....... ทัวริ่ง ทั่วไทย ............ โดย พี่แดง สารภี..............

[Deang-sarapee]

ในขณะที่เรารอท่านเจ้าอาวาสเราก็เดินสำรวจบริเวณวัด และนั่งชมวิวทิวทัศน์ของเมืองจอมทองซึ่งมองไปด้านซ้ายส่วนบ้านโฮ่งก็มองไปด้านขวา ตามที่เจ๊ร้าน เจ บอกไว้ ภาพเป็นภาพพาโนรามาสวยงามมาก ๆ เกินกว่าขีดความสามารถของกล้องจะบันทึกได้ (สายตาคนนี่วิเศษจริง ๆ )เราสองคนดื่มด่ำกับธรรมชาติเป็นนานในที่สุดท่านเจ้าอาวาสก็เดินทางมาถึง เราเข้าไปกราบนมัสการพร้อมทั้งแจ้งความประสงค์ ท่านก็ถามที่มาที่ไปวัตถุประสงค์ ฯ (รอบคอบดีครับ)เมื่อทราบเรามาจากไหนวัตถุประสงค์อย่างไร ท่านก็มีเมตตามาก ๆ อนุญาตุให้พักได้แต่มีข้อแม้ว่า ขอความกรุณาฉลองศรัทธาท่าน ให้ไปนอนในเรือนพักที่สร้างเสร็จใหม่ ๆ ไว้รอรับนักปฏิบัติธรรมทั้งหลายที่จะมาใช้บริการของทางวัด สรุปไม่อนุญาตุให้กางเต้นท์(คิดเองนะ) เพื่อไม่เป็นการขัดใจกันเราก็ตกลงไปนอนในเรือนพักหลังใหม่ที่พึ่งสร้างเสร็จ ก็สดวกสบายไป ๘ อย่าง ๕๕๕.

นายแบบมาเดินโชว์และรำต้อนรับ เราปรบมือและร้องเพลงก็จะยิ่งแพนหางส่ายตะโพกพร้อมสะบัดขนหางดัง ซู่ ๆ ๆ สวยงามยิ่งนัก ชอบ สนุกครับ

เมื่อสนทนากันเข้าใจเราก็ขออนุญาตุไปเตรียมตัว ท่านมอบกุญแจบ้านพักให้ เราก็ปั่นไปยังที่พักจัดการปัดกวาดที่หลับที่นอนให้สะอาด คุณนายก็เริ่มประกอบอาหารมื้อเย็นวันนั้น ได้แก่ทำข้าวต้มทานกับไข่เค็ม เกี๊ยมฉ่าย เป็นมื้อที่สุดอร่อยนานแล้วที่ไม่ออกทริปทัวร์ คุณใช่เลยกับคุณมีโชคคืนนี้ได้ขึ้นไปนอนบนที่พักพร้อมกับเจ้าของด้วย

ตามที่บอกแต่ต้นว่า ขออนุญาติไปเตรียมตัว ก็คือไปชำระร่างกาบและเตรียมมาร่วมทำวัตร - สวดมนต์กับท่านอาจารย์ หลังจากที่กินกันเสร็จเราก็ชำระร่างกาย เราก็พากันมาที่ศาลาเพื่อรอทำวัตร-สวดมนต์ ในขณะที่รอก็ออกไปนั่งชมวิวทิวทัศน์(ดาวบนดิน) ตื่นตาตื่นใจเหมือนเราอยู่บนดอยสุเทพ เป็นบรรยากาศที่เราสองคนมีความสุขมาก ๆ ครับ



หลังจากที่สวดมนต์ - ภาวนา เสร็จท่านอาจารย์ก็พาเรามานั่งชมวิวสนทนาธรรม จนได้เวลาพอประมาณท่านก็ให้ไปพักผ่อน และแจ้งว่าที่นี่ตื่นตีสองห้าสิบ เตรียมทำวัตร-สวดมนต์-นั่งภาวนาตอน ตี ๓ เรารับทราบและดีใจที่เราได้สวดมนต์ ภาวนาทั้งตอนเย็นและตอนเช้า เรียกว่าสมความปรารถนาของเรา

[Deang-sarapee]

สวดมนต์นั่งภาวนาตามเวลาที่ท่านเจ้าอาวาสกำหนด เรารวมทั้งพระก็พากันออกมาชมดาวบนดินถิ่น บ.โฮ่ง และ เวียงหนองล่อง อ.จอมทอง สนทนากันภาษาโลกภาษาธรรม จนได้เวลาพอประมาณท่านก็อนุญาตุให้ไปพักผ่อน พรุ่งนี้เช้าระฆังจะปลุกเวลา ๐๒.๔๕ น.เริ่มสวดมนต์เวลา ๐๓.๑๕ น. เมื่อกลับมาถึงที่พักผมก็ตั้งจิตกำหนดให้ตื่นก่อนระฆังตี ซึ่งสามารถทำได้คือตื่นก่อนประมาณ ๑๐ นาที เมื่อล้างหน้าแปรงฟันเสร็จเราก็ออกเดินไปร่วมสวดมนต์นั่งภาวนาที่ศาลา ทันเวลาเห็นพระอาจารย์ท่านนั่งอยู่ก่อนแล้ว



หลังสวดมนต์ทำวัตรเช้า นั่งภาวนาตามเวลาที่ท่านกำหนด เราก็มาช่วยกันกวาดลานวัด รับผิดชอบจากศาลาจนไปถึงหน้าวัดใช้เวลาเป็นชั่วโมง พอเสร็จยังไม่สว่างดี เราสองคนก็ถือโอกาสไปนั่งภาวนาที่ลานชมวิว และได้เห็นบรรยากาศยามเช้า เรียกว่าประทับใจสุด ๆ



นั่งภาวนาชมวิวทิวทัศน์จนอิ่มใจ ก็กลับกุฏิเพื่อทำอาหารเช้า ท่านเจ้าอาวาสยังมีเมตตาแจ้งให้ไปทานได้ที่โรงฉัน เราแน่ใจว่าอาหารมังสวิรัติหรือ อาหาร เจ ไม่มีแน่นอนเพราะเรามาเป็นครั้งแรกไม่ได้ทำความคุ้นเคยรู้จักอะไรเลย คงต้องมาบ่อย ๆ ให้คุ้นกันคิดว่าต้องมีแน่ ๆ เลย

[Deang-sarapee]

