♫♫ ♫♫ สับถังซ่าส์ ( ขึ้นเขา เข้าป่า กีตาร์ กางเต็นท์ ) ♫♫ ♫♫ (ล่าสุด SPITI VALLEY2016,North of India) p. 1491

[ซาเล้งสีแดง]

day 3 สันแดนปาย (หัวปาย) บ้านเล็กในป่าใหญ่ ดอยดำ

จีโหลของผม ทำงานต่อเนื่องทั้งวัน ตามประสากล้องที่รักษาหน้าที่ โดยมิสนใจใยดีกับอะไรอะไร
ในขณะที่กล้องของเพื่อนคนอื่น หมดอารมณ์ถ่ายภาพเพราะความหิว และเหนื่อย ของเจ้าของกล้อง

[ซาเล้งสีแดง]

[ซาเล้งสีแดง]

[ซาเล้งสีแดง]

ห้ากิโลทำไม ยาวจัง นน่าจะวัดระยะผิดนะ
ช่วงพักจิบน้ำ กินขนม ก่อนถึงฐานทหารดอยดำ มีมุมเปิด สามารถรับสัญญาณมือถือได้ พอให้เราได้โทรส่งข่าวคนที่บ้านได้ ต่างคนรีบโทรหา ผบทบ.
ผมโทรกลับบ้าน โทรได้ แต่โทรติดต่อ ประธานปิง และประธานเอส ติดต่อไม่ได้ทั้งสองคน สงสัยอยู่ในที่อโคจร




หิว รวม เหนื่อย พี่อุ้ยจะชวนผมร้องให้ใช่ไหม

[ซาเล้งสีแดง]

ยังรู้สึกขอบคุณ ทุกครั้งที่ไนท์ทริป เราปลอดภัย ไม่มีอุบัติเหตุ ผีไม่หลอก โจรไม่ปล้น และทำให้เราหายซ่าได้ด้วย

[ซาเล้งสีแดง]

จักรยานคันแรกของโลก ที่ปั่นขึ้นมาถึงยอดดอยดำ (ณ วันที่ 23 พฤศจิกายน พศ. 2557)

ภาพย้อนนะ ย้อนไปก่อนมืด ราวๆ ก่อนหกโมงเย็น ปธ. เอส ขึ้นมาถึงข้างบน และพี่จ่าปั่นขึ้นมาส่ง และรีบช่วยปธ.เอส จนถึงยอดดอยดำ ข้างบน
ไม่แน่ใจว่าใครขึ้นมาถึงก่อนใคร เพราะน่าจะเป็น จักรยานคันแรกของโลก ที่ปั่นขึ้นมาถึงยอดดอยดำ ที่มีการบันทึกไว้ใน thaimtb.com
ส่วนป๋าก้อง และพี่กมล ที่ปั่นขึ้นมา แต่ไมถึงยอด มืดก่อน และปั่นกลับลงไปก่อ เกรงมืดจะอันตรายลงเขากลางคืน

พี่จ่า ช่วยขนของให้ แล้วยัง ช่วยประธานเอสฯ กางเต็นท์ จนเสร็จแล้ว และด้วยความเป็นทหาร จึงฝากฝังให้ทหารหาอาหารมื้อเย็นให้ประธานเอส กิน
และฝากหุงข้าวอีกสองหม้อ เผื่อกลุ่มหลังที่กำลังตามขึ้นมาหลายคน แต่ที่สุด ที่ไม่หลงทางมีแค่ สาม อู๋ อุ้ย ซาฯ ที่ด๊อกแด็ก ตะกายดอยดำ ไนททริปจนถึงยอด

