สิ่งกวนใจในรถคันโปรดของผมคือ ยิ่งขี่ไปนานๆความรู้สึกขาดนู้นขาดนี้มันยิ่งเยอะขึ้น ทำให้ตังมันยิ่งใหลออกครับ
เริ่มแรกๆ ขี่แล้วเจ็บตูดเจ็บมือ
ซื้อกางเกง ถุงมือ หมวก ไปสักพัก เอ้.. น่ามีไมล์+รอบขา
อ้าวซื้อไมล์ ขี่ไปอีก เอ้.. รองเท้าไหมจะได้รอบขาดีๆ อ้าว
รองเท้า+บันได ไปอีก เครื่องมือไหม ไว้ซ่อม อ้าววว
เครื่องมืออีกกล่อง แว่นใสๆร้อยกว่าบาทไม่เท่ล่ะ หาแว่นกันแดดสักอัน
แว่นอีกหนึ่ง พอรู้ว่าใส่ลมยางผิดวิธี ก็ต้อง..จัด
สูบแบบมีเกจ กางเกงตัวเดียวไม่พอละ จัด
เอี้ยมมือสองอีกหนึ่ง (ราคาเบาหน่อย) เสื้อ เสื้อยืดใส่มาเป็นปี เหงื่อก็ออม เหม็นก็เหม็น จัด
เสื้อจักรยานไปอีกสองตัว(มือสองพอ อิอิ) เสตม.. อันติดรถมันสั้นไปน้าาา อ้าวเปลี่ยน
เสตม เสตม.. อันใหม่ดันยาวไป ลดลงมาหน่อย จัด
เสตมอีกหนึ่ง แฮนด์ๆดิ เปลี่ยนเสตมแล้ว แฮนด์ติดรถมันเล็กไป ไหล่ตั้งกว้าง ต้องเปลี่ยน
แฮนด์อีกหนึ่ง แฮนด์อีกแล้วไปซื้อแฮนด์อะไรมาไม่รู้ ผิดไซส์ผิดขนาด ต้องเปลี่ยนใหม่ ก็จัด
แฮนด์ไปอีกหนึ่ง ทั้งหมดนี้นับจากเริ่มขี่จนถึงปัจจุบัน เวลาปีนิดๆ แล้วแผนในอนาคตมันมาแล้วนะ เบาะ หลักอาน ล้อ กรุ๊ปเซ็ต งานนี้เอาให้ฉีกกันไปข้างล่ะ 555 อ้อ ล้าสุดวันนี้ เนื่องจากปั่นแล้วเจ็บไหล่ไม่หาย ก็เลยเพ้อในใจว่า สงสัยรถเราเป็นอลูแรงกะแทกมันมากมั้ง เลยเจ็บไหล่ ถ้าคาร์บอนจะเจ็บไหมน้ออ... ดูมันเพ้อ
นี้คับสิ่งกวนใจผม