อรุณสวัสดิ์ท่านที่เคารพทุกท่าน เราไปนั่งชมพระอาทิตย์ขึ้นมองทิวทัศน์เบื้องล่างช่วงเวลาแต่ละนาที มีค่ามาก ๆ ธรรมชาติเปลี่ยนแปลงไป ๆ จากความมืดค่อย ๆ สว่างเห็นทิวทัศน์ค่อย ๆ แจ่มขึ้น ๆ มันสวยงามเกินบรรยาย ก่อนที่จิตใจจะไหลไปตามกระแสของความหลงใหล ต้องดึงกลับมาทำภาวนา หมายถึงเราจะต้องไม่ให้เคลิบเคลิ้มไปกับธรรมชาติ แต่เราใช้ธรรมชาติเป็นเครื่องสอนใจจากความงดงามของธรรมชาติ ที่เกิดขึ้น ตั้งอยู่ แล้วดับไปมันรวดเร็วมาก ๆ เราจะมามัวหลงใหลได้ปลื้มกับสิ่งที่ไม่แน่นอน เกิดทุกข์เพราะความไม่มีตัวตนจับต้องไม่ได้ทำไม ทุกสิ่งอย่างในโลกล้วนสลายหายไปในที่สุดแม้แต่สิ่งที่เรียกว่า "ตัวเรา"

ภาวนาไปกับธรรมชาติที่สอนใจจนได้เวลาพอสมควร เราสองคนก็กลับที่พักประกอบอาหาร ทำความสะอาดที่พักเพราะเราจะต้องอำลากลับกันแล้ว เมื่อทุกอย่างเสร็จสรรพเรียบร้อยก็พากันไปกราบลาท่านเจ้าอาวาส หาเท่าไหร่ ๆ ก็ไม่พบ สุดท้ายผมคนเดียวตัดสินใจเข้าเขตุสงฆ์เดินตามหาท่าน เจอท่านทั้งสองกำลังนั่งฉันเช้าเป็นภาพที่ผมประทับใจมาก ๆ ท่านฉันในบาตรทั้งสองรูป เดาได้เลยว่าท่านถือแนวแบบพระวัดป่าแน่นอน ศรัทธาเพิ่มขึ้นเป็นสองเท่าทวีคูณ ปรกติพระบ้านจะนั่งล้อมวงฉันอาหารหรืออยู่องค์เดียวสององค์ ก็จะฉันอาหารแบบทั่ว ๆ ไปคือไม่ฉันในบาตร การกระทำสำคัญกว่าคำพูดครับ เห็นแล้วคิดว่าเรามาได้วัดดีที่น่ามาทำบุญอีกวัดหนึ่งแล้ว

ผมถวายปัจจัยเป็นค่าน้ำค่าไฟสำหรับบำรุงวัดและขอถือโอกาสอำลา ท่านให้พรและขอให้เรากลับมาอีก ท่านพูดว่า "เป็นบุญตาของอาตมาที่เห็นโยมทั้งสองใฝ่ในธรรม และปั่นจักรยานแสวงบุญ อาตมาไม่เคยเห็นมาก่อนนี่เป็นคู่แรกของอาตมา ขออนุโมทนาโอกาสหน้าขอให้ได้มาที่นี่อีก เพื่อเป็นแบบอย่างให้คนแถวนี้บ้าง" ท่านพูดอีกหลายอย่างเรียกว่าท่านพูดซะผมอาย เขิน เพราะยังไม่เคยได้รับคำชมแบบนี้มาก่อน



เราอำลาจากวัดดอยหลังถ้ำไม่ปั่นย้อนกลับแต่ตรงไป ไม่เข้า อ.จอมทอง แต่เข้าไปทางเวียงหนองล่องเพื่อมุ่งออกลำพูน เส้นนี้เรียกว่าเป็นทางลัดที่จะไปยังวัดดอยหลังถ้ำ ไม่ต้องกลัวหลงเพราะมีป้ายตลอดสองข้างทาง แต่ก็มีบ้างที่ต้องสอบถามชาวบ้านเพราะมีแยกย่อยเยอะครับ นานแล้วที่ไม่ได้มาปั่นเส้นทางนี้สังเกตุได้ว่าเปลี่ยนแปลงไปมาก นัยว่าเป็นความเจริญของโลก แต่ผมมองลึกลงไปในความเจริญนั้น ๆ มันแฝงไปด้วยความเสื่อมดังจะเห็นได้เมืองใหญ่ ๆ เราจะหวังความเอื้ออาทรยาก

เราปั่นไปมองไปชมไปถามไปตลอดสองข้างทาง เรื่องเล็ก ๆ สำหรับ ชายกลายเป็นเรื่องใหญ่สำหรับหญิง ไม่ใช่เรื่องอะไรเลยครับ ก็ก็เรื่องห้องน้ำยามผมอยากฉี่ขึ้นมา ผมก็จะแวะข้างทางเปลี่ยว ๆ ก็ได้แล้ว แต่คุณนายแกไม่ยอมต้องมองหาที่ ๆ อยากจะปลดทุกข์ เมื่อคุณนายมองเห็นปั๊มก็เลี้ยวเข้าไปเพื่อจะทำภารกิจเปลื้องทุกข์ วันนั้นเหมือนเป็นวาสนาที่เราจะได้บำเพ็ญทานปั๊มที่คุณนายแกแวะเข้าไป เป็นบ้านครับแต่ทำแบบคล้ายปั๊มน้ำมัน เจ้าของบ้านก็ต้อนรับอย่างดีและเราได้รับฟังเรื่องราวของผู้หญิงเจ้าของบ้าน เป็นเรื่องที่น่าเห็นใจและน่าเป็นห่วงตามไปครับผมจะพยายามร้อยเรียงนำมาเล่าเป็น วิทยาทาน

[Deang-sarapee]

อรุณสวัสดิ์ทุกๆท่านครับ และขอบพระคุณที่ตามเข้ามาอ่านมาให้กำลังใจ ติดค้างเรื่องที่อยากเล่าเพื่อเป็นวิทยาทาน ก็ไม่มีอะไรมากมายครับเพียงแต่วันนั้นวันที่เราแวะเพื่อขอเข้าไปปลดทุกข์ เจ้าของบ้านเป็นหญิงร่างเล็กแต่จิตใจดีงามมาก ๆ แม้เราจะเข้าใจผิดว่าเป็นปั๊มน้ำมันแต่ความจริงแกเลิกกิจการแล้ว แต่ก็ยังมีน้ำใจให้บริการ นอกจากนี้เธอยังกรุณาจัดน้ำเย็นมาให้ดื่มทำให้เราได้มีเวลาสนทนากัน เราให้ความเป็นกันเองคุยกันสนุกสนานรู้สึกได้เธอให้ความไว้วางใจกับเราสองคน สุดท้ายเหมือนจะขอคำปรึกษาเพราะเห็นว่าเราสองคนมีความจริงใจที่จะสนทนา

