ดอยผ้าห่มปก...ครั้งหนึ่งในชีวิต..^_^

[เสือรุ่งริ่ง]

อุดหนุน พาวเวอร์บ้องเรียบร้อย มาหาพลังมื้อเช้าที่เชียงดาว ค่ะ


อิ่มเรียบร้อย ก็มาถึงที่นี่เลยค่ะ..แหะ แหะ..เห็นม่ะ ไวเหมือนโกหก..








ช่วง...แอ๊คชั่น สุดชีวิต..

[เสือรุ่งริ่ง]

ขอนำเสนอ บุคคลท่านนี้..ที่สนับสนุน การทรมานสังขาร ของพวกเรา..อิอิ..พี่กาละแมค่ะ เป็นคนที่อำนวยความสะดวกให้กับพวกเราในการนำรถขึ้นค่ะ


ตอนนี้ ทุกคนพร้อมเต็มที่..โดยเฉพาะ พี่ป้อม..


มิสพอลหล้า-ขนตางอน กับเสือคู่ใจคันใหม่ ขอนำมาทดสอบที่นี่เป็นที่แรก


อ.พงษ์ พร้อมตั้งนานแล้วค่ะ


พี่โกยี..บอกว่า..ไม่หวั่น แม้ทางชันมาก..


ส่วน น้องจิ๋ว เลือกที่จะปั่นถอยหลังขึ้นดอย...


หัวลากของขบวนการนี้ ลากไปส่งแค่ปากทาง นะค่ะ จากนั้น ให้ผจญชะตากรรม กันเอง เหอ เหอ..


ไป๊...ไอ้เสือ บุก..!!!!

[เสือรุ่งริ่ง]

ระยะทางจากบ่อน้ำพุร้อน จนถึงปากทางขึ้น น่าจะประมาณ 5-6 กิโลน่ะค่ะ ถ้าจำไม่ผิด














เหอ เหอ 18 กิโล เองเงอะ...เงอะๆ ง่ะๆ..

[veenono]

คนที่เริ่มพิมพ์ตัวใหญ่ๆขึ้นเรื่อยๆเนี่ย...ส่อแววว่าสายตาเริ่มพล่าฟางแล้วนะคุรเหมียว

รอติดตามชมครับ

[เสือรุ่งริ่ง]

ในที่สุด ก็มาถึงปากทางขึ้น




ลุงจ่า เคยมาขึ้นครั้งหนึ่งแล้วค่ะ ครั้งนี้ ลุงจ่า..นำทางน่ะ


พี่ป้อม ขอตามลุงจ่าแบบติดๆ


ความลับของพี่ป้อมค่ะ ต้องมีผ้าแพร ถึงจะปั่นฉลุย..เอ..พี่ มันขาดไปอีกสี นะค่ะ..ว่ามั๊ย..


ว้าวววว..มิสพอล-หล้า...


ส่วน ลุงก้อง ขอต้มกาแฟรอ พร้อมงีบสักพัก ก่อนตามไปเก็บ..เก็บใคร..เดี๋ยวก็รู้.. คอยสังเกตุน้องหมาตัวนี้นะค่ะ....สุดยอด..


ไปกันเลยค่ะ






หันมาอีกที...อ้าว...หายไปไหนอ่ะ..


เหอ เหอ..ยิ้มได้ แม้อยู่โดดเดี่ยว


ชีวิตฉันมีแต่หมาพาไป จะปั่นไปไหน มีหมานำ..ชีวิตฉันมีแต่หมานำ ฉันปั่นๆตามๆหมาเดิน
ชีวิตของฉันช่างเพลิดเพลิน...ฉันปั่นตามหมานำทาง...ลัลล้า..

[เสือรุ่งริ่ง]

คนที่เริ่มพิมพ์ตัวใหญ่ๆขึ้นเรื่อยๆเนี่ย...ส่อแววว่าสายตาเริ่มพล่าฟางแล้วนะคุรเหมียว

รอติดตามชมครับ

อิอิ..ไม่ได้ ส่อ แล้วจ้า ใส่แว่นมานานแล้วด้วย เอ..ทำไมอายุเยอะขึ้น สายตาเริ่มมองการณ์ไกล..พิก๊ล..

[เสือรุ่งริ่ง]

เหนื่อยจังวุ้ย...มาได้แค่ 3 กิโลเองอ่ะ...เที่ยงคืนจะถึงมั๊ยเนี่ย..






