ใช่คะกำลังจะกลับบ้าน ปั่นทะลุมาจาก สภากาชาด แวะไปบริจาคโลหิตซักนิดหนึ่ง เลือดบ้าพลังมันเยอะ เอาออกไปซัก 450ซีซี เบาตัวสบายดี วันนี้ขี่น้องเมอร์สีดำMATT40ไป เพราะน้องขาวอวบติดไฟเต็มแผงตั้งแต่เมื่อคืน ขี้เกียจแกะ วันนี้ไปไปบริจาคโลหิตแก้เคล็ดนิดหนึ่งtayya เขียน:วันนี้คิดว่าเห็นคุณเชอรีปั่นอยู่ในสยามสแควร์ตอนเที่ยงกว่าๆ
ใช่หรือเปล่าครับ (ไม่แน่ใจเพราะไม่เห็นไฟ)
รู้สึกไม่ค่อยดีช่วงนี้คงมีเจ้ากรรมนายเวร หกล้ม น้ำร้อนลวก รถล้มกลิ้งๆๆๆๆ และเมื่อคืนโดนรถเฉี่ยวเต็มๆที่แยกภูเขาทอง กำลังจะไปเยาวราชทานเข้ากับแก๊งค์ขาอ่อน ....วิ่งขึ้นจากถนนดินสอมากัน4หน่วย เลี้ยวขวามาออกภูเขาทอง เพื่อตรงไปถนนมหาชัย(ปรกติเราจะรั้งท้ายเสมอ บังเอิญวันนี้ไม่มีคนรู้ทางเราก็เลยต้องนำ) ระหว่างกำลังจะข้ามแยกก็มีรถไร้สติ(สมาธิและปัญญา)อยู่เลนขวาเห็นๆวิ่งอย่างเร็วมาปาดหน้าเราเพื่อเลี้ยวซ้าย (ฟายจริงๆ) ตามมาด้วยเสียงอะไรก็ไม่รู้ รู้แต่ดังมากๆ แล้วก็เสียงพี่ในกลุ่มที่ขี่ตามมาไม่ไกลตะโกนด้วยความตกใจ "....เ......ช......อ......รี่......." ฮาฮา เสร็จแล้วเรา ตายแน่ๆ รถมันเฉี่ยวเรานี่หว่า ดังตึงๆๆๆ ใจนึกว่าตายแน่ๆวันนี้จะล้มท่าไหนดี ......ไม่ยักกะล้มเหออออออะ ไม่รู้ว่ารอดมาได้ไงเพราะเหมือนว่าถูกล้อหลังเกี่ยวไปแล้วน้า (มันชวนแต่เราไม่อยากไปด้วย ฮาฮาฮา อารมณ์เสีย) .....ยังไม่ทันได้ตั้งสติเลื้อยไปเลื้อยมาอยู่ ไอ้รถแท๊กซี่จากถนนมหาชัยก็วิ่งตรงเข้ามาจะเลี้ยวขวาอีก โอ๊ยตายแน่ๆ ขนาดรถฝั่งตรงข้ามได้ยินเสียงตึงๆๆ ยังเบรคไม่กล้าข้ามมา มีไอ้แท๊กซี่คันที่ว่าเนี่ยพุ่งมาอย่างเร็ว น่ากลัวที่สุด อาศัยเลี้ยงตัวบนจั๊กกะยานได้ดี เลยรอดมาได้มั๊ง โม้อีกแล้ว น่าหมั่นไส้(จริงๆแล้วไม่เกี๋ยวหรอกคะ พูดให้ขำๆ) .........สาบานว่าไม่รู้เหมือนกันว่ารอดมาได้ยังไง คนขี่ตามมายังว่าไม่น่าจะรอด เหมือนพระเจ้ามาช่วยไม่ให้ล้มและหลบได้จริงๆ อันนี้รู้สึกได้ถึงสิ่งศักดิสิทธิที่สุด เพราะโดนเต็มๆถึงเสียงดังลั่นถนนขนาดนั้นไม่น่าจะมายืนยิ้มได้เลย .........อันนี้คงต้องยกให้ผลบุญของการสวดมนต์ ภาวนา ทำบุญและทำทาน แผ่เมตตาให้เจ้ากรรมนายเวรแล้วกัน งานนี้บอกได้คำเดียว .....เฮงมากมากกกกกกก
(ไม่ได้ห้อยพระอะไรคะ มีฮู้สีแดงของไต่ฮงกง และเหรียญอริยสัจ4อีกเหรียญแค่นั้น)
น้องที่ขี่รถพับBROMPTONว่า ถ้าเป็นเค้าคงจะลงไปนอนกลางถนนแล้ว เค้าขี่อยู่ท้ายสุดของกลุ่มและเห็นรถคันนี้ขับมาเลนขวานึกว่าจะตรงไปเหมือนเรา รู้อีกที่พี่รี่ก็โดนไปซะแล้ว เรามากัน4คันแทนที่เค้าจะรอต่อท้ายเพื่อเลี้ยวซ้าย ใจร้อนมาปาดหน้าทำไม ไม่เข้าใจ ไม่กี่วินาทีเอง ...เฮอะๆๆๆ ขายังไม่หายสั่นเลย วันนี้ปั่นไปสภากาชาดก็มุดๆๆๆๆอย่างเดียว รู้สึกไม่ค่อยดีกับถนนใหญ่เท่าไร
ไม่เจอกับตัวเองไม่รู้สึก ...รู้แล้วว่าทำไม มีแต่คนห่วงใยเวลาบอกว่าขี่จักรยาน เราระวังแทบตายติดไฟรอบคัน มาเจอไอ้บ้าโรคจิตซักคนไฟ16ดวงไม่มีความหมายเลย เรารถเล็กรักษากฎจราจรเสมอ มาเจอรถใหญ่นิสัยแบบนี้เราไม่มีทางสู้เลยนะ .........เซ็งชีวิต โช๊คขาวๆกับดุมล้อและบันไดมีแผลเลย ....แต่ก็ดีใจที่ไม่เจ็บตัว ตกใจพอควร!!!!!
ก็เลยไปเอาเลือดออกแก้เคล็ดนิดหนึ่ง ......จริงๆก็คือตั้งใจไว้อยู่แล้วเพราะครบกำหนดมาสองสามเดือน ก็เลยถือโอกาสไปซะเลยคะ
ดีใจที่จำกันได้นะคะ ไม่รู้ว่าเคยไปทริปด้วยกันหรือเปล่าคะ