Pack brompton จากดอนเมืองมาสิงค์โปร์แล้วกนะเป๋าไม่มาด้วย !!!

[saruno]

ข้อมูลล่าสุดที่สายการบินบอกผมคือ กระเป๋าลงสายพานแล้ว และ มีคนหยิบบอกไป(ซึ่งไม่รู้ว่าเป็นใคร)

20160427_133515000_iOS.jpg (58.7 KiB) เข้าดูแล้ว 889 ครั้ง

อธิบายจากภาพ สีเขียวคือจุดที่ผมเห็นกระเป๋า (ภายหลังทางสายการบินส่งภาพมาให้ผมดู)
สีแดงคือข้อมูลที่สายการบินยืนยันมาครับ ว่ากระเป๋าถูกจากเครื่องมาขึ้นสายพานที่สิงคโปร์แล้ว

ก็คือ1.ตรงเค้าเตอร์เช็คอิน กับ2.จุดลำเลียง
แต่ระหว่าง 2-3 ก็คือจุดลำเลียงไปที่เครื่อง จุดนั้นไม่มีกล้องครับ สายการบินเลยต้องเช็คจากแท็กกระเป๋าในระบบแทน


ทีนี้ผมเลยเข้าใจว่า ตอนที่ให้ตำรวจสิงคโปร์ดูกล้อง ไม่รู้ว่าดูไม่ออกรึเปล่าเพราะให้ภาพด้านที่มีโลโก้จักรยานไป ถ้าเกิดกระเป๋าวางคว่ำนี่ ถ้าไม่รู้จักจะดูไม่ออกจริงๆ
ผมเลยวาดภาพส่งไปให้สายการบิน บอกว่าช่วยส่งให้ทีมค้นหาด้วย เผื่อเขามองไม่ออก
พร้อมหาภาพตัวอย่างให้เค้าไปดูด้วย
(ตอนดู cctv ที่ดอนเมืองกระเป๋าผมวางคว่ำหน้าอยู่ ผมดูไม่ออกเหมือนกัน พอมาดูซ้ำดีๆก็เห็นป้ายชื่อกับล้อลาก)

20160418_094538714_iOS.jpg (48.15 KiB) เข้าดูแล้ว 889 ครั้ง

ตอนนี้ยังคงรอผลจากทางตำรวจสิงคโปร์

[ลุงภพ]

มีคนบอกผมว่า เมื่อพิสูจน์ได้ว่า กระเป๋าเดินทางมาบนสายพานส่งสัมภาระของสนามบินปลายทาง สายการบินหมดหน้าที่ไม่ต้องรับผิดค่าเสียหาย

จริงหรือเปล่าไม่รู้ ผมไม่เคยเจอปัญหานี้

[saruno]

มีคนบอกผมว่า เมื่อพิสูจน์ได้ว่า กระเป๋าเดินทางมาบนสายพานส่งสัมภาระของสนามบินปลายทาง สายการบินหมดหน้าที่ไม่ต้องรับผิดค่าเสียหาย

จริงหรือเปล่าไม่รู้ ผมไม่เคยเจอปัญหานี้

ถูกต้องครับ กำหนดไว้พระราชบัญญัติ การรับขนทางอากาศระหว่างประเทศ พ.ศ. ๒๕๕๘

มาตรา ๑๒ ผู้ขนส่งต้องรับผิดในความเสียหายที่เกิดขึ้นจากกรณีล่าช้าในการรับขนทางอากาศ
ซึ่งคนโดยสารหรือสัมภาระ เว้นแต่จะพิสูจน์ได้ว่า
ผู้ขนส่ง และลูกจ้างและตัวแทนของผู้ขนส่ง
ได้ดําเนินมาตรการทั้งปวงที่ควรต้องกระทําเพื่อหลีกเลี่ยงความเสียหายนั้น หรือเป็นการพ้นวิสัยที่ผู้ขนส่ง และลูกจ้าง
และตัวแทนของผู้ขนส่งจะดําเนินมาตรการทั้งปวงที่ควรต้องกระทําเพื่อหลีกเลี่ยงความเสียหายนั้น

ซึ่งทางสายการบินจะต้องแสดงหลักฐานว่าได้ปฎิบัติหน้าที่ครบถ้วนแล้วครับ
กรณีที่โดมิจฉาชีพขโมยจากจุดรับกระเป๋าอาจตีความได้ว่าสายการบินทำหน้าที่ได้ครบถูกต้องแล้วครับ

[saruno]

ได้รับโทรศัพท์จากสายการบินเมื่อเช้านี้
ทางสายการบินแจ้งว่า จะให้ทางสิงคโปร์ตรวจสอบเรื่องกระเป๋าผมที่สนามบินอีกครั้งอย่างละเอียด