ชีวิตคู่มิได้มีความสุขรสชาติหอมหวาน หากแต่แฝงไปด้วยหนามเล็ก ๆ ที่คอยทิ่มแทงให้สั่นคลอน และ/หรือ กลายเป็นการทะเลาะเบาะแว้ง แล้วเลยไปถึงการหย่าร้างที่ตามมาซึ่งเมืองไทยเวลานี้การหย่าร้างมีแนวโน้มสูงขึ้น ๆ อย่างน่าวิตก เรื่องใหญ่ที่ผมมองเห็นว่ามันน่าจะเป็นสาเหตุแห่งการหย่าร้างกัน คือ เรื่อง sex ผู้ชายที่แอบไปมีกิ๊กมีน้อยก็เรื่องนี้แหละครับ บวกกับสันดานชายประมาทกับชีวิตจึงมักทำผิดศีลบ่อย ๆ เรื่องต่อมา คือ ความแตกต่างของบุคลิก คนสองคนมีบุคลิกแตกต่างกันแต่มาใช้ชีวิตร่วมกัน ต้องปรับให้ได้ปรับไม่ได้ ทุกข์ จะปรากฏกลายเป็นทนไม่ได้ก็หย่าร้างกัน การไม่มีเวลาให้กัน นี่ก็เป็นเรื่องที่สำคัญมาก ๆ

สำหรับปัญหารายนี้อยู่ที่การไม่มีเวลาให้กัน กับ ความแตกต่างของบุคลิกที่ไม่สามารถจูนกันได้ สามีชอบดื่มมากและพาเพื่อน ๆ มาดื่มที่บ้านเสมอ ๆ เพื่อนที่พามาบางครั้งแอบพากิ๊กมาด้วย เธอจึงไม่คอ่ย Happy เธอไม่อยากไปไหนกับสามีเพราะสามีมักแสดงอาการหึงหวง ทำให้การเดินทางไม่เป็นสุข ทุกวันนี้เหมือน ๆ จะแยกห้องกันนอน คุยกันนาน ๆ ยิ่งทำให้เธอทราบว่าเราสองคนปั่นไปไหน ๆ ด้วยกันด้วยระยะทางที่ไกลมาก ๆ เวลาก็นานด้วย แกอยากจะไปแบบเราบ้างอยากให้สามีเธอเป็นแบบผม(๕๕๕)

สรุปสิ่งที่เราช่วยได้ก็คือการปลอบใจให้คลายทุกข์ ด้วยการนำธรรมะเรื่องของ กรรม มาเล่าให้ฟังพระพุทธเจ้าท่านสอนให้เชื่อเรื่อง กรรม กรรมคือเจตนา เจตนาทำดีวิบากกรรมออกมาย่อมดี วันนี้เวลานี้กรรมแต่อดีตที่เธอทำมาต้องไม่ดี วิบากกรรมวันนี้เลยทำให้ทุกข์ ขอให้ยอมรับเสียก่อน และต่อจากนี้ไปขอให้เธอตั้งเจตนาทำแต่กรรมดี ๆ คือ คิดดี พูดดี ทำดี ต่อไปเรื่อย ๆ เพราะเรามี อวิชชา คือความไม่รู้เราจึง เห็นผิด คิดผิด พูดผิด ทำผิด ฯ มาแต่ต้น ๆ วันนี้เวลานี้ขอให้ใช้ ปัญญา เลือกเจตนาที่ดี ถูกต้อง มาทำ ส่วนสามีต้องคุยกันไปเรื่อย ๆ แม้เขาจะไม่ฟังก็ต่อย ๆ พูดจนสุดท้ายวันหนึ่งเธออาจจะยื่นคำขาดเพราะชีวิตหนึ่งไม่ควรจะมาจมปลักกับคนไม่ดีให้เสียเวลา(ฟังเธอเล่าสามีเธอแย่จริง ๆ ) ไม่รู้เราอาจจะเป็นคนทำให้ครอบครัวเขาหย่าร้างกันในที่สุดหรือเปล่า แต่เราก็พูดความจริงที่ปฏิเสธไม่ได้ สุดท้ายเราทั้งสองก็ให้กำลังใจและเชื่อว่าต่อจากนี้ไปเธอจะได้สิ่ง ๆ ดีกลับคืนมา ธรรม ย่อม ชนะอธรรม อีกไม่นานเราจะกลับไปเยี่ยมเธออีก

น้ำปิงแห้งขอดนี่ยังไม่ถึงหน้าแล้งปีนี้ต้องระวัง ๆ ขาดน้ำกันนะ ใช้น้ำขอให้คิด ประหยัดใช้ประหยัดกินกันบ้างครับ

อำลาจากเธอมุ่งหน้ากลับบ้านถึงตัวเมืองลำพูน แวะทานมื้อเที่ยงที่ร้าน เจ ข้างวัดพระธาตุหริกุญชัย ไม่ลืมที่จะแวะร้านเด็กเพื่อซื้อตัวช่วยตั้งไข่และเดินไปฝากหลาน ปุรณพัฒน์ ที่เชียงรายด้วย เข้าเขตุ อ.สารภีที่ต้นยางหมายเลข ๑ และถึงบ้านที่ต้นยางหมายเลขที่ ๕๘ เป็นอันจบทริปประเดิมการท่องเที่ยวทั่วไทยจังหวัดแรกคือ จว.ลำพูน ผิดพลาดเมตตาอภัยและขอคำชี้แนะด้วยครับ ขอบคุณครับ จนกว่าจะพบกันอีก

[Deang-sarapee]

อรุณสวัสดิ์กับเช้าที่สดชื่นสดใส ตื่นเช้ามาสิ่งแรกเลยที่ควรทำคือการดื่มน้ำธรรมดา ๆ สัก ๒ - ๓ แก้วเพื่อไปชักนำเชื้อจุลินทรีย์ดีมีประโยชน์เข้าไปตุนในกระเพาะ * ดื่มน้ำตอนรุ่งเช้าช่วยดีท็อกซ์ลำไส้ ผิวพรรณผ่องใส * ดื่มน้ำตอนท้องว่างช่วยเคลียร์ลำไส้ ดูดซึมสารอาหารที่เป็นประโยชน์ต่อร่างกายได้เต็มที่ * ดื่มน้ำตอนท้องว่างยังช่วยปรับสมดุลต่อมน้ำเหลือง ส่งผลดีต่อระบบภายใน * กระตุ้นระบบภูมิคุ้มกันให้ทำงานเต็มประสิทธิภาพดีต่อระบบย่อยอาหารด้วยนะ * น้ำช่วยพยุงการทำงานของข้อต่อและกระดูกทุกส่วนในร่างกาย การดื่มน้ำให้เพียงพอจึงการันตีได้ว่าคุณจะห่างไกลโรคปวดหลังแล­­ะปัญหากระดูกต่าง ๆ ได้นานกว่าอายุขัยจริง * กำจัดไขมันส่วนเกินได้มากพอที่จะช่วยสนับสนุนการลดน้ำหนักได้ เพียงแค่คุณดื่มน้ำทันทีที่ตื่นนอน

