบ โดยสายการบินไทย



ประกอบและตรวจสอบจักรยานเสร็จเรียบร้อย ก็มาซื้อซิมมือถือของเวียดนาม ในราคาสองแสนดอง (สามร้อยบาท) แยกเป็นค่าโทร + อินเตอร์เน็ต อย่างละครึ่ง แต่สามารถใช้อินเตอร์เน็ต 3G ได้ใน 1 เดือนแบบไม่จำกัด ส่วนค่าโทรขึ้นอยู่กับเงินที่เติม ก็คุ้มอยู่นะ



เนื่องจากไฟลท์บินตอน 6:45 น. ผมต้องกินยาตามเวลา เลยติดขนมปังมารองท้องแก้หิวก่อนเครื่องออก

[Rio Bravo]

เริ่มการปั่นจักรยานในเวียดนาม โดยปั่นจากสนามบิน Noi Bai International Airport ไปยังโรงแรม Indochina legend 2 hotel, Hanoi, Vietnam เส้นทางตามแผนที่ ระยะทางประมาณ 30 กม. ใช้ทั้ง GPS นำทาง รวมถึงระบบ Manual คือใช้ปากถามทาง

[foresthang]

มีเรื่องต้องติดตามอย่างใกล้ชิดอีกแล้ว.....

[Rio Bravo]

ช่วงแรกที่ปั่นออกมาจากสนามบิน ผ่านย่านอุตสาหกรรม แดดร้อนรถเยอะ อารมณ์เหมือนอยู่แถววังน้อยนี่เอง



ปั่นข้ามแม่น้ำแดง (Red River) โดยข้ามสะพานเหล็กเก่าที่รถไฟวิ่งในรางกลาง ส่วนด้านข้างสำหรับรถเล็กพวกจักรยานยนต์