สรุปทริป...ภูสามสุ่ม ภาค 3 ฉบับตามเข็ม ...ผมอิ่มแล้วครับ 21-29 มกราคม 2560

[เอส-เมอร์ริด้า]

จำได้ถึงความรู้สึก ณ ขณะนั้นว่าเป็นอย่างไร...แม่งเหนื่อยว่ะ หอบว่ะ ไม่ต้องมีใครมาแสตนอินแทนเลย ตรูเนี่ยแหล่ะแสดงเอง เจ็บเอง เหนื่อยเอง และท้อเอง บางจังหวะเป็นแบบนั้น ใครต้องไปลองเอง พูดแล้วหาว่าโม้ ก็ไม่ได้โม้นะ...

การไต่ขึ้นเนินแต่ละเนิน หรือเข็นแต่ละลูก มันหอบเหนื่อยชะมัด ก็ไม่ต้องบ่นมากมาย มาเองนิ คือถ้าเรารู้สึกอย่างนั้น เราก็พักซะก็หมดเรื่อง เวลาปล่อยวางไปได้ก่อนเลย ผมทำอย่างนี้แหล่ะ พอเหนื่อย ก็มาปล่อยเวลาไปเรื่อยๆ รอให้รู้สึกดีขึ้น เพื่อนๆ ก็คอยช่วยเหลือไปด้วย ไม่ได้เร่งอะไร ไปด้วยกัน...

มองหาทำเลดีมากๆ ในการนั่งทานอะไรที่ใต้ร่มไม้ใหญ่ เลยหมู่บ้านมาหน่อย เป็นทางเข้าเขื่อน ถนนตรงจุดนี้ยกสูงขึ้นทางลงเขื่อนดิ่งลึกลงไปอีก ลงมาแค่นี้ก็พอให้ไต่ขึ้นไปหอบอีกรอบแล้ว

[เอส-เมอร์ริด้า]

ความสุขระหว่างการปั่น คือการหาทำเลนั่งต้มกาแฟสดทาน หรือทานมื้อกลางวันระหว่างทาง วันแรกของการเดินทางเรายังไม่ได้สนใจอะไรว่าจะทานมื้อเที่ยงที่ไหน เราไม่ได้มาร์กเอาไว้แต่แรกหรอก ก็หาเอาระหว่างเส้นทาง พอใจตรงไหน ได้เวลาพอเหมาะ ก็เอาตรงนั้นแหล่ะ

จุดนี้ปั่นขึ้นเนินของหมู่บ้านขึ้นมานิดหน่อย จะเห็นทางเข้าเลี้ยวขวาลงไป ยังต้นไม้ใหญ่ยืนต้น แม้ใบน้อยนิดแต่ก็ให้ร่มเงาแก่พวกเราได้มากมาย ต้นไม้ใหญ่ต้องรักษาเอาไว้ ป่าไม้ต้องได้รับการรักษาเพื่อผืนป่าต้นน้ำธรรมชาติ

พวกเราไหลลงไปยังบริเวณใต้เงาไม้ต้นนี้ มีขอนไม้ และพื้นที่ปูผ้ายางได้อย่างพอเหมาะ เพื่อนๆ ไหลลงไปก่อน ผมก็ขอยืนตากแดดถ่ายภาพเก็บไว้ก่อน จุดนี้คือทางเข้าเขื่อนจุดที่สอง จุดบี

[เอส-เมอร์ริด้า]

ห้องอาบน้ำกลางแจ้ง สายน้ำแห่งภูเขา น้ำประปาธรรมชาติ จะเรียกว่าสายน้ำแห่งชีวิตก็ว่าได้...

ปั่นมาจอดพักก่อนเข้าหมู่บ้านแห่งนี้ เพื่อนๆ นำหน้ากันไปก่อนแล้ว ไอ้เราก็ค่อยๆ ไต่ไปทีละน้อยๆ หวังว่าจะไม่หมดแรงซะก่อน ไม่ได้ซ้อมเหมือนใครเขา ต้องถ่อมตัว ฝืนไปหมดใครจะช่วยได้...

