สรุปทริปหลวงพระบางภาค 2 มิตรภาพหวนคืน 13-24 มกราคม 2561
ตามมา ตั้งแต่หน้าแรก เหมือนได้ร่วมทางด้วย ภาพวิวสวยมาก ขอบคุณครับที่แบ่งปัน บรรยากาศการเดินทางแบบโหดๆ
พี่แม๊คคงอยากได้เวลาโพสต์บอกข่าว ว่าวันนี้คงยังไม่แน่ใจว่าจะนอนไหน แผนมีเปลี่ยนหลายแผน กลับพร้อมลุงจุกเข้าเวียงจันทร์ด้วยกัน หรือจะลงที่หินเหิบเพื่อไปเมืองเฟือง หรือจะปั่นเข้าวังเวียง ตอนนี้คงขอทานแตงโมแห่งเมืองกาสี ผมว่าเป็นแตงโมที่อร่อย หวานที่สุดในโลกเลยนะ
ทุกๆ คนเข้ารับบริการถ่ายภาพ เปิดสตูดิโอกันกลางแจ้ง เบื้องหลังเป็นภูพระเจ้า มุมนี้เป็นมุมมหาชนกันไม่ว่าใครปั่นผ่านก็จะแวะมาถ่ายภาพจุดนี้ บางทีเหมือนมุมกันก็ซ้ำๆ ทีแรกกะว่าจะปั่นดิ่งลงไปไม่ขอแวะ แต่เด่นขอรีเควส จัดให้
จัดให้หลายๆ ท่าทางซักหน่อย เพราะทริปนี้ไม่มีเด่นผมคงเหงาทุกๆ คืนแน่ๆ ได้นั่งดื่มเบียร์ จีบสาว คลาวเหงากันตลอด แต่หนีเดี่ยวประธานตามไม่ค่อยทันตลอดเหมือนกัน อย่างว่า ประธานขาอ่อน
ผมเข้าใจทันที ว่าเด่นไม่อยากปั่นต่อแล้ว บางทีไม่ต้องปั่นตามแผนของตัวเอง มองเพื่อนร่วมทริปต้องการอะไร การปั่นเส้นทางซ้ำๆ ก็น่าเบื่อ ยังมาปั่นเป็นเพื่อนผมอีกรอบ ทั้งๆ ที่ไปปั่นกับพี่วี พี่คำได กันมาแล้ว รักเลย...
ทริปนี้ของผมก็ประสบความสำเร็จตามที่ต้องการแล้วนะ ที่เหลือก็เป็นโบนัส ได้พักผ่อนก็ดีครับ
ทริปนี้ถ้าไม่ได้พี่แม๊ค ผมคงลำบากการเส้นทาง ได้พี่แม๊คมาดูแลผมตลอดทริป ตลอดเส้นทาง ได้กำลังใจ ได้ทักษะ ได้เรียนรู้ สมาชิกใหม่ที่ผมก็ไม่เคยได้ร่วมปั่น มาเจอหน้าที่ด่านถึงรู้ว่าเคยปั่น เคยคุยสั่นๆ ทริปบ่อเกลือน่านนี่เอง
เรามาเล็งจุดชมวิว ของศาลาคำภูคูน ว่ามองเห็นไกลๆ โน้นเลย มียอดเขาที่เห็นพระพุทธรูป ผมบอกว่ามองจากทางโน่นก็มองเห็นภูเพียงฟ้า จากนั่นดิ่งนรกสำหรับผม เป็นการลงเขาที่เร็วกันมา พี่แม๊คตามหลัง พยายามไม่ประมาท แต่ก็ได้รับการเตือนว่าตัดเข้าใน จุดนั้นเกือบไปนะ
ไม่รู้ว่าเราจะได้เจอสาวสวยในตำนานของเส้นทางสายเวียงจันทร์ หลวงพระบาง
น้องนก น้องนก น้องนก ....
เป็นสาวสวยที่เก่งมากๆ เลยนะครับ เจ้าเฮือนพักบ่อน้ำอุ่น ได้ยินมาร่วม 10 ปีมาแล้ว ตอนนี้ก็ยังสาวสวย น่ารักไม่เปลี่ยนแปลงเลย
น้องนก น้องนก น้องนก ....
เป็นสาวสวยที่เก่งมากๆ เลยนะครับ เจ้าเฮือนพักบ่อน้ำอุ่น ได้ยินมาร่วม 10 ปีมาแล้ว ตอนนี้ก็ยังสาวสวย น่ารักไม่เปลี่ยนแปลงเลย
สเป๊คผมนี่เลยครับ สไตร์น้องนกเนี่ยแหล่ะ ชอบผู้หญิงเก่ง แต่ก็คงฝันไป ก็ชื่นชมน้องเค้า และกตัญญูพ่อแม่มากๆ ได้รับฟังการดูแลที่ต้องเดินทางไปรักษาที่เมืองไทยหลายเดือน และการพูดมีหลักการ ขยันขันแข็ง เปิดร้านฝั่งตรงข้ามมีเรือนไม้สำหรับทานอาหาร และแวะมากางเต็นท์นอนได้ด้วย
น้องนกยังฝากชาวจักรยานเดินทางมาเที่ยวกันน้อยลงมากๆ ไม่เหมือนสองสามปีก่อน ผมคงมีโอกาสได้ไปเยือนกันใหม่นะครับ ไม่ได้ถามว่ามีครอบครัวหรือยัง
เมื่อปั่นมาถึงกาสี ไม่เห็นพี่จุก ที่คิดว่าคงจะรอพวกเรา นัดกันว่าจะไปด้วยกัน และลงที่หินเหิบ แต่พวกเราก็เปลี่ยนแผนกลับเวียงจันทร์กันเลย พวกเราได้ขึ้นรถตู้บริการค่าระวางจักรยานสามคัน รวม 200000 กีบ และค่าโดยสารของพวกเราคนล่ะ 160000 กีบ สำหรับเมืองลาวถ้าเราจะเหมา เค้าก็จอดรับปกตินะครับ ก็กว่าจะถึงเวียงจันทร์เกือบสองทุ่ม ก็เบียดเสียดกันมาตลอดทาง เป็นการนั่งที่ทรมารมากๆ
รถตู้มาจอดที่คิวรถสายใต้ ไม่ได้เข้าเมืองเวียงจันทร์ ต้องต่อสองแถวอีกที แต่พวกเราก็จัดสัมภาระ แล้วปั่นเข้าเมืองกันอย่างรวดเร็ว จนมาถึงบ้านพี่คำได้ ซึ่งก็บอกกล่าวกันมาแล้วว่าจะกลับเวียงจันทร์กันวันนี้ และได้รับการเอื้อเฟื้อจากครอบครัวพี่คำได้ ให้พวกเราได้พักผ่อนกันตลอด ขอขอบคุณพี่คำไดทุกๆ ครั้งด้วยนะครับ
พี่แม๊คขอกลับขอนแก่นเลย ได้มาส่งที่พระธาตุหลวงกัน ทริปต่อไปได้จองที่นั่งไว้ล่วงหน้าแล้ว พี่แม๊คดีใจที่ได้มีโอกาสร่วมทริปครั้งนี้ สนุก ตื่นเต้น มันส์ในทุกเส้นทาง ได้เรียนรู้การเดินทางทัวร์ริ่งแบบโหดๆ ขอให้เดินทางกลับโดยสวัสดิภาพ และพบกันใหม่ที่ซำเหนือ...
