ทางทิศตะวันตกคือ...พม่า
- นพพล
- ขาประจำ
- โพสต์: 1292
- ลงทะเบียนเมื่อ: 29 ส.ค. 2008, 16:01
ทางทิศตะวันตกคือ...พม่า
...สวัสดีครับ
พบกันอีกครั้ง นานๆจะเข้ามาสักที
ผมใช้เวลากับมันราว3เดือน กับบันทึกที่เพิ่งเขียนเสร็จ กว่าจะเติมรายละเอียดต่างๆจนเต็ม
เมื่อมั่นใจว่าไม่มีส่วนไหนที่หายหกตกหล่น หลงไปอยู่ที่อื่น
ผมก็เผยแพร่มันออกมา
ดีใจครับที่ได้กลับมาโพสต์ในThaiMTBอีกครั้ง
ปล.ขออภัยล่วงหน้าหากภาพในบางช่วงบางตอนจะไม่ตรงกับเนื้อหา
เพราะผมเขียนบันทึกรวดเดียวจบโดยไม่ได้คำนึงถึงภาพที่ถ่ายมาได้
แต่จะพยายามใส่ภาพในแต่ละโพสต์ให้ใกล้เคียงกับเนื้อหาให้มากที่สุดครับ
.
ส่วนเรื่องราวก่อนหน้านี้ของผม
เรื่องเล่าข้างถนน#5...(จงเตี้ยน) สังเวียนสีขาว บนแผ่นดินสูง
http://www.thaimtb.com/forum/viewtopic. ... 9%E0%B8%99
พบกันอีกครั้ง นานๆจะเข้ามาสักที
ผมใช้เวลากับมันราว3เดือน กับบันทึกที่เพิ่งเขียนเสร็จ กว่าจะเติมรายละเอียดต่างๆจนเต็ม
เมื่อมั่นใจว่าไม่มีส่วนไหนที่หายหกตกหล่น หลงไปอยู่ที่อื่น
ผมก็เผยแพร่มันออกมา
ดีใจครับที่ได้กลับมาโพสต์ในThaiMTBอีกครั้ง
ปล.ขออภัยล่วงหน้าหากภาพในบางช่วงบางตอนจะไม่ตรงกับเนื้อหา
เพราะผมเขียนบันทึกรวดเดียวจบโดยไม่ได้คำนึงถึงภาพที่ถ่ายมาได้
แต่จะพยายามใส่ภาพในแต่ละโพสต์ให้ใกล้เคียงกับเนื้อหาให้มากที่สุดครับ
.
ส่วนเรื่องราวก่อนหน้านี้ของผม
เรื่องเล่าข้างถนน#5...(จงเตี้ยน) สังเวียนสีขาว บนแผ่นดินสูง
http://www.thaimtb.com/forum/viewtopic. ... 9%E0%B8%99
- ไฟล์แนบ
-
- IMG_89101.jpg (205.94 KiB) เข้าดูแล้ว 4370 ครั้ง
แก้ไขล่าสุดโดย นพพล เมื่อ 21 ส.ค. 2017, 15:52, แก้ไขแล้ว 1 ครั้ง
ลาวใต้... ภาพที่ไม่ได้บันทึก http://www.thaimtb.com/forum/viewtopic. ... &t=1141421
ถนนกลับบ้านพ่อ บนแผ่นดินแม่ http://www.thaimtb.com/forum/viewtopic. ... 6&t=306129
ถนนกลับบ้านพ่อ บนแผ่นดินแม่ http://www.thaimtb.com/forum/viewtopic. ... 6&t=306129
- นพพล
- ขาประจำ
- โพสต์: 1292
- ลงทะเบียนเมื่อ: 29 ส.ค. 2008, 16:01
Re: ทางทิศตะวันตกคือ...พม่า
1.
...ร่วมครึ่งชั่วโมงแล้วที่ผมปั่นขึ้นมาโดยไม่เจอใครเลย ถนนเส้นนี้ตัดตรงมาจากเมียวดีชายแดนพม่า
ข้ามเขาลูกนี้ไปได้ก็จะไปถึงเมืองกอกะเร็ก เส้นทางสายเก่าที่ผิวถนนส่วนใหญ่ผุพังไร้การซ่อมแซม
บางช่วงแคบเพราะกอหญ้าสูงท่วมหัวรุกล้ำเข้ามา เหมือนกำลังผ่านเข้ามาสู่ดินแดนรกร้างที่ถูกหลงลืมและเปล่าเปลี่ยว
ความโดดเดี่ยวกำลังรุกคืบเข้ามา มันกำลังเตือน เตือนให้ยอมรับที่จะอยู่กับมันให้ได้นับจากนี้
...ที่เนินเขาลูกหนึ่ง ในขณะที่ผมกำลังปีนขึ้นไปหามัน ล้อหน้าจักรยานกำลังส่ายไปมาเพื่อหักหลบหลุมบนผิวถนน
ไม่นานเสียงมอเตอร์ไซค์คันหนึ่งก็ดังแทรกความเงียบสวนทางมา
มอเตอร์ไซค์ที่แทบจะเหลือแต่ล้อและเครื่องยนต์คันนั้นหยุดข้างๆจักรยานของผม
"คุณกำลังจะไปไหน" ชายผู้มีใบหน้าดำคล้ำเต็มไปด้วยหนวดเคราถามเป็นภาษาอังกฤษ
"ไปกอกะเร็ก" ผมยิ้มแล้วตอบคำถาม ก่อนเผลอมองแผลเป็นรูปรอยบากบนแก้มของเขา
เขาขมวดคิ้วก่อนพูดเชิงแนะนำ "ผมว่าคุณเปลี่ยนเส้นทางดีกว่า ไปใช้ทางตัดใหม่เถอะ" สีหน้าของเขาจริงจัง
ผมยิ้มให้เขาอย่างผู้มาเยือนที่ดี ก่อนจะตอบกลับไป" ไม่เป็นไร ผมขึ้นมาเยอะแล้ว ไม่อยากเสียเวลาลงกลับไปอีก”
...ร่วมครึ่งชั่วโมงแล้วที่ผมปั่นขึ้นมาโดยไม่เจอใครเลย ถนนเส้นนี้ตัดตรงมาจากเมียวดีชายแดนพม่า
ข้ามเขาลูกนี้ไปได้ก็จะไปถึงเมืองกอกะเร็ก เส้นทางสายเก่าที่ผิวถนนส่วนใหญ่ผุพังไร้การซ่อมแซม
บางช่วงแคบเพราะกอหญ้าสูงท่วมหัวรุกล้ำเข้ามา เหมือนกำลังผ่านเข้ามาสู่ดินแดนรกร้างที่ถูกหลงลืมและเปล่าเปลี่ยว
ความโดดเดี่ยวกำลังรุกคืบเข้ามา มันกำลังเตือน เตือนให้ยอมรับที่จะอยู่กับมันให้ได้นับจากนี้
...ที่เนินเขาลูกหนึ่ง ในขณะที่ผมกำลังปีนขึ้นไปหามัน ล้อหน้าจักรยานกำลังส่ายไปมาเพื่อหักหลบหลุมบนผิวถนน
ไม่นานเสียงมอเตอร์ไซค์คันหนึ่งก็ดังแทรกความเงียบสวนทางมา
มอเตอร์ไซค์ที่แทบจะเหลือแต่ล้อและเครื่องยนต์คันนั้นหยุดข้างๆจักรยานของผม
