ThaiMTB.com

เติมโจ๊กเช้าที่ตลาด อ.ปัว

เส้นทางตามแผนคือจะไปพงสาลี ที่ซึ่งยังไม่เห็นว่าจะมีใครปั่นไป
แต่...เอาเข้าจริง
เส้นน้ำเงินคือที่เราปั่น
สีม่วงคือที่เสียดายไปไม่ได้เพราะเวลา สุขภาพ ยาง และสภาพถนน
สีเขียวคือที่ขึ้นรถและลงเรือ

ยื่นความจำนงที่ด่าน
ตรงนี้ใครจะโทรสั่งเสียใครก็จะโทรๆกันให้เสร็จ
แต่ DTAC ผมก็สามารถโทรกลับมาได้แต่แพง หรือไม่ก็ซื้อซิมลาวโทรกลับจะถูกกว่าครับ ที่ลาวเขาใช้ 3G นะขอบอก

ภาพต่อๆไปบรรยายไว้ในชื้อภาพแล้วนะครับ อาจจะเล็กไปนิด

รูปนี้ไม่มีเฮียปอมาเกี่ยวข้องนะครับ แค่ข้ามเนินมาสามสี่ลูกเท่านั้น

หลังจากข้ามบัค(ที่แพงมาก 5 คน 5 คัน 400 บาท) แล้วเข็นรถฝ่าทรายขึ้นฝั่งและเปิดไฟเข็นต่อไป
และก้เข็นต่อไป แถมมีอู่เข็นด้วย
และแล้วบุญเก่าก็สำแดง มีคนมาถามคุยไปคุยมา ก็ตกลงค่าที่พัก 350 บาทต่อห้องพร้อมส่งรถฮุนไดมารับด้วย
เพราะยังเหลือเขาให้เข็นข้ามอีก 8 กิโล ค่าห้องไม่เกี่ยงเลยตัวแปรอยู่ที่ฮุนได
คืนนแรกพักปากแบงปนๆกับพวกฝรั่งครับ

ตื่นเช้า ทานฟู้ดฝรั่งหน้าเกสเฮ้าส์
จ่ายเงินกีบเสร็จปั่นไปบ่นไปว่าทำไมมันแพงนัก เจ้าขนมปังยัดใส่อันละ 60 และ 80 บาท เอ้อ
สู้แบบนี้ข้างทางไม่ได้

ลาฝรั่งก็มุ่งหน้าขึ้นเหนือ จุดหมายเย็นนี้อยู่ที่เมืองแบง

ร้านขายของในหมู่บ้านมีใต้ถุนมีโต๊ะ เราเลยตั้งวง
เสือติชวนเติมแก๊สโซฮอไปสองแก้ว (ขวดเรา ลาวเขาเรียกแก้วครับ ถ้าจะเอาแก้วต้องขอจอก )

คืนที่สองเมืองแบงมีเฮือนพักเพียงแห่งเดียว 180 บาท/ห้อง
แต่ดูบริกรซิครับ
บางท่านถึงกับตั้งใจบิดโซ่ให้ขาดเลย กะจะอยู่ที่นี่ไม่ไปไหน

ตลาดเมืองแบง และระหว่างทาง
เณรองค์แรกเราเข้าใจตอนหลังว่าคือเณรปรี๊ด

เสือติเป็นเสือใจดี ช่วยแม่เฒ่าปั่นด้าย ช่วยโม่แป้ง
เที่ยงนี้ปูเสื่อในป่าข้างลำธาร และเอนหลังนิดหน่อย

หมดเวลาอีกแล้วครับ
เดี๋ยวมาต่อพรุ่งนี้ครับ

บ่ายแก่ๆของวันปั่นที่สาม

แขวงอุดมไซมีสโลแกนว่า หัวใจของลาวเหนือ เส้นทางรวมกันที่นี่ตะวันตกไปหลวงน้ำทา เหนือไปจีน พงสาลี และเดียนเบียนฟู(เวียดนาม)