เนื่องจากครบกำหนดเวลาของสัมภาระสูญหายที่สายการบินกำหนดแล้วทางสายการบินจะออก Apologize Letter และเอกสารทำเรื่องชดเชยค่าเสียหายให้ จึงรบกวนขอสำเนา passport และ book bank

ทางสายการบินแจ้งว่าถึงแม้จะชดเชยค่าเสียหายแล้ว
แต่กระบวนการค้นหายังคงดำเนินต่อไป

[Tangchai007]

ค่าเสียหายคง ราวๆ2หมื่นบาท

[saruno]

ไม่คิดว่าชีวิตมันจะพิมพ์อะไรออกมายาวขนาดนี้

หลังจากนั่งศึกษากฎหมายการขนส่งทางอากาศมาพักใหญ่
ตอนนี้มีทางเลือกสองอย่าง

1. รับข้อเสนอของสายการบิน ที่จะชดเชยค่ากระเป๋าล่าช้าให้ 20 usd per kg. รวทั้งหมดจะได้ค่าชดเชย 300 usd (15kg.)
และสายการบินจะดำเนินการค้นหากระเป๋าอย่างละเอียดที่สนามบินสิงคโปร์อีกครั้ง

2. ยื่นจดหมายถึงสายการบินเพื่อขอใช้สิทธิ์ตาม พรบ.ขนส่งทางอากาศ ที่จำกัดค่าชดเชยกรณีสัมภาระล่าช้าหรือสูญหายไว้ไม่เกิน1,131หน่วยอัตราแลกเปลี่ยน หรือเท่ากับ 56,108 บาท
ยกเว้นแต่สายการบินสามารถพิสูจน์ได้ว่า จุดที่กระเป๋าเราหายไปนั้น พ้นขอบเขตความรับผิดชอบของสายการบินแล้ว

ซึ่งสิ่งที่พรบ.กำหนดไว้นั่นก็คือ ถ้าหากกระเป๋าเราหายจากผู้โดยสารคนอื่นหยิบไป สายการบินไม่ต้องรับผิดชอบใดๆ จะมีเพียงหน้าที่ช่วยประสานงานเพื่อ ให้ได้สัมภาระคืนมาเท่านั้น

สำหรับเราถือว่าพรบ.นี้เป็นธรรมกับทั้งสองฝ่าย
ที้นี้เราจะลองพิมพ์ความคิดของเราทั้งหมดออกมาดูแล้วพรุ่งนี้เช้าตื่นมาอ่านมันและตัดสินใจอีกที

-----------

แต่สาเหตุที่เรายังลังเลตัดสินใจดำเนินการข้อสองคือ

- เราไม่มีข้อมูลยืนยันอะไรเลยว่ายื่นไปแล้วชนะแน่ๆเราอาจพบกับความจริงอันน่าเจ็บปวดที่รออยู่ก็คือ ทุกอย่างเป็นจริงตามที่สายการบินให้ข้อมูลเรา และสายการบินไม่จำเป็นต้องรับผิดชอบอะไรเลยซึ่งกฎหมายมันระบุเอาไว้ชัดเจน

- สภาพจิตใจหลังจากดำเนินการ เราจะอดทนพอที่จะไม่ให้กระทบกับคนรอบตัวและหน้าที่การงาน (ช่วงนี้ยอมรับว่ามันกระทบเยอะและทำให้เสียสมาธิพอสมควร)

- เราอาจจะต้องลงทุนไปกับเรื่องคดีความและเวลาหากต้องไปพอสูจน์กันในชั้นศาล

-----------
แต่ถ้าเราเลือกข้อแรกล่ะ

- เราลังเลว่าหากเดินทางข้อหนึ่ง มันคือการยอมแพ้หรือเปล่า เราจะต้องเผชิญกับสภาวะself esteem ต่ำในระยะหนึ่งแน่ๆถ้าเราตัดสินใจเลือกทางนี้

-เราต้องการอะไรกันแน่ ระหว่างเจ้าจักรยานหรือจักรยานคันนั้นมันไม่ได้มีคุณค่ากับเราเพราะเราต้องการแค่เงินชดเชยเต็มจำนวน หรือเราต้องการแค่รู้ความจริงทั้งหมดว่ามันเกิดอะไรขึ้นกันแน่