ชอบมากภาพแบบนี้ มันได้อารมณ์ทัวร์ อยากอาบนำ้ซักรอบ คงได้ความเย็นในใจ การเดินทางแบบโนแพลน ที่แผนที่ดีที่สุด มันน่าจะซักห้าโมงเย็น ได้กางเต็นท์นอนกันตรงนี้นะ

[เอส-เมอร์ริด้า]

กางผ้าปูยางอย่างดี น้องพัทเตรียมมาพร้อม จากนั้นพี่จุกก็นำข้าวสวยพร้อมกุนเชียงโรยหน้าคลุกเคล้าให้ทั่วหม้อใบนั้น พร้อมเด่นนำไส้อั่วที่อร่อยในสามโลก พร้อมสรรพด้วยกาแฟสดจากดอยช้างชื่อดังจากเมืองไทย แจมด้วยไข่ต้มคนละสองฟอง จากลูกสาวแสนสวยจากเฮือนพักท่าโทม...ทานไป ใจก็ส่งไปยังน้องนางที่อยู่ในใจพี่...

ส่วนผมก็นำน้ำจิ้ม น้ำพริก น้ำปลา เสริมเติมแต่งเข้ากับบรรยากาศการร่ำสุรา...นี่มันแนวหนังจีนกำลังภายในป่าวว่ะ

ตามด้วยการต้มกาแฟแสนอร่อยปิดท้าย มื้ออาหารกลางวันนี้ ก่อนเดินทางต่อไป

[เอส-เมอร์ริด้า]

ฝีเท้าระดับพี่จุก ถือเป็นนักปั่นขาแรงระดับแชมป์นักแข่ง ผมว่ายากนะครับที่จะต้องปรับการปั่นให้เข้ากับกลุ่มเราขาอ่อนๆ อย่างนี้ รอบขาพาลเสียหมด แต่พี่จุกก็ยินดีไม่ได้ปั่นเร็ว มีการจอดคอยไปด้วยกัน และปรับมาเข็นได้แล้ว 555

คงจะมีทริปนี้นั่นแหล่ะที่พี่จุกบอกว่าเข็นมากกว่าไหนๆ เท่าที่เคยปั่นมาเลย สไตร์การปั่นของพี่จุกเน้นเบาครับ ไม่นิยมบรรทุกหนัก นี่ถ้าไม่ต้องพกเต็นท์มาด้วยนะพี่จุกบอกเร็วกว่านี้ จักรยานก็เบาสุดๆ การปั่นจะรอบขาช้าๆ แต่เกียร์หนักได้ เวลาดันเนินจะพุ่งเป็นจรวด เพราะรอบขาอัดหนัก รถเบาก็เท่ากับว่าปั่นรอบเดียว ก็เท่ากับคนอื่น 2 หรือ 3 รอบนำไปแล้ว

[เอส-เมอร์ริด้า]

น้องพัทนี่ นักปั่นที่มีสไตร์ ALL RIDER มีบู้ มีบุ๋น ถ้าแรงดีก็ยากต่อการปั่นตาม ถ้าแรงไม่ดีก็ไปไม่เป็น 555 อย่าแรงหมดนะ เดี๋ยวโมโหหิว จะดูดนม ดื่มนมท่าเดียว ...

แต่เรื่องดูแลเพื่อนร่วมทริป นี่เป็นอันดับหนึ่ง ช่วยเหลือ และการคิดคำนวณให้เสร็จสรรพ เน้นเทคโนโลยีคิดวิเคราะห์ ความเป็นไปได้ต่างๆ ระดับนาโนเลย 555

ปั่นตามกันมาติดๆ ขอจอดถ่ายรูปบ้านหลังงาม ผมบางทีก็ลืมถ่ายเก็บไว้ มันเหมือนกับว่าจะต้องมีเวลาเหลือพอจะจอดถ่าย ระดับความชันพอรับได้ ประมาณนั้น 555

[เอส-เมอร์ริด้า]

มาฟังด้านมืดของจักรยานกันบ้างนะครับ

[ทิวากร]

เข้ามาตามชมภาพสวยๆครับ

[เอส-เมอร์ริด้า]

ขอบคุณทุกท่านที่แวะเข้ามาทักทาย เรื่องการสรุปทริปนี้ไม่ง่าย พอๆ กับปั่นทริปเลยครับ ทั้งเรื่องการจัดการรูปภาพ คัดเลือกรูปที่น่าสนใจ บางทีก็ลงมันทุกรูป ก็เยอะไป ต้องมีการคัดกรองไม่ให้ซ้ำกันบ้าง เพราะเวลาถ่ายรูปเราจะเผื่อถ่ายไว้หลายๆ ช๊อต บางทีก็ปรับค่าแสงหลายๆ ค่า เรียกว่าถ่ายคร่อมแสง +1 , 0 , -1 บางทีก็ -0.5 , 0 , +0.5 ฉะนั้นรูปหนึ่งก็จะมีซ้ำๆ กันประมาณ 3 รูปขึ้นไปในมุมเดียวๆ กัน...