"คุณกำลังจะไปไหน" ชายผู้มีใบหน้าดำคล้ำเต็มไปด้วยหนวดเคราถามเป็นภาษาอังกฤษ
"ไปกอกะเร็ก" ผมยิ้มแล้วตอบคำถาม ก่อนเผลอมองแผลเป็นรูปรอยบากบนแก้มของเขา
เขาขมวดคิ้วก่อนพูดเชิงแนะนำ "ผมว่าคุณเปลี่ยนเส้นทางดีกว่า ไปใช้ทางตัดใหม่เถอะ" สีหน้าของเขาจริงจัง
ผมยิ้มให้เขาอย่างผู้มาเยือนที่ดี ก่อนจะตอบกลับไป" ไม่เป็นไร ผมขึ้นมาเยอะแล้ว ไม่อยากเสียเวลาลงกลับไปอีก”
- ไฟล์แนบ
-
- IMG_8741.jpg (262.84 KiB) เข้าดูแล้ว 4369 ครั้ง
แก้ไขล่าสุดโดย นพพล เมื่อ 21 ส.ค. 2017, 15:35, แก้ไขแล้ว 1 ครั้ง
ลาวใต้... ภาพที่ไม่ได้บันทึก http://www.thaimtb.com/forum/viewtopic. ... &t=1141421
ถนนกลับบ้านพ่อ บนแผ่นดินแม่ http://www.thaimtb.com/forum/viewtopic. ... 6&t=306129
ถนนกลับบ้านพ่อ บนแผ่นดินแม่ http://www.thaimtb.com/forum/viewtopic. ... 6&t=306129
- นพพล
- ขาประจำ
- โพสต์: 1292
- ลงทะเบียนเมื่อ: 29 ส.ค. 2008, 16:01
Re: ทางทิศตะวันตกคือ...พม่า
...ผมพบคนพม่าที่หวังดีเตือนอีกสองครั้งว่าให้เปลี่ยนใจไปขึ้นอีกทางหนึ่งซึ่งมีสภาพเส้นทางที่ดีกว่านี้
แต่ผมยังคงยืนยันคำเดิมที่จะไปตามเส้นทางสายเดิมนี้ เพราะผมเลือกแล้วว่าจะมาปั่นมาเส้นทางสายเก่าสายนี้
เหมือนกับที่เลือกว่าจะมาปั่นจักรยานที่นี่ ประเทศที่คนไทยส่วนใหญ่ลงความเห็นว่าคือศัตรูในอดีต
เพราะเคยมาเผากรุงศรีอยุธยาจนราบเป็นหน้ากลอง และขนทองคำไปจนหมด
เหตุการณ์เหล่านั้นผ่านมานานกว่าสองร้อยปีแล้ว แต่ความโกรธยังคงฝังอยู่ในความรู้สึกคนไทยส่วนใหญ่
นำมาสู่ความไม่รู้จักหน้าค่าตา แม้จะเดินสวนทางเจอหน้ากันบ่อยครั้งในชีวิตจริงก็ตาม
คล้ายๆภาพที่โฟกัสผิดจุด เบลอๆ เลือนรางและหวาดระแวง
ผมก็เป็นอีกคนหนึ่งที่ตกอยู่ในสภาพนั้น
แต่ผมยังคงยืนยันคำเดิมที่จะไปตามเส้นทางสายเดิมนี้ เพราะผมเลือกแล้วว่าจะมาปั่นมาเส้นทางสายเก่าสายนี้
เหมือนกับที่เลือกว่าจะมาปั่นจักรยานที่นี่ ประเทศที่คนไทยส่วนใหญ่ลงความเห็นว่าคือศัตรูในอดีต
เพราะเคยมาเผากรุงศรีอยุธยาจนราบเป็นหน้ากลอง และขนทองคำไปจนหมด
เหตุการณ์เหล่านั้นผ่านมานานกว่าสองร้อยปีแล้ว แต่ความโกรธยังคงฝังอยู่ในความรู้สึกคนไทยส่วนใหญ่
นำมาสู่ความไม่รู้จักหน้าค่าตา แม้จะเดินสวนทางเจอหน้ากันบ่อยครั้งในชีวิตจริงก็ตาม
คล้ายๆภาพที่โฟกัสผิดจุด เบลอๆ เลือนรางและหวาดระแวง
ผมก็เป็นอีกคนหนึ่งที่ตกอยู่ในสภาพนั้น
ลาวใต้... ภาพที่ไม่ได้บันทึก http://www.thaimtb.com/forum/viewtopic. ... &t=1141421
ถนนกลับบ้านพ่อ บนแผ่นดินแม่ http://www.thaimtb.com/forum/viewtopic. ... 6&t=306129
ถนนกลับบ้านพ่อ บนแผ่นดินแม่ http://www.thaimtb.com/forum/viewtopic. ... 6&t=306129
- นพพล
- ขาประจำ
- โพสต์: 1292
- ลงทะเบียนเมื่อ: 29 ส.ค. 2008, 16:01
Re: ทางทิศตะวันตกคือ...พม่า
...ถนนสายเก่าร้าง ยิ่งปั่นนานลึกเข้าไปก็ยิ่งเงียบ ทำไมเขาต้องบอกให้ไปอีกทางหนึ่ง
จริงๆผมน่าจะถามเขาสักหน่อย ผมคิดในใจ
อาจเพราะหวังดีไม่อยากให้เราต้องปั่นเหนื่อยและเสียเวลาเพราะทางเส้นนี้ค่อนข้างแคบและชัน
จนอาจมีอันตรายในแง่การปั่น หรือเพราะถนนเส้นนี้เปลี่ยวเกินไป จนอาจมีอันตรายบางอย่างแฝงอยู่ข้างหน้า
โจรหรือพวกดักปล้น! ในฐานะของเจ้าของพื้นที่ที่รู้ดี เขาจึงต้องหยุดเตือน
ภาพหลายภาพวิ่งผ่านเข้ามาในความคิดเหมือนภาพสไลด์โชว์
“ไปโดนใครฟันหน้ามาหว่า” ผมคิดในใจ
รอยบากบนแก้มของเขายังคงติดตาผม ชวนให้คิดไปต่างๆนาๆ
กอหญ้าที่สูงท่วมหัวข้างทางทำให้ผมต้องเพ่งมองและระวังมากกว่าเดิม
อย่างน้อยหากจะมีอะไรเกิดขึ้นกลางป่าเปลี่ยวเช่นนี้
ผมควรมีโอกาสตั้งหลักบ้าง
จริงๆผมน่าจะถามเขาสักหน่อย ผมคิดในใจ
อาจเพราะหวังดีไม่อยากให้เราต้องปั่นเหนื่อยและเสียเวลาเพราะทางเส้นนี้ค่อนข้างแคบและชัน
จนอาจมีอันตรายในแง่การปั่น หรือเพราะถนนเส้นนี้เปลี่ยวเกินไป จนอาจมีอันตรายบางอย่างแฝงอยู่ข้างหน้า
โจรหรือพวกดักปล้น! ในฐานะของเจ้าของพื้นที่ที่รู้ดี เขาจึงต้องหยุดเตือน
ภาพหลายภาพวิ่งผ่านเข้ามาในความคิดเหมือนภาพสไลด์โชว์
“ไปโดนใครฟันหน้ามาหว่า” ผมคิดในใจ