ก่อนที่พี่จ่า จะรีบปั่นย้อนกลับลงไปให้ทันมืด แต่ภายหลัง ต้องเก็บเต็นท์ตรงจุดนี้ เจ้าหน้าที่ฯ ไม่ให้กางเต็นท์นอน เพราะเกรงอันตราย
เนื่องจากเป็นจุดไม่ห่างชายแดนพม่า แค่ข้ามถนนเท่านั้น ทั้งชุดแรก ชุดหลัง หลังจากกินข้าวกันจนอิ่ม จึงต้องปั่นกันลงไป หากางเต็นท์ที่ด้่านล่าง จุดปลอดภัย อีกรอบ
ท่ามกลางความมืดมิด ของเส้นทาง โยกย้ายนิดหน่อย แต่ไม่ลำบากเกินไป

[ซาเล้งสีแดง]

ยอดดอยดำ (ถึงยอด แต่ไม่ได้นอนยอด)

ในที่สุด ผมและเพื่อน ก็ขึ้นมาถึง จุดไฮไลท์ ของทริป ยอดดอยดำ ในเวลาเกือบสามทุ่ม ของวันที่ 23 พฤศจิกายน พศ. 2557สามเสือจอมอู้ อู๋ อุ้ย ซาฯ มาถึงข้างบน
ยอดดอยดำ (ฐานทหารฯ) จุดที่ ออฟโรด หลายคัน ใฝ่ฝันอยากมาให้ถึง เราพิชิตแล้ว ด้วยจักรยาน นับเป็ทัวริ่ง ชุดแรกของโลก ที่ขึ้นมาถึงที่นี่
หากนับรวมคนที่ปั่นขึ้นจนถึงยอดมี ห้าคน คือ ปธ.เอส พี่จ่า พี่อู๋ พี่อุ้ย และซาฯ เมื่อเราขึ้นมาถึงด้านบนฐานทหาร ได้รับการต้อนรับ อย่างดี

พี่ๆ ทหาร ที่ด่านบนยอดดอยดำ ได้หุงข้าวหม้อใหญ่ และเลี้ยงข้าว และได้รอ กินกันจนอิ่ม เราไม่ทราบมาก่อน ว่าเป็นจุดสงวนห้ามนักท่องเที่ยวพักค้างคืน
ขึ้นมาเที่ยวได้ แต่ไม่อนุญาติถ่ายภาพ และ ไม่อนุญาตนักท่องเที่ยวกางเต็นท์พักแรมข้างบน ด้วยสงวนไว้ ด้วยเหตุผลด้านความมั่นคง เสียดายถ่ายภาพไม่ได้ครับ
พวกเราขอขอบคุณ พี่ๆ ทหารสำหรับอาหาร มื้อเย็นครับ


จากนั้นพวกเราต้องย้ายที่นอนมิลำบากอะไรมาก ปรับแผนนิดหน่อยอีกรอบ ก่อนลง ไปพักที่ด้านล่างลงไป อีกรอบท่ามกลางความมืดมิด



เราอึดกันปานแรด เราทนทานเกินจริง ผมยังงง ว่าวันนี้ ลุยมาทั้งวัน เช้ายันมืด ยันเที่ยงคืน ร่างกายเราทนได้ไง หากอยู่ที่บ้านสภาพแบบนี้
ผมคงโอดโอย สำออยไปนานแล้ว นี่มันประหลาดแท้ เราโยกย้ายกองเกวียน ม้าเหล็ก จนทำเลที่ไตร่ตรองแล้ว ว่าพอที่จะปลอดภัย กางเต็นท์อีกครั้ง หลังเที่ยงคืน





ราตรีนี้ หนาวมาก เหนื่อยจนไม่มีสมาธิตั้งโหมดกล้องในการถ่ายกลางคืนรอบเต็นท์ ผมไปสาละวนกับเตาอีกรอบ หนาวจนทุกคนต้องการความอุ่น
ยื่นกล้องให้พี่อุ้ย เป็นผู้ถ่าย เอาตามใจเลยนะ ส่วนผมเป็นเชฟรอบดึกอีกครั้ง



