ขอบคุณมากๆค่ะพี่เปี๊ยก จริงๆหมอไม่ฃีเรียสเรื่องผลการแข่งขันเลยค่ะ เวลาไปแข่งที่ไหนหมอก็เลือกสนามที่ท้าทายหรือสนามที่เราไม่เคยไปเที่ยวมาก่อน และยิ่งมีสนามที่ทีมงานจัดเตรียมงานอย่างดีเยี่ยมก็ยิ่งน่าไปค่ะ ทุกสนามที่ไปหมอถือว่ารางวัลที่ยิ่งใหญ่ นอกจากเอาชนะตัวเองได้แล้ว เรายังได้พบปะเพื่อนๆพี่ๆน้องๆ ได้พบปะคนหลายๆแบบ หลายอาชีพ สิ่งเหล่านี้สำคัญกว่าถ้วยรางวัลหรือเงินรางวัลอีกค่ะเปี๊ยกบ้านดง เขียน:ขอแสดงความยินดีกับหมอครับ ไม่เป็นไรครับ ใครทำใครก็รู้อยู่แก่ใจครับ ก็เหมือนงานขี่พิชิตดอยอินทนนท์ครับmcgathekop เขียน:+1 ครับหมอสิงห์ เขียน:ขอบคุณมากนะคะสำหรับภาพสวยๆ
.....หมอประทับใจทีมงานทุกคนเลยค่ะ ตั้งแต่การเตรียมงาน การต้อนรับ การจัดการแข่งขัน ทุกคนตั้งใจและเต็มใจทำจริงๆ และงานที่ออกมาก็ดีจริงๆค่ะ ถึงแม้บางอย่างเราระวังเต็มที่แต่ก็มีเกิดขึ้น เช่นอุบัติเหตุ ฃึ่งหมอว่าเกิดเยอะไปหน่อย ไม่ทราบว่ามีคนบาดเจ็บมากมั้ยคะ
......ขอบคุณทีมงานทุกคนนะคะ ปีหน้าถ้ามีโอกาสจะไปร่วมอีกค่ะ
.....ขอติเรื่องการปล่อยตัวนิดนึงนะคะ เห็นประกาศว่าปล่อยตามรุ่น ผู้หญิงออกหลังสุด แต่มีใครเช็คมั้ยคะ บางคนไม่ได้อยู่ที่จุดปล่อยตัวที่ตนเองควรจะอยู่ แต่ไปเจอตอนเข้าเส้นชัยแล้ว สงสารคนที่ทำตามกติกาด้วยเถอะค่ะ เข้าใจค่ะว่าไม่ได้เป็นการแข่งขันที่จริงจังอะไร เพราะไม่ได้ปล่อยตามรุ่น แต่คนเรามันก็ต้องเคารพกฏกติกาที่ตั้งไว้ ถ้าสบายใจก็ทำเถอะค่ะ
ได้ใบประกาศไปผมว่ามองดูเองก็กระดากใจตัวเองสำหรับคนที่เอาขึ้นรถไปแล้วไปลงขี่ต่อ
ที่นี่ก็เหมือนกันครับ ผมเห็นแล้วว่ามีสุภาพสตรีมาหมกอยู่ในกลุ่ม ทั้ง ๆ ที่เขาให้อยู่ข้างหลังกลุ่ม 45
นี่ยังมีข่าวว่ามีหมกในกลุ่ม 44 ด้วยหนักไปใหญ่ ทำการเช่นนี้ก็ไม่มีความภาคภูมิใจหรอกครับ
ปีหน้าคณะกรรมการต้องเข้มงวดกว่านี้ครับ การจัดกลุ่มใหญ่ก็มีปัญหาแบบนี้ครับ เช็คลำบาก
ขอชมคณะกรรมการทำงานกัน เตรียมงานกันได้เยี่ยมครับ การจัดงานไม่มีปัญหาเป็นไปไม่ได้ครับ
การมีปัญหาก็ทำให้เราสามารถนำไปแก้ไขปรับปรุงเพื่อให้ครั้งต่อ ๆ ไปดีขึ้น ๆ อย่างไรก็เป็นกำลังใจให้ครับ
ติดอยู่นิดเดียวครับ ถ้วยรางวัลเล็กไปหน่อย ดูในรูปที่โชว์คิดว่าสักประมาณแก้วน้ำ แต่ก็มีความหมายและมีคุณค่ามาก ๆ
