"..ชวนปั่นไปชม..เชียร์..เที่ยว..ทาน..ฟัง..ร้องเพลงฟรี..อาทิตย์ที่ ๒๕ ส.ค.๕๖..ลุงเนตร ว่ายข้ามแม่น้ำเจ้าพระยา รณรงค์ออกกำลังกาย.."

[ลุงเนตร]

ว่าจะหาเรือไปพายตาม...จะทันไม๊น๊าาา

""..ขอบคุณหลาน "บลูฯ" พายตามนะทัน แต่จะหาเรือทันหรือเปล่านั่นแล..ลุงเช่าเรืออีแปะไว้ลำหนึ่ง นั่งได้สองสามคน ไว้ให้ช่างภาพของเรา..ส่วนช่างภาพทีวีที่อาจมา เขาคงเช่าเอง.."" และมีเรือโดยสารข้ามฟากระหว่างท่าเรือวัดบางนานอกกับท่าเรือวัดบางน้ำผึ้งนอกให้นั่งดู..เชียร์..เป็นกำลังใจ..ได้ด้วย - คนละ ๔ บาท จักรยานด้วย ๕ บาท ถ้าว่างเชิญนะหลาน.." (เสร็จแล้วไป..ฟัง-ร้อง-ดื่ม..กันที่ลานเพลงในสวน ตลาดน้ำบางน้ำผึ้งใน ม่วนหลายเด้อ)

จริงอย่างว่า จะหาเรือทันรึเปล่า
แต่ไปอยู่แล้วครับคุณลุง อย่างน้อยก็ น้าเป็ด ผม ธี

"..ดีใจจัง ๆ ๆ - ขอบคุณมากครับหลาน ๆ ๆ.."

[ยามาภพ]

สู้ๆๆป๋า

[ลุงเนตร]

สู้ๆๆป๋า

..ขอบคุณมากครับ ที่เข้ามาให้กำลังใจ..

[βlue$ushi™]

น้องจอก จาก บ้านกง ฝากส่งใจมาเชียร์ด้วยนะครับ คุณลุง

Pattanasiri Sumranpis สนับสนุนคนออกกำลังกาย...แถมทำด้วยใจที่มีจิตอาสา..อยากให้คนมาออกกำลังกายกันเยอะๆ..จะได้ไม่ต้องพึ่งมือหมอหน่ะ...ชอบๆ..ลดค่าใช้จ่ายของแผ่นดินอีกเยอะ..เพราะปีๆนึง รัฐบาลต้องเสียงบกับการรักษามากมายไม่สามารถจำได้แน่นอนว่าเท่าไหร่..ทั้งๆที่โรคบางอย่างสามารถป้องกันด้วยพฤติกรรมการบริโภคและการดูแลตัวเอง...ด้วยหลัก ุ6 อ....หนึ่งใน 6 อ.ก้อออกกำลังกาย.......สู้ๆ คะลุงเนตร...

[ลุงเนตร]

น้องจอก จาก บ้านกง ฝากส่งใจมาเชียร์ด้วยนะครับ คุณลุง

Pattanasiri Sumranpis สนับสนุนคนออกกำลังกาย...แถมทำด้วยใจที่มีจิตอาสา..อยากให้คนมาออกกำลังกายกันเยอะๆ..จะได้ไม่ต้องพึ่งมือหมอหน่ะ...ชอบๆ..ลดค่าใช้จ่ายของแผ่นดินอีกเยอะ..เพราะปีๆนึง รัฐบาลต้องเสียงบกับการรักษามากมายไม่สามารถจำได้แน่นอนว่าเท่าไหร่..ทั้งๆที่โรคบางอย่างสามารถป้องกันด้วยพฤติกรรมการบริโภคและการดูแลตัวเอง...ด้วยหลัก ุ6 อ....หนึ่งใน 6 อ.ก้อออกกำลังกาย.......สู้ๆ คะลุงเนตร...

"..แรงใจและความเห็นบวกดี ๆ ที่มอบให้มานั้น ทรงคุณค่ายิ่งกับลุงและผู้ที่ยังไม่ได้ออกกำลังกาย ขอบคุณมากครับ อยู่ดีมีสุข สุขภาพดี ด้วยการออกกำลังกายเป็นประจำตลอดไปนะหลาน.."