บางตำราบางคนเขาบอกว่าให้ดื่มน้ำถึง ๔-๕ แก้ว ผมได้ทดลองทำก็เกิดความคิด(นะ) จะบ้ากันหรือไง..พยายามทำทำไม่ได้มันพะอืดพะอม หลัง ๆ ก็ขอแค่เท่าที่ได้คือ ไม่เกิน ๓ แก้ว บางวันได้แค่ ๒ แก้วก็ยังต้องฝืน สรุปอย่างน้อยขอให้ได้ดื่มส่วนจะดื่มกี่แก้วก็เป็นความสามารถของใครมัน..ก็แล้วกัน

เรื่องเมืองลำพูนนึกว่าจะจบที่ไหนได้ มีอยู่วันหนึ่งยามเช้า ๆ(วันที่ ๖ มี.ค.) เราจะพากันออกกำลังตระเวนไปตามที่ต่าง ๆ เป็นการเปิดหูเปิดตาไปด้วย แต่เช้าวันนั้นเราคุยกันปรึกษากันว่าจะไปไหนดี คำตอบสุดท้ายคือ "ดอยขะม้อ" เราค้นหาในลุงกูก็ได้ประวัติย่อ ๆ ยิ่งทำให้ไปกระตุ้นต่อมกระสันอยากไปทันที เราอยู่กันมาค่อนชีวิตยังไม่เคยขึ้นไปเที่ยวเลย สำหรับผมไป ๒ - ๓ ตรั้งแต่ก็ไม่เคยขึ้นถึงข้างบนไปชมบ่อน้ำสักครั้ง ครานี้ตกลงกันว่าเราจะต้องไปให้ถึงข้างบนให้ได้ ถือว่าโชคดีมากเลยต้องยกความดีให้ "คุณนาย" ต้นคิดจะไปดอยขะม้อ...

"ดอยขะม้อ เป็นชื่อเขาเล็ก ๆ ลูกหนึ่งสูงประมาณ 5 เส้น ตอนบนเป็นพื้นที่ราบกว้างประมาณ 1 ไร่ อยู่ในตำบลมะเขือแจ้ หลังนิคมอุตสาหกรรมจังหวัดลำพูน อยู่ห่างจากตัวเมืองลำพูนไปทางด้านทิศตะวันออกประมาณ 20 กม. เป็น ภูเขาไฟเก่าที่ดับมานานแลัว มีลักษณะรูปทรงคล้ายฝาชี บนยอดมีปล่อง กว้างประมาณ 3 เมตร ลึกประมาณ 6 เมตร สูง 58 เซนติเมตร ตอนล่างเป็นบ่อ มีน้ำขังตลอดปี ประชาชนนับถือกันมาช้านานว่าเป็นบ่อน้ำศักดิ์สิทธิ์ มีกฎว่าห้ามผู้หญิงตักน้ำในบ่อ เมื่อถึงเทศกาลสรงน้ำพระธาตุหริภุญชัยก็ จะมาตักน้ำในบ่อนี้ไปรวมกับน้ำพระราชทาน และเมื่อถึงพระราชพิธีบรมราชาภิเษกจะต้องอัญเชิญน้ำในบ่อนี้ไปร่วมเป็นน้ำพุทธาภิเษกทุกครั้ง"





เป็นความประมาทอย่างไม่ควรให้อภัย กล้องถ่ายรูปตัวเล็กประจำตัวลืมชาร์ทแบต ควักออกมากดชัตเตอร์ปรากฏตัวหนังสือ "กรุณาชาร์ทแบต" ดีนะ..ที่คนสร้างไม่ได้ใส่คำด่า "โง่..ทำไม่ไม่ชาร์แบต" ไม่งั้นคงเรียกว่าถูกด่าไปแล้ว มือถือจึงเป็นตัวช่วย แต่เรียกว่าไม่ถึงใจในขณะปั่นเจออะไรดี ๆ ก็เก็บภาพไม่ทันสรุปวันนั้นสองข้างทาง พลาดไปหลาย ๆ เรื่อง

ก่อนที่จะไปถึงดอยขะม้อ โดยความบังเอิญหรือวาสนาไม่แน่ใจ เราพากันแวะเข้าไปที่วัดสันป่าเหียง ครั้งแรกอยากเข้าห้องน้ำว่างั้นเถอะ แต่พอเข้าไปแล้วเห็นคนงานกำลังหล่อพระและเห็นพระที่หล่อเสร็จเรียงรายเป็นหลายสิบองค์ ก็เกิดอาการสงสัยพยายามหาคำตอบ โชคดีที่พระอาจารย์ท่านเจ้าอาวาส เดินออกมาพบและได้เล่าเรื่องให้ฟังว่า "วัดนี้เป็นวัดเก่าแก่ สร้างมาตั้งแต่สมัย ร.๑ เมือ่ปี ๒๓๒๗ และได้ถูกละเลยสลักหักพัง จนมาถึงท่านก็ได้พยายามเข้ามาบูรณะ และที่เห็นหล่อพระก็เนื่องจากว่า ท่านเองได้รับพัดยศเป็นพระครูสด ๆ ร้อน ๆ จะมีคณะสงฆ์มาแสดงมุฑิตาจิตกับท่าน จึงได้จัดสร้างพระพุทธรูปเพื่อเป็นสิ่งตอบแทนน้ำใจ ในการมาแสดงมุฑิตาจิต และที่องค์พระจะมีการบรรจุอรหันตธาตุเพื่อเพิ่มพลังความศักดิ์สิทธิ์ด้วย" ดอยขะม้อให้โชคสองชั้นวัดนี้ผ่านไปผ่านมาเป็นวัดธรรมดา ๆ แต่ในความธรรมดากลับไม่ธรรมดา โลกนี้ยังมีอะไรดี ๆ อีกเยอะ

[Deang-sarapee]

อรุณสวัสดิ์ครับท่านที่เคารพ ถ้าท่านตืนมาเช้านี้เข้าอ่านต่อต้องขออนุญาตหยุดเรื่องดอยขะม้อไว้นิ๊ดครับ เพราะบังเอิญผมเข้าท่องเน็ตได้ไปเจอวีดีโอที่ทาง Tnn24 ได้ไปถ่ายทำและนำออกอากาสเกี่ยวกับวัดดอยหลังถ้ำ ผมไม่รอช้ารีบนำมาเสนอก่อนที่จะลืมเชิญติดตามชม จะได้ทราบอะไรดี ๆ เพิ่มเติมครับ