- พบกันครึ่งทางระหว่างเราและสายการบิน เรารู้สึกว่าเจ้าหน้าที่ทุกคนที่เราเจอนั้นไม่ต่างจากเรา ที่พยายามเต็มที่ในความสามารถและความรับผิดชอบของตัวเค้าเอง และไม่ได้แสดงออกว่าจะบ่ายเบี่ยงความรับผิดชอบนั้นออกไป เรายังรู้สึกดีที่เขาเสนอเงินชดเชยจำนวนหนึ่งทั้งๆที่ไม่รู้ว่ากระเป๋านั้นเป็นหายไปอย่างไรกันแน่ (หรือจริงๆเขาอาจจะรู้อยู่แก่ใจแล้วก็ได้เลยตัดสินใจยื่นข้อเสนอนี้กับเรา)

อย่างเคสนึงที่ครอบครัวชาวต่างชาติโดนรุมทำร้ายที่หัวหิน อันนั้นเลวร้ายกว่าเราอีกเพราะถูกทำร้ายทั้งร่างกายและจิตใจ แถมฟ้องร้องกันไม่รู้จะได้ค่าเสียหายกันหรือเปล่า เคสนั้นมันหนักหนาสาหัสยิ่งกว่าเรา

- ไม่ได้กลับมามือเปล่า สุดท้ายสิ่งที่เราเสียไปเป็นแค่ของนอกกาย ที่ยังพอหาใหม่ได้ แต่เรากำลังจะเสียสุขภาพจิตอย่างหนักและมันจะเป็นผลกระทบลูกโซ่กับคนรอบตัวและหน้าที่หลักที่เราต้องทำ

สุดท้ายเราอาจจะได้ทรัพย์สินคืนมาแต่อาจจะแลกมาด้วยความรู้สึกของคนรอบข้างและโอกาสทางหน้าที่การงานที่เราควรเน้นสมาธิไปกับมัน

- ถ้าโชคดีอาจเจอสัมภาระ(ถึงรู้อยู่ว่าโอกาจอาจจะน้อย)

-------------

สำหรับเรา 21 วันที่ผ่านมาเป็นบทเรียนชีวิตที่ทดสอบความแข็งแกร่งของจิตใจเรามาก เราคิดว่าจะสามารถเผชิญกับปัญหาอะไรก็ได้ทุกวัน เพราะสุดท้ายความสุขของเราคือ ปั่นจักรยานคันโปรดกลับบ้าน

ซึ่งอยู่มาวันนึงจักรยานมันหายไป กลายเป็นว่า เหมือนคนโดนตัดขา
มันเดินเหมือนเดิมไม่ได้แล้ว ถ้าคุณไม่หาวิธีเดินแบบใหม่ คุณก็จะต้องนอนอยู่ตรงนั้นต่อไปเรื่อยๆ

พูดอีกแบบนึงก็คือถ้าชีวิตคุณมีตัวแปรนึงที่มันมีผลต่อความสุขโดยรวมของคุณ วันนึงมีเหตุการ์บางอย่างทำให้ตัวแปรนั้นหายไปจะเกิดอะไรขึ้น?

จิตใจคุณที่คิดว่าแข็งแรงมันแข็งแรงจริงหรือเปล่า
หรือจริงๆแล้วคุณยึดความสุขไว้กับสิ่งนั้นมากเกินไป

ขอบคุณทุกคนที่อ่านถึงตรงนี้ครับ

[คนใจง่าย]

สิ่งสำคัญหรือสิ่งที่มีความหมายกับชีวิตเรานั้นล้วนมีมากกว่าหนึ่งเรื่องหนึ่งสิ่งทั้งสิ้น ครั้นถึงเวลาต้องจากลากันซึ่งเป็นปกติชีวิต "เราเลือกวิธีจัดการกับมันอย่างไร?"

[ลุงภพ]

ควรรับเงินกรณีล่าช้า ตามข้อแรกไว้ก่อน

แล้วปล่อยเวลาไว้สักระยะหนึ่ง จึงติดตามทวงถามเรื่อตำรวจสิงคโปร์ ไปถึงไหน

ถ้าไม่คืบหน้า ก็เครมเรื่องกระเป๋าจักรยานหาย กับ สายการบิน น่าจะดีกวานะ

ผลจะออกอย่างไร คงต้องยอมรับตามนั้น

[vendorist]

ตอนผมแพคมาเซี่ยงไฮ้นี่ก็เสียวเหมือนกัน

ใช้กระเป๋ารุ่นเดียวกับเจ้าของกระทู้เลย ตอนเห็นกระเป๋าลอยมาที่สายพานค่อยใจชื้น

ตอนนี้กลับรู้สึกว่า การที่มีโลโก้จักรยานที่กระเป๋าอาจจะเป็นเรื่องไม่ดีไปซะแล้ว ทำให้เป็นสิ่งล่อต่อล่อใจหรือเปล่า

[restart]