[βlue$ushi™]

http://goo.gl/maps/MHSeo

[ลุงเนตร]

"..ขอบคุณมากครับ หลาน "บลู".."

[woodyvuth]

สุดยอดเลยครับ ผมเองยังไม่กล้าว่ายข้ามเลย...แต่คุณลุงอย่าลืมเรื่องความปลอดภัยนะครับ...

[ลุงเนตร]

สุดยอดเลยครับ ผมเองยังไม่กล้าว่ายข้ามเลย...แต่คุณลุงอย่าลืมเรื่องความปลอดภัยนะครับ...

..ขอบคุณมากครับ ที่เป็นห่วง..มีเรืออยู่ใกล้ ๆ พร้อมห่วงยางและเสื้อชูชีพครับ..

[NOKNICE]

เพิ่งตามมาเชียร์ครับลุง ถ้าไม่ติดธุระที่ไหนไปแน่ครับ

[βlue$ushi™]

ดร.โสภณ พรโชคชัย ผู้สมัครผู้ว่าฯ กทม. หมายเลข 4 ระบุว่า "ทุกท่านคงได้เห็นข่าวที่ผมว่ายน้ำข้ามแม่น้ำเจ้าพระยาเมื่อวันพุธที่ 20 กุมภาพันธ์ 2556 แล้ว วันนี้ผมขออนุญาตเปิดเผยความลับบางประการ และวิงวอนอย่าให้ใครนึกคึกคะนองมาลอกเลียนแบบเพราะอาจเป็นอันตรายถึงชีวิตได้



วันนั้นผมว่ายน้ำข้ามแม่น้ำเจ้าพระยา ณ ใต้สะพานพระรามที่ 8 ผมตั้งใจจะว่ายตรงไปฝั่งตรงข้าม แต่เพราะคลื่นและกระแสน้ำ ผมจึงถูกพัดเฉียงไปจนเกือบถึงท่าน้ำของธนาคารแห่งประเทศไทยที่อยู่ข้างๆ เป็นระยะทาง 300 เมตร โดยใช้เวลา 7 นาที หลังจากนั้นผมจึงว่ายทวนน้ำกลับไปที่ใต้สะพานฝั่งตรงข้ามระยะทาง 100 เมตรโดยใช้เวลาอีกเกือบ 5 นาที สิริรวมแล้วว่ายน้ำอยู่ 400 เมตรใช้เวลาถึง 12 นาที ความจริงผมตั้งใจจะว่ายกลับมาอีกรอบหนึ่งด้วยซ้ำไป แต่เปลี่ยนใจเอาไว้คราวหน้าจะได้เหลือมุขไว้ "โชว์พาว" (ฮา)

หลายคนงงว่าทำไมผมซึ่งมีอายุ 55 ปี (แต่ใบหน้าดูแก่กว่า) มีน้ำหนัก 83 กิโลกรัม จึงทำสำเร็จได้ พวกหนุ่มฉกรรจ์ปอเต๊กตึ๊งที่มาคอยช่วยเหลือ ถึงกับขอถ่ายรูปกับผมด้วยความทึ่ง ความลับอยู่ที่การฝึกจังหวะหายใจแบบว่ายน้ำ ถ้าเราหายใจไม่เป็น ว่ายแค่ 20 เมตรก็หอบแล้ว ผมฝึกว่ายน้ำจนว่ายต่อเนื่องได้ 2-3 กิโลเมตรโดยไม่เหนื่อย มาฝึกตอนอายุ 42 ปีแล้ว ฝึกได้ไม่ยาก ใช้เวลาไม่กี่เดือน ความลับอีกอย่างคือผมว่ายท่าฟรีสไตล์ช้าๆ ไม่ออกแรงมากจนเกินไป ทำให้ไม่เป็นตะคริว เห็นไหมครับทุกคนก็ทำได้เหมือนผมครับ