[Deang-sarapee]

ออกจากวัดสันป่าเหียงเรามุ่งหน้าไปดอยขะม้อโดยออกทางหลังวัดไปขึ้นถนนเลียบคลองชลประทาน ถนนสายนี้เดี๋ยวนี้ลาดยางดีมาก รถไม่ค่อยเยอะเป็นเส้นทางติดต่อกันจนถีง อ.สันกำแพงผ่านบ้านธิดอยเวียง ปั่นสนุกครับและเมื่อออกวัดสันป่าเหียงขึ้นถนนได้ ผมขออนุญาตุสปีดออกกำลังให้สุด ๆ ไปเลย(ไม่มีกล้องเก็บภาพสองข้างทางแล้ว) เรียกว่าก้มหน้าก้มตาปั่นสุดท้ายเลยทางเข้าดอยขะม้อหลายกิโล ๕๕๕.

ต้องปั่นย้อนกลับมาสอบถามชาวบ้านที่ริมทาง ปรากฏว่าสองคนปั่นผ่านขึ้นไปแล้ว ไม่ชักช้าต้องรีบตามขึ้นไป

ตามไปทันกันขณะที่สองคนกำลังถึงพอดี พบเณร ๓ องค์กำลังเรียนหนังสือไทยเพราะเณรเป็นคนพม่า วิญญาณครูเข้าสิงคุณนายเข้าไปแจมช่วยสอน ความคิดแว๊ปหนึ่งเข้ามาแว่วว่า อีกไม่ช้านานเราคงเสียกรุงเป็นครั้งที่ ๓ ขณะนี้ทุก ๆ พื้นทีมีพม่าไปอาศัยอยู่เต็มไปหมด(เรียกว่าเราถูกล้อม๕๕) และที่สำคัญมาออกลูกออกหลานเป็นภาระให้กับคนไทยต้องแบกไว้ด้วยคำว่า มนุษย์ธรรม

ดอยขะม้อนี่ที่จริงผมเคยมา ๒-๓ หนแต่ไม่เคยขึ้นไปข้างบนสักครั้งเดียว ช่วงที่มาช่วงนั้นเป็นช่วงที่เขากำลังก่อสร้างโบถส์ ศาลา และห้องน้ำต่าง ๆ จากการสังเกตุความรู้สึกนึกคิดของผมคนเดียวนะ ในประเทศไทยเราสิ่งศักดิ์สิทธิ์ที่มีอยู่ เมื่อความเจริญเข้าถึงมีการก่สร้างสิ่งต่าง ๆ มากมาย ทั้งนี้เพื่ออำนวยความสะดวกหรืออะไร ๆ ก็แล้วแต่(หาเงิน) มันไปลดคุณค่าของสถานที่นั้น ๆ ลงอย่างเห็นได้ชัด เพราะอำนาจของสิ่งก่อสร้างใหม่ ๆ ไปบดบังความศักดิ์สิทธิ์เสียโดยสิ้นเชิง

[Deang-sarapee]

อรุณสวัสดิ์ท่านที่เคารพทุกท่าน เช้านี้ผมก็จะมาสรุปเที่ยวสถานที่สำคัญของเมืองลำพูน ซึ่งเป็นสถานที่ศักดิ์สิทธิ์ของประเทศอีกแห่งหนึ่ง ท่านที่ตามและสนใจเรื่องราวที่นำเสนอ คงแปลกใจและค้างคาใจเรื่องขั้นบรรไดที่ผมแป๊ะติดภาพว่า ๑๗๖๔ ขั้น แต่ความเป็นจริงที่เก็บภาพมามันเป็น ๑๗๔๙ ขั้น มันขัดกัน..แล้วจะเชื่อภาพไหน..ประมาณนั้น ? ขอเฉลยนะครับว่า ช่วงที่ผมเดินขึ้นผมทำสมาธิด้วยการนับขั้นบรรได นับได้ ๑๗๖๔ ไม่ยืนยันว่าผมถูกครับ ทุกท่านเชิญไปสัมผัสและนับกันเอง แล้วเอามาเฉลยกันดีกว่า..นะครับ



มีศาลาให้นั่งพักเป็นระยะ ๆ

พาหนะที่ใช้ลาดเหล็กเส้นจากข้างล่างมาวางไว้ที่จุดนี้ เพื่อให้แรงงานลากขึ้นไปบนพระธาตุอีกทอกหนึ่ง



มีตำนานเล่าขานถึงบ่อน้ำทิพย์แห่งดอยขะม้อไว้ว่า เมื่อครั้งพุทธกาล พระสัมมาสัมพุทธเจ้าได้เสด็จจาริกไปเผยแพร่พระพุทธศาสนาในที่ต่าง ๆ เมื่อพระพุทธองค์ทรงห้างบาตรเสร็จจึงออกบิณฑบาตรไปตามหมู่บ้านต่าง ๆ แล้วไปแวะพักฉันท์อาหารบนยอดดอยขะม้อ เมื่อฉันท์อาหารเสร็จไม่มีน้ำเสวย จึงโปรดให้พระอานนท์ไปตักน้ำยังลำห้วยแห่งหนึ่งทางทิศเหนือของดอยขะม้อ เมื่อพระอานนท์ไปถึงลำห้วยนั้น ก็ตีบตันไปหมดไม่สามารถตักน้ำไปจึงกลับมากราบทูลพระพุทธองค์ให้ทรงทราบ พระพุทธองค์ทรงตรัสว่า ภายภาคหน้าคนทั้งหลายจะเรียกลำห้วยแห่งนี้ว่า “แม่ตีบ” พระอานนท์จึงไปยังลำห้วยอีกแห่งหนึ่งทางทิศใต้ของดอยขะม้อ บังเอิญมีเกวียนผ่านไปมาทำให้น้ำในลำห้วยนี้ขุ่น พระอานนท์รอ (ท่า) ในภาษาล้านนา แปลว่า “รอ” อยู่เป็นเวลานานน้ำก็ไม่ใสสักทีจึงกลับไปทูลพระพุทธองค์ พระพุทธองค์ทรงตรัสว่า ภายภาคหน้าคนทั้งหลายจะเรียกลำธารนี้ว่า “แม่ท่า” ภายหลังเปลี่ยนเป็น “แม่ทา” พระอานนท์จึงไปยังหนองน้ำแห่งหนึ่งทางด้านทิศตะวันตกของดอยนี้ เมื่อไปถึงพญานาคที่รักษาหนองน้ำบันดาลให้น้ำแห้งไปหมดไม่สามารถตัดน้ำได้ พระพุทธองค์จึงตรัสว่าต่อไปคนจะเรียกหนองน้ำนี้ว่า “หนองแล้ง” เมื่อเป็นดังนั้นพระพุทธองค์จึงอธิษฐานถึงบารมีทานแล้วใช้นิ้วพระหัตถ์กดลงบนแผ่นดิน ฉับพลันก็มีน้ำพุ่งขึ้นมาให้เสวยได้สมพระทัย พระพุทธองค์จึงตรัสว่า “ดูกร อานนท์ เมื่อตถาคตเสด็จดับขันธ์ปรินิพพานไปแล้ว ธาตุของตถาคตจะไปตั้งอยู่ใจกลางเมืองหริภุญชัย ในสมัยพระยาอาทิตยราชแล้วคนทั้งหลายจักตักเอาน้ำแห่งนี้ไปสรงพระธาตุของตถาคต”‘ จาก นสพ.เชียงใหม่นิวส์

