เดียนเบียนฟู ซาปา ฮานอย ปั่นทัวร์ริ่งคนเดียวเที่ยวเวียตนามเหนือ

[เสรี พันเลิศจำนรรจ์]

พักโรงแรมใกล้ๆกัน กลางคืนเลยออกเที่ยวชมเมืองดูสินค้าหาของกินกัน ค่ำคืนนี้ นักท่องเที่ยวบางตา ไม่มีชาวเวียตนามจากภูมิภาคอื่นมาเที่ยว เพราะเป็นวันทำงานปกติ คงมีแต่นักท่องเที่ยวต่างชาคิ และคนไทย คนขายของก็น้อย ไม่มีการจัดแสดงของเมืองซาปา ที่นำโชว์ของชาวเขาเผ่าต่างๆให้นักท่องเที่ยวชม เหมือนคืนก่อน เลยกลับไปนอนอุ่นๆดีกว่า วันนี้เพื่อนร่วมห้อง... เดาไมถูกเป็นชาติอะไร ชาย หรือหญิง..

[เสรี พันเลิศจำนรรจ์]

วันที่ 22 กพ. 59 วันที่ 11 ของการเดินทาง วันที่ สี่ ที่อยู่ ซาปา ....
7 โมงยังคงเริ่มกินบุพเฟ่ต์ของโรงแรม...อาหารเป็นเมนูเดิม เดียวกันทุกวัน ลืมไปสองอย่าง คือมีไส้กรอกทอด..และหมูยอญวน ทุกวันครับ หมูยอ อร่อยมาก..กินไม่ยั้งเลย..กินเรื่อยๆจนถึง เกือบ 9 โมง กะอิ่มถึงเย็นเลย...
....>>>>>> วันนี้เพื่อนนักปั่นที่มาถึงเมื่อวาน จะลงไปเที่ยว หมู่บ้านชาวเขา ม้งดำ..กัส กัส ..>>>เลยได้ไปเที่ยว กัส กัส อีกครั้ง วันนี้ ฝนไม่ตก พอมีแสงแดดบ้าง จ่ายอีก 50000 ดองค่าเข้าชม

[เสรี พันเลิศจำนรรจ์]

ชีวิตความเป็นอยู่ในบ้านของชาว ม้งดำ บ้าน กัส กัส...ภูมิปัญญาพื้นบ้าน การเก็บถนอมอาหาร

[เสรี พันเลิศจำนรรจ์]

ภาพมุมสูง

[เสรี พันเลิศจำนรรจ์]

น้ำตกกลางหมู่บ้าน การแสดงพื้นเมืองของชาว ม้งดำ

[เสรี พันเลิศจำนรรจ์]

ระหว่างเดินกลับหลังจากเที่ยวชม หมู่บ้าน กัส กัส

[เสรี พันเลิศจำนรรจ์]

ตลาดสดเล็กๆ ยามบ่าย ใกล้ๆ ที่พัก

[เสรี พันเลิศจำนรรจ์]

โรงเรียนระดับปฐม ที่ซาปา...ผู้ปกครอง..มาเยี่ยมหลาน..ด้วยความเป็นห่วง..คุ้นหน้ามาก.. ไม่ปรากฎว่าพ่อแม่ ผู้ปกครอง ต้องมารับลูกหลานกลับบ้าน ตอนเลิกเรียน

[เสรี พันเลิศจำนรรจ์]

เย็นนี้ ถนนคนเดิน และสวนสาธารณะ นักท่องเที่ยวบางตา มีแต่หนุ่มสาว ซาปา ออกมาเล่นการก๊ฬา ยอดฮิต.>>>>.
>>>>>>>>>>เตะลูกขนไก่
คืนสุดท้ายที่ซาปาแล้ว..หาซื้อของฝาก ตลาด ชาวเขา ถนนคนเดิน

>>> มีดต่าง สไตล์เวียตนาม น่าซื้อมากๆ

[เสรี พันเลิศจำนรรจ์]

มีด สมัยเมื่อหลายสิบปีที่แล้วคงทำมาจากชิ้นส่วนเศษเหล็กซากอาวุธสงคราม รถถัง

[เสรี พันเลิศจำนรรจ์]