ทำไมหลายคนไม่กล้าว่ายข้ามแม่น้ำเจ้าพระยา สาเหตุคือการกลัวความกว้างและความลึกของแม่น้ำที่ทำให้มองไม่เห็นว่ามีอะไรอยู่เบื้องล่าง รวมทั้งคลื่นแรงบนผิวน้ำและคลื่นใต้น้ำ บางคนบอกว่าน้ำกลางแม่น้ำที่ลึกนั้นเย็นมาก อาจเป็นตะคริว และอาจมีจระเข้ แต่ถ้าเราฝึกฝนจนแข็งแรงพอแล้ว เราก็ทำได้ วันนั้นผมกะจะว่ายตรงไปฝั่งตรงข้ามแต่ก็ถูกน้ำพัดเบนไปเกือบร้อยเมตร ต้องว่ายทวนน้ำถึงจุดหมายรวมระยะทาง 400 เมตร ส่วนเรื่องความเย็นของน้ำกลางแม่น้ำ คลื่นใต้น้ำ จระเข้ ผมก็ไม่พบระหว่างที่ว่ายแต่อย่างใด

นักว่ายน้ำเก่งๆ ที่เก่งกว่าผมเป็นร้อยเท่าพันทวี ก็ไม่คิดจะว่ายข้ามเจ้าพระยาเช่นผม ความลับก็คือ พวกเขากลัวน้ำสกปรก ผมเองก็ดูแลตัวเองเต็มที่โดยไม่ได้กินน้ำแม้แต่อึกเดียวด้วยการหายใจให้เป็น อันที่จริงน้ำในแม่น้ำเจ้าพระยาไม่สะอาดเท่าสระว่ายน้ำและมีคุณภาพลดต่ำลง ผมจึงว่ายน้ำเพื่อรณรงค์ให้ทุกคนรักแม่น้ำและรักษาคุณภาพน้ำให้สามารถใช้ได้

ความลับประการสุดท้ายที่ทำให้ผมตัดสินใจว่ายน้ำก็คือการคุ้มกันและกำลังใจครับ วันนั้นมีทั้งเจ้าหน้าที่มูลนิธิปอเต็กตึ๊ง เจ้าหน้าที่กรมเจ้าท่า และเพื่อนผมที่เป็นนักว่ายน้ำทีมชาติ ดูผมอยู่ไม่ห่างพร้อมตรงเข้าช่วยเหลือทันที นอกจากนี้ยังมีศรีภริยาและเพื่อนร่วมงานที่บริษัทของผม รวมทั้งกองทัพนักข่าวมาให้กำลังใจอีกมากมาย ถ้าไม่เช่นนั้นอยู่ดีๆ ผมก็คงไม่ว่ายน้ำข้ามไปหรอกครับ

การว่ายน้ำข้ามแม่น้ำเจ้าพระยาที่คนทั่วไปคิดว่าทำไม่ได้นั้น จริงๆ แล้ว หากเรารู้ตัวทั่วพร้อมถึงศักยภาพของเราเองว่ามีความสามารถเพียงพอที่จะว่ายข้ามได้ เราก็ทำได้แน่นอน ความเสี่ยงมีค่าเท่ากับศูนย์ แต่ก็ยังมีความไม่แน่นอนดำรงอยู่ เช่น มีคนโดดสะพานลงมาทับพอดี เป็นต้น ความสำเร็จนี้ไม่ได้อยู่ที่ความศรัทธาที่ไม่เป็นวิทยาศาสตร์ ในวันนั้น ผมไปกราบพระรูป ร.8 อดีตนักเรียนเก่าเทพศิรินทร์เช่นผม ปกติผมกราบพระและนึกถึงสิ่งศักดิ์สิทธิ์ ก็เพื่อขอให้มีแน่วแน่เป็นคนดี ไม่จิตตก ไม่ได้ขอพรพิเศษใดๆ