[Deang-sarapee]

อรุณสวัสดิ์ครับ เราไปชมบ่อน้ำทิพย์กันนะครับ บ่อไม่ใหญ่แต่ที่แปลกเป็นบ่อหิน ถามว่าแล้วใครคิดจะขุดบ่อน้ำกับหินคงไม่มีแน่เลย แล้วน้ำมันมาจากไหนหน้าแล้งทำไม่ไม่แห้ง(สอบถามชาวบ้านแล้วไม่แห้ง)น้ำก็มีไม่มากแต่ทุกวัน ๆ ก็จะมีคนมาขอมานำน้ำมนต์ไปใช้ มันน่าจะแห้งนะ แต่ไม่แน่อีกไม่ช้านานคงหลือแต่ตำนาน สิ่งศักดิ์สิทธิ์คู่บ้านคู่เมืองมายุคปัจจุบันเหมือน ๆ คนจะไม่ให้ความสนใจเคารพกันมากนัก คนอยู่ก็คิดแต่จะหารายได้ทุ่มเทการก่อสร้าง สร้างนั่น นู่น โน่น นี่ สร้างเข้าไปเพราะหารายได้จากศรัทธา มันไม่ยาก (ศรัทธาโดยปราศจากปัญญา) ดอยขะม้อก็คงจะหนีสภาพที่ว่าไม่พ้นเพราะขณะนี้ก็กำลังก่อสร้างสิ่งต่าง ๆ ที่คนเขาเรียกกันว่าเจริญ เมื่อสร้างทุกอย่างเสร็จบ่อที่เคยศักดิ์สิทธิ์ก็คงลดค่าเพราะถูกความเจริญไปบดบัง อนิจจังอนิจจา พุทธะ

สังเกตุนะครับที่ป้าย ๑๗๔๖ แต่ป้ายข้างล่าง ๑๗๔๙ ส่วนของผม ๑๗๖๔ ขั้น ขอเรียนเชิญทุกท่านไปพิสูจน์เท็จจริงมันกี่ขั้นกันแน่

สร้างใกล็ ๆ กับบ่อน้ำ อีกหน่อยคงเห็นศาลาครอบบ่อน้ำ ฯ

เราพักทานอาหารมื้อเที่ยงกันที่บริเวณก่อสร้างศาลา ในขณะที่มีเด็กหนุ่มพาแฟนสาวมาเที่ยว ขันอาสาไปนำน้ำมนต์ในบ่อมาให้(คนแก่ไม่กล้าลง) วันนั้นจึงถือว่าโชคดีได้น้ำมนต์กลับมาบ้านเพื่อเตรียมไว้สรงน้ำพระในวันสงกรานต์ที่จะถึงนี้


ผู้หญิงห้ามเข้าไปนะครับ ไปแห่งหนตำบลใดเขามีประเพณีตลอดจนข้อห้ามใด ๆ อย่าไปฝืนครับ อย่าไปทำเหมือนคุณหญิงคุณนายที่มีอำนาจ จะพยายามเรียกร้องสิทธิ์ความเท่าเทียม จะเข้าให้ได้ดังเคยมีเรื่องผมจำชื่อเธอไม่ได้คนดังเมียระดับ รมต.มาเที่ยวลำพูนฝืนที่จะเข้าตรงที่เขาห้ามเข้า สุดท้ายกลายเป็นเรื่อง คุณเธอก็เลยมัวหมองจนปัจจุบัน ชื่อของเธอรู้สึกได้คนเขาลืมไปแล้ว ในเมืองนอกเขามีการแบ่งผิว เหยียดผิว บ้านเราก็เหมือนจะมีการแบ่งภาค แบ่งเขตเหยียดหยามกัน ขอเลิกเถอะครับคนเหมือนกันมันไม่ต่างกันหรอกครับ

[Deang-sarapee]

ขอบคุณเจ้าของภาพนะครับ

บ่อน้ำทิพย์ บนยอดดอยขะม้อ เป็นลักษณะบ่อที่เกิดกลางแผ่นดิน ไม่ใช่บ่อที่มีคนขุด ถึงขุดก็คงขุดไม่ได้ เพราะเป็นหินขนาดใหญ่และแข็งมาก ปากบ่อกว้างประมาณ ๓ เมตร เป็นรูปสี่เหลี่ยมจัตุรัสเรียว ลึกลงไปเป็นรูปกรวย กล่าวกันว่า ความลึกของบ่อน้ำทิพย์ดอยขะม้อนั้นไม่สามารถลงไปวัดได้

นอกจากน้ำทิพย์จากดอยขะม้อจะใช้ในการสรงน้ำพระบรมธาตุหริภุญชัยในเทศกาลแปดเป็งแล้ว ยังมีการใช้น้ำทิพย์แห่งนี้ในงานราชพิธีสำคัญต่างๆ ตั้งแต่ครั้งอดีตจนถึงปัจจุบัน ได้แก่ พระราชพิธีพระบรมราชาภิเษกพระบาทสมเด็จพระมงกุฏเกล้าเจ้าอยู่หัวฯ รัชกาลที่ ๖ ปีพ.ศ.๒๔๕๓ ทางราชการจังหวัดลำพูนได้นำน้ำจากบ่อน้ำทิพย์เข้าร่วมพิธีสรงน้ำศักดิ์สิทธิ์ ต่อมาในปี พ.ศ.๒๔๖๘ พระบาทสมเด็จพระปกเกล้าเจ้าอยู่หัว รัชกาลที่ ๗ ก็ได้ใช้น้ำทิพย์จากดอยขะม้อในพระราชพิธีบรมราชาภิเษกด้วย กระทั่งในรัชกาลที่ ๙ พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวพระปรมินทรมหาภูมิพลอดุลยเดชฯ ทรงสรงน้ำมุรธาภิเษกในการพระราชพิธีบรมราชาภิเษก เมื่อปีพ.ศ.๒๔๙๓ ทำพิธีเสกทำน้ำศักดิ์สิทธิ์ ณ มหาเจดีย์สถานและพระราชอารามต่างๆ ในราชอาณาจักร จำนวน ๑๗๘ แห่ง