การเลือกรูปที่ดีที่สุด มาใช้สรุปทริป บางทีก็ยังต้องพึ่งโปรแกรม LR หรือ PS อีกทอดหนึ่ง มาเพิ่มแสง ลดแสง ปรับไวท์บาลานย์ หรือสร้างภาพขาวดำ ย่อ ปรับความคมชัด โอ้ยก็หลายๆ อย่างอยู่...

จากนั้นก็มาเล่าเรื่องราวให้น่าติดตาม ผมก็จะหาตัวอย่างอ่านหนังสือตามร้าน B2S โดยเฉพาะสำนักพิมพ์ที่นิยมเขียนแบบนักเดินทางได้แก่ A BOOK มีนักเขียนหลายๆ คนเขียนทำให้เกิดแรงจูงจมูก เฮ้ยยย...จูงใจกันไปบ้าง อยากเขียนให้ดีบ้าง

สรุปก็เป็นตัวเราดีที่สุด แม้จะเขียนแล้วไม่เฟอร์เฟคก็ตาม แต่เป็นแนวทางของเราที่จะเขียนครับ 555

[เอส-เมอร์ริด้า]

จุดพักบางทีก็ทำให้เราขี้เกียจ ถ้าได้ทำเลดีๆ กินอิ่มแล้วอยากนอนต่อ ไม่อยากไปต่อ หลายๆ คนก็น่าจะเป็น ปั่นขึ้นไปเจอเนินที่เห็นก่อนลงมาทานข้าวก็คิดว่าไอ้ที่ทานเข้าไปคงย่อยหมดในไม่ช้านี้แล้ว555

รายการอาหารมื้อกลางวันอร่อยอย่างบอกใคร เด่นไปซื้อไส้กรอกเนื้อแน่นๆ ทานกับเข้าเหนียว หรือข้าวสวยที่สาวหุงหามาให้ มีไข่ต้มคนละสองฟอง โควต้าก็ยังไม่หมด สั่งให้ต้มมาเยอะหลายคนกิน และต้มกาแฟทานกันต่ออีกซักพัก

ได้คุยเรื่องเส้นทางจากจุดนี้ บอกว่าขึ้นเขายาวๆ 4-5 โลไปตลอด ผมก็เขียนโปรไฟล์ไว้แล้วในเครื่องมือถือ แสดงให้เพื่อนๆ ดูกัน บอกว่าชันเกิน 10% เมื่อจัดการเก็บข้าวของเรียบร้อย ก็ไปกันต่อเวลาเที่ยงกว่าๆ เกือบบ่ายแล้ว
พัทบอกขอแชทบอกแฟนคลับก่อนจะไป

เหล่าเสือพร้อมท่ารอเจ้านายปั่นต่อ

พี่จุกพร้อมแล้ว แรงจรวดอัดเกียร์หนัก

มีผมคนเดียวที่ยังไม่พร้อม ปากยังคาบกาแฟ ขนมปังทาราสเบอรี่อยู่

แสงแดดบ่ายแก่ๆ มันช่างน่านอนซักงีบจังนะ

[เอส-เมอร์ริด้า]

ปั่นขึ้นไปยังถนน ผมก็เกือบแย่แล้ว พยายามตั้งหลักให้ได้ มันดิ่งลงมาเลย แต่ก็ไม่รอดครับ หินลอยดักตรงหน้าแล้วล้อตัวเองก็ไปทับมันกลิ้ง ขาต้องแตะพื้น แล้วงัยล่ะ เพื่อนๆ ไปกันหมดแล้ว ขึ้นบันไดไม่ได้ล่ะทีนี้ ผมจะต้องดิ่งลงไปยังโค้งข้างล่างก่อน แล้วค่อยไต่กันมาใหม่ บ้าจริงๆ ทีนี้ก็ตามเพื่อนๆ ไม่ทันแล้ว ...

เด่นจอดคอยผม ยังสงสัยว่าประธานปั่นออกมาแล้วนิ ทำไมมาอยู่หลังคุณเด่นอีกล่ะ บอกว่าผมไหลย้อนกลับไปตั้งหลักตั้งไกล กว่าจะขึ้นได้ เล่นเอาเหนื่อยโครตเลยว่ะ ทีนี้มันก็ไต่ยาวๆ ซะครับพี่น้องครับ...