รอยบากบนแก้มของเขายังคงติดตาผม ชวนให้คิดไปต่างๆนาๆ
กอหญ้าที่สูงท่วมหัวข้างทางทำให้ผมต้องเพ่งมองและระวังมากกว่าเดิม
อย่างน้อยหากจะมีอะไรเกิดขึ้นกลางป่าเปลี่ยวเช่นนี้
ผมควรมีโอกาสตั้งหลักบ้าง
- ไฟล์แนบ
-
- IMG_8738.jpg (154.16 KiB) เข้าดูแล้ว 4369 ครั้ง
ลาวใต้... ภาพที่ไม่ได้บันทึก http://www.thaimtb.com/forum/viewtopic. ... &t=1141421
ถนนกลับบ้านพ่อ บนแผ่นดินแม่ http://www.thaimtb.com/forum/viewtopic. ... 6&t=306129
ถนนกลับบ้านพ่อ บนแผ่นดินแม่ http://www.thaimtb.com/forum/viewtopic. ... 6&t=306129
- นพพล
- ขาประจำ
- โพสต์: 1292
- ลงทะเบียนเมื่อ: 29 ส.ค. 2008, 16:01
Re: ทางทิศตะวันตกคือ...พม่า
...ถนนสายผุพังยังคงนำพาผมขึ้นสูงไปเรื่อยๆ ไม่นานผมก็เข้าสู่หมู่บ้านกลางหุบเขา
บ้านเรือนไม้ เล้าไก่ เล้าหมู รวมทั้งร้านค้าของชำที่มีสินค้าวางอยู่ประปราย
บ้านเรือนของชาวบ้านปลุกห่างกันเป็นหย่อมๆ หมาบางตัววิ่งไล่และเห่าทันทีที่ผมปั่นผ่าน
เด็กหลายคนหันมามองผม บางคนวิ่งออกมาโบกมือทักทาย
“มิงกาลาบา”การได้พูดได้ทักทาย
การได้ล้อเล่นกับเด็ก ทำให้รู้สึกปลดปล่อยมากกว่าเดิม
ความรู้สึกอึดอัดจากถนนที่ร้างคนที่มีมาก่อนหน้านี้ทำให้เริ่มผ่อนคลาย
...หลายสิบปีก่อนหน้านี้ การจะข้ามไปยังผาอันต้องผ่านถนนสายแคบๆสายนี้เท่านั้น
แต่เนื่องจากมันเป็นเส้นทางที่เก่า แคบและสูงชันทำให้รถเทรลเลอร์ไม่สามารถวิ่งขึ้นมาได้
ส่วนรถชนิดอื่นหากจะวิ่งต้องสลับวันกันข้ามภูเขาลูกนี้เป็นวันคู่วันคี่
หลังจากพม่าเปิดประเทศ ความเจริญจากการค้าขายไม่อาจหยุดรอใครวันคู่วันคี่ได้
เศรษฐกิจที่ไหลเอื่อยเริ่มไหลเชี่ยว
ถนนสายใหม่จึงถูกตัดอ้อมไปอีกทาง
ใหญ่ กว้างและสะดวกกว่า
บ้านเรือนไม้ เล้าไก่ เล้าหมู รวมทั้งร้านค้าของชำที่มีสินค้าวางอยู่ประปราย
บ้านเรือนของชาวบ้านปลุกห่างกันเป็นหย่อมๆ หมาบางตัววิ่งไล่และเห่าทันทีที่ผมปั่นผ่าน
เด็กหลายคนหันมามองผม บางคนวิ่งออกมาโบกมือทักทาย
“มิงกาลาบา”การได้พูดได้ทักทาย
การได้ล้อเล่นกับเด็ก ทำให้รู้สึกปลดปล่อยมากกว่าเดิม
ความรู้สึกอึดอัดจากถนนที่ร้างคนที่มีมาก่อนหน้านี้ทำให้เริ่มผ่อนคลาย
...หลายสิบปีก่อนหน้านี้ การจะข้ามไปยังผาอันต้องผ่านถนนสายแคบๆสายนี้เท่านั้น
แต่เนื่องจากมันเป็นเส้นทางที่เก่า แคบและสูงชันทำให้รถเทรลเลอร์ไม่สามารถวิ่งขึ้นมาได้
ส่วนรถชนิดอื่นหากจะวิ่งต้องสลับวันกันข้ามภูเขาลูกนี้เป็นวันคู่วันคี่
หลังจากพม่าเปิดประเทศ ความเจริญจากการค้าขายไม่อาจหยุดรอใครวันคู่วันคี่ได้
เศรษฐกิจที่ไหลเอื่อยเริ่มไหลเชี่ยว
ถนนสายใหม่จึงถูกตัดอ้อมไปอีกทาง
ใหญ่ กว้างและสะดวกกว่า
- ไฟล์แนบ
-
- IMG_8747.jpg (245.18 KiB) เข้าดูแล้ว 4367 ครั้ง
ลาวใต้... ภาพที่ไม่ได้บันทึก http://www.thaimtb.com/forum/viewtopic. ... &t=1141421
ถนนกลับบ้านพ่อ บนแผ่นดินแม่ http://www.thaimtb.com/forum/viewtopic. ... 6&t=306129
ถนนกลับบ้านพ่อ บนแผ่นดินแม่ http://www.thaimtb.com/forum/viewtopic. ... 6&t=306129
- นพพล
- ขาประจำ
- โพสต์: 1292
- ลงทะเบียนเมื่อ: 29 ส.ค. 2008, 16:01
Re: ทางทิศตะวันตกคือ...พม่า
...ผมแวะซื้อน้ำอัดลมจากร้านค้าแห่งหนึ่ง มันถูกวางอยู่ในชั้นวางของ ข้างๆชั้นวางของเป็นถังแช่น้ำแข็งขนาดใหญ่
ผมลองเปิดฝาดูปรากฎว่าข้างในมีเพียงเบียร์เพียงไม่กี่ขวดและน้ำแข็งที่รอการละลายอีกนิดหน่อยในนั้น
เที่ยงวันนั้นผมพยายามมองหาร้านขายข้าวในหมู่บ้านแต่ก็ไม่มี
ที่เจอก็เป็นร้านที่ร้างไปแล้วซึ่งอดีตอาจจะเคยมีของขายหน้าร้าน
เที่ยงวันนั้นจึงได้แต่พักกินขนมที่ซื้อมาใต้เพิงร้างแห่งหนึ่ง
ความเจริญถูกกวาดเทไปสู่ถนนเส้นใหม่ ปล่อยถนนเส้นเก่าให้เงียบเหงาโดยลำพัง
หลายชีวิตที่เคยทำมาหากินค้าขายบนเส้นทางต่างสูญหาย ย้ายที่ ที่ยังอยู่ก็รกเรื้อและผุพัง
เหมือนสภาพผิวถนนเส้นนี้ที่ดูเหมือนจะถูกหลงลืมไปเรื่อยๆ
ผมลองเปิดฝาดูปรากฎว่าข้างในมีเพียงเบียร์เพียงไม่กี่ขวดและน้ำแข็งที่รอการละลายอีกนิดหน่อยในนั้น
เที่ยงวันนั้นผมพยายามมองหาร้านขายข้าวในหมู่บ้านแต่ก็ไม่มี