เที่ยงคืนแล้ว บนพิกัดที่สามารถนอนได้ ณ ดอยดำ เรายังจุดเตาเพื่อหาอะไรอุ่นๆ ร้อนๆ แก้หนาวเจ้าเตา primus เตาฟู่ตัวเก่งของผม ตอนนี้มันเป็นขวัญใจเพื่อนๆในกลุ่มไปแล้ว
บริการ ต้มน้ำร้อน ชงกาแฟร้อนให้พี่อู๋ และประธานเอส ชงโอวันตินให้พี่อุ้ย ด้วย ส่วนผม มี หงส์ทองแบนเก่ง แก้หนาว กินอยู่คนเดียว ไม่มีใครจิบเหล้าเป็นเพื่อนเลยคืนนี้
คิดถึงหงส์ทอง คิดถึงพี่เอิ๊ก จัง หากพี่มาด้วย ผมคงมีเพื่อนกินหงส์ทองแน่เลย

ก่อนนอน แซวแบบอำปนขู่ บอกพี่อุ้ย ว่าพรุ่งนี้เช้า พี่ต้องตื่นตีสี่นะ จึงจะเก็บเต็นท์ทัน เพราะพี่อุ้ยบอกเราว่า ต้องใช้เวลาเก็บของ หนึ่งชั่วโมง หากเร็วกว่านั้นจะลืมของ


นอนกลางป่าอีกหนึ่งคืน สำหรับ เอส อู๋ อุ้ย ซาฯ คืนนี้หนาวสุดขั้ว หมอกและน้ำค้างลงหนามาก ฟลายชีทเปียกตั้งแต่ยังไม่นอน

เพื่อนๆ หลับหมดแล้ว ด้วยความเพลีย ผมหลับเป็นคนสุดท้าย นอนประมาณ ตีหนึ่ง อากาศหนาวมากมาย น้ำค้างลงอย่างแรง ราวกับฝนพรำ
พวกเราผ่านวันแห่งความประทับใจได้อีกหนึ่งวัน เวลานี้ ทุกคนเข้าเต็นท์ตัวเองหมดแล้ว ผมก็มุดเข้าเต็นท์เช่นกัน
ปล่อยม้าเหล็กวีนัส นอนหนาวอยู่ข้าวนอกเต็นท์ กับเท้าเลอะขี้โคลน



ภาพกลางคืน ตอนก่อนมุดเต็นท์แยกย้ายเข้านอน ท่านประธานฯ งัด ดูนแปดสี ออกมา ในเต็นทืใช้ไฟฉายช่วย ได้ภาพและแสงที่สวยงามและได้บรรยากาศ
นอนกลางดินกินกลางป่า มากทีเดียว




เป็นทริปที่ผมดันลืมกีตาร์ ลืมอูกุเลเล ปกติพกทุกทริป ดาวเต็มฟ้าแบบคืนนี้ คิดถึงเพลง ของ ดอน แมคเคลน
เพลงในอดีตที่ ปิ๊คคิ่งอคูสติกกีตาร์ได้เพราะพริ่ง เข้ากับดาวคืนนี้เหลือเกิน stary night



ก่อนซุกตัวหลับในถุงนอนองศาลบ ผมโผล่หัวออกม่จากเต็นท์ตัวเก่ง
ผมยื่นกล้องจีโหล ออกลอดมานอกซิปประตูเต็นท์ ตั้งเวลา ตั้งโหมด M และ ISO เยอะ เปิดหน้ากล้องแบบมั่วๆ
วางกล้องบนรองเท้าที่เลอะเละโคลนแทนขาตั้งกล้อง แหงนหน้ากล้องผ่านหลังคาเต็นท์ของ พี่อุ้ย
ภาพนี้ผมตั้งใจบันทึกดวงดาว บนฟ้าที่คืนนี่ดาวเต็มฟ้า กามี่เคยสอนวิะีถ่ายภาพดาวไว้ ตอนไปทริปน่าน ต้องใช้ขาตั้งกล้องด้วย
แต่ผมขี้เกียจรื้อขาตั้งกล้องแล้ว และ จีโหล ทำได้แค่ก็โอนะ