[เอส-เมอร์ริด้า]

ไม่ต้องอายใคร สำหรับผม เพราะมาถึงจุดนี้ ผมปั่นไม่ได้เลย มันชันมากๆ และถนนก็เต็มไปด้วยหินลอยเป้งๆ ทั้งนั้น ไม่รู้จะไปไลน์ไหนดี ไปทางไหนก็พลิกจะล้มให้ได้ เด่นพยายามมาช่วยผมดัน แต่ผมบอกปั่นไม่ไหวแล้ว เด่นจึงมาช่วยเข็นให้เลย บอกประธานเดินไปอย่างเดียว บางทีก็ไม่อยากให้เป็นภาระเพื่อนๆ เพราะแต่ละคนก็หนักกันอยู่แล้ว...

ผมเข็นไป พักไป บางทีหอบเหนื่อยอย่างมากๆ เพื่อนๆ ปั่นดันไปจนสุดทางโค้งหักศอก มองเห็นถนนข้างหน้า เสาไฟฟ้าลอยสูงขึ้นไปหักหลบไหลเขาอีกด้าน มองแล้ว เหมือนว่าตรูไม่น่ามาเล้ยยยย...

จนคุณเด่นช่วยมาถึงทางที่พอจะสโลปชันน้อยลงหน่อย มีสะพานเล็กๆ แต่ก็เต็มไปด้วยหินทั้งนั้น ก็เลยบอกผมจะเข็นไปเรื่อยๆ นะไม่เป็นไร แรงเข็นเยอะว่างั้น 555

[เอส-เมอร์ริด้า]

ทุกคนเริ่มรู้แล้วว่าต่อไปจะเป็นอย่างไร พอพ้นโค้งสะพาน เพื่อนๆ ก็พยายามปั่นขึ้นไปต่อ ผมปั่นไม่ได้เลย ก็เข็นยาวๆ ไปเรื่อยๆ บางทีทำความเร็วเท่าปั่นเลยครับ มีเด่นนำหน้าก่อนใคร จังหวะเด่นทรงตัวดีมากๆ ไปได้เรื่อยๆ ผมเข็นจี้ตาม แต่ก็ต้องพักไป เข็นไป พี่จุกปั่นตามหลัง และน้องแพ๊ตตี้อยู่ท้ายสุด ทุกๆ คนพยายามปั่นกันอย่างยากลำบาก

บางช๊อตก็ล้ม ต้องมาตั้งลำขึ้นบันไดกันใหม่ เห็นแพ๊ตตี้ปล้ำอยู่นานกว่าจะขึ้นบันไดปั่นได้ พี่จุกเริ่มจะเข็นแล้ว ไม่เคยเห็นพี่จุกจำต้องเข็นถึงเพียงนี้จริงๆ ครับ ตอนนี้เด่นบอกประธานเดินนำหน้าไปเลย ผมเลยบอกว่าเอาจักรยานของเด่นมาให้ผมเข็นก็ได้นะ แต่เด่นบอกจอดวางไว้ตรงนี้แหล่ะ แล้วเด่นก็คร่อมจักรยานผมปั่นขึ้นไปเรื่อยๆ ดูแล้วยากลำบากเพราะของผมบรรทุกฟลูโหลด 5 ใบด้วยยิ่งหนักเข้าไปอีก

[เอส-เมอร์ริด้า]

พี่จุกบอกว่าจะต้องใช้ _4*4_ แล้วล่ะ เพราะปั่นไม่ได้ 555 เอาใจช่วยลุงจุกหนอ่ย เพราะการเข็นไม่ง่าย เพราะเจ็นบันเอวมากๆ เหนื่อยกว่าด้วย ยิ่งคนไม่เคยเข็นมาก่อนนี่ปวดทั้งตัวได้เลย

[เอส-เมอร์ริด้า]

เวลาก็ไม่ช่วยอะไร...

ณ เวลาบ่ายสอง 22 นาที จุดนี้คือจุดเริ่มต้น 9 กม. ไต่ยาวๆ 10 เปอร์เซนต์ขึ้นไปตลอด ตั้งแต่จุดนั้นผมก็เข็นมาตลอดแล้ว ที่เหลือผมจะต้องเข็นต่อไป ผมบอกในใจไว้อย่างนั้น เวลาไนท์ทริปวันนี้ใกล้เข้ามาเรื่อยๆ เตรียมใจ เตรียมตัว เตรียมไฟให้พร้อม ผมดันมือมาปรับตำแหน่งเข็นให้เหมาะสม ไม่ปวดมือมากนัก และไม่ปวดเอวชายโครงด้วย ทุกอย่างต้องปรับท่าทางการเข็นใหม่ หลังจากร่ำเรียนการเข็นมาจากลุงอุ้ย เจ้าพ่อขุนเข็น 555