ที่เจอก็เป็นร้านที่ร้างไปแล้วซึ่งอดีตอาจจะเคยมีของขายหน้าร้าน
เที่ยงวันนั้นจึงได้แต่พักกินขนมที่ซื้อมาใต้เพิงร้างแห่งหนึ่ง
ความเจริญถูกกวาดเทไปสู่ถนนเส้นใหม่ ปล่อยถนนเส้นเก่าให้เงียบเหงาโดยลำพัง
หลายชีวิตที่เคยทำมาหากินค้าขายบนเส้นทางต่างสูญหาย ย้ายที่ ที่ยังอยู่ก็รกเรื้อและผุพัง
เหมือนสภาพผิวถนนเส้นนี้ที่ดูเหมือนจะถูกหลงลืมไปเรื่อยๆ
- ไฟล์แนบ
-
- IMG_8743.jpg (267.26 KiB) เข้าดูแล้ว 4366 ครั้ง
ลาวใต้... ภาพที่ไม่ได้บันทึก http://www.thaimtb.com/forum/viewtopic. ... &t=1141421
ถนนกลับบ้านพ่อ บนแผ่นดินแม่ http://www.thaimtb.com/forum/viewtopic. ... 6&t=306129
ถนนกลับบ้านพ่อ บนแผ่นดินแม่ http://www.thaimtb.com/forum/viewtopic. ... 6&t=306129
- นพพล
- ขาประจำ
- โพสต์: 1292
- ลงทะเบียนเมื่อ: 29 ส.ค. 2008, 16:01
Re: ทางทิศตะวันตกคือ...พม่า
...ผมใช้เวลาไต่ความสูงไปเรื่อยๆ ระยะทาง13กิโลใช้เวลาร่วม3ชั่วโมง แล้วจึงลิ่วลงเขา10กิโลรวดเดียว
กว่าจะลงจากเขาลูกนี้ได้ก็ปาเข้าไปเกือบ5โมงเย็น เมืองกอกะเร็กห่างออกไปไม่มาก
แต่ก่อนจะถึงตัวเมืองกอกะเร็กจะมีชุมชนหนึ่งขวางกั้น หากในความหมายว่าเมียวดีที่เจริญกว่าอยู่หน้าเขา
ชุมชนนี้ตรงข้ามทั้งหมด มองจากข้างทางไปจะเห็นเทือกสวนไร่นาและแหล่งน้ำลำธารที่หล่อเลี้ยงชีวิตคนแถบนี้
ท่าน้ำยามเย็นของที่นี่แทบจะเป็นที่รวมตัวอาบน้ำของผู้หญิงทั้งหมู่บ้าน ผู้ชายแบกจอบแบกคราดมีดพร้ากลับจากไร่
ผู้หญิงบางคนเดินแบกฟืนไว้บนหัว ผมปั่นจักรยานแซงพวกเขาขึ้นไป
เธอบางคนหลบหน้าเมื่อผมยกกล้องขึ้นถ่ายรูปพวกเขา จากหลังอานผมได้ยินเสียงหยอกล้อในหมู่พวกเธอและพวกเขา
หนึ่งในนั้นอาจกำลังพูดถึงผมก็ได้ ผมคิดว่าผมคิดถูกที่เลือกถนนสายนี้
ได้เห็นภาพที่แปลกตาออกไป
ภาพที่แทบมองหาไม่พบแล้วในบ้านเรา
กว่าจะลงจากเขาลูกนี้ได้ก็ปาเข้าไปเกือบ5โมงเย็น เมืองกอกะเร็กห่างออกไปไม่มาก
แต่ก่อนจะถึงตัวเมืองกอกะเร็กจะมีชุมชนหนึ่งขวางกั้น หากในความหมายว่าเมียวดีที่เจริญกว่าอยู่หน้าเขา
ชุมชนนี้ตรงข้ามทั้งหมด มองจากข้างทางไปจะเห็นเทือกสวนไร่นาและแหล่งน้ำลำธารที่หล่อเลี้ยงชีวิตคนแถบนี้
ท่าน้ำยามเย็นของที่นี่แทบจะเป็นที่รวมตัวอาบน้ำของผู้หญิงทั้งหมู่บ้าน ผู้ชายแบกจอบแบกคราดมีดพร้ากลับจากไร่
ผู้หญิงบางคนเดินแบกฟืนไว้บนหัว ผมปั่นจักรยานแซงพวกเขาขึ้นไป
เธอบางคนหลบหน้าเมื่อผมยกกล้องขึ้นถ่ายรูปพวกเขา จากหลังอานผมได้ยินเสียงหยอกล้อในหมู่พวกเธอและพวกเขา
หนึ่งในนั้นอาจกำลังพูดถึงผมก็ได้ ผมคิดว่าผมคิดถูกที่เลือกถนนสายนี้
ได้เห็นภาพที่แปลกตาออกไป
ภาพที่แทบมองหาไม่พบแล้วในบ้านเรา
- ไฟล์แนบ
-
- IMG_8750.jpg (225.76 KiB) เข้าดูแล้ว 4366 ครั้ง
ลาวใต้... ภาพที่ไม่ได้บันทึก http://www.thaimtb.com/forum/viewtopic. ... &t=1141421
ถนนกลับบ้านพ่อ บนแผ่นดินแม่ http://www.thaimtb.com/forum/viewtopic. ... 6&t=306129
ถนนกลับบ้านพ่อ บนแผ่นดินแม่ http://www.thaimtb.com/forum/viewtopic. ... 6&t=306129
- นพพล
- ขาประจำ
- โพสต์: 1292
- ลงทะเบียนเมื่อ: 29 ส.ค. 2008, 16:01
Re: ทางทิศตะวันตกคือ...พม่า
...ถนนจากชุมชนแห่งนี้แทบจะตรงดิ่งเข้าสู่ตัวเมืองกอกะเร็ก ผมปั่นผ่านวัดราวสองวัดในช่วงรอยต่อก่อนถึงตัวเมือง
หากเป็นการเดินทางในครั้งก่อนๆเวลาโพล้เพล้เช่นนี้ถือว่าพอเหมาะพอควรที่จะมองหาสถานที่หยุดพักกางเต็นท์
ซึ่งวัดทั้งสองแห่งที่ปั่นผ่านอาจจะเป็นที่หมายในการแรมคืน
แต่ครั้งนี้ผมเดินทางคนเดียว การหาที่พักแรมในวัดดูจึงดูเป็นการฝืนความรู้สึกมากเกินไปสำหรับวันแรกที่มาถึง
ยิ่งถ้าหากผมเลือกที่จะหลบไปแอบกางเต็นท์ในป่าแถบนี้ยิ่งจะเป็นการทำตัวที่แปลกแยกเข้าไปใหญ่
ความรู้สึกไม่วางใจสะกิดเตือนผมว่าอย่าเพิ่ง รอวันหลังก่อนจะดีกว่า
วันแรกในพม่าควรจะวันที่ผมหาโอกาสทำความรู้จักพม่าให้ดีเสียก่อน
การเข้าไปพักในตัวเมืองจึงน่าจะเป็นวิธีที่ดีในการทำความรู้จักกับวิถีชิวิตของคนที่นี่
หลังจากวันนี้หากผมรู้สึกคุ้นเคยกับประเทศนี้มากขึ้น การกางเต็นท์นอนคนเดียวก็ไม่ใช่เรื่องที่เป็นไปไม่ได้