น้ำทิพย์จากดอยขะม้อ ยังถือเป็นน้ำศักดิ์สิทธิ์ ๑ ใน ๗ แห่งที่ได้มาจากแม่น้ำและแหล่งน้ำสำคัญและเป็นสิริมงคลของประเทศ เพื่อนำมาทำน้ำพุทธมนต์ ณ มหาเจดีย์สถานอันเป็นมหานครโบราณ ๗ แห่ง ได้แก่ น้ำจากแม่น้ำป่าสัก ตำบลท่าราบ น้ำจากทะเลแก้ว พิษณุโลก น้ำโชคชมภู บ่อแก้ว บ่อทอง สวรรคโลก น้ำจากแม่น้ำนครไชยศรี นครปฐม น้ำจากบ่อวัดหน้าพระลาน บ่อวัดเสมาชัย บ่อวัดเสมาเมือง นครศรีธรรมราช น้ำจากบ่อวัดพระธาตุพนม นครพนม และน้ำทิพย์จากดอยขะม้อ ลำพูน

ประเพณีการตักน้ำจากบ่อน้ำทิพย์ดอยขะม้อ ประเพณีสรงน้ำพระบรมธาตุหริภุญชัย มีขึ้นในเดือน ๘ เหนือ ขึ้น ๑๔ ค่ำหรือเดือนแปดเป็งของทุกปี ส่วนประเพณีตักน้ำทิพย์จากดอยขะม้อนี้มีในเดือนแปดเหนือขึ้น ๑๒ ค่ำก่อนสรงน้ำพระบรมธาตุหริภุยชัย ๓ วัน วันประเพณีตักน้ำจากบ่อน้ำทิพย์นี้ยังเป็นประเพณีขึ้นดอยขะม้อของพุทธศาสนิกชนทั่งไปอีกด้วย แต่ปัจจุบันการขึ้นดอยขะม้อไม่ยากเข็นเหมือนแต่ก่อน เพราะพระเดชพระคุณท่านเจ้าคุณมหาเจติยารักษ์ ปัจจุบันเป็นเจ้าคณะจังหวัดลำพูน ท่านเพียรพยายามร่วมกับทางจังหวัดและพ่อค้าประชาชนคณะศรัทธาจัดทำบันไดนาคขึ้นไปสู่ยอดดอย

[Deang-sarapee]

หลังจากที่เราพากันสำรวจรอบ ๆ บริเวณยอดดอยซึ่งไม่ได้กว้างขวางสักเท่าไร ข้อสังเกตุสำหรับคนด้อยปัญญาอย่างพวกเรา เราเห็นว่ายอดดอยจริง ๆ แล้วไม่ควรที่จะมีสิ่งก่อสร้างใด ๆ เพราะจะทำให้บ่อน้ำที่ถือว่าศักดิ์สิทธิ์ลดค่าลงไปอีก ดังเช่นสถานที่สำคัญหลาย ๆ แห่ง พอสิ่งก่อสร้างรุกเข้าไปเราจะเห็นของเดิมด้อยค่าอย่างเห็นได้ชัด กลับมาแทรกนั่งในศาลาชั่วคราวที่คนงานก็กำลังเร่งสร้าง ขออนุญาตุเขาใช้สถานที่เพื่อทานอาหาร ในช่วงที่กำลังทานอาหารเด็กหนุ่มกะแฟนสาวพากันขึ้นมาเอาน้ำมนต์ น้ำใจงามเห็นลุงกับป้าไม่มีใครลงไปตักน้ำมนต์ ก็อาสาไปนำมาให้ คุณนายให้ขนมไปทานเป็นสินน้ำใจ

เราทานอิ่มพักท้องด้วยกาแฟที่นำขึ้นไปด้วย วันเลี้ยงที่ต้องมีวันเลิกลา เช่นกันได้เวลาเราก็พากันอำลาขะม้อแดนศักดิ์สิทธิ์ถิ่นลำพูน ช่วงที่เดินลงมาถึงศาลาที่พักเห็นคนงานต่างด้าวนั่งทานมื้อเที่ยง เราก็เข้าไปคุยด้วยก็ไม่ได้เรื่องราวอะไร(พูดไม่รู้เรื่อง) แต่ที่เห็นอาหารการกินเรียกว่าเรา "สงสารจับใจ" เขามีชีวิตทีปากกัดตีนถีบจริง ๆ เสียดายที่เราไม่เหลือของกินอะไรที่จะแบ่งปันได้เลย เอาไว้โอกาสหน้าก็แล้วกัน



ลงมาถึงจุดที่เราพักจักรยาน เราพากันเข้าไปในอาคารเพื่อร่วมทำบุญบริจาคทรัพย์ให้กับทางวัด เพื่อเป็นค่าน้ำค่าไฟ บุญใดที่เราได้ทำขออุทิศให้กับทุก ๆ ท่านให้ได้บุญร่วมกันนะครับ



จบไปกับอีกหนึ่งสถานที่ของจังหวัดลำพูนที่ทุกท่านไม่ควรพลาด ขอบคุณที่ติดตามกันมาตลอดผิดพลาดไม่ถูกใจ อภัยกันนะครับ

[Deang-sarapee]

[Deang-sarapee]

"ดอยสุเทพเป็นศรี ประเพณีเป็นสง่า บุปผาชาติล้วนงามตา นามล้ำค่านครพิงค์"

ต้นไม้ประจำจังหวัดเชียงใหม่คือ ต้นทองกวาว

เชียงใหม่ เป็นเมืองที่งดงามด้วยธรรมชาติ เป็นที่ตั้งของตำหนักภูพิงค์ราชนิเวศน์ มีโบราณสถานอันเก่าแก่ ควรค่าแก่การคารวะและเป็นเมืองแห่งศีลธรรมและวัฒนธรรมอันดีงาม