เหมือนเป็นการย้ำเตือนตน ว่า ทัวริ่งจักรยาน คำนี้สำหรับผม ไม่อาจหมายถึงการปั่นทัวริ่ง ทางไกลๆ ข้ามประเทศ หรือ ตั้งฝันเป้าหมายรอบโลก
มันคงเกินตัวมากไป เอาแค่เป้าเล็กๆ ได้ปั่นขึ้นภูเขาเล็กๆ สักลูก ปั่นขึ้นไปต้มมาม่าบนยอดเขา นอนกางเต็นท์นับดาว
ร้องเพลงคาราบาว บนภูเขาลูกนั้น แค่นี้ก็โอแล้ว สุขสุดๆ แล้ว สำหรับมนุษย์เงินเดือนพื้นๆ คนหนึ่ง

ราตรีสวัสดิ์ สำหรับค่ำคืนแห่ง day 3 กางเต็นท์นอนกลางป่าดอยดำ และราตรีแห่งหมอกหนาว ดาวเต็มฟ้า

[สส]

มันจะหายเร้อ ความซ่า น่ากลัวรักษายาก

[ซาเล้งสีแดง]

Day 4
ทางดิบ มหากาฬ ดอยดำ-ปายสองแง่


เช้านี้ผมตั้งนาฬิกาปลุกในมือถือ ให้ปลุกตั้งแต่ตสี่ครึ่ง ลุกขึ้นมาต้มน้ำร้อน ชงกาแฟ และชงมาม่า ทุกคนตื่นเช้าหมดเลย ด้วยเช้านี้ เราสี่คน บนดอยดำนี้
ต้องรีบลงจากตอยดำ และตั้งใจว่า จะไม่ให้เสียเวลาเดินทางของกลุ่มใหญ่ เพราะข้างล่างรออยู่ 7 คน หนาวสะใจ เช้าๆน้ำค้างเปียกไปหมด




แสงเช้าค่อยๆเริ่ม แสงดาว ค่อยๆ หายไป

[ซาเล้งสีแดง]

ปลุกให้ตื่น ลุกขึ้นมากิน ตั้งแต่ไก่โห่

[ซาเล้งสีแดง]

กาแฟร้อนๆ สำคัญมากๆ ก่อนการเดินทางสายดิบ หินโหด ในวันนี้ จะต้องขับไล่ข้าศึกออกจากร่างกายให้ได้ ข้างบนนี้ ไม่มีห้องน้ำ ป่าเป็นที่พึ่งทีดี

[ซาเล้งสีแดง]

กินกันเสร็จทำธุระส่วนตัวแล้วแต่ฝีมือใครมัน แต่ที่แน่ๆ ต้องให้ไว
พี่อู๋ กำลังเก็บเต็นท์เปียกๆ เก็บยากจริงๆ หากเก็บไม่ดี จะเปียกลาม ไปถึงเสื้อผ้าแห้งทั้งถุง แถมยังต้องลงเขา ที่เวลาไม่เกินหกโมงเช้า
กะว่าแปดโมง ให้ถึงข้างล่าง ประธานปิงจะได้ไม่เสียเวลารอ สี่เสือ เราต่างเกรงใจประธานทริป และเพื่อนๆ ที่รอเราอยู่เบื้องล่าง โครงการฯ

[ซาเล้งสีแดง]

ไม่อยากเชื่อครับ พี่อุ้ย ไวมาก จากเดิมเก็บเสร็จทีหลัง และขอเวลาเก็บของ หนึ่งชั่วโมง ห้ามเร่ง เดี๋ยวลืมของ
แต่วันนี้ มามาดหล่อ เก็บของเสร็จก่อนใคร เพื่อน

[ซาเล้งสีแดง]

[ซาเล้งสีแดง]

มันจะหายเร้อ ความซ่า น่ากลัวรักษายาก

ยากแค่ไหน ก็จะรักษา