ก็ผมอุตส่าห์แบกมันมาด้วยแล้วยังไงๆเสียก็ต้องใช้มัน
ที่ไหนสักแห่งในประเทศนี้
หากเป็นการเดินทางในครั้งก่อนๆเวลาโพล้เพล้เช่นนี้ถือว่าพอเหมาะพอควรที่จะมองหาสถานที่หยุดพักกางเต็นท์
ซึ่งวัดทั้งสองแห่งที่ปั่นผ่านอาจจะเป็นที่หมายในการแรมคืน
แต่ครั้งนี้ผมเดินทางคนเดียว การหาที่พักแรมในวัดดูจึงดูเป็นการฝืนความรู้สึกมากเกินไปสำหรับวันแรกที่มาถึง
ยิ่งถ้าหากผมเลือกที่จะหลบไปแอบกางเต็นท์ในป่าแถบนี้ยิ่งจะเป็นการทำตัวที่แปลกแยกเข้าไปใหญ่
ความรู้สึกไม่วางใจสะกิดเตือนผมว่าอย่าเพิ่ง รอวันหลังก่อนจะดีกว่า
วันแรกในพม่าควรจะวันที่ผมหาโอกาสทำความรู้จักพม่าให้ดีเสียก่อน
การเข้าไปพักในตัวเมืองจึงน่าจะเป็นวิธีที่ดีในการทำความรู้จักกับวิถีชิวิตของคนที่นี่
หลังจากวันนี้หากผมรู้สึกคุ้นเคยกับประเทศนี้มากขึ้น การกางเต็นท์นอนคนเดียวก็ไม่ใช่เรื่องที่เป็นไปไม่ได้
ก็ผมอุตส่าห์แบกมันมาด้วยแล้วยังไงๆเสียก็ต้องใช้มัน
ที่ไหนสักแห่งในประเทศนี้
- ไฟล์แนบ
-
- IMG_8745.jpg (207.04 KiB) เข้าดูแล้ว 4366 ครั้ง
ลาวใต้... ภาพที่ไม่ได้บันทึก http://www.thaimtb.com/forum/viewtopic. ... &t=1141421
ถนนกลับบ้านพ่อ บนแผ่นดินแม่ http://www.thaimtb.com/forum/viewtopic. ... 6&t=306129
ถนนกลับบ้านพ่อ บนแผ่นดินแม่ http://www.thaimtb.com/forum/viewtopic. ... 6&t=306129
- นพพล
- ขาประจำ
- โพสต์: 1292
- ลงทะเบียนเมื่อ: 29 ส.ค. 2008, 16:01
Re: ทางทิศตะวันตกคือ...พม่า
...ราวๆห้าโมงครึ่งที่ผมปั่นผ่านตลาดกลางตัวเมืองกอกะเร็ก
ผมเลี้ยวซ้ายที่แยกกลางเมืองตามที่ลุงคนหนึ่งชี้บอกทางไปเกสเฮาส์ ผ่านแยกนั้นมาได้ผมถามคนถีบสามล้ออีกครั้ง
แกพูดเป็นภาษาพม่าแล้วชี้ตรงไป แต่พอเห็นผมทำหน้างงๆ ด้วยความหวังดีแกเลยถีบสามล้อนำหน้าไป
คงกลัวว่าผมอาจจะมองไม่เห็นแล้วเผลอปั่นผ่านไป ก่อนจะชี้บอกว่าคาร์ๆๆ
เกสเฮาส์ตั้งอยู่ตรงที่คาร์คันนั้นจอดอยู่นั่นเอง
ผมเลี้ยวซ้ายที่แยกกลางเมืองตามที่ลุงคนหนึ่งชี้บอกทางไปเกสเฮาส์ ผ่านแยกนั้นมาได้ผมถามคนถีบสามล้ออีกครั้ง
แกพูดเป็นภาษาพม่าแล้วชี้ตรงไป แต่พอเห็นผมทำหน้างงๆ ด้วยความหวังดีแกเลยถีบสามล้อนำหน้าไป
คงกลัวว่าผมอาจจะมองไม่เห็นแล้วเผลอปั่นผ่านไป ก่อนจะชี้บอกว่าคาร์ๆๆ
เกสเฮาส์ตั้งอยู่ตรงที่คาร์คันนั้นจอดอยู่นั่นเอง
- ไฟล์แนบ
-
- IMG_8752.jpg (211.24 KiB) เข้าดูแล้ว 4366 ครั้ง
ลาวใต้... ภาพที่ไม่ได้บันทึก http://www.thaimtb.com/forum/viewtopic. ... &t=1141421
ถนนกลับบ้านพ่อ บนแผ่นดินแม่ http://www.thaimtb.com/forum/viewtopic. ... 6&t=306129
ถนนกลับบ้านพ่อ บนแผ่นดินแม่ http://www.thaimtb.com/forum/viewtopic. ... 6&t=306129
- นพพล
- ขาประจำ
- โพสต์: 1292
- ลงทะเบียนเมื่อ: 29 ส.ค. 2008, 16:01
Re: ทางทิศตะวันตกคือ...พม่า
...เด็กหนุ่มกินหมากปากแดงคนนั้นยิ้มต้อนรับที่หน้าเคาน์เตอร์
ผมโผล่หน้าเข้าไปอย่างมั่นใจในภาษาอังกฤษสำเนียงไทยของตัวเอง
สำเนียงที่ครูสอนภาษาอังกฤษโรงเรียนอนุบาลสงขลาได้ฟังแล้วอยากร้องไห้
ส่วนเขาตอบกลับมาด้วยภาษาอังกฤษแบบที่ชาวอาณานิคมทั้งหลายพึงพูด
แต่หลังจากเห็นพาสปอร์ตของผมแล้วภาษาของเขาก็เปลี่ยนไป
ภาษาไทยของเขาก็ดีพอๆกับภาษาอังกฤษ
หลังเก็บข้าวของในห้องพัก ผมอาศัยช่วงเวลาระหว่างที่รอไฟฟ้าจะจ่ายมาที่เมือง เดินเล่นฆ่าเวลา
ผมโผล่หน้าเข้าไปอย่างมั่นใจในภาษาอังกฤษสำเนียงไทยของตัวเอง
สำเนียงที่ครูสอนภาษาอังกฤษโรงเรียนอนุบาลสงขลาได้ฟังแล้วอยากร้องไห้
ส่วนเขาตอบกลับมาด้วยภาษาอังกฤษแบบที่ชาวอาณานิคมทั้งหลายพึงพูด
แต่หลังจากเห็นพาสปอร์ตของผมแล้วภาษาของเขาก็เปลี่ยนไป
ภาษาไทยของเขาก็ดีพอๆกับภาษาอังกฤษ
หลังเก็บข้าวของในห้องพัก ผมอาศัยช่วงเวลาระหว่างที่รอไฟฟ้าจะจ่ายมาที่เมือง เดินเล่นฆ่าเวลา
ลาวใต้... ภาพที่ไม่ได้บันทึก http://www.thaimtb.com/forum/viewtopic. ... &t=1141421
ถนนกลับบ้านพ่อ บนแผ่นดินแม่ http://www.thaimtb.com/forum/viewtopic. ... 6&t=306129
ถนนกลับบ้านพ่อ บนแผ่นดินแม่ http://www.thaimtb.com/forum/viewtopic. ... 6&t=306129