โดยสรุปแล้ว ผมใช้ความสามารถ ความกล้าและความแม่นยำในการคำนวณทำการที่คนส่วนมากอาจเห็นว่าเป็นไปได้ยาก เพื่อแสดงให้เห็นว่าถึงแม้หน้าจะแก่ แต่ยังมีพลังวังชาทำงาน จิตใจเร่าร้อนเช่นคนหนุ่มสาว รวมทั้งเป็นการส่งเสริมการรักษาสิ่งแวดล้อมด้วยการสัมผัสและเคารพในสายน้ำ ซึ่งผมหวังขยายผลให้เป็นการว่ายน้ำหมู่เพื่อทวงคืนแม่น้ำเจ้าพระยามาเพื่อชาวบ้าน ไม่ใช่กลายเป็นเพียงที่ระบายน้ำและใช้ขนส่งสินค้าเท่านั้น การพายเรือคลองแสนแสนทั้งที่ส่งกลิ่นบ้างแต่ชาวบ้านเขาก็ทนน้ำเน่ามาชั่วนาตาปี เป็นต้น"
http://www.matichon.co.th/news_detail.p ... 1&catid=01

[แขก มะขามหวาน]

ขอส่งแรงใจมาช่วยลุงเนตรครับ...
เมื่อเกือบ 40 ปีก่อนผมตีลังกาเล่นบนสะพาน พลัดตกลงแม่น้ำเจ้าพระยา...ด้วยความทะลึ่งจึงรอดมาได้
และเคยหัดว่ายน้ำแล้วโดนสายน้ำพัดพาไป...เหวอๆ ตกใจเหมือนกัน วันนี้ห่างสายน้ำมานาน ใจยังไม่หาญพอ...ลุงเนตรใจถึงจริงๆ...
แต่ถ้าชวนปั่นนี้ยังอยากปั่นไปกับลุงเนตรในทริปเกษียณปีที่4 อยู่นะครับ(หลังจากพลาดโอกาสปีก่อน) 555...

[ลุงเนตร]

ขอส่งแรงใจมาช่วยลุงเนตรครับ...
เมื่อเกือบ 40 ปีก่อนผมตีลังกาเล่นบนสะพาน พลัดตกลงแม่น้ำเจ้าพระยา...ด้วยความทะลึ่งจึงรอดมาได้
และเคยหัดว่ายน้ำแล้วโดนสายน้ำพัดพาไป...เหวอๆ ตกใจเหมือนกัน วันนี้ห่างสายน้ำมานาน ใจยังไม่หาญพอ...ลุงเนตรใจถึงจริงๆ...
แต่ถ้าชวนปั่นนี้ยังอยากปั่นไปกับลุงเนตรในทริปเกษียณปีที่4 อยู่นะครับ(หลังจากพลาดโอกาสปีก่อน) 555...

..ขอบคุณมากครับ..

[ลุงเนตร]

ดร.โสภณ พรโชคชัย ผู้สมัครผู้ว่าฯ กทม. หมายเลข 4 ระบุว่า "ทุกท่านคงได้เห็นข่าวที่ผมว่ายน้ำข้ามแม่น้ำเจ้าพระยาเมื่อวันพุธที่ 20 กุมภาพันธ์ 2556 แล้ว วันนี้ผมขออนุญาตเปิดเผยความลับบางประการ และวิงวอนอย่าให้ใครนึกคึกคะนองมาลอกเลียนแบบเพราะอาจเป็นอันตรายถึงชีวิตได้



วันนั้นผมว่ายน้ำข้ามแม่น้ำเจ้าพระยา ณ ใต้สะพานพระรามที่ 8 ผมตั้งใจจะว่ายตรงไปฝั่งตรงข้าม แต่เพราะคลื่นและกระแสน้ำ ผมจึงถูกพัดเฉียงไปจนเกือบถึงท่าน้ำของธนาคารแห่งประเทศไทยที่อยู่ข้างๆ เป็นระยะทาง 300 เมตร โดยใช้เวลา 7 นาที หลังจากนั้นผมจึงว่ายทวนน้ำกลับไปที่ใต้สะพานฝั่งตรงข้ามระยะทาง 100 เมตรโดยใช้เวลาอีกเกือบ 5 นาที สิริรวมแล้วว่ายน้ำอยู่ 400 เมตรใช้เวลาถึง 12 นาที ความจริงผมตั้งใจจะว่ายกลับมาอีกรอบหนึ่งด้วยซ้ำไป แต่เปลี่ยนใจเอาไว้คราวหน้าจะได้เหลือมุขไว้ "โชว์พาว" (ฮา)

