แหมมมมมม............
คุณ jackหนองบัว ใช้ภาษาซ๊ะน่ารักเชียว..........
...ผมว่า ที่เงียบหายกันไปบ้าง ก็คงเป็นเพราะปัจจัยบางประการนั่นเองครับ ตัวอย่างจากผมเอง (ไม่ได้ใช้ downhill แต่ชอบลุยในลักษณะเีดียวกันครับ) ในอดีต คือ.....
1. หาเพื่อนปั่น ที่จะปั่นลุย และ พร้อมเจ็บตัวได้ทุกเมื่อ ค่อนข้างหาได้ยาก หรือ ไม่มีนั่นเองครับ ( เพราะส่วนใหญ่ก็รักษาผิวพรรณกันทั้งนั้น )...
2. ถ้ามีเพื่อนประเภที่ 1 แต่มันดันไม่ได้ซ้อมจริงจังเหมือนกับเรา ปั่นด้วยกันก็ไม่เหมอ ๆ กัน และอีกอย่างเวลาว่างก็ไม่ค่อยตรงกัน
3. ไม่ค่อยมีตังค์เติมน้ำมันรถ และไม่มีรถกระบะ ที่จะนำพาเราไปลุยในถิ่นฐานต่าง ๆ ได้บ่อย ๆ ( เพราะส่วนใหญ่สถานที่เหล่านั้น มักอยู่ตามต่างจังหวัด แต่เราบ้านอยู่กรุงเทพ เขตสายไหมง่ะครับ )
4. ร่างกายปรับสภาพได้ไม่ค่อยสมบูรณ์ เนื่องจาก ไม่สามารถซ้อมเพื่่อสร้างความแข็งแกร่งได้เป็นประจำ เพราะ ไม่มีสถานที่สำหรับฝึกซ้อม ( ส่วนไอ้ที่มีสถานที่แบบใกล้เคียงของจริงบ้าง ก็ดันเสียเงินอีกง่ะครับ )
5. เวลาออกต่างจังหวัด มีปัญหากับ ผบ. ทุกที.......(
ทั้ง ๆ ที่ตัวก็ดำขึ้น เสื้อผ้าก็เหม็นเน่า แต่ก็ยังเป็นเรื่องง่ะคร๊าบ 
)
.....
ใจ ก็ยังเหมือนเดิมอยู่ครับ แต่สภาวะของถิ่นที่อยู่อาศัย และ การใช้ชีวิตประจำวัน มันบังคับให้เปลี่ยนแนวง่ะครับ อย่าน้อยใจน๊ะครับ..........
.
หรือว่่าแอบซุ่มอับอาวุธกัน มีแต่ปล่อยของกันซะเป็นส่วนมาก กว่าจะขายได้แทบเข้าเนื้อ ใครที่กำลังซุ่มกำลังอับหรือมีใจรักทางดิ่งล้อโตโชว์ตัวกันหน่อย 
หนาวมาแล้วอยากหนีน้ำมาดิ่งมาโดดทางอีสาน-เหนือก็จัดmedtingกันไป ส่วนใครที่ปล่อยอาวุธหนักหันไปรักทางเรียบก็ดีใจด้วย 