- นพพล
- ขาประจำ
- โพสต์: 1292
- ลงทะเบียนเมื่อ: 29 ส.ค. 2008, 16:01
Re: ทางทิศตะวันตกคือ...พม่า
...กอกระเร็กเป็นเมืองเล็กๆ
ในสมัยก่อนรถทุกคันจากแม่สอดไปผาอันจะต้องผ่านเมืองนี้
แต่หลังจากเปิดสะพานมิตรภาพไทยพม่า ถนนสายใหม่ถูกตัดอ้อมเมือง รถแทบทุกคันวิ่งอ้อมผ่านกอกะเร็ก
กอกะเร็กเหมือนถูกลืม และไม่เฉพาะคนเดินทางแม้แต่กระแสไฟฟ้าก็ดูเหมือนจะลืมที่นี้
เมืองนี้มีไฟฟ้าใช้วันละไม่กี่ชั่วโมง โดยไฟจะจ่ายมาในช่วงหกโมงเย็นถึงราวห้าทุ่มแค่นั้น
...ผู้ชายที่สวมแว่นตาคนหนึ่งเดินออกจากเกสเฮาส์ ย่ำเท้าเรื่อยเปื่อยบนฟุตบาทเมืองกอกะเร็ก
เขาไม่มีจุดหมายในการเดิน เขาแค่อยากฆ่าเวลาทิ้งในระหว่างรอกระแสไฟฟ้าในช่วงหกโมง
ร้านค้าหลายร้านเริ่มจุดเทียนไข บ้างก็จุดตะเกียงให้แสงสว่างกันบ้างแล้ว
เขาอาจเป็นคนไม่กี่คนในเมืองนี้ที่สวมแว่นตา กางเกงขายาวและสวมรองเท้าผ้าใบ
นี่ยังไม่นับกล้องถ่ายรูปพร้อมเลนส์ตัวเบ่อเร่อที่แขวนบนคอ
บางขณะเขาคิดว่าไม่น่าห้อยกล้องติดมาด้วยเลย มันกลายเป็นที่สนใจของชาวบ้านทั่วไปที่เดินสวนไปมา
เขายังไม่คุ้นกับการเดินทางคนเดียว แม้จะไปโม้กับเพื่อนๆเอาไว้มากมายไว้ว่าเดินทางมาเยอะก็ตาม
แต่ที่แล้วมาก็ไปกันเป็นกลุ่มบ้าง ไปกันสองคนกับเพื่อนบ้าง
แต่พอเอาเข้าจริงๆแค่การเดินบนฟุตบาทตอนโพล้เพล้ในเมืองที่ไฟดับทั้งเมืองเขาก็ยังรู้สึกแปลกๆ
แต่ละก้าวหนักอึ้ง เพราะโดยนิสัยส่วนตัวเขาไม่ชอบที่จะเป็นจุดสนใจของใคร การอยู่ในที่เปิดโล่งโจ้งไม่ใช่นิสัยของเขา
นาทีนั้นเขาอยากให้ฟ้ามืดไวเสียด้วยซ้ำ เขารู้สึกไม่สนิทใจ
หากเขามากับเพื่อน ความรู้สึกเหล่านี้อาจจะน้อยกว่านี้ก็เป็นได้
ในสมัยก่อนรถทุกคันจากแม่สอดไปผาอันจะต้องผ่านเมืองนี้
แต่หลังจากเปิดสะพานมิตรภาพไทยพม่า ถนนสายใหม่ถูกตัดอ้อมเมือง รถแทบทุกคันวิ่งอ้อมผ่านกอกะเร็ก
กอกะเร็กเหมือนถูกลืม และไม่เฉพาะคนเดินทางแม้แต่กระแสไฟฟ้าก็ดูเหมือนจะลืมที่นี้
เมืองนี้มีไฟฟ้าใช้วันละไม่กี่ชั่วโมง โดยไฟจะจ่ายมาในช่วงหกโมงเย็นถึงราวห้าทุ่มแค่นั้น
...ผู้ชายที่สวมแว่นตาคนหนึ่งเดินออกจากเกสเฮาส์ ย่ำเท้าเรื่อยเปื่อยบนฟุตบาทเมืองกอกะเร็ก
เขาไม่มีจุดหมายในการเดิน เขาแค่อยากฆ่าเวลาทิ้งในระหว่างรอกระแสไฟฟ้าในช่วงหกโมง
ร้านค้าหลายร้านเริ่มจุดเทียนไข บ้างก็จุดตะเกียงให้แสงสว่างกันบ้างแล้ว
เขาอาจเป็นคนไม่กี่คนในเมืองนี้ที่สวมแว่นตา กางเกงขายาวและสวมรองเท้าผ้าใบ
นี่ยังไม่นับกล้องถ่ายรูปพร้อมเลนส์ตัวเบ่อเร่อที่แขวนบนคอ
บางขณะเขาคิดว่าไม่น่าห้อยกล้องติดมาด้วยเลย มันกลายเป็นที่สนใจของชาวบ้านทั่วไปที่เดินสวนไปมา
เขายังไม่คุ้นกับการเดินทางคนเดียว แม้จะไปโม้กับเพื่อนๆเอาไว้มากมายไว้ว่าเดินทางมาเยอะก็ตาม
แต่ที่แล้วมาก็ไปกันเป็นกลุ่มบ้าง ไปกันสองคนกับเพื่อนบ้าง
แต่พอเอาเข้าจริงๆแค่การเดินบนฟุตบาทตอนโพล้เพล้ในเมืองที่ไฟดับทั้งเมืองเขาก็ยังรู้สึกแปลกๆ
แต่ละก้าวหนักอึ้ง เพราะโดยนิสัยส่วนตัวเขาไม่ชอบที่จะเป็นจุดสนใจของใคร การอยู่ในที่เปิดโล่งโจ้งไม่ใช่นิสัยของเขา
นาทีนั้นเขาอยากให้ฟ้ามืดไวเสียด้วยซ้ำ เขารู้สึกไม่สนิทใจ
หากเขามากับเพื่อน ความรู้สึกเหล่านี้อาจจะน้อยกว่านี้ก็เป็นได้
- ไฟล์แนบ
-
- IMG_8756.jpg (243.74 KiB) เข้าดูแล้ว 4365 ครั้ง
ลาวใต้... ภาพที่ไม่ได้บันทึก http://www.thaimtb.com/forum/viewtopic. ... &t=1141421
ถนนกลับบ้านพ่อ บนแผ่นดินแม่ http://www.thaimtb.com/forum/viewtopic. ... 6&t=306129
ถนนกลับบ้านพ่อ บนแผ่นดินแม่ http://www.thaimtb.com/forum/viewtopic. ... 6&t=306129
- นพพล
- ขาประจำ
- โพสต์: 1292
- ลงทะเบียนเมื่อ: 29 ส.ค. 2008, 16:01
Re: ทางทิศตะวันตกคือ...พม่า
...ทุ่มกว่าๆ ฟ้ามืดสนิท ไฟฟ้าถูกจ่ายมาแล้ว
ผมเดินดูสภาพของเมืองจนเกือบสุดถนน มองหาร้านค้าและเล็งร้านอาหารที่สนใจเอาไว้สำหรับพรุ่งนี้เช้า
หลอดไฟริมทางให้แสงแค่พอเห็นทางเดินในความมืด ไฟฟ้าในบ้านถูกเปิดแต่ดูเหมือนจะให้ความสว่างได้แค่สลัวๆ
ผมรู้สึกผ่อนคลายมากขึ้น ย่างก้าวบนฟุตบาทไม่หนักอึ้งเหมือนช่วงแรก