ส่วนกลุ่มหน้า นำหน้า รุ่งริ่ง มา 2 กิโลค่ะ..ชมจากกล้อง น้องจิ๋วต่อ










กลับมาที่กล้องของ รุ่งริ่ง หลังจากมาได้ทั้งหมดแค่ 6 กิโล..โอยยย...ไม่ไหวแล้วจ้า ขอโบกมือเรียกรถลุงก้องดีกว่า..


จากนี้ รุ่งริ่ง ก็เล่นกายกรรมอยู่กระบะท้าย คอยถ่ายรูป & เยาะเย้ย..นิดส์นุง..555

[เสือรุ่งริ่ง]

ถนน ก็จะประมาณนี้แหล่ะ ลูกรัง ผสมทางราดยาง เป็นบางช่วง










วันนี้มีรถเซอร์วิส 2 คันค่ะ ลุงก้อง กับรถของพี่ป้อม เดี๋ยวจะไปจอดรอตรงเนินข้างหน้าปู้นนนน...นะค่ะ


มากันแล้วค่ะ


ดูซิค่ะ ระดับขาเทพ..ยังรำวงกันเป็นแถวเยย..555..โชคดีที่รำวงไม่เก่ง อิอิ..

[เสือรุ่งริ่ง]

พี่โกยี ขอเปลี่ยนรถ เอารถป้าไพปั่นค่ะ เพราะ..ป้าไพ ม่ายไหวเลี้ยว..






รถพี่โกยี งวดนี้ พี่เค้าเอาเจ้าล้อโตมาค่ะ แต่เกียร์มาเกเรซะก่อน..


พอพี่โกยี ได้รถป้าไพแล้ว ปั่นหายแซ่บบบบ..ไปเลยค่ะ


เจ้าน้ำตาล มันจะวิ่งคอยตามพวกเราตลอดเลยค่ะ..

[เสือรุ่งริ่ง]

พักหายเหนื่อยแล้ว...งัดเนินกันต่อค่ะ










ถึงจุดแวะ ให้น้ำ ให้ข้าวนักมวย..เอ๊ย..นักปั่น..




พี่ป้อม เตรียมพร้อม ปูโต๊ะ..ให้ยาคลายกล้ามเนื้อ


เหอ เหอ พี่ป้อม บอกว่า ถ้าโซ่ไม่ขาด ไปนานแล้ว..

[เสือรุ่งริ่ง]

เร็ว เร้ว..เจ้าน้ำตาลนำเข้ามาก่อนแล้วน๊า..








ได้เวลา หม่ำ หม่ำ จ้า








โอวว.แครอท สามารถทำให้พี่โกยี นั่งพับเพียบเรียบร้อยเชียววุ้ย..

[eleven_eleven]

น้ำตาล หมาภูเขา ของจริง

[เสือรุ่งริ่ง]

อิ่มเสร็จ คนพัก หมาพัก...


และ รถพัก..


พักได้ที่ ไปต่อ




ความสูงของที่นี่ เป็นอันดับ 2 จากดอยอินทนนท์ แต่..ความชัน ที่ 1 เลยอ่ะ

[เสือรุ่งริ่ง]

อยากให้ทุกท่านได้มาสัมผัสเจงๆ..นะซิบอกไห่..




ลุงจ่า มารออยู่นานแล้วค่ะ เพราะพวกเรามัวแต่ทานข้าวกันอยู่..อิอิ..ขอโทษนะค่ะ
















ขอขอบคุณเสือเจ้าถิ่น ที่ปั่นมาหาพวกเราถึงบนนี้ นะค่ะ

[เสือรุ่งริ่ง]

แหะ แหะ..ดูหน้าตาพวกพี่ๆ ไม่เหนื่อยเลยเนอะ..เอิ๊ก เอิ๊ก..


จากนั้น หน่วยเซอร์วิสต้องลงไปรับสัมภาระจาก พี่สีหนคร และเพื่อน เอ..ชื่อหมูน้อย ใช่ม่ะค่ะ ถ้าผิดขอโทษด้วยค่ะ...


ช่วงนี้ กลับมาชมมุมกล้องของ น้องจิ๋ว ต่อนะค่ะ










บอกแล้ว..ว่า..อย่างแรงงงง...