เลิกใช้กระเป๋าที่มีโลโก้จักรยานกันเถอะครับเพื่อความปลอดภัย ไม่ใช่แค่สนามบินเท่านั้น ไปที่ไหนก็ตามก็เสี่ยงครับถ้ามีรูปจักรยานมันล่อตาโจรครับ เป็นผมจะใช้กระเป๋าhardcaseทั่วๆไปครับ ด้านในจะห่อด้วยแผ่นฟองน้ำรอบจักรยานอีกที

[shpiak]

แก๊งค์จีนนี่ขึ้นชื่อเรื่องฉกของ เล่นกันตั้งแต่อยู่บนฟ้าด้วยซ้ำ ทำเป็นขบวนการก็มี ฉายเดี่ยวก็มี ฉกของกันตอนหลับหรือลุกไปเข้าห้องน้ำครับ

[saruno]

Day 32

วันนี้เช้าผมอีเมลไปถามเรื่องความคืบหน้าอีกครั้ง
ช่วงเย็นๆผมได้รับโทรศัพท์จากเจ้าหน้าที่ติดตามกระเป๋าของสายการบิน
ทางเจ้าหน้าที่ได้โทรมาขออภัยจากความล่าช้า และแจ้งว่าจะช่วงเร่งรัดการค้นหาให้เร็วขึ้น

—------

ผมตอบกลับไปว่าผมไม่เป็นไรคุณทำดีแล้ว ขอบคุณเจ้าหน้าที่ทุกคนมาก
แต่ผมคงต้องดำเนินการตามสิทธิ์ที่ผมมีอยู่ เพราะตอนนี้ผ่านไป 32 วันแล้ว
ถึงแม้ทางสายการบินจะบอกว่า อยู่ระหว่างรอตรวจสอบจากสิงคโปร์
แต่ผมต้องการเอกสารชัดเจน ถึงแม้สุดท้ายพิสูจน์กันแล้วสายการบินไม่ต้องรับผิดชอบ ผมก็ไม่ติดใจอะไร (ดีกว่าต้องมานั่งรอและคิดไปเองอยู่หลายวัน สุขภาพจิตเสียกันพอดี)

----------

หลังจากคุยกับสายการบินเสร็จ ผมโทรศัพท์หาทนายและเล่าเรื่องต่างๆให้ฟังจึงได้ข้อสรุปว่าพรุ่งนี้เช้าผมกับทนายจะไปที่สถานีตำรวจดอนเมืองเพื่อแจ้งความร้องทุกข์และให้พี่ทนายทำเอกสารเพื่อดำเนินการกับทางสายการบินต่อไป

ไว้พรุ่งนี้จะกลับมาอัพเดทให้ฟังครับ

---------
เพิ่มเติม
---------
สิทธิของผู้โดยสารตามกฎหมาย ผมศึกษาจาก
พรบ.การรับขนทางอากาศระหว่างประเทศ พ.ศ.2558

[Mengmi]

ติดตามอ่านมาตั้งแต่ที่พี่มาขอความเห็นว่าจะpackจักรยานยังไง จนมาเห็นว่าจักรยามมาไม่ถึง แล้วก็มาพบว่าหายไปได้ยังไง
อ่านแล้วก็เจ็บใจแทน แต่ถึงยังไงก็ของนอกกาย หายแล้วก็ต้องทำใจอย่าคิดมากจนเสียสุขภาพ
เรียกร้องสิทธิ์ตามที่ได้ ได้เท่าไรก็คงต้องเท่านั้นขอแค่อยากละเลยสิทธิ์
เป็นกำลังใจให้ครับ

ปล.ผมก็เคยเอาbromptonขึ้นเครื่องบิน โชคดีที่ไม่หาย ครั้งหน้าคงคิดหนักว่าจะเอาไปดีหรือเปล่า

[toop]

ไม่ทราบว่า ความคืบหน้าของเรื่องนี้ไปถึงไหนแล้วครับ

[saruno]

สวัสดีครับทุกท่าน

หลังจากทนายรับเรื่องไป ผมตามเรื่องกับสายการบินเรื่องหลักฐานการสูญหายตลอดเวลาสามเดือน

ปรากฎว่าผมโดนทนายเบี้ยว ไม่ทำคดีให้
แต่โชคยังดี สายการบินติดต่อกลับมาว่า ไม่สามารถเอาหลักฐานจากสนามบินสิงคโปร์ได้
จึงจะทำเรื่องชดเชยค่าเสียหายให้
แต่เนื่องจากเงื่อนไขของสายการบิน
ผมจะได้รับค่สชดเชย 20 usd per kg.
ทั้งหมดเป็น 300 usd

คราวหน้าคงต้องมีประกันเดินทางเพิ่มเติมละครับ