อาจจะเพราะมีความมืดเข้ามาปิดบังตัวตนเอาไว้
ความสลัวแม้จะอำพรางการมีตัวตนเอาไว้ แต่ผมก็ยังรู้สึกว่าตัวเองแตกต่างจากพวกเขาอยู่ดี
ความรู้สึกแปลกที่และแปลกถิ่นมันแยกผมออกจากคนอื่น
เป็นเรา เป็นเขา เป็นคุณ เป็นผม
เป็นคนไทย เป็นคนพม่า
ผมเดินดูสภาพของเมืองจนเกือบสุดถนน มองหาร้านค้าและเล็งร้านอาหารที่สนใจเอาไว้สำหรับพรุ่งนี้เช้า
หลอดไฟริมทางให้แสงแค่พอเห็นทางเดินในความมืด ไฟฟ้าในบ้านถูกเปิดแต่ดูเหมือนจะให้ความสว่างได้แค่สลัวๆ
ผมรู้สึกผ่อนคลายมากขึ้น ย่างก้าวบนฟุตบาทไม่หนักอึ้งเหมือนช่วงแรก
อาจจะเพราะมีความมืดเข้ามาปิดบังตัวตนเอาไว้
ความสลัวแม้จะอำพรางการมีตัวตนเอาไว้ แต่ผมก็ยังรู้สึกว่าตัวเองแตกต่างจากพวกเขาอยู่ดี
ความรู้สึกแปลกที่และแปลกถิ่นมันแยกผมออกจากคนอื่น
เป็นเรา เป็นเขา เป็นคุณ เป็นผม
เป็นคนไทย เป็นคนพม่า
- ไฟล์แนบ
-
- IMG_8751.jpg (187.13 KiB) เข้าดูแล้ว 4365 ครั้ง
แก้ไขล่าสุดโดย นพพล เมื่อ 21 ส.ค. 2017, 16:06, แก้ไขแล้ว 1 ครั้ง
ลาวใต้... ภาพที่ไม่ได้บันทึก http://www.thaimtb.com/forum/viewtopic. ... &t=1141421
ถนนกลับบ้านพ่อ บนแผ่นดินแม่ http://www.thaimtb.com/forum/viewtopic. ... 6&t=306129
ถนนกลับบ้านพ่อ บนแผ่นดินแม่ http://www.thaimtb.com/forum/viewtopic. ... 6&t=306129
- นพพล
- ขาประจำ
- โพสต์: 1292
- ลงทะเบียนเมื่อ: 29 ส.ค. 2008, 16:01
Re: ทางทิศตะวันตกคือ...พม่า
...คืนนี้ผมคงกลับไปต้มมาม่ากินในห้อง ทั้งที่ใจจริงอยากเดินเข้าไปกินข้าวในร้านบางร้านซึ่งมีคนนั่งเยอะแยะ
คิดแล้วก็อดเสียดายไม่ได้เพราะอาหารในร้านเหล่านั้นน่าจะอร่อย
ผมยังพะวงกับบางอย่าง มันเป็นอะไรก็ไม่รู้
...ถ้าจะมีสักคนที่ทำให้ผมรู้สึกกลมกลืนกับที่นี้บ้างก็คงมีแต่เขา เด็กหนุ่มที่อยู่เคาน์เตอร์ของเกสเฮ้าส์
เพราะอย่างน้อยเขาก็พูดภาษาไทยกับผมได้
“ผมเคยไปทำงานที่แม่สอด4-5ปีครับ” เขายิ้มพลางเคี้ยวหมาก
เด็กหนุ่มไปทำงานรับจ้างทุกอย่างในแม่สอด
ทั้งก่อสร้าง เด็กเสิร์ฟในร้านอาหาร ล้างจาน ขนผักในตลาด
ทำอยู่5ปีก็กลับบ้านด้วยเหตุผลเดียวกันกับที่คนไกลบ้านบอกตัวเอง
นั่นคือคิดถึงบ้าน
“แล้วไปอยู่เมืองไทยรู้สึกเป็นยังไงบ้าง”
“ดีครับ คนไทยใจดี”เขายิ้มอีกที
ผมยิ้มตอบแต่ไม่พูดอะไรต่อ ไม่รู้ว่าเขาตอบเพื่อเอาใจหรือตอบเพราะรู้สึกอย่างนั้นจริงๆ
แม้ผมจะรู้ว่าคนในประเทศของผมไม่ได้รู้สึกดีกับคนที่นี่สักเท่าไหร่
อยากให้คนในประเทศผมได้ยินสิ่งที่เขาตอบมา
อย่างน้อยการได้พูดคุยกับเขาก็ทำให้ความรู้สึกบางอย่างในใจผมดีขึ้น
…………………………
คิดแล้วก็อดเสียดายไม่ได้เพราะอาหารในร้านเหล่านั้นน่าจะอร่อย
ผมยังพะวงกับบางอย่าง มันเป็นอะไรก็ไม่รู้
...ถ้าจะมีสักคนที่ทำให้ผมรู้สึกกลมกลืนกับที่นี้บ้างก็คงมีแต่เขา เด็กหนุ่มที่อยู่เคาน์เตอร์ของเกสเฮ้าส์
เพราะอย่างน้อยเขาก็พูดภาษาไทยกับผมได้
“ผมเคยไปทำงานที่แม่สอด4-5ปีครับ” เขายิ้มพลางเคี้ยวหมาก
เด็กหนุ่มไปทำงานรับจ้างทุกอย่างในแม่สอด
ทั้งก่อสร้าง เด็กเสิร์ฟในร้านอาหาร ล้างจาน ขนผักในตลาด
ทำอยู่5ปีก็กลับบ้านด้วยเหตุผลเดียวกันกับที่คนไกลบ้านบอกตัวเอง
นั่นคือคิดถึงบ้าน
“แล้วไปอยู่เมืองไทยรู้สึกเป็นยังไงบ้าง”
“ดีครับ คนไทยใจดี”เขายิ้มอีกที
ผมยิ้มตอบแต่ไม่พูดอะไรต่อ ไม่รู้ว่าเขาตอบเพื่อเอาใจหรือตอบเพราะรู้สึกอย่างนั้นจริงๆ
แม้ผมจะรู้ว่าคนในประเทศของผมไม่ได้รู้สึกดีกับคนที่นี่สักเท่าไหร่
อยากให้คนในประเทศผมได้ยินสิ่งที่เขาตอบมา
อย่างน้อยการได้พูดคุยกับเขาก็ทำให้ความรู้สึกบางอย่างในใจผมดีขึ้น
…………………………
- ไฟล์แนบ
-
- IMG_8757.jpg (231.5 KiB) เข้าดูแล้ว 4362 ครั้ง
ลาวใต้... ภาพที่ไม่ได้บันทึก http://www.thaimtb.com/forum/viewtopic. ... &t=1141421
ถนนกลับบ้านพ่อ บนแผ่นดินแม่ http://www.thaimtb.com/forum/viewtopic. ... 6&t=306129
ถนนกลับบ้านพ่อ บนแผ่นดินแม่ http://www.thaimtb.com/forum/viewtopic. ... 6&t=306129
- นพพล
- ขาประจำ
- โพสต์: 1292
- ลงทะเบียนเมื่อ: 29 ส.ค. 2008, 16:01
Re: ทางทิศตะวันตกคือ...พม่า
2.