หลายคนงงว่าทำไมผมซึ่งมีอายุ 55 ปี (แต่ใบหน้าดูแก่กว่า) มีน้ำหนัก 83 กิโลกรัม จึงทำสำเร็จได้ พวกหนุ่มฉกรรจ์ปอเต๊กตึ๊งที่มาคอยช่วยเหลือ ถึงกับขอถ่ายรูปกับผมด้วยความทึ่ง ความลับอยู่ที่การฝึกจังหวะหายใจแบบว่ายน้ำ ถ้าเราหายใจไม่เป็น ว่ายแค่ 20 เมตรก็หอบแล้ว ผมฝึกว่ายน้ำจนว่ายต่อเนื่องได้ 2-3 กิโลเมตรโดยไม่เหนื่อย มาฝึกตอนอายุ 42 ปีแล้ว ฝึกได้ไม่ยาก ใช้เวลาไม่กี่เดือน ความลับอีกอย่างคือผมว่ายท่าฟรีสไตล์ช้าๆ ไม่ออกแรงมากจนเกินไป ทำให้ไม่เป็นตะคริว เห็นไหมครับทุกคนก็ทำได้เหมือนผมครับ

ทำไมหลายคนไม่กล้าว่ายข้ามแม่น้ำเจ้าพระยา สาเหตุคือการกลัวความกว้างและความลึกของแม่น้ำที่ทำให้มองไม่เห็นว่ามีอะไรอยู่เบื้องล่าง รวมทั้งคลื่นแรงบนผิวน้ำและคลื่นใต้น้ำ บางคนบอกว่าน้ำกลางแม่น้ำที่ลึกนั้นเย็นมาก อาจเป็นตะคริว และอาจมีจระเข้ แต่ถ้าเราฝึกฝนจนแข็งแรงพอแล้ว เราก็ทำได้ วันนั้นผมกะจะว่ายตรงไปฝั่งตรงข้ามแต่ก็ถูกน้ำพัดเบนไปเกือบร้อยเมตร ต้องว่ายทวนน้ำถึงจุดหมายรวมระยะทาง 400 เมตร ส่วนเรื่องความเย็นของน้ำกลางแม่น้ำ คลื่นใต้น้ำ จระเข้ ผมก็ไม่พบระหว่างที่ว่ายแต่อย่างใด

นักว่ายน้ำเก่งๆ ที่เก่งกว่าผมเป็นร้อยเท่าพันทวี ก็ไม่คิดจะว่ายข้ามเจ้าพระยาเช่นผม ความลับก็คือ พวกเขากลัวน้ำสกปรก ผมเองก็ดูแลตัวเองเต็มที่โดยไม่ได้กินน้ำแม้แต่อึกเดียวด้วยการหายใจให้เป็น อันที่จริงน้ำในแม่น้ำเจ้าพระยาไม่สะอาดเท่าสระว่ายน้ำและมีคุณภาพลดต่ำลง ผมจึงว่ายน้ำเพื่อรณรงค์ให้ทุกคนรักแม่น้ำและรักษาคุณภาพน้ำให้สามารถใช้ได้

ความลับประการสุดท้ายที่ทำให้ผมตัดสินใจว่ายน้ำก็คือการคุ้มกันและกำลังใจครับ วันนั้นมีทั้งเจ้าหน้าที่มูลนิธิปอเต็กตึ๊ง เจ้าหน้าที่กรมเจ้าท่า และเพื่อนผมที่เป็นนักว่ายน้ำทีมชาติ ดูผมอยู่ไม่ห่างพร้อมตรงเข้าช่วยเหลือทันที นอกจากนี้ยังมีศรีภริยาและเพื่อนร่วมงานที่บริษัทของผม รวมทั้งกองทัพนักข่าวมาให้กำลังใจอีกมากมาย ถ้าไม่เช่นนั้นอยู่ดีๆ ผมก็คงไม่ว่ายน้ำข้ามไปหรอกครับ