เชียงใหม่ แบ่งการปกครองออกเป็น ๒๕ อำเภอ คือ อ.เมืองเชียงใหม่ อ.หางดง อ.แม่แตง อ.สารภี อ.สันกำแพง อ.ดอยสะเก็ด อ.เชียงดาว อ.สันทราย อ.ฝาง อ.ฮอด อ.อมก๋อย อ.พร้าว อ.แม่ริม อ.สันป่าตอง อ.แม่อาย อ.เวียงแหง อ.ไชยปราการ อ.แม่วาง อ.แม่ออน อ.กัลยาณิวัฒนา อ.สะเมิง อ.จอมทอง อ.ดอยเต่า อ.แม่แจ่ม และอำเภอดอยหล่อ

[Deang-sarapee]

อรุณสวัสดิ์ครับ ท่านผู้มีเกียรติ์ทุกท่านผมไม่ได้ทำตามฝันที่จะเที่ยวทั่วไทย แล้วกลับมาเล่าเรื่องราวที่เป็นปัจจุบัน ซึ่งตามแผนจะลงใต้เป็นประเดิมแต่จนแล้วจนรอด มันมีอุปสรรคมากมายเช่นความพร้อมของทีม ภารกิจทางโลกที่ตัดแล้วแต่ยังมีเยื่อใยต้องประสานหรือสานต่อ ความเจ็บไข้ได้ป่วยที่เข้ามาเยือนที่ต้องรักษา สถานการณ์ของธรรมชาติที่ไม่เอื้ออำนวย ฯ สิ่งต่าง ๆ ที่กล่าวมาทำให้แผนการณ์ที่วางไว้ต้องมีอันเป็นไป(ต้องเลื่อน) พูดถึงความพร้อมของทีมอยากจะบอกว่าไม่ใช่อุปสรรค เราสามารถไปกัน ๒ คนตายายได้ แต่ได้รับการขอร้องว่าทีมเราต้องไปพร้อมกัน ในฐานะที่เราร่วมหัวจมท้ายมาด้วยกันนานนับสิบปี มันจึงยากที่จะหนีไปเที่ยวเพียงลำพัง สรุปว่าต้องมีการเดินทางแน่นอน เมื่อไหร่ค่อยว่ากันก็เมตตากรุณาติดตามพวกเราก็แล้วกัน(ระยะนี้สมาชิกติดตามน้อยมาก ๆ ๕๕๕๕.)

ช่วงนี้เพื่อไม่ให้ท่านผู้มีเกียรตืเหงาผมจึงขอนำร่องด้วยจังหวัดใกล้ตัวของพวกเรา ดังที่นำเสนอไปมี จ.ลำพูนแต่ยังไม่ละเอียด(ค่อยไปว่ากันอีกที) ต่อมาก็นำเสนอเชียงใหม่ซึ่งเป็นจังหวัดของพวกเรา ซึ่งได้นำร่องด้วยวีดีโอไปบางส่วน(บังเอิญไปเจอครับ)ดังนั้นเรามาต่อกันนะครับกับสถานที่ท่องเที่ยวใน จ.เชียงใหม่

พระธาตุดอยสุเทพ ตั้งอยู่บนยอดดอยสุเทพ การประดิษฐานพระบรมธาตุเจดีย์บนเขาศักดิ์สิทธิ์ของเมืองมีขึ้นในราวปี พ.ส.๑๙๑๖ สมัยพญากือนา(พ.ศ.๑๘๙๘ - ๑๙๒๘) ในยุคทองของล้านนา พระองค์ได้อาราธนาพระสุมนเถระจากสุโขทัยมาเชียงใหม่ พระสุมนเถระจึงอัญเชิญพระบรมธาตุที่พบเมืองปางจามาด้วย พระบรมธาตุนี้ได้ทำปาฏิหาริย์แยกเป็น ๒ องค์ องค์หนึ่งประดิษฐานที่วัดบุปผาราม อีกองค์พญากือนาได้อาราธนาสถิตเหนือช้างมงคลเพื่อเสี่ยงทายที่ประดิษฐาน ช้างมงคลเดินขึ้นมาถึงยอดดอยสุเทพ แล้วร้องสามครั้ง จากนั้นก็ทำทักษิณาวรรตสามรอบและล้ม(ตาย)ลง ภายหลังอัญเชิญพระบรมธาตุลงมา พญากือนาได้ขุดหลุมประดิษฐานพระบรมธาตุและก่อพระเจดีย์สูง ๕ วา ต่อมาปี พ.ศ.๒๐๘๑ สมัยพระเมืองเกษเกล้าได้ก่อเป็นพระเจดีย์สูงใหญ่สีทองเช่นทุกวันนี้

วัดพระธาตุดอยสุเทพวรวิหาร เป็นสถานที่เคารพบูชาและสักการะของประชาชนชาวเชียงใหม่ คู่กับพระธาตุดอยสุเทพอยู่ติดกับตัวพระธาตุปัจจุบันท่านเจ้าคณะภาค จำพรรษาอยู่ ณ วัดแห่งนี้



พระตำหนักภูพิงค์งดงามด้วยดอกไม้นานาพันธ์ ทั้งพันธ์ไทยและต่างประเทศ ปัจจุบันมีการเปลี่ยนแปลงการเข้าไปชมในพระตำหนัก จะค่อยไปหาข่าวแล้วนำมาเล่าสู่กันฟังเผื่อว่าอาจจะเป็นแนวทางสำหรับเตรียมตัว เพื่อขึ้นไปเที่ยว ซึ่งเปลี่ยนแปลงไปหลาย ๆ ประการแล้วนะ

น้ำพุร้อนสันกำแพงอยากให้ไปเที่ยวกันนะ มีที่แช่เท้าแบบผ่อนคลายหรือสระแช่ก็มี ได้รับการปรับปรุงให้เป็นสถานที่ท่องเที่ยวและพักแรมตั้งเต้นท์ได้ในอาณาเขตถึง ๗๒ ไร่ อยู่ในความดูแลของสหกรณ์การเกษตรสันกำแพงและการท่องเที่ยวแห่งประเทศไทย มีสวนดอกไม้ร่มรื่นและมีบ่อน้ำแร่ร้อนเป็นที่ ๆ ไม่ควรพลาดครับ

[Deang-sarapee]

กำลังหาทางแนบไฟล์ภาพที่มันไม่ล่ม เสียดายภาพครั้นจะย้อนเก็บภาพเดิม ๆ ก็ลืมซะแล้ว ต้องขออภัยที่ไม่สามารถนำเสนอเรื่องใหม่ ๆ ได้ ต้องกลับไปตั้งหลักใหม่ครับ กำลังจะแก้ไขภาพเก่า ๆ เพราะมีสมาชิกอยากให้ตามเก็บกลับมา จะพยายามครับ ของฟรีมันก็แบบนี้ละครับ(กะลาแลนด์) ๕๕๕.