คืนนี้อากาศ หนาวน้อยกว่าเมื่อวาน นิดหนึ่ง ห้องพักเต็มทุกเตียง สาวใต้หวันยังอยู่ มาใหม่สาวญี่ป่น สาวฝรั่งไม่รู้ชาตืใหน กรนเสียงดังน่ารัก..
วันที่ 23 กพ.59 >>>วันที่ 12 ของการเดินทาง. ปั่นลงเขา อำลา ซาปา สู่เมืองลาวก่าย เพื่อต่อรถไฟไปฮานอย
7 โมงเวลาดี อาหารเช้าที่เดิม เมนูเดิม กับหมูยอญวน สุดอร่อย.มากๆ..กินจนถึง 8 โมงกว่า กะอิ่มถึงเย็นเลย
เช้านี้วันนี้มีฝนตกปรอยๆพอเปียก เตรียมรถเสร็จ 9 โมงกว่า จ่ายค่าที่พัก 4 คืน 720,000 ดอง (32 ดอลล่าร์)
ฝนเริ่มเบาลง เหลือแค่เป็นละออง ยังคงความหนาวเช่นเดิม... ซื้อเสื้อกันฝนบางๆ ร้านหน้าโรงแรมเตรียมไว้ 15,000 ดอง นั่งจิบน้ำชาหน้าโรงแรมรอถนนแห้งก่อนค่อยออกปั่น..ก็วันนี้แค่ไม่ถึง 40 กม.เอง

[เสรี พันเลิศจำนรรจ์]

10 โมงกว่าแล้ว ถนนแห้งพอปั่นได้ ยังคงแวะถ่ายรูปไปเรื่อยเช่นเคย ก็ไม่รู้เมื่อไร จะได้มาเที่ยว ซาปา อีก วานเด็กชาวเขาถ่ายให้

[เสรี พันเลิศจำนรรจ์]

SDC16384.JPG (42.29 KiB) เข้าดูแล้ว 318 ครั้ง

SDC16385.jpg (58.46 KiB) เข้าดูแล้ว 318 ครั้ง

SDC16390.JPG (57.63 KiB) เข้าดูแล้ว 318 ครั้ง

SDC16387.JPG (68.7 KiB) เข้าดูแล้ว 318 ครั้ง

เส้นทางไปออกจากเมือง จะต้องผ่านสถานีรถโดยสาร อยู่ถัดจากสวนสาธารณะไมถึง กิโล..มีรถโดยสารทุกชนิด รถตู้ เยอะไปหมด เดินทางไปทุกเมือง วิ่งตรงลงฮานอยเลยก็มี สถานีรถอยู่ใกล้ศูนย์การค้า พลาซ่า ซาปา มาเก็ต มีของฝาก มากมายให้ซื้อ ติดกันถัดไปเป็นตลาดสดของเมือง

[เสรี พันเลิศจำนรรจ์]

ตลาดสดซาปา ขาดไม่ได้คงเป็นเนื้อสุนัข ซึ่งยังมีบางคนบางพวกยังคงนิยมบริโภคอยู่ มีราคาแพงกว่า หมู ไก่ เนื้อวัว..ไ่มรวยกินไม่ได้...คนเวียตนาม เล่าให้ฟัง ร้านที่ขายต้องมีชิ้นส่วนแสดงไว้ยืนยันเปนของแท้ ...เราๆ คงไม่มีใครกล้ากิน...สงสารมัน

[เสรี พันเลิศจำนรรจ์]

>>>ปั่นเดินทางต่อ เริ่มออกนอกตัวเมืองแล้ว หมอกเริ่มลง อย่างหนามากๆ ทัศนะวิสัยมองชัดเจนไม่เกิน 30 เมตร
>>>ผ่านโรงพยาบาลเมือง ซาปา ในหมอก โรงพยาบาลดูเงียบเหงา เหมือนไม่มีผู้มาใช้บริการ หรือผู้ป่วยน้อยมาก สังเกตุจากที่จอดรถ ทำให้จินตนาการไปไกล
เอ๊ะ..หรือแห่มารักษา ฟรี บ้านเราหมด หรือมารักษาแล้ว....หมดทุกคน