การว่ายน้ำข้ามแม่น้ำเจ้าพระยาที่คนทั่วไปคิดว่าทำไม่ได้นั้น จริงๆ แล้ว หากเรารู้ตัวทั่วพร้อมถึงศักยภาพของเราเองว่ามีความสามารถเพียงพอที่จะว่ายข้ามได้ เราก็ทำได้แน่นอน ความเสี่ยงมีค่าเท่ากับศูนย์ แต่ก็ยังมีความไม่แน่นอนดำรงอยู่ เช่น มีคนโดดสะพานลงมาทับพอดี เป็นต้น ความสำเร็จนี้ไม่ได้อยู่ที่ความศรัทธาที่ไม่เป็นวิทยาศาสตร์ ในวันนั้น ผมไปกราบพระรูป ร.8 อดีตนักเรียนเก่าเทพศิรินทร์เช่นผม ปกติผมกราบพระและนึกถึงสิ่งศักดิ์สิทธิ์ ก็เพื่อขอให้มีแน่วแน่เป็นคนดี ไม่จิตตก ไม่ได้ขอพรพิเศษใดๆ

โดยสรุปแล้ว ผมใช้ความสามารถ ความกล้าและความแม่นยำในการคำนวณทำการที่คนส่วนมากอาจเห็นว่าเป็นไปได้ยาก เพื่อแสดงให้เห็นว่าถึงแม้หน้าจะแก่ แต่ยังมีพลังวังชาทำงาน จิตใจเร่าร้อนเช่นคนหนุ่มสาว รวมทั้งเป็นการส่งเสริมการรักษาสิ่งแวดล้อมด้วยการสัมผัสและเคารพในสายน้ำ ซึ่งผมหวังขยายผลให้เป็นการว่ายน้ำหมู่เพื่อทวงคืนแม่น้ำเจ้าพระยามาเพื่อชาวบ้าน ไม่ใช่กลายเป็นเพียงที่ระบายน้ำและใช้ขนส่งสินค้าเท่านั้น การพายเรือคลองแสนแสนทั้งที่ส่งกลิ่นบ้างแต่ชาวบ้านเขาก็ทนน้ำเน่ามาชั่วนาตาปี เป็นต้น"
http://www.matichon.co.th/news_detail.p ... 1&catid=01

"..คล้าย ๆ กัน แต่คนละวัตถุประสงค์ และคนละบรรยากาศ.."

[ลุงเนตร]

"..การเล่นไตรกีฬา และการ ปั่นจักรยานทางไกล ต้องใช้ใจที่คิดว่า"ตายเป็นตาย" จึงทำได้ แต่เราก็ต้องซ้อมอย่างเต็มที่ให้แน่ใจว่าทำได้ อย่างเช่นเมื่อครั้งลง IRON MAN (ว่ายน้ำ ๓.๙ ก.ม. ต่อด้วยปั่นจักรยาน ๑๘๙ ก.ม. ต่อด้วยวิ่งหรือเดินหรือคลานอีก ๔๒.๙ ก.ม.) ผู้จัดให้เวลา ๒๔ ช.ม. ลุงเล่นไป ๒๕.๓๐ ช.ม. โดยหลังไม่แตะพื้นตาไม่ได้หลับ ได้โล่ห์เป็นที่ระลึก ครานั้น ลุงซ้อมว่ายน้ำในสระมาตรฐาน ๕๐ เมตร เป็นระยะทาง ๕๐๐๐ เมตร ติดต่อกันไม่หยุด นั่นแล..



""..กิจกรรมครั้งนี้ ไม่เกิน ๑๐๐๐ เมตร เริ่มซ้อมว่ายน้ำมาตั้งแต่ ๑ ก.ค. ถึงวันนี้ ๒๒ ส.ค. รวม ๑ เดือน กับ ๒๒ วัน ลุุงว่ายอยู่ในระยะทาง ๒๐๐๐ เมตร มาเป็นเวลาประมาณ ๒๐ วัน แล้ว สบม. ยห. กดถ. อยู่แล้วแน่นอน..""

(ขณะว่ายน้ำนาน ๆ วันนี้ ๑.๑๖ ช.ม. ระยะทาง ๒๐๐๐ เมตร สวดมนต์ไปด้วย พุทธ-โธ จิตเป็นสมาธิ แล้วเกิดปัญญา คิดได้สิ่งดี ๆ อยู่เนื่อง ๆ)