...เสียงลมจากหม้อลมเบรคผสมเสียงเครื่องยนต์ที่กำลังเร่งความเร็ว
และเสียงอึกทึกครึกโครมจากการที่รถเทรลเลอร์เหล่านั้นวิ่งตกหลุมครั้งแล้วครั้งเล่า
ผมรู้สึกได้ถึงแรงสะเทือนของพื้นร้าน มันทำเอาผมต้องถอนหายใจเบาๆระหว่างนั่งซดน้ำก๋วยเตี๋ยวที่เพิงริมทางนั้น
ตั้งแต่เช้าผมเพิ่งปั่นมาได้ระยะทางแค่สิบกิโล ยังมีระยะทางอีกร่วมเจ็ดสิบกิโลกว่าจะถึงเมืองผาอัน
ยังไม่รู้ว่าผมต้องถอนหายใจอีกเท่าใดกว่าจะปั่นจนจบวันนี้
...เสียงลมจากหม้อลมเบรคผสมเสียงเครื่องยนต์ที่กำลังเร่งความเร็ว
และเสียงอึกทึกครึกโครมจากการที่รถเทรลเลอร์เหล่านั้นวิ่งตกหลุมครั้งแล้วครั้งเล่า
ผมรู้สึกได้ถึงแรงสะเทือนของพื้นร้าน มันทำเอาผมต้องถอนหายใจเบาๆระหว่างนั่งซดน้ำก๋วยเตี๋ยวที่เพิงริมทางนั้น
ตั้งแต่เช้าผมเพิ่งปั่นมาได้ระยะทางแค่สิบกิโล ยังมีระยะทางอีกร่วมเจ็ดสิบกิโลกว่าจะถึงเมืองผาอัน
ยังไม่รู้ว่าผมต้องถอนหายใจอีกเท่าใดกว่าจะปั่นจนจบวันนี้
- ไฟล์แนบ
-
- IMG_8765.jpg (243.83 KiB) เข้าดูแล้ว 4362 ครั้ง
ลาวใต้... ภาพที่ไม่ได้บันทึก http://www.thaimtb.com/forum/viewtopic. ... &t=1141421
ถนนกลับบ้านพ่อ บนแผ่นดินแม่ http://www.thaimtb.com/forum/viewtopic. ... 6&t=306129
ถนนกลับบ้านพ่อ บนแผ่นดินแม่ http://www.thaimtb.com/forum/viewtopic. ... 6&t=306129
- นพพล
- ขาประจำ
- โพสต์: 1292
- ลงทะเบียนเมื่อ: 29 ส.ค. 2008, 16:01
Re: ทางทิศตะวันตกคือ...พม่า
“แถวนี้รถเทรลเลอร์เยอะนะ ผมปั่นมานี่เสียวหลังตลอดทาง” ผมชวนคุยเจ้าของร้านที่เพิ่งลากลับบ้านมาหาครอบครัวช่วงปีใหม่
“คนที่นี่ก็ขี่รถยังงี้แหละพี่ อย่างว่าพม่าไม่มีจราจรเหมือนเมืองไทย มันเลยขับกันมั่วไปหมด”
หลังจากเขาพูดได้ไม่นานเสียงหม้อลมเทรลเลอร์ก็คำรามสนั่นมาจากถนนอีกครั้ง
“ไปอยู่เมืองไทยเก็บเงินได้เยอะไหม”
“ก็พอได้ครับพี่ ดีกว่าอยู่พม่าเยอะเลยครับ แถวพี่จะปั่นไปถึงไหน”
“ผมจะไปผาอันผาอันครับ” ผมตอบ
“เที่ยวในพม่าสบายใจได้ครับพี่ โดยเฉพาะคนแถวนี้ใจดีทุกคน”
“คนที่นี่ก็ขี่รถยังงี้แหละพี่ อย่างว่าพม่าไม่มีจราจรเหมือนเมืองไทย มันเลยขับกันมั่วไปหมด”
หลังจากเขาพูดได้ไม่นานเสียงหม้อลมเทรลเลอร์ก็คำรามสนั่นมาจากถนนอีกครั้ง
“ไปอยู่เมืองไทยเก็บเงินได้เยอะไหม”
“ก็พอได้ครับพี่ ดีกว่าอยู่พม่าเยอะเลยครับ แถวพี่จะปั่นไปถึงไหน”
“ผมจะไปผาอันผาอันครับ” ผมตอบ
“เที่ยวในพม่าสบายใจได้ครับพี่ โดยเฉพาะคนแถวนี้ใจดีทุกคน”
- ไฟล์แนบ
-
- IMG_8766.jpg (211.67 KiB) เข้าดูแล้ว 4360 ครั้ง
ลาวใต้... ภาพที่ไม่ได้บันทึก http://www.thaimtb.com/forum/viewtopic. ... &t=1141421
ถนนกลับบ้านพ่อ บนแผ่นดินแม่ http://www.thaimtb.com/forum/viewtopic. ... 6&t=306129
ถนนกลับบ้านพ่อ บนแผ่นดินแม่ http://www.thaimtb.com/forum/viewtopic. ... 6&t=306129