พี่เสื้อฟ้านี่เอง(ขออภัยไม่ได้ถามชื่อและทีม) ที่นั่งกินข้าวละคุยกับผม ปีหน้าเอาใหม่นะพี่ ไว้เจอกันครับคนภูเขา เขียน: สนามนี้สนุกมากครับ เส้นชัยท้าทาย เจ้าหน้าที่เยอะดี ผมลงรุ่นใจเกินร้อย ออกสตาร์ท ยิงหนีออกมามีเพื่อนนักปั่นตามมาประมาณ 15 คัน สักพักผ่านครึ่งทางเหลือ 8 คัน ขี่กันแบบออมชอม เตรียมร่างกายไว้สู้กันบนเขา คิดในใจโอกาสเข้าอันดับ1-5 น่าจะมีสูงขออย่าเกิดเอ็กซิเดนต์ ขึ้นเขาไป นักปั่นทีมโปร์ไบค์นำคนแรก ผมตามห่างอยู่ 1 ช่วงรถ พี่จากสุราษฎร์ 2 คน ตามมาด้านหลัง ไม่ห่างนัก เห็นป้ายเส้นชัยอีก 100 m. ผมคิดในใจโอกาสดีมาถึงแล้วขอขึ้นแท่นครั้งแรกกับเขาบ้างเถอะ ออกเลนขวาใส่พลังเต็มที่ๆ เหลืออยู่ 10% สุดท้าย ก้มหน้าดึงแฮนด์สุดตัว เร่งไปได้ 5 วินาทีเท่านั้นเจอรถพยาบาลออกโค้งก่อนเข้าเส้นชัยสวนลงมาทางเลนที่ผมอยู่พอดี ทราบภายหลังว่ามีล้มที่ตีนเขาจึงลงมา เจอรถสวนลงมาจวนตัวตกใจจึงหักเข้าเลนซ้าย ตำแหน่งหัวรถผมซ้ายขวางถนนเกินไปซะแล้ว มุมจะหักกลับเลื้อยต่อน้อยเกินไป ถ้าฝืนแล้วไม่รอดต้องกลิ้งลงเขาป็นลูกขนุนแน่ๆ จึงต้องโดดลงรถ เข็นเข้าเส้นเป็นคนที่ 6 เสียดายมากครั้งนี้มีโอกาสใกล้เคียงถ้วยที่สุดแล้วสำหรับผม นั่งครุ่นคิดอยู่จนเดี๋ยวนี้ หวังว่าสักวันคงจะเป็นโอกาสของเราบ้างงง
ผมเบียร์ Cool70 นะครับ