ทำให้เราคิดถึงว่าทุกวันเราอ่านออกเขียนได้ก็เพราะว่าศิลาจารึกพ่อขุนรามคำแหงนี่แหล่ะ ใครได้ไปพิจารณาคุณค่า
และสื่อความหมายให้ดีนะครับ โดยเฉพาะว่าเราน่าจะภาคภูมิใจนะครับที่เรามาร่วมงานร่วมเดินทางในเส้นทาง 2 มรดกโลก
เป็นทรัพย์สมบัติอันล้ำค่าของมวลมนุษยชาติก็ว่าได้ ไม่มีที่ไหนอีกแล้ว สวยงามมาก ได้มาเที่ยวมาขี่ก็ยังภูมิใจในบรรพบุรุษ
ที่ได้สร้างสรรค์เอาไว้ให้ลูกหลานได้เห็นถึงความยิ่งใหญ่ของความเจริญรุ่งเรืองในอดีต ปีหน้าพบกันใหม่ครับ
.......ที่หมอพูดถึงเรื่องการปล่อยตัวขึ้นมา ไม่ได้มุ่งหวังเรื่องการแพ้หรือชนะในการแข่งขัน เพราะครั้งนี้หมอไม่แพ้ใครเลย เพราะหมอแข่งกับตัวเอง และหมอชนะใจคนที่แข่งด้วยกันเพราะเราทำเต็มที่โดยยึดตามกฏกติกา เรารับถ้วยด้วยความภาคภูมิใจค่ะ ถ้าการพูดขึ้นมาทำให้พี่น้องท่านใดรำคาญใจ ก็ขออภัยด้วยค่ะ
.......ไว้เจอกันทริบหน้านะคะพี่เปี๊ยก
ผมจำได้ครับ คุณป้าเป็นคนคุยกับผมต้อนรับเป็นคนแรกตอนที่ผมไปแข่งขึ้นช่องเย็น รู้สึกประทับใจในการต้อนรับมาก และผมก็ชอบบรรยากาศรวมถึงเส้นทาง........งานนี้ผมก็ไม่ได้ว่าคุณป้า เพราะผมไม่รู้ว่าเป็นใคร แต่เห็นสิ่งที่เกิดขึ้นจึงตั้งข้อสังเกตุไว้ แล้วที่ผมเห็น(เฉพาะที่เห็น)ผ่านตาไปเป็นสุภาพสตรีถึงสามท่าน ก่อนที่จะหลุดลงไปด้านหลังช่วง 50 โลไปแล้ว..... คุณป้าออกมาแสดงน้ำใจ ยอมรับว่าเป็นคุณป้าเองก็ถือว่าเป็นการกระทำที่หาได้ยากแล้วล่ะครับ แล้วคณะผู้จัด ก็ได้ยอมรับในเรื่องการเปลี่ยนวิธีการปล่อยตัวกระทันหันเป็นเหตุเบื้องต้นไปแล้ว ไหนๆงานก็ผ่านไปด้วยดีแล้ว ผมก็อยากให้ทุกๆท่านรวมทั้งคุณป้า เปลี่ยนผ่านความรู้สึกที่ไม่ดีต่อกันไปเสีย กลับมาหาความรู้สึกดีๆ เพราะเรายังต้องขี่จักรยานทำกิจกรรมดีๆอย่างนี้ไปอีกนานครับ
ขอบคุณ ทุกๆกระทู้ที่แสดงความคิดเห็นและติชม ทางผู้จัดน้อมรับความผิดพลาดและจะนำไปแก้ไข ส่วน kunpn ก็ไม่จำเป็นต้องคืนถ้วยรางวัล ก่อนจัดพวกเราก็เครียดกันกลัวการจัดออกมาไม่ดีเท่าที่ควร ถ้า kunpn คืนถ้วยรางวัลจะยิ่งพากันเครียดหนักโดยเฉพาะเสือฮิน น้องเขามีความตั้งใจมาก กีฬาเป็นยาวิเศษ รู้แพ้ รู้ชนะ รู้อภัย ครับชาวเสือ การแข่งขันจบแล้วครับ